silpiethaan-blog

[silpiethaan-blog]

Mijn blikpresentatie

Mijn blikpresentatie.

Tijdens mijn blikpresentatie ga ik het hebben over hoe ik ben gekomen bij de keuze voor scenario. Het is voor mij namelijk niet zomaar gegaan en ik denk dat veel andere studenten iets kunnen hebben aan het horen van een ander zijn proces tot de keuze die hij uiteindelijk heeft gemaakt.

Ik kwam naar het kw1c omdat ik interesse had in beeld. Ik houdt van sferisch beeld. Voor mij is het belangrijk dat je een bepaalt gevoel krijgt bij een beeld. Dat je je echt in kunt leven in hoe het ten tijd van de foto daar moet zijn geweest, of het warm of koud  was, hoe de mensen daar zijn en wat voor sfeer er daar hangt.

Het kw1c was dus voor mij een plek om hierover te leren. Langzamer hand kwam ik er achter dat er veel meer achter alleen het beeld zit. Je hebt namelijk acteurs die deze sfeer ook moeten kunnen overbrengen. Hoe gaat dat dan? En kan ik hier zelf wat mee. Ik besloot om regie te gaan doen.

Na een stage waarbij ik heb gekozen voor regie heb ik geleerd dat een regisseur toch nog niet echt de sfeer in handen heeft. Maar wie heeft dit dan wel? Kan ik misschien zelf niet gewoon het hele verhaal vertellen en samenwerken met een regisseur om het te verwerkelijken. Ik besloot om scenario schrijver te gaan worden.

Dit is natuurlijk best een saai verhaal en heb je vrij snel verteld. Ik ga daarom bij elke keuze die ik in de loop van de jaren heb gemaakt een voorbeeld laten zien.

1.      Toen ik zelf de beelden wilde maken.

2.      Toen ik het wilde regisseren.

3.      Toen ik besloot het te schrijven.

En dan kan ik laten zien waarom ik denk dat je met het schrijven het meest van de sfeer in handen hebt.

Ik vind het leuk om te vragen wie er camera wil doen, Regie en wie er wil schrijven en waarom dan?

Niet alleen omdat het goed is dit te delen met een grote groep maar ook omdat ik zelf geïnteresseerd ben in een ander zijn of haar bewegingsredenen.

Om het goed te laten zien hoe er van een scenario een sfeer kan worden gemaakt tot het echte eind werk wil ik graag een kleine scene laten lezen. Denk aan misschien een kwart tot een halve pagina. Niet te veel laten lezen want dan ben ik ze heel snel kwijt.

Daarna laat ik de aantekeningen zien die na het script door de regie zijn gemaakt. Het storyboard en dan de korte scene.

En dan de vraag? Wat stond er beschreven in de scene dat heeft gezorgd voor deze sfeer en hoe had ik het misschien wel anders kunnen doen.

Wat nou als ik hier bijvoorbeeld de tafel had geschreven in plaats van een grote antieke houten tafel. Wat had dit dan gedaan voor de scene?

Misschien kan ik zelfs zorgen voor een voorbeeld waarin ik dit werkelijk aan de hand van twee keer de zelfde scene maar inderdaad een andere tafel kan aantonen.  

Ik zou afsluiten met de tip om na te denken over wat jij belangrijk vindt om toe te voegen aan een productie en in welke positie je dit dan het best kan doen.

[silpiethaan-blog]

verplaatsen in een ander.

Mijn vorige stagebegeleider

Het probleem?

Hij wilde altijd veel vrijheid geven en liet de stagiaires dit ook zelf indelen. Echter mocht dit niet wanneer hij ons nodig had. Dit is natuurlijk logisch maar er werd niet verteld wanneer we dan nodig waren. Hierdoor ontstond vaak conflict.

Hij is een persoon die het belangrijk vind om veel lol te maken en niet altijd even serieus te zijn dit is dan ook wat hij overbrengt op de rest van het bedrijf. Het is heel erg gezellig en er hangt een goede sfeer.

Als je dan net als normaal op verschillende tijden ochtends op werk aankwam en er was veel tijdsdruk op iets werd hij boos. Alleen was er dan vergeten met ons te delen dat dit zo snel mogelijk af moest of wist hij helemaal niet dat dit allang klaar was.

Als ik in zijn schoen zou staan denk ik dat het een goed plan is om eigenlijk bijna alles hetzelfde te laten.  Alleen bespreken we 1 keer per week waar we staan met projecten en bespreken we na elke werkdag of morgen een belangrijke dag is of dat we gewoon rustig kunnen werken.

Op deze manier hoeft er echt maar weinig te veranderen, creëer je veel meer rust en overzicht. Op deze manier heeft iedereen de vrijheid die hij of zij graag wilt en ontstaat er geen miscommunicatie en frustratie.

[silpiethaan-blog]

World press

Foto die me het meest aanspreekt.  

Deze foto spreekt mij het meeste aan. Je ziet 2 armen uit de zee steken met een vrij lege achtergrond. Enkele boten zijn er te zien en het lijkt erop dat er nog een persoon verderop in het water is. Doordat de foto of heel vroeg of heel laat is genomen voel ik me er best wel koud en eenzaam bij. Je krijgt een heel leeg gevoel bij deze foto.

Een foto die mij choqueert.

Deze foto is heel erg choquerend omdat er iemand in paniek rent terwijl hij in brand staat. Iemand zien die in brand staat is altijd heel heftig. De foto is genomen tijdens demonstraties Na een motor in brand te hebben gezet is deze demonstrand zelf met benzine geraakt en in brand gevlogen. Hij heeft het overleefd maar heeft er wel zware brandwonden aan overgehouden.

De foto waarbij niet de foto maar het verhaal mij aanspreekt.

De foto is heel simplistisch. Heel duidelijk. Er is echt maar 1 punt waarop je aandacht valt. De foto maakt veel indruk omdat je kunt zien dat er iets is met deze dame. Zij heeft echt iets meegemaakt en dit zie je al zonder dat je de beschrijving hebt gelezen. Dit is een van de meisjes die is ontvoert, mooi werd opgemaakt en daarna een bomgordel om kregen om zich zelf op te blazen. Gelukkig is dit ook 1 van de meisjes die wist te ontsnappen. Het spreekt mij aan omdat het dus een groot probleem is wat er speelt in deze tijd. Onschuldige mensen worden gebruikt voor aanslagen tegen andere onschuldige mensen.

De foto van het jaar 2018 voor mij.

Dit is voor mij de foto van het jaar. Ik vind dat de foto zelf al zoveel verteld en toch is de foto van iedereen op een andere manier te interpreteren. Ik vind het mooi als een foto niet meteen het hele verhaal weergeeft maar je er even over na moet denken. De foto trekt dus je aandacht. Het is mysterieus.

[silpiethaan-blog]

Do what you can’t

Buiten school en film maken houd ik me heel erg graag bezig met straat fotografie. Telkens probeer ik daar beter mee te worden. een sfeerbeeld neer te zetten waar ik echt trots op kan zijn.  Iets wat ik echt graag zou willen bereiken is om met een foto gepubliceerd te worden in een magazine. 

[silpiethaan-blog]

Plek in de stad #2

Hoe ga ik de buurt erbij betrekken en hoe maak ik het café interessant voor iedereen. 

Om bekendheid te creëren moet we in het café eens in de maand een echt optreden hebben van een artiest of band. Dit zorgt ervoor dat we het café echt op de kaart zetten. 

Overdag is het open met een klein terras voor de deur. Een grote ingang zorgt voor een open plek die voor iedereen is. Iedereen kan een koffietje komen drinken en zelf muziek aanvragen.

Om het ook van andere artiesten interessant te maken is het ook een plek om te exposeren. Een schilder zijn schilderijen en een fotograaf zijn nieuwe werk. 

Zo wordt bezoeker als artiest op een gezellige sfeer met een biertje in de hand samengebracht. 

[silpiethaan-blog]

Plek in de stad

De plek in de stad die ik aan zou pakken is de oude bioscoop in Breda genaamd Casino. Het is een prachtig pand maar het wordt niet gebruikt. 

Wat we missen in Breda is een plek waar muzikanten op een gezellige manier samen kunnen jammen. Daarom is mijn plan een Café in de oude bioscoop. 

Een bruin gezellig café met een klein zaaltje. Gezellig een biertje drinken terwijl je met je band aan het repeteren bent of gewoon andere muzikanten wilt ontmoeten om mee samen te jammen. 

Ook is het een leuke plek voor mensen die zelf niks bespelen. Je gaat met je vrienden een biertje drinken en luistert altijd naar live muziek. Is er geen band dan staat er uiteraard toffe muziek op. 

[silpiethaan-blog]

[silpiethaan-blog]

Foto vanuit de docu.

[silpiethaan-blog]

Waar loop ik tegen aan in het dagelijks leven.

Iets waar ik in het dagelijks leven vaak tegen aan loop is ontbijt in de morgen. Ik heb veel moeite met energie vinden om ontbijt te maken of om überhaupt eten door mijn keel te krijgen. Een oplossing daar voor zou zijn het eten van een voedzame smoothie in de morgen. Dit lost echter maar 1 probleem op. Waar ga ik de energie vandaan halen om dit ook daadwerkelijk klaar te maken voor mij zelf.

De oplossing is een wekker die alleen uitgaat als je het glas er boven op tot een bepaalt gewicht hebt gevuld met fruit. Zo moet je wel en zo ontbijt ik dus ook.

[silpiethaan-blog]

Interculturele verschillen binnen de Film Industrie

Interculturelen verschillen zijn verschillen tussen taal, gewoontes, rituelen, of waarden en normen. Ook binnen de film industrie hebben we hier mee te maken.

De filmindustrie heeft zich gevestigd over de hele wereld. Voor grote projecten zul je ook samenwerken met producenten en zelfstandige. Binnen film zijn we namelijk niet opzoek naar mensen die dichtbij zitten maar naar mensen met talent en mensen die andere dingen maken dan die we al gezien hebben.

Wanneer je samenwerkt met mensen uit andere landen en dus met andere culturen leer je over hun kijk. Die zal vaak anders zijn dan die van je zelf. Door de samenwerken kun je zelf je creativiteit verbreden.

De grote filmproducenten zitten gevestigd vaak in grote steden. Over het algemeen komen immigranten vaak af op de grote steden. Je hebt dus ook hier snel te maken met mensen vanuit andere culturen.

[silpiethaan-blog]

[silpiethaan-blog]

Mijn kijk op de wereld

Volgens mijn kijk op de wereld zijn er veel mensen die niet echt doen wat ze leuk vinden om te doen. We leven in een gemeenschap waarin iedereen vindt dat je een zo hoog mogelijk papiertje nodig hebt om succesvol te zijn. Volgens mij ben je pas echt succesvol als je kunt leven van iets dat je echt leuk vind. 

Het is zo jammer dat er nog maar weinig mensen zijn die origineel willen zijn. iedereen wilt perse bij een groep horen omdat ze bang zijn anders niet interessant overkomen. volgens mij zijn mensen die zich scheiden van de grote menigte juist interessanter. 

Doe wat je leuk vind, dan word je daar vanzelf succesvol in. 

Als ik verder kijk naar de wereld valt het me op dat mensen niet meer echt genieten van dat wat mooi is. Kom je ergens met een prachtig uitzicht dan zul je iedereen direct zijn of haar telefoon zien pakken om het vast te leggen. Het zelfde geldt voor een concert.  Alles moet vastgelegd worden maar niemand legt het meer vast in zijn of haar gedachten. 

Door al de telefoons en het gebruik van sociale media praten mensen niet meer echt tegen elkaar. Het gaat allemaal via internet. Mensen weten niet meer goed hoe je in het echt met elkaar moet communiceren en dus pakken ze al snel hun telefoon er weer bij. Het is tijd om weer echt gezellig te doen.