#Periscoop film

[vrijaziatisch]

Indië Verloren - Periscoop Film

"Een koloniale oorlog verkopen", een onthullende documentaire over de oorlogspropaganda die door Nederland gebruikt werd om de herkolonisatie van het door zichzelf onafhankelijk verklaarde Indonesië te rechtvaardigen.

[deprotagonisten]

Gunda

Recensie Gunda ★★★1/2 - vanaf 17-10 in de bioscoop Een filmisch zeer fraaie coming of age over onder andere varkens. Ik zou bijna mijn rijtjeshuis willen inwisselen voor de boerderij. En wat een geluid! @PeriscoopFilm @FilmIncSocial #gunda

De documentaire Gunda gaat over een varken dat 12 biggen opvoedt op een boerderij. Ruimte is er genoeg en ook andere dieren kunnen hun gang gaan. Wat wij van Gunda vinden, lees je in onze recensie. (more…)

[thismademydaynl]

Deze content is vanaf oktober bij Picl

Deze content is vanaf oktober te zien op Picl

Deze documentaires en films zijn vanaf oktober bij Picl te zien Bron: Herrie Film & TV | Picl Logo

Tussen alle spektakel in de bioscoop en het overweldigende aanbod bij de on demand diensten. Kan je gelukkig terecht bij een ander platform, voor wat diepgang. In septemberkwamen een aantal documentaires en films online, maar hieronder staan de titels die vanaf oktober bij Picl te zien zijn. Deze…

[rpsabetto]

Whitney: Can I Be Me?

Whitney: Can I Be Me?

(UK / USA 2017)

Whitney Houston certainly needs no introduction, and I don’t need to remind anyone about her drug-fueled decline or her sad death five years ago. I saw her perform once when she toured for her first album, but I was never a fan. Still, I observed her career from the sidelines and know all her hits (and misses). To borrow from one of her songs, she almost had it all. Almost.

Co-dir…

[sbgraphic]

WOLFWALKERS - Official Trailer NL from Periscoop Film on Vimeo.

Een bijzonder spannend en adembenemend mooi avontuur, vol van magie, Keltische mythes, vriendschap en liefde voor de natuur, die zowel kinderen als volwassenen zal betoveren.

In een magisch Ierland wonen Wolfwalkers. Je herkent ze aan hun fonkelend rode haar en grote ogen. Zij kunnen niet alleen praten met wolven, maar ook wonden genezen en zelf in een wolf veranderen. Mensen denken dat Wolfwalkers hen beschermen tegen de wolven, maar eigenlijk is het andersom. Het zijn de wolven en de natuur die bescherming nodig hebben.

Als leerling-jager Robyn met haar vader naar Ierland reist, om de laatste wolven te doden, leert ze Mebh kennen. Mebh blijkt een Wolfwalker te zijn, net als haar moeder. Wanneer haar moeder spoorloos verdwijnt, gaan Robyn en Mebh op zoek naar haar. Robyn wordt steeds verder mee gezogen in een geheime, betoverende wereld.

De film wordt sinds zijn première op Filmfestival Toronto de hemel in geprezen en gezien als dé grote kanshebber voor de Oscars. Het zou een terechte bekroning zijn voor regisseur Tomm Moore en zijn studio Cartoon Saloon die eerder al respectievelijk twee (Song of the Sea, The Secret of Kells) en drie Oscarnominaties (The Breadwinner) voor hun vorige films binnen sleepten.

“Far and away the best animated film of the year so far, this heartfelt tale of love and loss is the most visually enchanting feature its studio has made thus far, as well as the most poignant” – Indiewire

“A mixture of breathtaking artistry and grand adventure, it recounts a stirring tale of friendship, family, folklore and magic set in 17th century Ireland. it should captivate adult and child alike, along with many an awards season voter. ancient fables into heart-pounding adventures with humanistic relevance.” – Screen International

“This is the product of a sublime dedication to artistry as it serves storytelling. With their alchemist touch, the folks at Cartoon Saloon turn ancient fables into heart-pounding adventures with humanistic relevance. Not only is “Wolfwalkers” easily the best animated film of the year, but a stirring masterwork, as stunningly gorgeous as it’s philosophically profound.”- Playlist

“A visually dazzling, richly imaginative, emotionally resonant production that taps into contemporary concerns while being true to its distant origins.”- Hollywood Reporter

[yasumisme]

MY HERO ACADEMIA: HEROES RISING landt op volle kracht in de bios

MY HERO ACADEMIA: HEROES RISING landt op volle kracht in de bios

Op 16 juli gaat de film MY HERO ACADEMIA: HEROES RISING in première. Dankzij Periscoop Anime mocht ik eerder de nieuwste en mogelijk laatste MY HERO ACADEMIA film bekijken. En geloof me… ik ben weggeblazen door de actiescènes en de verbluffende animatie. Ga je ook kijken? Ik raad het in ieder geval sterk aan!

(more…)

[filmflits]

Minding The Gap

Nieuwe Film Merchandise op https://filmflits.nl/minding-the-gap/

Minding The Gap

EAN: 5051083150408

INFO: DVD | Engels

PRIJS: €16,99

Minding The Gap Gegevens

Label: Twin Pics Periscoop Film

Minding The Gap Cijfers en feiten

Productiejaar: 2018

Minding The Gap Specificaties

Drager: DVD

Aantal stuks in verpakking: 1 disc

Minding The Gap Overige kenmerken

Film of serie: Film

Porno: Nee

[filmstopia]

Winnie - Official Trailer 2017 - Periscoop Film

New Post has been published on https://goo.gl/QeY9fA

Winnie - Official Trailer 2017 - Periscoop Film

While her husband served a life sentence, paradoxically kept safe and morally uncontaminated, Winnie Mandela rode the raw violence of apartheid, fighting on the front line and underground. This is the untold story of the mysterious forces that combined to take her down, labeling him a saint, her, a sinner. Directed by: Pascale Lamche (function(d,s,id)var js,stags=d.getElementsByTagName(s)[0];if(d.getElementById(id))return;js=d.createElement(s);js.id=id;js.src="http://g-ec2.images-amazon.com/images/G/01/imdb/plugins/rating/js/rating.min.js";stags.parentNode.insertBefore(js,stags);)(document,'script','imdb-rating-api');

[openzee]

Hokjes binnenstebuiten

een interview met Benjamin Vandewalle over Walking the Line WAT IS WALKING THE LINE? Walking the Line is een gechoreografeerde wandeling doorheen de stad. Elke deelnemer krijgt een zwart kijkdoosje mee dat je opzet als een masker dat je blik kadert. Dan gaan we hand in hand in kleine groepen op stap, maar in plaats van recht voor je te kijken lopen we zijwaarts, waardoor je je omgeving waarneemt als in een soort live travel shot. Door een aantal eenvoudige instructies maak je zelf een montage van de tocht die je aflegt. Zoals vaak in mijn werk voor de openbare ruimte is ook Walking the Line een uitnodiging om met de uitgepuurde blik van het theater naar de dagelijkse realiteit te kijken. Met Birdwatching 4x4 lieten we nog een theatertribune door de stad rijden. Walking the Line is daar een heel pure en meer belichaamde uitwerking van. Door een heel eenvoudige ingreep creëer je een mindset die de wereld als kunstwerk beschouwt. Een beetje zoals Manzoni's Socle du Monde, die door een simpele stenen sokkel om te draaien de hele wereld tot kunstwerk verklaarde.

WAT IS HET VERSCHIL MET ONS DAGELIJKSE KIJKEN?

Kunst en theater boeien me vooral omwille van de toestand van concentratie die ze weten op te roepen. Als publiek kom je in een soort meditatieve toestand terecht waarin je andere hersendelen activeert, nieuwe associaties legt, andere benaderingen verkent. In Walking the Line neem je tijd om anders te kijken naar het dagelijks leven, geef je aandacht aan zaken die anders slechts vluchtig aan je voorbijgaan. Dat vind ik echt een bijzondere kwaliteit vandaag. Daarbovenop doen we dat in groep. Door een hand te geven aan elkaar verenigen we ons als één groot lichaam, waar ook een deel van je individualiteit in opgaat. Je kan rond je kijken als uit een vreemd lichaam. En doordat je je laat leiden hoef je een heel pak sociale en praktische beslissingen die je tijdens het wandelen neemt nu niet te nemen, wat ook weer een andere ervaring teweeg brengt. Door fysiek anders in de ruimte te zijn wordt de realiteit ook anders. Zoals in The Matrix met dat lepeltje: It's not the spoon that bends, it's only yourself.

TEGELIJK CREËERT DAT KADER OOK EEN ZEKERE AFSTAND?

Het is een paradox: je bent heel aanwezig in het straatbeeld en in de realiteit. Tegelijk beleef je dat met een hele grote afstand, alsof je naar een film kijkt waar je zelf in speelt. Door die twee perspectieven tegelijk te activeren kan je echt iets teweeg brengen. Vaak zitten we in dagelijkse situaties een beetje vast of in heftige emoties, of net in teveel overschouwen. Tijdens Walking the Line worden die beide facetten van je ervaring losgeweekt. Het gaat om dat contrast. Ook in de plekken die we bezoeken. Per tocht zoeken we een hele diverse reeks locaties -zowel binnen als buiten- gaande van een graffiti-muur, middeleeuwse gevels, een volkscafé, een galerij met Thaise manicures, een bouwwerf, … Als je daar voorbij loopt zonder de maskers stroomt alles over in elkaar, maar door die framing zie je de onderdelen binnen het geheel. Je wordt je bewust van de ongelofelijke diversiteit, van wat er allemaal naast elkaar leeft, als micro-universa, hoeveel soorten van leven en zijn, hoe meervoudig die werkelijkheid is. Net dat genereert een sterke reflectie. Alsof je voor de eerste keer iets meemaakt: een levenservaring die buiten vooraf bepaalde gewoontes, verlangens en concepten valt.

WAT IS HET BELANG VAN ZO'N ERVARINGEN?

We moeten nu en dan uit onze dagelijkse gewoontes stappen om niet in slaap te vallen, om te kunnen blijven groeien. Om praktische redenen reduceren we onze blik tot een vast systeem van patroonherkenning. Maar vaak vergeten we dat dat een ontzettende reductie is van de effectieve veelvuldigheid van de werkelijkheid. Die staat ook niet stil en willen we kunnen blijven inspelen op die werkelijkheid, mogen we er de voeling niet mee verliezen. Want in andere situaties gaan we andere mogelijkheden nodig hebben. Dat is de paradox van Walking the Line: net door een vernauwend kader op te zetten en mensen in ketting te leggen, treedt er toch een verruimende ervaring op. Veel mensen worden heel rustig van de voorstelling, en zijn verbaasd van de vele details die ze opmerken. Naar het einde toe koppelen we de mensen terug los, nemen we het masker terug en vragen we de mensen individueel te gaan wandelen, met de indrukken van de voorstelling mee. Dat is voor veel mensen het hoogtepunt van de voorstelling.

JE OEFENT EEN NIEUWE MANIER VAN WAARNEMEN

Ja, dat vind ik het mooie. De ingreep is zo banaal simpel, je zet een kijkdoosje op en houdt elkaars handen vast. Maar de impact kan echt diepzinnig zijn. Je komt in een ander tempo terecht, in een ander lichaam. Je wordt deel van iets groters: zowel fysiek door het groepslichaam als visueel door die verruiming van perspectief. Walking the Line is zowel een visuele als een tactiele ervaringsoefening. En ook voor bijstanders roept de voorstelling vragen op. Soms hebben mensen moeite om te begrijpen wat er aan de hand is. Ze denken aan VR-brillen, maar zien snel dat de dozen leeg zijn. Dan denken ze aan een studentenactiviteit, een sekte of een protestmars. Heel weinig mensen associeren de wandelaars met een performance. Wanneer mensen blijven stilstaan om te kijken ontstaat er een grappig bijverschijnsel: want wie performt dan voor wie? Er ontstaat een soort live wisselwerking in het kijken naar elkaar. Iedereen komt in een dubbele rol van toeschouwer en performer terecht, actor en waarnemer, waar je zowel actief en passief bent, betrokken en onthouden.

IS DAT EEN RODE DRAAD IN JE ONDERZOEK ALS STADSCHOREOGRAAF?

Het onderzoek van Stadschoreograaf vertrekt van de vraag hoe we anders kunnen kijken naar onze gedeelde publieke ruimte. Die actieve blik speelt daar een heel belangrijke rol, ja. Met heel eenvoudige materialen bouw ik verschillende kijkdozen om naar de stedelijke werkelijkheid te kijken, zoals Peri-sphere -een mobile monumentale periscoop- of Inter-View, een kijkdoos waar je je medemens recht in de ogen kijkt. Belangrijk is dat het creatieproces op straat plaatsvindt, waardoor er veel meer directe uitwisseling en feedback ontstaat. Op straat ben je ook vrijer van de codes en referentiekaders van de klassieke theaters. Je wordt blootgesteld aan echt uiteenlopende reacties van verheerlijking tot haat of apathie. Maar dat plaatst je met je voeten stevig op de grond. Het gaat mij echt om nieuwe manieren van kijken creëren. In het theater creëeren we wel nieuwe werelden, maar die staan vaak los van de werkelijkheid. Ook praktisch biedt creatie in publieke ruimte veel voordelen: de ruimte is altijd beschikbaar, waardoor je veel onafhankelijken en flexibeler kan werken. Dat maakt touren ook veel makkelijker.

ZET ELKE STAD EEN EIGEN TOON IN WALKING THE LINE?

Walking the Line heb ik in alle hoeken van de wereld kunnen ontwikkelen: Van Brussel tot Johannesburg, van Oostende tot Buenos Aires. De voorstelling is uiteraard verschillend per stad, maar wat me het meest verbaasde waren de gelijkenissen. In elke grootstad loop je tegen diezelfde ongelofelijke diversiteit aan van mensen, gebouwen, omgevingen, bewegingen, … Wel zijn de publieken en hun associaties sterk verschillend per land. In Zuid-Amerika spelen religieuze connotaties veel sterker bijvoorbeeld. En je merkt ook nuances in de theatercodes. De klassieke Westerse theaterganger kan makkelijker om met dat masker, en is bijvoorbeeld ook gewoon om tijdens een voorstelling te zwijgen. Daarom improviseren we haast nooit. Hoe strakker en duidelijker, hoe meer je het publiek meekrijgt. Die paradox vind ik zo fascinerend: die vrijheid in restrictie, die verbondenheid in anonimiteit. Hoe hard we van onze eigen werkelijkheidsbeleving ook geloven dat dat dé werkelijkheid is, het is belangrijk om soms te leren opgaan in een ander perspectief. Om terug aansluiting te vinden bij de werkelijkheid die ons dagelijks bewustzijn overstijgt. Belichaamd en van binnenuit.

Geschreven in oktober 2017 n.a.v. de première van Walking the Line

[deprotagonisten]

Flee

Recensie Flee ★★★★ - vanaf 3-3 in de bioscoop Kijkt als een film en grijpt aan. Dat is vooral te danken aan Amin, die zichzelf bloot geeft en zich kwetsbaar opstelt.

De animatiedocumentaire Flee gaat over vluchteling Amin. Als kind ontvluchtte hij Afghanistan om nu, op 36-jarige leeftijd, in zijn nieuwe land Denemarken met zijn vriend te trouwen. Maar eerst wil hij zijn verhaal kwijt. Wat wij van Flee vinden, lees je in onze recensie. (more…)

[deprotagonisten]

Das Mädchen und die Spinne

Recensie Das Mädchen und die Spinne ★★1/2 - vanaf 30-9 in de bioscoop en op @PiclNL Een bijzondere en ergens ook vreemde film. Een ietwat dromerige film die je moet liggen. #DasMädchenunddieSpinne

De dramafilm Das Mädchen und die Spinne gaat over Mara, die haar vriendin gaat helpen met verhuizen. In het appartementengebouw gebeuren vervolgens bijzondere dingen. Wat wij van Das Mädchen und die Spinne vinden, lees je in onze recensie. (more…)

[deprotagonisten]

De Apenprins

Recensie De Apenprins ★★★1/2 - vanaf 7-7 in de bioscoop en op @PiclNL Een film die ons waarschuwt om een ieder als gelijke te behandelen. Doe je dat niet, dan ga je vanzelf nat. Kijk en leer! #DeApenprins @PeriscoopFilm @FilmIncSocial

De animatiefilm De Apenprins gaat over een eiland waarvan haar inwoners denken dat ze de enige bewoners op aarde zijn. Dan verschijnt er een apenprins van een ander eiland. Wat wij van De Apenprins vinden, lees je in onze recensie. (more…)

[deprotagonisten]

Tampopo

Recensie Tampopo ★★★★ - te zien op @IFFR Unleashed: 50/50 Meerdere genres komen samen in een heerlijk zoetige feelgood, waarbij het water uit je mond komt lopen. Een slabbetje is nodig! @PeriscoopFilm #Tampopo

De komische dramafilm Tampopo gaat over een knappe weduwe die een eettent in Tokio runt. Ze verdiept zich in de Japanse keuken om haar gasten het lekkerste eten voor te schotelen. Een kritische jury helpt haar mee. Wat wij van Tampopo vinden, lees je in onze recensie. Continue reading

[deprotagonisten]

Dead & Beautiful

Recensie Dead & Beautiful ★★1/2 - vanaf 5-2 te zien op @IFFR en later dit jaar in de bioscoop Een fraaie cinematografie, maar de meerdere plottwists droegen niet bij aan een beoogde spannende kijkbeurt. @PeriscoopFilm #IFFR #IFFR2021

De dramafilm en thriller Dead & Beautiful gaat over vijf rijke jongeren die elkaar constant uitdagen met extraverte ervaringen. Na een bezoek aan een Sjamaan blijken ze ineens vampiers. De paniek slaat toe! Wat wij van Dead & Beautiful vinden, lees je in onze recensie. Continue reading

[deprotagonisten]

For Sama

Recensie For Sama ★★★★★ - oa te zien op @cinetree Een verschrikkelijke documentaire als het gaat om de beelden. De documentaire zelf is verschrikkelijk goed. @PeriscoopFilm #ForSama

De documentaire For Sama gaat over een gezin dat moet kiezen tussen vluchten voor de bombardementen, of vechten voor hun land. Wat is het beste voor hun dochter? Wat wij van For Sama vinden, lees je in onze recensie. (more…)