silentbutterflies

[silentbutterflies]

🎨 Resim çiziyorum çünkü kelimelerin yetmediği yerlerde duygularımı renklendiriyorum.

🎶 Müzik dinliyorum çünkü hislerim bazen notalara sığmak istiyor.

✍️ Hikayeler yazıyorum çünkü içimdeki dünya dışarı çıkmak için yanıp tutuşuyor.

💔 Ve evet... kırıldığımda bile hâlâ seviyorum.

[silentbutterflies]

Mutluluğun Dikenleri

Dokunduğum sadece çiçeklerdi,

ama elim kanıyordu.

Mutluluk bile,

bazen zehirli olabiliyordu.

En mutlu anlarında bile kalbin,

sessizce kırılıp kanayabiliyordu.

En kötüsü buydu belki de:

seni mutlu eden şeyler,

bazen en çok acıtan oluyordu.

S.B

[silentbutterflies]

Ne Oldu Bilmiyorum Ama Oldu

Her şey aynı aslında. Sabah aynı sabah. Kahve yine şekersiz. Sokakta geçen insanlar aynı aceleyle yürüyor. Kalabalık aynı, sessizlik aynı, günler aynı. Ama nedense... garip bir sıcaklık var içimde.

Bir şey değişti sanki ama ne bilmiyorum. Hani böyle bir anda fark edemediğin ama arkaya dönüp baktığında “evet ya, o zaman olmuş” dediğin şeyler vardır ya... tam olarak öyle.

Gülümsemelerim daha gerçek bu aralar. Dinlediğim şarkılar daha çok yer ediyor içimde. Geceler kısa geliyor. Hatta bazen içimden sebepsizce kahkaha atasım geliyor, komik bir şey olmasa da.

Bilmiyorum... Belki de her şey gerçekten aynı, ama ben biraz farklıyım. Ya da belki de her şey çok farklı, ama ben yeni yeni fark ediyorum.

Ve bu his... iyi geliyor.

Bazı şeyler anlatılmıyor. Ama hissediliyor.

Sadece şunu biliyorum: Her şey aynı gibi görünse de, ben artık biraz daha gülümsüyorum.

S.B

[silentbutterflies]

Heyy

Hii

[silentbutterflies]

bende iyiyim hep iyi ol

Sendee...

[silentbutterflies]

Önereceğin bir hobi

Bence dijital çizim senin için güzel bir hobi olabilir ayrıca çizim yaparken müzik dinlemekte güzel olabilirr

[silentbutterflies]

Selam nasılsın?

İyi senn??

[silentbutterflies]

belki seversin birini…

Önce biri çıksın ortaya da belki severim :)

[silentbutterflies]

Kalbim boş değil, sadece meşgul edecek kişi henüz gelmedi...

[silentbutterflies]

Bunu kimseye anlatmadım ama... En çok sevdiklerimiz, en sessiz vedaları hak ediyor bazen. Çünkü bazı yokluklar varmış gibi davranamayacak kadar ağır...

[silentbutterflies]

Mecburum sana mecburum

[silentbutterflies]

Hastane koridorları, tüm duyguların bir arada yaşandığı yerlerdir.

O koridorlarda bağırışlar duyulur.

Kimi zaman bir kaybın acı dolu çığlığıdır bu,

Kimi zamansa iğne yapılan minik bir bebeğin sesi.

O koridorlarda kahkahalar da yankılanır.

Bazen ağlamamak için atılan bir kahkahadır bu,

Bazen de bir annenin çocuğuna kavuşmasının sevincidir.

O koridorlarda ölüm sessizliği de olur.

Bazen bu sessizlik, yolun sonudur, çaresizliktir.

Bazen de sadece gecedir... ve herkes uyuyordur.

S.B

[silentbutterflies]

"Hayat, ne kadar kontrol edebileceğin değil, ne kadar kabul edebileceğinle ilgilidir."

[silentbutterflies]

Kalbin Hafızası: Unutulanlar Gerçekten Unutulmuş mudur?

İnsan gerçekten unutur mu? Yoksa unutmuş gibi mi yapar? Bence kimse yaşadıklarını unutmaz hep bir yerlerde saklıdır. Sadece ortaya çıkmak için doğru zamanı beklerler bazen tanıdık birini gördüğünde, bazen bir şarkı çaldığında, bazen de bir zamanlar anlamı olan bir yere gittiğinde gizlenmiş olan anıların canlanır. Aslında kalbimiz hiçbir şeyi unutmamıştır sadece derinlerde saklar, unutan aklımızdır. Bence kalbin sakladığı şeyler anılarımız değil duygularımızdır, çünkü bazen bir duygunun yokluğu varlığından daha çok acıtır. Bu yüzden kalp anılar yerine duyguları saklar. Kalp sakladığı duyguyu gün yüzüne çıkardığında, akıl da o duyguyla birlikte gelen anıları bir bir hatırlar. Belki de gerçekten unutmak diye bir şey yoktur. Sadece derinlerde gizlenen ama varlıklarını hep hissettirirler. Bir bakışta, bir kokuda, bir yerde, bir şarkıda... Kalbin hafızası, çok güçlüdür. Bir gün, hiç ummadığın bir anda hatırlatır her şeyi. Çünkü bazı duygular unutulmaz değil, sadece içimizde derin bir sessizliğe gömülüp ortaya çıkmayı beklerler.

S.B

(Bana aittir!)

[silentbutterflies]

Bazı insanlar hayatına gelir, içini ısıtır, karanlık taraflarını bile ışıkla boyar. Ama sonra bir gün, hiçbir iz bırakmadan çekip giderler. Geriye sadece sessizlik kalır… Ve sen, o sessizlikte kendi sesini yeniden bulmak zorunda kalırsın. Çünkü bazı vedalar, aslında bir başlangıcın en sessiz halidir.

[silentbutterflies]

İlacımsın sanmıştım, zehirliymişsin

???- Güneş

[silentbutterflies]

Bazı ilkler son kez yaşanır ve bazı sonlar ilkler kadar acıtmaz...