gulayturk

[gulayturk]

Kendinin herşeyi olmak ne de zordu oysa.

Annesi,babası,kardeşi olmak kendinin.

Bir başına kalabalık olmak.

Bir başına herşeyi olmak kendinin,

Ne de güzeldi oysa.

[gulayturk]

Öldüğüm anlar yeniden merhaba,

Yine başladık kol kola yaşamaya.

Siz mi bırakmadınız beni

Ben mi bırakamadım sizi?

Kalmadı artık bir önemi.

Gel de yaşamak de buna şimdi

[gulayturk]

Yine başka birşey oldum bugün

Hem istediğim hem istemediğim birşey.

Değiştirmeye çalıştığım değiştirmekte zorlandığım birşey.

Yarısına varmışım yolun.

Hayat zor,

İnsanlar zor.

Günün sonu bir başınasın

Hiçbir insanda değişmeyecek gerçek

İşte her insanda aynı olan nadir birşey.

[gulayturk]

birşey olmak isterken başka birşey olursun bazen.

yaşadıkların seni bambaşka birşey yapar.

gördükçe bunu üzülürsün.

devam edebilmek içinse;

olduğun şeydeki güzellikleri bulup sevmen gerekir.

yoksa devam edemezsin.

başka bir hal çaresi yoktur.

bu yüzden zorundasın,

hem sevmek hem de devam etmek.

[gulayturk]

zaman geçiyordu

ve ben

günü geldiğinde,

yaralandığım yerden yaralayacağım sandıklarımı zaman içinde affediyordum.

anlıyordum ki,

o günü beklemek esaretten ibaret.

zaten istesek de aynı yerden yaralanamayız biz.

öyle olsaydı eğer,

böyle bir yaranın mevzu bahsi olmazmış meğer.

sanıyordum ki,

geride bırakmak özgürlüktür, eksikmiş.

asıl özgürlük affetmekmiş,tüy gibi hafiflemek tam da o zaman gelirmiş.

diğeri görmezden gelmek gibi birşeymiş.

herkes kendi yaptığından meshuldür derler,

öyleymiş.

anlıyorum ki,

eğer yaralarsam bende yaralandığım yerden

kendime yabancı olurum birden.

bu sefer de kendimi affedemem.

zaten demiştim ya

istesek de yaralanamayız biz aynı yerden.

anne olunca anladım.

biri olur evlat yarası biri olmuş baba yarası.

benzeşse de mümkün değil aynı olması.

bir gün,

affettim o yüzden

kendi içimde.

kendiliğinden

farketmeden.

kendim için.

hafifledim.

ve bildim ki,

en büyük yara

kendini affedememek.

[gulayturk]

babalık hikayesi yerle yeksan bir kızdan:

sen olmasaydın eğer,tüm ankisiyetelerimle annelik müessesine asla cesaret edemezdim.

sen olmasaydın eğer,eş seçme riskini göze almak belki ama gelecekteki çocuğuma baba seçme riskini asla göze almazdım,biliyorsun.

zaman,hayat bize neler getirir bilemeyiz belki ama bildiğim şey,benli ya da bensiz ömrün yettiğince kızımın en büyük şansı olacağın.

hepsi için sonsuz kere teşekkürler sevgilim 🤍

dilerim sütlüş yanağımda ileride evlat sahibi olmak isterse ona sen gibi bir baba seçer 💕

ayrıca bu vesile ile, hala bu toplumdaki bir çok ön yargıya rağmen seni bunca yıl evvel “tam da olduğun sen gibi ve baba gibi bir baba olarak”yetiştiren anne ve babanın ellerinden öperim,en büyük teşekkürlerden biri de onlara🌸

[gulayturk]

malum yarın anneler günü..

bilen bilir yıllardır sosyal medya mecralarında anneler günü kutlamam.

kutlayana da birşey demem.

canım arkadaşım,kardeşim dediğim insanları asla kapanmayacak yaralarından incitmek istemem.

elbette yaraları bir gün değil her gün daimdir bilirim,ama yine de aynı gün herkes tarafından yaralarının üzerinde tepinilsin istemem,kendimce,hissettiğimce,fikrimce.

lakin,

yarın benim anne olduktan sonraki ilk anneler günüm.

sadece bu sebeple bir kaç kelam etmek istedim yine kendime,yine kendimce,müsaadelerince…

umarım incitmemiş olurum yine de kimseyi…

sayfalarca yazabilir,binlerce cümle kurabilirim belki annelik hissiyatı üzerine,yine de eksik kalır anlattıklarım,anladım.

anladım ki,

anneniz bazen farklı evrenlerde de olsanız hep sizinle gerçekten de...

siz annenize karşı benzer yoğunlukta duygular hissetseniz de hissetmeseniz de.

her ruh birbirini seçermiş bilirdim de, evladının yeşermek için seni seçtiğini hissetmek,

aslında dünden bugüne hep yanında olduğunu,sadece ete kemiğe bürünme vakti geldiğinde bu dünyada hayat bulduğunu hissetmek bir başkaymış.

iyi ki beni seçtin kızım🤍

ve son olarak unutmayın; annenizin mitokondrisi hep sizinle🥰

[gulayturk]

sanırım, hayatımın en güzel ama en zor günlerini geçiriyorum,zorluklar böyle olsun yeter ki diye şükrederek pek tabi.

bir yanda kucağıma bir melek indi sanki👼🏻

bir yanda pelvik ağrılar,sırt bel ağrıları,sütler,kakalar,enjektörler,kaşık biberonlar..

bir yanda da endişeler, doğru mu yapıyorum hisleri,sorgulamalar,fiziksel ve mental yorgunluklar,ağlamalar..

kucağımıza bir melek geleceğini herkes söylüyor doğum öncesi,ama kimse ruhsal durumdan,hissiyatlardan bahsetmiyor.

ya fiziksel yorgunluklardan bahsediliyor ya da güzelliklerden,ruhu kimse dile getirmiyor.

belki yanlış anlaşılmaktan,belki hislerinden dolayı suçluluk duymaktan(sırf bilinçaltına öyle kodlandı diye)..

herkesin ağzında bir “anne olunca yükleniyor herşey merak etme” 🤦🏽‍♀️ cümlesi.bebeğinizi kucağınıza aldığınız an,herşey hoop tamam olacakmış gibi.

ama öyle olmuyor yüklenmiyor arkadaşlar hiçbir şey.

yüklenmemesinin de bilgiyle filan ilgisi yok.

hiçbir şey yüklenmiyor, “zamanla”alışıyor,birbirinizin dilini öğreniyorsunuz sadece.

işte buradaki “zaman” kritik olan ve

kişiden kişiye değişen.

herkesin deneyimi farklı tabi,her çocuğhn her annenin de bir noktada hem aynı hem de farklı olduğu gibi.

doğum öncesi,doğumla birlikte yeni bir ben doğacak belki demiştim.

yanılmadım.

o yüzden bu süreç aynı zamanda “yeni bir ben”e de alışma süreci,elbette ki sancılı.

ne kadar destek olanınız olursa olsun,bu yolda yalnızsınız bilin..

çünkü bu yolculuk aslında sizin içsel yolculuğunuz..

bugün bizim kırkımız çıktı..

“hoşgeldin kendim”

09.12.2022

[gulayturk]

canım kızım🧡

çok az kaldı kavuşmaya..

sonbahar bizim için hep kavuşma oldu.

önce babanla bulduk birbirimizi,

şimdi seninle kavuşacağız sonbaharda.

sonların değil başlangıçların mevsimi bizde.

öyle değişik duygulardayız ki.

baban çok heyecanlı,sevgiyle beklemede🧡

annen heyecanlı,endişeli,ağlak,korkulu,sevgili..

karmakarışık annen..

sen benim en büyük cesaretimsim belki de..

belki de ondan bu karmakarışıklık

belki de hormonlardan:)

ama merak etme net olan şeyler de yok değil.

ne diye sorarsan;

kalbimize sığmayan dolup taşan sevgimiz🧡

[gulayturk]

Heyecan,mutluluk,endişe,umut ve kocaman bir değişim ile karşıladım bu sene seni.

Bir bedende iki kalp..

Ömrümün bir miladı..

Hiç tanımadığım bir benle tanışacağım bir yaş olacak belli ki.

Yeni bir nefes ile de yeniden var olacağım belki…

Yaş almak anlamını bu yüzden bu sene biraz yitirdi.

Ne de olsa bir bakıma bende yeniden doğacağım gibi🧡

Hoş geldin 33 yaşım.

[gulayturk]

inanırsak değişir mi herşey?

herşeyi yapmamıza rağmen değişmemişken,

değişmesi için inanmak yeter mi sahi?

inanç,başkasının toksikliğini değiştirmeye de etki eder miydi?

ederdi elbet değil mi?

zira edeceğine inanmaktan başka birşey

kalmadıysa elimizde..

inanıyorduk elbet o yüzden, değişecekti bir gün herşey,

ve herşey güzel olacaktı bir gün..

[gulayturk]

neden bu kadar çok konuşuyorum kendimle?

neden susmuyor hiç sesim?

sahi herkes için mi böyle bu?

sürekli çok sesli yaşıyorum.

sürekli birbiriyle tartışan iki ses.

hatta bazen,sanki benden bağımsız iki ses.

sürekli bir mücadele, bitmeyen yorgunluk.

sessizlik arıyor insan ya hani bazen,

sessizlik ama kendi içimde bir sessizlik arıyorum en çok ben.

kendi içindeki sesten bu kadar yorulmuşken

etrafındaki sese nasıl dayanır ki insan?

dayanamıyor zaten,kaçıyor hep sessizliğe hayatın her yerinde.

sessizliğin sesi oluyor en sevdiği ses de bir kendi içindekilerden kaçamıyor işte.

[gulayturk]

bazen hiç beklemediğiniz misafirler eşlik eder yolculuğunuza, hem de kilometrelerce.

kendiliğinden gelir,kendiliğinden giderler...

bazen hüzün bırakırlar size bazen sadece bir gülümseme.

niye kalmadı diye üzülmeyin.

belirli bir zaman diliminde eşlik etmek için gelmişlerdir ,en başından beri size.

kalsalar,size bırakacakları sadece gülümseme olmayacaktır belki de.

gerektiği kadar eşlik etmeyi bilmek gerek belki kimbilir hem hayata hem herkese.

[gulayturk]

insan en çok kendisiyledir.

önünde sonunda hep kendine kalır.

bu yüzdendir ki en iyi kendine davranmalıdır.

sanırım ben hem kendimle mutluyum hem de mutsuz.

henüz araftayım.

kendimle mutluluğumu arttırmaya çabalama aşamasındayım.

yol uzun.

yol zorlu.

yaşamın her anı gibi.

[gulayturk]

Döndük ya yine en başa

en çok da buna bozuluyor insan.

Hani kurtaracaktık kendimizi,

çıkacaktık bu kısır döngüden.

Sevdiklerimizi de çıkaracaktık üstelik

onlara da umut olacaktık.

Tam oluyor be çıktık galiba derken

hoop yine bir darbe

kalıyoruz olduğumuz yerde.

Hatta olduğumuz yerde kalsak iyi

düşüyoruz geriye en geriye.

Bir bakıyoruz yine en baştayız

yine aynı çocuk.

Yine aynı ama umutsuz çocuk

yine aynı ama kırgın artık o çocuk.

Geçen onca yıl onca emek boşa

bir de bakmışsın otuz sene sonra

yine herşey en başta.

Baştan başa debelenmenin

yaşam demişler adına.

Biz de kandırmışız kendimizi bir umutla.

Onca çaba...

Başladığımız yerdeyiz ya yine,

takatimizin kalmayışı ondandır işte.

[gulayturk]

hadi gidelim;

alıp kendimizi,kendimize.

kendimizi bekleyen o yere.

uzun sürmedi mi bu yolculuk?

yeterince yürümedik mi?

yol uzadıkça,

kendimizin bizi beklediğine

inancımızı yitirmedik mi?

sahi hala orada bekliyor musun beni?

[gulayturk]

neydi beni buna sürükleyen

er ya da geç

neydi buna son verecek olan

hep ya da hiç

neydi karar vermekten kaçmaya sebep

neydi arafta yaşamaya sürükleyen