panikea

[panikea]

Nie ma nic lepszego niż ten moment, kiedy wyszliście razem, a ty po raz pierwszy kładziesz dłoń na jej udzie. I widzisz, że ona się do ciebie uśmiecha. Nie trzeba nic więcej mówić, wszystko jest już wiadome.

Piotr C. Związki DE LUXE

[panikea]

"Hej, Malv! Nie wiem, co pomyślisz o tym mailu i jak go odbierzesz, ale nie po to go piszę, żeby się nad tym zastanawiać. Jeśli będziesz chciała, to po prostu skasujesz, i tyle. Niezależnie kiedy bym z Tobą zerwał, efekt byłby ten sam. Może to wytłumaczenie nie ma sensu, ale chciałem dać nam szansę inaczej: dać sobie szansę na otworzenie się na ten związek. To, że skończyło się tak, a nie inaczej, nie znaczy, że moje gesty były nieszczere i udawane. Robiłem, to co czułem. Wątpliwości mam zawsze, odnośnie do wszystkiego, staram się, żeby nie dyktowały mi każdego kroku. Mam taką tendencję, self-preservation thing, do uciekania przed tym, co rani moje uczucia. Moje commitment issues są ogromne. Przepraszam, że Cię w ten sposób zraniłem, nie mam nic na swoją obronę. To żałosne w tym kontekście, ale chcę, żebyś wiedziała, że każda chwila z Tobą była dla mnie cenna i będzie mi tego brakowało. Może kiedyś przypomnisz sobie to i zrozumiesz, że byłaś/jesteś kimś wyjątkowym w moim życiu. Mimo tego, jak to popieprzone chwilami było. Bruno"

Piotr C. z powieści BRUD

[panikea]

Leżałam w łóżku i nie mogłam zasnąć. Bipnięcie telefonu. Filip pisze: „Hajtam się”. Przełknęłam ślinę. To zawsze robi wrażenie na kobiecie, jak twój eks wiąże się z inną. Wiesz, że nie jest twój. Nie chcesz z nim być. Ale to i tak boli. „Dobry wieczór, Filipie z Berlina. Kiedy?” Filip pisze: „Ale w tym momencie ona mnie doprowadza do szału”. „Czemu?” – zapytałam. Filip pisze: „Myślałem właśnie o nas. Fajne wspomnienia. Pamiętasz, jak zmywaliśmy razem naczynia w tej restauracji przy Otto-Suhr-Allee? „Pamiętam. Jak mogłabym zapomnieć?”. Filip pisze: „Ale dlaczego to nie ty?”. „Ile wypiłeś, Filip?” Filip pisze: „Nic. Lepiej byłoby powiedzieć, że dużo. Ale niestety jestem trzeźwy. Jak świnia”. „Co się dzieje? Opowiadaj. Wyrzuć to z siebie”. Filip pisze: „Nie”. „Dlaczego?” Filip pisze: „Powiedz mi tylko jedno”. „Tak?” Filip pisze: „Czemu to się nam nie udało? Ja cię tak bardzo kochałem”. Bo byłam młoda i głupia. Bo myślałam, że cały świat stoi przede mną otworem. Bo byłam szczęśliwa, ale chciałam być szczęśliwsza, pomyślam. „Bo byliśmy młodzi, ja jeszcze młodsza, nieodpowiedzialna, nie znałam siebie ani nie wiedziałam, czego chcę. Nie znałam świata. Nie potrafiłam docenić, jak mnie kochasz. Musiałam swoje przeżyć i poznać. Z mojej winy nam nie wyszło, wiesz o tym” – odpisałam. Filip pisze: „Boże, ja bym się w każdym momencie chciał z tobą ożenić”. „Wydaje ci się”. Filip pisze: „Byłaś pierwszą kobietą, przy której chciałem zostać na zawsze”. „Tylko dlatego, że mnie nie mogłeś mieć. Kochałeś wyobrażenie o mnie, a nie mnie. Ja wcale nie byłam taka fajna, jak ci się wydaje”. Filip pisze: „A teraz ja ci zadam pytanie”. „Tak?” – zapytałam. Filip pisze: „Gdybym powiedział: «Chuj z tym wszystkim. Jesteś miłością mojego życia. Wróć do mnie». Co byś powiedziała?”. Patrzyłam w ekran i łza ściekała mi po policzku. Jedna. A później druga. Dlaczego to wszystko jest takie niesprawiedliwe? A później napisałam: „Że piłeś. Przyznaj się”

Piotr C. z powieści # To o nas

[panikea]

Dlaczego 33-, 35-, 37-letni facet przychodzi z roboty, siada na kanapie i tylko ogląda telewizję? Jaja mu tam uwiązali? Przecież jest, kurwa, młody. Dlaczego nie marzeń? Nie ma planów?  Dlaczego kobieta przez miesiąc, dwa, trzy, pół roku, potrafi robić „metamorfozę pośladków”, a nie potrafi zrobić metamorfozy swojego życia?

Piotr C. Związki de LUXE

[panikea]

Nie mów źle o swojej kobiecie. Nie mów źle o swoim mężczyźnie publicznie. Ludzie siadają ze swoimi przyjaciółmi, jedno wino, drugie, trzecie i zaczynają obrabiać dupę swoim partnerom. Nie rób tego. Masz mu coś do przekazania? To powiedz to jemu. Jej. Bezpośrednio. Obrabianie dupy osoby, która jest ci ponoć najbliższa na świecie to nie tylko brak szacunku wobec niej, ale i brak szacunku wobec siebie. Bo w końcu ty ją wybrałaś/łeś. Coś cię wkurwia? Nie milcz. Nie strzelaj focha. Nie rób zastępczych awantur. Powiedz o tym. Jeśli o tym nie powiesz, ta druga osoba nie będzie o tym wiedzieć. Nie domyśli się tego z układu chmur na niebie. - Piotr C. Związki DE LUXE

[panikea]

"- Wiesz, skąd on bierze te laski? Nie wiedziałem. – Na louboutiny… – Bruno ponownie zachichotał. – Na co? Spojrzał na mnie z triumfem. – Na louboutiny. Te buty z czerwoną podeszwą. Idzie z panną do sklepu, ta sobie wybiera, on płaci i wieczorem daje jej jeden but, a rano drugi. Seks jest źródłem radości i szczęścia. Dla niej. I dla niego." | PIOTR C. - „Solista, czyli on, ona i jego żona

[panikea]

–Jak się czujesz, będąc po trzydziestce? – Życie nie ma najmniejszego sensu. To pasmo nieszczęść, które ubarwiają tylko seks, jedzenie, pieniądze, aby zapłacić za seks, oraz jedzenie. Nie widzę różnicy między wczoraj, kiedy kładłam się spać, mając lat dwadzieścia dziewięć, i dzisiaj.

Piotr C. z powieści #To o nas

[panikea]

Nie chodzi o to jakie ktoś sprawia wrażenie. Chodzi o to aby dobrze czuć się w czyimś towarzystwie. Aby powiedzieć coś o osobie z którą jesteś musisz zobaczyć ją pijaną. Dowiesz się wtedy trochę więcej o tym kim jest i w jaki sposób myśli. Zobaczyć ją skrajnie zmęczoną po 12 godzinach pracy, kiedy ty mówisz: a mógłbyś pójść do apteki? Zaobserwować jej reakcje, kiedy jest totalnie wkurwiona. Zobaczyć jak reaguje kiedy mówisz jej: spierdalaj. I czy potrafisz ją wtedy przeprosić. Zobaczyć ją chorą tak, że nie jest w stanie się samodzielnie ruszać. Zobaczyć jak się zachowuje, kiedy ty jesteś chory/a i nie jesteś w stanie ruszyć prawą rzęsą bez wściekłego bólu głowy. Zobaczyć jak się zachowuje kiedy ma wokół siebie przyjaciół. Zobaczyć jak cię traktuje, kiedy ma dookoła siebie swoich przyjaciół. I twoich przyjaciół. Kiedy zrobisz to wszystko, o dopiero wtedy będziesz w stanie powiedzieć: kocham. Albo: pas. - Piotr C. Związki DE LUXE  

[panikea]

Przestań dawać kolejne szanse. Reanimacja związku to nie są kolejne szanse. Jak ktoś je ciągle dostaje to się do nich przyzwyczaja. I w końcu macha ręką mówiąc: pomarudzi, pomarudzi, ale mu/jej przejdzie.

Piotr C. Związki DE LUXE

[panikea]

Czasami mamy taki okres, że jesteśmy trudni, bo lecimy w dół. Facet załatwia wtedy jakieś swoje problemy. Swoje deficyty. Bo czuje się za mało męski. Bo ma niskie poczucie własnej wartości. Bo ma kompleksy. Bo mści się na kobietach. Bo boi się starości. I co z nim zrobisz? Nic z nim wtedy nie zrobisz, tylko się poranisz. 👉Piotr C. Związki De LUXE

[panikea]

Jak kobieta uważa, że wychowa sobie faceta, to tylko zauważę, że mężczyzna nie kot ani nie pies. Psa można, owszem, oduczyć żeby nie srał na dywan. Mężczyzna jak bzykał na boku, to bzykać będzie dalej. Jak pił, to będzie pił dalej. Jak jest syfiarzem to pozostanie syfiarzem. Jak miał cię w dupie, to będzie miał cię w dupie.

Piotr C. Związki DE LUXE

[panikea]

"Miałam ostatnio taką kiepską zagwozdkę moralną i zastanowiłam się, co ta 16 latka, którą byłam, powiedziałaby o tej trzydziestolatce, którą jestem. I doszłam do wniosku, że zjebałaby mnie jak psa. Właśnie za to, że ‚dorosłość wymusiła na mnie’ wiele kompromisów. A potem z przyjaciółką (właśnie taką z ogólniaka) doszłyśmy do wniosku, że to nie ‚dorosłość’ coś na nas wymusiła. Po prostu wtedy obowiązywały zasady. Teraz zasad nie ma. To znaczy są. Ale kasuje je jedna naczelna: ” Jeśli czegoś nie wolno, a bardzo się chce, to można„. — Ludziom często się wydaje, że jak dorosną, to życie się zacznie. Dorastają i widzą, że się skończyło. Piotr C. pokolenieikea.com

[panikea]

Zacząłem pisać: „Tęsknię za tobą”, ale po chwili poprawiłem na: „Tęsknię za twoją dupą”. Odłożyłem komórkę i ją wyłączyłem. - Piotr C. z powieści "Solista, czyli on, ona i jego żona"

[panikea]

Każda kobieta w swoim życiu trafiła na laskę, która ją wykorzystała. Olała. Wyrzuciła nie wiadomo dlaczego ze swojego życia. Koszmarnie obrobiła dupę. Zniszczyła reputację. KAŻDA. I każda kobieta sama kiedyś była podła dla innej laski.

Piotr C. Związki DE LUXE

[panikea]

Byliśmy na siebie skazani, bo zwyczajnie nie było w okolicy nikogo lepszego. Ale się zastanawiałem: Ona ma być tą ostatnią? Tyle tego towaru po ulicach chodzi, pachną, kuszą, pokazują piersi, a ja mam już oglądać tylko te jej? I wtedy wygłosiłem klasyczną przypowieść mojego pokolenia, która wyląduje kiedyś w jakiejś biblii. Zaczynało się to od słów „musimy porozmawiać”, a kończyło na „zostaniemy przyjaciółmi”. - Piotr C. z powieści “# To o nas”

[panikea]

Pracodawca, chcąc sobie stworzyć grupę pokornych niewolników, razem z umową o pracę powinien podstawiać do podpisania umowę kredytu hipotecznego. Takie dwa w jednym, wash & go. Wszyscy dostają to, czego chcą. A jaka oszczędność czasu. Czterdzieści lat pracy, czterdzieści lat spłaty kredytu. Trumna w promocji po spłacie.

Piotr C. z powieści Pokolenie Ikea

[panikea]

– „Wszystko w porządku” dla faceta równa się: „Wszystko okej. Będzie lodzik i bzykanko”. „Wszystko w porządku” dla kobiety to: „Zmarnowałeś mi dzień, skurwysynu, i jeszcze udajesz, że nie wiesz, o co mi chodzi?!”. Uśmiechnęła się. – Teraz mężczyźni już nie przepraszają. Mówią: „trudno”. – A wy? – Kobiety też nie przepraszają. – Tak? A co robią? – Śpią nago i pozwalają ci zdecydować, czy nadal jesteś zły czy nie.

Piotr C. z powieści Roman(s)