sutseversworld - Tumblr blog

[sutseversworld]

bazen hayat çok kırıcı oluyor ve üstesinden gelemiyorum.

[sutseversworld]

ufacık şeyleri kocaman yapıp kalp kıracak kadar kötü bazı insanlar. konu minicik ufacık bir şey. ama aldığınız tepki... yorum yapamıyorum artık

[sutseversworld]

yine geldi o tanıdık daralma hissi. çaldı kapıyı, girdi içeri. "ben geldim." dedi. ruhunu daraltmaya, hayatı bomboş duvarları izlettirecek kadar sorgulatmaya geldim...

[sutseversworld]

"Ölmem sana acı verecek olsaydı eğer o zaman ölemezdim."

[sutseversworld]

"Değirmen yıkılmış ama rüzgar hâlâ esiyor."

[sutseversworld]

"Bazen insan kendisinde çok mutluyum deme hakkını asla bulamayacak kadar çok acı çeker."

[sutseversworld]

Acılar öylesine üst üste gelmişti ki, neredeyse onlara alışmıştı.

[sutseversworld]

insanlar için onları memnun ettiğiniz sürece varsınız. şunu da söylemeliyim ki insanlar asla memnun olmazlar.

[sutseversworld]

Ben yazmadıkça yazmayan, arayıp sormadıkça beni de arayıp sormayan insanı neyleyim ki ben

[sutseversworld]

İnanılmaz bir çöküşteyim. Tırmanıyorum, tırmanıyorum ve elimi uzatıp çukurun dışına tutunuyorum. Biraz umut dolduruyor içimi. Dışarıda hayat var sesleri duyuyorum ama göremiyorum. Olsun, diyorum vardım sayılır. Sonra birileri geliyor ellerime basıyor. Onlara bağırıyorum: "Ben buradayım!" diyorum. Kimisi bilerek basıyor kimisi farkında olmadan. Sonra birisi tutuyor elimi. Nefes aldığımı hissedebiliyorum. Kim olduğunu görmüyorum ama beni kurtarıyor işte diyorum. Beni yukarı çekiyor sanıyorum. Ama sadece tutunduğum yerden ayırıp aşağı atıyormuş. Daha da dibe düşüyorum. Sesimi bile çıkaramıyorum. Ne güven kalıyor ne umut. Düşüşümü kabulleniyorum ne de olsa. Sonunda yere düşüyorum. Daha da dipteyim, etraf daha da karanlık. Yukarıya bakıyorum aydınlık hâlâ vuruyor ve sesler hâlâ geliyor bana. Yukarıda hayat var farkındayım. Ama artık ne tırmanacak gücüm var ne de insanlara güvenecek halim

[sutseversworld]

"Gerçek hayat kaostan ibaretti fakat hayal dünyasının kendi içinde ürkütücü bir tutarlılığı vardı. İşlenen günahın ardından vicdan azabının gelmesine sebep olan şey de hayalgücüydü. Her suçun ucube yavrular doğurmasının sebebi de hayalgücüydü. Gerçeklerin dünyasında kötülerin cezalandırılıp iyilerin ödüllendirilidiği falan yoktu. Başarı güçlüye veriliyor, yenilgi zayıfın eline tutuşturuluyordu. Hepsi buydu."

[sutseversworld]

"İnsan içinde bulunduğu umutsuz koşullarda bazen bir zinciri, bir saç teliyle koparabileceğini sanır."

[sutseversworld]

"Lennie'ye döndüm, 'Atla suya' dedim. Atladı. Hiç yüzme bilmiyordu. Biz onu çıkarana kadar neredeyse boğuluyordu. Onu çekip sudan çıkardım diye bana öyle minnet duydu ki! Atla diyenin ben olduğumu hepten unutmuştu."

[sutseversworld]

"Hayat, başkalarının hatalarını yüklenemeyecek kadar kısaydı. Herkes kendi hayatını yaşıyor ve bu hayatı yaşamanın bedelini ödüyordu. Acı olansa, insanın çoğu zaman tek bir hata için çok fazla bedel ödemek zorunda kalmasıydı. Aslına bakılırsa, insan tek bir hata için sürekli bedel ödeyip duruyordu. Kader, insanla olan alışverişinde alacak defterini hiçbir zaman kapatmıyordu."