#choreografieën

[twafordizzy]

Paolo Pellegrin geeft vogels dynamiek

In dit artikeltje is Magnum-fotograaf Paolo Pellegrin aan het woord: Ik ben altijd al dol geweest op vogels, ik ben opgegroeid in Rome, waar veel zwermen vogels, spreeuwen, kleine vogels die in grote groepen samen bewegen. Als kind was ik gefascineerd door hun choreografieën. Ik herinner me dat ik vaak van school kwam en naar de zwermen in de lucht keek. Vogels verbinden hemel en aarde op hun…

[ifthenslashers]

bohemian.productions

3,2,1, here we go! 🕺 Ensemble en hoofdcast zijn druk in de weer om alle danspassen en choreografieën aan te leren. Alles voor een prachtig en bruisend scènebeeld tijdens de musical IF/THEN. 💃 🎫 Bestel snel je tickets via #linkinbio #ifthen #bohmianproductions 📸 Photography Anne-Sophie3wSee translation

[haarlemupdates]

Op 28 en 29 september 2024 presenteert Dansgroep Haarlem meerdere voorstellingen in Rosenstock-Huessy Huis. Een avond of middag vol dans waarin de rauwe energie van het leven tot uiting komt. Dansgroep Haarlem presenteert met ‘Wild & more’ een dynamisch dansprogramma waarin drie unieke choreografieën elkaar afwisselen. Van het meeslepende ‘Wild’ tot twee intrigerende voorstellingen die creativiteit en de kracht van beweging laten zien, word je meegenomen in een reis naar het ongetemde. Info Zaterdag 28 september 2024, 19:30 uur Zondag 29 september 2024, 15:00 uur en 19:30 uur Locatie: Rosenstock-Huessy huis, Hagestraat 10, Haarlem Tickets: normaal € 15,- / tot 30 jaar € 11,-

[regioonlineofficial]

Het bruisende driedaagse festival The Notorious IBE in het hart van Heerlen verwelkomt ook dit jaar weer zowel lokale bewoners als internationale bezoekers voor een weekend vol cultuur, foodtrucks, gezelligheid en dans. The Notorious IBE staat bekend om zijn sterke focus op diversiteit en creativiteit, die centraal staan in elk programma. De open en inspirerende sfeer van het festival zorgt niet alleen voor een feest van uiteenlopende stijlen en talenten, maar bevordert ook een sterk gevoel van gemeenschap en saamhorigheid. Al meer dan 25 jaar is The Notorious IBE een toonaangevend evenement in zowel de Nederlandse als Internationale urban dansscene. Het 2024-programma belooft een spectaculair weekend vol must-see battles, inspirerende workshops en boeiende talkshows. Begin nu met het aankruisen van je favoriete programma's in het blokkenschema, en mis geen enkel onvergetelijk moment. Notorious IBE. Foto: visit Zuid-Limburg Festival highlights: dans battles, workshops en talkshows en parties De line-up van The Notorious IBE biedt een rijke variëteit aan programma's waaronder dans battles in: breaking (breakdance), waacking, hip-hop, open styles, dance hall, popping, hustle dance en top rock. Ook is er een ruim aanbod van workshops en talkshows waar je meer leert over beatmaking, breaking, hustle dance, 90' R&B & hiphop en dance hall. Bovendien kun je je uitleven op feestjes met disco-, afro-caribbean-, R&B-, soul- en housemuziek. Uitgelichte festivalonderdelen: Workshop van Let it Happen Tijdens een exclusieve workshop presenteren de Limburgse zussen Norah, Yarah en Rosa hun unieke stijl van soepele en gesynchroniseerde dansroutines op R&B- en hiphopmuziek. Hun stijl kenmerkt zich door een mix van vloeiende, precieze bewegingen en zorgvuldig samengestelde choreografieën die ze zelf creëren. De zussen hebben de afgelopen jaren internationale faam verworven en hebben opgetreden met sterren zoals Justin Bieber, Janet Jackson en Taraij P. Henson. Ondanks hun wereldwijde succes blijven ze trouw aan hun Limburgse roots en delen ze hun expertise tijdens The Notorious IBE. Notorious IBE. Foto: visit Zuid-Limburg Undisputed Eén week na het debuut van breaking op de Olympische Spelen krijgen breakers de kans om de volgende grote uitdaging aan te gaan: deelnemen aan Undisputed, één van de zwaarste competities ter wereld. Dit prestigieuze onderdeel van het festival brengt de beste breakdancers uit de hele wereld samen voor een zenuwslopende strijd in de categorieën solo b-boy, solo b-girl, crew (5 tegen 5) en junior (onder 15). Verwacht indrukwekkende moves, creatieve routines en intense battles die je op het puntje van je stoel zullen houden. Undisputed belooft een onvergetelijke show vol energie en flair. Crashfest De Crashfest battle is een uiterst spannende en intense dans battle waarin atleten tot het uiterste gaan van hun kunnen. Crashfest draait allemaal om powermoves, tricks en blow-ups. Elke routine bewijst het ongelooflijke atletische vermogen en de creativiteit van de dansers. Crashfest is een programma dat je zeker moet aankruisen in je blokkenschema. Foodtrucks Elke hap wordt een feestelijke ervaring, omgeven door de bruisende sfeer van dans en muziek. Over stichting The Notorious IBE De stichting The Notorious IBE is initiator en promotor van hiphop en urban dans in Nederland. Door het jaar heen zoeken zij de samenwerking met lokale-, landelijke- en internationale partners. Samen met organisatoren, community leaders, dansers, dj's, mc's, creatievelingen, filmmakers en fotografen kijkt The Notorious IBE continue naar mogelijkheden hoe gezamenlijk activiteiten te realiseren. In augustus organiseert zij het jaarlijks in Heerlen terugkerende driedaagse festival: The Notorious IBE. Sinds 1998 is het festival één van de meest gerespecteerde urban dance events van de wereld. The Notorious IBE 16 t/m 18 augustus, 2024 Heerlen Centrum, Limburg Tickets: thenotoriousibe.com/tickets

[ilovetheater-nl]

Barrie Stevens viert zijn 80e verjaardag met een onvergetelijke avond vol verrassingen

Barrie Stevens is al meer dan 60 jaar een onmiskenbare persoonlijkheid in de showbizz, zowel voor als achter de schermen. Van de iconische Snip en Snap Revue, De Soundmixshow en zijn talloze choreografieën en regies voor musicals en televisie: Barrie heeft een blijvend stempel gedrukt op de Nederlandse entertainmentwereld. Op 11 juni 2024 bereikt Barrie een bijzondere mijlpaal: zijn 80e…

[scattandohuub]

- Huub, mogen wij een spiegelwand in het poppodium voor de choreografieën? - Eh, ja hoor! #tadaa! ✅ • #spiegel #spiegelwand #poppodium #scattando #scattandotheatregroup #theatrefamily #musicalfamilie #geertruidenberg #raamsdonksveer #raamsdonk #brabant #scattandokunsten #scattandoproductions #scattandoevents (at Scattando Kunstencentrum) https://www.instagram.com/p/B8jo6mGJxgS/?igshid=zd0lvzx46snf

[vandergrachtwout]

MEMENTO MORI & FAUN Op zaterdag 21 September ben ik naar 2 shows van Sidi Larbi Cherkaoui gegaan. Cherkaoui is een choreograaf die gestudeerd heeft aan P.A.R.T.S, de dansschool van Anne Teresa De Keersmaeker. Tijdens zijn studies voor hedendaagse dans begon hij samen te werken met hiphop- en jazzdans-gezelschappen. In 1995 behaalde hij de Prijs voor beste Belgische danssolo. Hierbij werd hij opgemerkt door Alain Platel. Deze vroeg hem of hij wou meedoen aan iets op Bach, een stuk dat later de wereld rondreisde. Dit was het begin van zijn memorabele carrière. Wanneer hij terugkwam van deze tournee, begon hij zelf met het maken van choreografieën. Eerst bij Les ballets C de la B. daarna bij Eastman, zijn eigen dansgezelschap. Zoals ik al eerder vermeld had bestond de act dus uit 2 shows: Memento Mori & Faun. Memento Mori was een groepsdans en Faun werd gedanst door een duo. Bij Memento Mori werd er gedanst onder een grote lichtgevende cirkel die uit drie delen bestond (foto 1). Deze delen konden afzonderlijk bewegen en gaven een heel speciaal effect aan de show. In deze show staat Cherkaoui stil bij wat we achterlaten als we dood zijn, bij wat er overblijft na het heengaan van een dierbare. Om uiting te geven aan die duizelingwekkende gedachte bedient de choreograaf zich van complexe spiraalfiguren. Deze show wordt aangevuld met Faun, een bewerking van Nijinski’s beroemde choreografie L’Après-midi d’un faune, naar aanleiding van honderd jaar Ballets Russes. In het hedendaags Nederlands betekent ‘Faun’ een verzameling van dieren. Dit zag je ook in de show want de twee dansers benaderden en dansten met elkaar als dieren. Ik denk dat in deze show meer ingezoomd werd op de liefde tussen twee dieren. Hedendaagse dans en dans in het algemeen zijn niet meteen mijn ding,maar ik heb van beide shows enorm genoten. Deels omdat de locatie ook heel mooi was. Het Koninklijk Circus is echt een authentieke zaal met een prachtig plafond.

[devisjone]

Memento Mori/Faun

Op zaterdag 19 september ging ik naar een dansvoorstelling in het Koninklijk Circus in Brussel.

Het was een dubbele hedendaagse dansvoorstelling in een choreografie van Sidi Larbi Cherkaoui, gedanst door het Koninklijk Ballet van Vlaanderen.

Vermits ik zelf intensief aan klassiek ballet doe, volg ik wat er in de ballet-en danswereld gebeurt vrij intensief. Via o.a.de sociale media kijk ik dan welke dansvoorstellingen er zijn in Brussel,  Antwerpen, ...

Zo ging ik reeds kijken naar de klassieke balletvoorstellingen van het Zwanenmeer en de Notenkraker in de Stadsschouwburg in Antwerpen. En twee jaar geleden ging ik naar de voorstelling “De IX symfonie van Beethoven in een choreografie van Béjart” in Vorst Nationaal.

Nu ik iets ouder ben, spreekt de hedendaagse dans me ook steeds meer aan. Daarom besloot ik naar de voorstelling van Sidi Larbi Cherkaoui te gaan. Hij is de artistiek directeur van het Koninklijk Ballet van Vlaanderen en een zeer begaafd choreograaf.

Voor de pauze stond de choreografie ‘Memento Mori’ op het programma. Cherkaoui creëerde deze choreografie voor Les Ballets de Monte Carlo en herneemt deze met dansers van het Koninklijk Ballet van Vlaanderen. De titel van dit stuk ‘Memento Mori’ betekent letterlijk: Gedenk te sterven. We staan stil bij wat we achterlaten als we dood zijn, bij wat er overblijft na het heengaan van een dierbare. Om deze gedachte tot uiting te brengen, worden verschillende genres bijeen gebracht: klassiek, tango en zelfs hiphop. De vrouwelijke dansers dansen op pointes. Hierdoor blijft het klassieke toch doorwegen. Er is een voortdurende afwisseling van zowel solo, duo als een volledige groep op het podium. De choreografie sleepte mij zo mee, dat ik mij geen seconde verveelde. De muziek was van Woodkid, wat het voor mij wel heel bijzonder maakte. Vorig jaar nam ik met een neoklassiek stuk deel aan de internationale balletwedstrijd YAGP, ook gedanst op muziek van Woodkid. De dansers droegen allemaal zwarte, deels transparante aansluitende pakken, dat het lichaam en de bewegingen heel mooi in de verf zette. Het decor bestond uit 3 lichtgevende cirkels die los van elkaar bewogen. Dit decor benadrukte nog eens het cirkelvormige van het leven en de dood.

Na de pauze werd de choreografie ‘Faun’ opgevoerd, naar een bewerking van Nijinski’s beroemde choreografie ‘L’après-midi d’une faune’. In dit duet, gedanst door een mannelijke en vrouwelijke danser, vertelt de choreograaf het verhaal van een mannelijke en vrouwelijke energie die elkaar ontdekken, aanwakkeren en lijken te versmelten. Ook bij deze choreografie zie je weer twee heel sterke, klassiek geschoolde dansers aan het werk, die door hun beleving en expressie dit hedendaags stuk tot een prachtige voorstelling maken.

Beide choreografieën lieten een enorme indruk bij me achter. Omdat ik zelf een klassieke dansopleiding volg, weet ik maar al te goed wat voor een technische bagage deze dansers hebben en hoe moeilijk het is als danser om een verhaal op een podium te vertellen dat de toeschouwer raakt.

[leoniemylle]

Mijn favoriete artiest is Beyoncé.

Natuurlijk is haar stem één van haar grootste troeven, maar dat is lang niet de enige reden waarom ik zo’n grote fan ben van haar. Beyoncé noemt zichzelf een ‘modern day feminist’, haar nummers gaan dan ook vaak over vrouwen en onafhankelijkheid. Als ze moet optreden danst ze altijd vol plezier en energie mee met de unieke choreografieën.

Het lied dat ik gekozen heb, is ‘All night’. In tegendeel tot de meeste up-tempo nummers van Beyoncé, zoals ‘Crazy in love’ of ‘Run the world’, is dit een rustiger lied. Het gaat over vergeving en het opnieuw opbouwen van vertrouwen na ontrouw, wat ik ook zeer belangrijk vind in het leven. In de videoclip begint het lied pas na 3 minuten, maar de eerste 3 minuten zijn ook zeker de moeite waard om te bekijken. Hier vertelt ze over haar grootmoeder en de levenslessen die ze van haar heeft meegekregen.

Een weetje over Beyoncé is dat ze ook in een aantal films heeft meegespeeld, bijvoorbeeld in ‘Dreamgirls’.

[reka-desmecht]

Missie 3-Ballet

Op 31 januari ben ik naar het ballet Bolèro gegaan in de Stadsschouwburg Antwerpen. De voorstelling bestond uit drie delen. Het begint met ‘Fall’ van Sidi Larbi Cherkaoui, een Vlaams-Marokkaanse danser en choreograaf. Die werd gevolgd door ‘Chronicle’ een stuk van Martha Graham. And last but not least ‘Bolero’ van de Franse Maurice Béjart. Dit was mijn allereerste balletvoorstelling. Ik zat helemaal achterin op de drieëntwintigste rij. Het was verboden om foto’s te nemen (ik zat toch super ver dus ik zou geen mooie foto’s gehad hebben) dus gebruik ik er een paar van de officiële website. 

De foto is om een of andere reden super slechte kwaliteit

Review:

Fall - Chronicle - Boléro - zaterdag 26 januari 2019 - Staddschouwburg Antwerpen (Ballet Vlaanderen)

Ballet Vlaanderen stelde weer een drieluik aan choreografieën samen, van de hand van Sidi Larbi Cherkaoui, Martha Graham en de legendarische Maurice Béjart. Het werd een afwisselende avond, die wat mij betreft helemaal juist zat. Ballet Vlaanderen deed het publiek uit de stoelen rechtveren, niet in het minst omdat er weer gepresteerd werd op topniveau!

"Fall" ging in première in 2015, en wordt deze dagen weer opgevoerd in Antwerpen. Deze evocatie van de herfst is een prachtig staaltje esthetiek. Om te beginnen zijn er de zachte kleuren van de kostuums die zorgen voor een bijzonder mooi geheel, naast de wanden opgetrokken uit doeken die zich laten leiden door de wind die hen doet "dansen". De dansers zelf zijn als blaadjes, meegevoerd door de wind, zachtjes dwarrelend, door elkaar. Het geheel is een streling voor het oog! De muziek van Arvo Pärt die het geheel ondersteunt werkt meditatief. Wat een choreografie van Sidi Larbi Cherkaoui! Daarna is "Chronicle" van Martha Graham aan de beurt. Dit stuk, dat gecreëerd werd in 1936 wordt uitsluitend door de vrouwen gedanst en heeft voor mij dezelfde energie als "Giselle", de wervelende productie van enkele maanden geleden. Twee ballerina's die opvallen voor mij zijn Lara Fransen en Nicha Rodboon. Dit is een stukje naar hun hand (en voeten)! De Boléro van Béjart, het iconische werk dat in De Munt werd gecreëerd in januari 1961, blijft een prachtige apotheose. Het ritmische werk, sommige mensen noemen het orgastisch, blijft zorgen voor o's en a's vanuit het publiek. Het is een buitengewoon krachtig werk, en ik ben blij het eens gezien te hebben met een vrouwelijke "Melodie": Drew Jacoby! Haar interpretatie kan mij zeker bekoren. De prestatie van de twee dansers die het Ritme uitbeelden, Philipe Lens en Brent Daneels, behoort voor mij mee tot de hoogtepunten van de avond. Deze twee dansers die we eerder op de avond zagen in "Fall", beelden kracht uit, precisie en tomeloze passie. Dit is wat een mens gelukkig maakt, en doet snakken naar nog meer ballet! 

Mijn reactie hierop:

Ik hou van de zachte kleuren die Cherkaoui heeft toegepast. In plaats van de typische gele, oranje en bruine kleuren ging hij voor wit, grijs en beige. Ik herinner me nog een bepaald stuk zeer goed. Een danser werd opgeheven achter het gordijn, maar zijn lichaam zat voor het gordijn waardoor het leek dat de man aan het zweven was op het doek. Mannen en vrouwen draaiden in het rond net als blaadjes in de wind. Ik vind het heel straf dat ze niet duizelig zijn geworden van al dat draaien. De meisjes stonden alsof het niets was op hun pointes. Ik zag wel een minpuntje: De dansers waren niet altijd even synchroon. Ik heb het mijn vrienden gevraagd en zij dachten net hetzelfde. 

Het tweede stuk was een totale wending. Het podium was zwart evenals de kleren. De muziek was krachtdadig en abrupt. Ik heb nog nooit van het stuk ‘Giselle’ gehoord, maar ik hoop dat het even leuk is. De dans bestond uit terugkerend elementen: vrouwen die paraderen in een stoet en sterke sprongen (ik was zeer geïnspireerd en heb ze daarna zelf geprobeerd. Ik heb zeer veel respect voor mensen die zo een inspanning kunnen volhouden)

Ik kende het stuk Bolèro van Ravel al. Ik heb zelf een vereenvoudigde versie van dit gespeeld op mijn viool.                                                                                De voorstelling heeft inderdaad voor een paar o’s en a’s gezorgd. Het was helemaal donker en plots verschijnen er twee bleek-witte armen (zo wit dat sneeuwwitje jaloers zou zijn). De armen leken op de vleugels van een zwaan en het leek net alsof hij op water aan het dobberen was        .                                  Ik heb geen idee waarom ze hier over Drew Jacoby spreken, want ik heb een man gezien: Wim Vanlessen. Hij sloot zijn danscarrière af met deze Bolèro. De review is wel geschreven over 26 januari terwijl ik op 31 januari ben gaan kijken. Wim omschrijft Bolèro als een soort trancedans en ik geef hem daarin volledig gelijk. Ik werd bij wijze van spreke gehypnotiseerd door de herhaaldelijke bewegingen.                                                                                                            Dit ballet was een groot succes en heeft mij inderdaad doen snakken naar nog meer.

[linavukaj-blog]

Grand Ballet Gala

Samen met Jolene ben ik eind mei naar het Grand Ballet Gala in Bozar gegaan. De voorstelling was gebaseerd op de 19e eeuwse romantische ballet dat werd opgevoerd door Sergei Diaghilev’s Ballets Russes, dit was ooit een Russisch baletgezelschap. Door deze ingenieuze choreografieën van de 19de en 20ste-eeuwse balletmeesters, die samengevoegd werden met de wonderbaarlijke kunsten van de dansers en de prachtige klassieke muziek zou die avond een onvergetelijke sfeer moeten hebben gehad. Of dit echter zo was wordt verder nog duidelijk...

Ik geef het toe: toen ik klein was wou ik graag een ballerina worden. Helemaal opgemaakt in een tutu dansen, de mensen versteld doen staan door je sierlijkheid en op het einde een applaus krijgen. Leuke kinderdroom, maar dit was wel een grote reden waarom ik zo uitkeek om naar deze balletvoorstelling te gaan. Ik verwachtte veel van deze avond en ik moet zeggen dat ik niet ben teleurgesteld. 

Laten we het als eerste hebben over de sfeer. De prachtige klassieke muziek zorgde voor een grote bijdrage aan de sfeer van de dansvoorstelling. De muziek die ze speelden tijdens de dansen zorgde ervoor dat je je echt kon meeleven met de dans en de boodschap die de dansers probeerden over te brengen naar het publiek. Dit vond ik het meest van toepassing bij de dans The Nutcracker. De muziek van Pyotr Tchaikovsky zorgde voor een nostalgisch gevoel dat prachtig bij de dans paste en dat me meevoerde naar mijn kindertijd. Ook de belichting van de voorstelling was zeer goed gedaan en verdient het om vermeld te worden. 

Nu een beetje meer over de dansstukken zelf. Natuurlijk waren er stukken die ik leuker vond en stukken die ik een beetje minder goed vond, dat hoort er nu eenmaal bij. Allemaal vond ik ze nog steeds zeer voortreffelijk. Maar om het simpel te houden ga ik het hebben over de drie stukken die mij het meest geraakt hebben op vlak van muziek, choreografie en dans. 

Onegin pas de deux: 

Het speciale aan deze dans vond ik de choreografie. Door de choreografie van deze dans die zo samenhangend was en de bewegingen die de emoties van het stuk zo goed konden overbrengen stond je versteld. Door al dit zag je snel de rode draad van de dans en het verhaal dat het wou overbrengen. Namelijk dat van twee geliefden die graag bij elkaar willen zijn, maar die zich door twijfel telkens wanneer de ene wil naderen, de andere zich terugtrekt. Een prachtig stuk dat duidelijk maakt dat twijfel ons vanbinnen kan opvreten en ons zelf kan weerhouden aan onze verlangens toe te geven. De muziek van Jean Sibelius past prachtig bij de dans en versterkt de emoties van de dans die worden overgedragen aan het publiek.

The Nutcracker: 

Deze dans was in één woord betoverend. De muziek van Pyotr Tchaikovsky zorgde ervoor dat je terug getransporteerd werd naar je kindertijd en was tegelijk wonderlijk. De beide dansers uit, Yulia Kosheleva en Mikhail Venshchikov, wisten het stuk zo mooi te dansen dat ik bijna niet durfde knipperen om geen moment van dit betoverende stuk te missen. Ook de solo’s van de dansers waren een goede opportuniteit voor zichzelf om iedereen te tonen wat ze konden en uit te blinken. En hier slaagden ze zeker in.   

Don Quixote: 

Last but not least was dit stuk. De dansers van dit stuk, Oksana Bondareva en Aidos Zakan, hebben voor de laatste dans nog alles gegeven. Deze heftige dans die uit veel pirouettes bestond zorgde dat je hoofd duizelde (op een positieve manier) en je tijdens de laatste dans nog steeds de volle aandacht had voor wat de dansers deden. Een schitterende afsluiter van een avond die zoals beloofd een knaller was geweest. 

Ik denk dat u uit deze recensie wel kunt opmaken dat ik heel lovend was over deze voorstelling en absoluut geen spijt heb van deze unieke ervaring.

[regioonlineofficial]

In FALL brengt Introdans twee van de belangrijkste en meest gevierde hedendaagse choreografen van deze tijd samen: de Brits-Bengaalse Akram Khan en de Vlaams-Marokkaanse Sidi Larbi Cherkaoui. Als meesterlijke verhalenvertellers én hartstochtelijke bruggenbouwers verbinden ze op imponerende wijze uiteenlopende culturen, dansstijlen en kunstdisciplines. Op dinsdag 24 oktober is FALL te zien in Schouwburg Utrecht om 20.00 uur. Dynamiek en verstilling in evenwicht FALL is een programma dat dynamiek koppelt aan verstilling, en virtuositeit aan poëzie. “Al zijn de drie choreografieën op deze avond (Kaash, Pure en Fall) heel uitdagend en imposant, er gaat tegelijkertijd ook een serene, meditatieve kracht van uit. Na afloop voel je je volledig opgeladen; een verademing in deze vaak gehaaste en opgefokte wereld”, aldus Roel Voorintholt, artistiek directeur van Introdans. Kaash is een regelrechte sensatie sinds de wereldpremière in 2002. Choreograaf Akram Khan voert je mee in zijn bijzondere kosmos, in een wervelende mix van Indiase kathakdans en hedendaagse dans, waarbij de dansers hun voeten als percussie gebruiken en armen scherp door de lucht snijden. Pure Pure van Sidi Larbi Cherkaouiis een lyrisch, virtuoos en ontroerend duet, vol bijzondere lifts. In deze intieme choreografie uit 2010 onderzoekt Cherkaoui het thema zuiverheid in spirituele zin. De vrouwelijke danser in het duet beschildert zich met Japanse tekens, en creëert zo iets nieuws, terwijl ze aan de andere kant het pure vernietigt. Fall Fall, ook van Cherkaoui en Introdans-première, is het slotstuk van de avond, waarmee Introdans – als een van de belangrijkste schatbewaarders van Cherkaoui’s oeuvre – voor de zevende keer een choreografie van de grootmeester aan haar repertoire toevoegt. Fall verwijst zowel naar de vallende en verkleurende herfstbladeren als naar het continue gevecht van het (dansers)lichaam met de zwaartekracht. Introdans is er voor iedereen Al meer dan 50 jaar enthousiasmeert Introdans zo veel mogelijk mensen voor de danskunst: met hart, ziel en heel veel vakmanschap. Met een internationaal toonaangevend dansrepertoire door inspirerende danskunstenaars waarmee zowel een volwassen als een jong publiek wordt bediend. Waardevol danserfgoed naast vernieuwende creaties. Eigentijdse stijlen voor een brede smaak en een groot publiek. Vanuit de kunst verbinden we mensen met hun verbeeldingsvermogen en eigen danskracht. Inclusief, want iedereen kan dansen. Emoties worden invoelbaar: een rijke beleving. Introdans beweegt je!

[ilovetheater-nl]

Jan Kooijman in Nureyev - indrukwekkend staaltje vakmanschap.

Recensie en foto’s; Mieke van der Raay In het DeLaMar theater was afgelopen dinsdag 21 februari de première van Nureyev, een nieuw Nederlands toneelstuk gebaseerd op het leven van de wereldberoemde balletdanser Rudolf Nureyev, geproduceerd door De Theater BV. Twee balletdansers maken de cast compleet. Zij dansen choreografieën van Rinus Sprong. De voorstelling is geschreven door Allard Blom en…

[het-nieuwe-standaard]

https://www.youtube.com/watch?v=XmgaKGSxQVw&ab_channel=danceonfilm

Martha Graham was geboren in Allegheny, Pennsylvania (VS). Graham wordt gezien als een legendarisch danseres en geniale choreograaf. Vanaf haar 16e  besloot ze om danseres te worden, na het zien van de voorstelling van Ruth Saint Denis. Voor een danseres is dit een late leeftijd om een besluit te nemen om professioneel danseres te worden. Hierdoor kreeg ze aan verschillende kanten kritiek op haar kunnen. Maar niks was minder waar. Op 22 jaar begon ze haar danscarrière en pas op haar 75e was ze klaar.

Martha Graham: “Age is the acceptance of a term of years. But maturity is the glory of years.”

In 1929 richtte Graham haar eigen dansgroep ‘Martha Graham Dance Company” op. Graham zorgde ervoor dat zij alle hoofdrollen kreeg in haar eigen dansstukken. Inhoudelijk is haar werk geïnspireerd door verschillende mythologieën, religieuze theorieën, Indiase dansen en psychologische theorieën van Freud en Jung.

Ook is Martha Graham de grondlegger van haar eigen techniek, de Grahamtechniek. Dit is een van de belangrijkste moderne danstechnieken. Naast hun gebruikelijke stijl passen veel dansers en choreografen deze technieken toe. Het meest kenmerkende aan deze techniek is de beweging diep onder in de buik, de zogeheten ‘contraction and release’ (samentrekken en loslaten). Tijdens het uitademen worden de spieren samengetrokken diep vanuit je bekken en verdergaand in de borst. Bij het inademen ontspannen alle spieren en worden ze recht gezet. Ook de grondoefeningen en het dansen op blote voeten zijn kenmerkend voor de Grahamtechniek. De Grahamtechniek staat in verband met de expressionistische doelstellingen van Martha. Graham was geïnspireerd door de Indiaanse dans, dit verwerkte ze in haar choreografieën. Vandaar ook het met blote voeten dansen, wat voort komt uit de  Indiase cultuur.

Graham was op zoek naar de betekenis van het leven die volgens haar gelegen was in de dans; in onze lichamelijkheid. Via ons lichaam leven wij ons leven. Buiten de dans draait, volgens Graham, het leven om ons lichamelijke bestaan. Ze schreef dat het belangrijk is dat ons lichaam een ‘zuivere taal’ van ons innerlijke bestaan is. Graham vond dat de ‘taal’ ons innerlijk kon vervagen in tegenstelling tot het lichaam dat ons innerlijke primair uitdrukt. Het gaat voor haar om de ‘puurheid’ dat het lichaam in zich heeft. Graham verwoordde het als de ‘natuur’ van ons lichaam. Dit zorgt voor de zuiverheid van de taal die het lichaam spreekt. Graham ging op zoek naar het ‘primitieve’. Het ‘primitieve’ zag Graham als iets waarvan wij niet zomaar bewust van zijn maar wel in ons natuur ligt.

[carovancutsem-blog]

Klassiek: Ballet en orkest van de staatsopera van Tatarstan

Voor mijn klassieke opdracht ben ik naar het ballet van Romeo & Julia met orkest gaan kijken in CC De Meent in Alsemberg op 16 december 2017. Het ballet en orkest werd opgevoerd door de staatopera van Tatarstan. Tatarstan is een republiek in Rusland en zeer bekend voor zijn ballet. Ik ging met veel verwachtingen naar deze voorstelling en die verwachtingen werden meer dan waargemaakt.

Recensie Staatsopera Tatarstan (***): Romeo en Julia met vaart en visuele dieptewerking

Doden dansen niet. En wellicht speelde er bij componist Sergej Prokofiev nog een andere overweging om zijn balletversie van Shakespeares toneelklassieker over het onfortuinlijke liefdespaar Romeo en Julia te laten eindigen met een ‘ze leefden nog lang en gelukkig’.

Ook ideeën van ‘christian science’ over leven en dood kunnen een rol hebben gespeeld. De Russische componist zou ze hebben opgedaan in Parijs.

In Rusland zag men in Prokofiev een anti-populist, die zijn westerse ideeën via balletten zou kunnen overbrengen. Een gevaar voor de staat. En dat was slecht nieuws voor het ballet Romeo en Julia. Totdat Stalin het wilde inzetten om de goede banden tussen zijn land en Engeland te onderstrepen. Maar dan wel zoals bij Shakespeare, met twee doden aan het eind.

Flitsende groepschoreografie Staatsopera Tatarstan

Deze versie, de meest gangbare, was te zien bij het Ballet van de Staatsopera van Tatarstan. Met vonkende zwaarden trokken aanhangers van de rivaliserende families Capulet en Montague tegen elkaar ten strijde. De groepschoreografie was in deze scène flitsend en overzichtelijk. Het dramatisch moment, waarin een slachtoffer valt, bleef echter onderbelicht.

En dat was eigenlijk de makke van de hele productie: onvoldoende oog voor de dramatiek en de scenische mogelijkheden. Tatarstan hulde zich in clichés. Neem het vele gebuig en geknik naar elkaar toen Romeo en zijn trawanten zich samen met gasten door een poort wurmden die toegang gaf tot het paleis van Julia’s familie. Een gebrek aan inspiratie. En dan was er de vaart van het live orkest, die vooral voor de pauze gevoelige momenten ondermijnde.

Doeken met dieptewerking

Ook kozen choreografen Boris Mjagkov en Vladimir Yakovlev met enige regelmaat voor een nogal makkelijke weg. De dreigende Ridderdans, meestal een stoere, synchrone mannenaangelegenheid, bleef een overwegend ‘gelopen’ traject, afgelegd door feestgangers, mannen en vrouwen, ten huize van Julia.

De doeken met dieptewerking en de wijze waarop ze elkaar afwisselden brachten kleur en vaart aan in deze productie. Daaronder de kerk van Fra Lorenzo - en weg was hij weer - en een beeldschone ommuurde tuin waarin zich, vlak na de korte balkonscène, een dansduet tussen beide geliefden afspeelde. Een tikje te zakelijk, maar wel met een gemeend lijkende kus aan het eind. Ook het dansparcours bleek deels geloofwaardig en voortgestuwd door passie, maar soms ook te technisch en afstandelijk.

Als een druppel kwik

Top was de smaakmakende Mercurio van Alessandro Caggegi. Als een druppel kwik spatte hij over het toneel, gitaar spelend op zijn degen. Zijn plotselinge dood, tijdens een duel, werd betreurd door groepjes danseressen die weinig oog hadden voor het slachtoffer. Dan gaat er wat verloren.

De Romeo en Julia van Mikhael Timaev en Kristina Andreeva stelden niet teleur. Opvallend was haar suggestie van naïviteit en onwennigheid. Reuze overtuigend.

Bron: http://www.dvhn.nl/cultuur/Recensie-Staatsopera-Tatarstan-Romeo-en-Julia-met-vaart-en-visuele-dieptewerking-22770581.html

Ik ben meer dan bekend met het verhaal van Romeo & Julia. Ik hou van een dramatische tragedie en dit ballet was daar perfect voor. Het verhaal werd met veel emoties verteld door het ballet en de pakkende muziek gebracht door het live orkest maakte het verhaal alleen nog maar sterker.

De muziek was emotioneel en gevoelig. Er was 1 stuk dat niet gespeeld werd door het orkest. Hier kwam er gewoon muziek uit de boxen. Dit heeft echter niet lang geduurd. Het orkest begon al snel terug zelf te spelen.

De choreografieën waren prachtig. De dansers waren allemaal zeer synchroon. Er waren hoofdroldansers en een zeer groot ensemble. Het groot aantal dansers zorgde ervoor dat het optreden nog spectaculairder werd. De dansers die Romeo en Julia speelden waren geweldige dansers. Ze dansten met veel gevoel, wat ervoor zorgde dat het zeer geloofwaardig werd.

Ik was enorm gefascineerd door de narren. Ik heb nog nooit in heel mijn leven iemand zo hoog weten springen.

De kostuums van de dansers waren overweldigend. Zeker bij de mannen. Ik denk dat ik nog nooit mannen heb gezien met zo een strakke broek waar hun vormen zo goed in uitkwamen. De vrouwen hadden zeer brede en lange jurken aan met veel kleuren. Elke jurk van elk meisje was anders. Julia zelf was echter sober gekleed. Mede dankzij de kledij kon ik me zeer goed inleven in het verhaal. Het was alsof we in een ander tijdperk beland waren.

Wanneer er 2 mannen aan het vechten waren, was dat enorm elegant. Ze vochten met zwaarden die licht waren. Het was niet overtuigend, maar dat was ook niet nodig. Het was een plezier om naar te kijken.

Er waren 3 verschillende decors. Er was het stadsplein, de kamer van Julia en de kerk. In de eerste helft van het optreden brachten ze al hun choreografieën op het stadsplein. Hier werd dan ook een balkon aan toegevoegd voor de bekende scène. De tweede helft begon in de kamer van Julia en ging later over naar de kerk. Daar zijn ze allebei gestorven met een hoog gevoel voor dramatiek.

Ik heb ten volste genoten van de voorstelling. Alles was in balans en de dansprestaties waren zeer goed. Ik zou het iedereen aanraden om naar een balletvoorstelling te gaan. Ik had het nog nooit gedaan en ben zeer blij dat ik het nu eens heb meegemaakt.