#ferit edgu

[iirulancorrino]

It is not true that history repeats itself any more than that humans are mere spectators watching an endlessly looping reel. The fallacy of helplessness implicates us in this tragic repetition.

Aron Aji, afterword to The Wounded Age and Eastern Tales by Ferit Edgü

[radiogornjigrad]

LJETO U LJETO U HAKARIJU

O KNJIZI „TO GODIŠNJE DOBA U HAKARIJU“ FERITA EDGEUA Turski pisac Ferit Edgu u svom romanu „To godišnje doba u Hakariju“ govori o čovjeku koji je izgubio svoj identitet i koji ga po svaku cijenu želi ponovo pronaći. Ali se isto tako može protumačiti da je u romanu riječ o svijetu koji je izgubio svoj „identitet“, te se nalazi u potrazi za novim. Bezimeni glavni lik se našao u jednom „prostoru“,…

[kitappinarim]

YAZMAK EYLEMİ - FERİT EDGÜ

[kitapindirinn]

O Hakkari'de Bir Mevsim Ferit Edgü Konusu#kitaptavsiye, #kitapinceleme, #kitap, #kitapçekilişi #hediyekitap https://www.kitapindir.in/2020/12/o-hakkaride-bir-mevsim-ferit-edgu-konusu.html?feed_id=1225&_unique_id=5fe9c364c4e6e

[mevlutoguz]

bêndera çandê -88/95

88. sait faik ji kitêba xwe ya bi navê luzumsuz adam û bi vir ve li hemberî gihîneka ''ve''yê, yanî ''û''yê şerek daye dest pê kirin, heçku sond xwaribe 'û'yê bikar neyîne. di vê yekê de bêguman tesîra nurullah ataç jî heye. ataç heta ji destê wî dihat di nivîsên xwe de gihîneka û yê bikar nedianî. dîsa ji nivîsakaran jî temî dikir ku heta ji dest wan tê ''û''yê bikar neyînin, hetta ji lugata xwe derxînin. ji ber hindê ji 14 çîrokên di kitêba luzumsuz adam de bi tenê di 5'an de ''û'' heye, ew jî bi giştî 7-8 heb, dûbare dikim h-e-f-t h-e-ş-t heb. nav ne lazim min di çîrokek kurmancî de -tev de 2 rûpel- xwendibû, tê de 20-25 heb daçekên şibandinê mîna/fenanî filan hebûn. di civatekê de min sedema vê yekê ji nivîsakarî pirsî, nivîskar go ji ber çavê min reviyaye, dîsa camêr go ligel ku di kunyeya kitêbê de navê edîtorekî heye jî mixabin li kitêbê tu edîtorî nehatiye kirin. 

 89. dema ku em kitêbên çapkirî bigirine ber çavan ên ku herî zêde bi kurmancî helbest nivîsîne: cegerxwîn (10 dîwan), fêrîkê usiv (3 cîld), ehmed huseynî berhemên giştî (2 cild) û yê ku herî kêm nivîsandiye o.f.baran e (bi tenê 35 rp.) 

 90. her tim behsa helbestkariya kanuni siltan silêman (muhibî) û fatih siltan mehmed (avnî) tê kirin. lê ez bawerim ji me kêm kêm kes dizanin ku perto begê hekarî (sedsala 18.-19.) yek ji mîrê botan bû, dîwaneke wî muretteb heye yek ji helbestkarên mezin ên kurdan tê hesibandin. mirov dikare bibêje ku mîr û begê kurdan jî bi edebê re eleqedar bûne, piştevanî û pêşengiya helbestê kirine û her wiha dîwanên qerrase nivîsandine: ji dîwana perto beg du riste: 

ji frengan bike bawer ji te ra sondê tixwim / lê ji wan turkê siyehbext tu eyman meteleb  *  perto ji mîr û paşan yek qirş nîne minnet / hîna hebit ji canan yek zerreyê ‘inayet. 

 91. Petrarca (1304-1374) dema dimeşiya bo ku tiştên bêne bîra wî binivîse tim bi çakêtê çerm -malum berê li ser çerm dihate nivîsin- digeriya. sergey yesenin (1895-1925) rista xwe ya dawî bi xwîna xwe nivîsandiye, nazim hikmet (1902-1963) helbesteke xwe li sermilê gomlekê xwe nivîsandiye, dîsa vakî ye fatma savci (1974-...) helbestên xwe yî ewil li ser pelên cixarê, kawa nemir (1975-...) helbesteke xwe li ser perdeya metbexê nivisandiye. 

 92. rojek ji rojan: 26'ê gulanê li bahçeli salon a cezayirê danasîna romana dawî a jan dost (1965-...) kobanî hebû. hema bê hemû nivîskar û xwendekarên guzîde ên stenbolnişîn li wir hazir û nazir bûn. tevî hemû reşkirin û qerepereyan dîsa jî xwîneran elaqeyeke mezin bo jan û romana wî kobanî dan. min hêca bi tenê çavek li romanê gerandiye lê dikarim bibêjim ku niha çawa em behsa dublin a joyce, paris a balzac, london a dickens, istanbul a pamuk dikin em ê siberoj behsa kobanî ya jan dost bikin, qet nebe ez ê behs bikim. 

 93. xalnîşan: bi ya ferit edgu û semih gumuş di pexşanê de, nexasim di roman û çîrokan de weke xalnîşan xal û bêhnok bes in, xalnîşanên din neyîne bikar anîn jî dibe. ez jî wisa difikirim, bo pexşanê bi tenê xal û bêhnok/nokta û virgul kâfî ne. * ülkü tamer gelek ji bêhnokê (virgul) hez dike, li ser vê xalnîşana jirêzê û besîd helbest jî nivîsandine, hetta navê kitêbeke wî virgulun başından geçenler e. duriste ji kitêbê ''bêhnokê eferî ji te re / tu gelek girîng î'' * aziz nesin ji ber ku e ev her du xalnîşan ''...'' û ''!' sê xal û bangnîşan nakevine îlan û peymanên şer û her wiha belgeyên fermî herî zêde ji wan hez dikir. bi ya nesîn ev herdû xalnîşan têketina van belgeyan dibe ku aştî saz bibûya. 

 94. rewşenbîrên famkor: zana ji rojname, kovar û malperan hîn dibin; rewşenbîr jî kîtab û ansiklopediyan.. rokê qaşo rewşnebîrek şahidî buyerekê wiha dibê: du ‘eşîr/kom/qebîle hatine hemberî hev. ‘eşîrek tîrkevanekê dide a din, ew jî radihêje wê û bêdela wê de morikekê didiyê. rewşnebîrê famkor dibê ‘’hmm! di navbera herdû qebîleyan de danûstendina serbiser (takas usulu) heye.’’ helbûkî li gorî ‘erf û edetê wan mesele ne wilo ye, halo ye; qebîleyekê bi tîrkevanê re daxwaza xwe ya şer eşkere kiriye, qebîleya din jî bi morîkê ev yek teqez û qebûl kiriye.. wekî ji vê anektodê jî tê xuya kirin gelek caran rastî û halûmesele ne weke ku mirov dibîne, tevlîhev û qomplîke ne. gelek rewşnebîr – ya rastî ku qaşo rewşenbîr- bi vî hawî digihine hukmekî û dikin qalûceng. lewma zêde guhê xwe nedine rewşenbîrên halo. 

 95. huner mimesis (teqlîd) e. aristoteles * huner berxwedan e. gilles deleuze * huner divê şidetê ji holê rake, encax ew dikare rake. tolstoy * huner çek û çeper e. sebrî botanî * gelek caran bi min wisa tê ku ji hunerê pê ve her hewildan badilhewa ye. m.o 

 02062017

[yazarolmakcom-blog]

Ferit Edgü'den Kitap Önerileri

#blog #yazarolmak Ferit Edgü'den Kitap Önerileri

Bu makalemizde Ferit Edgü hakkında biyografik bilgi ve önerdiği kitaplara yer verdik.

Ferit Edgü Kimdir?

Ferit Edgü, 24 Şubat 1936, İstanbul doğumlu. İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümü’nde başladığı eğitimini Paris’te sürdürdü (1959- 1964). Acedemie du Feu’de seramik öğrenimi gördü. Sorbonne’da felsefe, Louvre’da sanat tarihi kurslarına katıldı.

Yedek subay öğretmen olarak Hakkari ve…

[ararsanucuncugezegendeyim]

Bir sicak corbam olsun, bir de saman dosegim. Ses olmasin, gurultu olmasin, kimseler kapimi calmasin, ya da calacaksa hic beklemedigim, omrumde yuzunu gormedigim bir kisi calsin. Kupumde suyum, ya da daha iyisi, ficimda sarabim olsun. Biraz da unum. Biraz da tuzum. Bir-iki ceki de odunum. Sozcukler olmasa da olur. Hecelerle yazarim. Heceler olmasa da olur. Horozun otusu. Esegin anirmasi. Kopegin havlamasi. Atin kisnemesi. Suyun siriltisi. Yagmur dam-dam-damlasi. Tum bunlar yeter. Gercekten mi? Evet, evet. Yeter de artar bile. Ferit Edgu, Yeterli

[ezbe-blog]

Giden bir kedinin ardindan.

[ararsanucuncugezegendeyim]

Ben, minimal oykulerimde her seyden once “olay"i onemsiyorum. Ama benim "olay"larim, gozumuzun gordugu olaylar degil. Cunku ben, kendimi bir tanik yazar gorenlerden degilim. Olaylari, gozlerimi kapadigimda daha iyi goruyorum. Yillar once soyledigim gibi, dus ile gercek kosut gidiyor yazdiklarimda.

Peki nicin minimal, diye sorulacak olursa, yalinliga, daha cok yalinliga, artik hicbir fazlaligi icinde barindirmayan yapiya ulasmak icin diyebilirim. Ayiklamak, aritmak… Tipki mermerin icinde gizli bicimi bulmak icin, durmaksizin yontan, o koca sert kutleyi kuculte kuculte kendi oz-yapitina varmaya calisan emekci-yontuc gibi. Yontuc, mermerin icinde sakli bicime (yoksa cevhere mi demeliydim?) ulasmaya calisiyor; bense "dil"in icindeki cevhere. Hicbir zaman varamayacagimi bile bile. Ama gene de—

Ferit Edgu, Iste Deniz, Maria

[ararsanucuncugezegendeyim]

Nedir bu gecenin icinde bu inim inim uzayan turku? Bir ask turkusu olmali ya da bir agit ya da ikisi bir arada. Ne diyorlar boyle hep bir agizdan Harabo Harabo? Harabo'nun kotu oldugunu. Dinliyor musun? Evet. Ne diyorlar, anliyor musun? Biraz. Diyorlar ki, Gel benim basucumda bekle, bu yasadigim yerler yasanmaz oldu. Kimden soz ediyorlar dersin? Kime sesleniyorlar dersin? Aliye Ramo koyunun uzumlerinden. Aliye Ramo koyunun uzumlerine benzeyen memelerden genc kiz memelerinden bu arada Tanri'dan hem seytandan ikisinden de medet umuyorlar ya da ikisinden de umudu kesmisler ve uzak bir ilden soz ediyorlar Mardin belki cunku bir satodan soz ediliyor ya da ona benzer bir seyden bir kuleden, bir handan ve onun icindeki fidan boylu bir kizdan O genc kizin bedeninden kar eriten atesinden kis gecelerinden bahar gunesinden bir kiz bir kiz ki adi Aliye Ramo hem bir kiz hem bir koy bir turku ki hem insandan hem koyden soz ediyor Baska nelerden soz ediyorlar? Parildamayacak gunesten soguk gunesten koyundan, tokludan, dogacak kuzudan ve sonra dagdan inen kurttan Bu ne kis diyor turku bu ne bitmez kis ne zaman gelip beni bulacaksin ne zaman beni kurtaracaksin? Kim soyluyor bu turkuyu? Kimin agzindan yakilmis bu agit? Bilmiyorum. Dedim ya, bir kiz icin ve bir koy icin ve goruyorsun hep bir agizdan soyluyorlar simdi. Diyorlar ki, Yeter artik Harabo yeter artik Ne diyorlar? Baskasiyla evlendin Harabo bizi aldattin koyunden kactin Harabo yaban ellere gittin Yeter artik Harabo Harabo beni unuttun beni unuttun beni kendine kole ettikten sonra unuttun Tanri bunlari yanina komaz Harabo Harabo Harabo ama sen gene don seni bagislayanin ve sevenin kollarina atil Harabo Harabo oleceksin Harabo kemiklerin kuruyacak kullerin yelde savrulacak sabah yeli kullerini dogdugun topraklara geri getirecek sevistigimiz agacin altinda birikecek Haraba Harabo yaniyor memelerim Harabo Harabo kavruluyor kasiklarim Harabo ulu daglarin yeli eser Harabo bu yeller hic durmaz icimdeki ates sonene degin. Hic susmuyorlar. Susmazlar. Sonu gelmeyen, her bittiginde yeniden baslayan bir turkudur bu. Gelmeden soylemislerdi bana. Butun gece devam eder. Hep ayni seyleri soyler gibiler. Ne diyorlar? Deyola, diyorlar, ben olumden korkarim korkmam dersem de korkarim gozden korkarim ulu kistan korkarim senden uzak oldugumda esen yelden korkarim yagan kardan uluyan kurttan korkarim Ben olursem sen don ve kaz mezarimi cunku ancak sen bu karlari kureyip topraga ulasabilirsin cunku ancak sen bu ulu kista kazabilirsin kabrimi (kabrimi, diyor) Ve beni o tepeye ancak sen gomersin Agac yoktur ki basima dikesin Ziyani yok karlar erir sen burda olursan bir agac bul dik dumduz olmus mezarimin basina dik delaylo oy delaylo ne zalimdir kara kista gelen olum ne zalimdir sevgiliden uzakta olum helo helo doyamadim dudaklarina oksayamadim seni diledigimce teninden nasil ayrilirim senin bu gece ne bitmek bilmeyen bir gece ve kursun sesleri geliyor delaylo delolo pencereden baktim kar basladi uzakta yuksekte karlarin ortasinda yapayalniz yapayalniz gibi bir cira alevinde bir cira alevinin isli isiginda Karanlikta olmek istemem sensiz olmek istemem delaylo delolo... Sustular mi? Evet. Birazdan yeniden baslamak uzere. Baslayacaklar mi, dersin? Sanirim. Ne kadar surer dersin? Butun gece. Butun bir kis boyu (belki). Nicin soyluyorlar butun gece, butun kis boyu, bu bitmez turkuyu, bu aci agiti? Cunku. Bizim yaptigimiz gibi mi demek istiyorsun? Belki... Evet... Hic suphesiz... Aynen.

F. Edgu / Kimse

[ararsanucuncugezegendeyim]

Iki kisi, diye devam ediyor Birinci Ses. Yalniz iki kisi, dagda, dag basinda bir odada, duvarlari beyaz kirec badanali, uykusuz iki kisi birbirlerine duslerini anlatan iki kisi kurduklari oykuleri birbirine anlatiyorlar yasamlarini ve olumlerini dunu ve bugunu birlikte yasiyorlar disarda kopekler havlarken dusleri dususleri bu dag basinda bu soguk dag basinda bu karli dag basinda bu yalniz dag basinda sanirim yalnizlar bu dag basinda bu belki degil bile iki kisi belki bir belki bir bile degil.

F. Edgu / Kimse

[ararsanucuncugezegendeyim]

Oyleyse burasi iyi, diyor Birinci Ses. Bunu mu demek istiyorsun?

Iyi mi, kotu mu, bilmiyorum, diyor Ikinci Ses. Burdayiz bildigim bu.

Ama bundan da kurtulmak gerek, diyor Birinci Ses.

Kurtulacagiz, diyor Ikinci Ses. Bugune degin nice yerlerden kurtulduk. Burdan da kurtulacagiz. Burdan da kacacagiz. Bu karli dag basindan. Buralari bize gore degil. Duzluge inecegiz. Deniz kiyilarinda dolasacagiz. Tabanlarimizi yakan kumlarin ustunde. Cirilciplak. Yaz gunesinin altinda. Guneyde bir yerde. Sonra?

Sonra ordan da kacacagiz tabii, diyor Birinci Ses.

Nereye? diyor Ikinci Ses.

Bugunden nasil bilebilirim? diyor Birinci Ses. Ama bir gun gelecek, ordan da kacacagiz.

Ama bir gun duracagiz. Bir yerde, durgun bir suda demir atacagiz, oyle degil mi? diyor Ikinci Ses.

Evet, diyor Birinci Ses. Bir gun. Bir yerde. Cukurumuzu kazmak ve icine girmek icin.