hammipott - Tumblr blog

[hammipott]

Kailangan ko to ngayon. Kasi konti na lang. Sasabog na ko.

Pagod na pagod na ko... Pagod na pagod na kong tanungin ang sarili ko kung saan ba ko nagkamali. Pagod na pagod na kong alamin kung anong naging problema. Pagod na pagod na kong maghintay na masagot lahat ng tanong sa utak ko. Pagod na pagod na kong masaktan. Pagod na pagod na kong maiwanan. Ayoko ng isipin, ayoko ng magtanong. Lahat naman kasi ng tao sasaktan at iiwan ako. May iba lang talagang naunang durugin ang puso ko. Wala na siyang buhay. Pagod na pagod na siya. Sirang sira na. Kaya kung may balak kang wasakin pa lalo yung puso ko, pasensya na, matagal na tong sinaksak ng katotohanan. Hindi mo pwedeng wasakin ang isang bagay na wasak na una pa lang. Maraming nangako, maraming nagtangka, pero walang nagtagumpay na ayusin ulit to. Ano nga bang mali? Ano nga bang problema? May kasalanan ba ko? O sadyang ganito talaga ang mundo ko? Ewan ko ba. Ang alam ko lang, pagod na pagod na kong humanap ng sagot sa mga tanong ko.

[hammipott]

Ayoko ng maattach sa kahit anong bagay. Dalawa lang naman kasi lagi ang ending niyan. Sasaktan ka o iiwanan ka.

Habang maaga pa, iiwas na lang ako. Hangga’t kaya pa, isasalba ko ang sarili ko. Pare-pareho lang naman kasi ang mga tao. Papapasukin mo sa buhay mo, pero ang ending, susuko rin sayo.

[hammipott]

🙏 happens so much

[hammipott]

Drama of the day.

Hindi naman ako napapagod maging shoulder to cry on o sabihan ng problema ng maraming tao. Napapagod lang akong tanggapin na andyan lang sila kapag kailangan nila ng tissue na maiiyakan tapos pag tapos na itatapon na lang.

[hammipott]

Just another sad little poem.

I want to make this feeling go away All i want is to be okay. But every time i try to forget you, I can't stop myself to always think of you. Whenever I see a glimpse of you, I never thought that I would be so turned into you I feel butterflies and my heart skip a beat. So now tell me how can i stop even for a little bit. Before, when I'm with you I always know what to do. But right now this sadness is somehow overdue. I assumed that I'm the right one for you Because I'm like a virtuoso when I'm with you. I never imagined that I would lose you Because our love was so close to being true. And now you're gone and I'm still not awake. Because I thought this nightmare is just a piece of cake.

[hammipott]

[hammipott]

[hammipott]

I like storms. They let me know that even the sky screams too.

(via childoflust)

[hammipott]

[hammipott]

Don’t force someone to make time for you. If they really want to, they will.

(via chipsnodip)

[hammipott]

Ang layo niyo na kasi e. Di ko na kayo maabot!

[hammipott]

Buhay Inactive.

Grabe tagal kong hindi nakapagblog ng maayos-ayos. Eh kasi naman no, tuwing vacation na lang ako nagkakaroon ng social life! Well wala naman choice hahaha. Pero sa totoo lang, itong mga nakaraang buwan narealize ko rin, okay din palang ganito, focused ako sa goals ko. Una nakakabaliw talaga e kasi sa totoo lang napakahirap imeet ng expectations ng mga taong nakapaligid sayo. Well that was my mind set before. Dati, ginagawa ko lahat ng to kasi ang laki ng expectations ng mundo ko sakin. Pero kinalaunan, narealize ko, choice ko pala to. Pinili ko ang daang hindi masyadong dinadaanan ng iba dahil gusto kong i-challenge yung sarili ko. Gusto kong malaman kung hanggang saan pa ang kaya ng kakayahan ko. At higit sa lahat, pinili ko to kasi gusto kong maging better version ng sarili ko. And ngayon masasabi ko, I'm happy with my choices. Naalala ko pa nga noon pinangako ko sa mga kaibigan ko na sa college, di ako masyadong magpapakainvolve sa mga chuchu sa school, di ko masyado isstress yung sarili ko, kumbaga magyoyolo lang ako sa college. And it turns out, kinain ko lahat ng sinabi ko. Hahaha. Pero masaya ko! Akalain mo yun, kahit sa isang linggo e bilang na bilang ko lang yung oras ng pagtulog ko at kulang na lang tumira ko sa bahay ng kablock ko para lang matapos lahat ng requirements, activities, at reports, tapos sasabay pa yung sandamakmak na quizzes at walang patawad sa kahirapan na mga exams, pero lahat ng to, nalagpasan ko. Nalagpasan ko ng matatag ako. Nagpapasalamat na rin ako kasi kahit sobrang bangag ko everyday andyan yung mga taong nakakapawi ng pagod ko (touchy hehe) at syempre di ko naman magagawa to kung walang guidance ni Lord. Bigla ko tuloy naalala yung quote na sinulat nung prof ko sa isang quiz namin, " no one expects you to be the best, they just expect you to do your best!" Nung nabasa ko to, narealize ko lahat. Bakit ko nga ba binablame dati yung mundo ko for expecting too much from me? Yun pala ang totoo, hindi naman nila ko pinipilit na maging "the best" sa lahat ng oras, ineexpect lang nila na sa lahat ng gagawin ko, ibigay ko dapat yung best ko. At masaya ko kasi nalagpasan ko yung isang taon bilang college. Oo mahirap, pero lagi ko nilalagay sa isip ko na, "nagsisimula ka pa lang immah! Maraming maraming taon pa ang gugugulin mo!" at sa darating pang maraming taon na yun, masasabi ko lang, gagawin ko yung best ko. Kaya ko pang ilevel-up yung mga kaya kong gawin. Nagsisimula pa lang ako. Ok ang haba na masyado. Hahaha ngayon alam niyo na bakit buhay inactive ang peg ko? Hahaha. magbblog na ulit ako swear, mas marami na kong oras at gustong sabihin ngayon e hahaha. Pero sa ngayon, ibabawi ko muna yung isang taon kong walang tulog! =)) ❤

[hammipott]

REBLOG IF YOU'RE A FAN OF

[hammipott]

I'm not in the mood.

I’m not in mood and i fucking needed someone to talk to. But i fucking do not know where this is going to. Because all this shits in my head are inevitable. And my best friends, over thinking and hypophrenia, are inseparable.

Just tell me what to do, Or tell me what should i undo. Sorry for this fucking poem, I’m okay, just not today.

[hammipott]

Feeling ko karma ko to.

[hammipott]

And all of a sudden, what if I give up on life?

[hammipott]

All things are much more lighter if you let God take the wheel of your life.

(via thesavedintrovert)