#canım istedi yaptım

[kosmazsankosamazsin]

"Geride kalmak inan zor,

Geride bırakmaktan daha kor."

[sertsiken0606]

aslının aynısı

merhaba arkadaşlar . Sizlerden gelen bir anıyı daha aktarıyorum. Bol sikişli geceler. Merhaba Hasan bey ben küçük bir şehirin küçük bir kasabasında noterde çalışan 25 yaşında oldukça güzel seksi giyinmeyi Sibel Can ölçülerinde yani balık etli bir kadınım evliyim 3 kez hamile kaldım fakat doğum olmadı ya düştü ya da ölü doğum oldu . Bilirsiniz noterlik yapmak için noterlerin avukat olması şart bizim avukat 58 yaşında ama kimse 58 olduğuna inanmıyor oldukça bakımlı hergün kuaför ve güzellik salonlarına giden 175 boylarında 70 75 kg ağırlığında felaket seksi dul bir kadın avukat hanım la birlikte toplam 5 kişiyiz noterde 2 erkek 2 kadın erkekler evli kadınlardan ben evli avukat ve diğer arkadaş dul . Konumuza dönelim bu arada ben Didem avukat Emine hanım beni veznede görmek istediğini veznede ki arkadaşın benim yerime geçmesini istedi . Vezne de görevli Serkan arkadaşım 56 yaşında 3 kız 3 erkek çocuğu olan abdestli namazlı biri o kadar dürüst bir insan daha tanımadım başta yazmıştım küçük bir kasaba diye , kim ne yapmış ne almış ne satmış ilk bizim haberimiz olur. 14 Şubat 2023 günü öğle yemeği için eşimle sözleşmeş fakat eşimi en yakın arkadaşının karısıyla mesajlasırken yakalamıştım bizim yemek fiyasko olmuş içim içim eşimden nefret etmeye başlamıştım . Aynı günün akşamı eşimin telefonunu kopyalamayı öğrenip kendi telefonuma yükledim artık eşim gül ile ne yazışırsa ben görüyordum resmen 4 yıldır birlikte oluyorlarmış ben ayakta uyuyormuşum haa şunuda belirteyim gül ün kocası eşim fikret gülü sikerken masada oturup sikişlerini izliyormuş Fikret aslında çok yakışıklı bir erkek ama siki kalksada erkenden sönüyormuş WhatsApp mesajlarından okuduğum kadarıyla 1000 erkekten 1 inde çıkan nadir bir hastalıkmış ama nede olsa beni aldatıyordu o gece ayrı odalarda yattık sabaha kadar ne yapacağımı düşündüm . Sabah kahvaltısı yapmadan işe gittim moralim bozuk olduğu için pek gülmeden masama oturdum avukat hanım 10 da gelirdi geldi merhaba hayırlı işler arkadaşlar dedi benim suratımın asık olduğunu anlamış beni çağırdı durumu en ince ayrıntısına kadar anlattım mesajları gösterdim bana kısasa kısas yap boşanma dedi nasıl dedim bekle ben sana haber vereceğim dedi . Aradan 1 saat falan geçti avukat hanım Didemle ben çıkıyoruz arkadaşlar gecikirsek siz 5 te kapatıp çıkın dedi avukat hanım ın jipine binip birlikte onun bağ evine gittim 2 lüks otomobil vardı kapıda içeri girince şok oldum 4 erkek hepside çırılçıplak ben geri döndüm avukat hanım hadi kocan seni aldatıyor sende onu aldat kısasa kısas yap dedi soyunarak erkeklerin arasına girdi erkeklerin 2 sinin sikini eline aldı 1 erkek sikini ağzına soktu 1 erkek boşta kaldı oda benim elimden tutup beni kendine çekti elime sallanıp duran sikini verdi hadi bakalım sen benimsin ben de seninim bütün marifetlerini göster bakalım dedi avukat hanım halinden memnun adamın biri yere yatmış avukatın götüne sokmuş diğeri kocaman sikini amıma sürtüp girip çıkıyordu diğeri de avukat hanım ım ağzını sikiyordu o sırada benim elimden tutan sikini ağzıma dayadı ben soktaydım ne yaptığımı neden yaptığımı bilmeden adamın sikini yalamaya başladım adam sik o şekilde yalanmaz al ağzına sakso çek ağzını siktiğim orospu hadi başla dedi ipler kopmuştu zevk almaya bakacaktım dediğini yaptım sakso çekmeye başladım ben çekerken o benim üzerimdeki elbiseleri iç çamaşırlarını tek tek yırtarak çıkarttı adam bana resmen tecavüz edecekti birden titreyerek ağzıma boşalmış sikini ağzımdan çıkartmadan başımı tutmuştu mecburen hayatımda ilk defa döl yutmuştum tadı biraz tuhaf geldi boşalması bitince sikini kaldırana kadar sakso çekmeye devam ettim beni birden kaldırıp domalttı birden amıma soktu hızlı hızlı girip çıkmaya başladı bir taraftan da kalçalarıma tokat atıyordu canım yanıyor ama zevkte alıyordum belki 20 dakika bu şekilde sikti arkadaşlar gelin yardımcı olun dedi diğer erkekler etrafımda toplandı biri yere yattı getir patron ben götünü senin için hazır edeyim dedi beni yere çekti yerde yatan adam sikini götüme sokmaya başladı daha önce çok sikilmiş patron amı daha dar dedi beni ilk domaltıp ( gerisi 2 de )

[mavigardenya]

Canım istedi yaptım. Birde büyükşehir belediyesi gibi aciklamami yapım

[kalbinnefhasi]

"Canım istedi, ve bende yaptım."

[tuna3]

canım teknenin ucunda Cem Karaca şarkıları eşliğinde denizde gün batımını seyretmek ve uzanıp gökyüzüne dalmak istedi, bende yaptım

[suanicinonemiyok]

Canım anlamadığım şekilde kavrulmuş kahve istedi. İçeyim hemen yatayım ki uykumu kaçırmasın diye niyetlendim. Ecük türk kahvesi, neskafe, kafimeyt, şekeri alıp bir işe yaramayacağını bilerek 1dk falan mikrodalgaya koydum. Sonra alıp cezveye koydum susuz, kavurcam güyaa.. Televizyona dalmışım, bir baktım hayvan gibi duman çıkmaya başlamış! Aha dedim keske şekeri koymayaydım dedim. Meğersem kafimeyt yanmış, su koydum hemen. Kavurma işi yattı tabi. Türk kahvesi yapar gibi neskafe yaptım.

[benmisim]

bebeği benimkinden bir hafta önce doğmuş biri var instadan bakıyorum. arabadan story atmış bebeği emzirdim çıktım falan diyor. akşam 10da story atıyor çocukları uyuttum günün en güzel saatleri akşam bana kalıyor falan diyor. nasıl yani? tamam bebek şimdi uyuyor da en geç iki saate uyanır nasıl akşam sana kalıyo? ya da “emzirdim çıktım” nasıl olabiliyo, ya yarım saat sonra bi daha isterse? bende ya da bizde bir sorun mu var diye düşünmeye başladım. hem tecrübesizim hem de tecrübesinden istifade edeceğim kimse yok etrafımda. bana ebeler “öyle iki saatte bir emzirmek diye bir şey yok ne zaman isterse emzireceksin” dedi ben de öyle yaptım ve yapmaya devam ediyorum. bi düzeni yok yani. hele ikinci hafta kontrolüne asm’ye gittiğimizde ebe bana yarım saat kırkbeş dakkada bir emzirmemi söylediğinde canım sıkılmıştı “ben ne zaman uyuyacağım peki???” diye… son günlerde ise bir huzursuz gibi. bazen saatlerce memeden ayrılmıyor. yani şöyle; emiyor uyuyor yatırıyorum beş dakka sonra tekrar uyanıyor ağlıyor meme arıyor bir daha emziriyorum bir daha uyuyor sonra tekrar uyanıyor… bi kere aralıksız bir saat boyunca memede kaldı, biraz uyuyup tekrar uyanıp tekrar meme istedi falan. sonsuz bir döngüde sürekli emziriyorum gibi geliyor. dışarı çıkmak istiyorum, hani tek de değil ha bebekle birlikte, onda bile çekiniyorum ya ağlarsa meme isterse diye. dışarda da emzirme imkanı buluyorum ama emzirmeye başlayana kadar feryat figan ettiği süreç geriyor beni. o gerginliği yaşamamak için dışarı çıkmaya ayaklarım geri geri gidiyor. doğalı bir ay oldu, bir ayda iki kere bebeksiz çıktım. ilkinde daha ilk günlerdi, ömer’le bi markete kadar gittik, evin etrafında turladık, sayılmaz bile hani. ikincisinde çocuğu ömer’e bıraktım kardeşimle çıktım. yarım saat sonra ömer çocuk ağlıyor deyince koştur koştur eve geldim. ben gelene kadar susmamış. ben kucağıma alınca sustu hemen. o olay beni çok etkiledi bir daha da ayrılmadım yanından :D yani işte şimdi bi kendi bu deneyimlerime bakıyorum bir de bu kadına. bu kadının da bebeği benimki kadar. rahatça sık sık bebeği emzirip çıkıyor. benimkinde ekstra bir huzursuzluk mu var diye düşünüyorum. yoksa etrafındakiler sakinleştirmeyi mi beceremiyor? sorun onlarda mı? ömer mesela hiç sakinleştirmeyi beceremiyor, kucağında tutarken bile o kadar kendine güveni olmadan tutuyor ki, bebek o güvensizliği net seziyordur daha da huzursuzlanıyordur fkckg ömer’e de sinir oluyorum beceremiyor diye…. kardeşim iyi beceriyodu. ağladığında kucağına alıp evde gezdiriyodu bişeyler anlatıyodu konuşuyodu çocukla, sakinleşiyordu... neyse böyle şeyler işte. bir yandan biliyorum her çocuk farklı. ama bir yandan da ya ben bişeyleri yanlış yapıyorsam hissi var. bir yandan benim huzursuzluğum mu geçiyor çocuğa, ondan mı etkileniyor diye düşünüyorum…yakında yalnız kalıcaz. annem on güne kadar gider. şimdilerde gün içinde aralıksız iki saatin benim olduğu zamanlar bir bu zamanlar, gece bu kadar uyuyor ancak. gün içinde çok fazla onunla meşgulüm. tek kalınca nasıl iş yapıcam, en basitinden yemek nasıl yapıcam diye düşünüyorum. illa ki olacak bir şekilde ama, şu an hazır önüme gelen yemeği bile tek seferde yiyemiyorum fkckf hem soğuk yiyorum, nasıl oluyorsa her sofra saati ağlıyor meme istiyor çünkü, onu emzireyim derken yemeğimi soğutuyorum. emzirip yatırıp yemeğe başladıktan beş on dakka sonra da yine ağlıyor ya kucak ya meme istiyor falan filan. arada bir çocuğu uyutup balkona çıkıyorum. günlerdir aklıma arkadaşımı aramak geliyor. sonra vazgeçiyorum şimdi çocuk ağlar diye :D hayatımda ali’den başka hiçbir şeye yer kalmadı gibi. bunlar da şikayet ettiğim şeyler değil aslında. onla ilgilenmeyi çok seviyorum. uyuduğu zamanlarda özlüyorum uyanmasını bekliyorum, klasik fkckf ama işte yorucu, ben de daha rahat dışarı çıkmak istiyorum, hem tek başıma hem ali’yle birlikte. ne zaman baba ne zamaaaaaan.

[hofundrr]

Bana neden yaptın demeyin canım istedi yaptım bir de sana hesap mı vercem

[kosmazsankosamazsin]

Biraz garip geliyor.Bu hesabı 27.07.2023 tarihinde açtım.Çogu kişi gibi bende bu uygulamayı 3391 km kitabından keşfettim ama ben buraya gelmemeyegidenadam olan Egemi bulmaya gelmedim ben zaten bulmuştum Egemi.Egesini bulmaya gelen İzmirler ve İzmirini bulmaya gelen Egeler umarım aradıgınızı bulabilmişsinizdir.Bu hesabı kac ay veya yıl kullanırım bilmiyorum ama yıllar sonra burayı açıp baktığımda 15 yaşından itibaren yaşadıkları ve hissetiklerini yazan burayı bi nevi günlük gibi kullanan bir Nur görücem. Belkide kendi kendime benim şu şu arkadaşlarım varmış şuan hangileri ile konuşuyorum hangileri ile konuşmayı kestim,benim böyle bir sevgilim vardı o şimdi nerde, her mutlu veya mutsuz olduğumda yanımda mı yoksa beni bırakıp gitti mi ,şuan kiminle acaba ne yapıyor veya hâlâ görüşüyorsak mutlumuyuz mesafelerin aşabildik mi, aaa ben bu şarkı sözünü yazarken şunu hissetmiştim veya bu espri şu zaman aklıma gelmişti diyeceğim. Burdan yıllar sonraki Nur'a sesleniyorum büyük ihtimalle bu yazıyı okurken gözlerin dolucak,eski günler gelecek aklına,yazıları okuyamayacaksın,hem iyi günleriyle hem kötü günleriyle eski günlere özlem duyacaksın belkide. umarım hayallerini gerçekleştirmişsindir ve mutlusundur.

Neden böyle bişey yazdım bende bilmiyorum.İçimden geldi yaptım.

[sorundegilya]

Canım istedi yaptım, canım istiyor yapacağım. Bu yazıyı kafamın tepesine pankart olarak çakıp öyle mi dolaşayım illaa.

[sertsiken0606]

2 sayfa. Alexandra bana işaret edip sikme sırası sende bende seni sikeceğim ama dedi ben daha önce ( çocukluk yıllarında) arkadaşlarımız ile birbirimizi sikmişliğimiz olmuştu. Tamam dedim ben sikimi ağzına verdim o kadar güzel yalıyordu ki anlatamam Alexandra bana domal hadi bakalım ilk ben sikmeye başlayayım dedi domaldım belden bağlamalı plastik yarağı sert bir şekilde soktu götüme canım yandı o kadar acımıştı ama ben adama sokmaya başlamak için biraz doğruldum adama gel altıma dedim bir baktı sikimi ağzına aldı emmeye başladı bir taraftan sikiliyordum bir taraftan adamın birine sikimi yalatıyordum çok zevk alıyordum adamın görüne parmağımı soktum çok geniş bir deliği vardı iyice kendime çektim Alexandra nın yaptığı gibi bir hamlede geçirdim sikimi götüne girip çıkmaya başladım bende inliyordum adam da inliyordu Alexandra beni sikmeyi bıraktı adama yatağa uzanması için emir verdi o yatağa uzanınca adamın ağzına amını verdi sikini ağzına aldı ben sikerken adamın taşaklarını yalıyor arada bir benim sikimi yalıyordu ben dayanamadım boşalmaya başladım Alexandra ağzına boşalmamı istedi dediği gibi yaptım bütün döllerimi boşalttım yuttu adam bana teşekkür etti odadan çıktı bir iki saat daha seviştik bana bu günlük yeter yarın sürpriz yapacağım hazır ol dedi . Sarıldık uyuduk birlikte sabah kalktığımda gitmişti.

[kurbaga]

güzel güzel salata yaptım yemeye başlar başlamaz canım yufkayla dürüp yemek istedi hoşgeldin köylü kemal

[schizophreniapan]

Kendimi kötü hissediyorum. Canım birşeyler yapmak istiyor ama hepsinden vazgeçiyor zevk vermeyeceğini bilerek. Yaşamak anlamsız ve yorucu görünüyor gözüme. Eskiden nadiren hissederdim böyle anları. Şimdi sıklaştı, sıklaştı ve beni boğuyor. Düzelmeyecek gibi. Sorsan biliyorum aslında bir zaman sonra bu hissin yerini iyi hislerin alacağını. Kabul etmiyor ama ruhum, napayım? Hiç geçmeyecek gibi. Hiç kapanmayan bir yara taşıyorum sanki. Hiç kapanmayan, arada sırada kanayan, acısı zaman zaman hafiflese de hiç dinmeyen bir yara gibi. Ne olacak bilmiyorum. Terapi diyorum, psikolog diyorum ama sanki bu depresyon bedenimden ve zihnimden hiç silinmeyecek gibi. Anlatamayacak gibiyim. Anlamayacaklar gibi. 'Gibi'lerin arasında sıkıştım kaldım. Kaçmak istiyorum ama sonra nereye, diyorum kendime. Gidecek yerim mi var sanki? Soluklanacak bi durağım bile yokken nereye kaçayım ben? Kaçsam bile bu dertleri üzerimden atıp nasıl koşayım? Yapmışlar ki, bırakmıyolar. Her şeyin güzel olacağına dair olan inancımı yitirdim artık. Hiçbir şey hiçbir zaman hiçbir şekilde güzel olmayacak. Hep bir burukluk, hep bir kargaşa ve hep bir kavga olacak içimde. Ne kadar kaçsam, ne kadar koşsam da dinmeyecek. İçimden söküp atamayacağım şeyler var. Siz nerden anlayacaksınız ki beni? Bazen intiharı düşünüyorum ama o da anlamsız geliyor. Yaşamanın anlamsızlığı ölümün üzerine de sinmiş. Ölsem ne olacak, diyorum. Ölsem ne olacak hiç yaşayamamışken? İnsan yaşamadan ölmemeli. Daha yaşamayı öğrenemedim. Nasıl yaşanır bilmiyorum ve bunu öğrenmeden bu dünyadan gitmemin bi anlamı yok. Anlamlı şeyler yapmak istiyorum. İyi günler

Nasıl bir durumda olduğunu çok iyi anlıyorum. Ben 6 yıldır ağır depresyon tedavisi görüyorum. Bu teşhis konulduktan sonraki takip süreci bunun öncesi de var tabi... Sana yardım edebilir miyim? Sanmıyorum. Ben 6 yılda Amerika'dan özel getittirilen kırmızı reçeteli ilaçtan normal sarı reçeteli ilaca düştüm. Bu 6 yıl boyunca herşeyi yaptım. İntihar girişimlerim çok oldu. Büyük krizler geçirdim. Hatta bu krizlerden geriye ciddi sakatlıklarım kaldı. Öpüştüm, seviştim... Kendini öyle tehlikeli durumların içine attım ki ölümlerden döndüm. Yeni hobiler edindim. Gitar ve bateri çaldım. Resimler yaptım. Kilden heykeller yaptım. Taş topladım deli gibi. Futbol oynadım. Kickbox yaptım. Kedilerle, köpeklerle oynadım hatta onlarla dertleştim. Çünkü insanlara güvenim yoktu (hala yokta konumuz bu değil). Bu süreç içerisinde hem kalp hastalığım için hem kan kanseri için tedavi gördüm. Hayatım o kadar saçmaydı ki... Bir gün bana edebiyat öğretmenim 'neden yazmıyorsun?' diye sordu. Yazmaya başladım. İlk başlarda kendimi zorladım. Sonra sonra kriz anlarında duvarları yumruklamak yerine yazmaya başladım. Yaptığım her şeyde kendimi zorladım. Zorladım çünkü birşeyler yapmam lazımdı. Kafamdaki seslerden, travmalarımdan, çaresizlikten, kendimden kaçmak için. Ve şu an durmuş geçmişe bakıyorum. Keşke yapmasaydım dediğim şeyler illaki var ama iyi ki yapmışım. Çünkü ben bu süreçte çok güçlendim. Benim elimden tutan yanımda olan kimse yoktu. Ailem bazı şeyleri doktorumdan öğrendiğinde benimle aylarca konuşmadı. Tek dedikleri şey 'Allah'tan korkumuza şu an sana bakıyoruz' du.

Sırf bunları söyledim diye benim yaptıklarımı yapma. Daha akıllıca davran. Yardım al. Yardım almaktan sakın korkma ve sadece yap. Canın istedi diye yap. Merak ettiğin için yap. Yapmak için yap. Ama yap... Herşey düzelicek. Yıldızlara bak, bir hayvanı sev, bir çiçek kokla, resim çiz, çizemesen bile karala birşeyler.

Edebiyat öğretmenim bana şey diyordu sürekli

Bir odanın içindesin. Oda güzelliklerle dolu. Tam ortada bir lamba var. Birisi senin odanda ki o lambanın üstünü siyah bir çarşaf ile örtmüş, seni o güzelliklerden mahrum bırakmış. Sen ise o örtüyü kaldırmıyorsun. Nedeni sana kalmış. Ama o örtüyü ne kadar erken kaldırırsan senin yarayına.

Bazı şeyler bizim elimizde bir noktada. Biraz çabalarsak başarabiliriz.

[anlamivardi]

Canım istedi yaptım. Yok bide büyükşehir belediyesi gibi açıklama mı yapcam?

[mavi1gezegen]

evet canım istedi ve yaptım yine olsa yine yaparım.

[seerendipity]

ben baya hata yaptım yani net bi hata ama canım istedi o yüzden de düzeltmiyorum hiç olmamış gibi davranarak olayı atlatabilirim bence