#anildaldal

[dunyaninbiucunda]

Susturdun beni de, küstürdün hayata...

[dunyaninbiucunda]

Zindanları mumla arar oldum...

[dunyaninbiucunda]

Belki kötü günler geçirdik

Belki istenmeyen şeyler yaşandı

Belki de masalın sonundayız ama

Geriye dönüp baktığımda söylediğim tek şey

Yaşadığım hiçbi' şey için pişman değilim.

[dunyaninbiucunda]

Hayat hiç adaletli değil... Kimi şuan bağıra bağıra ağlarken kimi de bağıra bağıra şarkı söylüyor. Bilmiyorum belki herkes yaşadığını ödüyordur. Yazacak şey bulamıyorum ama şu anda çok dolu hissediyorum. Ama taşıp içimi boşaltamıyor gibi. Umarım bir gün herkes yaşadığını yaşar. Tek umudum bu galiba :'). Kafamda o kadar düşünce var ama bugün dökemiyorum içimi buraya. Bunu okuyan olur mu bilmiyorum ama en kısa zamanda mutlu olmanızı istiyorum sizin de. Çok tükendik be. Bazıları arkadaşları bazıları ailesi yüzünden belki de... Şunu unutmamamız lazım. Bir çiçek her mevsim çiçek açmaz. Şuan kıştayım ben. Yakın zamanda çiçek açmak istiyorum artık. Zor bir kıştı benim için. Umarım siz çoktan çiçek açmışsınızdır.

Açma vaktimiz geldi artık. Biraz daha sabredelim, olur mu? :)

Hepimize iyi geceler dilerim. :)

[dunyaninbiucunda]

Güneşi ararken peşini bırakmaz Ay...

[dunyaninbiucunda]

Sesim kısılmış avaz avaz susmaktan,

Gel de bağır çağır seveyim seni...

[dunyaninbiucunda]

"Seni kimse benim gibi sevemez." diyenler olacaktır elbet. Onlara benden bahset.

[dunyaninbiucunda]

Bugün fal bakmayı öğrendim. Elini tutabilmek için, son bir defa...

[dunyaninbiucunda]

Bir kıvılcım yeterdi her zaman koşup geri dönmemize...

[dunyaninbiucunda]

Mehtaba karşı uzanalım

Eski köprünün altında

Kimseler bilmesin

Kimseler duymasın

[dunyaninbiucunda]

Kalbimde bitmeyen bir parça en temiz yerinden...

[dunyaninbiucunda]

Çocukluk ne kadar masumdu. Bazen 2 dakika sonra unutacağımız şey için ağlar o an onu dert edinirdik. O bizim için çok büyük bir şeydi.

Bir de şimdiyi düşünelim. Hiçbirimiz ilk an ki kadar temiz değiliz. Öyle değil mi? Artık tek gün sürecek sıkıntılarımız yok. Her şey o kadar büyük ve uzun geliyor ki insana büyüdükçe. Ama belki de çocukluğumuz haklıydı. Dertlerimiz o kadar da büyük değildi.

Anıl Emre Daldal'ın M. diye bir şarkısı var. Orada diyor ki: Dertlerimiz aslında bu kağıt parçası kadar hafif. Onları büyüten bizleriz.

Benim için o kadar anlamlı bir söz ki... Ne kadar haklı değil mi? Bir düşünelim. Belki hayat bize bir oyun oynuyordur. Küçükken belki de 'dertlerimiz' daha büyüktü. Şu zamanda onları büyüten biz olduğumuz için gözümüzde dağ kadar büyüyorlardır.

Bakış açımız bazen herkesin düşündüğü yere kayar. Ki bu konuda ben kimsenin "Sıkıntılarımız çocuklarımızınkinden büyük değil." diyen birini göremedim. Bence bu gayet normal. Bilmiyorum belki de herkese uyup bunu sorgulamadan öyle düşünüyoruzdur.

Demek istediğim şu ki bence biz her şeyi biraz fazla büyütüyoruz. Çok karışıyoruz bizi ilgilendirmeyen işlere. Bazen akışına bırakırsak belki o kadar büyümezler. Kendinizi her şeyi yapabileceğinize inandırın. Sıkıntılar, dertler elbet bir gün biter. Geriye sizin kişiliğiniz kalır. Kendinizi o kadar üzmeyin. Dertler bir kağıt parçası kadar hafif. Onları büyütmeyin. Siz onlardan daha büyüksünüz.

Bir deneyin. Uzun uğraşlar verip de yapamayacağınız şey var mı ki şu hayatta. Bence kimsenin yok :)

İyi geceler

[dunyaninbiucunda]

Duygusal bir kadınım. Geri geri gider her adımım.

[dunyaninbiucunda]

Gitme.

[dunyaninbiucunda]

Nefret dolu bakışlarla mutluluğunu izledim.

Kıskandım deli gibi çoğu zaman ölmeni istedim.

Nasıl böyle umursamaz bir şeytana dönüştün?

Öylece sevdiğim kadının, gidişini izledim.

[dunyaninbiucunda]

Bir yalan buldum ben artık gerçeğe doydum :)