#เดี๋ยวนะ

[iiousoiso]

#เดี๋ยวนะ #สวัสดีวันพระ #ธรรมสวัสดี #สวัสดีวันจันทร์ “ความไม่มีโรค..เป็นลาภอันประเสริฐ” 🙏🏻💐😅😂 https://www.instagram.com/p/CpcA3e6vMSmkwRNFKzteMZP8Y6MRo0i_xrG-2s0/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[snest0]

กูตื่นเหี้ยอะไรตอนตีห้า😐

[tpwrtrmnky]

Challenge

[ID: A six-panel comic with crudely drawn stick people.

Panel 1: A visually green grayscale person who wears a hat to indicate their identity is holding hands with a grayscale person who's wearing a stack of hats in various colours, which indicate nothing whatsoever. They simply like hats. A blue-greyish person with a grey jacket and bright orange pointy anime glasses is sitting on a bench, while an indigo person is checking their phone behind them.

Greengray: "Hey uh, so we were wondering"

Anime Glasses: "Yeah?"

Greengray: "How do you keep doing the uh.

Changing

Colors

Thing?"

Anime Glasses: "Meds. I'm trying all of them."

Greengray: "All of them??"

Anime Glasses: "Yeah. I've been getting diagnosed in every country I can, for the challenge.

It's pretty easy when you get the hang of lying your ass off."

Panel 2: Anime Glasses, green with yellow glasses, is wearing a bunad while visiting the doctor, who is wearing a mask and a nurse hat.

Anime Glasses, in Norwegian: "Doktor eg vil vera gul" (Doctor, I want to be yellow)

Doctor: "E kje du allereie grøn då?" (Aren't you already green though?)

Anime Glasses: "Drid i det din løg" (Don't bother with that, you onion.)

Panel 3: Anime Glasses, now yellow and wearing purple glasses with wide-set purple pants and a purple jacket they are wearing as a cape, is seeing a doctor with glasses and a stethoscope.

Anime Glasses, in Japanese: 「色が変わる博士、吾は紫になりたいです」 (Color changing doctor, I want to be purple.)

Doctor: 「でも、もう黄色じゃないですか」 (But aren't you already yellow, though?)

Anime Glasses: 「黙れ、クソ野郎」 (Shut up, motherfucker.)

Panel 4: Anime Glasses is now purple, and wearing a red outfit with a wide brimmed hat, shirt and baggy pants. This time the doctor is wearing a huge lab coat.

Anime Glasses, in spanish: "Doctor, quiero ponermo roja." (Doctor, I would like to turn red)

Doctor: "¿Anunque no eres ya morado?" (Aren't you already purple, though?)

Anime Glasses: "Cállate la boca." (Shut your mouth.)

Panel 5: Anime Glasses is now red. They are wearing blue glasses and a sabai with a long skirt. The doctor has their hand on their face.

Anime Glasses, in Thai: "คุณหมอ ผมอยากเป็นสีน้ำเงิน" (Doctor, I want to be blue.)

Doctor: "คุณมาที่นี่ท��ไม ไปร้านขายยาแล้วซื้อยาเองสิ" (Why are you here? Go to the drugstore and buy your own medicine.)

Anime Glasses: "เดี๋ยวนะ ฉันไปซื้อเองที่นี่ได้เหรอ บ้าเอ้ย แบบนี้มันง่ายกว่าเยอะเลย" (Wait, I can just go get it myself here? Shit, this is way easier.)

Panel 6: Cut back to the scene in panel 1, now from a different angle. Indigo is wearing some cool sunglasses.

Indigo: "It's all true. I've seen the medical journals."

Greygreen: "...how"

Hat Stack: "Aren't there enormous practical issues with that?"

Anime Glasses: "Real hard part's falsifying all the documents, actually."

End ID.]

Start - Previous - Next

[remembermrl]

อยู่ดีๆก็มีสติ โอเค ฉันไปแทรกแซงการมีประสบการณ์

ของจิตวิญญาณดวงหนึ่ง พูดง่ายๆคือก้าวข้ามบันนารี่แบบไร้สติ

เผลอแปบเดียว ฉันไปเลยจ้าาาาาา

คือเราไม่ควรไปแทรกแซงประสบการณ์การการเติบโตของจิตวิญญาณของผู้อื่น

การดูและเข้าใจนั้นคือสิ่งสำคัญ ยิ่งสำคัญคือการมีสติ

ซึ่งฉันไร้สติมากตอนนั้น ไปไกลมากกก ดีไม่ได้ว่าใครไป

แต่ถือว่าไม่ได้แย่ขนาดนั้น แต่ให้ตั้งสติใหม่

โอเคๆๆ ไม่เป็นไร เอ๊ะ เดี๋ยวนะ

อ้อ เข้าใจแล้ว มันไม่ได้พลาดนิ๊หว๊า มันกำหนดไว้แล้วต่างหาก

คือเรากำหนดไว้แล้วว่าเรากับดวงจิตวิญญาณนี้จะมาทำแบบนี้ แล้วให้เราแสดงออกแบบนี้ เพื่อเรียนรู้สิ่งนี้และเข้าใจสิ่งนี้

ดวงจิตวิญญาณนั้นก็เติบโตตื่นรู้ในเรื่อ���ที่เค้าแพลนมา ส่วนเราก็เติบโตในเส้นทางlife purposeในส่วนของเราที่ต้องการ

โอ้วววว จักรวาลร้อนเรียงกันอย่างซับซ้อนไร้เหตุผลมากมายที่จะเข้าใจ

ดังนั้นการหาเหตุผลกับจักรวาลเหมือนวิ่งหาโอเอซิสในทะเลทรายง๊ะ 5555

โอ้วววว ขอบคุณจิตวิญญาณสองดวงนี้มากที่ทำให้เราได้รับประสบการณ์และเติบโตตื่นรู้ไปในทางที่เราต้องการ

ขอบตุณมากๆ รู้สึกมีความสุขมากๆเลย นี้แหละเส้นทางที่ต้องการเลย

[nanananatou]

คนเราโตแล้วต้องสวยขนาดนี้หรอ

เดี๋ยวนะ นั่นสายเดี่ยวใช่มั้ย!? โคมาจี๊!!!!!!!

[lily-warden]

ยูจุงฮยอก: ที่นี่ที่ไหน—

ยาโตะ: เอาอีกแล้ว นางพามาอีกแล้ว

จิน: เดี๋ยวนะ ถ้ามีมาเพิ่มก็เกินสี่แล้วดิ

ฮวาเฉิง: ?

โยริอิจิ: ?

[chunfah-world]

🌸Review🌸 Code: Realize wintertide miracles : Sholme’s Epilogue

ลองใช้ทัมเบลอร์ลงโพสต์บ้าง ตอนแรกว่าจะลงในทวิต แต่ทวิตในแอคล็อคหาไม่ค่อยเจอ แท็คที่เคยทำไว้หาย เลยเอามาใส่ในนี้ก่อนละกัน เดี๋ยวถ้าหาคนอื่นเจอจะมาลงเพิ่มแบบมัดรวมนะ (อะไรนะ ลูแปงงอนแล้วที่มาตั้งรูทโชล์มเดี่ยวๆ คุณฟรานเองก็เข้าโหมดมืดไปแล้ว ขออภัยด้วย เดี๋ยวเราจะตั้งพวกนายแยกนะ อย่าเพิ่งงอนกัน ;w; )

ไปเปิดๆไกด์ดูชื่อตัวละครแล้วเจอคนรีวิวของนินเทนโดสวิตซ์ อ้าว เดี๋ยวนะ ทำไมในนินเทนโดสวิตซ์มีรูทพิเศษเพิ่มละ.... เลยต้องพิมพ์บอกว่า สำหรับเกมนี้เราเล่นใน PS Vita นะคะ น่าจะรีวิวรูทที่เจอใน PS vita อย่างเดียวก่อน...

จริงๆก็ไม่อยากเรียกรีวิว... เหมือนมาสปอยล์เรื่องรวมๆให้ฟัง (จะหลบพวกสปอยล์จุดหลัก) บางทีเกมจีบหนุ่มเราเล่นจบแล้วก็คือจบเลย พอมีคนถามว่ารูทนี้เป็นไง ก็ตอบไม่ค่อยได้เพราะลืมไปแล้ว orz รู้สึกเสียดายค่ะ เลยอยากมาบันทึกไว้ว่าเคยชอบมากๆเลยนะ ใช่ค่ะ เกมนี้เป็นเกมที่เรารู้สึกว่ามันดีมากจนไม่อยากจะลืมเลย

Sholme’s Epilogue

สำหรับคุณโชล์ม จั่วหัวเลยว่า !! Spoil !! แน่นอน ที่แน่ๆ เลยก็คือ ต้องสปอยล์ภาคก่อน 5555 

รูทโชล์มจะในภาคนี้จะต่อจากรูทโชล์มในภาคก่อนหน้า future blessings ไม่เหมือนคนอื่นๆ ที่รูทในภาคนี้เรื่องจะต่อจากรูทฟีนิสในภาค future blessings 

จากรูทก่อน โชล์มเคลียร์ปัญหาได้แล้ว คนร้ายจับตัวได้ (แถมคนร้ายตุยไปแล้ว) และได้ช่วยชีวิตนางเอกไว้ได้ แต่ก็ยังไม่ได้ถาวร โฮโลโลเกียมของนางเอกยังมีโอกาสที่จะถูกกระตุ้นขึ้นมาได้อีก ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของหมอฟรานและหมอวัตสันร่วมกันหาทางแก้พิษให้นางเอก ซึ่งตอนนี้ได้ส่วนผสมหลักแล้ว แต่จะปรุงยาได้ก็ต้องรออีกเป็นปีเลย ภาคนี้หลักๆเลยเกี่ยวกับการที่นางเอกกังวลเรื่องพิษ และหนุ่มๆจะช่วยนางเอกยังไงดี

ซึ่งนางเอกก็อยู่กับโชล์ม ทำงานบ้าน ทำอาหาร ไปจับคนร้ายด้วยกัน หนึ่งในนั้นคือลูแปง (ฮา) ตลกตอนที่ไปล้อมลูแปงแล้วอิมเปย์แบ่งร่างบอลลูนออกมา โคตรแย่ (ชม) 55555 

ในรูทนี้จะเห็นว่าโชล์มเองก็มีด้านเด็กๆ มีด้านเป็นห่วงที่หลุดมาดของนักสืบเหมือนกัน น่ารักดี พานางเอกไปกินข้าว เล่นไวโอลินให้ฟัง อุ้มน้องนางกลับบ้าน หรือตอนที่อวดว่าฉันทำความสะอาดได้แล้วนะ แต่เป็นการจัดชั้นหนังสือกับล้างแก้วธรรมดา จนคาร์เดียจังต้องยิ้มแห้งๆ 

(แต่เรายังไม่กรี้ดนายมากพอ ขออภัยด้วยนะโชล์ม ฉันน่ะชอบเพื่อนนายมากกว่า คุณหมอวัตสันที่นอกจากจะมีเสียงโทริอุมิซังแล้ว นิสัยยังสเป็กที่ฉันมากเลยค่ะ เสียแต่ว่าแต่งงานแล้ว ฮือออ)

ภาคนี้จะวนที่โชล์มและวัตสันพ่วงหมอฟราน คนอื่นๆในแก๊งค์ลูแปงจะไม่เจอหน้าเท่าไร ลูแปงเองก็เจอแค่ตอนแรกเอง (แต่โคตรใจละลาย มีมาลูบหัวบอกว่ามีความสุขก็ดีแล้วนะคุณลูกศิษย์ งือออ) ส่วนแวนก็โผล่มาส่งคุ้กกี้อันตรายให้ (ขอบคุณนะที่ทำให้จำได้ฝีมือการทำอาหารของนายนั้นเป็นตำนานขนาดไหน...)

ระหว่างเล่นก็มีจุดที่นางเอกเจอ อเลสเตอร์ ในความฝัน เหี้ยนจริงๆ ไม่นึกว่าในบทนี้ก็จะยังได้ยินเสียงอเลสเตอร์ ตอนเล่นๆก็แบบ เออ ในเกมนี้ปกติเราจะไม่ค่อยกดข้ามเวลาตัวละครพูดแม้ว่าจะอ่านบทสนทนาจบแล้ว จะรอฟังเสียงให้จบก่อนแล้วค่อยกดต่อ แต่จะมีตัวละครอยู่ 2 ตัวที่บางทีต้องรีบๆ กดข้าม คืออเลสเตอร์กับเนโม เนโมคือหนวกหู นักพากย์เก่งมาเลยค่ะ แต่หนวกหูมากเลยค่ะ 555 ส่วนอเลสเตอร์คือหลอน ฟังจบแล้วบางทีหลอนจนขนลุก

คิดๆไป คิดๆมา อยู่ๆก็นางเอกก็ได้เจอเนโมซะงั้น555555 โอ้ย ตายยากจริงนะเรา ตลกความที่ยกคุ้กกี้แวนให้แล้วเนโมบอกอร่อย เอ่อ...

ทีนี้เราก็ได้ดรีมทีมมาช่วยรักษานางเอกละ ตอนจบก็แฮปปี้เอนด์ แม้จะต้องรอเวลานานไปหน่อย

จุดขำเยอะอยู่นะ นี่เล่นๆไปก็ขำไป ตอนที่อิมเปย์บอลลูนโผล่มาเต็มหน้า ตอนโชล์มอวดว่าตัวเองทำงานบ้านได้ด้วย หรือตอนเจอเนโม 5555 เล่นได้เพลินอยู่ ถือว่าสนุกกว่าที่คิด เรื่องเศร้าคือฉันเห็นลูแปงแก๊งค์น้อยเกินไป และหมอวัตสันเป็นสเป็กที่จีบไม่ได้ก็รู้สึกจี๊ดใจเหลือเกิน ฮืออออ

เพลงปิดของโชล์มใช้คนละเพลงกับแก๊งค์ลูแปง ตอนนี้ที่จะมีฟีนิสกับโชล์มที่ใช้อันนี้ ไม่รู้คันตาเรลล่าจะเปลี่ยนเพลงอีกหรือเปล่านะ

ตอนนี้ก็เล่นตัวหลักไปเกือบครบละ เหลือลูแปง เพราะตั้งใจจะเก็บไว้เล่นคนสุดท้ายเลย จะได้จบแบบยิ่งใหญ่อลังการสมเป็นลูกศิษย์จอมโจรชื่อดัง แฮ่ คิดว่ารอบต่อไปจะเล่นรูทคันตาเรลล่า รูทสาวน้อยที่เพิ่งเพิ่มมาในภาคนี้

ความรู้สึกชอบแต่ละรูทในภาคนี้ตอนนี้ (จัดจากการจำได้ว่าเหลืออะไรในความจำบ้างดองนาน เล่นครั้งแรกช่วงพฤษภาปีที่แล้ว...)

ฟราน, ฟีนิส > โชล์ม, แวน, แซ็งค์ > อิมเปย์

(อิมเปย์ไม่เหลืออะไรในหัวเลย.... จำแทบไม่ค่อยได้ แต่อิมเปย์ในภาคฟิวเจอร์คือดี แบบว่า ดีมาก ชอบมาก หวานหยดย้อย รู้สึกเลยว่าคาร์เดียจังมีความสุขมากๆที่ได้อยู่กับผู้ชายคนนี้)

[draxcula]

ประชุมสหกรณ์ออมทรัพย์ข้าราชการกระทรวงศึกษาธิการ ...เดี๋ยวนะ แกอยู่กระทรวงมหาดไทยนี่!!! (at สนามกีฬาสมโภชเชียงใหม่ 700 ปี : 700th Anniversary Chiangmai Stadium) https://www.instagram.com/p/CnqUkYKvsAT/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[allatonceiclosemyeyes]

ทุ่งหญ้าเขียวขจี พระอาทิตย์ส่องสว่าง อากาศสดชื่นดั่งที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่แน่ใจเท่าไรว่าฉันถึงมาอยู่ที่สถานที่นี้ได้อย่างไร แต่มันดีสำหรับฉันมาก ๆ ดีกว่าการที่ต้องออกไปทำงานทุกวันในอากาศหม่นหมอง ผู้คนไร้รอยยิ้มใบหน้าหม่นหมองเหมือนอากาศทุก ๆ วัน การคมนาคมไม่ได้ดีแบบที่โฆษณาไว้ ออกไปทางห่วยแตกเลยด้วยซํ้า เด็กสาวประมาณวัยมัธยมปลายที่นอนรับลมอย่างมีความสุขข้าง ๆ เขา

" ทำไมเราถึงมาที่นี่ "

" เพราะอยากออกมาจากความจริงยังไงล่ะ "

เขาคนนั้นตอบ สีหน้าของเขาไม่ได้เปลี่ยนไปจากเดิม เหมือนสิ่งที่เขาตอบเป็นเพียงแค่ลมที่พัดผ่าน เป็นสิ่งที่ไม่ได้ตั้งใจพูดมากนัก แต่ก็คงตามอย่างที่เด็กสาวมัธยมปลายคนนั้นพูด ที่เรามาที่นี่เพราะอยากออกมาจากความจริงอันโหดร้าย มนุษย์ดูเติบโตกันอย่างโหดร้าย ฉันถึงได้อยากออกมาจากความจริง แม้สิ่งนั้นจะไม่มีจริงก็ตาม ฉันไม่แน่ใจเพราะอะไร แต่ฉันก็เป็นหนึ่งในผู้ใหญ่ที่เติบโตมาเพื่อเป็นหุ่นยนต์ เดี๋ยวนะ เราสามารถเรียกได้ว่าผู้ใหญ่จริงเหรอ ผู้ใหญ่แปลว่าอะไรล่ะ

[ifinxz]

พี่เป็นคนรักสัตว์ รักแมว รักหมา แต่พี่รักหนูที่สุดเลย ❤ 📷 : ครูอุ๋ย #รักหมา #เจอทีไรชอบตั้งชื่อให้ #ไม่ชื่อลูกชิ้นก็ชื่อแกงอ่อม #เดี๋ยวนะ https://www.instagram.com/p/B9A_LdAhs_s/?igshid=j47y840jbl7y

[yayaissariya]

สะพานหัน ช่วงนี้ใครๆผ่านมาถึงตรงนี้ก็จะชอบเช็คอินตรงสะพานหัน (เพื่อนบอก) #ใครไม่หันกุหันนะ #เดี๋ยวนะ #หัน #แบบนี้ถูกป่ะ. #น่าจะมีการเข้าใจผิด😌 #แรงไปอีก 😬😆😅😂 #yayaissariya #สะพานหัน (at สะพานหัน พหุรัส สำเพ็ง) https://www.instagram.com/p/B1793DRABn9M5hZOG0NsruWwl4LC7hpBpBrDZw0/?igshid=10obz95mnw0j9

[iiousoiso]

#เดี๋ยวนะ #เปลวเทียนให้แสง #นอนไม่หลับ ✨🌌🛰️ https://www.instagram.com/p/CpIlJ4nPewP-yxCoJf9ZShf-7N5YhNPypEWfug0/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[ws-uz]

1 00:00:06,089 --> 00:00:09,676 (ผลงานอนิเมะจาก NETFLIX) (phǒnŋaan อนิ mé càak NETFLIX)

2 00:00:12,637 --> 00:00:15,807 (ผลงานต้นฉบับโดยโอโนะ โคสุเกะ) (phǒnŋaan tônchabàp dooy oo noo ะ khoo สุ kee ะ)

3 00:00:16,516 --> 00:00:19,561 (อำนวยการสร้างโดย NETFLIX) (amnuaykaan sâaŋ dooy NETFLIX)

4 00:01:42,060 --> 00:01:43,436 (ตอน 1) (tɔɔn 1)

5 00:01:43,520 --> 00:01:44,896 (ปี๊บ ปี๊บ ปี๊บ) (píip píip píip)

6 00:01:44,979 --> 00:01:45,814 (เอี๊ยด) (เ íi ยด)

7 00:01:47,148 --> 00:01:49,943 (ซ่า) (sâa)

8 00:01:55,198 --> 00:01:56,533

9 00:01:56,616 --> 00:01:58,493 (ปุดๆ ฉึบ) (pùt ๆ ฉึบ)

10 00:01:58,576 --> 00:01:59,452 (ขวับ) (khwàp)

11 00:02:00,787 --> 00:02:02,622 (ฉึก พั่บ) (ฉึก phɔɔ ั่บ)

12 00:02:02,705 --> 00:02:04,624 เอาล่ะ ไม่เลว aw lâ mâyleew

13 00:02:07,919 --> 00:02:09,921 (ปี๊บๆ แชะๆ ) (píip ๆ แ chá ๆ )

14 00:02:10,004 --> 00:02:10,839 (โครม) (khroom)

15 00:02:11,464 --> 00:02:12,549 บ้าเอ๊ย สายแล้ว bâa ee ๊ย sǎay lɛ́ɛw

16 00:02:12,632 --> 00:02:13,466 (ผ่าง) (phàa ง)

17 00:02:13,550 --> 00:02:15,969 เอ๋ แต่ว่ายังไม่ถึงเวลาเลยนี่ ee ๋ tɛ̀ɛwâa yaŋ mây thʉ̌ŋ weelaa ləəy nîi

18 00:02:16,052 --> 00:02:16,886 (อึก) (ʉ̀k)

19 00:02:16,970 --> 00:02:18,805 ฉันลืมว่ามีประชุมน่ะสิ chǎn lʉʉm wâa mii pràchum น่ะ sì

20 00:02:18,888 --> 00:02:20,682 โทษทีนะ ทัตจัง ต้องไปแล้ว thôot thii ná ทัต caŋ tɔ̂ŋ pay lɛ́ɛw

21 00:02:21,391 --> 00:02:22,559 นี่ ข้าวเช้า… nîi khâaw cháaw …

22 00:02:22,642 --> 00:02:23,768 ไปก่อนนะคะ pay kɔ̀ɔn ná khá

23 00:02:24,602 --> 00:02:25,520 อา… aa …

24 00:02:26,312 --> 00:02:28,273 รีบร้อนออกไปอย่างกับพายุแน่ะ rîiprɔ́ɔn ɔ̀ɔk pay yàaŋ kàp phaayú nɛ̂

25 00:02:28,815 --> 00:02:31,609 เอาล่ะ ทีนี้ก็เริ่มจากซักผ้า aw lâ thiiníi kɔ̂ɔ rə̂əm càak sákphâa

26 00:02:31,693 --> 00:02:33,486 จากนั้นก็ไปซื้อของ… càaknán kɔ̂ɔ pay sʉ́ʉkhɔ̌ɔŋ …

27 00:02:35,071 --> 00:02:37,365 หือ อ๋อ หิวข้าวสินะ หือ ɔ̌ɔ hǐwkhâaw sì ná

28 00:02:40,743 --> 00:02:41,911 บ้าจริง bâa ciŋ

29 00:02:41,995 --> 00:02:43,329 (แกร๊ก สวบ) (kɛɛ ร๊ก sùap)

30 00:02:43,413 --> 00:02:44,622 (ฉึบ ตึง) (ฉึบ tʉŋ)

31 00:02:44,706 --> 00:02:45,874 (แกร๊ก พั่บ) (kɛɛ ร๊ก phɔɔ ั่บ)

32 00:02:45,957 --> 00:02:47,417 (ขวับ ปัง) (khwàp paŋ)

33 00:02:48,501 --> 00:02:50,128 ลืมข้าวกล่องแน่ะ lʉʉm khâaw klɔ̀ŋ nɛ̂

34 00:02:50,211 --> 00:02:51,337 (ฟ้าว) (fáa ว)

35 00:02:56,718 --> 00:02:59,554 จะถามอีกครั้งนะ ทำงานอะไร cà thǎam ìik khráŋ ná thamŋaan àray

36 00:03:00,346 --> 00:03:02,056 เป็นพ่อบ้านครับ pen phɔ̂ɔbâan khráp

37 00:03:04,642 --> 00:03:07,854 เดี๋ยวนะ หรือว่านายคือทัตสึคนอมตะ dǐaw ná rʉ̌ʉwâa naay khʉʉ ทัตสึ khon ammátà

38 00:03:09,314 --> 00:03:11,608 ยากูซ่าในตำนานที่ร่ำลือว่า yâak ู sâa nay tamnaan thîi râm lʉʉ wâa

39 00:03:11,691 --> 00:03:14,611 บุกเดี่ยวไปทลายสำนักงาน bùk dìaw pay thalaay sǎmnákŋaan ของคู่อริทั้งสิบแห่ง khɔ̌ɔŋ khûuarì tháŋ sìp hɛ̀ŋ

40 00:03:14,694 --> 00:03:16,529 ด้วยมือเปล่าภายในคืนเดียว dûay mʉʉplàw phaaynay khʉʉn diaw

41 00:03:17,113 --> 00:03:18,615 นามว่าทัตสึคนอมตะ naam wâa ทัตสึ khon ammátà

42 00:03:19,198 --> 00:03:22,076 ได้ยินว่าหลังจากนั้น dâayyin wâa lǎŋcàaknán จู่ๆ เขาก็หายตัวไป cùucùu khǎw kɔ̂ɔ hǎaytua pay

43 00:03:23,244 --> 00:03:24,329 เฮ้ย อย่าขยับ… hə́əy yàa khayàp …

44 00:03:24,412 --> 00:03:26,039 (คูปองลดกระหน่ำ) (khuupɔɔŋ lót krànàm)

45 00:03:26,122 --> 00:03:26,956 (แกรบ) (kɛɛ róp)

46 00:03:27,040 --> 00:03:29,459 ช่วยรับนี่ไว้ด้วยนะครับ ไปล่ะ chûay ráp nîi wáy dûay ná khráp pay lâ

47 00:03:29,959 --> 00:03:31,377 เฮ้ย เดี๋ยวสิพ่อ hə́əy dǐaw sì phɔ̂ɔ

48 00:03:33,796 --> 00:03:35,256 พ่อบ้านสุดเก๋า phɔ̂ɔbâan sùt kǎw

49 00:03:37,467 --> 00:03:40,345 งานนี้ของกล้วยๆ ŋaan níi khɔ̌ɔŋ klûayklûay ขายดีเป็นเทน้ำเทท่าเลยแฮะ khǎaydii pen theenáamtheethâa ləəy แ há

50 00:03:42,138 --> 00:03:44,807 ที่นี่มีแต่พวกหน้าโง่ thîinîi mii tɛ̀ɛ phûak nâa ŋôo

51 00:03:44,891 --> 00:03:48,269 มีดพวกนี้มันขยะชัดๆ mîit phûak níi man khàyà chát ๆ

52 00:03:49,771 --> 00:03:50,813 (กิ๊งก่อง) (กิ๊ง kɔ̀ɔ ง)

53 00:03:51,564 --> 00:03:52,607 สวัสดีครับ sawàtdii khráp

54 00:03:52,690 --> 00:03:54,150 (กึก ขวับ) (kʉ̀k khwàp)

55 00:03:54,234 --> 00:03:57,403 ขอโทษที่มารบกวนนะครับ khɔ̌ɔthôot thîimaa rópkuan ná khráp

56 00:03:57,487 --> 00:03:59,822 ผมชื่ออุริตะครับ คือว่าผม… phǒm chʉ̂ʉ อุริ tà khráp khʉʉ wâa phǒm …

57 00:04:04,035 --> 00:04:07,664 โอ๊ะ ตอนนี้ยุ่งอยู่เหรอครับ ó tɔɔnníi yûŋ yùu rə̌ə khráp

58 00:04:07,747 --> 00:04:09,457 เอ๊ะ อ๋อ นี่เหรอ é ɔ̌ɔ nîi rə̌ə

59 00:04:09,540 --> 00:04:10,416 เปล่าหรอก plàw rɔ̀ɔk

60 00:04:11,125 --> 00:04:13,378 พอดีกำลังคว้านของอยู่น่ะ phɔɔdii kamlaŋ khwáan khɔ̌ɔŋ yùu น่ะ

61 00:04:13,461 --> 00:04:14,379

62 00:04:14,462 --> 00:04:16,047 ฉันก็เป็นมืออาชีพเหมือนกัน chǎn kɔ̂ɔ pen mʉʉaachîip mʉ̌ankan

63 00:04:16,130 --> 00:04:18,299 จะกลัวจนอึราดง่ายๆ ได้ยังไงล่ะ cà klua จ nɔɔ ึ raa ด ŋâayŋâay dâay yaŋŋay lâ

64 00:04:19,175 --> 00:04:24,055 อันที่จริงผมอยากมาแนะนำ anthîiciŋ phǒm yàak maa nɛ́nam ผลิตภัณฑ์ของบริษัทเราน่ะครับ phalìttaphan khɔ̌ɔŋ bɔɔrísàt raw น่ะ khráp

65 00:04:24,138 --> 00:04:26,266 โอ้ มีดงั้นเหรอ ôo mîit ŋán rə̌ə

66 00:04:26,349 --> 00:04:28,101 มีด ใช่ครับ mîit chây khráp

67 00:04:28,810 --> 00:04:32,272 จะแนะนำเครื่องมือให้เหรอ หือ cà nɛ́nam khrʉ̂aŋmʉʉ hây rə̌ə หือ

68 00:04:32,981 --> 00:04:37,735 มีดพวกนี้เป็นงานฝีมือ mîit phûak níi pen ŋaanfǐimʉʉ จากช่างทำมีดชั้นครู càak châaŋ tham mîit chánkhruu

69 00:04:37,819 --> 00:04:39,904 สามารถหั่นทุกอย่างให้ขาด… sǎamâat hàn thúkyàaŋ hây khàat …

70 00:04:40,738 --> 00:04:41,864 ได้อย่างง่ายดาย dâay yàaŋŋâaydaay

71 00:04:41,948 --> 00:04:44,409 สุดเฟี้ยวเลย sùt fíaw ləəy

72 00:04:44,492 --> 00:04:45,827 จะว่าไป cà wâa pay

73 00:04:46,369 --> 00:04:48,788 ได้ยินว่าหมู่นี้มีพวกต้มตุ๋น dâayyin wâa mùuníi mii phûak tômtǔn

74 00:04:48,871 --> 00:04:52,000 มาหลอกขายของห่วยๆ maa lɔ̀ɔk khǎaykhɔ̌ɔŋ hùay ๆ ให้ชาวบ้านในราคาแพงๆ hây chaawbâan nay raakhaa phɛɛŋ ๆ

75 00:04:52,875 --> 00:04:54,210 ขอลองได้ไหม khɔ̌ɔ lɔɔŋ dâay mǎy

76 00:04:54,294 --> 00:04:55,420 เอ่อ… ə̀ə …

77 00:04:56,713 --> 00:04:58,006 เดี๋ยว… dǐaw …

78 00:04:58,089 --> 00:04:58,965 (ฉึบ)

79 00:05:04,679 --> 00:05:05,596 (ติ๊ด) (tì ๊ด)

80 00:05:09,809 --> 00:05:10,935 (นุ่มฟู) (nûm fuu)

81 00:05:11,019 --> 00:05:12,186 นี่มัน… nîi man …

82 00:05:12,270 --> 00:05:13,938 สเต๊กแฮมเบิร์กไงละ สเต๊ก hɛm เ bì ร์ก ŋay lá

83 00:05:14,022 --> 00:05:14,939 (ฟึบ)

84 00:05:15,023 --> 00:05:15,898 (ง่ำ)

85 00:05:21,529 --> 00:05:23,323 สเต๊กแฮมเบิร์กนี่ สเต๊ก hɛm เ bì ร์ก nîi

86 00:05:23,406 --> 00:05:27,702 ไม่ใช่ของหรูหราอะไร mâychây khɔ̌ɔŋ rǔurǎa àray แต่กลับละลายในปากเพราะเนื้อปลาบด tɛ̀ɛklàp lálaay nay pàak phrɔ́ nʉ́a plaa bòt

87 00:05:28,202 --> 00:05:34,375 เข้ากับข้าวผัดซอสมะเขือเทศเค็มนิดๆ khâwkàp khâawphàt sɔ́ɔt mákhʉ̌athêet khem nítnít และเครื่องเคียงง่ายๆ ได้อย่างดี lɛ́ khrʉ̂aŋkhiaŋ ŋâayŋâay dâay yàaŋdii

88 00:05:37,420 --> 00:05:41,466 ชวนให้นึกถึงบ้านเกิดเหลือเกิน chuan hây nʉ́kthʉ̌ŋ bâankə̀ət lʉ̌akəən

89 00:05:41,549 --> 00:05:42,383 (กึก) (kʉ̀k)

90 00:05:43,718 --> 00:05:46,721 ฉันทำอะไรอยู่นะ chǎn tham àray yùu ná ถึงมานั่งกินข้าวที่นี่ thʉ̌ŋ maa nâŋ kinkhâaw thîinîi

91 00:05:48,139 --> 00:05:50,683 ช่างหัวมีดพวกนั้นเถอะ châaŋ hǔa mîit phûak nán thə̀

92 00:05:54,395 --> 00:05:56,814 แต่ว่าหมอนี่น่ากลัวชะมัด tɛ̀ɛwâa mɔ̌ɔn ี่ nâaklua chámát

93 00:05:57,523 --> 00:05:58,733 เผ่นดีกว่า phèn diikwàa

94 00:06:04,322 --> 00:06:05,448 -ไสหัวไป - sǎyhǔapay -โอ๊ย - óoy

95 00:06:05,531 --> 00:06:06,741 บ้าเอ๊ย bâa ee ๊ย

96 00:06:07,241 --> 00:06:09,327 ที่นี่ก็ถิ่นแก๊งคุนิมิงั้นเหรอ thîinîi kɔ̂ɔ thìn kɛ́ŋ khú นิ mí ŋán rə̌ə

97 00:06:09,827 --> 00:06:10,661 โธ่เว้ย thôo wə́əy

98 00:06:11,704 --> 00:06:14,332 ตั้งแต่ลูกพี่หายตัวไป tâŋtɛ̀ɛ lûuk phîi hǎaytua pay สภาพฉันก็น่าสมเพชสิ้นดี saphâap chǎn kɔ̂ɔ nâasǒmphêet sîndii

99 00:06:15,083 --> 00:06:17,543 ไปอยู่ที่ไหนกันนะ ลูกพี่ทัตสึ pay yùu thîinǎy kan ná lûuk phîi ทัตสึ

100 00:06:18,461 --> 00:06:19,295 (ซูเปอร์จินกิ) (ซูเ pɔɔ ร์จิ nók ิ)

101 00:06:19,378 --> 00:06:20,588 - อะไรเนี่ย - àray เ nîi ย - หือ

102 00:06:21,172 --> 00:06:23,800 กะหล่ำปลีหัวละ 100 เยนงั้นเรอะ kàlàmplii hǔa lá 100 เ yon ŋán rəə ะ

103 00:06:25,968 --> 00:06:27,095

104 00:06:27,178 --> 00:06:28,679 งั้นจะซื้อไปเยอะๆ เลย ŋán cà sʉ́ʉ pay yə́ ๆ ləəy

105 00:06:29,222 --> 00:06:31,516 นี่กำลังรีดไถกันอยู่สินะ nîi kamlaŋ rîitthǎy kan yùu sì ná

106 00:06:32,058 --> 00:06:33,059 คะ khá

107 00:06:33,142 --> 00:06:33,976 ลูกพี่ lûuk phîi

108 00:06:34,060 --> 00:06:35,019 หือ

109 00:06:36,145 --> 00:06:37,730 นั่นแกเหรอ มาสะ nân kɛɛ rə̌ə maa สะ

110 00:06:38,773 --> 00:06:40,900 อ๊ะ นี่บัตรสะสมแต้มของผมครับ á nîi bàt sàsǒm tɛ̂ɛm khɔ̌ɔŋ phǒm khráp

111 00:06:40,983 --> 00:06:41,818 (ตู้รีไซเคิล) (tûu rii say เ khɔɔ ิล)

112 00:06:41,901 --> 00:06:45,655 หายไปไหนมาครับ hǎay pay nǎy maa khráp ผมตามหาลูกพี่ให้ทั่วเลยนะ phǒm taamhǎa lûuk phîi hây thûa ləəy ná

113 00:06:45,738 --> 00:06:47,365 (ปี๊บ ผลุบ กร๊อบ) (píip phlùp kɔɔn ๊ òp)

114 00:06:47,448 --> 00:06:49,742 พอลูกพี่แยกตัวไปแบบนั้น phɔɔ lûuk phîi yɛ̂ɛktua pay bɛ̀ɛp nán พวกเราก็เละไม่เป็นท่า phûakraw kɔ̂ɔ lé mâypenthâa

115 00:06:50,368 --> 00:06:54,413 พวกเราบางคนถูกจับ phûakraw baaŋkhon thùuk càp แก๊งชินซากิก็โดนยุบ kɛ́ŋ chin sâak ิ kɔ̂ɔ doon yúp

116 00:06:54,497 --> 00:06:56,707 ที่เหลือก็ไปตามทางของตัวเอง thîi lʉ̀ak ็ pay taam thaaŋ khɔ̌ɔŋ tuaeeŋ

117 00:06:58,668 --> 00:07:00,378 ทำไมถึงเลิกเป็นยากูซ่าล่ะครับ thammay thʉ̌ŋ lə̂ək pen yâak ู sâa lâ khráp

118 00:07:00,461 --> 00:07:01,337 (คลิก) (khlík)

119 00:07:02,713 --> 00:07:04,590 เราไปที่อื่นกันดีไหม raw pay thîiʉ̀ʉn kan dii mǎy

120 00:07:05,174 --> 00:07:06,008 (เอื๊อก) (ee ื๊ òk)

121 00:07:06,801 --> 00:07:07,927

122 00:07:08,010 --> 00:07:11,305 วันนี้เราจะทำโครเกต์ชีสกันนะคะ wanníi raw cà tham khoo ร kee ต์ chii ส kan ná khá

123 00:07:12,056 --> 00:07:14,809 ขั้นแรกก็มาปอกมันฝรั่งกันก่อน khânrɛ̂ɛk kɔ̂ɔ maa pɔ̀ɔk manfaràŋ kan kɔ̀ɔn

124 00:07:25,194 --> 00:07:26,070 โอ้โฮ ôo hoo

125 00:07:26,154 --> 00:07:27,071 (แปะ แปะ) (pɛ̀ pɛ̀)

126 00:07:27,155 --> 00:07:27,989 (ตึง) (tʉŋ)

127 00:07:28,072 --> 00:07:29,574 "โอ้โฮ" กับผีสิเฟ้ย " ôo hoo " kàp phǐi sì เฟ้ย

128 00:07:29,657 --> 00:07:30,700 นี่มันอะไรกันฟะ nîi man àray kan ฟะ

129 00:07:31,325 --> 00:07:33,411 ทุกคนกำลังรอทัตสึคนอมตะอยู่นะ thúkkhon kamlaŋ rɔɔ ทัตสึ khon ammátà yùu ná

130 00:07:33,494 --> 00:07:36,247 ทำไมมายืนทอดโครเกต์ thammay maa yʉʉn thɔ̂ɔt khoo ร kee ต์ แล้วร้องอู้หูอ้าหาอยู่ได้ lɛ́ɛw rɔ́ɔŋ ûu hǔu âa hǎa yùu dâay

131 00:07:36,330 --> 00:07:37,373 เป็นป้าแก่งั้นเรอะ pen pâa kɛ̀ɛ ŋán rəə ะ

132 00:07:38,207 --> 00:07:39,083 มาสะ… maa สะ…

133 00:07:39,167 --> 00:07:40,001 (พึมพำ) (phʉmpham)

134 00:07:40,084 --> 00:07:41,878 ฉันเลิกทำแบบนั้นแล้วล่ะ chǎn lə̂ək tham bɛ̀ɛp nán lɛ́ɛw lâ

135 00:07:43,588 --> 00:07:45,548 ตอนนี้ฉันเป็นพ่อบ้านแล้ว tɔɔnníi chǎn pen phɔ̂ɔbâan lɛ́ɛw

136 00:07:46,799 --> 00:07:48,676 ฉันกำลังปกป้องถิ่นของฉัน chǎn kamlaŋ pòkpɔ̂ŋ thìn khɔ̌ɔŋ chǎn ด้วยวิธีของฉันเอง dûay wíthii khɔ̌ɔŋ chǎn eeŋ

137 00:07:48,759 --> 00:07:49,677 (ถิ่น = ครอบครัว) (thìn = khrɔ̂ɔpkhrua)

138 00:07:50,928 --> 00:07:54,182 นายไม่อาจปกป้องสิ่งสำคัญ naay mây àat pòkpɔ̂ŋ sìŋ sǎmkhan ด้วยความรุนแรงได้หรอกนะ dûay khwaamrunrɛɛŋ dâay rɔ̀ɔk ná

139 00:07:59,312 --> 00:08:02,398 "นายไม่อาจปกป้องสิ่งสำคัญ " naay mây àat pòkpɔ̂ŋ sìŋ sǎmkhan ด้วยความรุนแรงได้หรอกนะ" ก็บ้าแล้ว dûay khwaamrunrɛɛŋ dâay rɔ̀ɔk ná " kɔ̂ɔ bâa lɛ́ɛw

140 00:08:02,482 --> 00:08:03,691 ปัญญานิ่มไปแล้วหรือไง panyaanîm pay lɛ́ɛw rʉ̌ʉŋay

141 00:08:09,197 --> 00:08:11,073 (ผัวะ เพี้ยะ) (phùa phía ะ)

142 00:08:11,157 --> 00:08:12,325 ใช้ความรุนแรงชัดๆ cháy khwaamrunrɛɛŋ chát ๆ

143 00:08:17,455 --> 00:08:19,290 (ตอน 4) (tɔɔn 4)

144 00:08:21,834 --> 00:08:24,212 ระบุตัวเป้าหมายแล้ว rábù tua pâwmǎay lɛ́ɛw

145 00:08:24,795 --> 00:08:27,465 เวลากับเส้นทางก็ตรวจสอบเรียบร้อย weelaa kàp sênthaaŋ kɔ̂ɔ trùatsɔ̀ɔp rîaprɔ́ɔy

146 00:08:28,132 --> 00:08:30,134 ที่เหลือก็แค่ลงมือ thîi lʉ̀ak ็ khɛ̂ɛ loŋmʉʉ

147 00:08:31,969 --> 00:08:33,596 นายเคยเจอทัตสึคนอมตะหรือเปล่า naay khəəy cəə ทัตสึ khon ammátà rʉ̌ʉplàaw

148 00:08:34,514 --> 00:08:35,890 ไม่ครับ แต่คนรู้จักเคยน่ะ mây khráp tɛ̀ɛ khon rúucàk khəəy น่ะ

149 00:08:36,390 --> 00:08:38,893 มีแต่คนจ้องเอาชีวิตมันเพียบ mii tɛ̀ɛ khon cɔ̂ŋ awchiiwít man phîap

150 00:08:39,477 --> 00:08:41,145 ถ้าไอ้กร๊วกนั่นยังมีชีวิตอยู่ thâa ây kɔɔn ๊ wók nân yaŋ miichiiwít yùu

151 00:08:41,938 --> 00:08:43,648 ใครจะรู้… khray cà rúu …

152 00:08:43,731 --> 00:08:44,607 จ๊าก

153 00:08:46,901 --> 00:08:47,860 อ้าว âaw

154 00:08:48,361 --> 00:08:49,820 คนของแก๊งคุนิมิ… khon khɔ̌ɔŋ kɛ́ŋ khú นิ mí …

155 00:08:50,488 --> 00:08:51,906 ทัตสึคนอมตะ ทัตสึ khon ammátà

156 00:08:52,490 --> 00:08:54,825 บ้าเอ๊ย ไม่ใช่เวลามาเล่นนะ bâa ee ๊ย mâychây weelaa maa lên ná

157 00:08:54,909 --> 00:08:56,035 เฮ้ย หยุดนะ hə́əy yùt ná

158 00:08:56,118 --> 00:08:57,745 เมื่อกี้แกเล่นงานฉันเรอะ mʉ̂akîi kɛɛ lênŋaan chǎn rəə ะ

159 00:08:57,828 --> 00:08:59,205 ฆ่ามันซะ khâa man ซะ

160 00:08:59,288 --> 00:09:00,915 (เคนคายะ) (เ khon khaay ะ)

161 00:09:00,998 --> 00:09:02,875 ซวยแหง ข้างในคนแน่นแน่ๆ suay hɛ̌ɛ ง khâaŋnay khon nɛ̂n nɛ̂ɛnɛ̂ɛ

162 00:09:03,501 --> 00:09:04,460 นายอ้อมไปทางนั้น naay ɔ̂ɔm pay thaaŋ nán

163 00:09:04,544 --> 00:09:06,254 มันจนมุมแล้ว man conmum lɛ́ɛw

164 00:09:06,337 --> 00:09:07,505 นายไปจัดการฝั่งนั้น naay pay càtkaan fàŋ nán

165 00:09:08,297 --> 00:09:09,715 (ลดราคา) (lótraakhaa)

166 00:09:09,799 --> 00:09:12,176 - ถือนี่ไว้ - thʉ̌ʉ nîi wáy - เอ๊ะ - é

167 00:09:12,260 --> 00:09:13,844 ส่วนนาย เอาไอ้นี่ไป sùan naay aw ây nîi pay

168 00:09:15,805 --> 00:09:18,933 ไอ้พวกโง่ ây phûak ŋôo ยืนทื่อเป็นหุ่นโชว์กันอยู่ได้ yʉʉn thʉ̂ʉ pen hùnchoo kan yùu dâay

169 00:09:19,016 --> 00:09:22,645 เสื้อสเวตเตอร์ ถุงเท้าหนึ่งคู่ sʉ̂a สเวตเ tɔɔ ร์ thǔŋtháaw nʉ̀ŋ khûu แล้วก็ถุงมือเหรอ lɛ́ɛwkɔ̂ɔ thǔŋmʉʉ rə̌ə

170 00:09:22,728 --> 00:09:25,106 ฉันไม่ได้ของที่ต้องการสักอย่าง chǎn mâydây khɔ̌ɔŋ thîi tɔ̂ŋkaan sàk yàaŋ

171 00:09:25,189 --> 00:09:28,693 พวกแกไม่ใช่เด็กตัวเล็กๆ phûak kɛɛ mâychây dèk tualék ๆ ที่มาซื้อของให้แม่สักหน่อย หือ thîimaa sʉ́ʉkhɔ̌ɔŋ hây mɛ̂ɛ sàknɔ̀y หือ

172 00:09:29,485 --> 00:09:30,861 ยัวะสุดๆ เลยแฮะ ยั wá sùt ๆ ləəy แ há

173 00:09:31,529 --> 00:09:35,366 ของลดราคาคือสนามรบ khɔ̌ɔŋ lótraakhaa khʉʉ sanǎamróp การเป็นพ่อบ้านไม่ใช่เรื่องเล่นๆ นะ kaan pen phɔ̂ɔbâan mâychây rʉ̂aŋ lên ๆ ná

174 00:09:38,077 --> 00:09:39,036 พ่อบ้านงั้นเหรอ phɔ̂ɔbâan ŋán rə̌ə

175 00:09:39,120 --> 00:09:41,872 โกหกน่า อย่างแกเนี่ยนะพ่อบ้าน koohòk nâa yàaŋ kɛɛ เ nîi yon ะ phɔ̂ɔbâan

176 00:09:42,456 --> 00:09:44,166 ใครสั่งให้แกทำแบบนี้ khray sàŋ hây kɛɛ tham bɛ̀ɛp níi

177 00:09:44,250 --> 00:09:45,334 ลูกพี่ ถึงกับใช้ปืนนี่… lûuk phîi thʉ̌ŋkàp cháy pʉʉn nîi …

178 00:09:45,418 --> 00:09:46,836 (หมับ ฟุ่บ) (màp fûp)

179 00:09:47,795 --> 00:09:48,671 (ป้าบ) (pâa บ)

180 00:09:50,548 --> 00:09:52,633 ถุงมือเหรอ thǔŋmʉʉ rə̌ə

181 00:09:53,217 --> 00:09:56,304 อากาศข้างนอกเริ่มเย็นแล้วนะ aakàat khâaŋnɔ̂ɔk rə̂əm yen แ lûan ะ

182 00:09:59,473 --> 00:10:01,309 บ้านเราไม่มีเงิน bâan raw mây miiŋən

183 00:10:02,977 --> 00:10:05,146 แม่เลยซื้อมาได้แค่นี้ mɛ̂ɛ ləəy sʉ́ʉ maa dâay khɛ̂ɛníi

184 00:10:05,229 --> 00:10:06,188 ขอโทษนะ khɔ̌ɔthôot ná

185 00:10:06,272 --> 00:10:07,315 ว้าว wáaw

186 00:10:09,984 --> 00:10:11,110 อย่าเป็นหวัดล่ะ yàa penwàt lâ

187 00:10:11,944 --> 00:10:12,778 (ฮวบ) (hûap)

188 00:10:13,279 --> 00:10:14,363 แม่จ๋า… mɛ̂ɛ cǎa …

189 00:10:14,447 --> 00:10:16,032 เอ๊ะ ลูกพี่ é lûuk phîi

190 00:10:21,704 --> 00:10:22,538 (ตอน 5) (tɔɔn 5)

191 00:10:22,622 --> 00:10:26,000 ภรรยาผมเป็นดีไซเนอร์ phanrayaa phǒm pen dii say เ nɔɔ ร์ เป็นผู้หญิงทำงานที่มากความสามารถ pen phûuyǐŋ thamŋaan thîimaa ก khwaamsǎamâat

192 00:10:26,083 --> 00:10:28,210 (อนิเมแลนด์) (อนิเม lɛɛn ด์)

193 00:10:30,421 --> 00:10:34,383 แล้วก็อย่างที่เห็น ผมเป็นพ่อบ้าน lɛ́ɛwkɔ̂ɔ yàaŋ thîi hěn phǒm pen phɔ̂ɔbâan

194 00:10:35,343 --> 00:10:37,637 "น้องสาวผมเพี้ยนไม่ธรรมดา!!" เหรอ " nɔ́ɔŋsǎaw phǒm phían mây thammadaa !!" rə̌ə

195 00:10:38,304 --> 00:10:39,472 เรื่องบ้าอะไรฟะ rʉ̂aŋ bâa àray ฟะ

196 00:10:40,765 --> 00:10:41,849 ยากูซ่าเหรอ yâak ู sâa rə̌ə

197 00:10:43,434 --> 00:10:44,602 (ตึ้กตั้ก) (tʉ́kták)

198 00:10:46,228 --> 00:10:47,813 หุบปากให้สนิท hùppàak hây sanìt

199 00:10:47,897 --> 00:10:49,231 แล้วก็ห้ามสบตา lɛ́ɛwkɔ̂ɔ hâam sòptaa

200 00:10:50,483 --> 00:10:54,111 มีชุดบ็อกเซ็ตบลูเรย์ mii chút บ็ òk see ็ tòp ลูเรย์ เรื่อง "ไครม์แคทช์ โพลิเคียวร์" ไหม rʉ̂aŋ "ไ khɔɔ rom ์แ khɔɔ ทช์ phoo ลิ khiaw ร์" mǎy

201 00:10:56,364 --> 00:10:57,198 โพลิ… phoo ลิ…

202 00:10:59,700 --> 00:11:02,536 ครับ แน่นอนครับ เรามีของเยอะเลยล่ะ khráp nɛ̂ɛnɔɔn khráp raw mii khɔ̌ɔŋ yə́ ləəy lâ

203 00:11:02,620 --> 00:11:06,749 ว่าแต่จะรับชุดบ็อกเซ็ตบลูเรย์ wâatɛ̀ɛ cà ráp chút บ็ òk see ็ tòp ลูเรย์ ของซีซั่นไหนล่ะครับ khɔ̌ɔŋ sii ซั่น nǎy lâ khráp

204 00:11:06,832 --> 00:11:10,336 เพราะว่าชุดบ็อกเซ็ตบลูเรย์ phrɔ́wâa chút บ็ òk see ็ tòp ลูเรย์ มีทั้งหมดสามเวอร์ชั่น mii tháŋmòt sǎam เ wɔɔ ร์ชั่น

205 00:11:10,419 --> 00:11:12,129 นี่เป็นแค่ความเห็นของผมนะครับ nîi pen khɛ̂ɛ khwaamhěn khɔ̌ɔŋ phǒm ná khráp

206 00:11:12,213 --> 00:11:15,216 แต่ผมขอแนะนำโพลิเคียวร์ซีซั่นสอง tɛ̀ɛ phǒm khɔ̌ɔ nɛ́nam phoo ลิ khiaw ร์ sii ซั่น sɔ̌ɔŋ

207 00:11:15,299 --> 00:11:18,469 เพราะทั้งผู้กำกับและคนเขียนบท phrɔ́ tháŋ phûukamkàp lɛ́ khonkhǐanbòt ของอนิเมะซีซั่นสอง khɔ̌ɔ ŋɔɔn ิ mé sii ซั่น sɔ̌ɔŋ

208 00:11:18,552 --> 00:11:20,971 เคยทำหนัง khəəy tham nǎŋ ที่ได้รับเสียงชื่นชมล้นหลาม thîi dâayráp sǐaŋ chʉ̂ʉnchom lónlǎam

209 00:11:21,055 --> 00:11:22,932 แล้วก็ นี่เป็นข้อมูลประสาแฟนนะครับ lɛ́ɛwkɔ̂ɔ nîi pen khɔ̂ɔmuun pràsǎa fɛɛn ná khráp

210 00:11:23,015 --> 00:11:26,519 ที่ผ่านมา ผู้กำกับคนนี้ thîiphàanmaa phûukamkàp khon níi มักกำกับแนวหนังสือการ์ตูนโชเน็น mák kamkàp nɛɛw naŋsʉ̌ʉ kaatuun โชเน็น

211 00:11:26,602 --> 00:11:28,813 ฉะนั้นจึงควรค่าแก่การรับชม chànán cʉŋ khuankhâa kɛ̀ɛ kaan ráp chom แถมยังสร้างสรรค์… thɛ̌ɛm yaŋ sâaŋsǎn …

212 00:11:30,314 --> 00:11:31,148 (ฟึ่บ)

213 00:11:31,232 --> 00:11:34,443 นี่เงิน รีบเอาของมาให้ฉันซะ nîi ŋən rîip aw khɔ̌ɔŋ maa hây chǎn ซะ

214 00:11:35,027 --> 00:11:36,654 ฉันพกถุงมาเอง chǎn phók thǔŋ maa eeŋ

215 00:11:37,279 --> 00:11:39,115 แล้วก็ขอบัตรสะสมแต้มด้วยนะ lɛ́ɛwkɔ̂ɔ khɔ̌ɔ bàt sàsǒm tɛ̂ɛm dûay ná

216 00:11:40,199 --> 00:11:41,033 (ตึก ตึก) (tʉ̀k tʉ̀k)

217 00:11:41,117 --> 00:11:42,201 นอกจากนั้น วันนี้… nɔ̂ɔkcàaknán wanníi …

218 00:11:42,785 --> 00:11:45,121 เฮ้อ เหนื่อยจัง เอ๊ะ hə́ə nʉ̀ay caŋ é

219 00:11:45,788 --> 00:11:46,705 หวา ห waa

220 00:11:47,289 --> 00:11:48,374 ตกใจหมด… tòkcay mòt …

221 00:11:48,457 --> 00:11:49,667 เดี๋ยวสิ มีอะไรเหรอ dǐaw sì mii àray rə̌ə

222 00:11:49,750 --> 00:11:51,043 (ปี๊บ ฟึ่บ) (píip ฟึ่บ)

223 00:11:51,127 --> 00:11:52,378 ทำอะไรน่ะ tham àray น่ะ

224 00:11:52,461 --> 00:11:53,462 เชิญครับ chəən khráp

225 00:11:53,546 --> 00:11:54,463 อะไรกันล่ะนี่ àray kan lâ nîi

226 00:11:56,048 --> 00:11:58,134 (เทพคาสุงะ เทวีอามะเทราสึ (thêep khaa สุงะ theewii aam ะ thee raa สึ มหาโพธิสัตว์ฮะจิมัง) mahǎa phoothísàt há cim ัง)

227 00:11:58,217 --> 00:11:59,718 อะไรกันเนี่ย àray kan เ nîi ย

228 00:12:01,429 --> 00:12:02,263

229 00:12:02,346 --> 00:12:05,015

230 00:12:05,808 --> 00:12:09,186

231 00:12:09,770 --> 00:12:13,065 สุขสันต์วันเกิด มิคุที่รัก sùksǎnwankə̀ət míkhá ุ thîirák

232 00:12:13,149 --> 00:12:13,983 (สุขสันต์วันเกิด มิคุ) (sùksǎnwankə̀ət míkhá ุ)

233 00:12:14,567 --> 00:12:18,696 สุขสันต์วันเกิดนะเธอ sùksǎnwankə̀ət ná thəə

234 00:12:18,779 --> 00:12:19,655 หน้า… nâa …

235 00:12:26,036 --> 00:12:26,912 นี่มันเรื่องอะไรกัน nîi man rʉ̂aŋ àray kan

236 00:12:27,413 --> 00:12:30,166 ส่วนนี่เป็นของกำนัลจากฉัน sùan nîi pen khɔ̌ɔŋkamnan càak chǎn

237 00:12:30,749 --> 00:12:32,918 เอ๊ะ อะไรกัน ของขวัญเหรอ é àray kan khɔ̌ɔŋkhwǎn rə̌ə

238 00:12:33,002 --> 00:12:33,878 เปิดได้ไหม pə̀ət dâay mǎy

239 00:12:34,545 --> 00:12:36,672 อ๊ะ โพลิเคียวร์นี่นา á phoo ลิ khiaw ร์ nîi naa

240 00:12:36,755 --> 00:12:38,007 โกหกน่า นี่ซื้อมาให้ฉันเหรอ koohòk nâa nîi sʉ́ʉ maa hây chǎn rə̌ə

241 00:12:38,090 --> 00:12:38,924 อือ ʉʉ

242 00:12:40,176 --> 00:12:41,927 ขอบคุณนะ น่ารักจังเลย khɔ̀ɔpkhun ná nâarák caŋ ləəy

243 00:12:43,888 --> 00:12:46,056 เอ่อ คือว่านะ… ə̀ə khʉʉ wâan ะ…

244 00:12:46,557 --> 00:12:48,809 ฉันชอบมากนะ เป็นของที่ดีมากเลย แต่… chǎn chɔ̂ɔp mâak ná pen khɔ̌ɔŋ thîi diimâak ləəy tɛ̀ɛ …

245 00:12:49,518 --> 00:12:51,020 อันนี้ฉันมีแล้วน่ะ anníi chǎn mii แ lûan ่ะ

246 00:12:51,103 --> 00:12:53,981 มีแล้วน่ะ… mii แ lûan ่ะ…

247 00:12:54,607 --> 00:12:56,859 - โทษนี้ฉันจะรับไว้เอง - thôot níi chǎn cà ráp wáy eeŋ - อย่านะ - อ yâan ะ

248 00:12:58,444 --> 00:12:59,403 (เพล้ง) (เ phon ้ง)

249 00:12:59,945 --> 00:13:04,867 (ขอแสดงความยินดี) (khɔ̌ɔsadɛɛŋkhwaamyindii)

250 00:13:04,950 --> 00:13:06,827 (ตอน 6 การเดินเล่นของกิง ภาคหนึ่ง) (tɔɔn 6 kaan dəənlên khɔ̌ɔŋ กิง phâak nʉ̀ŋ)

251 00:13:07,453 --> 00:13:11,290 ฉันจะออกไปซื้อของแล้ว chǎn cà ɔ̀ɔk pay sʉ́ʉkhɔ̌ɔŋ lɛ́ɛw ฝากเฝ้าบ้านด้วยนะ กิง fàak fâwbâan dûay ná กิง

252 00:13:15,336 --> 00:13:16,587 (ผลุง กริ๊ก) (phlǔŋ krík)

253 00:13:16,670 --> 00:13:17,796 (แกรก) (kɛɛ rók)

254 00:13:17,880 --> 00:13:19,548 (ตุบ) (tù บ)

255 00:13:24,094 --> 00:13:25,596 มีใครกำลังมองเราอยู่ mii khray kamlaŋ mɔɔŋ raw yùu

256 00:13:26,180 --> 00:13:27,723 พวกนายกินตั๊กแตนด้วยเหรอ phûak naayók ิน tákkatɛɛn dûay rə̌ə

257 00:13:27,806 --> 00:13:29,850 เอ๊ะ อือ ใช่แล้ว é ʉʉ chây lɛ́ɛw

258 00:13:29,934 --> 00:13:31,936 นี่ ทำไมไม่ลงมาข้างล่างล่ะ nîi thammay mây loŋmaa khâaŋlâaŋ lâ

259 00:13:32,019 --> 00:13:33,354 ล้อเล่นหรือไง lɔ́ɔlên rʉ̌ʉŋay

260 00:13:33,437 --> 00:13:34,605 มาเล่นกันเถอะ maa lên kan thə̀

261 00:13:34,688 --> 00:13:35,814 ไม่เอา mâyaw

262 00:13:35,898 --> 00:13:36,732 (ฟ่อ) (fɔ̂ɔ)

263 00:13:37,316 --> 00:13:38,192 ขอโทษจ้ะ khɔ̌ɔthôot câ

264 00:13:38,943 --> 00:13:40,444 บ้านหลังนี้ใหญ่จัง bâan lǎŋ níi yày caŋ

265 00:13:44,740 --> 00:13:45,574 (เอลิซาเบธ) (ee ลิ saa เบธ)

266 00:13:45,658 --> 00:13:46,492 เกิดอะไร… kə̀ət àray …

267 00:13:47,201 --> 00:13:48,244 ขึ้นกับนายน่ะ khʉ̂nkàp naay น่ะ

268 00:13:48,327 --> 00:13:51,455 ฉันไม่เป็นไร ไม่ต้องสนใจฉันหรอก chǎn mâypenray mây tɔ̂ŋ sǒncay chǎn rɔ̀ɔk

269 00:13:51,539 --> 00:13:53,165 อ้าว เป็นผู้หญิงนี่ âaw pen phûuyǐŋ nîi

270 00:13:53,749 --> 00:13:56,293 แน่ใจนะว่าไม่เป็นไร nɛ̂ɛcay ná wâa mâypenray เธอไปทำอะไรมาน่ะ thəə pay tham àray maan ่ะ

271 00:13:56,377 --> 00:13:57,670 ไม่รู้สิ mâyrúu sì

272 00:13:58,254 --> 00:14:00,130 ไม่รู้ทำไมฉันถึงขยับไม่ได้ mâyrúu thammay chǎn thʉ̌ŋ khayàp mâydây

273 00:14:00,714 --> 00:14:03,467 ฉันกำลังไล่ผีเสื้ออย่างมีความสุข chǎn kamlaŋ lây phǐisʉ̂a yàaŋ mii khwaamsùk แล้วอยู่ๆ ก็… lɛ́ɛw yùu ๆ kɔ̂ɔ …

274 00:14:04,051 --> 00:14:05,135 ผีเสื้อเหรอ phǐisʉ̂a rə̌ə

275 00:14:05,719 --> 00:14:08,597 อ้อ ดูสิ เชือกของเธอพันกันนี่เอง ɔ̂ɔ duu sì chʉ̂ak khɔ̌ɔŋ thəə phan kan nîieeŋ

276 00:14:08,681 --> 00:14:09,557 อุ๊ยตาย úytaay

277 00:14:09,640 --> 00:14:12,601 กลับไปทางนั้น แล้วก็ทางนี้ แล้วก็… klàp pay thaaŋ nán lɛ́ɛwkɔ̂ɔ thaaŋ níi lɛ́ɛwkɔ̂ɔ …

278 00:14:13,811 --> 00:14:15,020 อุ๊ยตาย… úytaay …

279 00:14:15,104 --> 00:14:16,564 อย่ามา "อุ๊ยตาย" ใส่ฉันนะ อ yâam า " úytaay " sày chǎn ná

280 00:14:18,857 --> 00:14:20,526 "เอลิซาเบธ" เหรอ " ee ลิ saa เบธ" rə̌ə

281 00:14:21,402 --> 00:14:23,112 มีอะไร ฮะ mii àray há

282 00:14:23,195 --> 00:14:25,072 นี่เธอหัวเราะเหรอ nîi thəə hǔarɔ́ rə̌ə

283 00:14:25,155 --> 00:14:26,240 เดี๋ยวเถอะ dǐaw thə̀

284 00:14:26,323 --> 00:14:27,491 เอาล่ะ aw lâ

285 00:14:29,118 --> 00:14:32,079 งั้นฉันกลับบ้านก่อนนะ ŋán chǎn klàp bâan kɔ̀ɔn ná

286 00:14:32,162 --> 00:14:33,163 กลับงั้นเหรอ klàp ŋán rə̌ə

287 00:14:33,664 --> 00:14:35,916 โกหกน่า koohòk nâa

288 00:16:02,962 --> 00:16:04,213 (ร่วมกับ NETFLIX) (rûamkàp NETFLIX)

289 00:16:04,296 --> 00:16:06,882 คำบรรยายโดย: ชญาธิป วีระขจร khambanyaay dooy : ชญาธิป วีระ khacɔɔn

[ewaaart]

[LEXNO Special ] I’ll do anything you want me to do 18+

พี่เจย์ไม่ทักมาเลย

หรือว่าจะพูดแรงไปจริงๆ ไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้เลย เรนรู้ว่าครั้งนี้เขาเองที่เป็นฝ่ายผิด ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมตัวเขากับพี่เจย์ถึงคุยกันดีๆเหมือนคู่รักคนอื่นๆไม่ได้เลย คุยกันได้ไม่ถึงชั่วโมง ทะเลาะกันอีกแล้ว เป็นแบบนี้มาตลอด

ในขณะที่เดินเลือกช็อคโกแลตเรนก็ยังคงคิดทบทวนในสิ่งที่ตนได้ทำไปตลอดทาง จนเพื่อนอย่างมิสเองต้องเรียกสติ

“เรน นั่นมันชาเขียว พี่เจย์ไม่ชอบชาเขียวนี่?”

“อ่าว จริงด้วย”

เรนพูดจบพร้อมวางกล่องช็อคโกแลตชาเขียวที่หยิบขึ้นมาเมื่อครู่ลง แย่แล้วสิ สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย

“ไหวไหมเนี่ย?”

“หืม อ่า อืมๆ เอาอันนี้ละกัน”

เรนเลือกดาร์กช็อคโกแลตมาสองกล่อง เป็นแค่ช็อคโกแลตธรรมดา ไม่ได้แพงหรือยิ่งใหญ่มากมาย แต่ก็คิดเหมือนกันว่าพี่เจย์จะชอบมันไหม มันจะเพียงพอหรือเปล่า นี่มันของขวัญวันครบรอบเลยนะ ทำยังไงดีล่ะ แถมตอนนี้พี่เจย์เองก็เงียบหายไปเลย ปกติจะต้องมาวุ่นวายแล้ว เรนรู้สึกกังวล

“เรน แล้วมึงจะกลับไปนอนกับพี่เจย์ไหม?”

“อืม กลับ แต่ว่าทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะคุยอะไร”

“งั้นเดี๋ยวกูไปส่ง เอาของขวัญไปด้วย”

“ขอบใจ”

มิสมาส่งเพื่อนรักที่คอนโด หลังจากร่ำลากันเรียบร้อยก็ขับรถกลับทันที เรนกลับมาด้วยความกังวล ไม่รู้ว่าตอนนี้พี่เจย์กำลังทำอะไรอยู่ เพราะไม่ได้บอกแฟนหนุ่มของเขาไว้ว่าจะกลับมานอนด้วย อาจจะหลับไปแล้วก็ได้ เพราะนี่มันก็เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว ที่จริงแล้วเรนเลือกที่จะกลับในเวลานี้เพราะพี่เจย์อาจจะหลับไปแล้ว ง่ายตอนการเลี่ยงการทะเลาะ

คนตัวเล็กค่อยๆเปิดประตูเข้ามาอย่างระวัง กลัวว่าจะเสียงดังรบกวนคนในบ้าน เรนเข้าไปในห้องครัวเพื่อจะเก็บกล่องช็อคโกแลตไว้ในตู้เย็นเพื่อรอที่จะให้คู่ชีวิตของเขาในตอนเช้า แล้วค่อยหาทางง้อทีหลัง

ถ้วยจ้านในครัวถูกล้างและจัดเรียงไว้อย่างเรียบร้อย โดยที่เขาไม่ต้องคอยสั่งคอยบอก มีไวน์แดงและผลไม้กับเนื้อสำหรับสองคนแช่ไว้ในตู้เย็น ทั้งหมดล้วนแต่เป็นของที่เรนไม่ได้เป็นคนเตรียมไว้ พี่เจย์เป็นคนซื้อเข้ามาทั้งหมด ทำเอาเรนยิ่งรู้สึกผิดเข้าไปอีกที่วันนี้พูดจาไม่น่ารักใส่พี่เขาไปแบบนั้น เราพูดอะไรออกไปกันนะ ทำให้พี่เจย์เสียใจจนได้

หลังจากเก็บของที่ซื้อมาเข้าที่จนเรียบร้อย เรนก็ไปอาบน้ำเตรียมตัวเข้านอนกับคนที่อยู่ด้วย คนตัวเล็กในชุดนอนกับผมที่เปียกจากการสระค่อยๆย่องไปเปิดประตูห้องนอนเพื่อเตรียมเข้านอน โดยที่พี่เจย์เองก็หลับอยู่บนเตียง เรนเดินไปนั่งบนเตียงและจ้องมองไปที่ผู้ชายตัวใหญ่ที่กำลังหลับอยู่บนเตียงกับมือถือที่เปิดหนังรักค้างไว้

“ตอนหลับนิ่งๆก็เท่อยู่นะ”

เรนลูบเบาๆไปที่ปรอยผมคนรักของเขา และใช้นิ้วชี้เล็กๆเขี่ยไปมาที่ข้างแก้มของพี่เจย์ สัมผัสจากนิ้วมือค่อยๆเลื่อนไปที่สันกราม สันจมูก ดวงตา และปาก พี่เจย์หล่อชะมัด

“ขอโทษนะครับ วันนี้เรนไม่น่ารักกับพี่อีกแล้ว”

เรนพูดฮึมฮัมอยู่ในลำคอเบาๆ พร้อมกับค่อยๆปิดไฟเพื่อเตรียมเข้านอนข้างๆคนที่กำลังหลับ

“พี่เคยบอกว่าไง ผมเปียกแบบนั้นเดี๋ยวก็ป่วยหรอก”

“....”

อยู่ดีๆก็มีเสียงทุ้มต้ำดังขึ้นจากความเงียบสงบ

“ยังไม่นอนนี่..”

“นอนแล้ว แต่ตื่นแล้ว”

เจย์ลุกขึ้นจากเตียงไปเปิดไฟหรี่ในห้องในระดับอ่อน ให้พอมองเห็นเด็กผมเปียกข้างๆ เรนค่อนข้างตกใจที่รู้ว่าตัวเขายังไม่ได้หลับ

“หายโกรธพี่ยัง?”

เจย์พูดขึ้นในขณะที่กำลังเปิดเก๊ะเพื่อหยิบไดร์เป่าผมเตรียมจะมาเป่าให้เด็กดื้อที่ไม่ยอมเป่าผมนอน

“ไม่ได้โกรธ แค่..ที่จริง..เรนเป็นคนผิด”

“มานั่งนี่เร็ว เป่าผมก่อน”

เจย์ตบลงไปที่หน้าตักของเขา ปกติก็ไม่ได้ทำอะไรแบบนี้หรอก แต่บรรยากาศมันเหมาะที่จะทำมัน แถมในตอนนี้เรนเองก็อ่อนลงจากปกติเยอะ นานๆทีเป่าผมให้น้องก็ไม่เลว ทางด้านเรนเองก็เชื่อฟังอย่างไม่มีข้อแม้

“ขอโทษ”

“หืม ว่าไงนะ?”

เสียงไดร์เป่าผมดังเกินไป ทำให้เจย์ไม่ได้ยินว่าคนบนตัวกำลังพูดอะไรอยู่ เขาจึงปิดไดร์เป่าผม เพื่อให้เรนพูดอีกรอบ

“ขอโทษครับ เรนไม่ได้ตั้งใจจะพูดไปแบบนั้น”

“อ่อ ไม่เป็นไร พี่ไม่โกรธหรอก”

“โกรธหน่อยสิ”

เรนหันไปบอกคนพี่ด้วยใบหน้าหมาน้อยที่กำลังรู้สึกผิด ให้ตายสิ รู้ตัวไหมว่าน่าเอ็นดูขนาดไหนตัวเล็ก

“พี่เองก็ผิด พี่มันสุดโต่งเกินไป หลายครั้งเรนก็ต้องอดทนใช่ไหมล่ะ?”

“ที่จริงเรนไม่ได้อยากทะเลาะกับพี่เลยนะ แต่ไม่รู้ทำไม เรนคุมตัวเองไม่ได้เลย”

“ปกติเรนไม่ได้เป็นกับคนอื่นใช่ไหมล่ะ เป็นกับพี่คนเดียวนี่”

“ใช่ ไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้เลย”

เรนพูดจบก็พิงศีรษะไปที่ไหล่ของคนรักทันที

“พี่เจย์ เรนขอโทษนะ”

เขาไม่เคยโกรธเรนเลย แม้แต่ครั้งเดียว ไม่ว่าเรนจะงี่เง่าแค่ไหน แต่น้องจะรู้ผิดถูกเสมอ เขาชอบช่วงเวลาหลังทะเลาะกับเรนที่สุด เพราะน้องจะกลายเป็นเด็กที่น่ารักเสมอ มันทำให้เขารู้สึกว่าไม่ว่ายังไงเรนก็ยังทำให้เขารักได้โดยที่ไม่ต้องพยายามอะไรเลย เจย์โอบกอดคนบนตัวแน่น มือข้างนึงลูบหัวเด็กน้อยตรงหน้าไปมา

“วันใหม่แล้วนี่ ฉลองวันครบรอบกัน”

“ไม่ง่วงเหรอ เราพึ่งกลับมานี่”

“นะครับ”

“....”

เรนอ้อนด้วยน้ำเสียงหวาน ทำเอาเจย์เองต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่ หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ น้องไม่ได้เป็นแบบนี้บ่อยนัก แต่พอเป็นทีไรหัวใจเขามันเต้นแรงจนแทบจะระเบิด

“แต่พี่ว่ามันกินได้แค่ไวน์นะ ตอนนี้มันดึกเกินจะทำอะไรหนักๆกิน”

“ไม่เป็นไร ไม่ต้องใช้ไวน์หรอก”

เรนลุกไปหยิบกล่องช็อคโกแลตที่ซื้อมาละลายใส่ถ้วยพร้อมกับผลไม้ที่พี่เจย์ซื้อมาหั่นเป็นฟองดู และจัดโต๊ะแบบดินเนอร์ด้วยการจุดเทียนกลางโต๊ะ

“ดินเนอร์ชุดนอนเนี่ยนะ ถามจริงเรน!!!”

“ฮ่าๆ ไม่ได้เหรอ ปีนี้ไม่ใช่ที่สาธารณะนะ”

“ที่จริงพี่กะว่าจะไม่เซอร์ไพรส์อะไรเลย แล้วทำแบบนี้แหละ”

“ที่จริงเรนชอบแบบนี้นะ พี่เจย์ไม่ต้องไปเล่นใหญ่ให้เหนื่อยหรอก”

“มีแค่พี่เจย์ตรงหน้าคนเดียวก็พอ”

เจย์ยิ้มชอบใจ ก่อนหน้านี้จะเล่นใหญ่ให้เหนื่อยไปทำไม ถ้าเรนจะชอบอะไรแค่นี้ เป็นส่วนตัวแถมน้องยังตามใจอีก เรนหยิบองุ่นชุบกับดาร์กช็อคโกแลตป้อนให้กับพี่เจย์ มันช่างเป็นคืนที่แสนจะธรรมดา แต่มันอบอุ่นหัวใจและมีความสุขไม่แพ้วันแต่งงานเมื่อปีที่แล้วเลย

“เรน ช็อคโกแลตติด..”

“หะ?”

“มาใกล้ๆ พี่จะปัดออกให้”

เด็กน้อยยื่นใบหน้าเข้าไปหาเจย์เพื่อจะให้เจย์เช็ดคราบช็อคโกแลตออกให้ หนุ่มวัย 30 ดึงตัวคนรักเข้ามาหาตัวพร้อมกับเลียไปที่คราบช็อคโกแลตข้างปากเด็กน้อยจนหมด และเริ่มกดจูบเบาๆไปที่ริมฝีปากจนเรนเองก็เริ่มขยับตัวออก

“พี่เจย์!”

“ก็มันเลอะ”

เดี๋ยวนะ...

“นานๆที อ้อนพี่เจย์บ้างก็ได้เรน พี่เจย์อาจจะเสียอาการเลยก็ได้ น่าสนุกดีออก”

อยู่ๆคำพูดของมิสเพื่อนรักก็ดังอยู่ในหัวของเรนขึ้นมาทันที มาสิ ลองดูกันซักตั้ง

เรนหยิบถ้วยช็อคโกแลตที่ละลายแล้วมาปาดบนริมฝีปากและลำคอ จนคนตรงหน้าเห็นยังตกใจแทบตาค้าง

“พี่เจย์ ดูนี่เร็ว..มันเลอะ”

“...”

เจย์ทำตัวไม่ถูก เขาไม่คิดว่าเรนจะทำขนาดนี้ ไม่คิดมาก่อนจริงๆ เขากลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ และมีอาการใบหูแดง เขาก้มหน้าเอามือปิดตาพร้อมกับเม้มปากมองไปทางอื่นจนคนน้องสังเกตเห็นอาการแปลกๆนั่น

“นี่พี่เจย์ ทำแบบเมื่อกี้อีกได้มั้ย?”

เรนลุกไปหาพี่คนตรงหน้าพร้อมกับนั่งลงไปที่หน้าตักของเจย์ ใบหน้าและลำคัวขยับเข้าไปใกล้เจย์จนเขาสังเกตได้ว่าเสียงหัวใจของเจย์ดังมากจนไม่เป็นจังหวะ

เจย์ยังคงไม่พูดไม่จาได้แต่เม้มปากหันหลบท่าเดียว ไม่เคยเห็นพี่เจย์เป็นแบบนี้มาก่อนเลย เรนเองก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกัน เขาเองก็ใจเต้นไม่แพ้คนตรงหน้าเลย เรนเริ่มขยับเข้าไปใกล้เรื่อยๆและจับมือพี่เจย์ขึ้นมา เด็กน้อยใช้ลิ้นดื้อๆค่อยๆดูดและเลียไปที่นิ้วมือของคนเป็นพี่ จนเจย์เองก็แทบทนไม่ไหว นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย

“เรน ใครสอนเนี่ย?”

“ไม่บอก”

“บอกมา..”

“ก็ในหนังที่พี่ดูค้างไว้ไง ก็คิดว่าพี่เจย์อาจจะชอบแบบนี้”

ให้ตายเหอะ นี่มันเกินไปแล้วเรน เกินไป

เจย์อุ้มเด็กน้อยบนตักไปที่เตียงพร้อมกับปลดกระดุมชุดนอนของน้องจนเห็นร่างบางๆของเรน ไหนจะกลิ่นช็อคโกแลตที่ผสมกับสบู่นั่นอีก ใครทนก็ทนไป แต่เจย์คนนี่ขอไม่ทน

“มีอะไรจะสั่งเสียก่อนมีความสุขจนตายไหมเรน?”

“อือ รักพี่เจย์”

นี่มันใครกันเนี่ย ไม่ใช่แล้ว จะฆ่ากันหรือไงเรน เจย์ก้มลงเลียไปที่คราบช็อคโกแลตทั้งหมดบนตัวของเด็กดื้อใต้ร่าง ไม่พอ แต่นี้ไม่พอ เจย์ลุกไปหยิบถ้วยช็อคโกแลตมาและเทลงไปเพิ่มจนเรนเองก็ตกใจ

“พี่เจย์ เตียงเลอะแน่เลย เราจะนอนไหนกันคืนนี้”

“ใครบอกว่าพี่จะให้นอนอ่ะ”

เจย์บรรจงสัมผัสไปที่ร่างบางของคนรัก เขาทั้งจูบทั้งเล้าโลมร่างกายของเรนจนมีเสียงจูบดังขึ้นมาไม่หยุดหย่อน นี่มันเกินคาด เกินคาดไปจริงๆ

“อาา ..พะ พี่เจย์ ยะ หยุดก่อน..”

“หืม?”

“มันเหนียว ไม่ชอบ..”

เจย์ได้ยินเช่นนั้น เขาอุ้มคนรักตัวน้อยออกจากเตียงไปที่ห้องน้ำเพื่อล้างตัวจากคราบช็อคโกแลต ที่จริงเขาก็ไม่ได้มีงานอดิเรกอะไรแบบนี้หรอก แต่บรรยากาศมันพาไป มันก็ตื่นเต้นแปลกๆเหมือนกัน

“ขอบคุณครับ”

“ไม่เป็นไรครับ”

เรนมองไปที่ส่วนนั้นของเจย์ ก็พอดูออกว่าตอนนี้คนของเขากำลังอดทนอยู่ไม่น้อยจากการรอล้างตัว น่ารักจัง พี่เจย์วันนี้ดูสุขุมกว่าทุกวัน ไม่รู้ว่าพี่เขาคิดอะไรอยู่ แต่เรนสำผัสได้ว่าสายตาของพี่เจย์มันเปลี่ยนไปนิดหน่อย เหมือนจะดูมีเสน่ห์ขึ้น อาจเป็นเพราะพี่เจย์ทำตัวไม่ถูกก็ได้

“พี่เจย์ครับ”

“ครับ?”

“พี่อยากได้อะไรหรือเปล่า?”

“หืม? หมายถึงยังไง?”

“คืนนี้ เรนจะตามใจพี่ทุกอย่าง”

อาาา เด็กนี่ รู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมา

“ให้เรน..ใช้ปาก..ให้มั้ย?”

“อ่า ไม่ต้องครับ”

เด็กน้อยหน้าหงอ เขาก็พยายามเต็มที่แล้ว แต่ว่าพี่เจย์ไม่ต้องการมัน..

“พี่รอไม่ไหวหรอก อยากได้มากกว่านั้น”

“ที่จริง ตอนอาบน้ำ.. เรน เตรียมตัว ไว้แล้ว..”

พระเจ้า นี่มันวันอะไรกันเนี่ย บอกทีว่าผมฝันอยู่

“พี่เจย์..แบบว่า..อ๊ะ”

เจย์อุ้มเด็กน้องขึ้นไปติดกับกำแพงห้องน้ำ และดันตัวเองเพื่อค้ำตัวน้องไว้ไม่ให้ล้ม เขาจับเรียวขาเล็กๆยกขึ้นเบาๆพร้อมกับดันตัวเองเข้าไปสัมผัสกับจุดอ่อนไหว จนสังเกตเห็นว่าเด็กน้อยตรงหน้าเริ่มมีอาการเขินอายจากการกระทำของเขา

“พี่..เจย์ คือ..ท่ามัน..”

“เรนอย่าก้มหน้า ขอดูหน้าหน่อยครับ”

เรนยังคงเขินอาย นี่มันแปลกใหม่เกินไป เขารู้สึกแปลกๆ มันเกินไป ไม่ไหว เขินจนจะตายอยู่แล้ว ให้ตายสิ ไม่ไหวแล้ว

“เรน มองหน้าพี่ เร็ว”

“ไม่ ไม่เอา”

เจย์รู้สึกตื่นเต้นจนอยากแกล้งให้เด็กตรงหน้าเขินมากกว่านี้ เขาขยับไปหน้าเข้าไปที่ใบหูของเด็กตรงหน้า ลมหายใจหอบค่อยๆรดไปที่ต้นคอและใบหูแดงของเด็กน้อย หลังจากนั้น เสียงกระซิบที่ทุ้มต่ำของเจย์ก็ค่อยๆดังขึ้น

“เรน”

“?”

“พี่ กำ ลัง จะ ดัน มัน”

“...”

“เข้า ไป แบบ นี้”

“อ๊ะ”

คนแก่ขี้แกล้งเริ่มจัดการส่งความสุขไปที่คนรักตัวน้อย เขาแกล้งดันเข้าออกไปมาจนขาเล็กๆของเด็กน้อยไม่มีแรงยืน เรนร้องเสียงหลงจนเจย์เองก็ควบคุมตัวเองไม่ได้ ก็ไม่คิดว่าจะมีโอกาสได้ทำอะไรแบบนี้นี่นา

ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ตื่นมาเรนจะกลับไปเป็นแบบเดิมไหม ตอนนี้ขอมีความสุขหน่อยก็แล้วกัน เพราะการทะเลาะกันมันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นนี่เนอะ ดีจะตายไป

Mie : ขอบคุณค่ะ ;—;

[greenbebear]

เข้าวัดได้ ร้อนมากด้วย #เดี๋ยวนะ ได้ทำบุญปีใหม่แล้วนะ 👼 #สายบุญเราก็มี (at วัดหัวลำโพงวรมหาวิหาร พระอารามหลวง)

[nestsrapee]

สภาพการจัดห้องธุรการรอบนี้ #เดี๋ยวนะ (at โรงเรียนบ้านท่าเรือ)