#Dat gebouw

[healution]

Die school over ons is echt Haunted

[lefabuleuxdestinde5wewi6]

[roderidderhottakes]

De Rode Ridder - Het wapen van Rihei

Tja... toch weer een cliché? Links zie je de herberg waar Johan verblijft. Ervoor staat een torii. Dit is een cliché en het was geheel onnodig: een torii is een "poort" die je ziet aan de ingang van Shinto tempels (of op het perceel van zo'n tempel). Het is een poort tussen het wereldse en het religieuze.

De poort staat hier dus verkeerd: het gebouw ernaast is de herberg en niet een tempel. Leuk als herinnering dat je in Japan zit... wat je al bijna het hele album weet, maar verkeerd geplaatst.

In de volgende prent zie je nog net Johan een bad nemen. Ook een beetje een cliché omdat hij in andere albums geen plaatje krijgt waar hij een bad neemt en hier wel. Japanse baden werken anders. Europeanen baden "en weken in hun eigen vuil". In Japan pak je eerst een douche (of kieper je een paar emmers water over je heen) om dan "gewassen" in bad te gaan. Die openbare badhuizen in Japan verversen natuurlijk hun water, maar omdat iedereen eerst deftig heeft gedoucht, is het water er properder. De regels van de badhuizen (waar uitkleden, washandje, ...) verschilt, het is dus even zoeken en rondkijken wat de andere bezoekers doen.

[rotterdamvanalles]

gebouw Delftse Poort aan de stationsplein.

Het gebouw staat aan het Weena, naast het centraal station. Dit stationsgebouw uit 2014 kwam in plaats van het stationsgebouw van 1957 dat op zijn beurt weer station Delftsche Poort verving.

De eerste paal werd geslagen op 19 november 1988 door toenmalig burgemeester Bram Peper. In totaal rust het gebouw op 957 heipalen. Het hoogste punt werd bereikt op 22 januari 1990, de feestelijke opening door prinses Margriet en haar man Pieter van Vollenhoven volgde 22 mei 1992. Inclusief de opbouw reikte de totale hoogte tot 164,0 meter, maar deze opbouw in de vorm van een radio-zendmast is in de loop van 2012 verwijderd. De laagste van de twee torens komt tot 93 meter. Het gehele complex wordt bediend door 28 liften.

Oorspronkelijk was verzekeringsmaatschappij Nationale-Nederlanden enig gebruiker van het gebouw. In 2005 werd het door eigenaar ING verkocht onder de conditie dat de verzekeringsdochter het pand nog ten minste tien jaar zou blijven huren. In april 2015 werd het gebouw heropend door de nieuwe eigenaar CBRE Global Investors met 65 000 m² kantoorruimte. Nationale-Nederlanden huurt nu nog een derde van het gebouw, het opvallende logo is van het gebouw verdwenen.

Tot en met 2004 werd in dit gebouw elk jaar een trappenloop georganiseerd.

Ondanks de simpele blokvormen is het gebouw door de hoogte van het hoogste deel en de combinatie van een hoog en een lager deel toch wel goed herkenbaar in de skyline van Rotterdam.

Foto en Informatie komt van wikipedia.

[hentired]

Cant expres this in English so Dutch post it is:

Het is allemaal heel leuk en aardig om grappen te maken over dat iemand Tim Hofman wilde vermoorden en het een beetje weg te wuiven als een gestoorde gast die een linkse snuiter wilde afmaken. Wat je ook vindt van Tim Hofman (en of je hem ziet als journalist of niet), dit is dus iets waar de volledige journalistiek (en ik persoonlijk) op een dagelijkse basis mee moet dealen.

Doodsbedreigingen, aanzettingen tot geweld en oproep tot aanslagen zijn de orde van de dag op de redacties waar ik werk. Je leert ermee omgaan, het gaat het ene oor in en de andere uit. Tot je wéér zoiets hoort als het verhaal van Tim Hofman.

Op een zeker moment zijn het geen comments van wappies of lege bedreigingen meer, op een gegeven moment staat er iemand in het gebouw van de NOS of BNNVARA (waar ik heb gewerkt) met een pistool.

Er is een reële kans dat ik straks ga werken in een journalistieke functie waarin ik me hard wil maken voor de idealen waar ik voor sta, en dat er vervolgens tientallen mensen in ons "veilige" land rondlopen die niets liever zouden doen dan een kogel tussen mijn ogen plaatsen. Is het dan nog steeds grappig?

Vrienden van me zijn aangevallen en bekogeld met stenen. Ik heb doodsbedreigingen gelezen gericht naar mij en mijn redacties. Ik heb familieleden die denken dat ik werk voor een of ander kabal. Ik zal eerlijk zeggen, ik kan er niet meer om lachen.

[branomi]

Fundação de Serralves

Net buiten de stad, in het westen van Porto, vind je een must-visit museum: Fundação de Serralves. Buiten het museum, waar je moderne en hedendaagse kunst a volonté vindt, heb je nog andere prachtige bezienswaardigheden. Een prachtig roze paviljoen en een wandeling door de bomen. Serralves heeft het allemaal!

Het paviljoen

Naast het museum vind je een prachtig paviljoen ontworpen door José Marques da Silva. Het roze gebouw is werkelijk een architecturale parel dat je aandacht zal vasthouden. In het paviljoen vind je de tijdelijke exposities. Net naast het paviljoen vind je een klein kappelletje, wat werkelijk de rust zelve is. Momenteel loopt er een expositie over Alexander Calder, dé master in kinetische kunst. Met zijn imposante mobielen en kunst dompel je jezelf helemaal in zijn wereld.

Het park

Naast het museum en het paviljoen, vind je een prachtig en eindeloos park met een nog mooier middenplein. Een perfecte plek om even de stad te ontwijken, maar ook om verdwaald te geraken in de natuur. Wil je even de hoogte in? Dat kan! Je kan namelijk een wandeling maken tussen de bomen via het houten pad. Wij raden je aan om dit pad in de avond te doen. Tijdens de avond is het pad namelijk verlicht, wat jouw ervaring nog leuker zal maken.

Heb je zin om er even op uit te gaan? Neem zeker een kijkje op de website van het museum. Je kan de expositie van Alexander Calder nog tot 19 mei 2024 ontdekken, samen met de permanente en tijdelijke collecties in het hoofdpaviljoen.

[bestetruiwinkel]

nieuw voetbalshirt met drakenelementen

Om het Chinese Jaar van de Draak te verwelkomen, hebben veel clubs goedkope voetbalshirts in beperkte oplage met drakenelementen gelanceerd om de gunst van fans in China en andere Aziatische landen te winnen.

Manchester City en PUMA hebben gezamenlijk een speciale editie-trui uitgebracht voor het Jaar van de Draak. Deze op maat gemaakte voetbalshirt Manchester City heeft handgeschilderde houtsnijwerkillustraties die de kracht van de draak op slimme wijze integreren met het iconische Etihad-gebouw.

Inter Milan produceerde een korte film met de draak en ontwierp een uit-voetbalshirt Inter Milan met de Chinese namen en personalisatie van de spelers. Er staat een draak rond het teamembleem op het shirt, wat erg in het oog springt.

Chelsea's Year of the Dragon-elementen komen terug in de trainingsuniformen, met drakentotems en het traditionele Chinese karakter "draak".

"Draak", uitgesproken als "Long", is een sterrenbeeld dat nauw verbonden is met de Chinese cultuur en geschiedenis, met oude legendes als symbool van vooruitgang, succes en geluk. Al deze Years of the Dragon-truien zijn ontworpen om centraal te staan wanneer de Chinees Nieuwjaar komt en wenst fans een gelukkig Jaar van de Draak.

[sergiofelter]

Sergio Felter: ‘Alle vakken hebben hun nut gehad’

Het is deze zomer dertig jaar geleden dat de HvA, zoals we die nu kennen, ontstond. Sergio Felter is informatiespecialist bij de bibliotheek van de faculteit Bewegen, Sport en Voeding. 30 jaar geleden, in 1996, studeerde hij Informatiedienstverlening en -management (IDM) aan de Hogeschool van Amsterdam. Wat hij zich herinnert: ‘De docenten waren heel erg betrokken.’

Sergio koos niet meteen voor deze opleiding. Hij studeerde eerder Rechten en Politicologie aan de Universiteit van Amsterdam. Maar die studies bevielen hem niet, vooral de massaliteit stond hem tegen. Hij was er niet op zijn plek. Uit een test rolde Informatiedienstverlening en -management. Deze opleiding bestaat niet meer als zelfstandige hbo-opleiding, maar nog wel als niet-bekostigd onderwijs. De opleiding zoals die was, ging op in Creative Business. Destijds was het al een kleine opleiding. Samen met de opleiding Boekhandel en Uitgeverij, was die gevestigd op de Keizersgracht.

Die kleinschaligheid was een voordeel. Sergio: “Het pand was klein en hokkerig, met veel trappetjes. We hadden ook al projectonderwijs, in kleine groepjes. Je kende iedereen en als je een vraag had aan een docent, liep je naar hem of haar toe en had je meteen antwoord. Je sprak je docenten echt dagelijks.“ In zijn laatste jaar verhuisde de opleiding naar gebouw de Leeuwenburg.

Wat voor vakken had je, wat leerde je er?

“Ik kreeg veel verschillende vakken. Het informatie zoeken is me het meeste bijgebleven. Hoe vind je zo snel mogelijk het antwoord op een zoekvraag. Ik moest ook een wijnkast zo doelmatig indelen als oefening voor het vak thesaurusbouw. Het klinkt simpel, maar dat is het niet. Het algemene vak communicatie was ook bijzonder leuk. Ik heb er later nog veel aan gehad. Alle vakken hebben nut gehad. Niet alle vakken heb ik in de praktijk gebruikt, maar het is goed om er mee in aanraking te zijn geweest.”

De betrokkenheid van docenten bij studenten was groot, herinnert Sergio zich. Er was een medestudent met mentale problemen en studieachterstand. Vanwege de kleinschaligheid hadden de docenten dat snel door. “Het werd heel persoonlijk door die docenten opgepakt, ik was onder de indruk wat ze voor hem deden. Ze wilden voorkomen dat hij zou uitvallen. Dat lukte.”

Sergio doorliep de studie zonder oponthoud. Hij vond het niet moeilijk. De stof was wel vrij algemeen. Digitalisering zat er nog niet bij, terwijl dat het vak erg heeft veranderd. Dus na zijn afstuderen heeft hij zichzelf bijgespijkerd op het gebied van social media en websites actueel houden. “Wij hadden het er destijds met elkaar al over, dat je je moest blijven ontwikkelen. Dat moet je echt zelf doen.” Zijn brede kennis komt hem in zijn huidige baan van pas.

Welk beeld had jij toen van je toekomst? In welke baan zag jij jezelf? “Eigenlijk was ik van plan om in een openbare bibliotheek te gaan werken. Helaas waren de instroommogelijkheden op managementniveau vrij beperkt in die tijd. Vanuit mijn afstudeerstage bij De Nederlandsche Bank heb ik de eerste jaren in de bankensector gewerkt. Mijn toekomstdromen zijn daarna best wel ingevuld. Ik wilde bij een goed doel werken, kennis verspreiden en maatschappelijk nuttig zijn. Via onder andere het Nederlandse Rode Kruis/GIRO555, Arbokenniscentrum Zorg Welzijn, de Protestantse Kerk Amsterdam en veel vrijwilligerswerk heb ik die dromen kunnen waarmaken.”

Studenten van nu staan erg onder druk. Wat zou je tegen ze willen zeggen?

“Blijf jezelf, doe je niet anders voor dan je bent. Anders kom je jezelf tegen. Als informatiespecialist begeleid ik studenten vanuit de bibliotheek. Ook studenten die wat langer over hun studie doen. Ik vind dat iets moois. Ik merk dat studenten ook wel eens met iemand anders dan een docent over hun studie willen praten. Dat is erg leuk.”

Inhoudelijk voelt Sergio zich sterk met het onderwijs van de faculteit verbonden. Dat zit zo: in zijn studietijd was hij aan de zware kant. Hij besloot flink af te vallen. Hij werd 25 kilo lichter door te gaan hardlopen. Dat doet hij nog steeds. Hij ontmoette er zijn vrouw door. Naast zijn werk bij de HvA, dat hij drie dagen doet, heeft hij nog een baan.

“Ik werk ook in een hardloopwinkel en als er een wat zwaarder iemand binnenkomt, ben ik altijd blij, want dan kan ik helpen vanuit mijn eigen ervaring. Om zoveel af te vallen ben ik destijds geholpen door een huisarts en een fysiotherapeut. Hun aanpak was toen vrij nieuw. Daarom vind ik het ook leuk om juist op deze faculteit te werken. Studenten gaan niet zomaar de ALO doen, ze hebben echt wat met sport en bewegen.”

Sergio: “Voor mij is de cirkel rond met mijn werk op deze faculteit, ik ben terug bij de HvA.”

[jurjenkvanderhoek]

VERHALENVERTELLER GIJS DRAGT VEBINDT HET VERLEDEN MET HET HEDEN

De fotograaf kiekt het moment. Zet een specifiek ogenblik vast in de tijd. Pint het op het prikbord van de geschiedenis. Gijs Dragt zoekt plekken op die ooit door schilders eerder werden vastgelegd. Op doek lijken deze momenten bevroren te zijn, maar in verf komt de omgeving in stilstand juist tot leven. Dragt vond de straten, de paden, de huizen, het uitzicht die Jos Lussenburg, Ben Viegers en Jan van Vuuren als vertegenwoordigers van de Veluwse schilders een eeuw eerder hebben gezien en vastgelegd. Deze plekken zijn veranderd nu, de tand des tijds heeft eraan gevreten. Of ze zijn verdwenen, uitgegumd en weggezakt in vergetelheid. Die omgeving, dat uitzicht geeft Dragt een nieuw gezicht in zijn project dat tot stand kwam in nauwe samenwerking met het Noord-Veluws Museum. Dragt legt de actuele situatie vast en zet het later nog digitaal naar zijn hand. De beweging van de tijd brengt hij in de compositie in. Deze verglijdt letterlijk in zijn beeld.

De mens kijkt met plezier over de schouder. Ziet graag terug in de tijd. Zelfs heeft de mens wel heimwee naar eerder. Hoe zag namelijk de wereld er toen destijds uit, hoe lag het erbij en ervoor vroeger. Zijn er nog herkenningspunten nu of is de schop er in gegaan. De herinnering kleurt veelal helder op, ook wanneer het aandenken zwart en grauw is. De mooie gedachten blijven, al hadden deze schaduwkanten die weggesleten zijn. Een gevleugelde uitspraak bij het omkijken is: 'vroeger was alles beter'. Het is eeuwig zonde wanneer een natuurgebied moet plaats maken voor een nieuwe wijk. Of dat een monumentaal gebouw plat gaat omwille van de vooruitgang. De omgeving dient zich te vernieuwen wil het zichzelf in stand kunnen houden. Natuurbranden zijn de gewoonste zaak van de wereld, daarna herstelt de natuur zich snel weer. Echter de mate waarin de mens de aarde om zeep helpt is in deze eeuw ongekend.

Terugkijken dat kan, vooruitkijken is onmogelijk. Naar wat geweest is en is voorbij gegaan kan met een nostalgische blik worden gekeken. Naar dat wat in de toekomst nog komen gaat valt te gissen. Misschien kan een logaritme uitkomst bieden of een glazen bol. Planologen plannen de toekomst, althans dat proberen ze. Maar de tijd gooit meestal roet in het eten, dat niet zo heet wordt gegeten als het is opgediend. De toekomst voorspellen is een heikele zaak. Daarom, omdat wat voor ons ligt ongewis is, kijken wij met belangstelling terug. Treden we graag in de voetsporen van voorgangers met naam en toenaam. Ook al zijn die voetsporen in de tijd onduidelijk geworden. We lopen graag de weg die iemand voor ons is gegaan. Dan herkennen we vroeger. Proeven de sfeer van weleer.

Kunstenaar Gijs Dragt trad in de voetsporen van enkele schilders die ooit de Veluwse omgeving vast hebben gelegd. Hij keek achterom en zocht de plekken op die deze schilders in verf op doek in beeld brachten. Nam er foto's van en bewerkte deze, zodat er een bewegend beeld in de tijd is ontstaan. In de composities is de sfeer van weleer te proeven. Kleurvegen geven de vertaling van gister naar vandaag aan. Dragt heeft niet het moment stil gezet, maar juist door laten klinken. Het galmt over het beeldvlak. De aan de hand van schilderijen gevonden plekken echoën in de tijd. Het zicht is gewijzigd of helemaal verdwenen. Maar het verleden klinkt in het heden. Voor de schilders is Dragt een ziener, een voorziener. Hij ziet wat zij zagen en hoopten te zien.

Het reizen en onderzoeken, het herbeleven is van alle tijden. Gijs Dragt reist in de voetsporen van drie beeldend kunstenaars op de noordelijke Veluwe. Hij reist terug in de tijd van een eeuw geleden en vindt er het zijn van nu in terug. Op zoek naar de locaties van de schilderijen, indien mogelijk naar hetzelfde standpunt. Hij kijkt, observeert, fotografeert, en laat zien wat er veranderd is, wat nog hetzelfde. De effecten maakt hij met de camera tijdens het fotograferen en later op de computer thuis met digitale programma's. Zijn werkwijze is te vergelijken met die van de schilders, die thuis in het atelier hun schilderijen vervolmaakten. En Dragt vraagt zich af hoe het er op die plek een eeuw later nog uit zal zien. Zoals die schilders zich dat toen ook afvroegen, maar er alleen hun gedachten over konden laten gaan. Met de nu beschikbare digitale technieken kan Dragt vooruit kijken in de tijd.

Korte levensbeschrijvingen in het boek “De Noord-Veluwe fotografisch geschilderd” doen mij de drie kunstenaars kennen die de fotograaf naliep. De manier waarop zij hun inspiratie uit de omgeving wisten vorm te geven. Het gebied doorkruisten om karakteristieke plekken meest en plein air vast te leggen en uit te werken. Het is niet zo verwonderlijk dat Gijs Dragt in Jos Lussenburg, Ben Viegers en Jan van Vuuren voorbeelden zag om na te volgen. Het boek geeft voldoende vergelijksmateriaal. Schilderijen zijn afgedrukt naast de composities die Dragt vormgaf. Zo kan de sfeer van toen worden geproefd en de vertaling van nu daarnaast worden gelegd. Bij de ene schilder zijn de vastgelegde plekken eenvoudiger in het heden te vinden dan bij de andere. Toch is Dragt op zoek gegaan en heeft voldoende aanknopingspunten gevonden om de plekken te vinden waarmee hij zijn verhaal over de Veluwe kan vertellen. Want dat is Gijs Dragt, een verhalenverteller. Zijn eerste en laatste woorden zijn de situatie van de Veluwse schilders en de locatie van nu. Daartussen vertelt hij zijn verhaal in een abstracte belijning, een kleuring van de herinnering. Dragt laat het niet bij het vastleggen van een beeld, meer nog wil hij een voorstelling creëren. Een compositie maken uit een bestaande situatie om zo een nieuw inzicht te scheppen. Zoals de schilder in het landschap, het stilleven of dorpsgezicht een ongeziene ziel legt.

Over Gijs Dragt is geen biografie afgedrukt, maar wel een beschrijving van zijn inspiratie en werkwijze. En op welke manier hij tot het project kwam om de Noord-Veluwe fotografisch te schilderen en daarmee trad in de voetsporen van Lussenburg, Viegers en Van Vuuren. Hoe de wereld er door zijn lens uitziet, want zegt hij “fotografie is het bevriezen van een moment dat direct daarna geschiedenis is. Dit heeft een magische betekenis. Het vertegenwoordigt een fractie van de seconde, waar je deelgenoot van was.” Die ene tel, dat het diafragma zich opent en het licht van de voorstelling in het hart van de camera binnenlaat, manipuleert Dragt later met het brein van de computer. Hij wil dat moment laten doorgaan, in beweging zetten. Aan die geschiedenis brengt hij een dynamiek zodat het voortduurt in het heden. Het verleden van gisteren is in zijn werk de blik in de toekomst. In de publicatie komen heden en verleden samen, lees ik, net zoals stilstand en beweging, mythe en werkelijkheid. fotografie en schilderkunst. Met de tijd als verbindende factor.

In zijn essay herhaalt Mischa Andriessen dat nog eens. Ik citeer: “In zijn kleurrijke beelden verbindt Dragt fotografie en schilderkunst, verbindt hij heden en verleden, verbindt hij stilstand en beweging. En verbindt hij wie kijken wil met wie gekeken heeft. Hij heeft een vorm gevonden waarin het er allemaal is. Allemaal op hetzelfde ogenblik. We zien wat hij heeft gezien, maar oom wat Lussenburg, Viegers en Van Vuuren hebben gezien, én wat zij hoogstwaarschijnlijk hadden willen zien. Dat gulle kijken is wat Dragt met de kijker deelt.”

De Noord-Veluwe fotografisch geschilderd. Gijs Dragt in de voetsporen van Jos Lussenburg, Ben Viegers en Jan van Vuuren. Teksten Lies van de Beek, Mischa Andriessen. Catalogus bij tentoonstelling in Noord-Veluws Museum tot 8 oktober 2023. Uitgave VanSpijk [photo] ArtBooks, 2023.

[jogjadays]

De laatste anderhalve week zijn we weer volledig terug in werkmodus. Naast de 'reguliere' werkzaamheden moesten we ook ons visum verlengen. Het visum dat we hadden was twee maanden geldig, en in principe kun je dit verlengen met nogmaals twee maanden.

Nu is het niet superduidelijk hoe dit moet. De lokale 'immigrasi' heeft wel een website, maar die werkte niet supergoed. Cemeti zou Sam uiteraard sowieso al helpen met haar visum, maar gelukkig wilde ze mij ook helpen.

Uiteindelijk kostte het ons vier trips naar het immigrasi-gebouw om een nieuwe sticker in ons paspoort te krijgen. De eerste keer was voor niets, gezien er iets in de documenten niet helemaal consistent was (wat het was weet ik nog steeds niet), de tweede keer had Ana van Cemeti wat wijzigingen doorgevoerd en was het daarmee 'ok'.

De derde keer moesten we foto's maken en vingerafdrukken inleveren, maar kregen we ook nog ineens wat vragen waarom we wilde verlengen, en de vierde keer konden we dus uiteindelijk onze paspoorten ophalen.

Nu is het immigrasi-gebouw niet echt om de hoek. Het is ongeveer een half uur rijden, of veertig minuten als het druk is. De laatste keer gingen Sam en ik met z'n tweeën, en hadden we een Grab (taxi) besteld vanuit huis. In de auto kwamen we er alleen achter dat Sam's internet niet meer werkte. Ik had ook geen internet op m'n telefoon dus realiseerden we ineens dat we geen manier hadden om een taxi terug te regelen.

Gezien tegenwoordig alles met apps gaat zoals Grab en Gojek rijden er niet echt zomaar taxi's rond. We moesten dus maar hopen er ergens wifi was bij het immigrasi-gebouw, want bellen kon ook niet.

Gelukkig was de Grab-driver op de heenweg erg praatzaam en aardig, alleen sprak hij geen Engels. Dus na een tijdje vroeg ik of hij wilde wachten bij immigrasi en ons dan 'offline, zonder app' terug wilden rijden, als het goed is zou het toch niet al te lang duren om onze paspoorten op te halen. Hij leek het prima te vinden, en was nog bezig met z'n koffie toen we alweer voor z'n neus stonden. Zo hadden we in ieder geval onze terugrit geregeld, en dus onze verlenging van ons visum.

Ondertussen was vooral Sam erg druk met het regelen van andere zaken voor haar werk. Zo was ze samen met Nuril van Cemeti naar een timmerman geweest om een tafel van teak te maken voor haar installatie. Sam had de tafel zelf ontworpen op de iPad en als het goed is zou de tafel komende week klaar moeten zijn.

Daarnaast was onderdeel van haar installatie een apparaatje dat aangesloten moest worden op een telefoon. Hiermee kon ze stemmen laten spelen wanneer er een elektronisch circuit werd gesloten. Deze oplossing was echter niet superstabiel en vereiste een telefoon. Dus zaten we al langer te kijken naar een minicomputer (Arduino) om dit voor elkaar te krijgen.

Een Arduino is echter geen 'ready-made' computer, maar het zijn letterlijk losse componenten zoals capacitors, resistors en allerlei andere elektronica die nodig is om een computer te laten werken. En hoewel er veel tutorials zijn, vereist het kennis en kunde (solderen, programmeren) om iets werkend te krijgen. Gelukkig had Sam via Cemeti iemand gevonden om te helpen.

Dit was Ragil, een grappige man met twee kinderen en een technische achtergrond die ooit eerder een (inmiddels grote) artiest in Indonesië had geholpen met een project. Hoewel hij meestal niet echt projecten aanneemt wilde hij wel luisteren wat Sam nodig had. En na dat Sam alles had uitgelegd en laten zien vroeg hij of hij er een paar dagen over kon nadenken en dan laten weten of hij zou helpen.

Vervolgens kwam Ragil langs met een eerste prototype. En niet alleen bleek hij super kundig, maar hij vond het vooral heel leuk en gezellig om langs te komen bij Cemeti en lekker te kletsen. En na nog twee meetings om wat dingen te testen kwam hij met de 'Samduino', een klein apparaatje dat nog beter werkt dan we hadden kunnen denken.

Ragil zelf vertelde dat hij het heel leuk vond om aan te werken en voelt zich ook echt betrokken bij Sam's installatie. Bovendien wilde hij de 'schematics' en de code delen, zodat wij thuis in Nederland er ook eentje kunnen bouwen mocht het nodig zijn.

Sam moest daarnaast nog verder aan een ander deel van het werk. Toen Julia en Justin er waren was ze in contact gekomen met een artiest die ijzer/metaal bewerkt. Met technieken die ze bij hem geleerd had moest ze nu aan de slag om een stuk metaal van bijna 1,5 x 1 meter te 'graveren'. Hoewel graveren niet echt de juiste term is. Ze moest 7 zinnen in het Cambodjaans buigen in dikke staaldraden, om die vervolgens te plakken tegen het metaal, om vervolgens met een rubberen hamer deze in een ander stuk metaal te slaan.

Dus na 3,5 dag non-stop ijzer buigen was ook dit project weer bijna afgerond. Waarmee steeds meer onderdelen van de installatie samenkomen.

Ondertussen namen we ook nog afscheid van de Australische artiest die ook onderdeel van de Cemeti residency was. Zij vertrok ietsje eerder naar huis dan gepland. Gelukkig hebben we op een leuke manier afscheid kunnen nemen.

En nu is het weer maandag en zit ik bij onze vaste stek Tujuan met een Tujuan latte en een ayam kecap bowl. Sam is nog aan het bijkomen van Waisak, een belangrijke Boeddhistische dag die gisteren plaatsvond in Indonesië en bij de Borobodur uitgebreid gevierd werd.

Yoga, onze vriend en tour guide, had geregeld dat Sam mee kon doen met de activiteiten, maar dat betekende dat ze al om 5 uur 's ochtends op weg was, een uur later met een stoet monniken 3km aan het lopen was naar de Borobodur, om vervolgens in de hitte het hele programma te volgen en na het aansteken van de lampionnen pas om 12 uur 's nachts thuis was.

Het was uiteindelijk wel een heel mooie dag, waarbij het voor Sam bijzonder was om mee te maken hoe het Boeddhisme beleefd wordt in een land als Indonesië, dat wel een Boeddhistische geschiedenis heeft, maar hier al honderden jaren niet meer mee bezig is.

Voor komende week staan er ongetwijfeld weer allerlei dingen op de stapel, maar voor nu ga ik weer verder met mijn werk en proberen we wat uit te rusten.

[micmacatelier2]

4DE / Ontwerp Typografisch gebouw. Bouwstijl en lettertype op elkaar afstemmen.

[retecool]

Is dat een wereldwonder in je broekje of ben je blij me te zien

Is dat een wereldwonder in je broekje of ben je blij me te zien

Elke keer wanneer een wethouder in Waddinxveen of Deelraadvoorzitter uit Emmer-Compascuum een nieuw gebouw opent wordt er met onverholen trots gesproken over een nieuw wereldwonder dat onthuld wordt. Dat slaat dan natuurlijk als een tang op een varken, waarna het varken op een knop ramt en het gebouw geopend is. Nu is goed te begrijpen dat wanneer je hele leven verbonden is met een dergelijk…

[vrijheidscamperaars]

Vandaag was onze laatste dag in Schotland. We hebben intens genoten, maar ook stil gestaan bij mama's roots en mooie herinneringen opgehaald.

Voordat we naar het vliegveld gingen zijn we nog even gaan kijken bij grans oude woning daarna zijn we doorlopen naar de Keptie Pond.

We hebben in Edinburgh al meerdere telefooncellen zien staan, maar deze waren niet meer in gebruik, ze werden gebruikt als opslag. Maar bij de Keptie Pond waren we erg verbaasd dat deze telefoon wel degelijk in gebruik was. We hadden nog wat oude ponden die je hier in Schotland nergens meer kunt inleveren (zelfs niet bij de bank), maar deze oude telefooncel accepteerde deze oude munten wel en we hebben lekker ouderwets naar Nederland gebeld. Per seconde ging er 2 cent af, net als vroeger, Super grappig.

Bij de Keptie Pond staat een watertoren die er al staat sinds 1885. Deze is in gebruik geweest tot 1905 daarna kon er niet meer voldaan worden aan de vraag van water.

The Abbey is nog zo'n mooi gebouw in Arbroath uit 1178. Mijn oom was de eerste die op die plek is gaan trouwen, sindsdien is het een zeer populaire plek geworden om te gaan trouwen, maar ook om as op uit te strooien. Een plek waar de locale bevolking erg trots op is.

[roderidderhottakes]

De Roder Ridder - Het wapen van Rihei

Het Oosters avontuur beginnen we met een prent.

Het Portugese schip, dat zoals bekend, niet op het Japanse vaste land mocht aanmeren, maar enkel in specifieke havens iets of wat welkom was, staat helemaal links. Onderaan is er een bootje dat de handelaars naar het land brengt. Rechts zie je de stenen muren en een gebouw er op. Er staan ook al boompjes bij die zo onderhouden worden dat er tussen de takken veel open ruimtes zijn. Dat principe van groenonderhoud met aandacht voor de lege ruimtes, is gekend als "mu".

Voorlopig is de Japanse invloed natuurlijk beperkt, ze moeten het land nog binnen geraken, maar het is een voorproefje van wat ons te wachten staat.

[rotterdamvanalles]

De bouw van het gebouw de Delftse Poort op het Weena, 1988-1990.

Het gebouw Delftse Poort aan het Weena in het centrum van Rotterdam was tot mei 2009 het hoogste gebouw van Nederland. Het is in 1991 opgeleverd, is 151 m hoog en heeft 41 verdiepingen. Het is ontworpen door Abe Bonnema.

Het gebouw staat aan het Weena, naast het centraal station. Dit stationsgebouw uit 2014 kwam in plaats van het stationsgebouw van 1957 dat op zijn beurt weer station Delftsche Poort verving.

De eerste paal werd geslagen op 19 november 1988 door toenmalig burgemeester Bram Peper. In totaal rust het gebouw op 957 heipalen. Het hoogste punt werd bereikt op 22 januari 1990, de feestelijke opening door prinses Margriet en haar man Pieter van Vollenhoven volgde 22 mei 1992. Inclusief de opbouw reikte de totale hoogte tot 164,0 meter, maar deze opbouw in de vorm van een radio-zendmast is in de loop van 2012 verwijderd. De laagste van de twee torens komt tot 93 meter. Het gehele complex wordt bediend door 28 liften.

Oorspronkelijk was verzekeringsmaatschappij Nationale-Nederlanden enig gebruiker van het gebouw. In 2005 werd het door eigenaar ING verkocht onder de conditie dat de verzekeringsdochter het pand nog ten minste tien jaar zou blijven huren. In april 2015 werd het gebouw heropend door de nieuwe eigenaar CBRE Global Investors met 65 000 m² kantoorruimte. Nationale-Nederlanden huurt nu nog een derde van het gebouw, het opvallende logo is van het gebouw verdwenen. In 2017 volgde een nieuwe verbouwing omdat het CBRE niet lukte huurders te vinden voor de rest van Delftse Poort.

De fotograaf is Jan v.d. Stelt en de foto komt van de site rovm-digitaal.nl. De informatie komt van Wikipedia.

2023

[pollonegro666]

2022/12/10 Desde la azotea del edificio tuvimos una vista panorámica de todos los edificios que lo rodean y del castillo que es faro y guardián de la ciudad.

From the roof of the building we had a panoramic view of all the buildings that surround it and the castle that is the lighthouse and guardian of the city.

Google translation into Italian: Dal tetto dell'edificio avevamo una vista panoramica di tutti gli edifici che lo circondano e del castello che è il faro e il guardiano della città.

Google Translation into Portuguese: Da cobertura do edifício tínhamos uma vista panorâmica de todos os edifícios que o rodeiam e do castelo que é o farol e guardião da cidade.

Google Translation into French: Du toit du bâtiment, nous avions une vue panoramique sur tous les bâtiments qui l'entourent et sur le château qui est le phare et le gardien de la ville.

Google Translation into Arabic: من سطح المبنى ، كان لدينا منظر بانورامي لجميع المباني المحيطة به والقلعة التي تعتبر منارة المدينة وحارسها.

Google Translation into German: Vom Dach des Gebäudes hatten wir einen Panoramablick auf alle umliegenden Gebäude und auf die Burg, die das Leuchtfeuer und die Wächterin der Stadt ist.

Google Translation into Albanisch: Nga maja e godinës kishim një pamje panoramike të të gjitha ndërtesave përreth dhe kështjellës e cila është fener dhe roje i qytetit.

Google Translation into Armenian: Շենքի վերևից պանորամային տեսարան ունեինք դեպի շրջակա բոլոր շենքերը և քաղաքի փարոսն ու պահապանը հանդիսացող ամրոցը։

Google Translation into Bulgarian: От върха на сградата имахме панорамна гледка към всички околни сгради и замъка, който е фар и пазител на града.

Google Translation into Czech: Z horní části budovy jsme měli panoramatický výhled na všechny okolní budovy a hrad, který je majákem a strážcem města.

Google Translation into Croatian: S vrha zgrade imali smo panoramski pogled na sve okolne zgrade i dvorac koji je svjetionik i čuvar grada.

Google Translation into Slovak: Z vrchu budovy sa nám naskytol panoramatický výhľad na všetky okolité budovy a hrad, ktorý je majákom a strážcom mesta.

Google Translation into Slovenian: Z vrha stavbe smo imeli panoramski pogled na vse okoliške stavbe in grad, ki je svetilnik in varuh mesta.

Google Translation into Estonian: Hoone tipust avanes panoraamvaade kõikidele ümbritsevatele hoonetele ja lossile, mis on linna majakas ja valvur.

Google Translation into Suomi: Rakennuksen huipulta avautui panoraamanäkymä kaikkiin ympäröiviin rakennuksiin ja linnaan, joka on kaupungin majakka ja vartija.

Google Translation into Greek: Από την κορυφή του κτιρίου είχαμε πανοραμική θέα σε όλα τα γύρω κτίρια και το κάστρο που είναι ο φάρος και ο φύλακας της πόλης.

Google Translation into Dutch: Vanaf de top van het gebouw hadden we een panoramisch uitzicht op alle omliggende gebouwen en het kasteel dat het baken en de bewaker van de stad is.

Google Translation into Norwegian: Fra toppen av bygningen hadde vi panoramautsikt over alle de omkringliggende bygningene og slottet som er byens fyrtårn og vokter.

Google Translation into Polish: Ze szczytu budynku mieliśmy panoramiczny widok na wszystkie okoliczne budynki oraz zamek, który jest latarnią morską i strażnikiem miasta.

Google Translation into Romanian: Din vârful clădirii aveam o vedere panoramică a tuturor clădirilor din jur și a castelului care este farul și gardianul orașului.

Google Translation into Russian: С вершины здания открывался панорамный вид на все окружающие здания и замок, который является маяком и хранителем города.

Google Translation into Serbian: Са врха зграде имали смо панорамски поглед на све околне зграде и замак који је светионик и чувар града.

Google Translation into Swedish: Från toppen av byggnaden hade vi panoramautsikt över alla omgivande byggnader och slottet som är stadens ledstjärna och väktare.

Google Translation into Turkish: Binanın tepesinden, çevredeki tüm binaların ve şehrin feneri ve koruyucusu olan kalenin panoramik manzarasını gördük.

Google Translation into Ukrainian: З вершини будівлі ми мали панорамний вид на всі навколишні будівлі та замок, який є маяком і охоронцем міста.

Google Translation into Bengali: বিল্ডিংয়ের শীর্ষ থেকে আমরা আশেপাশের সমস্ত বিল্ডিং এবং দুর্গের একটি প্যানোরামিক ভিউ পেয়েছি যা শহরের আলোকবর্তিকা এবং অভিভাবক।

Google Translation into Chinese: 从建筑物的顶部我们可以看到周围所有建筑物和城堡的全景，城堡是城市的灯塔和守护者。

Google Translation into Korean: 건물 꼭대기에서 우리는 모든 주변 건물과 도시의 등대이자 수호자인 성의 전경을 볼 수 있었습니다.

Google Translation into Hebrew: ממרומי הבניין נשקף נוף פנורמי של כל המבנים מסביב והטירה שהיא המגדלור והשומר של העיר.

Google Translation into Hindi: इमारत के ऊपर से हमें आसपास की सभी इमारतों और महल का विहंगम दृश्य दिखाई देता है जो शहर का बीकन और संरक्षक है।

Google Translation into Indonesian: Dari atas gedung kami dapat melihat panorama semua bangunan di sekitarnya dan kastil yang merupakan mercusuar dan penjaga kota.

Google Translation into Japanese: 建物の頂上からは、周囲のすべての建物と、街の標識であり守護者である城のパノラマビューがありました。

Google Translation into Kyrgyz: Имараттын чокусунан биз бардык курчап турган имараттарды жана шаардын маякы жана сакчысы болгон сепилдин панорамалык көрүнүшүнө ээ болдук.

Google Translation into Malay: Dari atas bangunan kami dapat melihat panorama semua bangunan di sekeliling dan istana yang merupakan mercusuar dan penjaga bandar.

Google Translation into Panjabi: ਇਮਾਰਤ ਦੇ ਸਿਖਰ ਤੋਂ ਅਸੀਂ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਇਮਾਰਤਾਂ ਅਤੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਸੀ ਜੋ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਬੀਕਨ ਅਤੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਹੈ।

Google Translation into Pashtun: د ودانۍ له پورتنۍ برخې څخه موږ د شاوخوا شاوخوا ودانیو او کلا چې د ښار بنګ او ساتونکی دی یو منظره لید درلود.

Google Translation into Persian: از بالای ساختمان منظره ای پانوراما از تمام ساختمان های اطراف و قلعه ای که چراغ راه و نگهبان شهر است داشتیم.

Google Translation into Tagalog: Mula sa tuktok ng gusali ay natanaw namin ang lahat ng nakapalibot na mga gusali at ang kastilyo na siyang beacon at tagapag-alaga ng lungsod.

Google Translation into Thai: จากด้านบนสุดของอาคาร เรามองเห็นทัศนียภาพรอบด้านของอาคารโดยรอบทั้งหมดและปราสาทซึ่งเป็นประภาคารและผู้พิทักษ์เมือง

Google Translation into Urdu: عمارت کے اوپر سے ہم نے اردگرد کی تمام عمارتوں اور قلعے کا ایک خوبصورت نظارہ کیا جو شہر کا مینارہ اور محافظ ہے۔