#σε διατροφή

[allo-frouto]

Αυτό που μπαίνει στο ξύλο ρε, είμαι σε διατροφή, εσύ πάρε ό,τι θες Ιστορικός

Εντάξει, σωστά απάντησες.

[newtness532]

ο χρήστης γεωργια αισθάνεται called out στη τοποθεσία πανεπιστήμιο

[chterzidislaw]

⚖️ Προσφέρουμε τις νομικές μας υπηρεσίες και αναλαμβάνουμε υποθέσεις Οικογενειακού Δικαίου:

• Διαζύγια

• Διατροφή

• Γονική μέριμνα

• Επιμέλεια τέκνου

• Επικοινωνία με τέκνο

• Ασφαλιστικά μέτρα

• Προσβολή πατρότητας

• Ρύθμιση περιουσιακών σχέσεων συζύγων ενόψει διαζυγίου κλπ.

💼 Εάν σας απασχολούν υποθέσεις Οικογενειακού Δικαίου, μπορείτε να μας καλέσετε. Το δικηγορικό μας γραφείο ασχολείται με το Οικογενειακό Δίκαιο. Ο δικηγόρος Θεσσαλονίκης Χρήστος Μ. Τερζίδης, διδάκτωρ Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, διαθέτει πολύ μεγάλη εμπειρία και εξειδίκευση πάνω στο συγκεκριμένο νομικό κομμάτι.

✍ Προετοιμάζουμε την κάθε υπόθεση με επιμέλεια, προσοχή και μεθοδικότητα. Εξυπηρετούμε κατόπιν ραντεβού, ενώ παρέχεται εικοσιτετράωρη εξυπηρέτηση σε επείγουσες περιπτώσεις. Επικοινωνήστε μαζί μας σήμερα και κλείστε το ραντεβού σας για να σας βοηθήσουμε στην επίλυση των νομικών σας ζητημάτων.

[orgismenh]

Ιανουάριος 24/11

Το ρολόι δείχνει 13.01μ.μ μάλλον τα τελευταία δέκα λεπτά, στο γραφείο υπάρχει ένα τεράστιο βιβλίο που μας εισάγει στην έννοια των πολιτικών επιστημών, δίπλα εκείνο το τετράδιο με τις σημειώσεις και το πράσινο stabilo, η κούπα που μου έκαναν δώρο γεμάτη γαλλικό, το λάπτοπ να παίζει την Κάρμεν του Μπιζέ και εγώ χαωμένη στις σκέψεις μου που δεν σχετίζονται με κόμματα, εκλογικά συστήματα και σύγχρονα εθνικά κράτη.

Οι πρώτες έντεκα μέρες του καινούριου χρόνου κυλούν γρήγορα, σχεδόν τρέχουν και εγώ τις κυνηγάω άλλοτε με ένα βιβλίο στο χέρι, άλλοτε με ένα πορτοκάλι και άλλοτε πάλι μένω μισοπεθαμένη στο κρεβάτι μου μετρώντας τα δευτερόλεπτα που περνάνε. Με κουράζει να τρέχω, να προλάβω και να ξεφύγω ταυτοχρόνως.

Τις πρώτες 11 μέρες του χρόνου προσπαθώ να φτιάξω μια ρουτίνα. Μου το υποσχέθηκα ότι θα προσπαθήσω, ότι θα βγω απ' το καταραμένο comfort zone μου και θα γίνω μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου.

Αποτυχία.

Απογοήτευση.

Σε απογοήτευσα πάλι.

Και εμένα με απογοήτευσα πάλι.

Διάβασμα, διατροφή, διαπροσωπικές σχέσεις. Όλα τα δέλτα μαζεύτηκαν και με πνίγουν.

Οι πρώτες 11 μέρες του χρόνου κυλούν με εμένα να παλεύω με τον εαυτό μου, μα αυτό συμβαίνει σχεδόν κάθε μέρα. Η διαφορά είναι πως τώρα βρίσκομαι πάλι στην αρχή.

Έχω καταλήξει στο γεγονός ότι οι πρώτες μέρες του χρόνου με τιμωρούν κάθε φορά. Όχι οι τελευταίες. Οι τελευταίες είναι οι πιο αδιάφορες. Συνειδητοποίηση: Τα μεγάλα τέλη πάντα πίστευα ότι γράφονται απ' την αρχή, ο επίλογος είναι απλά μια επανάληψη για να εμπεδώσεις όσα βίωσες στο μεσοδιάστημα. Οι πρώτες μέρες λοιπόν με τιμωρούν ίσως για την απληστία μου να πιστεύω πως έχω χρόνο, ίσως πάλι για την αχαριστία μου που όντως έχω χρόνο και δεν τον αξιοποιώ όπως θα έπρεπε.

Σήμερα ξύπνησα αργά, δεν είχα κουράγιο να σηκωθώ απ' το κρεβάτι μου, ίσως φταίει το γεγονός ότι εχθές μέχρι τις τρεις παρά έκλαιγα σκεπτόμενη πόσο μόνη νιώθω. Σήμερα δεν έστρωσα το κρεβάτι μου, δεν έκανα πρωινό ντουζ ούτε έπλυνα τα πιάτα που είχα στιβάξει εχθές στον νεροχύτη. Σήμερα, έφαγα πρωινό και κάθισα στον καναπέ χαζεύοντας στο κινητό μου. Ξεκίνησα το διάβασμα αργότερα μα όπως θα κατάλαβες δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ. Το μυαλό μου δούλευε πυρετωδώς. Τι κάνω με την ζωή μου; τίποτα. Οι μέρες μου κυλούν χωρίς να καταλαβαίνω τι κάνω. Σχολή, καφέδες, βόλτες, διάβασμα στο μεσοδιάστημα και έπειτα η απόλυτη μοναξιά. Ανούσιες συναναστροφές και σχέσεις που με πληγώνουν. Η ζωή που κάνω δεν με ευχαριστεί. Θα με πεις αχάριστη. Το ξέρω το σκέφτηκα και εγώ. Είμαι νέα, όμορφη σε γενικές γραμμές, "υγιής" θα φώναζε η μαμά μου αν με άκουγε, "έξυπνη" θα συμπλήρωνε ο μπαμπάς μου, έχω φίλους, φλερτάρω, διασκεδάζω και όλα δείχνουν πως ζω το φοιτητικό όνειρο σύμφωνα με μια φίλη που εμφανώς δυσκολεύεται να προσαρμοστεί τα τελευταία δύο χρόνια στην ενήλικη ζωή της.

Και εγώ θα σου πω ξανά ότι η ζωή που κάνω δεν με ευχαριστεί. Η σχολή μου είναι τόσο αδιάφορη και το κατάλαβα μετά από χρόνια, τις περισσότερες μέρες δεν νιώθω όμορφη κι οι ανασφάλειες μου με διαλύουν, υγιής δεν νιώθω, τις περισσότερες φορές γκρινιάζω ότι πονάω παντού και θέλω να κοιμάμαι πολλές ώρες κι ας μην μπορώ τελικά να το κάνω, δεν είμαι υγιής, δεν νιώθω ψυχικά υγιής. Έξυπνη μπορεί να είμαι μα εχω κουραστεί να κρίνομαι απ' την πορεία μου στο σχολείο, το πανεπιστήμιο, τις γλώσσες. Πάντα πρώτη σε όλα, πάντα γεμάτη άγχος. Οι φίλοι μου... δεν ξέρω εάν έχω φίλους. Δεν ξέρω εάν έχω κάποιον που μπορώ να τον εμπιστευτώ, που θα ξέρω ότι θα είναι εκεί για εμένα, όταν ούτε εγώ η ίδια δεν θα μπορώ να είμαι εκεί για εμένα. Φλερτάρω γιατί φοβάμαι να δεσμευτώ. Δεύτερη συνειδητοποίηση: Επιλέγω να αναλώνομαι σε συναναστροφές που δεν θα με πληγώσουν γιατί δεν είμαι έτοιμη να ερωτευτώ.

Σήμερα η μέρα είναι μουντή, τα σύννεφα έχουν αγκαλιάσει τον ουρανό κι ο ήλιος παίζει το παιχνίδι που του επέβαλαν. Κάποιες στιγμές μόνο ξεπροβάλλει για να θυμίσει την παρουσία του, σαν να μου λέει ότι υπάρχει ελπίδα, ότι απομένουν άλλες 354 μέρες για να τα καταφέρεις. Σήμερα βγήκα στο μπαλκόνι μου μα δεν κοίταξα τον ουρανό, ούτε τα αθηναϊκά μπαλκόνια, μέτρησα τους ορόφους και σκέφτηκα για μια στιγμή την πτώση μα ο παγωμένος αέρας που χτύπησε το πρόσωπο μου πήρε μακριά αυτή την σκέψη. Σήμερα ο γείτονας βγήκε στο μπαλκόνι και κάπνισε ένα τσιγάρο. Μου είπε μόνο ένα γεια. Έπειτα σιωπή. Ξέρω ότι εχθές με άκουγε να κλαίω. Και εγώ προχθές τον άκουγα να γελάει με τους φίλους του. Αυτή η σιωπή δεν ήταν άβολη κυρίως γιατί με έχει ακούσει να γελάω και τον έχω ακούσει να κλαίει. Οι μέρες μας δεν είναι πάντα ίδιες, κάποιες μέρες είναι πολύχρωμες. Οι δικές μου έχουν πάντα άπειρα σκαμπανεβάσματα κι ίσως φλερτάρω οριακά με τη διπολική διαταραχή και την κατάθλιψη. Σήμερα συνειδητοποίησα ότι η ζωή που κάνω δεν μου αρέσει. Συνειδητοποίησα επίσης ότι δεν ξέρω τι θέλω, εγώ η πάντα αποφασισμένη, η τέλεια σε όλα που τα τελευταία τρία χρόνια έχω εξαντλήσει τον εαυτό μου επιβάλλοντας του συνθήκες και καταστάσεις που δεν του αξίζουν, δεν ξέρω τι θέλω να κάνω σε αυτή τη ζωή. Δεν βρίσκω σκοπό. Κι οι ενοχές μου για αυτό με πνίγουν. Αυτό με πνίγει, το γεγονός ότι δεν έχω έναν σκοπό, έναν ξεκάθαρο στόχο, ένα όνειρο. Δεν κάνω πια όνειρα ζω απλά μέσα στον φόβο.

Φόβος, ο μεγαλύτερος μου φόβος σε αυτή τη ζωή ήταν μη και συμβιβαστώ, μη και δεν προλάβω να ζήσω όσα θέλω. Και τώρα αυτός ο φόβος στέκεται με σάρκα και οστά μπροστά μου, τον κοιτάζω στον καθρέφτη και με κοιτάζει και αυτός, με έχει κυριεύσει, έχει γίνει εγώ κι είναι τόσο δύσκολο να αποδεσμευτώ απ' τα δεσμά του γιατί δεν είναι μόνος. Οι αλυσίδες που με βαραίνουν δεν είναι μόνο εκείνες του φόβου. Είναι τα τραύματα μου, οι ανασφάλειες μου, η ανάγκη μου για επιβεβαίωση, η αγάπη που δεν έλαβα, η αυταξία μου που μου γύρισε την πλάτη κι οι ψυχαναγκασμοί μου, οι διατροφικές διαταραχές, η κατάθλιψη, η κυκλοθυμία μου και κυρίως ο θυμός μου, η οργή μου, έχω τόση οργή μέσα μου κυρίως με εμένα την ίδια.

Με τιμωρώ.

Δεν με τιμωρεί μονάχα ο χρόνος. Εγώ κυρίως τιμωρώ τον εαυτό μου κάθε μέρα, δεν με αφήνω να αναπνεύσω, δεν με αφήνω να προσπαθήσω. Θέλω να αποδεσμευτώ από αυτές τις αλυσίδες μα δεν έχω μάθει αλλιώς κι όλο αυτό με τρομάζει.

Το ρολόι δείχνει 14.53 μ.μ πέρασαν σχεδόν δύο ώρες από τότε που ξεκίνησα να γράφω λίγες απ' τις σκέψεις μου. Ειρμό δεν ξέρω εάν έχω, μάλλον κάπου θα χάθηκα. Πάντα όταν πληκτρολογώ ή πιάνω το στυλό χάνομαι. Οι λέξεις μου πάντα βρίσκουν η μία την άλλη χωρίς να υπακούσουν σε εμένα, με κυριεύουν, ζητούν απεγνωσμένα να δημιουργήσουν προτάσεις κι οι προτάσεις παραγράφους που όταν θα τις ξαναδιαβάσω θα με πληγώσουν αλλά ταυτόχρονα θα με απελευθερώσουν.

Σήμερα πρέπει να σηκωθώ απ' τον καναπέ μου, να διαβάσω, να βγω για έναν περίπατο το απόγευμα και έπειτα να διαβάσω λίγο ακόμη. Πρέπει να βάλω και ένα πλυντήριο σήμερα, να πλύνω τα πιάτα που καρτερικά περιμένουν να βολευτούν στη θέση τους. Σήμερα πρέπει να με πιέσω, να είμαι παραγωγική. Σήμερα δεν πρέπει να υποκύψω στο γλυκό, πρέπει να φάω φρούτο και σαλάτα. Σήμερα δεν θέλω να μιλήσω με κανέναν. Σήμερα νιώθω λες και ξεκίνησα να γράφω ημερολόγιο. Δεν ξέρω εάν θα μου έκανε καλό να γράφω τις σκέψεις μου. Δεν ξέρω εάν θα μου έκανε καλό να τα δημοσιοποιήσω εδώ. Καμιά φορά αναρωτιέμαι αν κι άλλοι άνθρωποι σκέφτονται όπως εγώ ή ζουν όπως εγώ. Καμιά φορά σκέφτομαι πως θα ήταν να είμαι μια άλλη. Σήμερα πρέπει να υποδυθώ μια άλλη. Εκείνη την χαρούμενη κοκκινομάλλα που θα βγει με τους φίλους της. Θα γελάσει, θα τραγουδήσει, θα πιει πολύ κρασί για να αντέξει την βραδιά, κι όλη θα την πουν αλκοολική, θα την γυρίσουν σπίτι, θα τραγουδάει φαλτσα ψιλομεθυσμενη Μποφίλιου οσο θα προσπαθει να ξεβαφτει στο αυτοκίνητ�� ενώ θα έχει συμφωνήσει για τον αυριανό πρωινό καφέ κάπου στα Εξάρχεια. Και έπειτα θα ξαπλώσει στο κρεβάτι με τα ρούχα, με τη μάσκαρα να λερώνει το μαξιλάρι μιας και τα μαντηλάκια δεν ήταν ποτέ αρκετά και να σκέφτεται πως όλη της η ζωή θα είναι ατελέσφορη. Σήμερα νιώθω αυτόν τον κόμπο στον λαιμό να με πνίγει και τα δάκρυα μου πέφτουν στην οθόνη του κινητού εμποδίζοντας με απ' το να βρω τις κατάλληλες λέξεις για να περιγράψω με ωραιοποιημένο τρόπο τη ζωή που ζω, την ζωή που δεν έζησα και την ζωή που θέλω να ζήσω.

Υγ. Αυτές είναι σκέψεις που δεν βγάζουν κάποιο νόημα τις αναρτώ εδώ κυρίως γιατί το μπλογκ είναι το safe place μου.

[justforbooks]

Οι τέλειες πατάτες ογκρατέν από έναν από τους σημαντικότερους συγγραφείς φαγητού του 20ού αιώνα.

O Édouard Alexandre de Pomiane δεν ήταν επαγγελματίας μάγειρας. Ήταν γιατρός μικροβιολόγος και διαιτολόγος στο Ινστιτούτο Παστέρ, με λατρεία για το φαγητό. Ως ειδικός επιστήμονας μελέτησε τη θρεπτική αξία των υλικών, τη σημασία που έχει η διατροφή για την υγεία και την ιστορία του φαγητού, κάνοντας ολόκληρη διατριβή στη χημεία της μαγειρικής, και εξήγησε τους λόγους για τους οποίους μπορεί να πετύχει ή να αποτύχει μια συνταγή, βοηθώντας τους νέους μάγειρες να καταλάβουν τη συμπεριφορά των υλικών και να αποφεύγουν μαγειρικά λάθη. Εξήγησε επίσης με απλά λόγια, χωρίς επιστημονικούς όρους και βαρετές αναλύσεις, γιατί μερικές φορές, ό,τι και να κάνεις, κάτι θα πάει στραβά και κάποιο πιάτο θα αποτύχει. Η κουζίνα έχει πιο πολλές αποτυχίες από επιτυχίες, ακόμα κι αν μαγειρεύεις συνέχεια το ίδιο πιάτο. Δεν έχει να κάνει μόνο με την ποιότητα των υλικών και τον τρόπο που μαγειρεύεις, τη μέθοδο, αλλά και με τη διάθεση, τον λόγο που μαγειρεύεις και το χέρι, την προσοχή που θα δείξεις στο πιάτο και την αφοσίωση, γιατί μερικές φορές είναι ζήτημα μερικών λεπτών, ακόμα και δευτερολέπτων, το αν κάτι θα είναι θρίαμβος ή καταστροφή. Ο Pomiane ήταν και ένας σπουδαίος συγγραφέας, έγραψε βιβλία που σήμερα είναι κλασικά για τη γαλλική κουζίνα, όπως το Cooking in ten minutes και το Cooking with Pomiane, ένα πολύ σημαντικό βιβλίο, βίβλος για τη γαλλική κουζίνα για μια γενιά σεφ που τη θεωρούσαν υπερβολικά δύσκολη και περίπλοκη, το οποίο τον έβαλε στο πάνθεο των σημαντικότερων συγγραφέων φαγητού του 20ού αιώνα.

Πρωτοκυκλοφόρησε στα γαλλικά τη δεκαετία του 1930 (το 1962 στα αγγλικά), με οδηγίες απλές και χρήσιμες, και επεξηγήσεις για τον τρόπο που συμπεριφέρεται το φαγητό, κάνοντας για πρώτη φορά τη γαλλική κουζίνα προσιτή σε όλους. Το σημαντικότερο είναι ότι δεν ήταν απλώς ένα βιβλίο με συνταγές, παρότι περιέχει πάνω από 300. Αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει (και αντέγραψαν αργότερα όλες οι Αγγλίδες συγγραφείς φαγητού) είναι οι ιστορίες που τις συνοδεύουν, που είναι διασκεδαστικές και χαρακτηρίζουν μια ολόκληρη εποχή. Ο Pomiane ταξίδεψε πολύ και κατέγραψε συνταγές κυρίως μεσογειακές και μεσανατολίτικες, τις οποίες παρουσιάζει όσο πιο απλά γίνεται ανάμεσα στις γαλλικές, με μια εξαιρετική αρμονία. Όπως τη συνταγή για αγκινάρες και κουκιά (α λα γκρεκ) που κατέγραψε στην Αθήνα την εποχή του βασιλιά Γεωργίου, σε ένα κουτούκι της Πλάκας.

«Έμαθα να φτιάχνω αγκινάρες a la grecque πολλά χρόνια πριν, στην πορεία ενός παρατεταμένου ταξιδιού στη Μέση Ανατολή» γράφει. «Από την αποβάθρα του Πειραιά παρακολουθούσα το ατμόπλοιο που με είχε φέρει να σαλπάρει για τη Μαύρη Θάλασσα, ενώ παρέμενα, έστω και για λίγο, στη χώρα του Ομήρου.

Έπειτα γύρισα. Η Ακρόπολη ήταν μπροστά μου. Από απόσταση ο Παρθενώνας φαινόταν αρκετά καινούργιος, ολόλευκος, άσπιλος κάτω από τον γαλάζιο ουρανό. Ξαφνικά μεταφέρθηκα από τον κόσμο των βιβλίων και των θρύλων σε αυτόν της πραγματικότητας. Ολόκληρη η Αρχαία Ελλάδα απλωνόταν μπροστά μου.

Αν ήμουν ο Ρενάν ίσως να είχα απαγγείλει μια προσευχή που να είναι άξια της ομορφιάς της Ακρόπολης. Δεν ήμουν, έτσι μπορούσα μόνο να παραμείνω βουβός και, σαν πιστός προσκυνητής, ανέβηκα τον ιερό λόφο με τα πόδια, περιφρονώντας και τα άλογα και την άμαξα που μου προσφέρθηκαν.

Πέρασα ολόκληρο το απόγευμα ανάμεσα στις καυτές πέτρες περιεργαζόμενος το εγκαταλελειμμένο τοπίο μπροστά μου, αλλά το στομάχι μου με επανέφερε στην πραγματικότητα. Έπρεπε να επιστρέψω στην πόλη και έπρεπε να φάω.

Πάνω στην Ακρόπολη, όχι μακριά απ’ τον Παρθενώνα, υπήρχε ένα μικρό εστιατόριο, διάσημο για τις αγκινάρες του. Κάθε μέρα ένα μικρό γαϊδούρι κουβαλούσε πολλές απ’ αυτές στην πόλη και κάθε μέρα οι άνθρωποι συνωστίζονταν στο εστιατόριο για να τις απολαύσουν. Λένε ότι ακόμα και ο βασιλιάς Γεώργιος ήρθε ινκόγκνιτο μερικές φορές για να τις φάει στο γυμνό τραπέζι με τους λεκέδες από λάδι.

Έφτασα και κάθισα σε ένα ξύλινο παγκάκι. Αμέσως η ιδιοκτήτρια φώναξε τη γυναίκα που δούλευε εκεί ως μαγείρισσα αλλά και ως σερβιτόρα. «Αφροδίτη! Αφροδίτη!». Εμφανίστηκε – αλλά τι απογοήτευση. Η Αφροδίτη ήταν τυφλή απ’ το ένα μάτι και κουτσή. Ήταν πάνω από εξήντα. Η Αφροδίτη είχε γεράσει. Μου έφερε τρεις αγκινάρες και μερικά κουκιά, γυαλιστερά από το λάδι, και ένα ποτήρι ρετσίνα. Οι αγκινάρες ήταν απίθανες, ασύγκριτα καλύτερες από οτιδήποτε άλλο έφαγα στην Ελλάδα. Η ιδιοκτήτρια μού επέτρεψε να παρακολουθήσω την Αφροδίτη όσο μαγείρευε και θα σου πω ακριβώς τι έκανε. Για να την αντιγράψεις, θα χρειαστείς:

8 μικρές αγκινάρες, 300 γρ. κρεμμύδια, ένα ποτήρι ελαιόλαδο, 500 γρ. φρέσκα κουκιά καθαρισμένα, μόνο τους σπόρους, μαϊντανό και άνηθο.

Καθάρισε τις αγκινάρες. Βγάλε τα εξωτερικά φύλλα, κι όταν αρχίσουν να γίνονται μαλακά, κόψε τις αγκινάρες στη μέση. Καθάρισε προσεκτικά το χνούδι με ένα κοφτερό μαχαίρι, κι όταν σχηματιστεί κούπα, τρίψε το κοίλο με χυμό λεμονιού για να μη μαυρίσει. Γέμισε τα κοίλα με πολύ ψιλοκομμένο κρεμμύδι, μαϊντανό και άνηθο, βάλε τις αγκινάρες σε ένα πυρίμαχο σκεύος και σκέπασέ τες μόλις με κρύο νερό. Πρόσθεσε τα κουκιά και το υπόλοιπο ψιλοκομμένο κρεμμύδι, αλατοπιπέρωσε, ρίξε το λάδι και σκέπασε το σκεύος με καπάκι. Άσ' το να σιγοβράσει πάνω στην ξυλόσομπα μέχρι να μαλακώσουν τα κουκιά και να ξεκολλάνε εύκολα τα φύλλα της αγκινάρας – αυτό θα χρειαστεί τουλάχιστον μισή ώρα.

Βγάλε το καπάκι απ’ το σκεύος και άσ' το να βράσει σε δυνατή φωτιά μέχρι να εξατμιστεί όλο το νερό και το λάδι να αρχίσει να πιτσιλίζει. Τώρα βγαλ’ το απ’ τη φωτιά, άσ' το να κρυώσει για μια δυο ώρες και προσπάθησε να διατηρήσεις την υπομονή σου. Πολύ σύντομα θα μπορέσεις να απολαύσεις τις κρύες αγκινάρες σου και να ονειρευτείς. Εμένα μου φέρνουν στο νου ηλιοβασίλεμα και το σκληρό ξύλινο παγκάκι του μαγαζιού. Απλωμένα μπροστά μου βλέπω τον Πειραιά και τον Κόλπο της Σαλαμίνας, τον ναό του Θησέα και τον Υμηττό, καλυμμένα με ένα μοβ βέλο. Στο βάθος, αναδυόμενο μέσα στον ροζ ουρανό, το Πεντελικόν αρπάζει την τελευταία ρόδινη λάμψη του ήλιου που δύει».

Ο Pomiane γεννήθηκε στο Παρίσι το 1875 από γονείς μετανάστες πολωνικής καταγωγής, οι οποίοι άλλαξαν το όνομά τους από Pozerski σε Pomiane όταν πήραν γαλλική υπηκοότητα. Το κανονικό του όνομα ήταν Édouard Pozerski. Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Académie des Gastronomes (το 1928), και από τους πιο σημαντικούς επιστήμονες της εποχής του. Συνέχισε να δουλεύει και να ερευνά ακόμα και μετά τη συνταξιοδότησή του, σε ένα μικρό εργαστήριο που του έφτιαξαν στη σοφίτα. Δίδασκε στο Επιστημονικό Ινστιτούτο Υγιεινής του Φαγητού μέχρι το 1943. Εκτός από συγγραφέας ήταν και ραδιοφωνικός παραγωγός. Ένα πολύ σημαντικό βιβλίο του ήταν επίσης το The Jews of Poland: Recollections and Recipes, όπου κατέγραψε συνταγές των Εβραίων της Πολωνίας. Ήταν ο άνθρωπος που έδωσε την ευκαιρία στον Félix d'Herelle να βρει χώρο να αναπτύξει τη μελέτη του για τους βακτηριοφάγους. Πέθανε το 1964.

«Πολλοί συγγραφείς πριν τον δρ. Pomiane είχαν επιχειρήσει να εξηγήσουν την καθημερινή διαδικασία του μαγειρέματος με επιστημονικούς όρους» γράφει η Elizabeth David στον πρόλογο του βιβλίου Cooking With Pomiane, «κι είχαν καταφέρει μόνο να μετατρέψουν την επιστήμη και τη μαγειρική στις μεγαλύτερες βαρεμάρες. Ο Pomiane, σαν καλός δάσκαλος, δεν παίρνει στα σοβαρά αυτά που ξέρει και έτσι κάνει τη μάθηση εύκολη για τους αναγνώστες του. Βγάζει το πέπλο μυστηρίου απ’ τη διαδικασία του μαγειρέματος, καταφέρνοντας, όμως, να αφήσει τη μαγεία. Μία άλλη πλευρά της διδασκαλίας του, πιο επίκαιρη σήμερα από ποτέ, ήταν η επιμονή του για τη σύνθεση ενός λογικού και ισορροπημένου γεύματος. Επειδή δεν ενδιαφερόταν μόνο για τον κανόνα και το “κλασικό” γαλλικό μενού της εποχής του, ο Pomiane έλεγε στους ακροατές του στο ραδιόφωνο ότι τα γεύματά τους ήταν υπερβολικά βαριά και φτιαγμένα χωρίς λογική. Δεν τους έλεγε να μετράνε τις θερμίδες και να αξιολογούν τις βιταμίνες που περιέχονταν στο φαγητό τους, αλλά εντόπιζε τον παραλογισμό που έχει επιβληθεί στους Γάλλους της μεσαίας τάξης για τη σειρά με την οποία σερβίρονται τα γεύματα:

Όσο για το ψάρι, όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να σερβιριστεί ανάμεσα στη σούπα και το κρέας. Η ιερή θέση του ψαριού πριν το κρέας υποδεικνύει ότι κάποιος πρέπει να φάει και ψάρι και κρέας. Αυτήν τη στιγμή οποιονδήποτε διαιτολόγο κι αν ρωτήσεις θα σου πει ότι ένα τέτοιο γεύμα είναι υπερβολικά πλούσιο σε αζωτούχες ουσίες, αφού το ψάρι περιέχει τόση αλβουμίνη όση και το κρέας και περιέχει πολύ περισσότερο φώσφορο…

Τη δεκαετία του '30 αυτές οι λέξεις ήταν λυτρωτικές. Δεν έδωσαν και πολλοί άνθρωποι σημασία σ’ αυτά που έγραφε, αλλά ακόμα και σήμερα, σαράντα χρόνια αργότερα (σ.σ. ενενήντα το 2024), η ευημερούσα πλειοψηφία τρώει απερίσκεπτα και υπερβολικές ποσότητες φαγητού, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος πεινάει. Η αλληλουχία πιάτων από σούπα σε ψάρι, από ψάρι σε κρέας, ασύδοτα μαζί με σαλάτα, τυριά, κι ένα γλυκό, μους σοκολάτας ή παγωτό, που είναι το στάνταρ μενού σε όλα τα ξενοδοχεία και επιχειρήσεις κέτερινγκ σε όλο τον κόσμο, που βασίζεται στο γαλλικό φαγητό, είναι σπατάλη πρώτων υλών, σπατάλη προσπάθειας, σπατάλη χρημάτων, και μια ανούσια προσήλωση σε μια παράδοση που έχει πλέον ξεπεραστεί.

O Pomiane είχε ιδιαίτερο χιούμορ και αντιμετώπιζε το φαγητό πάντα με ελαφρότητα, ανεμελιά και καλή διάθεση, μέχρι τα βαθιά γεράματα. Ο τρόπους με τον οποίο απολάμβανε το φαγητό ήταν μεταδοτικός και ο τρόπος που μιλούσε γι’ αυτό ήταν ενθουσιώδης και γοητευτικός. «Ένα πιάτο μπορεί να είναι καταστροφικό για τη σιλουέτα, αλλά πάντα μπορεί κανείς να αρχίσει να αδυνατίζει αύριο!» είχε γράψει. Του άρεσε να μαγειρεύει μέχρι το τέλος της ζωής του για την οικογένεια και τους φίλους του και θεωρούσε το μαγείρεμα τη μόνη τέχνη με την οποία μπορεί κανείς να εκφράσει στοργή και καλοσύνη. Ήταν ένας ερασιτέχνης μάγειρας με περιορισμένο χρόνο και απαιτούσε το μαγείρεμα να παράγει νόστιμα πιάτα με ελάχιστη φασαρία, ελάχιστο προϋπολογισμό και απόλυτη καθαριότητα. 

Ένα από τα πιάτα για τα οποία τον μνημονεύουν πολλοί σεφ είναι οι πατάτες ογκρατέν, τις οποίες έφτιαχνε χωρίς ίχνος βουτύρου ή λαδιού, μόνο με γάλα και κρέμα γάλακτος, και είχε αναπτύξει και ολόκληρη θεωρία για την επιτυχία της συνταγής. Το μόνο μυρωδικό που επέτρεπε ήταν το σκόρδο. Θεωρούσε ότι το μοσχοκάρυδο είναι φάουλ στο ογκρατέν.

«Υπάρχουν συγκεκριμένα πιάτα που και μόνο το όνομά τους προκαλεί θύελλα. Για παράδειγμα, δεν έχω ούτε μια φορά μιλήσει για μπουγιαμπέσα σε μια διάλεξή μου και να μην πεταχτεί απ’ τη θέση του ένας θερμόαιμος Μαρσεγιανός για να δηλώσει ότι η συνταγή μου είναι αιρετική. Μετά ένας Τουλονέζος θα ισχυριστεί ότι η αυθεντική μπουγιαμπέσα προέρχεται από την πόλη του, και συνήθως τον στηρίζω, για να προκαλέσω ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση.

Πριν από λίγο καιρό παρευρέθηκα στο μηνιαίο δείπνο της Académie des Gastronomes, μια βαρετή συνάθροιση αποτελούμενη από σαράντα μέλη, που το καθένα είχε μια σοφιστικέ άποψη για τη μαγειρική. Μας σέρβιραν gratin dauphinois. Πρέπει να πω ότι ήταν φρικτό και δεν είχε καμία σχέση με το πιάτο που μπορεί να φάει κανείς στην περιοχή του Ντοφινέ. Όλοι φύγαμε απογοητευμένοι, με το ψευδο-ογκρατέν να μένει άθικτο στο πιάτο, αλλά η συζήτηση έγινε κανονικά.

Πρώτα απ’ όλα, τι είναι το gratin dauphinois; Αποτελείται από λεπτές φέτες πατάτας μαγειρεμένες στο φούρνο σε ένα κεραμικό σκεύος, μέσα σε κρέμα που σιγοβράζει, αρωματισμένη με σκόρδο. Το παρασκεύασμα που μας σέρβιραν δεν είχε γεύση σκόρδου και, αντί για κρέμα, ήταν καλυμμένο με κάτι σαν παραψημένη ομελέτα. Από τη στιγμή που το gratin χρειάζεται τουλάχιστον σαράντα πέντε λεπτά για να ψηθεί, είναι λογικό να μη χρησιμοποιήσεις αυγά όταν το φτιάχνεις. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην παραψηθούν.

Εντονότατα προσβεβλημένα, τρία μέλη της Académie des Gastronomes σηκώθηκαν και είπαν τη γνώμη τους για το πώς έπρεπε να είχε φτιαχτεί το gratin. Και οι τρεις ήταν απ’ την περιοχή του Ντοφινέ. Ο ένας ήταν γερουσιαστής, ο άλλος ήταν μέλος του Συμβουλίου της Επικρατείας και ο τρίτος μέλος του Γαλλικού Ινστιτούτου.

Επειδή δεν είμαι Ντοφινέζος, μπορούσα μόνο να τους ακούω σιωπηλός, αλλά κράτησα σημειώσεις και έχω υιοθετήσει μια μέθοδο την οποία θα σας δώσω αμέσως. Αργότερα θα σας εξηγήσω γιατί την προτιμώ από τις άλλες δύο.

750 γρ. baby πατάτες, 360 ml γάλα, 200 ml κρέμα γάλακτος, 4 σκελίδες σκόρδο, μισό κουταλάκι αλεύρι.

Ιδανικά αυτό το πιάτο πρέπει να γίνει σε ένα κεραμικό, στρογγυλό σκεύος – το χωριάτικο, τραχύ σκεύος που μπορείς να αγοράσεις φτηνά στις γαλλικές αγορές. Για κάποιον λόγο το ορθογώνιο σκεύος δεν θεωρείται αρκετά σωστό.

Κόψε το σκόρδο σε πολύ μικρά κομμάτια. Πλύνε τις πατάτες, καθάρισέ τες και στέγνωσέ τες προσεκτικά. Κόψ' τες σε πολύ λεπτές φέτες. Αν δεν έχεις μαντολίνο ή κόφτη, αυτή είναι μια πολύ κουραστική διαδικασία.

Κάλυψε τον πάτο του σκεύους με φέτες πατάτας. Ράντισε με αλάτι, πιπέρι και σκόρδο. Συνέχισε τη διαδικασία με δεύτερο στρώμα και κάνε τα ίδια μέχρι να χρησιμοποιήσεις όλες τις πατάτες. Στο μεταξύ ζέστανε το γάλα και όταν αρχίσει να βράζει, ρίξ' το μέσα στο σκεύος. Πρέπει μόλις που να φαίνεται ανάμεσα στις πατάτες.

Ρίξε την κρέμα σε ένα μπολ και ανακάτεψέ τη καλά με το μισό κουταλάκι αλεύρι. Ρίξ' τη πάνω από τις πατάτες και βάλε το σκεύος σε καυτό φούρνο, στους 200 ºC.

Μετά από 30 λεπτά τσέκαρε το gratin. Το γάλα βράζει απαλά. Δοκίμασε μια φέτα πατάτας. Δεν έχει γίνει ακόμα. Περίμενε άλλα 20 λεπτά και δοκίμασε ξανά. Η πατάτα είναι μαλακή. Ανέβασε τη θερμοκρασία και σέρβιρε το gratin όταν έχει πάρει ένα όμορφο χρυσαφί-καφέ χρώμα, φροντίζοντας να το ακουμπήσεις σε ένα παχύ σουπλά, διαφορετικά θα σου χαλάσει το τραπέζι.

Τώρα άσε με να σου εξηγήσω γιατί οι άλλες δύο μέθοδοι για να φτιάξεις gratin ποικίλουν από αυτή που έχω επιλέξει και γιατί δεν θα τις πρότεινα:

1. Οι πατάτες έχουν βράσει με τις φλούδες τους για δέκα λεπτά πριν τις κόψει�� φέτες.

Δεν βρίσκω τον λόγο να τις βράσεις, απλώς χάνεις χρόνο.

2. Δεν προστίθεται αλεύρι στην κρέμα.

Το δοκίμασα κι αυτό, αλλά η κρέμα μετατρέπεται σε βούτυρο κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος. Η προσθήκη του αλευριού δεν επηρεάζει τη γεύση του gratin, και εμποδίζει την κρέμα να κόψει.

Ακολούθησε τις οδηγίες μου και θα περάσεις ένα αξέχαστο τέταρτο, απολαμβάνοντας το αποτέλεσμα».

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[atzatzoukalia]

ειμαι 19 χρονων

με τρομάζει το γεγονός ότι φέτος θα φυγει το 1 από μπροστά και θα μπει το 2

προτιμώ να πάω βολτα στην θάλασσα από το να βγω σε κλαμπ

κάθομαι 10ωρες στην σχολή και πλεον όποτε εχω ελεύθερο χρόνο βγαινω επομένως το σπίτι δεν με βλέπει

οι ανθρωποι με εκπλήσσουν κάθε μερα

ξεκίνησα παλι διατροφή,τρεξιμο και γυμναστική

νιώθω πως σιγα σιγα βγαινω από το comfort zone μου

έχω αρχίσει να κανω πραματα μονη μου παρολο το κοινωνικό μου άγχος

άρχισα να με περιποιούμαι

μπορείς να με κανεις χαρούμενη με το να μου φερεις φράουλες

όταν βλέπουν κάτι που έχει σχεση με λιλο και στιτς και με θυμούνται λιωνω

δεν περιμένω πλεον κάποιον να μου φερει λουλούδια γιατί δεν ξερω εάν ποτε συμβει επομένως παίρνω μονη μου στον εαυτό μου

αγχώνομαι με το παρα μικρο αλλά πλεον τα καταφέρνω χωρις τα αγχολυτικά

έχω κουραστεί να με περνάνε για κατω των 17 αλλά κατά βαθος μου αρεσει

[alatismeni-theitsa]

Άλλαξαν πολλά, μαζί τους άλλαξα κι εγώ Θα πω πως είναι για καλό Όλου του κόσμου τα όμορφα κατάλαβα πως δεν έχουν αξία Άμα δεν είμαι σε θέση να τα εκτιμώ Εκείνη με θυμάται όποτ' ανεβαίνει κομμάτι Και με ρωτάει για ποιά γράφω στα κομμάτια μου Τί να το κάνω που 'μαθε να 'κούει ραπ Αφού ποτέ δεν έμαθε να διαβάζει τα μάτια μου Δε με συμπάθησαν ποτέ όσοι φορούσαν στολή Γιατί ο νους τους πάει ως εκεί που πάει το λουρί Και δε μιλάω για σεξουαλικά παιχνίδια προφανώς Αν υπάρχει συναίνεση η ηδονή δεν είναι ντροπή Μαλάκα ομοφοβικέ Μαλάκα ρατσιστή Είμαστε χοντροί που δε τους ψήνει η διατροφή Κοίτα να δώσεις αγάπη στο παιδί σου ρε μαλάκα Άσε ποιος την έχει μεγάλη και ποιος την έχει μικρή Ποτέ δεν ήσουνα για 'μένα όσα λέν' οι αριθμοί Αυτή η εποχή μου επιτρέπει να νιώθω μ' ένα κουμπί Αν η αξία σου χωράει μέσα σε μια πιστωτική Τότε δεν είσαι για πολλά-πολλά, ούτε 'γω για πολύ Δε θα με δεις αγχωμένο όταν μιλάμε για ραπ Ξέρω καλά τη θέση μου μέσα σ' αυτή τη σκηνή Όσοι αγάπαν' την κουλτούρα με λέν' δικό τους παιδί Ένα από τα πιστόλια που 'βγαλε στο ραπ η Αττική Από την περιέργειά σου για την πρώτη φορά Στα δάκρυα της μάνας σου και τη λίστα του ΟΚΑΝΑ Τώρα κουμάντο στο μυαλό σου μόνο εσύ γιατί έτσι πρέπει Θάνατος στην αράχνη και μες τον ιστό της γλέντι Οι φίλες μας είναι περίεργα κορίτσια Δεν ψάχνουνε αγόρια πλούσια, μα γνήσια Μπορείς να καλύψεις τις ατέλειες μα η προσωπικότητα δε σώζεται με του instagram τα φίλτρα Αν θες να μάθεις πως παλεύοντ' οι Δευτέρες Ρώτα κάτι αυτόνομες κι αλύγιστες μητέρες Κάνε κοριτσάρα μου τα κόλπα σου να δούνε πως ανθίζουν τα μπουμπούκια χωρίς στέφανα και βέρες Θα πολεμούσα με χαρά για κάποιους λόγους Να καθαρίσει ο πλανήτης απ' τους λεκέδες Αφού στην Ταϊλάνδη εκπορνεύουνε παιδιά Και στη Μέση Ανατολή πετροβολάνε τις γυναίκες Οι ράπερς άρχισαν να γράφουν μαλακίες μπρο Κι εγώ έχω αρχίσει να μην την παλεύω Μούφα οι ηθοποιοί και μούφα το σενάριο Τσάμπα περιμένεις, δε θα παίξουμε στο έργο Μη με ρωτάς με ποιους γυρνάω τη νύχτα Αν σοβαρεύτηκα ή ακόμα αλητεύω Θα μείνω βράχος κάτω από το βράχο της Ακρόπολης Θα σκάω, θα σου φτύνω τα κουπλέ μου και θα φεύγω

[ρεφραίν] Λένεεεεε Βάλε συναίσθημα Έχουμ' ανάγκη να πάρουμ' αυτό το ερέθισμα Καίνεεεεε Σα τα Ηφαίστεια Περνάνε πάνω απ'το χρόνο, λιώνουν θεσπέσια Φεύγουν Κι απομακρύνονται Έχουν πονέσει από ανθρώπους γι'αυτό κι αμύνονται Τρέχουν Για να προλάβουνε Μπας και μπορέσουν τον κόσμο να καταλάβουνε

Ψάχνουμε μια θέση μέσα στο σύνολο μιας μπερδεμένης κοινωνίας Έχουμε χαθεί κάπου μεσ' το ίντερνετ μ' ένα σύνδρομο μαλακίας Κάπου στα ντουλάπια σου κάτι έγγραφα, 2 σφαίρες και οφειλές Για το ρεύμα σου διακανονισμό με συμβόλαιο διετές Η κανονικότητα τούς έχει κάνει εμάς να μοιάζουμε με θηρία Έχουμε να δώσουμε τόσο συναίσθημα χωρίς να ψάχνουμε μεγαλεία Και τους βλέπουμε σε συνεντεύξεις να μας λένε πόσα 'κονομάν' Έχω πεινάσει πολύ πιο παλιά και τα χνώτα μου ακόμα απ' την πείνα βρωμάν' Ξέρω ποιοι χαρήκανε που χαθήκαμε που δε χάσανε τη δουλειά τους Αν το νιώθουν όσο το νιώθουμε, η σκηνή είναι όλη δικιά τους Βγάζουμ' ένα δίσκο που κοστίζει πιο πολύ κι απ' τα χρυσάφια που κρεμάν' όλοι μαζί απ' τα λαιμά τους Γιατί στηρίζει τα παιδιά στα δύσκολά τους Γιατί μας είπανε μας θέλουνε κοντά τους Ξέρω να μοιράζομαι, κάνω πάσα Mi casa es su casa Η Αθήνα μάς μοιάζει λαβύρινθος όταν χαζεύουμε από την ταράτσα Κοίτα πόσο μοιάζουμε, una ratsa Μα με κρίνεις από τη φάτσα Έχουμε άλλη αντίληψη κι άλλο μυαλό, γι' αυτό μη μου στερείς την ανάσα Οι πρώτοι που θα πέσουν να σε φάνε Είναι πιθανότατα κι οι πιο ανασφαλείς Θέλουνε να νιώσουνε κι αυτοί ότι μετράνε Λόγω έλειψης αποδοχής απ' τους γονείς Θα 'τανε πιο εύκολο άμα κατανοούσαμε καλύτερα κι άμα δουλεύαμε τον εαυτό μας Αλλά πονάει το ρημάδι το συναίσθημα, κι έτσι αγκαλιάζουμε το μίζερο εαυτό μας Άμα με ρωτήσουν άμα το ζω όσο θέλω κι όσο μπορώ Παίζω, γράφω, τρώω, καπνίζω, βγαίνω στο Black Spot κι ηχογραφώ Σίγουρα θα 'ρθουν καλύτερες μέρες και καλύτερες εποχές Μ' αν δεν έρχονται θα τις φέρουμε με κουβάλημα, σηκωτές!

[ρεφραίν]

[kaminakideli]

Στον κόσμο του σήμερα, η ποιότητα των τροφίμων που τρώμε έχει άμεσο αντίκτυπο στην υγεία και την διατήρηση της ευεξίας μας. Οι τροφές γνωστές ως ‘’superfoods’’ (υπερτροφές) είναι τρόφιμα πλούσια σε θρεπτικά συστατικά που είναι γεμάτα με βιταμίνες, μέταλλα και αντιοξειδωτικά, απαραίτητα για τη διατήρηση της καλής υγείας. Συνεπώς η ενσωμάτωση των “Superfoods” στη διατροφή μας είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να ενισχύσουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα, να αποτρέψουμε ασθένειες και να υιοθετήσουμε έναν υγιεινό τρόπο ζωής.

Τα ‘’superfoods’’ έρχονται σε διάφορες μορφές και ένας από τους καλύτερους τρόπους για να τα βάλετε στο τραπέζι σας είναι μέσω οργανικής ή βιολογικής καλλιέργειας. Τα βιολογικά προϊόντα καλλιεργούνται χωρίς τη χρήση φυτοφαρμάκων, ζιζανιοκτόνων ή άλλων επιβλαβών χημικών ουσιών που μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα υγείας. Τα βιολογικά προϊόντα είναι συνήθως πιστοποιημένα από την ΕΕ ή άλλους ρυθμιστικούς φορείς που διασφαλίζουν τα υψηλότερα πρότυπα ποιότητας και ασφάλειας.

Ακολουθούν μερικοί λόγοι για τους οποίους τα ‘’superfoods’’  πρέπει να περιλαμβάνονται στη διατροφή μας:

1. Ενισχύουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα

Τα ‘’superfoods’’ περιέχουν απαραίτητες βιταμίνες και μέταλλα που βοηθούν στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού μας συστήματος, καθιστώντας το πιο ανθεκτικό σε λοιμώξεις και ασθένειες. Τροφές όπως τα βατόμουρα, το σκόρδο, το τζίντζερ και το σπανάκι είναι πλούσιες σε αντιοξειδωτικά που προστατεύουν το σώμα μας από τις βλαβερές ελεύθερες ρίζες που μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο και άλλες χρόνιες ασθένειες.

2. Σύμμαχοι στη διαχείριση υγιούς βάρους

Τα ‘’superfoods’’ είναι χαμηλά σε θερμίδες και υψηλά σε θρεπτικά συστατικά, καθιστώντας τις μια εξαιρετική επιλογή για άτομα που θέλουν να χάσουν βάρος ή να διατηρήσουν το ιδανικό τους. Τροφές όπως το αβοκάντο, οι σπόροι chia και οι γλυκοπατάτες είναι πλούσιες σε φυτικές ίνες, οι οποίες μας βοηθούν να αισθανόμαστε χορτάτοι για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και μειώνουν τη συνολική πρόσληψη θερμίδων.

3. Βελτιώνουν το πεπτικό μας σύστημα

Τα ‘’superfoods’’ είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, τα οποία προάγουν την υγιή πέψη και μειώνουν τον κίνδυνο δυσκοιλιότητας, φουσκώματος και άλλων πεπτικών προβλημάτων. Τρόφιμα για παράδειγμα, τα οποία έχουν υποστεί ζύμωση, όπως το ξινολάχανο, το kimchi και το κεφίρ, είναι πλούσια σε προβιοτικά που προάγουν ένα υγιές μικροβίωμα του εντέρου, το οποίο είναι απαραίτητο για την καλή πεπτική υγεία.

4. Ενισχύουν τη διανοητική διαύγεια

Τα ‘’superfoods’’ όπως η μαύρη σοκολάτα, οι ξηροί καρποί και τα βατόμουρα είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά που βοηθούν στην προστασία του εγκεφάλου από βλάβες που προκαλούνται από το στρες και τις φλεγμονές. Η κατανάλωση ‘’superfoods’’  μπορούν να βελτιώσουν τη μνήμη, την εστίαση και τη συνολική πνευματική διαύγεια.

5. Μειώστε τη Φλεγμονή

Η χρόνια φλεγμονή είναι η κύρια αιτία πολλών χρόνιων ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της αρθρίτιδας, των καρδιακών παθήσεων και του καρκίνου. ‘’Superfoods’’  όπως ο κουρκουμάς, το τζίντζερ και τα λιπαρά ψάρια είναι πλούσια σε αντιφλεγμονώδεις ενώσεις που μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της φλεγμονής στο σώμα και στην πρόληψη χρόνιων ασθενειών.

Συμπερασματικά, τα ‘’superfoods’’ αποτελούν ουσιαστικό μέρος μιας υγιεινής διατροφής και προσφέρουν πολυάριθμα οφέλη στη συνολική υγεία και ευεξία μας. Φροντίστε, λοιπόν, να συμπεριλάβετε τα ‘’superfoods’’ στα καθημερινά σας γεύματα, κάνοντας μια βόλτα από το Καμινάκι Delicatessen στο Ηράκλειο Κρήτης, ένα από τα καλύτερα μέρη για να βρείτε βιολογικά και οργανικά προϊόντα υψηλής ποιότητας, συμπεριλαμβανομένων εξωτικών φρούτων, λαχανικών, ξηρών καρπών και σπόρων, που καλλιεργούνται σε όλο τον κόσμο και η ποιότητά τους είναι απαράμιλλη.

Superfoods Βιολογικά Προϊόντα Βιολογικά Προϊόντα Υψηλής Κορυφαία Βιολογικά Προϊόντα

[rulinarulina]

Κολλάει και σε εσένα το μέλι στο κουτάλι; Ποτέ ξανά

Κολλάει και σε εσένα το μέλι στο κουτάλι; Ποτέ ξανά: Το μέλι κάνει καλό στην υγεία και μπορεί να προστεθεί σε αφεψήματα, γλυκά και φαγητά Είναι γευστικό, γεμάτο ευεργετικά συστατικά και πρέπει όσο το δυνατόν συχνότερα να το εντάξουμε στη διατροφή μας. Λόγω της πληθώρας των συστατικών που περιέχει το μέλι, του έχουν αποδοθεί οι εξής πολύτιμες…

[eclecticstarlightblogger]

Αρχαία Ελλάδα: Η διατροφή μια μυστική ιεροτελεστία όχι μία ικανοποίηση ανάγκης

Οι συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων δεν βασίζονταν στην ταχύτητα και την εξοικονόμηση χρόνου όπως του σύγχρονου ανθρώπου, αλλά προκύπταν από μια βαθιά και λεπτομερή μελέτη των αναγκών του σώματος και του πνεύματος. Η διατροφή τους, που αποτελούσε ένα σημαντικό κομμάτι της φιλοσοφικής τους θεώρησης, υπάκουε σε κανόνες που συνδύαζαν την απόλαυση με την ευεξία. Είναι […] Αρχαία Ελλάδα: Η διατροφή μια…

[thoughtfullyblogger]

Αρχαία Ελλάδα: Η διατροφή μια μυστική ιεροτελεστία όχι μία ικανοποίηση ανάγκης

Οι συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων δεν βασίζονταν στην ταχύτητα και την εξοικονόμηση χρόνου όπως του σύγχρονου ανθρώπου, αλλά προκύπταν από μια βαθιά και λεπτομερή μελέτη των αναγκών του σώματος και του πνεύματος. Η διατροφή τους, που αποτελούσε ένα σημαντικό κομμάτι της φιλοσοφικής τους θεώρησης, υπάκουε σε κανόνες που συνδύαζαν την απόλαυση με την ευεξία. Είναι […] Αρχαία Ελλάδα: Η διατροφή μια…

[greekblogs]

Αρχαία Ελλάδα: Η διατροφή μια μυστική ιεροτελεστία όχι μία ικανοποίηση ανάγκης

Οι συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων δεν βασίζονταν στην ταχύτητα και την εξοικονόμηση χρόνου όπως του σύγχρονου ανθρώπου, αλλά προκύπταν από μια βαθιά και λεπτομερή μελέτη των αναγκών του σώματος και του πνεύματος. Η διατροφή τους, που αποτελούσε ένα σημαντικό κομμάτι της φιλοσοφικής τους θεώρησης, υπάκουε σε κανόνες που συνδύαζαν την απόλαυση με την ευεξία. Είναι […] Αρχαία Ελλάδα: Η διατροφή μια…

[chterzidislaw]

Σημαντικότατη επιτυχία στο Οικογενειακό Δίκαιο!

👰⚡🤵 Πολύ σημαντική επιτυχία του δικηγορικού μας γραφείου σε υπόθεση Οικογενειακού Δικαίου!!

Το Δικαστήριο ανακάλεσε την προηγούμενη απόφασή του με την οποία είχε αφαιρεθεί από τον εντολέα μου η άσκηση του συνόλου της γονικής μέριμνας της ανήλικης κόρης του.

[orgismenh]

Τι σου συμβαίνει; Είμαι βέβαιη ότι πολλά άτομα στη ζωή σου σε αγαπάνε για αυτό που είσαι. Μην στεναχωριέσαι. Όλα θα πάνε καλά όπως λες και εσύ. 💖💖

εντάξει έφαγα καλαμπόκι και νιώθω κάπως καλύτερα, μέχρι να με πιάσουν οι τύψεις που το έφαγα δηλαδή και χάλασα τη διατροφή μου.

[skandaladiaplokidiafthora]

Αρχαία Ελλάδα: Η διατροφή μια μυστική ιεροτελεστία όχι μία ικανοποίηση ανάγκης

Οι συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων δεν βασίζονταν στην ταχύτητα και την εξοικονόμηση χρόνου όπως του σύγχρονου ανθρώπου, αλλά προκύπταν από μια βαθιά και λεπτομερή μελέτη των αναγκών του σώματος και του πνεύματος. Η διατροφή τους, που αποτελούσε ένα σημαντικό κομμάτι της φιλοσοφικής τους θεώρησης, υπάκουε σε κανόνες που συνδύαζαν την απόλαυση με την ευεξία. Είναι […] Αρχαία Ελλάδα: Η διατροφή μια…

[drkyriazaki]

Η καισαρική τομή είναι μια χειρουργική διαδικασία που χρησιμοποιείται για τη γέννηση του μωρού όταν ο φυσιολογικός τοκετός δεν είναι εφικτός ή ασφαλής. Είναι σημαντικό για τις μέλλουσες μητέρες να γνωρίζουν τι να περιμένουν πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από μια καισαρική τομή για να αισθάνονται προετοιμασμένες και ενημερωμένες. Πριν από την Καισαρική Τομή Πριν από την προγραμματισμένη καισαρική τομή, θα πρέπει να ακολουθήσετε τις οδηγίες του γυναικολόγου σας για να προετοιμαστείτε. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει: - Διατροφή: Συνήθως θα σας ζητηθεί να μην φάτε ή πιείτε τίποτα για τουλάχιστον 8 ώρες πριν από την επέμβαση. - Εργαστηριακές εξετάσεις: Αίμα και άλλες εργαστηριακές εξετάσεις για να διασφαλιστεί ότι είστε υγιείς για την επέμβαση. - Συζήτηση με τον αναισθησιολόγο: Ο αναισθησιολόγος θα σας εξηγήσει τις επιλογές αναισθησίας και θα απαντήσει σε τυχόν ερωτήσεις σας. Κατά τη Διάρκεια της Καισαρικής Τομής Η καισαρική τομή διαρκεί συνήθως 45 λεπτά έως 1 ώρα και περιλαμβάνει τα εξής στάδια: - Αναισθησία: Συνήθως χορηγείται επισκληρίδιος, που αναισθητοποεί την περιοχή του σώματος από τη μέση και κάτω.-Προετοιμασία: Η κοιλιά σας θα καθαριστεί και θα τοποθετηθεί αποστειρωμένο χειρουργικό πεδίο. - Τομή: Ο χειρουργός θα κάνει μια οριζόντια τομή στην κάτω κοιλιακή χώρα. - Γέννηση του μωρού: Το μωρό θα αφαιρεθεί προσεκτικά μέσω της τομής και θα παραδοθεί στον παιδίατρο για αρχική φροντίδα. - Κλείσιμο της τομής: Η μήτρα και η κοιλιά θα ραφτούν προσεκτικά. Μετά την Καισαρική Τομή Μετά την επέμβαση, θα μεταφερθείτε σε δωμάτιο ανάνηψης για να παρακολουθηθεί η ανάρρωσή σας. Εδώ τι να περιμένετε: - Παραμονή στην κλινική: Η συνήθης διάρκεια παραμονής στην κλινική μετά από μια καισαρική τομή είναι 3-4 ημέρες. - Πόνος και δυσφορία: Είναι φυσιολογικό να αισθάνεστε πόνο στην περιοχή της τομής. Ο γιατρός σας θα σας χορηγήσει αναλγητικά για να βοηθήσει στον έλεγχο του πόνου. - Φροντίδα της τομής: Η τομή θα πρέπει να διατηρείται καθαρή και στεγνή για να αποφευχθούν οι μολύνσεις. - Κίνηση και δραστηριότητες: Είναι σημαντικό να ξεκινήσετε να κινείστε όσο το δυνατόν συντομότερα για να αποτρέψετε θρομβώσεις και άλλες επιπλοκές. Αποφύγετε την άρση βαριών αντικειμένων και έντονες δραστηριότητες για 6-8 εβδομάδες. - Επισκέψεις στον γιατρό: Θα πρέπει να προγραμματίσετε επισκέψεις παρακολούθησης με τον γυναικολόγο σας για να ελέγξετε την ανάρρωσή σας. Συμβουλές για την Ανάρρωση - Υγιεινή διατροφή: Καταναλώστε θρεπτικά τρόφιμα για να υποστηρίξετε την ανάρρωσή σας. - Ενυδάτωση: Πίνετε άφθονο νερό για να διατηρήσετε τον οργανισμό σας ενυδατωμένο. - Υποστήριξη από την οικογένεια και φίλους: Ζητήστε βοήθεια για τις καθημερινές σας ανάγκες και τη φροντίδα του μωρού. - Καλή ψυχολογική υποστήριξη: Μιλήστε με τον γιατρό σας ή έναν σύμβουλο εάν αισθάνεστε άγχος ή κατάθλιψη. Συμπέρασμα Ο τοκετός με καισαρική τομή είναι μια ασφαλής και αποτελεσματική μέθοδος γέννησης όταν ο φυσιολογικός τοκετός δεν είναι εφικτός ή ασφαλής. Η σωστή προετοιμασία και η γνώση για το τι να περιμένετε πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την καισαρική τομή μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του άγχους και να εξασφαλίσει μια ομαλή ανάρρωση. Αν έχετε ερωτήσεις ή ανησυχίες σχετικά με τον τοκετό με καισαρική τομή, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας. Είμαστε εδώ για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή φροντίδα και υποστήριξη.