letsreadbook - Tumblr blog

[letsreadbook]

"Ben belalı bir adamım," (...) "Ne?" dedi afallayarak. "İnanmıyor musun?" "Kesinlikle çok belalı bir tipsin," dedim kahkaham durduğunda. "Yoksa birine un çuvalı mı fırlattın? Aman Allah'ım!"

Rüzgâra Dokunmak

[letsreadbook]

"Sakın!" (...) "Her an ağlayacak gibisin. Yapma." (...) "Hamur..." (...) "Yüzün hamur olur."

Rüzgâra Dokunmak

[letsreadbook]

Bartu günlüğünün ilk sayfasına Lâl'i yazdı, Lâl Yankı'yı, Yankı Koza'yı, Koza Helin'i, Helin çocukluğunu, İkizler birbirlerini. Ama kimse Bartu'yu yazmadı...

Sokak Nöbetçileri

[letsreadbook]

Kaçtı.

Herkesi terk etti. Bir gece hepsinden kaçtı. Her şeyden... Ve şimdi şakağına bir silah bile dayasalar oraya adımını atmazdı.

[letsreadbook]

"En son... En son ona yanıt vermedim. Kapıya yaklaşmadım, telefona dokunmadım. Onu yok saydım, Tuna. İstediğini vermedim. Duygularımla oynamasına müsaade etmedim. Ona karşı ilk kez kazandım..."

[letsreadbook]

Gerekirse orayı herkesin başına yıkacaktım ancak bu sefer elim boş dönmeyecektim.

Her şeyin bittiği yerdeydik.

Çünkü ben başlıyordum.

[letsreadbook]

"Neler yaptın bensiz?"

"Ağladım."

"Hep mi?"

"Hep ağladım. Sen neler yaptın bensiz?"

"Seni bekledim."

"Hep mi?"

"Hep bekledim."

[letsreadbook]

"Ege," dedim camı açarken, "elini camdan dışarı uzatsana."

"Neden?"

"Ben de uzatacağım. Aynı yağmur ellerimizi ıslatacak. Sanki..."

"Ellerimiz birbirine değiyor gibi." Cümlemi tamamlayınca gülümseyerek elimi camdan uzattım.

"Uzatıyor musun?" diye sordum.

"Evet. Tuttum elini..."

[letsreadbook]

"Hiç kimse olması gereken yerde değil."

[letsreadbook]

Herkes ordu evinin oyun parkında yuvarlanırken ben oyun hamurlarından bir uzay inşa ediyordum kendime. Mor hamurdan kocaman gökyüzü, sarıdan devasa papatyalar yapıyordum.

"Orası neresi?" kıvırcık bukleleri yüzüne düşen çocuk yanıma geldiğinde pembe oyun hamuruyla kocaman çilekler yapmaya devam ettim.

"Burası uzay akıllım, anlamadın mı?"

"Hayır, nereden anlayacakmışım?"

Elimi ağzıma bastırarak kıkırdarken, başımı ona doğru eğerek fısıldadım, "Çünkü orada her şey kocaman olur."

"Bunu ilk kez duyuyorum." Önüne boş bir kâğıt çekip pastel boyalarla şekiller çizmeye başladı.

"Ben de ilk kez uzun saçlı oğlan görüyorum." Parmaklarımdan birini buklelerinin içinde dolaştırırken ne kadar güzel parladığını gördüğümde şaşkınlıkla ağzımı açtım.

"Senin için ilk olduğuma sevindim."

[letsreadbook]

Birisi sen olmadan sürekli yalnız.   O biri seni çok özlüyor, çok istiyor ve sana çok ihtiyacı var.   Ve her gece bıkmadan senin hayalini kuruyor, her gece dizlerinin üzerinde dua ediyor.   Ben o kızım.   Geceleri senin gözlerinle uyuyan, sabahları senin isminle uyanan.   Ben her gece senin için birkaç gözyaşı daha döküp hiç şikâyetçi olmayan, senden nefret eden ve şüphesiz senin varlığından habersiz olduğun o kız.   Ben her şarkıda seni bulan, her şiire adını yazan ve her gittiğim yolun başında seni arayan, köşeyi döndüğümde elinde sigaranla karşıma çıkmanı bekleyen, arabalar durduğunda camlarını silmek isteyen kirli yüzlü o kızım işte.   Bir gün karşıma çıktığında sana senden daha üstünmüşüm ve sanki benim için hiçbir anlam ifade etmiyormuşsun gibi, sanki hayatımın tümü olmamışsın gibi davranacak o kızım.   Ben o ayakkabıyı sana bırakan ve beni bulmanı sağlayan kızım.   Ben senin her gece özlediğin ve sabırla beklediğin hiç tanımadığın o kızım.   Ben bana en çok ihtiyacın olduğu zaman ortaya çıkacak olan kızım.   Biliyorum.   Ama o biri, ben olmayacağım. Biz olamayacağız.   Çünkü biz, birbirimize ait kaybolmuş iki yaprak gibiyiz rüzgârda savrulan. Ben senin hayatında olmasam bile sen yine benim hayatım olacaksın.   Bu bekleyişin sonunda acı var. Yeniden kırılan hayaller var. Gecenin sonunda güneş yeniden yeşeremeyecek kurumuş dallar var.   Her zaman senin gözlerini arayacağım, ne zaman gökyüzüne baksam, ne zaman bir mavi görsem.   Biraz daha zaman, biraz daha ve sonra bir kez daha yıkılmayacak kadar güçlü olacağım.   Birileri beni anlamaya başlayana kadar anlatmayacağım mesela, kendimi rüzgârlara emanet edeceğim.   Bir gün, tüm imkânsızlıklar sona erecek, bir gün gözlerin benimkileri görecek.

01:01  Bugün Adımı Sen Koy