moonzis

[moonzis]

Miłego dnia ☺️🍂

Dzięki miłego wieczoru

[moonzis]

"Szukamy ciepła nawet w kubku z gorącą herbatą, w zaparowanych oknach, bo tak bardzo tęsknimy za ciepłą duszą... " (Tadeusz Różewicz).cytaty

[moonzis]

[moonzis]

"Jak już przyjdziesz na mój pogrzeb zapal jointa a nie znicze"

[moonzis]

Na pewnym etapie życia… (I to dotyczy obu płci)

Na pewnym etapie życia, zaczynasz szukać czegoś więcej niż pieniędzy czy materialnego wsparcia. Pragniesz bliskości emocjonalnej, moralnego wsparcia, które da Tobie poczucie spokoju i bezpieczeństwa, zamiast ciągłych wątpliwości. Bo przecież pocałunki, seks, imprezy? To każdy może dać, prawda? Ale co z tego, jeśli brak tam prawdziwego zaangażowania, tego, co naprawdę liczy się w relacji? Zbyt często dostajemy coś bez odpowiedzialności emocjonalnej – to chyba nowa moda naszych czasów.

Na pewnym etapie życia, nie potrzebujesz już chaosu. Szukasz spokoju, harmonii – kogoś, kto nie rozwali Ci życia, a wprowadzi w nie równowagę. Kogoś, kto będzie obok, gdy tylko zamkniesz oczy, nie byle kogo, kto pojawi się na chwilę i odejdzie, zostawiając po sobie jeszcze większy bałagan.

Na pewnym etapie życia, nie czekasz na pocałunek od przypadkowej ropuchy, z nadzieją, że zamieni się w kogoś wyjątkowego, kto rozwiąże Twoje problemy. Przecież wiesz, że życie to nie bajka, a Ty nie szukasz czarów. Wiesz, co jest prawdziwe, a co iluzją.

Na pewnym etapie życia, nie interesują Cię już puste obietnice, które nigdy nie zostaną spełnione. Nie masz czasu na słowa bez pokrycia, ozdobione tylko fałszywymi obietnicami. Potrzebujesz czynów, prawdy, czegoś, co ma wartość i znaczenie.

Na pewnym etapie życia, zasługujesz na to, by ktoś Cię kochał za to, kim naprawdę jesteś. By podziwiał Twoją siłę, szanował Twoje decyzje, a nie obwiniał Cię za własne niepowodzenia. Nie potrzebujesz być terapeutką swojej drugiej połówki, bo wiesz, że wszyscy mamy swoje rany. Ważne, by znaleźć kogoś, kto jest już w stanie poradzić sobie z własnymi demonami, kogoś, z kim możesz czuć się bezpieczna, stabilna.

Tylko wtedy można stworzyć zdrową, stabilną relację – pełną miłości, zrozumienia, zaangażowania, cierpliwości, lojalności, szczerości i wzajemnego szacunku. Tylko wtedy jest szansa na prawdziwą bliskość, na równowagę.

Na pewnym etapie życia, jeśli zdecydujesz się na samotność, z czasem odkryjesz, że jest ona Twoim najlepszym towarzyszem. I zaczniesz ją kochać.

Pamiętaj: nie szukaj partnera z samotności czy potrzeby, ale z wyboru, z miłości. Kochaj siebie, szanuj siebie, doceniaj siebie, nigdy nie błagaj o miłość. To się nazywa miłość własna.

Idź naprzód, a ci, którzy chcą towarzyszyć Tobie w tej podróży, będą podążać za Tobą.

[moonzis]

Najtrudniejszą rzeczą jest nie odzywanie się do kogoś z kim rozmawiało się co dziennie...

[moonzis]

[moonzis]

Miłego dnia 💜

Witam Miłego Dnia również życzę 🌞

[moonzis]

[moonzis]

A czemu pytałeś o grupę i Klaudię? Może mogę pomóc?

Bo kiedyś w niej byłem , a nie pamiętam nazwy gr i jej uczestników za bardzo . Klaudia to akurat jedyna osobą, która znam mieszka w moim mieście i w sumie to ona mnie tam wprowadziła . Chciałem po prostu nawiązać jakiś kontakt z osobami tej grupy bo nie powiem było miło.

[moonzis]

Udanego i spokojnego weekendu 💜

Dziękuję i wzajemnie ✌️

[moonzis]

Moje życie to moje wybory, grzechy, błędy, porażki, rozczarowania, radości, marzenia, sukcesy. I najważniejsze: mam je na wyłączność. Ja p��acę za nie - śmiechem lub łzami. Tęsknotą, żalem, nieprzespanymi nocami. Co moje to moje. Bo ja to ja. A reszta świata? Reszta świata niech swoje podwórko zamiata.

~ Elżbieta Bancerz, Dusza zaklęta w słowa

[moonzis]

[moonzis]

Jesteśmy tacy różni a zarazem tacy sami. Spoglądamy w te same słońce czy gwiazdy. Marzymy. Tęsknimy. Walczymy. Z sobą i o siebie. Z nałogami, chorobami, samotnością, lenistwem. Z czasem. Upadamy. Wstajemy. Dźwigamy swoje małe nieba i wielkie piekła. Mamy dziury w sercach po stracie, odrzuceniu, złym kochaniu, "niekochaniu". Pragniemy być silni choć tak często brakuje nam sił. Pragniemy kochać choć boimy się miłości, zarzekamy. W głębi duszy gdzieś czekamy. Chcemy być ważni, docenieni, zauważeni. Chcemy pozostać sobą lub stać się kimś innym. Jednak w tym wszystkim pamiętajmy o jednym, że każdy z nas (bez wyjątku) nosi w sobie iskrę czegoś pięknego, niesamowitego, czegoś, co przy odrobinie dobrej woli może odczarować nas samych, zmienić ten świat lub drugiego człowieka. Na lepsze.