#zeearenden

[twafordizzy]

Paolo Pellegrin geeft vogels dynamiek

In dit artikeltje is Magnum-fotograaf Paolo Pellegrin aan het woord: Ik ben altijd al dol geweest op vogels, ik ben opgegroeid in Rome, waar veel zwermen vogels, spreeuwen, kleine vogels die in grote groepen samen bewegen. Als kind was ik gefascineerd door hun choreografieën. Ik herinner me dat ik vaak van school kwam en naar de zwermen in de lucht keek. Vogels verbinden hemel en aarde op hun…

[gekruidengeroerd]

‘Anneke Jam’ en even Stet in.

Iedereen weet wat er bedoeld wordt als iemand aan tafel twee vraagt. ‘Kan iemand even de “Anneke Jam” doorgeven?’ De inhoud van de grote pot rode bessenjam mindert snel.

De wind beweegt met ons mee en wij op onze beurt bewegen mee met de wind. Als een lichte bries alleen vroeg in de ochtend en op het eind van de middag uit haar bed wil komen volgen we haar ritme. Soms ratelt de ankerlier zelfs al voor zonsopgang op het voordek

Vieren de fok een beetje en nemen ondertussen een hap vanaf ons bordje op schoot.

Overdag vieren we lange siësta’s, gaan de stad in en bestellen koffie met Duitse taart.

Zwemmen rondjes om de boot en plukken onrijpe pruimen voor limonadesiroop. De 10.000 stappen op onze stappenteller halen we met gemak.

In het stadje Usedom proberen we net als 20 jaar geleden een nylon keukenschort te kopen. Zo ééntje die je als een vest met knopen aantrekt. Achter het fornuis is dit schort niet aan te raden, want voor je het weet sta je in vuur en vlam. Maar bij het dek schrobben kan het prima.

Vijf minuten voor sluitingstijd koop ik nog snel een paar kilo tomaten bij de groenteboer. ‘Aus eigene Garten’, zegt de verkoopster.

De nieuwe fiets app is even wennen. Zonder creditcard kan er tegenwoordig geen fiets meer gehuurd worden. Na een half uur lukt het me om twee fietsen te bevrijden van hun slot. We hebben nog 3 uur de tijd voor een fietstochtje. Zes uur staat vanavond als vertrekmoment gepland.

Fietsen richting de brug, steken het water over, hebben de wind in onze rug en er is niets aan de hand. Met een elektrische fiets zouden we zeker niet sneller gaan.

Dan ineens versnelt iemand de tijd en zijn de wijzers van de klok vooruit gezet. Het is onzeker of het pontje waar we mee over willen steken wel vaart. Gaan we 35 km terug tegen de wind in, of 15 km wind mee naar het pond? Besluiteloos, fietsen we een paar kilometer terug draaien dan weer om en bellen dan de patatzaak naast de pond, waar je een kaartje moet kopen om te checken tot hoe laat de pond nog vaart. 17.00 uur steekt de pond voor de laatste keer over vandaag. We hebben nog 35 minuten en moeten nog 15 km.

Met mijn rechterhand druk ik mijn bovenbeen naar beneden om wat extra druk op de trapper te uit te kunnen oefenen. Dit gevoel ken ik ergens van en talloze fietstochten van Uithuizermeeden naar de middelbare school in Warffum komen naar boven. Voor mijn gevoel altijd tegenwind.

Speeksel loopt uit mijn mondhoeken en mijn lippen zijn kurkdroog. Het zure appeltje wat ik onderweg plukte helpt maar een klein beetje.

Zeg tegen Hans dat hij maar vooruit moet fietsen om de pond tegen te houden. Bij hem is de fut er echter ook wel uit. Samen zwoegen we voort. Fietsen nog een keer verkeerd. Nog vijf minuten en twee kilometer te gaan.

Op onze laatste druppels diesel rijden we een gehuchtje binnen waar de patat #kar net haar luiken laat zakken. Fiets maar door gebaart de eigenaresse, koop maar een kaartje op de pond. Nog 40 meter. De schipper ziet ons aankomen en wacht. Zet mijn fiets op de stander, val op een bank neer en kan geen pap meer zeggen.

De prijs voor de pond 25 euro voor ons samen voor 10 minuten maakt me ook niet meer uit. Zo blij dat we deze overtocht gehaald te hebben. Bellen naar de Najade dat we te laat zijn maar dat de schade meevalt.

Aan de overkant bestellen we twee ‘Radlers Citroen’, klokken die achterover en stappen snel weer op voor de laatste 7 km terug naar Usedom

Echt heel relaxed in drie uur tijd meer dan 60 km gefietst zonder pauze. Nu alleen nog maar even eten koken voor de groep.

In Nederland zou het niet kunnen, even per ongeluk bij een Sail langs komen waaien. In Stettin kan dit echter wel. Zonder dat we het wisten wacht na 24 zeearenden, 2 ijsvogels en ontelbare aalscholvers op wit gescheten bomen, Sail Stettin op ons.

Meerdere drie en viermasters liggen afgemeerd langs de wal. Voor de nacht mogen we blijven liggen, maar de volgende ochtend om acht uur moet de Najade vertrokken zijn. Voor de zekerheid komt de organisatie ook om vijf uur in de ochtend nog even langs om er echt zeker van te zijn, dat we de gemaakte afspraak niet vergeten. Al vroeg varen een rondje langs de schepen. Vanaf ons achterdek zien we dat er op andere achterdekken briefings worden gegeven aan de bemanning. Daarna zoeken we helemaal achterin Stettin een plekje voor de kant. Een braakliggend terrein, niemand weet van wie het is. Op deze plek zou ik echter met gemak een kruidenwandeling kunnen geven.

Terwijl we denken op het eind van de wereld te zijn beland, zien we na het oversteken van het veldje, ineens de tram, lijn 11 staan. Voor 2 slotties per persoon kunnen we een kwartiertje later in het centrum uitstappen om even de Stet in te gaan. Dit grapje heb ik vandaag nog maar drie keer gemaakt vandaag. Als de doorsnee passagiers van de tram, symbool staan voor de doorsnee bevolking van Stettin, dan gaat het niet goed met Polen, tandeloze monden, ingevallen wangen, afgetrapte pantoffels, drank neuzen en trieste blikken zitten om ons heen

We halen glep bij de sklep, en leren dat de bakker, als het personeel gewisseld wordt, de winkeldeur tijdelijk op slot doet. De kas wordt opgemaakt en het nieuwe team start met een lege kas.

Bij de slager staan de kasten vol potten ingemaakte augurken, bietjes en paddenstoelen. Achter de kassa bij de supermarkt staan flessen met 98% alcohol.

Betalen kan alleen maar cash en in slotties natuurlijk. De euro is hier ver te zoeken

Met dezelfde tramconducteur als op de heenreis, hij zwaait als hij ons ziet, rijden we terug. Zo’n herhaalde ontmoeting geeft onmiddellijk het gevoel iedereen hier in de stad te kennen en laat je thuis voelen

Naast een gezonken vracht schip meren we af in een piepklein Pools haventje. Verschillende wilgen zijn de nieuwe lading en vullen de ruimten tussen de spanten in. Wel veel goedkoper dan het aanleggen van een nieuwe steiger en de bolders zitten er al gratis op. Waterlelies omlijsten deze bijzondere afmeerplek.

Vijf Polen, allemaal met een fles bier in de hand, komen informeren naar onze buitengewone meet apparatuur. Dit moet wel een technisch hoogstandje zijn, want hoe weten we anders in vredesnaam waar we kunnen varen met zo’n groot schip in deze ondiepe wateren. Als Derk vervolgens met onze peilstok naar voren komt duurt het even voordat ze van hun verbazing zijn bekomen. Havenbewoners noemen ze zichzelf, ze zijn van hier, en wonen in de haven.

Zwaluwen zitten als muzieknoten op de elektriciteits- draden. In de glep verbazen we ons over de afmetingen van de tomaten en de kolen. Tussen de groenten in staat een grote emmer met ingemaakte augurken. Venkelbloemen versieren de bovenkant.

Rügen ronden we voor de helft, via Swinoesie steken we over naar Sassnitz. Zeilen langs de Königsstuhl, laten de zon de krijtrotsen beschijnen en draaien weer om.

De Razende Roland tuft en toetert door de heuvels en door de bossen van Rügen

Als ik veel te hart een gravel pad naar beneden raas hoor ik haar in de verte Oeoeoeoeoe…

Het silhouet van Stralsund met haar vele kerken en hoge pakhuizen is al weer zichtbaar aan de horizon. Bijna terug bij af en de pot met Anneke Jam is leeg.

Van 6 tot 13 september kun je nog opstappen voor een avontuurlijk zwerftocht over de Nederlandse en Duitse Wadden naar Rottumeroog en naar de Duitse Waddeneilanden. We hebben nog 6 kooien beschikbaar. We starten en eindigen in Lauwersoog.

[mantingerdijk]

Zeearenden en lepelaars

Zeer harde wind bij een opkomende bui, kon me nauwelijks staande houden.Twee zeearenden en 2 lepelaars. Beter foto’s van Reinder Ijmker in de buurt.https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=7500955809962562&id=100001446525461 Zeearend Foto Reinder IJmker Zeearend jagen op slobeenden Foto Reinder IJmker

[indegazettevanindegazettepuntbe]

Historisch broedgeval van zeearenden in De Blankaart https://www.westnieuws.be/historisch-broedgeval-van-zeearenden-in-de-blankaart/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr

[regioonlineofficial]

De uitkijktoren aan de Hitsertse kade is gedoopt tot 'Tureluur'. Wethouder Paul Boogaard (Recreatie en Toerisme) en Noor van der Hoeven (Vogelbescherming Nederland) openden donderdagmiddag 4 april officieel het pas vernieuwde recreatiegebied aan de Hitsertse Kade in Zuid-Beijerland. Inwoners en verschillende vaste gebruikers van de Kaai speelden een bijzondere rol. Zij onthulden de naam van de 10 meter hoge uitkijktoren: Tureluur. De populaire zonneweide en zwemgelegenheid was na ruim 40 jaar aan een opfrisbeurt toe. "Na jaren van voorbereiding en nauwe samenwerking met de werkgroep Hitsertse Kade hebben inwoners van Zuid-Beijerland en de Hoeksche Waard er een prachtige plek bij", aldus wethouder Paul Boogaard. "Mede door de tomeloze inzet van de werkgroep is de Kaai behouden voor recreatie zoals de inwoners van Zuid-Beijerland graag wilden." Naam uitkijktoren onthuld: Tureluur Voor de naam van de uitkijktoren organiseerde de gemeente samen met Vogelbescherming Nederland een wedstrijd. Tijdens de opening maakte Noor van der Hoeven (Vogelbescherming Nederland) de winnende naam bekend: Tureluur. "Wij waren ontzettend verrast door het grote aantal inzendingen, het enthousiasme en de vele creatieve namen", aldus Noor van der Hoeven. "Het was ontzettend lastig om uit meer dan 500 inzendingen een passende naam te kiezen. Tureluur past goed bij de andere vogelspotplekken aan het Haringvliet en het is een vogel die hier voorkomt". Wilma Braal uit Zuid-Beijerland bedacht de winnende naam. Wilma: "De naam Tureluur heb ik gekozen omdat ik deze vogel in onze omgeving (Nieuwendijk) heb gezien. Ik miste in het rijtje vogelspotplekken nog een vogelnaam. Ook vind ik deze naam passend bij een vogeluitkijktoren omdat je vanuit deze toren kunt turen naar de Tureluur." Winnaar namenwedstrijd - v.l.n.r. _ Noor van der Hoeven (Vogelbescherming Nederland), bedenker van de winnende naam Wilma Braal uit Zuid-Beijerland en wethouder Paul Boogaard (Recreatie en Toerisme) - Foto: Casper Streefkerk Uniek stukje Hoeksche Waardse oever aan het Haringvliet Vanaf de nieuwe uitkijktoren hebben bezoekers alle seizoenen een heel mooi uitzicht. Ze zien de weidsheid van het Haringvliet, over het Vuile Gat heen Tiengemeten en de buitendijkse gorzen De Laagjes met de vele vogels en andere dieren. In het broedseizoen zijn op de grasgorzen kievit, kluut, grutto en tureluur aanwezig. Vaak is een kudde reeën te zien maar ook zeearenden die in de directe omgeving broeden. En in de zomer komt er wel eens een visarend voorbij gevlogen. Een uniek stukje Hoeksche Waardse oever aan het Haringvliet. Recreatiegebied voor jong en oud De combinatie van nieuwe faciliteiten en het behoud van de schaduwrijke zonneweide en het peuterbad maken dit een nog populairdere plek voor jong en oud. Er zijn nieuwe banken en bootcamprekken geplaatst. Er is ruimte voor horeca met een terras. De steiger loopt van de locatie voor horeca naar en over het water naar de uitkijktoren. Vanaf de brede steiger en de basaltoever kun je via trappen makkelijk in en uit het zwemwater komen. Aan de andere kant van de steiger kun je bijvoorbeeld je kajak of kano tijdelijk aanleggen. Op de vlonders is ook ruimte voor vissers. De steiger en de uitkijktoren is mogelijk gemaakt door gemeente Hoeksche Waard, Nationale Postcode Loterij, provincie Zuid-Holland, Regiodeal Zuid-Holland Zuid en Vogelbescherming Nederland. De toren is onderdeel van het Droomfondsproject Haringvliet. Doel van dit project is het getijdenlandschap en de natuur te herstellen. Door de Haringvlietsluizen bij vloed op een kier te zetten, krijgen onder andere zalm en paling vrij baan om naar binnen te zwemmen. En dat is goed nieuws voor de vogels! Kijk voor meer informatie op www.gemeentehw.nl/hitsertsekade.

[ahospers]

Roofvogeldag Een Rode Wouw is 25% van zijn tijd op windturbine vlieghoogte. Pauze. Roofvogeldag Meppel, 184 broedgevallen van de Rode Wouw in Nederland. 700 Rode Wouwen en 200’zeearenden gesneuveld door Windturbines. (bij Grote of Mariakerk te Meppel) https://www.instagram.com/p/CohV1luIGKS/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[mustafaergun]

De Amerikaanse zeearend

Kort info

Grootte               79 - 94 cm

Spanwijdte          178 - 229 cm

Gewicht               Gemiddeld 4,3 kg

Snelheid              120 -160 km/h (Duikend)

Levensduur in het wild  15 - 20 jaar

Levensduur in gevangenschap    20 - 30 jaar

Leefgebied

Amerikaanse zeearenden leven in de buurt van grote wateroppervlaktes in Noord-Amerika. Deze vogels komen van oorsprong uit Canada, de Verenigde Staten, delen van Mexico en verschillende eilanden met inbegrip van Saint-Pierre en Miquelon.

Amerikaanse zeearenden hebben een specifieke voorkeur voor gebieden bij grote wateroppervlaktes zoals zeekusten, estuaria, meren en rivieren.

In veel gebieden zijn deze vogels dan ook binnen 3 km van een bron van water te vinden.

Hoewel hun specifieke habitat per leefgebied kan variëren, hangt de keuze van een habitat grotendeels af van de beschikbaarheid aan prooien en hoge bomen en de mate van menselijke verstoring.

Ze vermijden recreatiegebieden en ze stoppen zelfs met eten wanneer hun foerageergebied door mensen wordt verstoord, ze doen alles om menselijke interactie te vermijden.

De meeste populaties, met name die in de noordelijke gebieden, migreren jaarlijks naar mildere klimaten in het zuiden. In het algemeen nestelen deze vogels in de kruin van een hoge naaldboom die omringd is door kleinere bomen.

De soort telt 2 ondersoorten:

H. l. washingtoniensis: Alaska, Canada en de noordelijke Verenigde Staten.

H. l. leucocephalus: zuidelijke Verenigde Staten en noordwestelijk Mexico.

Uiterlijk

De Amerikaanse zeearend heeft in tegenstelling tot de Afrikaanse zeearend een snavel die helemaal geel is. De volwassen vogel is geheel donkerbruin met een witte kop en staart.

Volwassen vrouwtjes hebben een spanwijdte van ongeveer 200 cm, tot zelfs 244 cm. De mannetjes zijn ongeveer 25% kleiner dan de vrouwtjes.

Boven de ogen hebben Amerikaanse zeearenden een bot wat een beetje uitsteekt. Hierdoor hebben ze minder last van zonlicht in hun ogen.

Voedsel

Het menu is nogal breed, ze eten ; vis, aas, watervogels en hun nestelingen en eieren, grondeekhoorns, woelmuizen, bruine ratten, pups van zeeotters, kadavers en afval van mensen.

 Voortplanting in de natuur

Amerikaanse zeearenden hebben een monogaam paarsysteem. Er wordt aangenomen dat deze vogels paartjes vormen voor het leven of totdat één van beide partners dood gaat.

Broedinterval     Jaarlijks

Broedtijd             35 dagen

Aantal eieren     1 - 3 eieren

Uitvliegen           8 - 14 weken

Geslachtsrijp      5 jaar

De Amerikaanse zeearend werd in 1782 het nationale symbool van de Verenigde Staten. Het dier straalt macht, schoonheid en vrijheid uit. 

  https://www.zoo-info.nl/amerikaanse-zeearend 

https://nl.wikipedia.org/wiki/Amerikaanse_zeearend

[photosmadebydannyl]

Vanuit de vogelhut een mooie flyby's van een aantal #zeearenden #whitetaileagel

Op de eerste hittegolfdag van aug 2020.

1 van de varende had zender op zijn rug en zijn tong uit mond hangend

#vroegevogels_bnnvara #pratigalmere #beleefoostvaardersplassen #natuurfotos #heelholland_fotografeerd #heelnederland_fotografeerd #hn_f

#ig_birdwatchers #bird #birdingnetherland #kameraexpress #mooiflevoland #npnieuwland #natuurfotografie

#sigma150600mm #nikond7500 #nfnl #insta_nature #walkinginthenature #mooiholland #naturephotography #ig_discover_holland #nature_photo #wildlifephotography #zoomnl #flevoland #instanature #kecommunity @beleef.oostvaardersplassen @oostvaardersplassen @igersflevoland @OmroepFlevoland @Staatsbosbeheer @oostvaardersplasse @kameraexpress

@mooi.holland @mooiflevoland @npnieuwland @natuurfotografie.nl

@vroegevogels_bnnvara

[giebresseleers]

13. tij stellendam

in natuurgebied scheelhoek raken ganzen, zwaluwen, zeearenden, lepelaars, sternen,…  makkelijk hun ei kwijt.

nu ligt er een bijzonder exemplaar: een gigantisch ei vanwaaruit vogelspotters, toeristen en architectuurliefhebbers kunnen genieten van de natuur en de architectuur.

het haringvliet verbindt de delta van maas en rijn met de zee. door de sluizen te openen lopen zout en zoet water er in elkaar. daardoor verbeteren de waterkwaliteit, de biodiversiteit en de vismigratie. trekvissen zwemmen weer de rijn en maas op om zich in duitsland en frankrijk voort te planten. dit gezond ecosysteem is de ideale broedplaats en voedselplek voor vele vogels.

“tij” ligt er op een schiereiland. 

vanaf de parkeerplaats van de jachthaven marina van stellendam loop je via het wandelpad en de tunnel tij binnen: 8 meter hoog en 11 meter doormeter.

tij verwijst naar het ei (’t ei), zoals vele mensen het vogelobservatorium noemen, en naar het tij, de periodieke wisseling van eb en vloed.

rau architecten heeft in samenwerking met ro&ad architecten dit reusachtig ‘natuurlijk’ ei ontworpen. het is een duurzaam ontwerp met tweedehandse en zorgvuldig gekozen materialen. 

de tunnel is gemaakt van meerpalen uit de haven en houten steenschotten uit de baksteenindustrie. het riet werd langs de dijk geoogst.

de dubbel­gekromde draagconstructie werd in finland computergestuurd gefreesd en als bouwpakket aangevoerd.

met 462 kleine vakwerken wordt een grote overspanning geconstrueerd: volledig te ontmantelen en terug op te bouwen.

het laagste deel van de constructie loopt enkele malen per jaar onder en is gemaakt van accoya. het bovenste staat heel het jaar droog en is in grenen. het riet stopt juist boven de hoogst mogelijke waterlijn.

deze vogeluitkijkplek verrast.

de draagstructuur als gevlochten houten balken vormt een enorm nest: simpel en toch boeiend.

de kijkgaten in het riet laten het nest openbarsten.

de dakopening vult de hele binnenruimte met licht, neerslag en wind.

de halfronde trap en de oplopende betonvloer duwen je naar de uitkijkopeningen.

als in een auditorium geniet je van het vogelconcert. je verrekijker ziet - haast 360º rond - uit over de broedeilanden en de vogelrijkdom. subliem!

deze architectuur is onderdeel van het landschap. dit observatorium ondersteunt de beleving van deze prachtige delta: je bent er in een grote cocon gericht op de vogels. word je ook een echte vogelaar?

[tipsmaatregelen]

Oproep voor waarschuwingssystemen na dood derde zeearend door windturbine

Oproep voor waarschuwingssystemen na dood derde zeearend door windturbine

Oproep voor waarschuwingssystemen na dood derde zeearend door windturbine Een andere zeearend die in het kader van een monitoringprogramma was uitgerust met een GPS-volgapparaat, is overleden na geraakt te zijn door het blad van een windturbine in Flevoland, natuurblad Natuur vandaag rapporten. De vogel was een van de vijftien jonge zeearenden die in Nederland zijn geboren en in 2019, 2020 en…

[brilmans]

Snoek

Drawing by Timothy Knepp

Apexpredator

Wie in Nederland met eigen ogen een heuse wilde toppredator wil zien, heeft maar beperkte keus. Heel veel soorten zijn er namelijk niet. In de lucht kunt u proberen een van onze oehoe's of zeearenden te spoten. Iets dat gezien hun geringe aantal geen sinecure zal zijn. Op het land kunt u wachten tot u een ons weegt op een verdwaalde wolf en in ons binnenwater...

Ons binnenwater is de plek bij uitstek om op zoek te gaan naar een zogenoemde apexpredator. In ons nat huist er namelijk een die nog in groten getale voorkomt en bovendien aan al uw verwachtingen van een dergelijke rover voldoet: een echte 'gemene moederneuker' met een gigantische bek vol scherpe tanden. Eentje die zich zo heel af en toe, zoals het een echte ontzagwekkende rover betaamt, per abuis vergrijpt aan een mens. Het beest waar ik op doel luistert naar de wetenschappelijke naam Esox lucius maar is u vast bekend als snoek.

De snoek

Even snel voor wie het niet weet:  De snoek (Esox lucius) is een grote zoetwatervis uit de familie van de snoeken (Esocidae). De snoek leeft in grote delen van Europa, Azië en Noord-Amerika. De snoek is een zoetwatervis en heeft een karakteristieke bouw; een zeer langwerpig, torpedo-achtig lichaam met kleine vinnen en een kenmerkende snavelachtige bek. De rug- en aarsvin zijn bijna symmetrisch en naar achteren geplaatst. De onderkaak is duidelijk langer dan de bovenkaak en steekt uit. De kleur van de snoek is variabel, van groenbruin tot grijsbruin met goudkleurige stippen, vlekken of strepen op de flanken, de buik is geelwit. Hoe ouder de vis wordt, hoe meer hij zijn goudgele patronen verliest; oudere exemplaren zijn vaak egaal en donkerder van kleur. De vrouwtjes kunnen een lengte van 1,50 meter bereiken, terwijl de mannetjes vaak niet veel groter worden dan ongeveer 85 cm.

Een vis met geschiedenis

De snoek heeft zich, in tegenstelling tot de oehoe, zeearend en wolf nooit door mensenhanden uit ons land laten roeien en is dientengevolge de enige apexpredator die sinds mensenheugenis ons land bevolkt. Wat het mogelijk maakt sporen van de snoek uit heel ons verleden terug te vinden. Bij de betere watersportkroeg boven de schouw, in diverse musea aan de muur en her en der in ons land gewoon in of op de grond. De snoeken in musea en kroeg treft u meestal als afgietsel, geconserveerd exemplaar of op doek. Op de overige plekken meestal in de vorm van losse schedelfragmenten, tanden of wervels. Variërend van redelijk recent tot oeroud. En het leuke van laatstgenoemde plekken is: wat je vindt mag je houden.

Vondsten herkennen

Het herkennen van een afgietsel, preparaat of afbeelding van een snoek zal niet snel problemen opleveren. De snoek is karakteristiek genoeg. Anders, weet ik uit ervaring, wordt dat als het gaat om losse skeletelementen  Die zult u niet een-twee-drie herkennen. Daarvoor is vergelijkingsmateriaal of geschikte literatuur nodig. Zo kwam ik er onlangs achter dat ik de afgelopen jaren zonder het te weten de nodige stukken snoek heb verzameld.

Mocht u door dit schrijfsel het plan vatten zelf eens op zoek te gaan naar een stuk snoek dan raad ik u de Zandmotor aan. Daar heb ik bijna al mijn vondsten gedaan. Met een beetje idee waar naar te zoeken en het nodige geluk raapt u ze daar zo uit het vloedmerk. En het toffe is: de exemplaren daar zijn oud. Variërend van vroeg Holoceen tot ruim in het Pleistoceen.

Om u een idee te geven waar naar te zoeken zal ik hieronder de kop van de snoek en mijn fossiele vondsten bespreken.

De schedel van vissen is qua beenderen een stuk complexer dan die van zoogdieren. Vooral de onder en bovenkaak. Die bestaan uit een grote verscheidenheid aan beenderen. En wanneer we de schouderpartij die zo ongeveer met de kop is gefuseerd meerekenen wordt het helemaal een wirwar. Zo’n wirwar dat het mij verstandig lijkt dit aan de hand van enkele afbeelding te duiden. Omdat ik niet beter weet met Engelse verklaringen.

zijaanzicht van de schedel van een snoek (Esox lucius): Prf, prefrontal; Mh II. hyomandibular bone; Op, operculum; S.Op., suboperculum; L. Op, interoperculum; Pr, Op, preoperculum; Brg, branchiostegal rays; Sy, symplectic; Mt, metapterygoid; Pl, palato-pterygoid arch; Qu, quadrate bone; Ar, articular; An, angular; D, dentary; S.Or, suborbital bone.

Van de schedel van de snoek worden op het strand voornamelijk fragmenten van het 'dentary' en het 'prefrontal' gevonden. Dat zijn namelijk de wat robuustere botten. Die blijven beter bewaard. De kleinere en fragielere tref je veel minder. Het kleinste spul daarentegen, de tanden, die zijn er weer in overvloed. Je moet er alleen wel voor op je knieën. Die vind je alleen door het gruis te pluizen. Ik zou zeggen: succes!

Fragment van het dentary. 

Fragment van het dentary maar dan meer proximaal.

Fragmenten van het palatine dat deel uitmaakt van het palato-pterygoid (eerste twee onderkant laatste twee bovenkant).

Fragmenten van het parasphenoid.

Een fragment van het quadrate. 

 Een fragment van het articular.  

De tanden van een snoek.

Bronnen

anatomy of vertebrate animals/teleostei 

 vertebrates/euteleostei 

A review of Neogene and Quaternary pikes of southeastern Europe and a new species from the early Pleistocene of Nogaisk, Ukraine

Emmen jaagt op monstersnoek 

[indegazettevanindegazettepuntbe]

Europese zeearenden kiezen Belgisch natuurgebied voor historische broedperiode https://www.westnieuws.be/europese-zeearenden-kiezen-belgisch-natuurgebied-voor-historische-broedperiode/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr

[superstore3291-blog]

Zeearenden speel vlieger 76 x 112 cm

Amerikaanse zeearend roofvogel vlieger 112 x 50 cm Gekleurde vlieger in de vorm van een Amerikaanse zeearend De vlieger is gemaakt van nylon en is geschikt voor kinderen vanaf 8 jaar http://dlvr.it/R980jg

[ahospers]

Roofvogeldag Meppel, 184 broedgevallen van de Rode Wouw in Nederland. 700 Rode Wouwen en 200’zeearenden gesneuveld door Windturbines. (bij Schouwburg Ogterop) https://www.instagram.com/p/CohRjLNo8VO/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[nieuwefilmnet]

Our Planet: 1x8

Our Planet: 1×8

Wees getuige van de kwetsbare onderlinge afhankelijkheid die bestaat tussen uiteenlopende bosbewoners, zoals Amerikaanse zeearenden, wilde honden en Siberische tijgers.

[gekruidengeroerd]

Uitstervend ras.

Soms blaast de wind je bij toeval naar dorpjes waarvan je denkt dat ze allang uitgestorven zijn. Oberndorf aan de Oste is zo'n dorpje.

Cuxhaven. Het weerbericht geeft voor de monding van de Elbe een golfhoogte van meer als twee meter door. Hier zitten we op de eerste zeildag met een nieuwe groep aan boord zeker niet op te wachten. In plaats van richting Neuwerk te varen, slaan we rechtsaf  en zeilen de Elbe op. Twee reven verkleinen het grootzeil.

Vrachtschepen met lading in alle kleuren en maten passeren ons. Helder blauwe luchten spelen tikkertje met stortbuien. Het tweede rif  hangt er bij als een overgelopen dakgoot en tijdens iedere hoosbui wordt de roef geïnspecteerd..

Nog een keer slaan we niet links af richting Neufeld, wat het eigenlijke plan was maar draaien we het roer naar rechts, de  rivier de Oste op. Geen idee waar deze uitkomt, nooit eerder zijn we hier geweest. Op de kaart zien we dat de Oste  153 km land inwaarts gaat entot aan Bremervörde bevaarbaar is . Rieten daken van kleine boerderijtjes piepen net boven de dijk uit. Het stroomt als een gek, en we zijn blij dat de brugwachters van de twee bruggen waar we doorheen moeten goed meewerken. Onder zeil flitst de Najade er doorheen. In Oberndorf meren we af voor de kerk.

De eigenaar van de pont net achter ons gebaart  bij hem langszij te komen, omdat we nu op de plek van het rondvaart schip , met de Duits aandoende naam “Mocambo” liggen.

Deze pont, die nu dient als restaurant café schip is een wonderlijke vertoning. Plastic zonnebloemen voor de ramen en gordijntjes die wel uit papier geknipt zouden kunnen zijn. Muurschilderingen ooit gemaakt door de nu tachtig jarige brugwachter en een overdekt terras met golfplaten en gekleurde lampjes. Madame de pimpernel verbleekt erbij.

Op de grond, groen grastapijt, binnen op tafel boeketjes plastic bloemen.

Havengeld hoeven we niet te betalen als we die avond  op het terras een biertje komen drinken.

In de Haubstrasse van Oberndorf hangt een kauwgomballenautomaat scheef aan de muur.  Bij nadere inspectie blijkt het een tennisballenautomaat te zijn. De enige winkel in het dorp is een Asia shop. In de etalage, Chinese rijstwijn, marmeren olifanten en eetstokjes.

Benieuwd naar het verhaal achter deze facade. Schapen en koeien grazen in de avondzon op de slingerende dijkjes langs de rivier. Echtpaar op een bankje kijkt zwijgend naar de ondergaande zon. Tijd heeft hier stil gestaan.

Die avond tijdens het betalen van het havengeld door middel van het drinken van een biertje, stroomt een vrijgezellengroep binnen via de loopplank. Knalroze pak van een éénhoorn versiert de bruid.

“Mayer” heet ze, zegt, ze, wat dan ook nog eens de naam van de bruidegom blijkt te zijn.  “Iedereen in het dorp heet Mayer”. Wat natuurlijk  te denken geeft. Allemaal kopen we uit de gevulde rieten mand  die ze bij zich heeft een klein cadeautje. De opbrengst komt ten goede aan de komende bruiloft. Blij verrast pakken we kleine zakjes gummibeertjes en puntenslijpers uit.

Ons stroomdraadje loopt over het vale grastapijtje  en zoekt contact met een rode stekker achter een grijs gordijntje met ankertjes. Stroom afrekenen gebeurt door middel van het bestellen van een extra borreltje, een kümmeltje in dit geval.. Als we te lang blijven hangen zegt de eigenaar dat hij naar bed gaat. “Blijf rustig zitten, maar doen jullie het licht uit?”.

De Oste kun je alleen bij afgaand water weer uitvaren en dan nog is het keren van de Najade een spannende aangelegenheid.   Glimmende slikplaten komen langzaam boven  water  terwijl eenden zich in het zonnetje koesteren. .

Als we bijna de Elbe weer opdraaien vangen op een paar meter vanaf het schip twee jonge zeearenden een wilde eend. Weten echter   niet zo goed wat ze er mee aan  moeten. Plukken wat veren en spelen een kat en muisspel.  Tot moeders er ook bij komt en even duidelijk  laat zien hoe je een prooi aanpakt. Met één slag van haar poot slaat ze de inmiddels weg  proberen te vluchtende eend dood. Daarna volgt een gezellige picknick met haar kinderen op het wad. Ons met open mond over het feit dat we dit spektakel mochten aanschouwen, achterlatend.

Oberndorf is verdwenen achter de horizon. Zeilen is nieuwe horizonten ontdekken, daarheen gaan waar de wind je blaast of de stroom je voert, niet weten waar je uitkomt, niet weten wat morgen brengt.. Soms lijkt in alle regelgekte, van deze tijd, deze vorm van zeilen net zo'n met uitsterven bedreigd ras als Oberndorf. Laten we deze bijna uitgestorven rassen koesteren.