midnightsonat

[midnightsonat]

[midnightsonat]

[midnightsonat]

Sadakat, insanı mecburiyete sürükleyen en büyük erdemdir.

[midnightsonat]

Akasya ağaçları çiçek açtığında sevmiştim seni, çiçekler kurudu benim sevgim hâlâ diri.

[midnightsonat]

Kaçacak kadar korkakmışsın.

[midnightsonat]

Ben kendimi hiç bu kadar yalnız hissetmemiştim

[midnightsonat]

Karşımdaki evin ışığı öyle bir söndü ki ben karanlıkta kaldım…

[midnightsonat]

Başkalarında teselli bulacak kadar acizleştim…

[midnightsonat]

Yaşamaya mecalin kalmamış hala nefes alma peşindesin

[midnightsonat]

[midnightsonat]

Yeni bir yıla girdik ve ben bu yıl seni sevmemeye yemin ettim.

[midnightsonat]

sanmak

[midnightsonat]

Ben gene sana vurgunum…

[midnightsonat]

İnsan etrafı kalabalıkken de kimsesiz hissedermiş.

[midnightsonat]

“Hayatımda ilk defa içimdeki köksüz nilüferi ben sana demirledim.”

[midnightsonat]

Artık müzik dinlemek bile istemiyor canım, öyle bir isteksizlik bu.

[midnightsonat]

Gözlerin gözlerime değince felaketim olurdu, ağlardım

Beni sevmiyordun bilirdim

Bir sevdiğin vardı,duyardım

Çöp gibi bir oğlan ipince

Hayırsızın biriydi fikrimce

Ne vakit karşıma görsem

Öldüreceğimden korkardım

Felaketim olurdu, ağlardım

Ne vakit Maçka’dan geçsem limanda hep gemiler olurdu

Ağaçlar kuş gibi gülerdi

Bir rüzgar aklımı alırdı

Sessizce bir cigara yakardın

Parmaklarımın ucunu yakardın

Kirpiklerini eğerdin, bakardın

Üşürdüm, içim ürperirdi

Felaketim olurdu, ağlardım

Akşamlar bir roman gibi biterdi

Jezabel kan içinde yatardı

Limandan bir gemi giderdi

Sen kalkıp ona giderdin

Benzin, mum gibi giderdin

Sabaha kadar kalırdın

Hayırsızın biriydi fikrimce

Güldü mü cenazeye benzerdi

Hele seni kollarına aldı mı

Felaketim olurdu, ağlardım…

Attila İlhan

(Üçüncü Şahsın Şiiri)