herkader-je-realiteit

[herkader-je-realiteit]

Vooronderstellingen NLP

1. Falen bestaat niet, er is alleen feedback 2. De betekenis van je communicatie is de reactie die je krijgt (onafhankelijk van je intentie) 3. Mensen hebben hun hulpbronnen om hun doel te bereiken 4. Mensen maken de beste keuze die ze op dat moment gemaakt hebben 5. Kracht is flexibiliteit 6. Achter elk gedrag ligt een positieve intentie 7. Er is altijd een keuze 8. De kaart is niet het gebied

[herkader-je-realiteit]

[herkader-je-realiteit]

NLP doelstellingen

Verslag uit de cursus NLP YourCoach : NLP heeft als doel je van punt A (huidige staat) naar punt B te brengen (gewenste staat). Om dat succesvol te kunnen doel moet de gewenste staat omschreven worden in een correct geformuleerd doel. Er zijn verschillende manieren van doelen omschrijven : a) SMART + : Het doel is specifiek omschreven, meetbaar, acceptabel, realistisch, binnen een bepaald tijdsbestek en positief geformuleerd. Bvb. "Ik wil beter kunnen omgaan met negatieve mensen" kan dan na enig doorvragen worden : "Ik wil tegen het einde van de maand 10 deelnemers aan deze workshop" of nog beter, want meer onder eigen controle : "ik wil tegen het einde van de maand 20 kandidaat deelnemers gecontacteerd hebben voor deze workshop" Het zou ook kunnen worden : "ik zal elke dag 3 positieve ervaringen met mensen opschrijven" Alles hangt natuurlijk af van het gesprek. Meestal begint de coachee met een containerbegrip of met te algemene bewoordingen. Het is dan nodig om het doel echt te concretiseren. b) Een tweede manier en een meer NLP manier om een doel te omschrijven is een formulering die : positief is, binnen een bepaalde context, onder eigen controle, ecologisch en waarneembaar is. Op die manier kan "ik wil mijn zelfvertrouwen verhogen", veranderen in "ik wil voor een publiek van 30 personen vlot kunnen spreken". Het scherp omlijnen van het doel is al een belangrijke stap in het coachen van een coachee en brengt deze laatste al vaak op goeie weg.

[herkader-je-realiteit]

Coach of Crash state ? Vandaag met het verkeerde been uit bed gestapt ? Of een blue monday gevoel ? Dan heb je waarschijnlijk last van de 'CRASH' state ... Je lichaam is ineengedoken, schouders naar voren, hoofd naar beneden, armen laat je hangen ... herkenbaar ... iedereen voelt zich wel eens zo. Emotioneel reageer je bijna op elke prikkel: iemand doet lastig in het verkeer en je vloekt je een ongeluk, je struikelt over die schoen, de printer loopt weer vast en yep, je had het wel gedacht, daar is die lastige klant weer ! Eigen aan deze emotionele toestand is vaak ook dat je helemaal niets gedaan krijgt, je blijft je maar vastrijden in dossiers, over-analyseert en geraakt geen stap vooruit ! Het gevolg is dat je gescheiden raakt van de mensen om je heen en zelfs van je eigen kracht, je sluit je af en gaat helemaal in introspectie. De negatieve stemmetjes nemen het over : dat gaat toch niet lukken, die klant is vervelend en vraagt altijd hetzelfde, niets is nog leuk, ... . Pijn en zelfs op een bepaald moment haat t.o.v. een proces, een ding of erger nog een medemens blijft over. Mijn jongste zoon kan zo soms vreselijk kwaad worden op de deur waar hij net tegen gestampt heeft. Als je hem dan hoort roepen, is dat zuivere haat, gelukkig maar haat jegens onze deur. In de file kan het tegenover onze medemens worden en tot verkeersagressie leiden, of op kantoor, in onze realties intern en extern. Een negatieve cirkel die nefast is als je erin blijft. Wat moet je dan doen ? Bewust worden is altijd het begin. Ofwel door zelfreflectie ofwel door feedback van je omgeving. Als iemand je zegt dat je aan het crashen bent, dat je je in de 'CRASH'-state bevindt en dat dat nefast is voor jezelf en je omgeving, je energie en je resultaten ... dan krijg je kans om een andere keuze te maken.. Desnoods keer je naar je bed terug en KIES je ervoor om verdorie met dat andere been uit bed te stappen. Het been dat zorgt voor de 'COACH'-state. Het is een keuze van 1 seconde. Je start met tot jezelf komen. Tel zo lang als nodig je ademhaling. In en uit. Voel waar je ademhaalt en hoe diep. Tracht je ademhaling naar je buik te halen en dieper te maken. Schouders ontspannen, voorhoofd, kin, oren, ... raar maar, als je er op let, dan voel je dat dat allemaal in spanning is in de 'CRASH'-state en dat je dat allemaal wel degelijk kan ontspannen. Dat hoeft geen halfuur te duren. Een focus op je ademhaling en lichaamshouding is al voldoende. Recht je schouders en hoofd, maak contact met de grond met beide voeten. Zorg voor je stabiliteit. Verzorg je houding op je stoel, zodat die 'open' is. Dit is centreren. Open vervolgens je hart voor alles dat op je afkomt. Alles is OK. Jij bent OK en de ander is OK. Iedereen heeft zijn positieve drijfveren om te doen wat hij of zij doet, alleen ken jij dit niet en heb je enkel je eigen perceptie van hoe het lijkt voor jezelf. Stop met veroordelen want je weet helemaal niet wat de prikkel die je binnenkrijgt precies betekent. Als het internet nog maar eens tergend traag werkt, kan en mag je daar al 'crashend' op reageren maar het heeft geen zin om in deze 'toestand' te blijven. Accepteren, oplossen of alternatieven zoeken zullen de enige wegen zijn die je vooruit zullen helpen en je hartritme weer omlaag brengen, wat alleen maar gezond kan zijn. Wees 'bewust' (Aware) van jezelf en de ander, de omgeving en vooral het moment. Toekomst brengt stress en verleden nostalgie of weemoed. Het enige dat stabiliteit brengt is 'het nu', het moment. Op het moment dat de printer nog maar eens vastloopt is het vooral de stress van de toekomst, tijdsdruk die frustratie brengt (of het kan ook heimwee zijn naar die stencilmachine van weleer :-) ). Echter, op het moment zelf is er enkel maar die printer. Accepteren, oplossen of alternatieven zoeken zullen de enige wegen zijn die je vooruit helpen. Wees bewust van je klant en zijn leefwereld. Een heel mooi voorbeeldje is deze : http://ideaspots.com/man-died-alone-in-an-old-age-home-what-he-left-behind-brought-tears-to-everyones-eyes/ Het gedicht omschrijft perfect wat bewust kijken naar iemand is. Bewust zijn van jezelf en de ander brengt keuzemogelijkheden. We zijn geen dieren. Enkel dieren hebben geen keuze dan onmiddellijk op een prikkel te reageren, dat heet instinct. Mensen hebben het geschenk van het bewustzijn, wat ons in staat stelt bij elke stap te kiezen voor het juiste constructieve gedrag en na te denken over de gevolgen in functie van wat we willen bereiken en wie we willen zijn. Wees verbonden of connected met jezelf en de ander. Wat zijn jouw hulpbronnen, waar ben jij goed in, wat is jouw persoonlijkheid en wat is de persoonlijkheid van de ander ? Wat zijn jouw behoeften en wat zijn de behoeften van de ander en communiceren we deze goed op het niveau van onze relatie ? Daarom is een profilering (insights, MBTI, sociale stijlen, ...) zo interessant. Als je de taal van de ander spreekt ben je automatisch meer geconnecteerd. Is de ander visueel aangelegd, auditief of kinestetisch of vindt hij of zij smaken en geuren belangrijk ? Welke taal spreekt de ander en wat zijn zijn en mijn kwaliteiten, valkuilen en uitdagingen ? Het helpt allemaal om verbonden te zijn met de ander. Hold. Deze coach-houding aanhouden zorgt voor een positieve sfeer en toestand en positieve relaties. Ze brengen je in een 'feeling' waarbij alles mogelijk is. Als je kiest voor de 'COACH'-state, is die blue monday snel weg. Murphy kom je overal wel eens tegen maar iemand in een 'COACH'-state overwint die snel ! Pak elke uitdaging dus met een 'COACH'-state aan ! Adem een keer goed en zeg dan, komaan ! Wat kunnen we doen om deze uitdaging te halen ? Hoe kunnen we ons organiseren ? Wat zijn mijn alternatieven ? Mijn opties ? Spreek met relaties, klanten op een positieve, open en verbonden manier. Denk na over je sterktes, valkuilen en uitdagingen. Denk na over de echt belangrijke zaken, over de dingen die je zelf onder controle hebt ! Keep up the good vibes ! The Centered, Open, Aware, Connected State aanHouden ... de COACH-state.

[herkader-je-realiteit]

Ook ik heb al een hele tijd Covey ontdekt. 'The seven habits...' is zowat mijn persoonlijke bijbel aan het worden. In navolging van dit boek las ik onlangs een uitdieping over zijn timemanagementkwadrant en leerde ik natuurlijk opnieuw heel wat bij. Zijn verhaal over de stenen in de pot blijft me nog het meest bij : https://www.youtube.com/watch?v=fmV0gXpXwDU Covey lezen is een dikke aanrader.

[herkader-je-realiteit]

Ik ben enthousiast ! Dit weekend had ik een opdracht op batibouw voor AXA Bank. Veel klanten kwamen voorzichtig informatie vragen over hun droomprojecten en verlieten tevreden onze stand. Ze kwamen met vele vragen en kregen meestal het gevoel dat alles op de juiste manier in orde zou komen. Mijn job was vooral om via vragen hun project nog wat verder te concretiseren en als ze hoorden dat ze een afsrpaak konden krijgen bij een AXA Bankier om heel concreet advies te krijgen gingen ze daar elke keer gretig op in. Als adviseur blijkt het blijkbaar vooral de bedoeling om klanten gerust te stellen. Onze bankiers zijn hiervoor het best geplaatst.

[herkader-je-realiteit]

Vorige week liep ik een opdracht mis. Heel spijtig. Ik had de coaching heel graag uitgevoerd. Maar goed : you win some, you lose some, wat leer ik er uit ? Allereerst moet je natuurlijk de beslissingnemer bij je hebben om effectief tot een opdracht te kunnen komen en dat was al niet het geval. Twee leden van het team drukten aan mij hun behoefte uit om ‘iets’ te doen rond communicatie onder elkaar. Het was duidelijk voor mij dat er een aantal behoeftes bij hen leefden die niet tot uiting kwamen in de dagelijkse werking van het team en al zeker niet naar de leider van het team toe. Er bestond zelfs enige schrik om behoeftes uit te drukken naar de beslissingsmaker toe. Eigenlijk verwonderde het me dan ook niet dat de teamleader vond dat er geen behoefte was aan ‘coaching’ binnen het team, dat iedereen elkaar al voldoende kende en alles ‘goed genoeg’ verliep. Ze was namelijk niet voldoende op de hoogte van de grieven die in het team, althans onder die twee leden, leefden. Wat nu ? Wel, voor de 2 personen waarmee ik in contact stond, kondigt zich een moment van reflectie aan : druk ik mijn behoeftes effectief uit of slik ik ze in, en leef ik er maar mee ? Voor de beslissingsmaker heb ik het gevoel dat de tweede stelling wat leeft, nl. : ‘deal with it’. Echter voor haar twee teamleden is er een energie die er ‘uit’ moet, op één of andere manier … uitstappen, burn out, conflict, assertief communiceren, groeien in zelfvertrouwen … . Er staat minstens een interne verandering op til door deze beslissing van de teamleider. Door ‘doof’ te blijven voor de behoeftes van deze twee leden van haar team zal er op één of andere manier ‘harder geroepen’ worden … Is dat haar bedoeling ? Of hoort of ziet ze deze behoeftes werkelijk niet ? Wie kan hier dan verandering in brengen ? Echter ... ‘Het zit van nature in ons mensen om tegen verandering te ageren’ Er volgt een 'strijd' ... al is die misschien intern.

[herkader-je-realiteit]

Een filmpje dat een techniek beschrijft dat vele communicaties zou kunnen verbeteren.

[herkader-je-realiteit]

We CAN be heroes :)

[herkader-je-realiteit]

Diversiteit

Vandaag werkte ik mee aan een 'atelier' over bankieren in het toekomstatelier in Brussel (TADA http://toekomstatelierdelavenir.be/nl/) en dit was voor mij echt een hartverwarmende activiteit. Ik keerde terug naar Gent met een 'Big Smile' op mijn gezicht. De groep kinderen waren afkomstig uit alle windstreken in de wereld : Syrië, Marokko, Pakistan, Afrika, enz ... en behoren allemaal tot de zogezegde 'kansarme' groep. Toen ik deze morgen vertrok, stonden mijn eigen Vlaamse kinderen versteld dat deze leerlingen VRIJWILLIG op zaterdag naar school gingen en dan nog om over zoiets saais als 'bankieren' te leren ... en HOE ze dat deden : Ik zag de kinderen enthousiast en gedisciplineerd in het klaslokaal en met veel gretigheid de verschillende oefeningen uitvoeren. Ik zag heel de dag tevreden kinderen, met dezelfde verscheidenheid als onze Vlaamse jongeren en met veel 'goesting' (op zaterdag!). Deze kinderen kunnen door hun diversiteit, onder elkaar en met ons, alleen maar een verrijking zijn voor onze maatschappij. Eén kindje zei welgemeend dat ze droomde om dokter te worden. Wel ik geloof haar, het kwam echt uit haar hart. Chapeau voor de organisatie van dit 'Toekomstatelier'. Deze dag werd perfect voorbereid en gestructureerd (gelukkig moesten wij, de gastdocenten, daardoor zelf bijna niets voorbereiden - gewoon GO WITH THE FLOW was de boodschap). Zo kwamen de kinderen in aanraking met de praktijk en zo ben ik er ook zeker van dat ze een veel concreter beeld hebben over 'bankieren' dan velen van onze 'eigen Vlaamse kinderen'. Ik ben er zeker van dat we de kinderen echt geïnspireerd hebben vandaag en dat dat ook elke zaterdag opnieuw gebeurt voor deze groep jongeren. Het zelfvertrouwen, de samenwerking, de integratie kan er alleen maar beter door worden. Enkel LOF ! Ga verder, en GROEI ! Het doet deugd om zoiets positiefs te zien - 'eat this' F. De Winter.

[herkader-je-realiteit]

De Marsboerderij

Mauro : ‘Had ik nu maar een knop waar ik kon op drukken zodat mijn schoenen begonnen te piepen, dan zou ik ze meteen vinden.’ Mama : ‘Dat zal je dan eens moeten uitvinden hé.’ Mauro : ‘Nee, ik ga een marsboerderij uitvinden.’ Mama : ‘Ah leuk ! een boederij waar lekkere marsen gekweekt worden en aan de bomen groeien, mmm, … .’ Owen : ‘Of nee, je neemt wat rood zand, zet er een paar koeien op en je noemt het de boederij op mars.’ Mauro : ‘Ma nee, een boerderij écht op de planeet mars hé.’ Papa : ‘Ah, ik dacht dat je een boederij ging uitvinden waar je melkkoeien op had, cacao op ging kweken, caramel en zo en waar je onmiddellijk en ter plaatse marsen mee ging maken om dan te vervoeren met mooie marsvrachtwagens en zo .. .’ 4 keer een ander idee, 4 keer een andere visie over de marsboerderij en mogelijks had je bij het lezen van de titel heel even kort zelf een beeld of een idee van wat de marspboerderij zou kunnen zijn … over een andere realiteit gesproken. Als we allemaal zo anders al denken over dit leuk idee, welke verschillende beelden hebben we dan bij : een vluchteling, de bank, volkswagen, de noordpool, een banaan, een opdracht of een taak, verkopen, geld, pensioen, … Allemaal begrippen die ‘hot’ zijn, behalve de banaan dan, en waar veel over gediscusieerd wordt zonder te luisteren naar wat het beeld van de ander over dit begrip is. Nochtans is het cruciaal om te begrijpen wat de behoefte of beeld van de ander is om het juiste compromis te kunnen vinden, de juiste beslissingen te kunnen nemen of de rust te kunnen creëren in een menselijke relatie. Luisteren is mijn boodschap van vandaag. Leren begrijpen hoe de planeet van de ander er precies uit ziet, zonder te (ver)oordelen, gewoon vaststellen. Niewsgierig zijn, een beetje antropoloog zijn. Je zal zien, het is interessant om te doen en het leidt tot succes !

[herkader-je-realiteit]

Ik voel me superenthousiast en gemotiveerd ! Gisteren gaf ik een leuke en intense workshop rond communiceren en omgaan met mensen binnen en buiten een team van leerKRACHTEN. Het was een heel interactieve dag met heel vlotte medewerking en veel interesse.Ik schrijf 'krachten' speciaal in het groot omdat ik die energie ook voelde in het team gisteren. We bespraken ieders kwaliteiten en durfden ook eens kijken naar de schaduwzijde van deze kwaliteiten, gingen op zoek naar onze uitdaging en trokken verwonderde blikken als we onze irritanten gingen blootleggen. Interessant was ook hoe we onszelf zien en willen zien en hoe het team ons percipieert. "Wie ben ik ?", blijkt niet zo een eenvoudige vraag te zijn. Ongetwijfeld is een aanzet gezet naar zelfonderzoek. Het leukste moment was de haka ! Op het einde van de dag werd een echte haka in elkaar gebokst waaruit de diversiteit en de sterkte van de groep bleek. De All Blacks zullen er bij verbleken ... helaas, niet voor publicatie vatbaar :-) . Het is een echt eigen en persoonlijk werk van het team. You Go ! Basisschool Voskenslaan ! Only the sky is the limit !

[herkader-je-realiteit]

Plezier beleven

Vrijdag vertrok ik bijna vol stress naar mijn volgende judotraining. Ik moest me sleuren naar de mat. Het gewicht van de komende competities en mijn eigen ambities blokkeerden mij. Het is mijn vrouwtje die me tot inzicht bracht. Plezier beleven. Natuurlijk ! Als ik naar de training zou gaan om plezier te beleven en de druk zou loslaten, pas dan zou ik het volhouden. Logisch toch ? Ik ben begonnen met judo voor de sport en het plezier en heb er ook altijd plezier aan beleefd. Het komt neer op een andere kijk, een herkadering, een klik in mijn hoofd. Mezelf afvragen wat ik leuk vind en wat ik graag doe en me daarop concentreren in plaats van op de stress en de druk (die ik mezelf opleg). Een les van 10 secondjes maar een nuttige les. Ik concentreerde me op de vrienden, op de fysieke sport, op de technieken en strategie, even iets lichter en soepeler vechten, het pintje achteraf, ... Zalig. Nuttig in mijn werk ook. Er loopt al eens iets fout en er is veel druk en ambitie. Ons concentreren op de dingen waar we plezier aan beleven kan het werkleven ook zo veel lichter en soepeler maken. Waar beleef jij plezier aan ? Wat is de reden van je keuze ? Hoe ben je ooit begonnen ? Je concentreren op hoe iets gedaan wordt is trouwens veel controleerbaarder dan op het resultaat ervan. Het resultaat zit soms buiten onze controle en durft om die reden al eens frustreren. In dat geval laat je gewoon los (ja het is zo eenvoudig) en kijk je naar hoe je het proces beleeft en hoe leuk het eigenlijk wel is en dat kunnen de kleine dingen zijn. Merci vrouwke :)

[herkader-je-realiteit]

Teamvorming

Ik blijf er koude rillingen van krijgen … De Haka … daarnet zag ik hem opnieuw als intrede van het New Zeelandse Rugby team in het huidige WK Rugby. Sowieso vind ik de rugby sport een hele mooie teamsport ! Er wordt supergoed in samengewerkt en er is een héél efficiente rolverdeling waarvoor iedereen vol enthousiasme zijn verantwoordelijkheid neemt. Nog geenenkele ongemotiveerde rugbyspeler gezien tot nu toe … . En die haka, als je in hun ogen kijkt zou je al bijna weglopen van de schrik. Wat toont het mooi wat mentale kracht betekent in de sport en niet alleen in de sport. Ergens 100% voor gaan, vol zelfvertrouwen, vol passie, met het volle team, niets vind ik mooier aan de mens ! Heel mooi als we dat ook in ons dagelijkse leven kunnen toepassen. Hoe leuk is het niet om het gevoel te hebben deel uit te maken van een gepassioneerde groep mensen, waar je je eigen rol en verantwoordelijkheid krijgt. Een groep mensen die streven naar dezelfde waarden en dezelfde doelstellingen en waarbij je met je eigen kracht en je eigen eigenschappen mag deelnemen aan dat gezamenlijke objectief, want ook dat is zo in rugby: groot, dik, dun, snel, … ze doen allemaal mee, ze worden allen gewaardeerd om hun specifieke sterktes, als ze er maar voor de volle 100% voor gaan ! In een onderneming, een familie of gelijk welke organisatie kunnen deze principes echt drijvend en motiverend zijn en voor zelfvertrouwen zorgen. Mis je die gevoelens een beetje in je eigen team ? Zoek dan naar jullie waarden en gezamenlijke objectieven, gezamenlijke sterktes en zwaktes en werk daarmee. Werk naar grote objectieven, een visie zou ik bijna zeggen, een reden van bestaan. De All Blacks van New Zeeland hebben een echte visie en een eigenheid. Het is dàt, dat ze gezamenlijk vertalen in die Haka en dat zo sterk overkomt. Zoek in je team naar alle individuele verhalen en passies en geef ieder zijn rol en verantwoordelijkheid in functie van die gezamenlijke visie. Misschien moet je met je team maar zelf eens een haka maken. Het zal jullie fantastisch veel energie geven en ongetwijfeld imponeer je er je concurrenten mee … mentaal gewonnen, is half gewonnen. https://www.youtube.com/watch?v=4Gbj_ig09WQ

[herkader-je-realiteit]

Via deze link kan je een heel leuke voordracht zien die mogelijks je wereld op zijn kop zet of ... misschien net juist in perspectief plaatst ... .

Als ik de social media lees, radio hoor, TV kijk of de krant lees, word ik steeds aangegrepen door de soms heel negatieve berichtgeving. Hoe dramatischer of hoe slechter iets is hoe breder het uitgesmeerd wordt en hoe meer er op doorgedramd wordt. Soms kan ik me daar mateloos in irriteren en ga ik op zoek naar een optimistischer kijk op de wereld. Gelukkig bestaan er dus newssites die zich focussen op oplossingen in plaats van problemen. Natuurlijk is niet alles rozegeur en maneschijn maar wat voor nut heeft het om ons in de problemen te wentelen, te klagen en naar elkaar te wijzen (twitter gevolgd gisteren tijdens de match CYPBEL ?). Hoe zou het zijn om eens naar oplossingen te zoeken ?

Hoe zou het zijn om aan te nemen dat de meeste dingen verbeteren ?

Hoe zou het zijn om aan te nemen dat de meeste mensen zich ergens in het gemiddelde bevinden ?

Hoe zou het zijn om aan te nemen dat de meeste mensen het nodige hebben ?

Hoe zou het zijn om aan te nemen dat 'haaien' globaal gezien maar weinig mensen doden ?

Premisses waar ik me onmiddellijk beter bij voel en die mij er toe aanzetten verder te gaan met hetgeen goed is.

Wat is voor u 'goed' ?