geceninkaranligide - Tumblr blog

[geceninkaranligide]

Baba ❤️‍🩹

Ben 20 senedir hep seni bekledim baba, keşke biraz diğerlerine verdiğin sevginin birazını bana verseydin belki bu kadar kalbim kırılmazdı..

Bazen sana o kadar kızıyorum içim öyle bi öfkeyle doluyor ki, bazense mutlu oluyorum, vicdanım iyi düşünmeye çalışıyor seninle ilgili. Ama en çok öfkem var sana baba. Şu hayatta herkese kin, nefret dolu bi kızım ama sana karşı olamıyorum baba..

Neden sevmedin beni baba?

Çevremdekiler hala babalarıyla ilgili bir şeyler söylüyor anlatıyor iyi ve ya kötü, ama ben onlara keşke babam olsaydı bana da kızsa, bağırsa, mutluluğunu anlatsaydı diyorum. Öyle deyince susulur tabi..

Baba biliyor musun?

Ben prenses değilim, annemin savaşçı kızıyım ben..

Bende çok isterdim prenses olmak, ama değilim..

Ben kendi içimde ki çocuğun kahramanı annem oysa kız çocuklarının babalarıdır kahramanı.. neden annem her şeye göğüs gerdi de sen germedin? Vicdanın rahat mı? Hiç mi düşünmüyorsun ben bu kızın ahını alır mıyım diye? Hakkını helal eder mi etmez mi diye hiç mi düşünmüyorsun?

Baba, üzgünüm ben seni affedemiyorum. Hakkım da helal ...

İyi Geceler 🌙

[geceninkaranligide]

Bazı şeyleri akışana bırakmak en doğrusu. Zorla güzellik olmuyor maalesef, zorla hiç bir şey güzel olmaz. O yüzden hayatın akışına bırakmak gerekiyor bazen. Hayat akıyor, akmaya devam ediyor.. Ve sen güçlü olmak zorundasın..

[geceninkaranligide]

Hayat beni nereye sürüklüyor inanın bilmiyorum. İçimdeki hisler,düşünceler, sesler susmuyor.

[geceninkaranligide]

Son zamanlar iyice sıkıldım. Bazı günler odaya gitmek yerine mutfağa gidip çöküyorum ne için orda öylece durduğumu da bilmiyorum sanki ruhumla bedenim bir değil ben zamana mekana ayak uyduramıyorum her şey o kadar çok karmakarışık ki düşünmekten kafam patlayacak gibi sanki böyle içimde cehennem taşıyorum. Her geçen gün içimdeki ateşi korlaştırıyor yaşanmışlıklar. Böyle ciğerim yanıyor, kalbim, kalbim eriyor sanıyorum. Bazı anlarda ellerim tutmuyor, ayaklarım kırılmış da içimden diz çöküp çığlık çığlığa kalmışım gibi çok ağır her şey, dayanılmaz, zor geliyor.. Sanki içim içimde değil bir şeyler kopuyor, içimden taşıyor gözlerimden fışkırıyor. Çaresizliğim avuçlarıma sığmıyor idare edemiyorum. Artık hissediyorum içimde ördüğüm duvarlar üstüne yıkıldı böyle kemiklerimin çatırdama sesleri geliyor içimden. Ne yapıcacağım ben şimdi. Her şeyi nasıl bir daha düzene sokacağım. Kendimi nasıl bulacağım? Ya kalbime hislerime duygularıma çok geç kalırsam ne olacak..

Oturduğum yere gelsen iyi misin desen hiç bir şey demeden sarılırım sana. O kadar ihtiyacım var ki sana, ama yoksun.. Beni de kendini öldürdün. Etraftan duyuyorum hala benim hakkımda kötü bir laf dememişsin ama ben dedim ama bilerek, insanlara bitti onun için desinler. Ama içim senin için yaşıyor. Bi gelsen sarılsan her şeyim rahatlayacak, sana o kadar ihtiyacım var ki..

Allah'a her gün dua ediyorum. Allah'ım ya kavuştur ya da unuttur. Elimden başka bir şey gelmiyor artık..

Seni Çok Özledim Kahverengi Gözlüm..

[geceninkaranligide]

Bazen bitti diyorum, yok benim için bitti diyorum. Ama bi bakıyorum özlüyorum ama gelmesini istemiyorum, sesini duymak istiyorum ama duyunca da kapatmak istiyorum. Gülüşünü göreyim diyorum vazgeçiyorum. Nasıl hissettiğimi inan bilmiyorum sanki karmaşanın içindeyim, içimde hissettiğim duygularla boğuşuyorum. Nedenini bir türlü anlayamadım. Neden böyle hissettiğimi de bilmiyorum, unutuyor muyum? Seviyor muyum? İstiyor muyum seni? Bilmiyorum..

Çevremde adın geçtiğinde normal bir insandan farkın yokmuş gibi davranıyorum ama içim de geçenleri bi bilseler.. O kadar zor durum ki, çevreme bitti, giden gitmiştir gittiği gün bitmiştir diyorum ama bitmemişsin.. hala içimde bir yerlerdesin neredesin bilmiyorum. Bir türlü anlam veremiyorum içimdeki geçen şeylere..

Sen nasıl bi kalemde silip hayatına devam ediyorsun anlamadım. Sanırım en çok ben seni sevmişim, sen değil. Sen seviyor olsaydın bu kadar bir kalemde silip atmazdın. En azından ilk tanıdığım kişi olsaydın bu kadar kolay silip atmazdın. Ama ben seni yanlış tanımışım, ilk tanıdığımla son karşılaştığım kişi aynıydı. Sadece ben seni gözümde çok büyüttüm, hatalarını ört bas yaptım, inandım, güvendim, sevdim.. hemde çok saf temiz sevdim seni..

Ama şu an şurdan geçsen harbi ne tepki vereceğimi bilmiyorum. O an Aklımda kalbimde neler geçeceğini kestiremiyorum. Ama karşılaşmayalım çünkü karşılaşırsak nasıl birbirimize bakacağımızı da bilmiyorum. İkimizden birisi ya PİŞMAN ya DÜŞMAN bakacak..

Ama biz seninle denk değiliz, birbirimizin dengi değiliz. Hayatlarımız, yaşam tarzımız , aile hayatımız farklı.. Biz olamazdık, imkansızdan başka bir şey değildik..

Çok Üzgünüm..

[geceninkaranligide]

Hayatım da biri vardı.

Öyle çok sevdim ki onu. Böyle bir sevgi hiç olmamıştı hayatımda. Hani insan bazı güzel şeyleri ömrümün sonuna kadar sürecek zanneder ya, işte öyle sevdim onu. Sonra mı?

Sonrası işte ayrıldık, karanlık.

İlk günler o kadar acımadı, alışırım sandım. Sonra batmaya başladı içimde. Bir kaç hafta sonra ya da aylar sonra öyle bir sancı yerleşti ki, Allah’ım böyle hiç bir acı olamazdı.

Sonra anladım, içim kan ağlıyormuş.

Sonra düzelmeye çalıştım. Üstelik kabahatim bile yokken.

Ama bir daha hiç bir şey düzelmedi, bende eski ben olamadım.

İçimdeki acıdan uyuyamadım, gülmeyi unuttum, evden çıkamadım, kimseyle konuşamadım, ağlamaktan ben tükendim ama ağlamam tükenmedi.

Belki dedim, belki arar sorar. Ama aramadı, sormadı.

Yaşandı bitti ama SAYGISIZCA..

[geceninkaranligide]

İnsan bazen duraksıyor. Ve kendine soruyor

“Nasıl böyle kolay bıraktı? Nasıl o güzel anıları unuttu?”

Daha dün “Sana köpek gibi aşığım” diyen çocuk,

nasıl gitti, hiç acımadan?

Peki şimdi soruyorum.

Neden gittin?

[geceninkaranligide]

O sokaklarda çok güzel anılar var ama sen yaktın bende sessizce kül oluşunu izledim, sen yakarken de beni de kül ettin. Kendin şimdi şu kahpe dünya da keyif yapıyorsun. Yazıklar olsun senin için harcadığım o gecelere, gündüzlere, saatlere..

Ama dikkat et bir gün pişman olma, olursan da kapıma gelme sakın benden sonra kime gittiysen ona git. Çünkü benden sonra gidecek yerin varmış. İşte bu kadar ucuzsun ve kahpesin..

Sen benim sayemde adam oldun, sen adam bile değilsin. Tutamadığın sözlerin arkasında durmayan birisin sen. Senin için ne yaptıysam fazla yapmışım. Sevgim de ağır geldi. Annenin vermediği değeri benden gördün ne ara unuttun bunları lan sen. Bu kadar mı düştün la. Ama neye üzüldüm biliyor musun?

Değmeyecek biri için fazla kendimi öldürmüşüm. Acıyorum sana. Sen beni haketmiyorsun, senin hakettiğin kişilerle ol. En azından bir gün aklına gelirsem o olsa anlardı beni dersen. İş geçti, zaman geçti, tren geçti..

Şu saatten sonra gözümde dışardaki insandan farkın kalmadı yani bitiyorsun bende..

[geceninkaranligide]

Son Sözlerim Sana

Bugün seni unutuyorum sevgili, bugün sana veda ediyorum. Çıkıyorum artık hayatından, ne seni yoracağım ne de kendimi. Geceleri rahat uyuyacağım bundan sonra, sensiz hayaller kuracağım, geçmişimi silip hafızamdan çünkü bugün seni unutuyorum. Yeni bir sayfa açacağım kendime, kirlenmemiş, içinde hayal kırıklıkları bulunmayan bir beyaz sayfa. Beni üzen kimseyi yazmayacağım defterime, kalbimi kıran kimseyi sokmayacağım hayatıma. Duygularıma yenilmeyeceğim, kalbime göre yaşamayacağım. Gerçekleşmeyecek hayaller kurmayacağım, kimseye şiir yazmayacağım bundan sonra. Rüyalarıma seni sokmayacağım, sabah uyandığımda ilk seni hatırlamayacağım. Sanki sen hiç yokmuşsun yada hiç olmamışsın gibi yaşayacağım. Ne gizli gizli ağlayacağım ne de senin için dua edeceğim.

“Nerede hata yaptım” diye kendimi sorgulamayacağım, ne de “Beni neden sevmedi” diye sitem etmeyeceğim. Bazı şeylerin olmayacağını kabulleneceğim, olmayacak düşler peşinde koşmayacağım. Kimseyi sevgimle değiştirmeye çalışmayacağım, karşılık beklemeden fedakarlıklar yapmayacağım. Biriktirdiğimiz anıları kalbimden ve aklımdan sileceğim, seni bir daha hatırlamayacağım, çünkü bugün bu gece sana veda ediyorum, bugün seni unutuyorum sevgili.

HOŞÇAKAL..

[geceninkaranligide]

Biliyor musunuz?

Karanlıktan korkmuyorum artık. Eski ben olsam rengarenk renkleri seven biriydim, aydınlık isteyen, karanlıktan korkan bir kızdım. Ama şimdi karanlık, siyah renk benim adım, içim, dışım olmuş.. diyeceklerim bu kadar..

[geceninkaranligide]

24/03/23

Ne hissettiğimi bilmiyorum inanır mısınız? Onunla karşılaştım yüzleştim ama sorun ne yaptım? Affettim. Ama hesapta sordum ama ona bir şeyler olmuş ne olduğunu inanın bilmiyorum. Sanki bir şey olmuş, eksilmiş gibi.. Benim zorumla olmuş gibi hissediyorum. Aklımla kalbim sustu, konuşmak istemiyor gibiler. Neden bilmiyorum anlamıyorum. Neden böyleyim? Ama acı hissetmiyorum artık. Gözlerim dolu ama gülüyorum. İyiyim diyorum ama aslında iyi değilim. Ben bazı şeyleri bitirmek için uğraşırken, kendimi yine yenilmiş halde buldum..

Umarım her şey yoluna girer.

…

31/03/23

Ve sonuç olmadı, yürümedi, bitirdim. Çünkü mutlu değildim, beni istemeyeni neden hayatımda tutayım. Beni kalbinin neresine koyduğunu bilmeyen insanla neden hala beraber olayım ki? Olmadım da. Son kez vedalaştım onunla. Sarıldığım an ağlamaya başladım. Çok acı bir şey ama bi yandan iyi bir şey çünkü sevdiğinin kollarında ağlıyorsun.. İkimiz için en iyisi buydu.

YARIM KALMASI DAHA İYİ. BİRBİRİMİZDEN UZAK OLMAK DAHA İYİ… Zor ama olacak, oldu. O da değişmiş bende değişmişim. Özellikle hayatımız, önceliklerimiz değişmiş.. Artık seni kalbimin neresinde olduğunu bile bilemiyorum, kalbimdesin ama neresindesin bilmiyorum. Senin için acı çekmiyorum kendime acı çekiyorum ben. Ben o 1 yıl önceki ben değilim. Buna üzülüyorum, gözlerimde kırgınlık var, kızgınlık, pişmanlık var..

Özür Dilerim Seni Sevdiğim İçin

Özür Dilerim Sana İnandığım İçin

Özür Dilerim Sana Güvendiğim İçin

Özür Dilerim Senin İçin Hayatımı Değiştirdiğim İçin

Özür Dilerim Senin İçin Ailemin Başını Yere Eğdirdiğim İçin

Özür Dilerim KENDİMDEN ÇOK ÖZÜR DİLERİM..

ÖZÜR DİLERİM KALBİM

KATİLİNİ ÇOK SEVDİM..

[geceninkaranligide]

Başını nereye çevirsem eksik geçen çocukluğumdan izler görüyordum.

Bilirsiniz. Adım atmak hayatın sihridir, her şey bir adımla başlar, adım atmak ilerlemektir, zor güvenilir ve asla unutulmaz. Bazı bebekler yürümeyi öğrenirken attıkları ilk adım yalnızca hayatın sihri değil, ailelerinin de mucizesidir. Bazı bebekler ilk adımları aileleri için hediyedir.

Oysa bazı çocuklar yürümeyi kendileri öğrenir, hayatı kendileri keşfeder. Kendi kendilerine kalkar, ilk adımlarını yalnız atar, yalnız yürür, yalnız düşer ve yalnız kalkarlar. Ellerinden tutulmaz, dizleri ovalanmaz, sırtları sıvazlanmaz. Ben onlardanım işte. Yalnız olmamak ne demek bilmeyen bir çocuktum. Hayatı yalnız geçirilen bir yolculuk sanardım hep. Bir köşe de öylece büyüdüm. Sessizce, bir başıma, ayda yılda akla gelip sulanan bir çiçeğin ısrarla yaşaması gibi… İnatla büyüğüm, inatla yaşadım, inatla tutundum.

Kendime her şeyi BEN ÖĞRETTİM..

[geceninkaranligide]

#Günün Notu#

Çok mutsuz olabilirsin.

Çok acı çekebilirsin.

Mahvolabilirsin.

Her şeyini kaybetmiş olabilirsin.

Hüngür hüngür ağlıyor olabilirsin.

Sen ne yaşarsan yaşa;

ne kar yağmaktan vazgeçer ne de yağmur diner.

Hayat kendine gelmeni beklemeden akar gider ve zaman asla seni durupta beklemez.

Sen ne kadar gözyaşı dökersen dök,

bi yerlerde insanlar kıskanılcasına mutlu olmaya, gülmeye hatta kahkaha atmaya devam eder.

Yani, çektiğin acıyı en derin sen hissedersin. Ve bunu kimse anlamaz..

[geceninkaranligide]

Uzun aradan sonra SELAM :)

Artık bittiğine üzülme. Elbet bununda vardır hikmeti. Belki de Allah daha kötü şeylerin yaşanmasını engelledi. Hem geleceğinin daha iyi olmayacağı belli mi? Neden boş yere kendini yıpratıyorsun, üzüyorsun. Sen değil miydin? Allah’tan hayırlısını isteyen? Görmüyor musunuz? Uzaklaştırdı sizden hayırsızları.

Unutma. Allah bazen bazı insanların gerçek yüzünü göstermek için canını yanmasına izin verebilir. Her şeyi daha iyi anlayabilmen için acı çektirip, gözyaşı döktürebilir. Hatta sahte ve çıkarıcı insanlardan kurtulman için sana zor günler yaşatabilir. Ama bil ki bunların hepsi senin gerçekleri görebilmen için..

İsyan etme, şükret! Eğer Allah tarafından seviliyor olmasaydın, bu gerçekleri hiç bir zaman farkına varamayabilirdin. Kandırılmaya ve kullanılmaya devam ederek çok büyük bedeller ödeyecektin.

Üzülme! Seni kötü insanlardan uzaklaştıran Allah, sana güzel insanlara da yakınlaştıracaktır. Sana gerçekleri görme fırsatı veren Allah, sana gerçekçi bir hayat da yaşatacaktır..

[geceninkaranligide]

Kendimi yıldız gibi hissediyorum. Yanıp sönen, sönüp yanmayan bi yıldız gibi hissediyorum. Açıkçası böyle hissetmekten yoruldum. Hiç bir zaman hayat bizi mutlu etmez, bazense mutsuz eder. Ama sen her zaman ayakta kalmalısın, acılarınla, mutsuz hissettiğin her şey için ayakta durmalısın. Çünkü bu hayat sen çabalarsan, sana bir şeyler verir..

Her zaman başarılı olmak zorunda değiliz, her zaman gülmek zorunda değiliz, her zaman sevmek zorunda değiliz, sevilmek zorunda değiliz.. O yüzden siz tüm yaşatılan her şeye rağmen ayakta kalırsan, hayatla baş edersin. Eğer sen pes edersen hiç bir zaman hiç bir yerde başarılı olamazsın ve gülemezsin. Hayatı sen seçersin, iyi mi kötü mi bilemeyiz. Hata yaparak bu hayatta ayakta kalırsın, ben en azından hatalarımla büyüdüm, tek başıma. Aşıkta oldum, başarılı da oldum, güldüm de. Ama sonunda üzüldüğüm noktalar oldu ve ağladım çok ağladım. Anladığım tek şey şuydu; “ Hayat hiç bir zaman güldürmezmiş.” Hep böyle düşündüm ve daha güçlü oldum ayakta kaldım.

Her şey zamanını bekler. Başarılı olmak, parlamak, gülmek, sevmek.. her şeyin zamanı varmış. Ve ben her şey bir an önce olsun demedim. Çok sabırlı biriyimdir. O yüzden her şeyin zamanı vardır diyorum. Geçmişi unutamazsın ama geride bırakmalısın. Geleceğini düşünerekte yaşamamalısın. Şimdiyi yaşa, anı yaşa.

Göğe bakın..

[geceninkaranligide]

Hayatı anlamıyorum artık. Saçma sapan insanlar yüzünden hayat hayat değil, anlam veremiyorum. Anne baba kavga ediyor çocukların önünde, sonra bu çocuklardan sevgi, saygı bekliyorsunuz. Ne saçma ! Cidden olan anne babaya değil, olan o melek gibi olan çocuklara oluyor. Bazı evlilikler saçma sapan şeyler yüzünden mutsuz oluyor. Evlilik bu kadar basit olaylar yüzünden mutsuz edemezsiniz. Evleneceğiniz insanı doğru seçin. Size iyi bi eş, çocuklarınıza sahip çıkacak anne baba seçin. Hayatınızı mahvedecek, ilerde ki çocuklarınızın hayatını yerle bir etmeyin. Unutmayın, bu hayatı siz yaşayacaksınız, siz seçeceksiniz.

[geceninkaranligide]

Bak yine gece oldu. Gündüz gülücüklerimi saçan ben gece gözyaşlarımı döktüm. O kadar doldum ki anlatamam cidden çok oldum. Günden güne ölüme gidiyorum sanki.. Evet size saçma geliyor ama cidden ruhum ölmek üzere, kurtarılmayı bekliyor. Ama kurtaran tek kişi sensin. Sende yoksun, kalbimde ve aklımda tüm dünyamda sen varsın. Dön diyemiyorum ya sana gel artık bu ayrılık fazla bize demek istiyorum ama olmuyor.. Lütfen bana yazma eğer yazmaya devam edersen engellerim dedin yazmıyorum. Al her şey gönlünce olsun. Ama ne olursun bana kolay değil de, senin gibiyim de, o kadar yaşanmışlıkları silmek kolay olmamalı..

Silmediğini biliyorum, sadece zamanı bekliyorsun. Ya intikam olacak ya biz olacağız ya hiç olmayacak.. Aklımda ihtimalleri düşündüm. Biliyor musun? Bedenim direniyor, bazen o kadar başım dönüyor ayaklarım yerden kesiliyor ama hayır yanımda kimse yok , yapamazsın diyorum ve ayakta kalmaya çalışıyorum ama yapamıyorum cidden yapamıyorum sensizlik.. Önceden sen vardın her anımda şimdi? Kimsem yok emin ol..

Gecen kahve gözlerin kadar güzel olsun..