sadecebiristisna

[sadecebiristisna]

Sahil,kulaklığımda müzik, elimde dondurma ve anın tadını çıkarmak...

[sadecebiristisna]

Ailesi baskıcı olan kızlarımın hayalleri say baştan;

Gece sahile gitmek

Telefonda kimseye haber vermemek

Şort, etek, elbise giymek

Mutlu olduğun için hesap vermek zorunda kalmamak

Haber vermeden evden çıkmak

Tanıdık olacak insanlarla karşılaşmamak

İstediğin yerde buluşmak ve babanın herkesi tanımaması

Makyajına karışılmaması

Daha çok sayayım mı?

[sadecebiristisna]

Bazen bir ışığın seni tutup götürmesini istersin. Sadece hayallerinde olan o pist senin uçmanı sağlarken sen geride kalanlara bakarsın. O piste ulaşamayacak olmanın gerçeği her zaman beni yaraladı ama hayaller olamayacak kadar büyük olsaydı kurmamıza hiçbir etken ilham vermezdi değil mi? Düşünme ve sadece hayallerine odaklan. Çevren her zaman tersini söyler ama seni en iyi sen tanırsın. O piste adımını atacak ve uçacak kanatlarının aslında hep var olduğunu farkedeceksin. Umut her zaman vardır.

[sadecebiristisna]

❤❤

[sadecebiristisna]

"Yanımda olup da tek huzur bulan kişi sensin."

[sadecebiristisna]

Gülü soluncaya,

Seni ölünceye... :)

[sadecebiristisna]

Kimsenin herşeyi yoktur.

Herşeyi olduğunu düşünen bir egoistin ise aslında hiç birşeyi yoktur.

[sadecebiristisna]

Siz hediyesi olmayan insan hediyenize bakacağı zaman bile "Benim hediyem değil mi ver. " Diyecek kadar bencil ve adi insanlarsınız.

Bugün

Kardeşim,

Doğum günü hediyelerinden

birine bakmama bile izin vermedi.

Oysaki benim hiç hediye

alacak kimsem bile olmamıştı.

Ve basit bir şey ama bu öyle derin bir yaraydı ki, o kaşıyınca kanadı.

Not: Çok acıtıyor.

[sadecebiristisna]

"Evet bir ölüyüm fakat hala dökecek gözyaşlarım var... "

[sadecebiristisna]

Duman dendiğinde de ben yani :)

Ölmeden son bir defa, belini kavrasam yeter…

[sadecebiristisna]

O gece o sokakta adım sesleri vardı. Bir genç kızın umut dolu ayak takırtıları. Kulağında kulaklık yürüyor, ıssız sokakta sadece onun adım sesleri var sanıyor. Oysaki o kulaklık onu sadece kandırıyordu. İkinci bir yabancı adım sesi neredeyse bir metre arkasındaydı. Gölgesi bile gözükmeyen bu sesi o asla duymadı. Kulağındaki melodi vücuduna korku salgılanmasını önlüyordu. Adeta bir kuş süzülerek ayakkabısının hemen dibine düştü. Genç kız ürktü, ama bağırmadı. Baktı, kuşta biraz kan, biraz hüzün vardı. Bacağına bağlanmış notu gördü. Bu sefer bağıracaktı, emindi. Tam o anda müzik kesildi ve arkasındaki adım sesini duydu. Ama duymamış gibi yaptı eli çantasındaki minik bıçağa gitti. Aldı eline sakladı. Aniden arkasını döndü bıcağı etrafına salladı. Kimse yoktu. Garip diye geçirdi içinden. Önüne döndü eğildi kuşa doğru. Notu okuyacaktı. Daha notu okuyamadan bir adım sesi daha duydu.

Birinci takırtı.

İkinci takırdı.

Üçüncü son nefes.

Ve içerisinde tıkanıp kalmış belki de kimsenin duyamayacağı o son çığlık, son umut.

[sadecebiristisna]

Babam bi konuda bana benzemiyorsun dedi ve anladım.

Ben onlara uyup bir şeyi yapmayıp pişman olacağıma, yapıp pişman olmayı yeğlerdim.

[sadecebiristisna]

:)

kalbimden tenime değen olmadı :)

#canozan

[sadecebiristisna]

Gelmemeyegidenadam'ı devrin geldiği yer yüzünden bulamayınca

[sadecebiristisna]

-LÂL-

Dilersen saçımı okşa rüyada olduğumuzu unutalım,

Tutunalım bir hayale, lâl olalım.

Unut gitsin geldiğin yeri bataklığa yem olalım.

Çıkarız belki bir gün yine o karlı dağlara,

Sen yoktun ben çıktığımda, geldiğimde de olma.

Yolda buldun bir tasma ona köpek oldun,

Bir gün tasma boynuna dolanınca sahibine koştun.

Şimdi lâl olsak ne olur?

[sadecebiristisna]

Herkesin içinden en az bir kez kurmuş olduğu o cümle, içindeki o çaresizlik. Biz insanlar her zaman sevilmek istedik, sevmek, birinin gözdesi, en zayıf noktası olmak... Her zaman bencildik. Herkes istedi bunları fakat kimse suçu kendinde aramadı. Suç her zaman karşı tarafta mıdır oysaki? Kendinde suç bulamaz mısın? Yoksa düşünmedin mi hiç? Tabii suç bulmak da bencilce konuşmak varken ağzımızdan çıkan yüksek notalı çığırışlar bizi düşüşe sürükler. İnsan bu,konuşmaktan anlar. Bağırınca savaşır bu beyin. Bağırdığımız zaman anlaşılmayız böyle ciddiye alındığımız yanılgısına kapılırız. Her zaman doğamız gereği savunmak için ağzımıza geleni söyledik biz. Karşı taraf nasıl duyar? Ne düşünür? Nasıl çözebiliriz? demedik. Lakin zaten düşünen varlıklar değiliz biz, bencil varlıklarız. Diyoruz ya, adı üstünde insan. Beş harf, bir ömür, bir ölüm.