#Paul Bonatz

[architectureofdoom]

Elbe bridge near Dessau, Paul Bonatz, 1937-38

[sp-arqtec]

Paul Bonatz

[germanpostwarmodern]

Richmodishaus (1928-29) in Cologne, Germany, by Paul Bonatz

[veredes]

La planta y la ruina | Miguel Ángel Díaz Camacho

Recuerdo la primera vez que tuve un original ante mis ojos. Aquella planta dibujada a lápiz contenía toda la información necesaria para la ejecución del proyecto: cotas, niveles, acabados, materiales, tipos de muro, altura de techos, programa, soporte, relación con el entorno inmediato…Más que una planta podríamos decir que se trataba de un mapa, una estructura latente de una manera muy concreta y determinada de ordenar el mundo: era un proyecto en forma de atlas, era una planta de Javier Carvajal, del que se decía que llegaba a poner cotas al agua

“para expresar su precisa precisión”.

[...]

Miguel Ángel Díaz Camacho. Doctor Arquitecto Madrid. Marzo 2016.

[teconozcomascarita]

Drachenlochbrücke. Mühlhausen im Täle, Hohenstadt, Göppingen,  Baden-Würtemberg. Paul Bonatz, ca. 1936

[supersimetria]

paul bonatz kornwestheim

(vía DQ23pqdWsAEHXTv.jpg (504×600))

[johnroeluna]

Paul Bonatz, Stuttgarter Bahnhof, 1928

[unnuetzesstuttgartwissen]

ERFINDUNGEN

Wusstest Du schon…?

… dass der erste Büstenhalter, im heute bekannten Design, 1904 in Cannstatt entworfen wurde? Der Korsettmacher Wilhelm Meyer-Ilschen entwickelte dort seinen „Büstenhalter ohne Unterteil“. Sprich: Das Modell „Hautana“ war der erste reine Körbchen-Büstenhalter, der ohne Unter- und Längsstützen auskam, die wie eine Art Hosenträger Halt gaben.

… dass ebenfalls in Cannstatt das erste Motorrad der Welt fuhr? Der Reitwagen – der Vorgänger des Motorrads – war bereits 1885 auf den Straßen des Kurorts unterwegs.

…dass die berühmte Flex, und damit auch das Wort „flexen“, aus Stuttgart kommt? Die Flex – durch eine „flexible“ Welle angetrieben – wurde in den 1950er-Jahren von der Firma Ackermann & Schmitt erfunden, die ihren Sitz im Stuttgarter Osten hatte.

…dass eines der meistverkauften Automodelle der Welt in Stuttgart-Nord entstand? Anfang der 1930er-Jahre entwarf Ferdinand Porsche den Plan für einen Kleinwagen für jedermann. In der Garage seiner Villa auf dem Killesberg, wurden Porsches Pläne schließlich in die Tat umgesetzt. Zwei Jahre später rollten die ersten drei fertigen Wagen des Modells „Kraft durch Freude“ aus seiner Garage. Das, später als VW Käfer bekannte Fahrzeug, ist bis heute das am vierthäufigsten verkaufte Automobilmodell.

…dass der Aktenordner, wie wir ihn heute kennen, von Louis Leitz in Feuerbach erfunden wurde? Die Firma Leitz entwickelte den Hebelmechanismus, der das Auseinanderbiegen der Metallbügel wesentlich erleichterte, die Raumsparschlitze im Deckel und das Griffloch am Ordnerrücken.

… dass die Technische Hochschule Stuttgart einen eigenen Architekturstil hervorgebracht hatte? Bekanntester Architekt dieser sogenannten „Stuttgarter Schule“ war Paul Bonatz. Er entwarf unter anderem den Stuttgarter Hauptbahnhof, die Feuerbacher Festhalle, die Villa Ferdinand Porsches auf dem Killesberg und die ältesten Bauten im Untertürkheimer Inselbad. Die Anhänger der „Stuttgarter Schule“ entwarfen zwischen den Beiden Weltkriegen Gebäude, die moderner als der Historismus, aber klassischer und koservativer als der Bauhausstil waren.

Wusstest Du schon… dass es noch viel viel mehr Unnützes Stuttgartwissen in zwei gleichnamigen Büchern gibt? Sie sind im Buchhandel erhältlich und unter www.usw-onlineshop.de

#stuttgart #stuggi #kessel

[ansiklomedia]

Paul Bonatz Kimdir?

Alman mimarıdır (Metz 1877-Stuttgart 1956).

Münih Teknik Yüksekokulu’nda öğrenimini tamamladı (1900), Stuttgart Teknik Yüksekokulu Mimarlık Fakültesi’nde Prof. Theodor Fischer’in yanında asistanlık yaptı, 1908’de profesörlüğe yükseldi ve Stuttgart gar proje yarışmasını kazandı.

1916’da Türkiye’ye geldi. İstanbul Teknik Üniversitesi’nde öğretim üyesi olarak düzenli bir mimarlık öğretiminin…

[historyontheorientexpress]

The Ankara Opera Building, which hosts performances by the Ankara State Opera and Ballet and Ankara State Theater was designed and built as an exhibition center and only later converted into an opera house. In 1933 the National Economy Community opened an international competition for the building stating that it had to be in modernist style. A proposal by Şevki Balmumcu received first prize and construction went ahead between 1933 and 1934. In 1948 Paul Bonatz converted the building into an opera house and his addition of traditional Turkish architectural details made it more “national.” Balmumcu was not consulted about the building’s renovation, which disappointed and professionally disturbed him for years to come. In the garden of the building there are sculptures of Leyla Gencer, Cüneyt Gencer and Muhsin Ertuğrul.

Günümüzde hem Ankara Devlet Opera ve Balesi temsillerine ev sahipliği yapan hem de Büyük Tiyatro adıyla Ankara Devlet Tiyatrosu için bir sahne olarak hizmet veren Ankara Opera Binası, ilk olarak bir sergi sarayı olarak inşa edildi, daha sonra opera binasına dönüştürüldü. Binanın tasarımına, Milli İktisat ve Tasarruf Cemiyeti’nin 1933’te açtığı uluslararası bir yarışma sonunda karar verildi. Yarışmanın duyurusunda, tasarımın modernist üslupta olması gerektiği özellikle belirtildi. Birinci seçilerek mimarı Şevki Balmumcu’ya büyük bir prestij kazandıran proje 1933-1934 yıllarında uygulandı. Paul Bonatz, 1948’te binayı işlevinden çok farklı olarak bir opera binasına çevirdi; Geleneksel Türk Mimarlığı’ndan detaylar ekleyerek binayı “millîleştirdi”. Tasarladığı binanın kendisine hiç danışılmadan, dönemin eğilimi olan İkinci Ulusal Mimarlık’a uygun hâle getirilmesi, Balmumcu’yu mesleki anlamda olumsuz etkiledi. Caddeye paralel uzanan ve birbirini dik kesen iki kitleden oluşan binanın bahçesinde Leyla Gencer, Cüneyt Gencer ve Muhsin Ertuğrul’un heykelleri bulunmaktadır.

[airport-taxi]

Munich football stadiums and locations

Munich football stadiums and locations

Westfalenstadion:

The arena is one of the most popular football arenas in Europe and is famous for its climate. It has an association limit of 81,365 (standing and situated) and a worldwide limit of 65,829 (situated in particular). It is Germany's biggest arena, the seventh-biggest in Europe, and the third-biggest home to a first class European club after Camp Nou and the Santiago Bernabéu Stadium. It holds the European record for normal fan participation, set in the 2011–2012 season with practically 1.37 million observers more than 17 games at a normal of 80,588 for every game. The property of the Westfalenstadion, initially having a place with the city of Dortmund and later offered to the club Borussia Dortmund, was offered to a land trust in 2002 when the club was confronting genuine monetary issues. Following that, Westfalenstadion was in the ownership of Florian Homm for around two years, it was sold back to a land trust with Borussia Dortmund aiming to repurchase the arena step by step up to 2017. In any case, the club couldn't pay the customary rates in spring 2005 and the holders of the trust concurred in scaling back the benefit's loan fees and permitted the club to pay the rates after money related redesign. Due to these measures, chapter 11 of the club was maintained a strategic distance from and the fate of the office was made sure about.

Allianz Arena:

It is a football arena in Munich, Bavaria, Germany with a 70,000 seating limit with respect to worldwide matches and 75,000 for homegrown matches. The field was authorized by the Allianz Arena München Stadium GmbH, established in 2001, and was possessed in equivalent parts by the two football clubs that call it home.

Veltins-Arena:

The Veltins-Arena was made as a multi-practical field of two levels that totally encompass the battleground. These consider an association limit of 62,271 onlookers (standing and situated) and a global limit of 54,740. For class coordinates, the North stand is left as standing lines (limit: 16,307) to oblige the, while for worldwide matches, these are changed over to seats (limit: 8,600). The 72 VIP lounges structure a ring around the whole arena, isolating the main level from the subsequent level. On the fundamental Western show off, the VIP limit is expanded by a second degree of parlors straightforwardly underneath the principle belt.

Mercedes-Benz Arena:

It is an arena situated in Stuttgart, Germany. 

From the 2008–09 season, the arena was renamed the Mercedes-Benz Arena, beginning with a pre-season agreeable against Arsenal on 30 July 2008. The arena was initially implicit 1933 after plans by German modeler Paul Bonatz. The arena limit was diminished to around 41,000, after one stand was crushed during summer 2009 during the time spent changing over it to an unadulterated football field. The reconstructed field was finished in December 2011 with another limit of 60,000, including terracing. 

The Mercedes-Benz Arena includes an extraordinary texture rooftop development, making it effectively conspicuous. Made of accuracy customized layers of PVC-covered polyester, the rooftop tissue is sufficiently solid to withstand 1,000 kg of weight for each square decimeter. It is suspended from a stylish steel outline that goes around the whole arena weighing roughly 2,700 metric tons. The steel links associating the rooftop to the edge alone weigh around 420 tons. The rooftop was included during the restoration going before the 1993 World Athletics Championships.

So, if you want to visit Munich football stadium then you must need a Munich taxi service, So you will easily going Munich football stadium with comfort. If you want to get best and VIP service from Munich Taxi Services company then you must visit their website and contact them.

Email: info@munich-airport-taxi.de Number: +4917670108481

[architectureofdoom]

Neckar barrage, Rockenau, Paul Bonatz, 1933

[nebris]

Wilhelm Kreis (17 March 1873 – 13 August 1955) was a prominent German architect and professor of architecture, active through four political systems in German history: the Wilhelmine era, the Weimar Republic, the Third Reich, and the foundation of the Federal Republic.  

Kreis was born in Eltville am Rhein in Hesse-Nassau. He first came to prominence with his 1896 submission for the Völkerschlachtdenkmal in Leipzig, although the commission went to Bruno Schmitz.  Around the turn of the century, Kreis designed 58 of the Bismarck Towers, a number of civic projects in Dresden, the 1924 William Marx house, and other significant projects.  The 1926 Rheinhalle (today:Tonhalle Düsseldorf) in Düsseldorf was his first major cultural project, followed by the German Hygiene Museum in Dresden.  As opposed to the modernist movement then emerging, Kreis was among those architects like Heinrich Tessenow and Paul Bonatz who continued to work in a historical, conservative style.

Kreis was dismissed from the presidency of the League of German Architects (BDA) in 1933 and he saw his commissions dry up as a result. But within two years he was again working, under the direction of Albert Speer, for war projects in Dresden and the gigantic plans for Berlin, notably the design for the massive Soldiers Hall.  Employing the respected Kreis brought Speer some legitimacy; Kreis responded by becoming an active supporter of National Socialism.  He was named as one of the Reich's most important artists in the Gottbegnadeten list of September 1944.  

In the postwar period, Kreis continued to receive commissions despite his advanced age.

https://en.wikipedia.org/wiki/Wilhelm_Kreis

[germanpostwarmodern]

Together with his father Erich Jürgen Elingius has shaped three quarters of a century of modern architecture in Hamburg. He graduated under Paul Bonatz from Technische Hochschule Stuttgart in 1938 and only a year later was drafted for service in the Wehrmacht, a service that only ended at the end of the war in 1945. Shortly thereafter in 1946 Jürgen Elingius joined the practice of his father and Gottfried Schramm, a partnership that continued after Erich Elingius’ death in 1948 and which Jürgen Elingius only terminated by the mid-1960s. Together with changing partners JE was involved in a number of pivotal projects in postwar Hamburg, among them the Großmarkthalle and the Iranian-Islamic Mosque, a very interesting amalgam of traditional and modern design elements. I recently found this work catalogue, „Jürgen Elingius: Bauten 1946-1972“, published by in and likely initiated by the architect himself as a sort of interim retrospective and glance into the future. Accordingly it contains built works from the past just as well as projects and buildings in progress. The catalogue shows Elingius as a restrained architect, rooted in both modern architecture and Hamburgian tradition, whose buildings impress with strong detailing rather than a grand gesture. They also possess an equally strong sense of context and often blend in with their surroundings, a quality not always present in postwar architecture. „Jürgen Elingius: Bauten 1946-1972“ is as unagitated as its protagonists‘ architecture and another welcome addition to my collection of monographs on postwar German architects.

[veredes]

Lecciones del arquetipo | Miguel Ángel Díaz Camacho

A principio de los años 20 en Alemania, un notable grupo de arquitectos tradicionalistas establecen -de manera individual- un modelo sachlich, objetivo, para el proyecto de arquitectura. En realidad, la objetividad surge desde la común aceptación de un arquetipo, un origen simbólico que forma parte del inconsciente colectivo en un determinado contexto.

[...] 

Miguel Ángel Díaz Camacho. Doctor Arquitecto Madrid. Febrero 2016.

[portosaar]

STADSWANDELING DUSSELDORF

STADSWANDELING DUSSELDORF (SNEL IN ELKAAR GEFLANSD, HET GAAT OM DE INHOUD NIET DE TEKST/GRAMMATICA)

Wandeling van k21 naar k20 Duur: 30/35 min Dmv Google maps de route volgen, begeleid door Saar en eventueel Sharan/Nina 

Standehaus Park 

Park naast k21, er zijn een aantal mooie paden in het park, een mooi groot meer en interessante gebouwen, niet alleen in het park, maar ook aan de rand van het park. Rondom het merengebied is een verbazingwekkende hoeveelheid eenden aanwezig die goed wordt gevoed door de lokale bevolking, er zijn enkele mooie beelden en veel zitbanken om te relaxen en op adem te komen in deze levendige stad. 

Graf-Adolf-Platz 

De Graf-Adolf-Platz in Düsseldorf is een van de belangrijke verkeersknooppunten van de stad en was vroeger ook het startpunt voor lange-afstandsreizen. De Graf-Adolf-Platz werd gebouwd in 1902 op het gebied van de parade grond van de voormalige kazerne en verlaten Düsseldorf station van de Bergische spoorwegmaatschappij. De naam werd gegeven aan de plaats ter ere van graaf Adolf von Berg , die 1288 Düsseldorf naar de stad had verheven. Van 1933 tot 1945 heette het Adolf Hitler Platz. Grap uit de naoorlogse periode: een oude dame wil met de tram naar het “Adolf Hitler-plein” gaan, door de chauffeur wordt verteld dat het nu "Graf-Adolf-Platz" heet. Ze reageert tevreden dat "Hitler" dat ook maar verdiend heeft.  

Stahlhof 

De staalfabriek aan de Bastionstraße 39 in Düsseldorf is de zetel van de administratieve rechtbank van Düsseldorf. Het gebouw werd gebouwd van 1906 tot 1908 naar ontwerpen van Johannes Radke samen met Theo Westbrock voor de staalfabriek AG . Het representatieve gebouw, waarvan de naam is gebaseerd op het Londense Stalhof , is ontstaan ​​uit het zelfbeeld van de staalindustrie. De  ‘industriële baronnen’ waren er trots op dat er wereldwijd vraag was naar hun staalproducten. Dus, als een teken van hun macht richtten ze een monumentaal ogende structuur op en bevestigden een wirwar van dingen als architecturale sieraden aan de bovenkant van het gebouw. In de jaren 1920 werd het Neue Stahlhof gebouwd aan de zuidkant van de staalfabriek volgens plannen van de architect Paul Bonatz als een ander administratiegebouw voor de staalindustrie. Ook grenzend is het gerolde stalen huis, dat dateert uit de late jaren 1930. Het met rode zandsteen geblindeerde kantoorgebouw realiseert haar monumentale effect door de combinatie van materiaal, massa, structuur en symboliek. Talloze sculpturen vertegenwoordigen allegorisch de industrie en de handel. De beeldhouwer was Adolf Simatschek.  

Martinssäule 

Dit is een eenvoudig monument bovenop een hoge kolom in de oude binnenstad van Düsseldorf, dat een goed verhaal heeft. Als je dit sculptuur bestudeert, is het niet zo gedetailleerd, maar het toont Sint Maarten die zijn mantel aanbiedt aan een bedelaar. Ieder jaar wordt op 10 november dit feit herdacht met een grote lampion optocht. Het beeld werd onthuld in 1965. Het is een simplistisch sculptuur en waarschijnlijk geïnspireerd door de Griekse schilder El Greco wiens meesterwerk Martin And The Beggar wereldberoemd is.   

Vier karyatiden 

Beeld van 4 vrouwen. Caryatid is een vrouwelijke pilaar die de huisstructuur ondersteunt en symboliseert. Deze dames in Düsseldorf werden gebouwd in 1881 en representeren de "Four arts". Dat zie je door wat ze in hun handen hebben: een muziekinstrument, schilderspalet, een beeld en een gevel. Ze representeren muziek, schilderkunst, beeldhouwkunst en architectuur. 

St andreas Kerk 

Gebouwd in de stijl van de Barok. Het is een rooms katholieke Dominicaanse kerk. Zeer fraai interieur, licht en luchtig. Het stucwerk van met name de plafonds is prachtig. Er is rond de kerst een grote kerststal aanwezig. Gebouwd tussen 1622 en 1629. Erg mooie bezienswaardigheid, zowel de buiten als de binnenkant.  (We kunnen hier naar binnen voor de kerststal, voor zover ik kan vinden gratis entree)  

Kunsthalle De Kunsthalle Düsseldorf – officieel Kunsthalle und Kunstverein für die Rheinlande und Westfalen. 

De kunsthal is in 1967 gebouwd op de plek van de oorspronkelijke Kunsthalle uit 1891, die eind jaren vijftig werd gesloopt. De nieuwe Kunsthalle werd gebouwd naar een ontwerp van architectenbureau Beckmann und Brockes, van betonnen elementen, hetgeen in de jaren vijftig en zestig een gebruikelijke bouwwijze was. In de kunsthal vinden zowel de expositieruimte als de kunstenaarsvereniging onderdak. Eind jaren negentig, na een lange discussie waarbij ook sloop van de kunsthal ter sprake kwam, werd besloten het gebouw te moderniseren. Het Architektenteam rheinflügel heeft omvangrijke renoveringswerken uitgevoerd en de kunsthal werd in juli 2002 weer voor het publiek geopend. De kunsthal beschikt niet over een eigen kunstcollectie, maar was van de aanvang af een ruimte voor wisseltentoonstellingen van hedendaagse kunst.