dyskolosanthrwpos - Tumblr blog

[dyskolosanthrwpos]

Σε ποια σκιά τα μάτια σου θολώνουν

Μικρό πουλί σ' αγάπησα πολύ

Τα βήματα στα κύματα βουλιάζουν

Να 'σουν εδώ να σε βρει η ανατολή

[dyskolosanthrwpos]

- Κλαίνε όσοι στο βάθος ακόμα ελπίζουν -

[dyskolosanthrwpos]

Άξιζε να υπάρξουμε για να συναντηθούμε

- Γιάννης Ρίτσος

[dyskolosanthrwpos]

Όταν οι άνθρωποι θέλουν να πονείς

μπορούν με χίλιους τρόπους

📍 Thessaloniki , Greece

[dyskolosanthrwpos]

Και αναζητώ την ευτυχία

Στο ίδιο μέρος που την έχασα

[dyskolosanthrwpos]

παράξενα παιδιά

προτιμούν να καυλώνουν εξ αποστάσεως

παρά εξ επαφής

- Ντίνος Χριστιανόπουλος

[dyskolosanthrwpos]

Εγώ αυτό που ξέρω είναι κάναμε ανθρώπους «σπίτια μας» και μείναμε άστεγοι στο τέλος.

[dyskolosanthrwpos]

Χάθηκες στις επιλογές και έχασες εμένα.

-eλ 25/5

[dyskolosanthrwpos]

«Αν σε αγαπούσε, δεν θα άντεχε μακριά σου».

Άλλη μια 🔁

[dyskolosanthrwpos]

❤️

Ωριμότητα

Απόψε θα μιλήσουμε για την ωριμότητα

Δεν ξέρω γιατί πολλές φορές η ωριμότητα δεν έρχεται με το πέρασμα των χρόνων

Ώρες ώρες την θεωρώ ισάξια με την ανθρώπινη βλακεία.

Γιατί είναι βλακεία να πληγώνεις τους άλλους γύρω σου επείδη εσύ είσαι ψυχικά ανώριμος

Οι άλλοι άνθρωποι δεν σου φταίνε σε τίποτα.

Βέβαια το χειρότερο είναι ότι δεν μπορεί να το καταλάβει ο ανώριμος άνθρωπος.

Εσύ όντας ώριμος βλέπεις την διαφορά και πληγώνεσαι

Θες να πεις στο εκάστοτε άτομο να μην μιλάει, να σιωπήσει και να κάτσει στην γωνιά του

Αλλά είσαι ώριμος. Δεν θα πεις τίποτα γιατί κατανοείς πως αυτό δεν έχει ουσιά.

Απλά και απόψε κατανόησα πως η ανωριμότητα των ανθρώπων με πλήγωσε αρκετές φορές και σε διαφορετικές καταστάσεις

Τα ποτήρια σας σηκώστε ψηλά φίλτατοι φίλοι μου

Είθε η ανωριμότητα των άλλων να μην μας πλησιάζει και κάποτε απλά να μας διασκεδάζει. 

-M.A.K.

[dyskolosanthrwpos]

Ακατάλληλος

Κι αν κάπου, κάποτε, κάποιος με ρωτήσει για σένα, θα του πω πώς ήσουν, είσαι και θα είσαι ακατάλληλος.

Ακατάλληλος, να νιώσεις και να σεβαστείς.

Ακατάλληλος, για την σιωπή μου.

Ακατάλληλος, για τα συναισθήματά μου και την καλοσύνη μου.

Ακατάλληλος, για την ψυχή και το κορμί μου.

Είσαι κατάλληλος μόνο για να με πληγώνεις.

[dyskolosanthrwpos]

ναι αλλά όταν αγαπάς κάποιον δεν τον πληγώνεις

[dyskolosanthrwpos]

Με συναρπασει το μυαλο μου,με τους τροπους που εχει βρει για να καλυπει το κενο της απουσιας σου.

Χθες το βραδυ σε ονειρευτηκα.Εχουν σταματησει τα ονειρα να εχουν το φανταχτερο της φαντασιας.Ηταν απλο ονειρο,σχεδον αληθινο στην αισθηση.Περπαταγαμε σε μια παραλια με πολλα βραχια,σκαρφαλωναμε σε αυτα.Εσυ ανοιγες τον δρομο, εγω σε ακολουθουσα.Σου μιλαγα,σου ελεγα τα νεα μου,οτι συμβαινει στη ζωη μου.Γελαγαμε.

Μετα παντα,ξυπναω.Κοιταω το ταβανι και ανατρεχω σε οτι θυμαμαι,και μετα παντα ξεχναω.

Σηκωνομαι μηχανικα και φτιαχνω καφε,χωρις καθολου σκεψη στις κινησεις.Αναλογιχομαι τους μηχανισμους που εχω αναπτυξει,με ενθουσιαζει συνηθως, οτι κατι εχει τετοια δυναμη πανω μου και μπορει να επηρεασει το υποσυνειδητο μου σε τετοια επιπεδα.Με ενθουσιαζει ποσο μεσα μου τελικα μπορει κατι να υπαρξει

Τις υπολοιπες μερες,με προβληματιζει.

Υστερα με πιανουν τα συναισθηματικα,σκεφτομαι πως ξυπνας εσυ,σκεφτομαι οτι θελω να ξεκιναει η μερα σου οσο πιο καλα γινεται,το ζηταω απο το συμπαν.Και υστερα μια πικρα ερχεται και γω κανω πως ταχα ειναι απο τον καφε.

Ανοιγω τη μουσικη,αργοπορημενα για τα δεδομενα μου,διαλεγω κατι χαλαρο.Να μη με διεγειρει συναισθηματικα.Πλενω τα μουτρα μου,φτιαχνομαι,με κοιταζω στον καθρευτη.Μου χαμογελαω.Ειμαι καλο τυπακι,σκεφτομαι.Αμα μπορουσα να μου χτυπησω φιλ��κα το χερι στον ωμο μαλλον θα το κανα..

.Σε αυτο το σημειο μπαινει το αγαπημενο μου τραγουδι ή αλλιως το βαζω εγω.Χορευω μονος μου.Σκεφτομαι οτι η ζωη ειναι ωραια.Τι και αν λειπεις;Και εδω ειναι που μπαινει καποιο τραγουδι μας,δεν εχω αφησει και πολλα αλλοστε,ολα δικα μας τα χα κανει.Συνηθηζα να τα αλλαζω,τωρα τα ακουω.Τα ξανακανω δικα μου.Ας ειναι δικα μας και δικα μου.

Ανοιγω τον υπολογιστη μου,καθομαι να διαβασω,χωρις ορεξη συνηθως,γιατι ειναι αυγουστος και σιγουρα θα επρεπε να ημουν αλλου.Αλλα καθομαι.Χωρις μυαλο συνηθως.Με το ενα ματι στο βιβλιο και το αλλο μεσα μου.Ετσι περνανε οι ωρες.Και αναρωτιεμαι αν το διμεθυλοφουρανιο μπορει να υποστει βρωμιωση και μετα αναρωτιεμαι αν αγαπηθηκα οσο ηθελα.

Και η δευτερη σκεψη με αφομοιωνει και μετα αναρωτιεμαι αν αναρωτιεσαι το ιδιο και εσυ.Δεν ξερω αν αγαπηθηκες οσο ηθελες,αγαπηθηκες ομως με οτι ειχα..Επιστρεφω στην πραγματικοτητα,συνεχιζω τη μερα και μετα φευγει.Και μετα φευγει και η βδομαδα και τωρα μπαινει και το φθινοπωρο.Και αναρωτιεμαι ποσο γρηγορα περναει ο χρονος,αλλα νταξει παντα τα φθινοπωρα ειμαι πιο σεξυ,και αυτο με παρηγορει.Καπως ετσι με βρισκω να ζω με τεχνασματα.Νομιζω πιανει..

Καπως ετσι περνανε οι μερες,

και αναρωτιεμαι..

Καπως ετσι θα περασεις και εσυ;

[dyskolosanthrwpos]

“Amar no significa perdonar todo”

-Olimpia Alfaro

[dyskolosanthrwpos]

Είδε σε εμένα αυτό που δεν είδε ποτέ κανένας άλλος.

[dyskolosanthrwpos]

Κι αυτό που θέλω να σου πω

το πιο όμορφο απ’ όλα,

δε στο `χω πει ακόμα

[dyskolosanthrwpos]

Τα μάτια σου το πιο φλογερό ηλιοβασίλεμα

Οι πράξεις μου η νύχτα που φέρνει σκοτάδι σε αυτά