#Trompenburg Tuinen & Arboretum

[afotw]

[rotterdamvanalles]

Geschiedenis van Kralingen (deel 2) Foto 1 Gezicht op de Oostzeedijk. Foto 2 De Koninginnekerk aan de Boezemsingel, vanaf de Vredenoordkade. 1908-1912

19e eeuw

De oudste bestaande kerk van Kralingen is de hervormde Hoflaankerk uit 1841, een Waterstaatskerk van de hand van bouwmeester A. Roodenburg op de hoek van de Oudedijk. Aan het eind van de Hoflaan bij de Oostzeedijk staat de rooms-katholieke Sint Lambertuskerk uit 1877, een ontwerp van Evert Margry. Bezienswaardig is ook de Kuyl’s Fundatie, in 1814 door Pieter Pické gebouwd aan de Schiekade in Rotterdam Centrum en in 1969 verplaatst naar de nieuwe locatie ’s-Gravenweg 71. Thans vindt men in bijvoorbeeld de Lusthofstraat, de Jericholaan, Avenue Concordia en de stationshal van metrostation Voorschoterlaan nog enkele voorbeelden van jugendstil en latere art deco. Het Arboretum Trompenburg, in de 19e eeuw aangelegd op de buitenplaats 'Zomerlust', is internationaal vermaard onder plantenkenners en wordt dagelijks bezocht door wandelaars, die rust zoeken in de wereldstad Rotterdam. Het Park Rozenburg werd vanaf circa 1900 ingericht rond een treurwilg die eeuwenlang over een vijver hing, maar in 2002 of 2003 is bezweken. Oude monumentale bomen als platanen, berken, beuken, iepen en andere bomen vallen in Kralingen op. In 1760 werd de rode beuk Fagus Sylvatica Pupurea geplant die nu waarschijnlijk de oudste boom van Rotterdam is[2]. Hij staat nu in de tuin van een huis aan de Slotlaan. Ook op de Vijverweg staan in tuinen drie eeuwenoude monumentale rode beuken, waarvan er één is gekapt. Dat leidde op17 december 2020 tot de aangenomen motie Bescherm Rotterdamse bomen in de Gemeenteraad Rotterdam om bomenkap op privéterreinen te voorkomen.

Zo oud als de weg naar Kralingen is een Rotterdams gezegde om aan te duiden dat iets wel heel erg oud is. De in het spreekwoord bedoelde weg is de 's-Gravenweg, de oude weg van Gouda naar Kralingen. Waar deze weg overgaat in de Oudedijk, op de hoek met de Hoflaan, staat (een replica van) het oudste ANWB verkeersbord van Nederland: een wegwijzer richting Rotterdam 4 kilometer naar het Westen.

Het blad Mathematische Wetenschappen, Natuurwetenschappen en Geneeskunde uit 1888 geeft voor het Rotterdamse gezegde de volgende verklaring: "Engelberts ( Aloude Staat der Ned. ) meent, dat deze spreekwijze afkomstig is van de oude heerweg der Romeinen, waarvan bij Kralingen nog overblijfselen werden gevonden. Deze weg werd in de middeleeuwen nog gebruikt en zoo sprak men van den Kralingschen weg als een voorbeeld van hoogen ouderdom."

Halverwege de 19e eeuw werd een spoorwegverbinding naar Utrecht aangelegd. De Marinewerf aan de Oostzeedijk verdween en in 1856 werd de Ooster Oude Hoofdpoort gesloopt voor de bouw van een treinstation. In 1857 begon het opspuiten van land voor wat nu de Maasboulevard is. Het Maasstation heeft echter een letterlijk bewogen geschiedenis. In mei 1940 werd het gebouw grotendeels verwoest en in 1953 vertrok de laatste trein.

De Nieuwe Rotterdamsche Gasfabriek werd aan de Oostzeedijk gebouwd in 1852, ter aanvulling op de Gasfabriek Feijenoord. Later volgde een elektriciteitscentrale. De fabriek sloot in 1926. Sinds de jaren 1970 is een grondige sanering van de bodem gaande. Er resten een deel van de muur en een poortwachtershuis aan de Oudedijk.

Foto's komen uit de collectie van @stadsarchief010 en de Informatie komt uit wikipedia.

[fotowijnands]

9 september 2021, de trouwdag van Jasper & Edit. Van dit leuke stel heb ik al vele fotoshoots mogen maken en nu dan eindelijk hun trouwdag! Wat een mooie dag was het.... Terugblik op 39 bruiloften in 2021. #trouwen #trouwenin2022 #trouwenin2023 #newlyweds #verloofd #verloofd2022 #theperfectwedding #cameranu_nl #zankyou #trouwfotograaf #trouwfotograafgezocht #trouwfotografie #pictureoftheday #pictureperfect #instawedding #trouweninnederland #weddingphotography #loveshoot #wedding #pictureoftheday #instawedding #picoftheday #photooftheday #fotovandedag #aanzoek #jaikwil #huwelijk.nl #fotovandedag📸 (bij Trompenburg Tuinen & Arboretum) https://www.instagram.com/p/CebKYgeLxCl/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[lethatechnique]

"She Gets Hiccups Often" - the last new song I'll be posting for a while, check out the link in my bio, cheers 👋 ° ° 〰️ Fujica ST801 〰️ Lomography Lady Grey 400 ° ° #35mm #35mmfilm #35mmfilmphotography #heylomography #ladygrey400 #blackandwhitefilm #friendsinbnw #monochrome #filmphotography #ifyouleave #back2thebase #picoftheday #analogarithmic #infilmwetrust #analoguefeatures #analoguephotography #filmisbetter #filmforever #filmcommunity #instagood #thefilmcommunity #istillshootfilm #filmisalive #stilllife #plantlife #hands #garden #soundcloud #rottergram #rotterdamonfilm (at Trompenburg Tuinen & Arboretum) https://www.instagram.com/p/B0J0hcOI8ZL/?igshid=bx1cfdvfbv9e

[marcolikestowatch]

Trompenburg Gardens (at Trompenburg Tuinen & Arboretum) https://www.instagram.com/p/BqEkeKvhIek/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=11uowvhw6dic2

[alainstout]

🌹 (bij Trompenburg Tuinen & Arboretum) https://www.instagram.com/p/CReLbvnD5wi/?utm_medium=tumblr

[arumpalupi]

Anggep aja sakura yah Yay😅 (at Trompenburg Tuinen & Arboretum)

[velvetandbeards-blog]

Bruiloft Trompenburg Tuinen en Arboretum Rotterdam

[oppasmadelief-blog]

Gewoon lief! (bij Trompenburg Tuinen & Arboretum)

[afotw]

[rotterdamvanalles]

Trompenburg Tuinen & Arboretum. (Kralingen)

Trompenburg Tuinen & Arboretum is een bomen- en plantentuin aan de Honingerdijk in de Zuid-Hollandse stad Rotterdam. Het park heeft een oppervlakte van acht hectare. De aanleg dateert van 1820, maar pas na de openstelling voor publiek in 1958, is het park, dat generaties lang beheerd werd door de familie (Van Hoey) Smith, breder in de belangstelling gekomen. Trompenburg is aangesloten bij de Nederlandse Vereniging van Botanische Tuinen.

Het park bevat circa 4000 verschillende soorten bomen, struiken en vaste planten. In 1996 is een nieuw entreegebouw geopend. Door de opzet wekt de voormalige buitenplaats bij de bezoeker eerder de indruk van een wandelpark dan van een 'bomenverzameling'.

De naam 'Trompenburg' verwijst naar een leengoed van het Slot Honingen. In de 17e eeuw stond er op het goed een buitenhuis. Dat werd in 1833 gesloopt. In 1859 vestigde James Smith (1824-1894) zich op de buitenplaats Zomerlust, die in 1820 gebouwd was. Hij voegde Trompenburg aan zijn bezit toe, evenals enkele stukken weiland en tuinderijen. Het centrale deel van Trompenburg werd in 1820 als park aangelegd. Van de beplanting uit die tijd zijn nog enkele zomereiken (Quercus robur) en een gewone esdoorn (Acer pseudoplatanus) over.

Rond 1870 werd het westelijke gedeelte aangelegd volgens een ontwerp van de tuinarchitecten Jan David Zocher en diens zoon Louis Paul Zocher. De wei, de beek met de moerascipres (Taxodium distichum) met de kniewortels, de reuzenlevensboom (Thuja plicata), enkele Hollandse essen (Fraxinus excelsior) en een oude taxus of venijnboom (Taxus baccata) stammen uit deze tijd.

Omstreeks 1900 liet de reder William Smith (1849-1918) het oostelijke deel langs de randen met iepen beplanten. Die moesten na het uitbreken van de iepenziekte in 1928 allemaal weer gerooid worden. In die tijd zijn de eerste exoten, zoals een doodsbeenderenboom (Gymnocladus dioica), een vleugelnoot (Pterocarya fraxinifolia) en een bijzonder soort es (Fraxinus xanthoxyloides var. dumosa) in dit deel van Trompenburg geplant.

Pas toen James van Hoey Smith (1891-1965) het beheer overnam werd daadwerkelijk met het verzamelen van bijzondere bomen en struiken begonnen. Hij benutte de ruimte die vrijkwam door het kappen van de 400 zieke iepen in 1928 om een arboretum aan te leggen. Hij liet daarin ook een naaldbomentuin, een rozentuin, een goudvissenvijver en een heidetuin aanleggen.

Vanaf 1939 ging Dick van Hoey Smith (1921-2010) zich met het beheer van het arboretum bemoeien. Hij ontwikkelde zich tot dendroloog. Onder zijn leiding groeide het arboretum uit tot een internationaal gewaardeerd instituut. Dat leidde er onder andere toe dat Trompenburg in 1983 door 'International Dendrology Society' de 'Conservation Plaquette' kreeg toegekend.

In 1958 werd het beheer ondergebracht in de stichting Arboretum Trompenburg, in hetzelfde jaar werd het park voor het publiek toegankelijk. Het trekt anno 2005 jaarlijks 50.000 tot 60.000 bezoekers. In 1996 is een nieuw ontvangstgebouw in gebruik genomen naar ontwerp van architect W. M. Crouwel.

In 1965 werd het arboretum in oostelijke richting uitgebreid met een aangrenzende tuin, de 'Oude Perenhof', die vroeger onderdeel van landgoed 'Woudenstein' was. In 1993 volgde nogmaals een uitbreiding naar het oosten.

In 1996 droeg Dick van Hoey Smith de leiding van het arboretum over aan ing. Gert Fortgens. Bij het honderdvijftig jarig bestaan in 2008 is de naam 'Arboretum Trompenburg' veranderd in 'Trompenburg Tuinen & Arboretum'. Dit was om duidelijker aan te geven dat het Trompenburgpark bestaat uit een aaneenschakeling van tuinen met daarin een bijzondere collectie bomen.

Foto's en informatie komen van wikipedia.

[rotterdamvanalles]

Geschiedenis van Kralingen (deel 2)

Foto 1 📸 Gezicht op de Oostzeedijk

Foto 2 📸 De Koninginnekerk aan de Boezemsingel, vanaf de Vredenoordkade. 1908-1912

19e eeuw

De oudste bestaande kerk van Kralingen is de hervormde Hoflaankerk uit 1841, een Waterstaatskerk van de hand van bouwmeester A. Roodenburg op de hoek van de Oudedijk. Aan het eind van de Hoflaan bij de Oostzeedijk staat de rooms-katholieke Sint Lambertuskerk uit 1877, een ontwerp van Evert Margry. Bezienswaardig is ook de Kuyl’s Fundatie, in 1814 door Pieter Pické gebouwd aan de Schiekade in Rotterdam Centrum en in 1969 verplaatst naar de nieuwe locatie ’s-Gravenweg 71. Thans vindt men in bijvoorbeeld de Lusthofstraat, de Jericholaan, Avenue Concordia en de stationshal van metrostation Voorschoterlaan nog enkele voorbeelden van jugendstil en latere art deco. Het Arboretum Trompenburg, in de 19e eeuw aangelegd op de buitenplaats 'Zomerlust', is internationaal vermaard onder plantenkenners en wordt dagelijks bezocht door wandelaars, die rust zoeken in de wereldstad Rotterdam. Het Park Rozenburg werd vanaf circa 1900 ingericht rond een treurwilg die eeuwenlang over een vijver hing, maar in 2002 of 2003 is bezweken. Oude monumentale bomen als platanen, berken, beuken, iepen en andere bomen vallen in Kralingen op. In 1760 werd de rode beuk Fagus Sylvatica Pupurea geplant die nu waarschijnlijk de oudste boom van Rotterdam is[2]. Hij staat nu in de tuin van een huis aan de Slotlaan. Ook op de Vijverweg staan in tuinen drie eeuwenoude monumentale rode beuken, waarvan er één is gekapt. Dat leidde op17 december 2020 tot de aangenomen motie Bescherm Rotterdamse bomen in de Gemeenteraad Rotterdam om bomenkap op privéterreinen te voorkomen.

Zo oud als de weg naar Kralingen is een Rotterdams gezegde om aan te duiden dat iets wel heel erg oud is. De in het spreekwoord bedoelde weg is de 's-Gravenweg, de oude weg van Gouda naar Kralingen. Waar deze weg overgaat in de Oudedijk, op de hoek met de Hoflaan, staat (een replica van) het oudste ANWB verkeersbord van Nederland: een wegwijzer richting Rotterdam 4 kilometer naar het Westen.

Het blad Mathematische Wetenschappen, Natuurwetenschappen en Geneeskunde uit 1888 geeft voor het Rotterdamse gezegde de volgende verklaring: "Engelberts ( Aloude Staat der Ned. ) meent, dat deze spreekwijze afkomstig is van de oude heerweg der Romeinen, waarvan bij Kralingen nog overblijfselen werden gevonden. Deze weg werd in de middeleeuwen nog gebruikt en zoo sprak men van den Kralingschen weg als een voorbeeld van hoogen ouderdom."

Halverwege de 19e eeuw werd een spoorwegverbinding naar Utrecht aangelegd. De Marinewerf aan de Oostzeedijk verdween en in 1856 werd de Ooster Oude Hoofdpoort gesloopt voor de bouw van een treinstation. In 1857 begon het opspuiten van land voor wat nu de Maasboulevard is. Het Maasstation heeft echter een letterlijk bewogen geschiedenis. In mei 1940 werd het gebouw grotendeels verwoest en in 1953 vertrok de laatste trein.

De Nieuwe Rotterdamsche Gasfabriek werd aan de Oostzeedijk gebouwd in 1852, ter aanvulling op de Gasfabriek Feijenoord. Later volgde een elektriciteitscentrale. De fabriek sloot in 1926. Sinds de jaren 1970 is een grondige sanering van de bodem gaande. Er resten een deel van de muur en een poortwachtershuis aan de Oudedijk.

Foto's komen uit de collectie van @stadsarchief010 en de Informatie komt uit wikipedia.

[rotterdamvanalles]

Trompenburg Tuinen & Arboretum. (Kralingen)

Trompenburg Tuinen & Arboretum is een bomen- en plantentuin aan de Honingerdijk in de Zuid-Hollandse stad Rotterdam. Het park heeft een oppervlakte van acht hectare. De aanleg dateert van 1820, maar pas na de openstelling voor publiek in 1958, is het park, dat generaties lang beheerd werd door de familie (Van Hoey) Smith, breder in de belangstelling gekomen. Trompenburg is aangesloten bij de Nederlandse Vereniging van Botanische Tuinen.

Het park bevat circa 4000 verschillende soorten bomen, struiken en vaste planten. In 1996 is een nieuw entreegebouw geopend. Door de opzet wekt de voormalige buitenplaats bij de bezoeker eerder de indruk van een wandelpark dan van een 'bomenverzameling'.

De naam 'Trompenburg' verwijst naar een leengoed van het Slot Honingen. In de 17e eeuw stond er op het goed een buitenhuis. Dat werd in 1833 gesloopt. In 1859 vestigde James Smith (1824-1894) zich op de buitenplaats Zomerlust, die in 1820 gebouwd was. Hij voegde Trompenburg aan zijn bezit toe, evenals enkele stukken weiland en tuinderijen. Het centrale deel van Trompenburg werd in 1820 als park aangelegd. Van de beplanting uit die tijd zijn nog enkele zomereiken (Quercus robur) en een gewone esdoorn (Acer pseudoplatanus) over.

Rond 1870 werd het westelijke gedeelte aangelegd volgens een ontwerp van de tuinarchitecten Jan David Zocher en diens zoon Louis Paul Zocher. De wei, de beek met de moerascipres (Taxodium distichum) met de kniewortels, de reuzenlevensboom (Thuja plicata), enkele Hollandse essen (Fraxinus excelsior) en een oude taxus of venijnboom (Taxus baccata) stammen uit deze tijd.

Omstreeks 1900 liet de reder William Smith (1849-1918) het oostelijke deel langs de randen met iepen beplanten. Die moesten na het uitbreken van de iepenziekte in 1928 allemaal weer gerooid worden. In die tijd zijn de eerste exoten, zoals een doodsbeenderenboom (Gymnocladus dioica), een vleugelnoot (Pterocarya fraxinifolia) en een bijzonder soort es (Fraxinus xanthoxyloides var. dumosa) in dit deel van Trompenburg geplant.

Pas toen James van Hoey Smith (1891-1965) het beheer overnam werd daadwerkelijk met het verzamelen van bijzondere bomen en struiken begonnen. Hij benutte de ruimte die vrijkwam door het kappen van de 400 zieke iepen in 1928 om een arboretum aan te leggen. Hij liet daarin ook een naaldbomentuin, een rozentuin, een goudvissenvijver en een heidetuin aanleggen.

Vanaf 1939 ging Dick van Hoey Smith (1921-2010) zich met het beheer van het arboretum bemoeien. Hij ontwikkelde zich tot dendroloog. Onder zijn leiding groeide het arboretum uit tot een internationaal gewaardeerd instituut. Dat leidde er onder andere toe dat Trompenburg in 1983 door 'International Dendrology Society' de 'Conservation Plaquette' kreeg toegekend.

In 1958 werd het beheer ondergebracht in de stichting Arboretum Trompenburg, in hetzelfde jaar werd het park voor het publiek toegankelijk. Het trekt anno 2005 jaarlijks 50.000 tot 60.000 bezoekers. In 1996 is een nieuw ontvangstgebouw in gebruik genomen naar ontwerp van architect W. M. Crouwel.

In 1965 werd het arboretum in oostelijke richting uitgebreid met een aangrenzende tuin, de 'Oude Perenhof', die vroeger onderdeel van landgoed 'Woudenstein' was. In 1993 volgde nogmaals een uitbreiding naar het oosten.

In 1996 droeg Dick van Hoey Smith de leiding van het arboretum over aan ing. Gert Fortgens. Bij het honderdvijftig jarig bestaan in 2008 is de naam 'Arboretum Trompenburg' veranderd in 'Trompenburg Tuinen & Arboretum'. Dit was om duidelijker aan te geven dat het Trompenburgpark bestaat uit een aaneenschakeling van tuinen met daarin een bijzondere collectie bomen.

Foto's en informatie komen van wikipedia.

[rotterdamvanalles]

Trompenburg Tuinen & Arboretum. (Kralingen)

Trompenburg Tuinen & Arboretum is een bomen- en plantentuin aan de Honingerdijk in de Zuid-Hollandse stad Rotterdam. Het park heeft een oppervlakte van acht hectare. De aanleg dateert van 1820, maar pas na de openstelling voor publiek in 1958, is het park, dat generaties lang beheerd werd door de familie (Van Hoey) Smith, breder in de belangstelling gekomen. Trompenburg is aangesloten bij de Nederlandse Vereniging van Botanische Tuinen.

Het park bevat circa 4000 verschillende soorten bomen, struiken en vaste planten. In 1996 is een nieuw entreegebouw geopend. Door de opzet wekt de voormalige buitenplaats bij de bezoeker eerder de indruk van een wandelpark dan van een 'bomenverzameling'.

De naam 'Trompenburg' verwijst naar een leengoed van het Slot Honingen. In de 17e eeuw stond er op het goed een buitenhuis. Dat werd in 1833 gesloopt. In 1859 vestigde James Smith (1824-1894) zich op de buitenplaats Zomerlust, die in 1820 gebouwd was. Hij voegde Trompenburg aan zijn bezit toe, evenals enkele stukken weiland en tuinderijen. Het centrale deel van Trompenburg werd in 1820 als park aangelegd. Van de beplanting uit die tijd zijn nog enkele zomereiken (Quercus robur) en een gewone esdoorn (Acer pseudoplatanus) over.

Rond 1870 werd het westelijke gedeelte aangelegd volgens een ontwerp van de tuinarchitecten Jan David Zocher en diens zoon Louis Paul Zocher. De wei, de beek met de moerascipres (Taxodium distichum) met de kniewortels, de reuzenlevensboom (Thuja plicata), enkele Hollandse essen (Fraxinus excelsior) en een oude taxus of venijnboom (Taxus baccata) stammen uit deze tijd.

Omstreeks 1900 liet de reder William Smith (1849-1918) het oostelijke deel langs de randen met iepen beplanten. Die moesten na het uitbreken van de iepenziekte in 1928 allemaal weer gerooid worden. In die tijd zijn de eerste exoten, zoals een doodsbeenderenboom (Gymnocladus dioica), een vleugelnoot (Pterocarya fraxinifolia) en een bijzonder soort es (Fraxinus xanthoxyloides var. dumosa) in dit deel van Trompenburg geplant.

Pas toen James van Hoey Smith (1891-1965) het beheer overnam werd daadwerkelijk met het verzamelen van bijzondere bomen en struiken begonnen. Hij benutte de ruimte die vrijkwam door het kappen van de 400 zieke iepen in 1928 om een arboretum aan te leggen. Hij liet daarin ook een naaldbomentuin, een rozentuin, een goudvissenvijver en een heidetuin aanleggen.

Vanaf 1939 ging Dick van Hoey Smith (1921-2010) zich met het beheer van het arboretum bemoeien. Hij ontwikkelde zich tot dendroloog. Onder zijn leiding groeide het arboretum uit tot een internationaal gewaardeerd instituut. Dat leidde er onder andere toe dat Trompenburg in 1983 door 'International Dendrology Society' de 'Conservation Plaquette' kreeg toegekend.

In 1958 werd het beheer ondergebracht in de stichting Arboretum Trompenburg, in hetzelfde jaar werd het park voor het publiek toegankelijk. Het trekt anno 2005 jaarlijks 50.000 tot 60.000 bezoekers. In 1996 is een nieuw ontvangstgebouw in gebruik genomen naar ontwerp van architect W. M. Crouwel.

In 1965 werd het arboretum in oostelijke richting uitgebreid met een aangrenzende tuin, de 'Oude Perenhof', die vroeger onderdeel van landgoed 'Woudenstein' was. In 1993 volgde nogmaals een uitbreiding naar het oosten.

In 1996 droeg Dick van Hoey Smith de leiding van het arboretum over aan ing. Gert Fortgens. Bij het honderdvijftig jarig bestaan in 2008 is de naam 'Arboretum Trompenburg' veranderd in 'Trompenburg Tuinen & Arboretum'. Dit was om duidelijker aan te geven dat het Trompenburgpark bestaat uit een aaneenschakeling van tuinen met daarin een bijzondere collectie bomen.

Foto's en informatie komen van wikipedia.

[rotterdamvanalles]

Geschiedenis van Kralingen (deel 2)

Foto 1 📸 Gezicht op de Oostzeedijk

Foto 2 📸 De Koninginnekerk aan de Boezemsingel, vanaf de Vredenoordkade. 1908-1912

19e eeuw

De oudste bestaande kerk van Kralingen is de hervormde Hoflaankerk uit 1841, een Waterstaatskerk van de hand van bouwmeester A. Roodenburg op de hoek van de Oudedijk. Aan het eind van de Hoflaan bij de Oostzeedijk staat de rooms-katholieke Sint Lambertuskerk uit 1877, een ontwerp van Evert Margry. Bezienswaardig is ook de Kuyl’s Fundatie, in 1814 door Pieter Pické gebouwd aan de Schiekade in Rotterdam Centrum en in 1969 verplaatst naar de nieuwe locatie ’s-Gravenweg 71. Thans vindt men in bijvoorbeeld de Lusthofstraat, de Jericholaan, Avenue Concordia en de stationshal van metrostation Voorschoterlaan nog enkele voorbeelden van jugendstil en latere art deco. Het Arboretum Trompenburg, in de 19e eeuw aangelegd op de buitenplaats 'Zomerlust', is internationaal vermaard onder plantenkenners en wordt dagelijks bezocht door wandelaars, die rust zoeken in de wereldstad Rotterdam. Het Park Rozenburg werd vanaf circa 1900 ingericht rond een treurwilg die eeuwenlang over een vijver hing, maar in 2002 of 2003 is bezweken. Oude monumentale bomen als platanen, berken, beuken, iepen en andere bomen vallen in Kralingen op. In 1760 werd de rode beuk Fagus Sylvatica Pupurea geplant die nu waarschijnlijk de oudste boom van Rotterdam is[2]. Hij staat nu in de tuin van een huis aan de Slotlaan. Ook op de Vijverweg staan in tuinen drie eeuwenoude monumentale rode beuken, waarvan er één is gekapt. Dat leidde op17 december 2020 tot de aangenomen motie Bescherm Rotterdamse bomen in de Gemeenteraad Rotterdam om bomenkap op privéterreinen te voorkomen.

Zo oud als de weg naar Kralingen is een Rotterdams gezegde om aan te duiden dat iets wel heel erg oud is. De in het spreekwoord bedoelde weg is de 's-Gravenweg, de oude weg van Gouda naar Kralingen. Waar deze weg overgaat in de Oudedijk, op de hoek met de Hoflaan, staat (een replica van) het oudste ANWB verkeersbord van Nederland: een wegwijzer richting Rotterdam 4 kilometer naar het Westen.

Het blad Mathematische Wetenschappen, Natuurwetenschappen en Geneeskunde uit 1888 geeft voor het Rotterdamse gezegde de volgende verklaring: "Engelberts ( Aloude Staat der Ned. ) meent, dat deze spreekwijze afkomstig is van de oude heerweg der Romeinen, waarvan bij Kralingen nog overblijfselen werden gevonden. Deze weg werd in de middeleeuwen nog gebruikt en zoo sprak men van den Kralingschen weg als een voorbeeld van hoogen ouderdom."

Halverwege de 19e eeuw werd een spoorwegverbinding naar Utrecht aangelegd. De Marinewerf aan de Oostzeedijk verdween en in 1856 werd de Ooster Oude Hoofdpoort gesloopt voor de bouw van een treinstation. In 1857 begon het opspuiten van land voor wat nu de Maasboulevard is. Het Maasstation heeft echter een letterlijk bewogen geschiedenis. In mei 1940 werd het gebouw grotendeels verwoest en in 1953 vertrok de laatste trein.

De Nieuwe Rotterdamsche Gasfabriek werd aan de Oostzeedijk gebouwd in 1852, ter aanvulling op de Gasfabriek Feijenoord. Later volgde een elektriciteitscentrale. De fabriek sloot in 1926. Sinds de jaren 1970 is een grondige sanering van de bodem gaande. Er resten een deel van de muur en een poortwachtershuis aan de Oudedijk.

Foto en Informatie komen uit wikipedia.

[rotterdamvanalles]

Geschiedenis van Kralingen (deel 2)

19e eeuw

De oudste bestaande kerk van Kralingen is de hervormde Hoflaankerk uit 1841, een Waterstaatskerk van de hand van bouwmeester A. Roodenburg op de hoek van de Oudedijk. Aan het eind van de Hoflaan bij de Oostzeedijk staat de rooms-katholieke Sint Lambertuskerk uit 1877, een ontwerp van Evert Margry. Bezienswaardig is ook de Kuyl’s Fundatie, in 1814 door Pieter Pické gebouwd aan de Schiekade in Rotterdam Centrum en in 1969 verplaatst naar de nieuwe locatie ’s-Gravenweg 71. Thans vindt men in bijvoorbeeld de Lusthofstraat, de Jericholaan, Avenue Concordia en de stationshal van metrostation Voorschoterlaan nog enkele voorbeelden van jugendstil en latere art deco. Het Arboretum Trompenburg, in de 19e eeuw aangelegd op de buitenplaats 'Zomerlust', is internationaal vermaard onder plantenkenners en wordt dagelijks bezocht door wandelaars, die rust zoeken in de wereldstad Rotterdam. Het Park Rozenburg werd vanaf circa 1900 ingericht rond een treurwilg die eeuwenlang over een vijver hing, maar in 2002 of 2003 is bezweken. Oude monumentale bomen als platanen, berken, beuken, iepen en andere bomen vallen in Kralingen op. In 1760 werd de rode beuk Fagus Sylvatica Pupurea geplant die nu waarschijnlijk de oudste boom van Rotterdam is[2]. Hij staat nu in de tuin van een huis aan de Slotlaan. Ook op de Vijverweg staan in tuinen drie eeuwenoude monumentale rode beuken, waarvan er één is gekapt. Dat leidde op17 december 2020 tot de aangenomen motie Bescherm Rotterdamse bomen in de Gemeenteraad Rotterdam om bomenkap op privéterreinen te voorkomen.

Zo oud als de weg naar Kralingen is een Rotterdams gezegde om aan te duiden dat iets wel heel erg oud is. De in het spreekwoord bedoelde weg is de 's-Gravenweg, de oude weg van Gouda naar Kralingen. Waar deze weg overgaat in de Oudedijk, op de hoek met de Hoflaan, staat (een replica van) het oudste ANWB verkeersbord van Nederland: een wegwijzer richting Rotterdam 4 kilometer naar het Westen.

Het blad Mathematische Wetenschappen, Natuurwetenschappen en Geneeskunde uit 1888 geeft voor het Rotterdamse gezegde de volgende verklaring: "Engelberts ( Aloude Staat der Ned. ) meent, dat deze spreekwijze afkomstig is van de oude heerweg der Romeinen, waarvan bij Kralingen nog overblijfselen werden gevonden. Deze weg werd in de middeleeuwen nog gebruikt en zoo sprak men van den Kralingschen weg als een voorbeeld van hoogen ouderdom."

Halverwege de 19e eeuw werd een spoorwegverbinding naar Utrecht aangelegd. De Marinewerf aan de Oostzeedijk verdween en in 1856 werd de Ooster Oude Hoofdpoort gesloopt voor de bouw van een treinstation. In 1857 begon het opspuiten van land voor wat nu de Maasboulevard is. Het Maasstation heeft echter een letterlijk bewogen geschiedenis. In mei 1940 werd het gebouw grotendeels verwoest en in 1953 vertrok de laatste trein.

De Nieuwe Rotterdamsche Gasfabriek werd aan de Oostzeedijk gebouwd in 1852, ter aanvulling op de Gasfabriek Feijenoord. Later volgde een elektriciteitscentrale. De fabriek sloot in 1926. Sinds de jaren 1970 is een grondige sanering van de bodem gaande. Er resten een deel van de muur en een poortwachtershuis aan de Oudedijk.

Foto en Informatie komen uit wikipedia.

Foto 1 📸 Gezicht op de Oostzeedijk

Foto 2 📸 De Koninginnekerk, aan de Admiraal de Ruyterweg, vanaf de Slachthuiskade uit het noordoosten. 1908-1912Bron, stadsarchief Rotterdam, Rotterdam van toen