miamor-38 - Tumblr blog

[miamor-38]

Sevdiğiniz kişiyi başkasıyla gördüğünüzde hissettiğiniz o kaynar su etkisi var ya onu bile bile, isteye isteye kendi elinizle yaptınız mı? Kendi elinizle sevdiğiniz kişiyi başkasına teslim edip kendinizi de mezara teslim ettiniz mi?

Ben ettim...

[miamor-38]

Dipsiz kuyu

Dipsiz bi kuyuda gibiyim. Ne yere çakılıyorum ne de göklerdeyim. Gittikçe düşüyorum ama sonu gelmeksizin. Yoruldum diyorum, haykırıyorum. Bu haykırışıma tek karşılık kuyudaki kendi yankım. Artık düşümekten yoruldum. Yere çakılmaya razıyım. Bu nasıl bi hayat ha? Yere çakılmayı isteyecek kadar, berbat mıymış mucizevi bi şekilde doğmak için debelenen can? Ama canımı yakan kuyunun gelmeyen dibi değil, sanki ölüyormuşçasına gözümün önünden film şeridi gibi geçen anılarım...

Everything I Wanted

Uyandığımda kimse yoktu..

[miamor-38]

Kıvılcım.

O an bi kıvılcım çaktı sanki. Dünyam aydınlandı, her şey göründü. Meğer yalnızlık değilmiş sandığım şey. Karanlıkmış. Hiçbir şeyi görmediğiniz bi yerde yanlız olmadığınızı anlar mısınız? İşte o kıvılcım, gösterdi yanlız olmadığımı. Belki saniyelikti gördüğüm her şey. Ama o saniye, bir ömür oldu bana...

Rengarenk Acılar.

Bu şarkıyı bilirsiniz belki. Evet o şarkıda siz saklısınız.

[miamor-38]

Işıklar

Hayat ışıkları, yaşam ışıkları, yıldızlar, lambalar, içimizdeki ışık, sevdiğimiz kişilerden gelen ışık. Peki ya biz? Karanlıktayız diye nitelendirdiğimiz bizler? Etrafımız ışıklarla kaplıyken, biz niye karanlıktayız?

Aslında olay bizim karanlıkta oluşumuz değil, bizim ışığı aramamız. Işık biziz, parlayan biziz. Işığı bulmaya çalışan ise yine biziz. Bulmamız gereken ışık değil, kendimiziz.

Şimdi oturun ve kendinizi bulun, kendinizi gömdüğünüz karanlıktan, geçmişinizden çekip çıkarın.

Sonra bu ana, şimdiki zamana, geleceğe odaklanın ve kendi ışığınız eşliğinde sayfalarınızı doldurun...

[miamor-38]

Yalnızlık.

Şu dünyada hep yalnızmışım ben. Etrafta çok ses çok insan var. Ama ben yalnızım. Sesler artık uğultu, kişiler hayalet gibi geliyor artık. Anlayan çıkmadı hiç, sessizliğimin melodisini duyan olmadı bu zamana kadar ve anlaşılan şu ki çıkmayacak da. Birini seversiniz ama haberi bile yoktur ya o kişinin, bu en kötüsü sanardım. Daha kötüsünün olduğunu bilmeden. Yeni sayfa, yeni başlangıç istiyorum. Tam başlıyorum, mürekkebim damlıyor ve kağıt çöp oluyor. Tekrar diyorum, pes etme diyorum. Olmuyor. Neden? Çok sordum, çok sorguladım, çok aradım. Yok bomboş. Yalnız değilim, ama yalnızım. Çok karışık değil mi? Ama bunu bilen bilir. O kadar da karışık değil aslında..

[miamor-38]

-Gülümsedi küçük kız. Herkes şaşkınlıkla baktı ona. Ama kız inatla gülümsemeye devam etti. Sonra konuştu "Acımıyor ki, niye hepiniz böyle bakıyorsunuz?". Yine bir sessizlik. Kız yavaşça gözünü yumdu, bir yaş ama yüzünde hala gülümseme. Kızın göğsünde kocaman bir delik, yüzünde inatla bi gülücük. Kız sevdiği her şeyi, herkesi kaybetmiş, ama hayatla anca böyle başaçıkabilirmiş. Eğer gülümsemezsek, hayat da bize gülmez değil mi? Bu yüzden her şeye rağmen gülün, hatta kahkaha atın. En çok ihtiyacımız olan şey, kendimiziz.-

[miamor-38]

Kader. Kader sürprizlerle doludur. Bazen izin verir senin yazmana bazen karışmana dahi izin vermez. "Kaderini kendin yazarsın" lafı vardır ya hani, yazacağın kader aslında sana yazılan kaderdir...

Yazılar gözle görülen, kalple hissedilen bi türdür. Duyguyu yükleyen insandır, bunu yaşayan ve hisseden yine insandır. İnsan her şeyin var olduğunu bilen, varlığını sağlayan şeydir.

[miamor-38]

Hayat bazı şeyler için çok kısadır. Yaşamak ise o şeylere göre daha da kısadır. Kısaca bu ikisini de aynı dozda tutmak demek hayatı yaşamak demek...

Bunlar benim ilk yazılarım. Hayata dair bakış açım çok karmaşık. Amacım ise bu karmaşıklığı yazıya dökmek. Beğenin veya beğenmeyin bu önemli değil. Önemli olan ise bu yazıları yazan ben ve okuyan sizler. Okuduğunuz, beğendiğiniz veya beğenmediğiniz için teşekürler