neverexistence - Tumblr blog

[neverexistence]

Opowiem wam o deszczu który dziś spadł

Był zimny jak dni samotności w których brakowało mi kogoś

Widziałem w nim krople które rozbijały się o szybę jak każda nadzieja którą w sobie miałem

Widziałem w nim łzy

Nie jestem pewien czyje one były

Jakby wylał je ktoś za mnie

Moje myśli spadły razem z nimi

Tego dnia mam wrażenie jakby nie dostrzegał ich nikt oprócz mnie

Znikają gdzieś, wnikają w ziemię jak moje istnienie

Jestem magikiem który stracił wszystkie czary

Jestem snem w którym ktoś umarł

Jaki jest sens udawania że czekam na Słońce

Jeśli ten deszcz to wszystko czym dzisiaj jestem

[neverexistence]

W końcu jakiś dobry dzień, brakowało mi tego.

[neverexistence]

Minął właśnie rok

Nie poddaje się

Nie wiem jak długo

[neverexistence]

Nie mam wątpliwości, umarła niewłaściwa osoba

I nic co zrobię nie sprawi że będzie sprawiedliwie

Ja zasłużyłem na swój los

Lecz nie ona..

Być może nie jestem odpowiednim człowiekiem

Do świata i życia między wami

Sam nie wiem czy odpowiedzialność mi podpowiada by być czy usunąć się

Moje starania to za mało

Moja motywacja topnieje

Problemy, tęsknota i samotność mnie wykańczają

Czuję się bezradny

A jedyna osoba która dała mi szansę i widziała coś więcej niż wzrok ogarnia odeszła

Nie byłem dobry, nie jestem i nie wiem czy kiedykolwiek będę

Mogłem być szczęśliwy

A może nie mogłem

Dla tego tak to wszystko się skończyło

Może walczę o coś co nigdy nie było nie będzie dane

Może próbuje odwrócić nieodwracalne

Odpowiedzialność wymaga odpowiedzi

Czy szkodzę, czy pomagam

Mimo szczerych chęci i intencji

Może to nie mieć znaczenia jak bardzo dobrze chce.

[neverexistence]

Niepokój który czujesz każdego dnia

Jak obcy który Cię prześladuje

Chodzi za Tobą ukrywając się w cieniach

Czujesz że coś się wydarzy

Za chwilę stanie się coś złego

Codzień chodzisz czujny

Uważny

Lecz wiesz że to będzie coś poza Twoją kontrolą

Bo gdy walczysz z losem wiesz że on uderzy

Tylko kiedy..

Marzec..

Gdybym miał mu nadać imię,

Nazwał bym go Marzec.

[neverexistence]

Chciałbym żebyś wiedziała kim się stałem

Ile się we mnie zmieniło

Że się nie poddałem

Że walczę o naszego synka

Nie porzuciłem, nie zostawiłem, nie odeszłem z tego świata choć było tak blisko..

Choć było mi tak cholernie ciężko zostając sam..

Chciałbym Cię przeprosić za swoją słabość kiedy tak potrzebna była siła

Chciałbym przeprosić za wszystkie złe rzeczy

Nie pomyliłaś się, jestem uparty, cholernie bardzo

Choćby wszyscy byli przeciwko mnie

I choćby najbardziej istotni ludzie mnie ranili

Wszystko ułożę i naprawię

Będę szczęśliwy i będę się starać aby nasz syn również był

Stoczę wszystkie walki

Będę cierpliwy

Chciałbym żebyś była ze mnie dumna

I nawet kiedy wiem że Ciebie już nie ma

A świat jest pełen sztucznych ludzi którzy są fałszywi

Nawet kiedy już nie słyszysz

Ja mówię do Ciebie

Bo jesteś częścią mnie

Dowodem prawdziwej miłości

Zostawiłaś za sobą dowód śmierci i życia

No i jednego starego upartego chuja

Który za Tobą tęskni..

[neverexistence]

Czy to dziwne że najbardziej jestem zaskoczony wtedy kiedy ktoś mówi prawdę i dotrzymuje słowa?

[neverexistence]

Uważam że normalność to perspektywa w której się znajdujesz, tak samo jak ofiary przemocy uważają bicie ich za coś normalnego, tak samo każde z nas może żyć w innym złudzeniu. Przede wszystkim należy być szczęśliwym i mieć przy sobie niezawodną osobę która będzie przy Tobie nawet kiedy świat się będzie kończył i nie myślcie że to bajka czy film bo są na to dowody w postaci ludzi którzy przeszli razem wiele tragedii, stawali w obliczu dużych zmian a na starość wciąż chodzą za rękę i oddali by za siebie wszystko. Z okazji świąt tego wam właśnie życzę, ktokolwiek jeszcze śledzi ten mój chaotyczny blog i pozostałym również. "Wszyscy mamy tylko jedno życie" - uważam że to nie do końca prawda, może fizycznie tak ale psychicznie umieramy na wiele sposobów wiele razy. Bezpowrotnie odchodzą marzenia, zmienia się rzeczywistość oraz priorytety ale każdy z nas jest sumą wszystkich wydarzeń i uświadamiamy sobie gdzieś po drodze co jest tak naprawdę ważne aby w tym następnym życiu nie popełniać tych samych błędów. Dużo łatwiej jest upaść niż wstać, łatwiej jest się poddać niż walczyć ale ta walka kiedyś się opłaci bez względu na to jak trudna będzie bo nie odejdziecie z tego padoła na kolanach a jeśli kiedyś w końcu uda się wygrać to wygracie wszystko co było nieosiągalne. Osobiście nauczyłem się jednej ważnej rzeczy a mianowicie że nie zawsze trzeba zrobić to co należy bo to co należy to zawsze żyć w zgodzie ze sobą a łatwe rozwiązania zwykle przynoszą więcej szkód niż korzyści. Rok temu byłem na skraju załamania a właściwie to myślę że byłem daleko za nim i straciłem przyszłość i świat który kochałem i więcej szczęścia niż rozumu sprawiło że nadal tu jestem ale czasem warto być upartym bo to co miało być moją wadą jest teraz moją największą siłą bo uparłem się że będę dążył do szczęśliwego życia bez względu na trudności i przeszkody a kiedy w końcu tam dotrę będę z pewnością wiedział ile to znaczy. Nigdy nie uważałem się za dobrą osobę, nie uważam że jestem normalny, nie uważam że jestem w czymś bardzo dobry i nie jestem też mądry ale swoją wartość czerpię właśnie z tego jaki jestem bo może nie pasuje to większości ludzi to jest to moja wartość, trochę pokrętna ale moja własna z którą żyję w zgodzie. Miało być krócej z życzeniami ale w końcu to mój blog więc mogę sobie wędrować myślami gdzie chce :P W końcu i tak tu coraz rzadziej zaglądam ale może ciężko by było komuś w to uwierzyć to znalazłem tu dużo swojego szczęścia, dużo miłości i bez względu na to gdzie to spotkacie życzę wam tego samego, lepszego życia i spełnienia marzeń, nawet tych z pozoru niemożliwych.

[neverexistence]

Czuję się trochę jakby te święta były postapokaliptyczne

Jakby ich znaczenie w jakiś sposób się zmieniło

Jakby to była jakaś zdeformowana rzecz z tamtego świata

Niby jest, niby nie tak źle ale trudno czasem nie pomyśleć jak miały one wyglądać.

[neverexistence]

Z doświadczenia już wiem że są sytuacje w których śmierć jest luksusem na który nie można sobie pozwolić i cała ironia polega na tym że nie myślisz już o tym jak sobie coś zrobić tylko jak tego nie zrobić. To jest coś co ciężko nawet sobie wyobrazić. Po tym punkcie przestajesz się bać wszystkiego, liczy się motywacja i priorytety, nie jestem niczym więcej niż własna wola, niż pieprz w oczach losu i przeznaczenia. Przeciwnością.

[neverexistence]

Niektórzy ludzie wątpią teraz że mam jakieś uczucia w sobie, próbują mnie złamać, jakby chcieli zobaczyć w moich oczach łzy. Nie zatraciłem w sobie wrażliwości, myślę po prostu że ciężko złamać mnie teraz w negatywny sposób bo byłem łamany już tyle razy na tyle sposobów że nie czuję już bólu a moja motywacja żeby spełnić marzenia jest silna jak userzenie rzeczywistości, pokonam problemy i czekam cierpliwie na swoją okazję.

[neverexistence]

Bardziej powinieneś się obawiać aniołków które ludzkie cechy chcą zdobyć niż złych ludzi którzy chcą stać się lepszymi.

[neverexistence]

Chcesz być taki jak wszyscy?

Myślę że to błąd

Chcesz być wyjątkowy?

Również myślę że to błąd

Nie myśl kryteriami innych osób

A wtedy, wtedy myślę że będzie w porządku.

[neverexistence]

Żyj w porządku ze sobą to się opłaci bardziej niż chłodna kalkulacja bo wydawać się może że 2+2 to 4 ale większość jakby zapomina że prędzej czy później zostaniesz z zerem, początkiem lub końcem i bez znaczenia ile razy dodawaleś/aś czy odejmowałeś/aś. Będziesz w punkcie zerowym a wtedy zostaniesz tylko z własnym sumieniem, ze swoimi wspomnieniami i przygodą którą przeżyłeś/aś. I co wtedy powiesz? Żyłem i byłem sobą bez względu na wszystko, nie żałuję żadnych decyzji czy będziesz nadal liczyć bo Twój wynik.. się po prostu nie zgadza..

[neverexistence]

Teraz nawet płonący deszcz nie zmyje mojej determinacji i najgorsze błoto nie zatrzyma mnie na drodze do spełnienia tych małych marzeń które pojawiły się gdy narodziłem się jeszcze raz.

25.11.2023

Wciąż działam, wciąż wracam do życia, daleko od rodzinnego domu, w nowym otoczeniu, adaptuje się, staram się, nadal zmotywowany, mimo że nie zawsze idzie tak jakbym tego chciał, mimo osamotnienia, mimo tęsknoty, nie załamuje się i nie poddaje. Człowiekiem którym byłem przez ponad 30 lat już nie będę, już nigdy nie będę się bać ani życia, ani miłości, ani śmierci. Teraz bać mogę się jedynie o kogoś, też nie byle kogo.

Czarny śnieg poprzedniej zimy pokazał mi czym jest prawdziwy lęk, los nigdy nie był i nie będzie bardziej okrutny. A skąd to wiem? Bo pod koniec tamtej zimy, pewnego marcowego dnia mnie zabił po długich torturach. Coś takiego nie dzieje się dwa razy, coś co mnie spotkało było nie do opisania.

Co za ironia..

Ironia chodzi za mną już od dłuższego czasu.

Monotonia, egzystencja, szybkie życie, szybka śmierć, chaos, samotność, miłość, wszystko i nic. Tak to się przeplata często naraz.

[neverexistence]

Wraz z jesienią nadeszły chłodne przemyślenia oraz wspomnienia które upadają na drogę którą zmierzam, wiele w nich kolorów lecz wszystkie martwe lub umierające. Czas zrobić porządek w mojej głowie chociaż ten chaos ma coś w sobie więc prawdopodobnie tego nie zrobię, może zabierze je wiatr. Czekam już na wiosnę, czy wiosna jeszcze nadejdzie?

[neverexistence]

Jak Ci się życie ułożyło?

Nie ułożyło.