hopelesslywanting - Tumblr blog

[hopelesslywanting]

The important people in our lives leave imprints. They may stay or go in the physical realm, but they are always there in your heart, because they helped form your heart. There’s no getting over that.

Rachel Cohn, Dash & Lily’s Book of Dares (via books-n-quotes)

[hopelesslywanting]

When people start liking people, that’s when someone has the ability to get hurt.

Lauren Barnholdt, Two-Way Street (via books-n-quotes)

[hopelesslywanting]

Tekstong Argumentatibo: “Higit pa sa Hayop at Malansang Isda”

“Ang wika ang kaluluwa at salamin ng isang bansa,” Isang kasabihan o pahayag na aking narinig at nabasa patungkol sa wika. Wika ang ginagamit para magkaunawaan ang mga tao at wika rin ang ginagamit sa pakikipagkomunika ng tao ngunit may isang tanong, “Dapat nga bang magkaroon ng wikang pambansa ang isang bansa?”

Ang kinikilalalng bayani sa bansa ng mga Hapon ay si Isoroku Yamamoto, ang kilalalng bayani naman sa Amerika ay si George Washigton at ang bayani ng Pilipinas ay si Jose P. Rizal. Siya ang nasabi ng katagang, “Ang ‘di marunong magmahal ng sariling wika ay higit pa sa hayop at malansang isda.”. Ang wika ay minamahal. Ang wika ay iniingatan. Sa pamamagitan ng wika ay naipapahayag ng tao ang kaniyang saloobin tungkol sa isang bagay, maaari itong haka-haka lamang, isang bagay na napatunayang totoo, o isang katotohanan. Maaring hindi magkaroon ng wikang pambansa ang isang bansa ngunit may posibilidad ba na magkakaintindihan ang mga tao,  may kalayaan ang mga tao, may pagkakakilanlan ang bansa, ang maaaring isa sa mga daan para mapaunlad ang bansa o di kaya’y may paggalang at pagkakilala sa bansa?

Una, ang wika ay ang instrumento ng tao para makipagusap upang maunawaan ng isa ang sinasabi ng isa. Para magkaintinidhan ang bawa’t isa ay kinakailangan na pareho nilang ginagamit ang alam nilang wika na napagkasunduan nilang salitain. Kalaunan ay magkakaintindihan na. Gayon din sa isang bansa, kung ang bawa’t tao ay may iisang wikang sinasalita madaling magkakaunawaan ang bawa’t isa. Hindi na maari pang magbigay ng mahabang panahon para pagaralan ang wika ng iba. Sa pagsasalita pa lamang ng isang wikang yaon ay magkakaunawan na. Halimbawa, ang wikang Ingles na tinuturing na Wika ng Mundo, Ito ang wikang halos sa lahat ng bansa ay maari mong gamitin dahil sa kahit na iba ang katutubong wika mo ay maiintindihan ka pa rin ng mga Amerikano. Ang wika rin ang nagreresolba ng mga problemang hindi naiintindihan dahil sa kaibahan ng sinasalitang lingguwahe.

Pangalawa, ang wika ay isang simbolo ng kalayaan o pagiging malaya. Kung atin babalikan ang panahon ng mga pinoy sa pagsakop ng Espanyol ay talgang mamumuhi ang isang pilipinong nagmamahal sa kaniyang bansa. Naging isang sunod-sunuran ang mga Pilipino noon nguni’t nang biglang nagisip ng paraan ang mga bayaning kinilala ngayon sa ating panahon ay natalo nila ang Espanyol dahil sa pagpapamulat sa mga Pilipino ng katotohan at paninindigan sa paglaban ng kalayaan ng bansa. Dahil sa iisang wika na naintindihan ng mga Pilipino noon na inilimbag ng mga bayani ay mas lalong umigting ang pagmamahal sa wika ng mga Pilipino.

Pangatlo, ang wika ang nagsisilbing pagkakakilanlan ng isang bansa. Katunayan sa kung ikaw ay magsasaliksik tungkol sa kaysayan ng Wika sa Pilipinas, Ang Filipino ang hindi nila naging unang pambansang wika nguni’t habang umusbong ang panahon ang wikang Filipino ay kinilala bilang pambansang wika. Ang Philippines o Pilipinas ay galling sa pangalan ng isang Hari ng Espanyol na si King Philip II. Maaaring may mga salitang hiram tayo sa kanila pero ang tagalog ang sinalita noon at hanggang ngayon. Isa pa ay dahil sa isinabatas ng Pilipinas ang Filipino bilang wika at hindi Ingles na naunang gamitin noon. Karagdagan pa ay dahil sa kung ikaw ay titira sa ibang lugar at di mo alam ang wikang iyong sinasalita, magmu-mukha kang hinding akto ng isang tao na may sarili wika,  mas malala pa doon ay dahil sa hindi ka mintindihan ng tao, baka ikaw ay ikulong pa dahil siguro’y iisipin nila na may sinasabi na ikaw na taliwas sa pamamalakad ng kanilang bansa.

Pang-apat, isang gamit ang wika sa pagpapaunlad ng bansa. Ayon sa aking nabasang pananaliksik ng isang grupo sa Unibersidad ng Santo Tomas taong 2012-2013, “Ang wika ay sagisag ng pagkakaisa, isang elementong kinakailangan ng bawat isa o grupo, lalong-lalo na ng isang buong nasyon o bansa.”. Ang wika ang nagpapaisa sa mga tao. Kung may pambansang wika ang isang tao, magkakaroon ng pagkakaisa. Katunayan, ang ibang wika sa loob ng bansang Pilipinas na gaya ng Bisaya o Kapampangan ay makakaintindi nito dahil sa bukod na isinabatas ito, ay dahil sa madaming populasyon ng bansa ang nagsasalita ng wiang Filipino. Ang wikang pambansa rin na ito ay nakakatulong sa transaksiyon na magkakaintindihan ang bawat Pilipino. Nagsisilbing malaking pakinabang sa negosasyon ng bawat prodyuser at namimili—kung wala ito ay magiging mabagal ang pagproseso ng mga produkto at mabagal ang pag-unlad.

Pang-huli, ang wika ay magbibigay ng respeto at pagkakakilala sa isang bansa Halimbawa, ang isang Pilipino ay umalis ng bansa at mas piniling manirahan  sa ibang bansa lalo na’t hindi niya alam ang wikang bansang kaniyang tinahak, maaari bang maging madali ang lahat? Ang pakikipagusap pa nga lang ng Tagalog sa Kapampangan na gamit ang sariling wika ay hindi na nagkakaintindihan lalo pa kaya ang taong nanirahan sa ibang bansa. Sa medaling sabi, isang respeto at pagkilala sa isang bansa ang wika dahil ito ang nagbigay ng identididad sa kanila para maging sila.

Sa kabuuan, ang wikang pambansa ay nararapat na taglay ng isang bansa dahil hindi lang ang bansa ang makikinabang kundi pati ang mga taong naninirahan doon. Maraming magagawa ang pagkakaroon nito. Kung sa pagsasalita pa lamang ng dalawang tao ng isang wika ay nagkakaintindihan na, paano pa kaya ang bawat tao sa bansa? May wikang pambansa para magkaintindihan, may wikang pambansa bilang pagiging malaya sa iba, may wikang pambansa para makilala, may wikang pambansa para sa pag-unlad at may wikang pambansa bilang simbolo ng paggalang. Wikang Pambansa bilang kaluluwa at salamin ng Bansa. Ang wikang pambansa na mamahalin ng isang taong o bansa na hindi magiging masahol sa hayop at malansang isda.

[hopelesslywanting]

What is your philosophy in life? It is the uncertainty of things that will happen next.

messy mind

[hopelesslywanting]

Free Snickers for you.

“Is hunger an emotion or just a natural reaction of your body?” a question that came in my mind. There are several causes of hunger. Somehow, the reasons relies to a person. Yet, there are only two types of man that answered about their own definition of hunger, one, based on physical perspective, two, from their deep complicated mind. So, what’s the real statement for it?

Beforehand, let’s look at the definition of hunger. According to dictionary.com, a noun that it is the painful sensation or state of weakness caused by the need of food but in verb, it is to feel hunger or be hungry and to have strong desire. For me, it is the state of a person in which they can’t help their tummy for growling, they can’t stop to demand and they can’t control their emotions. Sometimes, they feel embarrassed if someone asked, “Did you eat?”, then they replied, “Yes, I ate already or I’m full.”, still their belly won’t be control from what they said, so it rumbles. In human nature, contentment is rare, they can need and can want more. Also, curiosity doesn’t fulfill satisfaction, being curious triggers men to do what isn’t enough for them, much like in terms of hunger, once that you eat a piece of pizza, you crave for more. When you just saw a picture of chocolate frappe with chocolate cake, you want to buy it, for short, it makes you hungry. Frequently, people are weak when they are in suffering of hunger. You might have headache and a painful war on your tummy, or worst, you will collapse. So, it is just a natural reaction of your body when you can’t please your big fat belly on the food that you ate.   Furthermore, hunger can relate to thirst. If you think deeply, you can define it as a hunger for love, hunger to kill, hunger for attention, hunger for anything that you wants to connect with it. It will make sense, there are humans who are hunger for love, they can do anything just for love, it makes them crazy and thirsty. For example, from the Filipino television dramas, there are characters that will do anything for love, they can kill just to protect their special someone. Do you think that is good? Not at all.

Hunger to kill for those who are mentally ill (psychopath?) or for assassin (if there are such thing), they can be satisfied by slaying anyone. There are events that is cruel but it’s the reality, a poor man buying illegal drugs instead of eating with their family. By the time, he take those drugs without restriction, he will slaughter anyone or ‘nag-aamok’ in Filipino.

“You just want attention, you don’t want my heart,” a song from Charlie Puth. If you asked people if they like attention, they will answer yes, maybe or it depends, and no. Human beings are complicated but surely, everyone fancy attention only differs from the approach of it. Anyways, to be a man, you need to feed up by those eyes and ears focusing on you because maybe you simply aspire to boost your confidence up or maybe you just desire for it in order to grow your ego.

All in all, interpretation for hunger depends on you. It is both a natural reaction and an emotion. You can tell your answer by observing and by your common sense. Also, without the word ‘hunger’, we can’t define what we are feeling. As Adlai Stevenson said, “A hungry man is not a free man,” if you will let your ‘hunger’ eat you, you will end up from a black vision (fainting), a imaginative scene (insanity?), and a rotten body (death). Will you let hunger controls you? Are you still hungry? Well, just grab snickers.

[hopelesslywanting]

Dumadating talaga sa punto na kailangan mong mamili pero tandaan mong dapat palagi na sa ikaluluwalhati Niya ang iyong ginagawa.

self

[hopelesslywanting]

Why do people need attention? Because, we, sometimes wants to just feed our ego and confidence.

messy mind (08-01-19)

[hopelesslywanting]

What is Horror for you? It is when I am reminded of my suicidal thoughts.

pessimist mind (08-01-19)

[hopelesslywanting]

People tend to show themselves in front of their friends but when they’re home- it’s either they are serious or calm.

messy mind (06-10-19)

Also, when they were in home, they have their own personality that they created through their surroundings in home. (08-01-19)

[hopelesslywanting]

People tend to show themselves in front of their friends but when they're home- it's either they are serious or calm.

messy mind (06-10-19)

[hopelesslywanting]

Share ko lang

Sa totoo lang, madami akong naisusulat na kung anu- ano pwera sa nobela at mga fiction na istorya, hindi pa kaya ng utak ko. Ayun nga, hindi lang talaga maipagmamalaki yung mga gawa ko dahil lagi lang iyong may punto. Isa pa, hindi ko naman talaga hilig magsulat, kapag, siguro, nasasaktan ako o madami akong naiisip. Sabi nga eh, “mas ayos ng masaktan kaysa walang maramdaman.” Atsaka, tnuturing kong basura yung mga gawa ko dahil wala lang. #eveningthoughts

[hopelesslywanting]

Gusto mo bang tawaging tamad o sa iyo nalang iaasa ang lahat?

my messy mind

[hopelesslywanting]

“The greatest discovery of my generation is that human beings can alter their lives by altering their attitudes of mind.” - William James (via quotemadness)

[hopelesslywanting]

unfolded papers (on Wattpad) https://my.w.tt/KGYpYUwvvY  you can read the Poem 1 and I can assure you that it is a lame one.

[hopelesslywanting]

We can always do what we want to but you know, there are what we call 'limits'

inner mind

[hopelesslywanting]

I keep wondering, how many people do you need to be, before you can become yourself.

Iain Thomas, I Wrote This for You (via books-n-quotes)

[hopelesslywanting]

No update

I still can’t update on what is in my draft section.  I can’t finish it.