ex-blower
ex-blower
Stoppen met blowen
28 posts
Stoppen met wiet (of met weed, zo u wil) ... Geen jointjes meer roken ... Niet super evident ... Maar ik doe het! Lees m'n ervaringen en zet zelf ook de stap: stop met cannabis roken!
Don't wanna be here? Send us removal request.
ex-blower · 7 years ago
Text
Jaha! Ik leef nog. En hoe!
Geen idee hoe het kwam maar plots bedacht ik me dat ik “ooit” deze blog was gestart. Bijna 6,5 jaar geleden ben ik hier mee gestart ... Dat is toch al een hele tijd. Gek als ik er zo over nadenk, want ergens lijkt het nog niet zo lang geleden. Ik kan me de dag dat ik hier begon nog perfect herinneren.
Soit. Gewoon even een update. En waarschijnlijk wordt dit dan ook officieel de laatste post hier. Want voor mezelf heeft dit weinig of geen nut meer. Als was het wel plezant om alles eens te herlezen ...
Bon, wiet dus. Doe ik het nog? In principe wel, al is het maar héél sporadisch. Als ik bijvoorbeeld nu eens nadenk dan moet het toch al weer een maand of zes geleden zijn dat ik nog eens iets heb gerookt. En dat was dan maar een paar trekjes.
De voorbije jaren ben ik wel een paar keer hervallen. De laatste keer is ongeveer een jaar geleden. Nu klink “hervallen” wel erger dan het is want het is niet dat ik plots weer moest afkicken of zo. Maar er zijn periodes geweest dat ik er in huis had, en dan rookte ik alle dagen wel één of meer jointjes.
In 2018 heb ik op een paar trekjes na in feite niet geblowd. In 2017 heb ik 2x wiet gekocht en daar deed ik +- telkens een maand mee. Ik blowde dan weer dagelijks 2016 heb ik 1x wiet gekocht. Ook ongeveer een maand van gerookt. 2015 weet ik in feite niet goed meer ...
Om maar te zeggen: is het écht helemaal uit m’n leven verdwenen? Nee. Doe ik het nog veel of regelmatig? Ook niet.
Het is wel zo dat ik nog steeds van mezelf weet dat moest ik er NU hebben ... Ik er waarschijnlijk ook NU zou van roken. Die zalige roes ... Ja ik noem me er zelf nog steeds verslaafd aan. Ook al doe ik het zelden of nooit meer, ook al denk ik er zelfs soms weken niet aan, toch weet ik gewoon dat ik nog altijd getriggered word als het over wiet gaat. Dat wil zeggen: stel dat ik er in huis zou hebben -wat dus in feite nooit meer gebeurt - dan zou ik er van roken.
En ik heb me daar in feite bij neergelegd. Eens verslaafd is altijd verslaafd. Maar het is niet omdat je verslaafd bent dat je het ook MOET doen. Immers: ik voel me uiteindelijk wel beter als ik het niet doe. Dus de keuze om het niet te doen is héél bewust EN ook niet moeilijk.
Beetje raar toch allemaal.
Soit. Ik weet niet of deze schrijfsels nog door iemand worden gelezen maar voor iedereen die dit leest en overweegt om te (proberen) stoppen met wiet paffen kan ik enkel maar zeggen: NIET TWIJFELEN! DOEN! KAP ER MEE!
Ik ben 200% zeker dat je al snel zal beseffen dat het één van de beste beslissingen van je leven geweest is. Ik zeg niet dat het super makkelijk zal zijn, maar het is zeker en vast niet onmogelijk. Je moet het gewoon willen en even doorzetten. Trust me.
Succes, have fun, tot nooit meer!
0 notes
ex-blower · 11 years ago
Text
I'm alive!
Een maand of twee geleden heb ik me nog eens wat wiet aangeschaft. 10 gram. Was binnen de week op ... No shit.
Daarna weer niets meer.
Maar ik kon er dus niet verstandig mee omspringen. Het MOEST op, zo snel mogelijk. (Het was trouwens slechte kwaliteit. Maar dat doet er niet toe.)
Nu goed, we zijn weer een paar maanden verder en het is niet dat ik hervallen ben of zo. Dus geen paniek. :-)
2 notes · View notes
ex-blower · 11 years ago
Text
Hi Ha How! Deze blog bestaat ook nog ...
Ik kom hier zelden nog kijken. Vandaar dat het zo stil is.
Even een update: ik kan me met moeite herinneren hoe lang het geleden is dat ik nog eens een jointje gerookt heb. Dat is goed.
En het gevoel van "ik moet het soms nog eens doen" is in feite ook helemaal weg.
Ik denk er in feite nooit meer aan. Aan wiet paffen.
En toch ... ben ik zeker ... moest ik de kans hebben om er NU één te rollen en op te roken ... Ik zou het doen. Of beter: ik zou het niet kunnen laten.
Dat is toch een rare gewaarwording. Ik ben helemaal clean, het is 100% uit mijn leven, en toch ... 
Pfff. Weird.
Zo'n twintig maanden geleden ben ik met deze blog begonnen. Twintig maanden. Dat zijn meer dan 600 dagen. Ze waren niet allemaal wietvrij, in het begin ben ik een paar hervallen, maar toch. Twintig maanden. En dus NOG STEEDS zit er iets in m'n lijf, m'n hoofd, m'n systeem, ... waardoor ik niet zomaar 'Nee' zou kunnen zeggen.
Wow.
0 notes
ex-blower · 12 years ago
Note
Hallo, ik ben 19 jaar en heb ongeveer een 2tal jaar bijna elke dag gesmoord waren meestal goeie jointen van s'ochtends tot s'avonds. Ik heb in die 2 jaar dagen gehad dat ik het echt beu was maar als ik wiet had kon ik er niet afblijven, het was smoren tot het op was. ik vond het dringend tijd om te stoppen.. nu is het mijn 3de dag, ik rook geen sigaretten. al mijn vrienden smoren, ik ga het moeilijk hebben om nee te zeggen, heb jij tips hoe je daarmee moet omgaan?
Hello, sorry van het late antwoord, ik kijk niet zo heel veel meer op deze pagina.
Tips ... Ik denk dat dat voor iedere mens anders is. Het komt er op neer van te blijven doorzetten. Ik weet wat je bedoelt als je zegt dat je -als je wiet in de buurt hebt- er niet kan afblijven. Geloof me: dat gevoel gaat niet snel weg. Maar aan de andere kant: er valt wel mee te leven hoor.
Zorg dat je je bezig houdt met andere zaken, zodat je niet denkt aan joints paffen. Sporten helpt ook.
Alles bij elkaar is het een kwestie van een slechte gewoonte afleren. Het feit dat je zelf aangeeft dat het je allemaal wat beu was, is -denk ik- de perfecte motivatie om er mee te kappen. Goed bezig! (Denk ook aan het geld dat je uitspaart!)
Ik denk ook dat je je moet realiseren dat 'wiet paffen' an sich niet zo hééél erg is. Ik bedoel: stel dat je binnenkort samen met je vrienden zit en er wordt daar een joint rondgegeven en je trekt daar eens van ... Dat is niet erg. Wat je vooral moet proberen is om zelf geen wiet meer te hebben, zodat je vermijdt dat je alle dagen/momenten kan smoren.
Een keer je eens een paar weken 'droog' hebt gestaan zul je ervaren dat het leven ook wel best draaglijk is zonder wiet. En eens je je daarvan bewust bent krijg je grip op de hele situatie en zul je het normaal beginnen vinden dat je NIET smoort.
Veel succes in ieder geval! Je hebt de juiste beslissing genomen om er mee te kappen!
En nog dit: stel dat je na een paar dagen/weken/maanden eens hervalt, en weer aan het blowen slaat: niet erg. That's life. Gewoon opnieuw stoppen.
Je moet wiet zien als een genotsmiddel dat je kan en mag gebruiken, maar met mate. Net zoals bvb alcohol dat is.
0 notes
ex-blower · 12 years ago
Text
Nog steeds niets gerookt
Maar ik heb dan ook niets gekocht. ;-) Ik heb die deal van vorige maand in laatste instantie afgeblazen. Eerlijk gezegd twijfel ik nog een beetje aan mezelf. Ik voel dat ik het toch wel moeilijk ga hebben om van de wiet af te blijven, moest er hier in huis liggen.
Het is confronterend vind ik. Ik smoor nu al zo lang niet meer, heb er geen last van ... En toch denk ik dat ik nog steeds 'verslaafd' ben. Ik vrees dat ik het karakter niet heb om geen wiet te roken, als er wiet binnen handbereik zou zijn. Very strange.
Nochtans is dat net hetgeen ik zou willen bereiken: occasioneel een jointje kunnen roken. Niet dagelijks, zelfs niet wekelijks, maar soms.
En ik heb (voel/denk ik) - godverdomme - het karakter niet.
Wiet hebben = wiet roken.
Ik heb blijkbaar wel het verstand en de kracht om niets te kopen, ook al heb ik er dikwijls de kans toe, dus dat is al iets, maar stel dat ik er ooit eens zou kopen, dan gaat dat "zo snel mogelijk" allemaal op moeten zijn. Ik WEET het gewoon. Het is nog steeds sterker dan mezelf, vrees ik.
Hoe triestig is dat niet?
0 notes
ex-blower · 12 years ago
Text
OK ... Ik ga het doen ...
Ik ben dit weekend iemand tegen het lijf gelopen die me aan 25 gram wiet kan helpen. Ik heb even getwijfeld, want 25 gram wiet is in feite wel veel te veel, maar minder verkoopt hij niet.
Prijs: 150 euro, thuis gebracht. En hij garandeert topkwaliteit. Dat is in feite wel een goeie deal.
Dus ik ga het doen. En mijn doel is: er niet van roken. Minstens een maand wil ik dat hier binnen handbereik hebben, maar ik wil er ook van afblijven. (En daarna zien we wel.)
Als ik er in slaag om er een maand niet aan te komen, ook al ligt het hier letterlijk maar om te grijpen, pas dan ga ik zonder schroom durven zeggen dat ik helemaal van m'n verslaving af ben.
Want nu is het wel al héél lang geleden dat ik wiet gerookt heb, maar ergens zit ik nog met het gevoel dat ik het niet helemaal uit mijn systeem is. Uit m'n bloed wel, letterlijk, maar in het hoofd ... ik weet het nog zo niet.
Gaat het mij lukken? Ik ben echt waar benieuwd ...
1 note · View note
ex-blower · 12 years ago
Text
Bijna een jaar!
Een jaar geleden hakte ik de knoop door: ik zou stoppen met wiet paffen. Ik blowde toen hele dagen. Kleine stickietjes weliswaar, en niet met de bedoeling om constant van de wereld te raken, maar gewoon, omdat dat voor mij wel werkte, zo wat duf rondlopen.
Eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat ik gedurende de voorbije twaalf maanden niet altijd 100% THC-vrij geweest ben. (Dat is trouwens ook te lezen op deze blog.) Nu en dan passeerde er wel eens iets dat ik niet kon weigeren, maar al bij al ben ik wel tevreden. En nu ik er over nadenk, het was vooral in de eerste maanden dat ik soms eens een misstap heb gezet. Ondertussen is het toch echt wel al een half jaar geleden dat ik een joint heb aangeraakt.
HET belangrijkste voor mij is dat ik nu weet dat ik zonder probleem kan functioneren zonder dat ik wiet rook.
Dus ik ben er nu helemaal van af ... Of niet?
Wel, als ik hééééél eerlijk ben, dan moet ik toch zeggen dat ik op sommige momenten nog wel eens trek heb. Meer nog: ik durf er m'n hand niet voor in het vuur stoppen dat moest ik thuis wiet hebben, ik er zou kunnen vanaf blijven ...
Als er me buitenshuis iemand een (trekje van) een joint aanbiedt heb ik geen enkel probleem om te weigeren. Ik heb daar achteraf ook geen spijt van. Het zegt me op die momenten niets.
Maar als ik alleen ben of als ik een opdracht moet doen waar ik wat tegen op zie, dan denk ik toch soms "had ik nu maar wat wiet liggen".
En ik zou het willen testen! Ik wil me nog eens wat wiet kopen ... en die vervolgens NIET oproken, maar gewoon in de kast laten liggen. Als ik DAT kan ... pas dan zal ik kunnen zeggen dat ik definitief verlost ben van m'n verslaving. Misschien is het een dom idee, want dit is letterlijk "de kat bij de melk zetten", maar ik moet het proberen. Ik wil weten of ik het karakter heb om niet te blowen, ook al heb ik er de kans toe.
Ik ben benieuwd ...
0 notes
ex-blower · 12 years ago
Text
Meer dan tien maanden geleden ...
Meer dan tien maanden geleden besloot ik te stoppen met wiet roken. Niet meer blowen. Ik ben een paar keer 'hervallen', maar nu is het toch al een paar maanden dat ik geen wiet meer gerookt of zelfs gezien heb.
En ik voel me er goed bij. Ik mag echt stellen dat er dagen, soms weken zijn dat ik niet eens aan wiet denk. Waar ik uit concludeer dat het echt wel uit m'n systeem is.
Vandaag zat ik even te denken om toch nog eens ergens iets te gaan halen. (Dat zonnetje deed me plots kriebels krijgen.) De huis-tuin-en-keuken kwekers zijn hier alom tegenwoordig de laatste tijd en de kwaliteit van hun gekweek schijnt goed te zijn. Maar ik ga dat toch maar niet doen. Nu niet. Ik zit middenin een gigantisch project en wil dat even met een helder hoofd afwerken.
Deze zomer ... dan ga ik me nog eens een kleine voorraad aanschaffen. Tegen die tijd zal ik meer dan zes maanden 100% 'droog' gestaan hebben, dan mag het al eens, toch?
Ik moest ook nog eens aan deze blog denken. Die was echt waar al een hele tijd uit m'n gedachten verdwenen. Tijd om nog eens iets te posten, vond ik. Ik ga het misschien wel nog een keer meer doen, als ik tijd heb.
0 notes
ex-blower · 13 years ago
Note
Hoe oud was je toen je begon en dacht je ooit dat het wel zo verslavend kon zijn? Mijn beste vriend wil maar niet toegeven dat het echt wel slecht is voor hem. Hij is nog zo jong en is voor zijn leeftijd al veel te onvolwassen aan het omgaan met weed. Maar er over praten zal niet lukken bij hem. Maakt hem alleen maar kwaad.
Hej, ik heb m'n eerste jointje gerookt toen ik student was denk ik. Dus 18-19 jaar ongeveer. Pas een paar jaar later ben ik het echt veel beginnen gebruiken. "Verslavend" is het zeker ... Maar tegelijk mag je het ook niet overdrijven ... De verslaving zit vooral in je hoofd.
Op een bepaald moment vreesde ik dat het erg met me gesteld was, maar uiteindelijk bleek het wel mee te vallen ... Momenteel sta ik al een poosje volledig droog en ik ga niet meer zo dwaas doen als ik vroeger deed, maar dat wil niet zeggen dat ik nooit meer ga blowen. Zeker niet zelfs. Alleen komt het er momenteel niet echt van. En dat vind ik ook niet erg.
Nu, ik heb ook gasten in m'n vriendenkring waarmee het minder goed gaat. In die zin dat ze niet beseffen dat je weed als een genotsmiddel moet zien, zoals bvb alcohol dat is. Overdrijven is nooit goed.
Als uw vriend nog jong is en er te veel van gebruikt, dan moet je niet zozeer bang zijn dat hij verslaafd raakt aan cannabis, want zoals ik al zei: dat valt op te lossen, maar wat wel het geval kan zijn is dat hij z'n levenslust wat verliest. Dat hij tam wordt. En daardoor kansen gaat missen. (Studies, werk, vrienden, lief, ...) 
Zelf heb ik nooit echt last ondervonden van het feit dat ik veel blowde. Zonder dat ik mezelf wil bestoefen: ik heb wel een vrij sterke persoonlijkheid. Ik kan vrij veel aan en heb tijdens m'n blowperiode een lief/vrouw opgedaan, jobs gevonden, een eigen zaak gestart, verschillende prestigieuze projecten gedaan, kinderen gekregen, huis gekocht, ... Kortom, een leven opgebouwd zoals 'iedereen' dat doet.
Maar ik ken wel voorbeelden van mensen waar het veel minder goed mee gekomen is. En dat was/is grotendeels te wijten aan het feit dat ze heel veel smoorden. (Ook al denk ik van die mensen dat als ze niet aan de wiet waren geraakt, dat ze dan veel meer gezopen zouden hebben...)
Ik denk dat je misschien eens moet proberen uitpluizen waarom die persoon zoveel smoort. Heeft hij problemen thuis? Is hij ongelukkig om één of andere reden? Is het sowieso een labiel persoon (voor zo'n mensen is wiet ZEER gevaarlijk)?
Sommige mensen hebben het gewoon in zich om zich te laten gaan. Is het geen wiet, dan is het misschien drank, of nog erger spul. Je moet daar niet altijd het ergste van vrezen. Jong zijn is ook experimenteren ... Misschien is het hem binnen een poosje gewoon beu. Of misschien blijft hij het doen maar kan hij het plaatsen en ondervindt hij er geen verdere last van.
Als uw vriend er niet wil over praten - en hij is echt nog jong (minder dan 18) ... dan weet ik in feite niet goed wat je kan doen ... Ruzie maken en hem verplichten om er mee te stoppen zal ZEKER NIET werken ... Ik denk dat je je er dan nog beter voor open stelt, hem 'laat doen', maar hou hem in het oog en als je ziet dat hij kansen begint te verschieten (zoals ik zei: studies, werk, enz ...) én hij beseft het zelf niet, dan is professionele hulp zoeken misschien wel het meest aangewezen. Als durf ik niet zeggen dat dat zeker een oplossing kan/zal bieden ... Ik weet hoe pubers zijn ...
Courage in ieder geval. Die kerel mag me gerust eens mailen of zo. Wie weet kan ik hem iets bijbrengen ...
0 notes
ex-blower · 13 years ago
Text
Hier zijn we weer
Lang geleden dat ik hier nog iets achterliet. Er is nogtans wel het één en het ander te vertellen ... In het laatste bericht zei ik dat ik een top had gekocht en dat die achter slot en grendel zat. Wel, die heeft daar een weekje gelegen en is dan op één avond (met een hele groep vrienden) opgerookt. Zwaar avondje.
Diezelfde avond bood er me iemand vijentwintig gram aan. Homegrown. Ik heb het aanbod afgeslagen, m'n vrienden niet. Echter, bij levering was er "toevallig" een zakje (of zeg maar zak) van vijfentwintig gram op overschot ... En ja hoor, ik heb die dan toch maar gekocht, samen met nog iemand anders. Elk de helft. Ik had immers net bewezen dat ik er af kon blijven, en het was een koopje, dus waarom niet?
Wel ... het viel tegen. Niet de wiet zelf. Die was okee. ;-) Maar mijn helft was na minder dan drie weken op. Ik was als het ware (opnieuw) "hervallen": 's morgens een stickietje, 's avonds een iets zwaarder exemplaar ... Het was echt goed spul. Maar heel de tijd zat ik met een schuldgevoel van jewelste. Teleurgesteld in mezelf. Echt niet normaal. Al had ik terzelfdertijd ook wel iets van "het moet kunnen". Een tweestrijd dus.
Nu goed, ondertussen is dat alweer een maandje geleden en sindsdien heb ik niets meer gerookt. Geen ontwenningsverschijnselen ook. Wat positief is, vind ik.
Maar het kriebelt weer enorm om me opnieuw eens iets aan te schaffen. En ik moet trouwens zeggen dat het tegenwoordig echt piece of cake is om snel goeie en goedkope wiet te kopen. Man, was het vroeger een hele toer (en al bij al een kostelijke zaak) om wiet te gaan kopen in Nederland, dan is het nu gewoon een kwestie van een mailtje te sturen en ik heb op één-twee-drie wat ik wil. Niet normaal in feite. En verontrustend! Want als ik dat kan, dan kan m'n neefje van dertien dat ook doen. Of mijn zoontjes binnen een paar jaar! Ik weet dat de kerel waar ik grief van kan kopen niets zal verpatsen aan jonge gastjes, maar ik weet ook dat veel van z'n collega's minder scrupules hebben. Brrr ...
Wat moet ik nu doen? Kopen of niet? Het is me duidelijk dat ik lichamelijk niet verslaafd ben aan cannabis. Het is me ook duidelijk dat het leven perfect te doen is zonder wiet. Maar toch mis ik het blowen.
Moet ik nu wachten tot ik er geen zin meer in heb? Komt die tijd? En als ze komt ... Ja dan zou het natuurlijk ook niet normaal zijn dat ik er wel weer aan begin ...
Mijn verstand zegt: "doe het niet jongen". En tijdens het typen heb ik nu ook beslist om m'n aankoop nog wat uit te stellen. Zeker nog een paar weken. Maar ik ga er zeker nog bestellen. Ik weet dat gewoon. En op zich is dat niet erg. Of toch?
Manman. Wat een gedoe.
0 notes
ex-blower · 13 years ago
Text
Gekocht en goed bevonden.
Een mooi topje gekocht. Ik schat zo'n 3 gram wiet. Gisteren even geproefd en dan achter slot en grendel gestopt. Benieuwd hoelang het er gaat zitten. Ik ga een avondje uit met wat oude vrienden binnen 10 dagen, tot dan wil ik het onaangeroerd laten.
Voorlopig heb ik er nog niet veel aan gedacht, al moet ik zeggen dat ik deze morgen even in de verleiding kwam ... Maar heb m'n verstand kunnen gebruiken.
0 notes
ex-blower · 13 years ago
Text
Hoe zit het?
Een paar weken geleden maakte ik een foutje door op het onverwachtse wat wiet te kopen. Ondertussen zijn we alweer een maand verder en ik heb geen noemenswaardige problemen ondervonden van m'n misstap. Dus ondanks m'n kleine terugval ben ik nu echt wel gerust: wiet is niet meer belangrijk in m'n leven. Ik kan perfect functioneren zonder.
Wat me echter wel een beetje zorgen baart is het feit dat ALS ik wiet in huis heb (of beter: zou hebben), dat ik dan blijkbaar het karakter niet heb om dat met mate te gebruiken. Want die 2 gram van de vorige keer, die was na een paar dagen letterlijk allemaal in rook opgegaan.
Het komt er in feite op neer dat als ik niets heb, ik ook niet blow, zonder enig probleem. Ook niet als ik op een plaats ben waar er een joint gerookt wordt: het zegt me dan allemaal weinig. Echter, als ik wel wiet binnen handbereik heb, thuis, dan is het precies of dat moet zo snel mogelijk op ... Dat valt me echt tegen van mezelf. Vooral omdat ik in de toekomst nog wel van tijd eens zou willen blowen. Bvb een paar keer per maand of zo. Maar zo gecontroleerd smoren, dat kan ik dus niet. Het is alles of niets bij mij.
En daar wil ik verandering in brengen ... Ik speel met de gedachte om me toch weer eens een kleine voorraad te kopen én daar vervolgens van af te blijven. Het klinkt misschien raar, maar ik zit met het gevoel dat ik er pas "echt" vanaf zal zijn als ik mezelf die discipline kan opleggen.
Zou ik het doen? Een eerste reactie is "NEE"! Je bent er mee gestopt en leeft prettig zonder, keep it that way. Maar tegelijk heb ik in sé dus niets tegen blowen. Meer nog: ik vind het leuk en ontspannend en in het verleden heb ik ondervonden dat ik in een lichte roes de dingen soms klaarder zie dan dat ik er clean bij loop.
Ik moet het alleen niet hele dagen doen.
Dus hoogstwaarschijnlijk trek ik binnen een paar dagen naar de local dealer en ga ik me een gram of 10 kopen. En dat leg ik dan in de kast. De eerste week wil ik er vanaf blijven. Dan ga ik er eens ééntje roken op een avond, om het vervolgens weer voor een tijd op te bergen.
Gaat het me lukken?
0 notes
ex-blower · 13 years ago
Text
Het is gebeurd ...
Erik Van Looy maakte deze quote legendarisch, andere presentatoren gebruikten ze reeds veelvuldig, en nu sluit ik me dus bij hen aan ... "Het is gebeurd."
Ik ben -een beetje- hervallen. Vorig weekend stak er me iemand een grammetje of twee wiet toe. "Voor 10 euro, superkwaliteit." Ik had nee moeten zeggen, natuurlijk, maar ik zei ja. Ik had er zin in en kon het aanbod niet afslaan.
En een uurtje later zat ik m'n eerste jointje sinds meer dan een maand te draaien. Dommerik die ik ben. De roes viel wat tegen trouwens. Heel heftig effect in het begin, maar een enorm slaperig gevoel achteraf. Echt niet normaal. De dagen die volgden heb ik de rest opgerookt, nu is het alweer van gisterenavond geleden dat ik nog iets van wiet gerookt heb. Logisch ook, want ik heb niets meer.
Ik ben enerzijds wel een beetje teleurgesteld in mezelf. Die onbedwingbare drang om wiet te roken is dus weldegelijk nog aanwezig. Anderzijds zie ik het ook gewoon als een accident de parcours. Ik wist dat ik ooit nog wel eens zou proeven van een joint. Echter had ik niet gedacht dat het zo snel zou zijn. En zo onverwachts.
Sowieso sta ik op vlak van wiet nu opnieuw droog. Maar dat komt omdat ik dus maar 2 gram had gekocht. Had ik er 10 of zo kunnen kopen, was ik die waarschijnlijk nu ook aan het opconsumeren ... 
Damn ...
0 notes
ex-blower · 13 years ago
Text
Nu ben ik er écht wel vanaf ...
Gisterenavond moest ik naar een vergadering van een wijkkermis. En, zoals dat gaat, bleef de jonge garde achteraf nog wat nakaarten. Zonder kaarten weliswaar. Maar met pintjes. Tamelijk wat pintjes zelfs.
En, ook zoals dat gaat, legde er daar iemand spontaan een toep samen. Die werd vervolgens rondgegeven in de groep en als vroeger zoiets gebeurde dan keek ik reikhalzend uit naar het moment dat ik er eens kon van lurken.
Deze keer echter liet ik hem zonder probleem passeren. Ik had er nu eens echt geen zin in. De geur vond ik wel geweldig. Het was een mengeling van wiet en hash samen. Man, dat rook fantastisch! Maar het zei me dus niets.
In het naar huis wandelen besefte ik pas ten volle dat dit toch wel aangenaam was om te constateren ... Dat ik dus zonder enig probleem (bijna onbewust zelfs) een joint kon laten passeren. Super gewoon!
2 notes · View notes
ex-blower · 13 years ago
Text
Juplaaa!
We zijn bijna een maand ver. Clean as a baby! Ik vraag me af of er nog sporen van cannabis in m'n bloed zouden terug te vinden zijn?
Hoe meer dagen ik verwijderd raak van m'n stopdatum (dat was 14 mei) ... Hoe meer ik mezelf begin af te vragen of ik wel écht verslaafd was. 
Ik bedoel, natuurlijk was ik verslaafd in die zin dat ik constant wiet wou roken, maar toen ik nog om de zoveel uur een stickietje draaide, toen rookte ik wel veel minder gewone sigaretten.
Dus misschien was het wel gewoon een hunker naar tabak en nicotine die ik vooral had. En minder naar cannabis. Ik smoorde dan wel veel -of beter: constant- maar ik was zelden of nooit helemaal van de kaart. Ik kon ten alle tijden normaal functioneren. Wat ook noodzakelijk was omwille van gezin en werk.
Mensen die hele dagen van die grote toeters oproken, die gaan het misschien wel harder te verduren krijgen als ze willen stoppen met wiet roken.
Ik rookte 5 gram per week. Niet weinig, maar als ik hier en daar verhalen oppik van andere gebruikers, dan blijkt 5 gram in feite nog wel mee te vallen. Zo stond ik dit weekend met iemand te praten die zelf een paar wietplanten heeft en hij had jaarlijks een opbrengst van ongeveer één kilo. En daar kwam hij op jaarbasis niet mee toe: er waren altijd momenten dat hij toch eens langs de coffeeshop moest passeren.
1000 gram, 50 weken ... Dat is 20 gram per week!! Hij gaf wel regelmatig wat weed weg zei hij en de zelfgekweekte wiet is ook zo sterk niet dan diegene die men in coffeeshops kan kopen, maar dan nog?! De mens rookte ook enkel en alleen puur. Of tenminste: hij gebruikte geen tabak maar deed er iets anders in als "bindmiddel". Het ontschiet me nu even wat het precies was maar het waren versneden bladeren van één of ander kruid geloof ik.
Nu goed, 5 gram per week of 20 gram per week, in feite maakt het niet uit: constant wiet roken is ... euh ... niet echt noodzakelijk om door het leven te komen. Dus doe het dan ook niet!
1 note · View note
ex-blower · 13 years ago
Text
Twee vaststellingen. Nee, drie.
1/ Ik ben vermagerd. Minstens een kilo of vijf ...
2/ Ik heb geen last van hooikoorts. Anders loop ik deze periode te niezen en te snotteren, nu niets.
3/ Ik dacht dat Tumblr het meest fantastische systeem was dat ik ooit had gezien, maar ik moet er van terugkomen. Het is goed ... Maar toch weer niet dat. Blijkbaar komen m'n reacties die ik geef op berichten die ik heb gekregen hier ook tussen m'n berichten te staan en dat vind ik maar zozo. Ik kan hier wel in de html gaan rommelen ... Maar daar heb ik geen zin in.
Einde bericht :-)
0 notes
ex-blower · 13 years ago
Note
Ik vind het geweldig dat u hebt besloten ermee te stoppen :) En ben er zeker van dat het helpt om alles neer te schrijven.
dat schrijven helpt inderdaad, al moet ik zeggen dat het afkicken me al bij al echt nie zo heel zwaar is gevallen. In ieder geval veel minder erg dan dat ik op voorhand had gedacht.
Bedankt voor je berichtje! We zijn dan wel allemaal compleet anoniem voor elkaar, toch doet het deugd om -vanuit het niets- reacties te krijgen!!
0 notes