Tumgik
#bang voor de tandarts
actuma · 2 years
Text
FNV: Geldgebrek en financiële onzekerheid leiden tot ingrijpende keuzes
Tumblr media
De inkomenscrisis leidt tot financiële onzekerheid, waarbij veel mensen ingrijpende keuzes maken. Zo stelt bijna een kwart van de jongeren het krijgen van kinderen uit, en een derde van de bijstandsgerechtigden slaat maaltijden over. Dat blijkt uit onderzoek van de FNV onder haar leden, dat eind september is gehouden. Ruim 28.000 mensen deden mee aan het onderzoek. De geldzorgen zijn toegenomen. Waar in maart 56% aangaf zich zorgen te maken, is dat nu 68%. Twintigers springen hier bovenuit met 77%. Meer dan de helft van de ondervraagden met een inkomen tot modaal is bang voor schulden. FNV-voorzitter Tuur Elzinga: ‘Schokkende cijfers. Gesprekken over de torenhoge energieprijzen en dure boodschappen zijn aan de orde van de dag. Maar dat de financiële onzekerheid zó diep ingrijpt in de levens van onze leden, is echt zorgwekkend. Maaltijden overslaan om je geldzorgen op te lossen gaat echt over de rand heen van de beschaving, in een rijk land als het onze. Dat geldt ook voor het uitstellen van je kinderwens.’ Weinig vertrouwen in plannen kabinet Binnen de groep leden die verwacht betalingsproblemen te krijgen, voeren zorgen over de energierekening de boventoon (75%). Ook maakt 46% zich zorgen over het betalen van de zorgverzekering; daarna volgen huur en hypotheek. Slechts 10% vindt dat het kabinet genoeg doet om de inkomenscrisis te keren; 60% is er kritisch over. De bal wordt ook bij werkgevers gelegd. De geënquêteerden zijn ontevredener over hun loon. In maart was nog 43% tevreden over hun salaris, nu is dat slechts 37%. Structurele inkomensverbetering nodig Mensen passen hun gedrag aan om rond te kunnen blijven komen. Zo worden, naast besparingen op energie en boodschappen in goedkopere supermarkten, ook minder of geen kleren gekocht door een kleine helft van de ondervraagden. Bijna een vijfde gaat minder naar de dokter of tandarts. Je kind van muziekles of sport afhalen lijkt geen optie. FNV-leden geven aan dat ze zeker zo’n 200 tot 300 euro per maand méér nodig hebben om te kunnen rondkomen. Elzinga: ‘Wij gaan er van uit dat werkgevers en kabinet eindelijk echt gaan luisteren naar onze oplossingen. Zorg voor koopkrachtbehoud van de mensen die overheid en bedrijven draaiende houden en voor snelle compensatie van mensen voor wie het water aan de lippen staat. Een hoger minimumloon, AOW en uitkeringen én meer inkomenszekerheid door vaste banen is hard nodig. De welvaart moet eerlijker worden verdeeld.’ Bron: FNV Read the full article
0 notes
mozzarzella · 4 years
Text
Deel 1 Samenvatting
Deel 1:
Zoals ik al heb vermeld is Mona, het hoofdpersonage, in dit deel nog een kind. Het begint als volgt:
Agnes
Mona is negen jaar oud en bevind zich in de kelder van haar huis. Haar moeder vond dat ze dat verdiende, als straf. Mona is verwacht een heel aardig meisje te zijn, zich altijd goed te gedragen en geen domme dingen te doen. Ze zit er al lang, hoe lang weet ze niet precies. Ze wacht af tot haar mama haar zal komen halen. Het in donker beneden, en onaangenaam koud, maar ze is niet bang. Dat is tenminste wat ze zichzelf verteld. Mona vraagt zich af waarom zij altijd straf krijgt en Alexander, haar klein broertje, niet. Mama noemt Alexander een lieverik maar heeft altijd commentaar op Mona. Toch is ze tevrederen. Ze denkt aan hoe haar moeder eigenlijk zeer lief is, dat ze haar altijd maar vergeeft. Wanneer mona weer naar boven komt vraagt haar broertje hoe de spinnenwebben in haar haar zijn gekomen, maar daar durft ze niet op te antwoorden. Bang dat mama weer boos zal worden. Haar papa is een Tandarts en heeft een praktijk ergens in het huis. Mona vind het leuk om daar te zitten, in de grote stoel. Ze leest daar liefst haar boek. Gelukkig waren er die dag geen patienten meer in de praktijk, dus ze mocht erg gaan lezen tot haar bedtijd.
De volgende dag beslist Mona om op een fietstochtje te gaan. Op weg rijd ze langs het huis van Sofie. Sofie is een meisje van haar klas, maar blijkbaar stinkt ze. Nonkel tuur had had haar verteld dat ze die stank niet meer zou ruiken na een tijdje. Mona moest elke dag naast haar zitten op school. Liefst wou ze naast Ellen zitten, haar beste vriendin. Ze hoopt dat dat volgend jaar wel zo zal zijn. Dan komt ze aan bij haar destinatie, het autokerkhof. Ze zoekt naar hun oude auto, ookal wist ze dat ze hier niet mocht zijn. Wanneer ze hem vind bestudeert ze hem voorzichig. De auto was helemaal kapot, alleen het stuur was nog heel. Aan de kant van haar mama was er veel bloed. Het was al opgedroogd maar je kon het duidelijk zien. Mona verteld dan over eergisteren avond. Toen haar Oma haar kwam wekken in het midden van de nacht. Ze had al onmiddellijk door dat er iets mis was. Niemand maakten kinderen wakker om dat uur. Oma zei dat ze naar beneden mochten gaan en Alexander kreeg zelfs een glas cola. Toen papa dan ook thuis was, kwam het nieuws. Mama is gestorven. Papa was nogsteeds in shock en Alexander begon hard te huilen, Oma vervolgens ook. Mona wist niet wat ze moest denken. Ze zat daar gewoon. Terwijl ze nog voor hun oude Citroën DS stond dacht ze aan wat haar mama nu aan zou hebben. Zou ze het mooi rokje van de avond van het ongeluk nog aan hebben? Zou ze dat ook aan hebben op de begravenis? Mona besloot dat haar vader hier niet genoeg over wist en dus gin ze terug naar huis.
De eerste dag van school. Oma had gezegd dat het goed was dat ze terug naar school gingen. Dat ze het leven dan “terug naar normaal” zou gaan. Maar zo was het niet. Op school had de leerkracht mona verplicht om voor de klas te vertellen dat haar moeder was gestorven, ookal wou ze dat niet. Toen ze dan thuis kwam zag ze haar oma de kleren van haar moeder in vuilniszakken steken. Ze loopt direct in de praktijk van haar vader, en verteld hem wat ze juist heeft gezien. Papa was bezig met een patient en stuurde Mona direct weer weg maar zei dat ze het er later over zouden hebben. Papa was nog lang blijven werken, later dan Mona’s bedtijd. Dat gesprekje kwam er dus niet aan toe. Mona dacht dat het dan toch misschien niet zo erg was dat die kleren weg zouden zijn, dan zou ze tenminstens niet altijd aan haar moeder worden herinnerd. Mona dacht elke avond over haar moeder, soms wou ze dat niet. Toen dacht ze alleen maar aan slechte dingen. Zoals de doodskist in de grond. En de beestjes die over haar lichaam kruipen.
Op kerstavond was er een kerstfeest bij hun thuis. Heel de familie was er. Bij het kiezen of ze nog een glas wijn zouden drinken ontbrak er een groote ruzie. Iedereen werd boos over wat dan ook, maar er werden ook dingen gezegd over Agnes. Dat was de naam van de moeder van Mona. Toen nonkel tuur die naam uitsprak realiseerde mona hoe lang het al was geweest sinds ze die naam laatst weer had gehoord. Tante Roos en Oma hadden het over de dingen die Agnes tegen hun had gezegd. Over hoe papa haar behandelden. Blijkbaar was papa niet zo aardig. Mona volgde de hele conversatie mee, ookal moest ze aan de kindertafel zitten. Soms zou ze liever met de volwassenen eten.
Marie
Papa had deze ochtend aan Mona en Alexander verteld dat er bezoek zou zijn. Dat ze hun goed moesten gedragen een mooie kleren aan doen. Hij was nerveus, dat zag je direct. Mona dee als eerst de deur open toen de bel ging. Ze nam de vrouw haar mantel aan omdat Mona goeie manieren had. Toen Marie papa had gezien had ze hem gekust, op de mond. Dat vond Mona vreemd. Papa kusten mama zelden, waarom kusten hij deze vrouw dan wel? De vrouw, Marie, wist al direct wie mona was. Papa had haar verteld dat ze voor Marie mocht voorlezen uit haar boek. Dat had ze dan gedaan. Na een tijdje lezen vond papa dat het genoeg was. Hij zei dat hij een beetje moe was en een dutje ging gaan nemen met Marie. Mona mocht met Alexander een film kijken. Toen ze niet overeen kwamen over welke film ze zouden kijken besloot Mona haar vader er over te gaan vragen. Toen ze de deur open dee zag ze Marie in haar blootje. Bovenop papa. Mona wist wat ze aan het doen waren. Ze deden seks. Ze ging direct weg. Ze had het verteld aan Alexander mar hij was te jong om dat te begrijpen.
Toen Marie was vertrokken had papa gezegd dat ze niks hierover aan oma mochten zeggen, dat ze anders triest zou zijn. Maar dat was al snel misgegaan. Oma had Mona en Alexander naar huis gebracht, een beetje vroeger dan normaal. Toen ze binnen kwamen zagen ze Marie en Papa al samen. Marie schoot recht om haar te begroette. De Oma was woedend. Ze zei dat de papa zich mocht schamen. Ze vroeg hem hoe snel hij zo maar verder kon gaan, zo kort na het overleden van zijn vrouw. Oma zei toen dat de dingen die Agnes haar had verteld duidelijk waar waren, ze vond dat de papa zich moest schamen.
Op een dag kwam papa dan hun vragen wat ze ervan zouden vinden als hij en Marie zouden trouwen. Alexander en Mona hebben er niks tegen, dus niet lang daarna was het al zo ver. Mona en Alexander hebben ‘een nieuwe mama’. Papa had ook aan hun gezegd dat ze vanaf nu Marie ook mama mochten noemen. Mona vond dat vreemd. Marie is haar echte moeder toch niet? Moet ze nu gewoon doen alsof haar echte moeder er nooit was geweest? Alexander vond het een leuk idee. Het trouwfeest was aan de kerk, Mona kon alleen maar denken aan hoe ze niet naar de kerk was gegaan sinds de begrafenis van haar moeder. Ze waren haar nooit gaan bezoeken. Waarschijnlijk was dat door Marie, omdat ze dan misschien jaloers zou zijn. Mona kreeg een schuldgevoel.
Na het trouwfeest gingen Marie en Papa op Honeymoon. Mona had gehoord dat ouders daar veel seks hebben. Misschien zou dat betekenen dat Mona nog een broertje of zusje kreeg. Maar wou ze dat wel? Ze had gelijk. Toen ze terug kwamen van de honeymoon was dat een van de eerste dingen die papa aan hun vroeg. Mona vond dat dit een van die momenten was waar ze alleen 1 antwoord op mocht geven.
Op Mona haar elfde verjaardag hadden ze dan aangekondicht dat het ging gebeuren. Marie was in verwachting. Tijdens haar zwangerschap gingen dingen plots steeds minder goed. Mona hoorde haar papa en nieuwe mama steeds meer ruzie maken. Ze zouden grote woorden gebruiken. Mona dacht dat dit misschien gewoon was doordat ze getrouwd waren. Haar papa en echte mama zouden vroeger ook vaak vechten, misschien hoorden dat er gewoon bij. Een dag kwam Mona naar huis en was Marie hard aan het huilen. Ze probeerd haar te troosten door haar ‘lieve mama’ te noemen terwjl ze haar een knuffel geeft, ookal vind ze het raar om haar mama te noemen. Marie bleef een lange tijd stil totdat ze zegt; ‘ die papa hé, die maakt mij kapt. Gewoon kapot’.
Mona hoord opeens Marie luid ‘Godverdomme’ schreeuwen. Haar water was gebroken. Papa was niet thuis. Marie heeft duidelijk veel pijn en zegt dat we snel nonkel Tuur moeten bellen, papa was daar. Papa was al direct op weg naar huis. Marie bleef kreunen en dat maakte Mona bezorgd, ze vraagd of dit normaal is. Maar dat heeft Marie ook onrust veroorzaakt. Papa is terug, Marie zegt dat ze van de kinderen af wil waarop papa antwoord dat Mona, nonkel Olivier moeten bellen. Daar mochten ze heen. Toen de twee kinderen het nieuws kregen dat ze een baby zusje hadden gingen ze haar gaan bezoeken in het ziekenhuis. Marie had besloten op de naam ‘Anne-Sophie’. Mona vond dat eerlijk gezegd niet zo’n leuke naam omdat het haar herinnerde aan de Sofie van haar klas, die stonk. Mona vond het babytje wel mooi maar had onlangs al besloten dat ze geen kinderen meer wou. De pijn dat ze Marie had zien meemaken wou zij zelf nooit beleven.
Het gaat niet zo goed tussen Marie en papa. Ze vechten veel en vaak is een van hun weg. Marie had Mona onlangs zelf geslaan toen ze Marie had betrapt tijdens een eetbui. Mona vind het in ieder geval zeer leuk om Anne-Sophie is huis te hebben. Ze voelt zich een beetje verantwoordelijk voor haar, als oudste van de drie. Marie vind dit niet zo leuk, ze had Mona ooit zelf gevraagd of haar doel was om Anne-Sophie haar leuker te laten vinden dan Marie. Maar dat was niet zo. Ze wou gewoon een goeie zus zijn.
Een avond was Marie weg. Was dat nu Mona haar fout? Ze had Anne-Sophie met haar mee genoen, waar ze ook was. Mona kreeg weer een schuldgevoel. Ze was de avond daarvoor met haar papa frietjes gaan halen terwijl Marie dat eigenlijk niet zo’n goed idee vond, maar dat was waarschijnkijk gewoon omdat Marie altijd zo gezond eet. Mona vond het een van de leukste avonden. Ze mocht veel saus op de frieten doen en wandelen in de regen met haar vader was een van ze kleine pretjes in haar leven. Ze wou voor altijd maar blijven doorwandelen. Nooit meer terug naar huis moeten gaan. Maar dat kon spijtig genoeg niet. Nu moest ze zich focussen op Marie, en waar ze was. Ze besloot om alleen een bezoekje te gaan brengen aan de ouders van Marie. Daar woonde Marie vroeger, voor ze met hun was komen wonen. Mona had gelijk, Marie was daar. Ze voelden zich meer schuldig dan ooit. Ze vroeg wanneer Marie terug bij hun zou komen wonen. Mona kon helpen met voor Anne-Sophie te zorgen, maar dat wou Marie natuurlijk niet. Marie bleef maar door gaan over hoe ze het niet ziet zitten om terug te gaan. Mona pakt dan plots de sigaret uit Marie haar hand en steekt het uit op haar linkerarm. Zo, ze heeft zichtzelf haar straf gegeven. Nu nog hopen dat Marie nog terug wilt komen. Mona begint te huilen, onzeker over de reden.
3 notes · View notes
yolbeer · 4 years
Text
Corona-pauze...
Tumblr media
Als ik nachts soms wakker lig, bedenk ik de mooiste blogs over dit virus. Geen oplossingen, helaas, was ik maar zo’n genie. Maar wat het met me doet, met ons als gezin doet, en wat het met de hele samenleving doet . Dat ik zo opgelucht ben dat mijn gezin (nog) gezond is, maar dat ik verder ook de andere kant zie, bij een vriendin , die ligt te vechten voor haar leven in een ziekenhuis. Ik hoor berichtgeving. Lees SOMS wat artikelen, kijk SOMS tv. Maar verder heb ik even een “corona-pauze” . Begrijp me niet verkeerd. Ik weet echt dat dit afschuwelijk is. Ik neem dit ook heel serieus. Maar mezelf bang laten maken, nee dat wil ik even nog niet toelaten. 
Gisteren stond ik buiten in de rij, te wachten tot ik naar binnen mocht bij de  Appie. Ik realiseerde me ineens, jeeeeeeeeee....wat is dit voor een rare situatie. Als ik dan door de supermarkt loop , met mijn ontsmette karretje en de mensen (gelukkig) toch wel netjes op elkaar wachten om de 1,5 meter ruimte in acht te nemen , vraag ik me af....wanneer en hoe gaat dit stoppen? Kunnen we elkaar nog ooit een hand geven, een knuffel geven of onze kleine kinderen met elkaar in de zandbak laten spelen, ik weet dat mijn kinderen vroeger een gedeelte zandbak opaten en soms leuningen aflikten. De gekste dingen in hun mond stopten. Dat lachten we een beetje weg, onder het mom van, is goed voor de weerstand. Maar als ik nu, in deze corona-tijd, kleine kinderen zou hebben , weet ik niet of ik daar zo blij mee zou zijn. Dan zou ik ze misschien wel elke avond in een ontsmettend badje doen (grote knipoog),of ze misschien wel vol proppen met extra vitamientjes, de handjes na elke speelbeurt afdoen met zo’n dettol doekje.....zoiets... Ach, de situatie is niet zo, mijn kindjes hoef ik allang niet meer in bad te doen (en daarbij, hebben wij sinds twee weken niet eens een bad meer ) en ik mag hopen dat ze zelf verstandig genoeg zijn.
Maar mijn leven is redelijk rustig op het moment . Ik slaap wat langer, en wordt in de ochtend gewekt door de “werkers “ , ze zijn bij ons namelijk een nieuwe badkamer aan het zetten, zeer handig in deze tijd. Dacht ik namelijk gewoon lekker te gaan sporten, daar te douchen en de douchebeurt in het weekend bij mijn moeder, mijn zus, of mijn schoonvader te doen, tegelijkertijd daar even bij te babbelen en zo zou alles makkelijk te ondervangen zijn. NIET DUS .... In werkelijkheid sport ik bijna elke avond lekker in de huiskamer  met , en onder supervisie van mijn dochter, die me stimuleert om toch nog die ene burpee extra te doen en niet af te gaan haken. wat overigens mega goed is voor mijn conditie, maar mijn kracht stiekem wel een beetje achteruit gaat,vrees ik. Verder werk ik op mijn werkdagen, niet de 9,75 uur, maar een uurtje of twee om daarna (en tussendoor) de tandarts praktijk weer “steriel en kuis “ maken. Op zich best relaxed hoor. In de ochtend lange wandelingen maken met de hond . Werk maken van de lunch , en werk maken van het avond eten. Bergen groenten schoonmaken, voor de vitamientjes die onze afweer promoten, met het gezin eten(wat normaliter alleen in het weekend gebeurde , als we geluk hadden). Ik heb gezonde pannenkoeken gebakken, koekjes gemaakt van havermout en dadels. De ui-knoflook-courgette en paprika teelt draait overuren ,door alle groenteschotels, sauzen en andere baksels die we ervan gemaakt hebben. Gelukkig is daar dan ook Pasen... en eet ik ei na ei (van chocolade natuurlijk) en daardoor zorg ik ervoor ,dat datgene wat eigenlijk een wasbordje had kunnen zijn, gewoon nog omgeven wordt door een lekker zacht laagje . Maar aangezien , op vakantie gaan in 2020 een “no-go” is, heb ik alle tijd om dat het doel van 2021 te gaan maken.
Ik zal heel blij zijn als ik mijn vrienden weer kan omhelzen. Mijn ouders weer kan zien, aanraken en bezoeken. Het terras weer opkan en dat ik daar dan weer veel te dure gin-tonicjes met bitterballen kan eten. Maar het heeft allemaal tijd nodig en iedereen beseft nu ook wat een waarde die gezondheid heeft. Dat dat merk horloge leuk is, maar dat je daar toch niets aan hebt, als je aan de beademing op de IC ligt. Dus mensen, nogmaals, ben lief voor elkaar en voor de ander, toon begrip, help waar je kan, gebruik je (gezond ) verstand. Alleen zo kunnen we met elkaar zorgen dat al die luxe die we hadden en waar we zo aan gewend waren geraakt dat het “normaal “ werd, weer een beetje terugkomt in ons leven. En als dat zo is, hoop ik dat we allemaal wat meer gaan waarderen wat we hebben . 
#houvol #staysafe #stayhealthy 
Dikke elleboogtik van Yol 
4 notes · View notes
Text
Oke maar ik word zo moe van al het gezeik. Ik ben alleen maar bang de hele tijd, ik durf niet eens alleen naar de tandarts. De enige personen die ik mee zou kunnen vragen zijn begeleiders die nauwelijks tijd hebben om mee te gaan naar zo'n fucking tandarts afspraak. Mijn ouders kunnen niets voor mij betekenen. Ik had vorige maand al naar de tandarts gemoeten maar het kan pas eind deze maand. Ik moet naar de huisarts om bloed te prikken maar dan moet er dus iemand mee naar de huisarts en iemand mee naar de prik afspraak en dan zijn we een paar weken verder. Ik moet in therapie maar ik durf niet in zo'n hokje te zitten alleen met een therapeut. Ik durf niet bij vrienden thuis langs te komen, alleen als iemands moeder ofzo er bij is. Ik doe aan boogschieten wat dan wel lukt maar vanavond voelde ik me ook niet meer veilig. Waar moet ik dan in godsnaam heen?
0 notes
Photo
Tumblr media
Bang voor de tandarts? Dat is helemaal niet gek, zo'n 40% van de Nederlanders geeft aan wel eens angst te ervaren bij een bezoek. Een deel hiervan is zo bang dat zij überhaupt niet durven te gaan, ten kosten van de mondgezondheid. Voel je zelf wel eens spanning? Spreek dit uit, geef aan dat je het spannend vind en ga met de behandelaar in gesprek en bouw een band van vertrouwen op. In sommige gevallen is het mogelijk onder narcose behandeld te worden bij speciale angst tandartsen. https://www.facebook.com/TandheelkundeNellesteinAmsterdam/photos/a.401122623287273/4322921894440640/?type=3
0 notes
emiliohuxw990-blog · 5 years
Text
" 20 Mythen over Hydraulische Behandelstoel: Busted"
Dankzij de smalle rugleuning ziet de stoel er fijn uit, wat een ruimtelijk effect geeft in de salon of praktijk. Wanneer de stoel in zittende behandelstoelshop.nl/elektrische-behandelstoel/ positie zit, kunnen de armleuningen omhoog en eruit de weg worden geklapt. De salonbehandelstoel in drie delen kan gemakkelijk als stoel belanden geplaatst plus is afkomstig om elke salonbehandeling aan te intomen. Een jaarlijkse elektrische tafel- of stoelenservice mag exclusief worden verricht door dezelfde gekwalificeerde servicetechnicus. De jaarlijkse elektrische behandeltafel of stoelenservice die wordt uitgevoerd door Electrical Table Solutions Pty Ltd geeft u gemoedsrust dat de apparatuur veilig is voor uw patiënt en klanten om met te belanden behandeld. De stoelen zijn ook bijzonder solide gebouwd, wat betekent dat de hefvermogen royaal hoog zijn. Hieronder kunt u een Bentlon Beauty Bronze behandelstoel kopen.™De diensten belanden geleverd via een continu zorgsysteem, niet alleen nood- en screeningdiensten. De service wordt uitgevoerd door onze getrainde technici en als tafels nog binnen de garantieperiode vallen, worden het reparaties verricht onder het fabrieksgarantie. Als u dezelfde jaarlijkse service op uw elektrische behandelingstafels wilt dulden uitvoeren of meer gegevens wilt, aarzel dan niets om contact met ons op te nemen.
Tumblr media
Jij blijft betreffende bewustzijn plus kunt te allen tijde op het tandarts antwoorden, maar u zult vaak meer ontspannen zijn. Veel mensen is bang om naar de tandarts bij gaan vanwege alle last en angst die met oudsher verband houdt met tandheelkunde. Het tandarts heeft controle over het plan van sedatie.
Omdat het patiënten boven een slaapachtige toestand bestaan, is het pijn die wordt gevoeld zeer tenminste en kunnen ze zich soms niet herinneren wat er tijdens de tandheelkundige ingreep zijn gebeurd. Hij blijft volkomen bij bewustzijn en kan altijd bij de tandarts reageren. Hij zal geen herinnering hebben aan enigszins er zal gebeuren onderhand hij verdoofd is. Patiënten met fobieën gerelateerd betreffende tandheelkunde en kinderen dat niet beheersen blijven stilstaan, zijn degenen die sedatie ondergaan. Waverley Private Hospital wil u graag voorstellen aan Dr. Min Wu, een Consultant Arts plus Medisch Oncoloog. De zorg die de patiënten brengen, is die welke lijkt op een echte medische setting. Voordelen van sedatie Tandheelkunde Lieden hebben heel vaak het sentiment dat hun tandheelkundige ingreep slechts een paar minuten duurt, terwijl de in feite uren kan hebben geduurd om te presteren.
0 notes
kunstgebitten · 5 years
Text
Tumblr media
Jubileum 50 jaar Tandprothetische Praktijk Buyle te Aalst & Lede, specialist In vervaardigen, verbeteren en repareren van kunstgebitten.
U kent ze wel die Tandlabo’s / Tandprothetische Praktijken. Je hebt ze zowaar in elke grootstad. Deze tandlabo’s die uitsluitend voor particulieren werken, krijgen de laatste maanden uitzonderlijk veel meer prothesedragers over de vloer. Het is zelfs zo dat men hier dubbele uren draait. Eén op de vier van de 35-tot 44-jarigen draagt een gedeeltelijk of volledig kunstgebit en gaat nu op zoek naar goedkopere, betere en snellere alternatieven om hun uitneembaar gebit te laten bijstellen. Het is zo dat een goed gerepareerde barst of breuk van een gebit weer jaren mee kan.
Dit jaar viert het Aalsters Tandlabo BUYLE de 50ste verjaardag van zijn tandprothetische praktijk te Aalst. Sinds 1969 gevestigd in de Dirk-Martensstraat en sinds 1999 op de Dendermondse Steenweg 13, maar sinds kort ook te Lede op de Hoogstraat 35. Als gediplomeerd technicus in de tandprothese leverde men hier de afgelopen decennia advies & hulp bij diverse problemen met kunstgebitten. In deze tandprothetische praktijk kan men rechtstreeks terecht voor reparaties van gebroken kunstgebitten, losgekomen tanden, verstevigen van oude protheses of het reinigen ervan met geluidsgolven.
Waarschijnlijk kent u als prothesedrager dat gevoel van onzekerheid tijdens een etentje. Bang dat uw kunstgebit u in de steek zal laten. De vrees om voluit te lachen of zelfs vrijuit te praten, laten we nog zwijgen van niezen of zelfs gapen. Betrapt u zichzelf er soms op dat u zich hierover teveel zorgen maakt? Voelt u zich beperkt?
Een vals gebit moet even vanzelfsprekend kunnen zijn als echte tanden! Dat is de visie van het Aalsters Tandlabo BUYLE.
Laten we Marc Buyle eens aan de tand voelen… Na een drie jaar durende scholing en twee jaar patroonsopleiding als tandprothesetechnicus studeerde Marc in 1989 af. Hij was meteen klaar om Carlos, zijn vader, mee te helpen en later dan op te volgen. “Ik wilde net als mijn vader geen beroep kiezen dat al door te veel mensen wordt beoefend. Van de Tandprothesist zijn er niet zoveel, dacht ik. Bovendien nam ik aan dat er nog wel toekomst- en expansiemogelijkheden inzaten,” verduidelijkt Buyle Marc zijn beroepskeuze. “Mijn cliënteel bestaat voor 75% uit ouderen. Voor het overige zijn het mensen die op jonge leeftijd –bijvoorbeeld door ziekte of ongeval- al een kunstgebit moeten dragen”. De klassieke vraag waarmee Marc zich geconfronteerd weet is of een gebroken gebit kan gelijmd worden. “Neen”, antwoordt de tandtechnicus, “dat kan niet want onder invloed van het speeksel -een zure substantie- lossen alle bekende lijmsoorten na enkele dagen op. Van het gebroken gebit maak ik een werkmodel in siliconen. Het breukvlak wordt weggeslepen en vervangen door een halfvloeibaar kunsthars. Dan wordt het gebit gepolymeriseerd –chemisch en onder hoge druk gebakken in een autoclaaf- en worden de beide delen een mooi naadloos geheel. Dit proces neemt minimum 1 uur in beslag,” aldus de tandtechnische uitleg van Marc Buyle.
Het klinkt als de wet van Murphy: als je kunstgebit breekt, dan gebeurt dit met zekerheid op het meest ongeschikte en onverwachte moment…”
“Mensen die in het onderwijs staan – geef maar eens les zonder tanden – vertegenwoordigers op weg naar een klant of mensen die naar een huwelijk of naar begrafenisdienst moeten kunnen soms voor onaangename en onaangekondigde verassingen komen te staan. Ooit kreeg ik een bruidegom over de vloer. Na de huwelijksinzegening, maar voor het avondfeest, had hij zijn tanden uitgehoest in de wastafel: gebit kapot. Dat is een ramp. Zonder tanden kan je niet eten of fatsoenlijk spreken. En het heeft geen gezicht.”
Vele gebitten zijn twintig tot dertig jaar oud terwijl de gemiddelde leeftijd 6 à 9 jaar is. Ze passen helemaal niet meer en vallen zo uit de mond als je hoest, niest, gaapt of braakt. Af en toe verdwijnt zo’n gebit dan in het toilet. “Ooit heb ik het geval gehad van een landbouwer die zijn gebit in de beerput was verloren. Met een hark viste hij naar het kostbare kleinood en had…beet. Zo’n vervuild gebit wordt dan ultrasonisch gereinigd en gedesinfecteerd. Al wat vreemd in aan het gebit wordt bij zo’n behandeling verwijderd.”
Veel mensen bewaren hun kunstgebit in de kast en gebruiken het enkel voor speciale gelegenheden. Wat gebeurt er dan vaak bij zo’n speciale gelegenheid ? Het tandvlees past niet meer in het gebit. Tandvlees is een zacht weefsel en verandert mee met de mens die vermagert of verdikt. Het tandvlees verandert met andere woorden van vorm. Het kunstgebit verandert echter niet en past bijgevolg na verloop van tijd niet meer. Doorgaans is een kunstgebit na 2 jaar aan een aanvulling of aanpassing toe. Past het niet meer dan valt het gemakkelijk uit. Een kunstgebit is gemaakt van een glasharde kunsthars maar breekt gemakkelijk. Als het bij het poetsen in de wastafel duikelt, dan breekt het vroeg of laat.
Een tip: laat bij het dagelijks poetsen van uw kunstgebit altijd water in de wastafel staan. Zo breekt het gebit niet als het valt. Als afsluiter geeft Marc (glimlacht) een belastingstip aan ons mee: ”Iemand uit zijn cliënteel zei ooit dat hij de kosten van zijn kunstgebit aftrok van zijn belastingen. Hij had volgens zijn zeggen elke euro in tweeën moeten bijten om te overleven.”
In dit tandlabo vindt u uitsluitend gediplomeerde tandprothesetechnici. Zij staan altijd klaar om u van goed advies te voorzien. Bovendien is het prothese herstellingsgamma scherp geprijsd! Tandlabo Buyle staat voor 100% tevredenheid. U hoeft nooit met een probleem, hoe klein ook, te blijven zitten. Is er iets dat u stoort, dan komt u terug. Hier wordt gezorgd dat het wordt verholpen. Als tandprothesist/denturist werken wij zowel voor particulier als voor tandarts.
Noot : Wenst u méér te weten over uitneembare kunstgebitten, ga dan kijken op Internet en surf naar www.kunstgebitten.be of ga vrijblijvend langs in dit huis van vertrouwen… Dichterbij dan U denkt!
Tandprothetische Praktijk BUYLE
Dendermondsesteenweg 13
B-9300 Aalst (Oost Vlaanderen)
tel; 0032 (0)475/80.90.85
www.kunstgebitten.be
OPENINGSUREN: maandag tot vrijdag doorlopend van 10.00 – 14.00 uur
zaterdag van 9.00 u. – 12.00 uur ALLE andere uren na afspraak.
(slechts 5 minuten v/h station en het centrum van AALST )
Bijhuis; Tandprothetische Praktijk Buyle – Hoogstraat 35 B-9340 Lede (dagelijks na afspraak, bel 0475/80.90.85)
EXPRESSERVICE VOOR REPARATIE VAN KUNSTGEBITTEN, KLAAR TERWIJL U WACHT ,VOOR AFSPRAAK NOOD- & DRINGENDE GEVALLEN NA SLUITINGSTIJD BEL 0475/80.90.85
**G(T)AN(D)G MAKERS SINDS 1969**
“Zij steken altijd een tandje bij & helpen U steeds met de lach!”
SPECIALE AANBIEDING VOOR DIT 50 JARIG BESTAAN v/h
AALSTERS TANDLABO BUYLE.
Laat uw kunstgebit Gratis Reinigen & polijsten
(ter waarde van €25.00)
**Tot eind 2019 kunt u tegen inlevering van dit artikel uw kunstgebit
gratis en zonder verplichting professioneel laten reinigen & polijsten.
Eén reinigingsbeurt per klant, dagelijks van toepassing in de praktijk te Aalst tussen 10u en 12uur t.e.m. eind 2019.
0 notes
tandartsme-blog · 5 years
Text
Dental Tips - Je angst voor de tandarts overwinnen
Tumblr media
Ben je bang voor de tandarts? Overweegt u om uw afspraak dagen eerder te annuleren of helemaal niet weer te geven? Voelt u zich hulpeloos en ongemakkelijk in de schoonmaakstoel? Als je dat bent, ben je niet de enige. Meer dan 75% van de Amerikanen ervaart tandheelkundige fobieën tot op zekere hoogte, 10% is extreem doodsbang en terughoudend om een ​​tandheelkundige controle te krijgen. Dat zijn veel mensen! In dit artikel willen we bespreken waarom mensen bang zijn voor de tandarts en welke stappen u kunt nemen om uw bezoek aan de tandarts een stuk gemakkelijker te maken. Waarom zijn mensen bang voor de tandarts? Er zijn nogal wat redenen waarom mensen een slechte smaak ontwikkelen voor de tandarts in hun mond. Van agressieve tandarts persoonlijkheden, tot letsel, tot vreselijke ervaringen, al deze kunnen van invloed zijn op iemand die al op heel jonge leeftijd begint. De meeste angsten beginnen op kindertijd, wanneer we als jonge kinderen over de wereld leren. Ons lichaam en geest leren over de gevaren in de wereld. Ongevallen, zoals een schraper die per ongeluk tegen het tandvlees veegt of een immense pijn bij het vroeg vullen van een holte, zullen de angst voor de tandarts versterken. Graaf in de ergste gevoelens die je persoonlijk hebt. Ze voelen zich vreselijk, toch? Dus waarom zou je naar de tandarts gaan als je het gewoon helemaal kunt vermijden? Anderen gaan niet naar de tandarts omdat ze voelen dat ze geen controle hebben. Het hebben van iemand die je net hebt ontmoet en niet echt weet dat je de volledige controle hebt over wat er in je mond gaande is, is een angstaanjagende beproeving. Angstgevoelens zijn vaak de reden waarom mensen hun tandartsafspraak verplaatsen of helemaal overslaan. Interessant feit: mensen hebben een griezelig verlangen om open lucht passages te beschermen. We zijn van nature zelfbewust om onze mond open te doen en blootgesteld te worden aan kwetsbaarheden. We hebben een onderzoek uitgevoerd en een paar interessante feiten onderzocht over mensen met een tandfobie. Sommige mensen kiezen ervoor om alleen zacht voedsel te eten in plaats van harder voedsel om te voorkomen dat ze een tand breken en moeten naar de tandarts. Anderen meldden dat ze droomden van tandartspraktijken en vreesden bang te zijn om deze nachtmerries opnieuw te krijgen. Mensen met slechte gevallen van tandfobie lijden jarenlang aan tandpijn, tandvleesaandoeningen en slechte mondhygiëne. Het vermijden van de tandarts is veel meer dan hoe het klinkt. Het is iets dat je hele identiteit kan beïnvloeden, wie je bent, wat je waardeert. Een bezoek aan de tandarts lijkt veel op een rollercoaster. Veel mensen die naar pretparken gaan, komen erachter dat ze acrofobie hebben en kunnen niet op dezelfde attracties als hun familie en vrienden gaan. Ze vragen zich af: "Waarom kan ik niet gewoon doorgaan en plezier hebben zoals iedereen?" Achtbanen hebben hun gevaren, maar die gevaren zijn minimaal, ze worden in overweging genomen wanneer deze wordt getrokken en geconstrueerd. Het is gebouwd om de veiligheid van iedereen te maximaliseren. Tandarts is net als achtbanen. We zien er eerst eng uit, maar uiteindelijk loop je naar buiten met een glimlach op je gezicht en voel je je beter over je welzijn. Tandarts zijn geen slechte mensen. We zijn hier niet om je tanden uit te rukken en hysterisch te lachen. Wij zijn hier om u de beste mondverzorging en -behandeling te geven die beschikbaar zijn. Als u bang bent voor de tandarts, bekijk dan onze onderstaande tips die u kunt gebruiken om u comfortabeler te voelen tijdens uw bezoek aan de tandarts. 5 tips om je angst voor de tandarts te overwinnen Praat met je tandarts! Een universele regel om te volgen is om altijd uw zorgen en behoeften kenbaar te maken. Je tandarts is geen telepathisch persoon, hij kan je gedachten niet lezen. Door uw zorgen kenbaar te maken, zal uw tandarts zijn praktijk en zijn benadering van uw afspraak kunnen aanpassen, zodat u zich comfortabeler voelt en de situatie onder controle hebt terwijl u wordt behandeld. If you have any queries concerning where and how to use implantaat, you can get in touch with us at our own web-page. Breng een 'stop'-signaal tot stand. Jezelf duwen is één ding, maar soms zul je niet in staat zijn om een ​​volledige afspraak te maken zonder een golf van misselijkheid of ongemak te voelen omhullen. Het is een geweldig idee om met uw tandarts te werken en een stopsignaal te creëren. Als je dit doet, heb je de luxe om de procedure te stoppen als je je ongemakkelijk voelt of als je gewoon een pauze en frisse lucht nodig hebt. Vragen stellen! Om vertrouwd te raken met je tandarts, moet je ze kunnen vertrouwen. Uw tandarts moet in staat zijn om alle vragen die u van hen hebt te beantwoorden, van eenvoudige taken tot het verzorgen van uw gebit, tot in detail uitleggen bij elke stap van een meer gecompliceerde procedure. Bezoek regelmatig de tandarts. Dit is de complete andere tip die je wilt lezen, maar het is een geweldige. Om eventuele slechte gedachten of ervaringen over de tandarts tegen te gaan, moet je een positieve kijk op het bezoek hebben en gewoon een goede tijd hebben. Je ziet je tandfobie geleidelijk vervagen met elk positief versterkt bezoek aan de tandarts. Het is een grote taak om regelmatig naar binnen te gaan, maar dat zal je het meeste voordeel opleveren.  
0 notes
joostjongepier · 5 years
Photo
Tumblr media
Wat?   Stilleben mit Römer un d Zitrone door Willem Claesz. Heda
Waar?   Wallraf-Richartz Museum, Keulen
Wanneer?   21 maart 2019
Stillevens behoren meestal niet tot mijn favoriete schilderijen. Er zijn echter uitzonderingen zoals de stillevens van Francisco Zurbaran, Henk Helmantel en Willem Claesz. Heda. Niemand die zó een mes, een roemer of (vooral) een tafellaken kon schilderen als Heda. Hier hangt Stilleben mit Römer und Zitrone (1632). Op tafel dit keer geen wit tafellaken, maar een donkergroen. De weergave, inclusief lichteffecten, is er niet minder fraai om.
Heda roept bij mij altijd een associatie op die niets met kunst te maken heeft, namelijk die met de tandarts. Vreemd? Niet als je weet dat in de wachtkamer van mijn tandarts al decennia lang een levensgrote reproductie hangt van een van zijn doeken. Gelukkig ben ik niet bang voor de tandarts, waardoor deze associatie mijn liefde voor Heda niet negatief heeft beïnvloed. Het gaat wat te ver om te stellen dat ik, vanwege Heda, graag naar de tandarts ga, maar het scheelt niet veel.
0 notes
Text
De Aanslag
Harry Mulish, De Aanslag, 1982
SPOILER ALERT!!!
De Aanslag is een boek dat zich afspeelt aan het einde van de oorlog en begint in Haarlem.
episode I
De hoofdpersoon van het boek is Anton. Het begint met Anton, die met zijn gezin thuis zit. Opeens horen ze een paar schoten en een schreeuw en zien ze iemand dood op de straat liggen voor het huis van de buren. Meteen komen de buren naar het lichaam en dragen het voor de deur van Anton. Nu kan het gezin van Anton zien wie er is doodgeschoten: Fake Ploeg, de corrupte politiecommendant van Haarlem, waar ze woonden. Toen kwamen de Duitsers die boos de deur openduwden. Ze gingen schreeuwen dat ze hun handen omhoog moesten doen en ze moesten mee naar de gevangenis waar de ouders  van Anton werden geëxecuteerd en waar hij een vrouw ontmoette, die hij niet kon zien maar ontzettend aardig vond. omdat zijn ouders dood zijn wordt hij naar zijn oom in Amsterdam gebracht waar hij de rest van zijn leven zou blijven.
 episode II, 1952
Op zijn twintigste ging Anton medicijnen studeren en ging werken in een ziekenhuis. Op een dag krijgt hij een uitnodiging om op een feest te komen in Haarlem. Als hij daar is besluit hij even een blokje om te lopen en naar zijn oude huis te gaan dat volledig is afgebrand. Hij gaat ook even op bezoek bij zijn vroegere buren waar ze wat herinneringen ophaalden. Ze zeiden ook dat zijn ouders en zijn broer Peter zijn gedood op de dag van de aanslag en  dat er een monument is opgericht ten ere van de oorlog-slachtoffers. Nadat hij dat heeft bezocht gaat hij weer naar huis en vraagt zijn oom en tante waarom ze er nooit heen zijn gegaan. Dit hadden ze eigenlijk wel gezegd maar Anton wou er niet naartoe. 
Episode III, 1956
Het communisme word steeds populairder en er zijn steeds meer rellen. Anton is ondertussen op kamers gaan wonen, eventjes weg van zijn oom en tante. Als hij door een menigte naar zijn deur probeert te komen herkent hij opeens een gezicht; Fake Ploeg, de zoon van de politie inspecteur die is gedood een aantal jaar geleden. Hij vraagt hem op de koffie en ze hebben het over Fake’s vader. Anton vind hem een slechte en wrede man, terwijl Fake hem juist goed vond. Er ontstond een ruzie en Fake gooide een steen door zijn kamer en loopt het huis uit. Daarna komt hij terug om Anton te bedanken dat hij het vroeger voor hem had opgenomen op school.
episode IIII, 1966
Anton is intussen arts-assistent geworden en is getrouwd met Saskia de Graaff. Hij kreeg een dochtertje met Saskia; Sandra. Saskia’s vader was een verzetsstrijder en toen een van zijn vrienden stierf ging Anton ook mee naar de begrafenis. Later in het café ontstaat er een ruzie of de Amerikanen of de Russen de redders waren in de oorlog. in het café ontmoet hij ook Cor Takes, de moordenaar van Ploeg. Hij zei dat hij het heeft gedaan samen met een vriendin omdat het moest en dat de vriendin is opgepakt. Anton weet meteen dat die vriendin de vrouw was in de gevangenis en zegt alles wat hij verder wist tegen Cor. Hij hoort dat de vrouw Truus Coster heet en dat ze veel op Saskia lijkt. De enige vraag die hem nu restte was waarom de buren het lichaam voor hun huis hadden neergelegd.
laatste episode, 1981
Anton is intussen gescheiden met Saskia en heeft nu een nieuwe vrouw: Liesbeth met wie hij een zoontje krijgt. Het zoontje heet Peter, vernoemt naar zijn broer die al lang is gedood in de oorlog. Soms krijgt hij een flashback naar de oorlog en krijgt dan een paniekaanval. Als Sandra 16 is neemt Anton haar mee naar de plaats waar zijn huis heeft gestaan. daarna gaan ze naar het graf van Truus Coster. Als hij last krijgt van zijn tanden gaat hij naar de tandarts, die alleen helpt als Anton meeloopt in een kernbomdemonstratie. Hier trekt Anton zich niets van aan maar hij ontmoet zo wel Karin Korteweg, een van de buren die het lichaam hebben verplaatst voor de deur van Anton. Ze legt uit dat haar Vader bang was dat zijn hagedissenverzameling zou worden ontdekt en dat ze daarom het lichaam hadden versleept. Ze gingen niet naar de andere buren omdat daar Joden waren. Nadat Anton dat hoorde liep hij weg naar zijn dochter Sandra, die inmiddels 19 en zwanger was en niet zo’n fatsoenlijk vriendje had.
Ik heb gekozen voor dit boek omdat mijn ouders het aanraadden en ik zag dat het veel gelezen werd dus ik dacht dat het wel goed zou zijn. Het goede aan dit boek vind ik dat de aanslag zelf al best vroeg in het verhaal gebeurde en dat in alle episode’s weer een beetje meer werd bekendgemaakt over de aanslag. Verder is het heel mooi geschreven. Het is ook heel mooi beschreven hoe het leven van Anton is beïnvloed door de aanslag, als zijn ouders niet waren vermoord was hij weer bij hen gaan wonen waardoor alles weer heel anders zou zijn gelopen.
Zelf vind ik dit een 8.8/10 waard omdat ik de verhaallijn, de details en de schrijfstijl heel goed vind. Ik zou het een 9 geven, maar daarvoor was ik net even iets te veel verveeld terwijl ik het boek las.
1 note · View note
Text
Engeltjes en bengeltjes
‘I love you teacher!’ M’n hart smelt. Ik kijk naar Anna. Een van de liefste studentjes die ik heb. Bizar hoe snel je een band opbouwt met sommige van deze kids. Uiteraard zitten er een paar bengeltjes tussen. Wat zeg ik zelfs kleine verwende duiveltjes die ik echt geen seconde ga missen. Maar ik heb mazzel. De meeste van mijn kids zijn echt schatjes en hebben stuk voor stuk een plekje in mijn hart veroverd. En ja, ik heb ontdekt dat ik lesgeven aan oudere kinderen prefereer boven de ukkies. Maar toch voel ik een vreemde trots dat ze na een half jaar meer kunnen zeggen dan “red, yellow en blue”. De kids pakken hun cadeautjes uit. Kleinigheidjes die ik voor ze heb gescoord, maar meer voor ze betekenen dan ik had verwacht. Bij ieder cadeautje heb ik een klein briefje geschreven. Ik lees de briefjes voor en de Chinese staff vertaalt het voor de kids. De beurt is aan Anna, ze kijkt me met grote ogen aan terwijl haar armpjes om die van mij geslagen zijn en houdt het haarspeldje wat ik voor haar heb gekocht stevig in haar handje gekneld. Zodra Sylvia, de Chinese PA, klaar is met vertalen zegt Anna met een bibberend stemmetje iets in het Chinees. Sylvia begint te schaterlachen en zegt tegen me ‘Soooo cute. She says: Sylvia, I think I am going to cry’. Ik zie ook de ouders een klein traantje wegpinken en dat doet me toch stiekem wel iets. De andere lessen volgen en stuk voor stuk zijn de studentjes in hun nopjes met de cadeautjes. Wat heerlijk hoe gemakkelijk je een kind toch blij kunt maken. Die avond zijn we door de ouders van een van mijn studenten uitgenodigd voor een etentje om ons te bedanken. Traditionele hotpot. Twee van de Chinese PA’s gaan mee om  het ijs te breken en te vertalen:-). Hotpot is famous in Sichuan. Een soort fondue met Chinese kruiden. We hebben er al diverse mogen proberen en eerlijkheid gebied te zeggen dat het niet ons favoriet is. Maar goed weigeren is uiteraard geen optie. Wel vragen we of we de varkenshersens, eendenkoppen en darmen achterwege kunnen laten. Met het goedkope smoesje, sorry, dat onze Westerse darmen hier niet aan gewend zijn. Geen probleem volgens de ouders. We houden het bij beef, kip, vis en groenten. De ouders van mijn student zijn beide dokter en hebben diverse internetbars en hotels in de stad. Goed gesitueerd is dan ook een understatement zullen we maar zeggen. Ze vliegen volgende week naar Vietnam en bezoeken later dit jaar IJsland, Indonesië en Amerika. Bij het restaurant aangekomen worden we naar een kamertje geleid. Het is normaal in Chinese restaurants dat er afgeschermde kamers zijn waar men in alle privacy kan genieten van het diner. Wij noemen dit in het Nederlands ook wel “ongezellig”. We lopen de kamer in. De hotpot staat al klaar, evenals de bergen vlees, vis en groenten die erin gaan. Het blijft me verbazen hoeveel de Chinesen eten en het blijft simpelweg een mirakel hoe ze zo dun blijven. De hotpot ziet er anders uit dan degene die we eerder hebben gehad. We krijgen een blikje uitgedeeld. Benit en ik kijken elkaar aan. ‘Ik denk dat het een soort koude thee is’, zeg ik. De PA’s beginnen te grinniken als ze ons onhandig naar het blikje zien staren. Het blijkt koude olie te zijn wat je in een kommetje giet. Aan deze olie voeg je koriander, peterselie en knoflook toe. En mocht je de hotpot nog niet spicy genoeg vinden dan kun je uiteraard altijd wat extra peper in je kommetje strooien. Het vlees wordt door de gastvrouw en mijn student in de hotpot gegooid en er na zo een 30 seconde alweer uitgevist. Mam’s ziet me klungelen met m’n stokjes (nee na acht maanden helaas nog steeds geen pro met glibberige substanties) en helpt me glimlachend de stukjes beef uit de pot te vissen. Vervolgens leg je deze in je kommetje olie om te helpen het vlees sneller te koelen. Een beetje huiverig neem ik de eerste hap. Niet omdat ik bang ben dat het te heet is, maar hier in Sichuan wordt altijd royaal gebruik gemaakt van de Sichuan peper. Een peper met een zeer typische smaak. Het wordt ook wel numbling pepper genoemd. Het laat je lippen en tong tintelen alsof je bij de tandarts voor een verdoving bent gekomen. Een peper die in onze ogen alle ingrediënten en gerechten hetzelfde laat smaken. Een smaak waar de Chinesen uit Sichiuan gek op zijn, maar ik ronduit vies vindt (en dat zeg ik niet snel). Ik laat de peper door mijn mond gaan en ben aangenaam verrast. De smaak is fantastisch! De Sichuan peper overheerst niet en de combinatie met de korianderolie maakt het echt heerlijk. ‘It is delicious!’ De ouders kijken ons opgelucht aan. Het ijs is gebroken. Het etentje is onverwachts gezellig. En na het delen van al ons eten en het uitwisselen van verhalen (vertaald door de PA’s) is het tijd voor de bedank woordjes. Volgens de ouders ben ik als een tweede moeder voor Jay, en ik grinnik binnensmonds om de ietwat overdreven complimentjes die lief bedoeld volgen. Dan heeft de moeder nog twee speciale verzoekjes. Of ik haar een Engelse naam wil geven. Ik mag er uiteraard even over nadenken en ze geeft me haar wechat. En of ze met haar nieuwe vrienden op de foto mogen. Uiteraard! Dank lieve familie voor de Chinese gastvrijheid! We hebben ervan genoten!
1 note · View note
groningsnieuws · 5 years
Text
Durfpoli nu ook voor kinderen met medische fobieën
GRONINGEN - Kinderen die bang zijn voor bijvoorbeeld bloed, verwondingen, naalden, de dokter of de tandarts, of de angst hebben zich te ... meer https://www.google.com/url?rct=j&sa=t&url=https://gezinsbode.nl/artikel/1025522/durfpoli-nu-ook-voor-kinderen-met-medische-fobieen.html&ct=ga&cd=CAIyGzdiZTM2OTAwNTFkODk0MDk6bmw6bmw6Tkw6Ug&usg=AFQjCNHJeljBWh6n11pBKSupv18B2G06bQ
0 notes
mondzorgnederland · 5 years
Text
Bang voor de tandarts? Artificial Intelligence in de <b>tandheelkunde</b> kan ons van die angst af gaan ...
In steeds meer sectoren wordt Artificial Intelligence (AI) toegepast en ook de tandheelkunde blijft niet achter. Dankzij allerlei technologische ... from Mondzorg http://bit.ly/2ENQ08a
0 notes
petradijhuizen · 6 years
Text
Hoe je van allerlei angsten af kunt komen
Iedereen heeft zo nu dan last van angst en dat zijn normale emoties. Maar het kan gebeuren dat het bij sommige mensen zo sterk aanwezig is dat ze elke dag en de hele dag door ermee geconfronteerd worden.
Stress en piekeren over iets zijn angsten die feitelijk geen nut hebben. Soms wordt bij mensen hun hele leven beïnvloed door deze emoties. Ze kunnen daardoor nauwelijks een behoorlijk leven leiden. Zelfs als er niets aan de hand is hebben ze dag in dag uit dezelfde angst voor van alles en nog wat.
Mensen kunnen angst ontwikkelen voor dingen die voor anderen volstrekt onlogisch lijken. Angst heeft dan ook niets met logica te maken.
Maar wát is angst eigenlijk?
Angst is een emotie veroorzaakt door een waargenomen of meegemaakte bedreiging.
Van oorsprong is het een reactie die ervoor zou moeten zorgen dat we ons in veiligheid brengen door de bedreigende situatie te vermijden of te ontwijken. Angst is een primair oerinstinct en onderdeel van ons menselijk overlevingsmechanisme.
En in onze modernere tijden (ten opzichte van de oertijd) gaat dat vaak mis. In plaats van bang te zijn voor daadwerkelijke bedreigingen worden we bang van andere niet fysiek bedreigende situaties.
Om een paar voorbeelden te noemen: angst voor muizen, angst voor de tandarts, angst voor de postbode, angst voor armoede, enzovoort.
Vaak zijn mensen heel erg goed in het bedenken van de meest verschrikkelijke rampscenario’s.
In hun gedachten zijn ze bang voor iets en ze zien het allerslechtste in gedachten al gebeuren.
Zeggen dat bang zijn geen nut heeft, of zeggen dat het wel mee zal vallen werkt niet, omdat angst een onbewuste reactie is.
Hoe dan ook zorgt de angstreactie er wel voor dat je op dat moment piekert, bang bent, of zelfs in paniek raakt.
Het kan dan lijken alsof je hart uit je lichaam bonst en je maag compleet in de knoop zit. Vaak worden mensen met dit soort angsten geteisterd door zweetaanvallen, gevoelens dat ze ziek zijn en hebben ze moeite om logisch na te kunnen denken. Dit komt doordat het oerinstinct aangeeft dat er iets vreselijks staat te gebeuren. Het werkt verlammend.
Zoals gezegd zijn deze nare gevoelen voor veel mensen meer een gewoonte dan uitzondering en gelukkig kan er iets aan gedaan worden.
Wist je dat je met hypnose snel en eenvoudig van angsten af kunt komen?
Hypnose is een evidence based techniek, waarmee je toegang krijgt tot het onderbewustzijn, waar de angstreactie ontstaat. Wanneer je ontspant en luistert naar een speciale hypnosesessie tegen angsten dan zul je merken dat:
Er een zware last van je schouders afvalt.
Je je over het algemeen merkbaar veel meer ontspannen gaat voelen.
Je steeds minder bang bent voor dingen waar je eerst wel bang voor was, totdat de angst omgezet is in een aangenaam zelfverzekerd kalm gevoel.
Je controle krijgt over je emotionele reactie bij specifieke dingen, waar je eerder bang voor was.
Je krijgt met de speciale sessie ‘Overwin Angst en Bezorgdheid‘ je leven beter onder controle, waardoor je eerdere moeilijke situaties voortaan gewoon onder ogen kunt komen.
De sessie is tijdelijk voor slechts tien euro te downloaden!
Je voelt je veel meer meester over je eigen leven en je merkt dat je veel meer van het leven gaat genieten.
Het bericht Hoe je van allerlei angsten af kunt komen verscheen eerst op Trancewerk.
https://www.trancewerk.nl/blog/hoe-je-van-allerlei-angsten-af-kunt-komen/
0 notes
Photo
Tumblr media
𝐀𝐧𝐠𝐬𝐭 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐝𝐞 𝐭𝐚𝐧𝐝𝐚𝐫𝐭𝐬? In de laatste jaren is de tandheelkunde erg ontwikkeld en behandelingen zijn in principe vrijwel pijnloos. Toch blijkt dat veel Nederlanders bang zijn voor de tandarts. Behoefte aan tips om angst te verminderen? Klik hier: https://www.tandheelkundenellestein.nl//action/news/item/122/angst-voor-de-tandarts/?utm_medium=social&utm_source=facebook&utm_campaign=2019+24+voorlichting&utm_term=angst+tandarts&utm_content=textlink https://www.facebook.com/TandheelkundeNellesteinAmsterdam/photos/a.401122623287273/2296177497115100/?type=3
0 notes
verbaljam · 7 years
Text
2004: Het fijne van de tandarts
2004: Het fijne van de tandarts
[dropcap]S[/dropcap]ommige mensen zijn bang voor de tandarts. Ik niet, ik ga er fluitend heen. Of ik ook fluitend terugkom is een andere kwestie, maar dat ligt meestal aan een nog niet uitgewerkte verdoving. Ik heb trouwens een beetje een literaire tandarts, want zij is een lieve jonge vrouw die is vernoemd naar de titel van een boek. Ik lig weerloos achterover in de stoel en terwijl mijn tandarts…
View On WordPress
0 notes