slow-dance-with-myself

[slow-dance-with-myself]

Jestem kobietą

Więc i chcę od życia miłości

Która będzie miała smak herbaty z cytryną

pachniała porannym seksem

I wyglądała pięknie ze zmarszczkami

Jestem kobietą

Więc i chcę wyglądać pięknie

Patrząc w lustro, widzieć uśmiech

Nie makijaż robiony za długo

Jestem kobietą

Ale i uwielbiam smak

Przekleństwa na ustach

Dymu w płucach i tuszu w skórze

Jestem kobietą

Ale i nie chcę tracić życia

Na wychowanie innego.

[slow-dance-with-myself]

Spróbuj.

Najpierw zapytaj o imię

mówione czule przez mamę za dziecka.

Później poznaj

Co sprawia, że się uśmiecha

Posłuchaj kilka nocy

Powodów ich nieprzespania

Pozwól się oswoić

z nocą i dniem, czarnym, szarym i białym

Wyjaśnij, że to w porządku

bać się krzyku i ciemności

Mów miło

o każdym ruchu, ubraniu, słowie i marzeniu.

Przyjrzyj się pięknemu ciału

I jeszcze piękniejszym myślom

Znajdź miłość

W tej niesamowitości

Mała sztuka kochania samego siebie

[slow-dance-with-myself]

Pozwól mi być twoim Ikarem

[slow-dance-with-myself]

Przepraszam, ale chyba coś zgubiłam

Małe lusterko dokładnie

Nosiłam je zawsze w tylnej kieszeni

Na wszelki wypadek

Naprawdę chciałabym je z powrotem

To jedyne lustro, gdzie jakoś wyglądam

Oczywiście, nadal za dużo mnie we mnie i nic specjalnego w twarzy

Ale w tamtym odbiciu to było nieważne

W lustrze zawsze patrzyła na mnie dziewczyna

Ze zwykłymi marzeniami

Które kochała bardziej niż siebie

Z zepsutymi oczami

Przez noce spędzone przy świetle

Z cichym głosem

Wyraźnym i odważnym

Z historiami

Z życia jej i jej ludzi na kartkach

Naprawdę chciałabym odzyskać to lusterko

Bo to naprawdę straszne

Być samotnym

I nie mieć nawet siebie

[slow-dance-with-myself]

Wypuszczam w chmury dym z ust

Choć wiem, że to tylko mróz

Inne pytanie ciągle zadaję

"Kiedy się od środka wypalę?"

[slow-dance-with-myself]

Nowy scenariusz

narzekam cicho na drętwe dialogi

Znów za długie monologi

Do siebie w pustym pokoju.

Poranna kawa trzyma mnie w miejscu

Szepczę "zapomniałeś tekstu?"

przerywam sceniczną ciszę.

Moja postać dziś miewa się dobrze

O przerwy co chwila proszę

Nie mogę się wczuć.

Otwórz się

Wisi nad łóżkiem

Puść się

Napisane nad biurkiem

Nie pomaga

Bo nawet w tym spektaklu siedzę na widowni.

[slow-dance-with-myself]

Jazda w busie o 6 rano.

Spójrz na lewo

Zobaczysz niebieskie światła

Usłyszysz może cichy dźwięk

Stukania w zniszczony ekran.

Uważaj na klaustrofobię

Bo ich klatki wydają się

Najmniejsze jakie istnieją

Ale to przecież niż złego

W końcu sami je wybrali

Spójrz na prawo

Wschód słońca nadal jest piękny

Mimo że nikt oprócz ciebie

Nie widzi jego przestrzeni.

[slow-dance-with-myself]

Będę kochać za same uśmiechy,

Za uściski dające pociechy,

Za włosy jak w wiecznym babim lecie,

Za głos w którym ślady gry na flecie,

Za wpuszczanie życzliwości przodem,

Za duszę pachnącą snem i miodem,

Za wskazanie mi róży na niebie,

Bo chcę po prostu całego ciebie.

Chociaż nie znam twojego imienia,

Czy suknia to kształt twojego cienia,

Czy może grać w piłkę nożną wolisz,

Bez znaczenia, jeśli patrzeć pozwolisz.

Bo zakocham się w myślach i słowach

Nieważne dla mnie, co trzymasz w spodniach.

[slow-dance-with-myself]

"Zaraz spadnie deszcz"

mówił.

Nie wiedziałam tylko,

czy patrzył wtedy za okno,

czy prosto w moją duszę.

[slow-dance-with-myself]

Jeśli na mojej skórze

pojawi się archiwum

usłyszanych przez świat słów

Pokryta będę szlakiem

cichych powitań,

niezręcznych rozmów,

nieporozumień.

Wierszy czytanych na głos,

Gdy nikogo w pobliżu.

Piosenek rzucanych na

Przelatujące liście.

Wszystkie ukryte słowa

Zabarwią moje serce.

Krew powróci do czerni.

[slow-dance-with-myself]

Uśmiech, który barwi codzienny świat.

Słowa, które są wierszem moich dni.

Dotyk, który trwa za krótką wieczność.

Zapach, jakby słodki miód w herbacie.

I ten smak.

Boże, jej smak.

[slow-dance-with-myself]

Dorastanie

Miałam dwanaście lat,

Kiedy umierałam

przez oddech

pragnienie

i bycie.

Miałam piętnaście lat,

kiedy walczyłam ze sobą

za bycie inną

na zbyt dużo sposobów.

Mam osiemnaście lat.

Umieram, ponieważ się zaczęłam.

I to jest w porządku.

Mam osiemnaście lat.

Jestem inna, ponieważ nie zamierzam się kończyć.

I jest mi z tym w porządku.

[slow-dance-with-myself]

Chłopczyku,

Może widziałeś mój bukiet

kwiatów pachnących miłością,

gdy dawałam je przechodniom

i cieszyłam się wolnością.

Chłopczyku,

Gdzie podziałeś swoją dumę?

Bo nie była w łóżku z nami

Kiedy siłą wziąłeś różę

Razem z moimi łzami.

[slow-dance-with-myself]

Przez te uśmiechy

bolą mnie już policzki.

Szczęście przeciąża.

[slow-dance-with-myself]

Czasem

Czasem patrzę w lustro

I widzę kogoś, kto poświęca dni na tworzenie

Ze słów układa własne konstelacje

Czasem patrzę w lustro

I widzę kogoś ładnego

Z małym nosem i iskrą w oku

Czasem rozmawiam z ludźmi

Jak ktoś, kto próbuje im przekazać

Największe tajemnice świata, skrywane w notatkach

Czasem jestem wśród ludzi

I czuję się na swoim miejscu

Jednak "czasem" to o wiele za rzadko.