#gesigneerde

[dutchjan]

October 14, 2022

[strijkdesign]

A while back I started working on a new cover for Ninja Paap-Luijten. I'm happy to share the end result now it's available. For any Dutch fantasy lovers it's available at any Bookshop in the Netherlands, or you can buy it directly from her to get your hands on a signed copy ;)

Bestel een gesigneerd exemplaar >hier<

[bal-bullier]

Ferdinand Erfmann, Fietsen (Amsterdamsche boschnymph), gesigneerd en gedateerd 1962, o/d, 73 x 44 cm, inv.nr. SZ22243, in bruikleen aan het Dordrechts Museum.

[froy]

Love my job though!

Gesigneerde exemplaren van het nieuwste K3 album over 131 Standaard Boekhandels 🤩

[datingforgeeks]

1965: FACTS. Je vindt me dit weekend in de Artist Alley in Hall 4! Kom langs voor een gesigneerd album!

[leenvanhulst]

Bezoek vandaag op onze nationale feestdag de tentoonstelling ‘Toots 100, Sound of a Belgian Legend’ in KBR. Vandaag uitzonderlijk open tot 20 u. Neem ook zeker een kijkje in de museumshop waar je knappe handgedrukte prenten kan kopen speciaal gemaakt voor de expo als ode aan Toots. Zoals deze van Jan Van der Veken. Zijn werk ‘Best of Both Worlds’ toont Toots tussen Brussel en New York. Schaf je een genummerd en gesigneerd exemplaar aan! 😎 Alle info 👉 KBR.be Beelden (c) @janvanderveken_fabricagrafica https://www.instagram.com/p/CgRQJUSt7yS/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[exploratieblogdiegofabri]

Dit ontwerp boek gaat over de belgische kunstanaar Arne Quinzen.

Hij ontwerpt sculpturen om herurbanisatie tot stand te brengen. Dit is een deel van social design maar met een andere visie en uitwerking dan productotnwikkeling. Gelijkenissen tussen deze twee is het onderzoek en het doel hiervan. Een sociaal problematiek aangaan en hier estetische "producten" voor ontwerpen. Mensen zoals Arne Quinzen vind ik zeer inspiratievol, dus ik bezit met trot deze gesigneerde hardcover.

[studiodewinkel]

TiJd vOoR kUnSt iN jE hUis

------------------------- Kunstwerk Balance

Originele met de hand geborduurd collage op een vintage boek. Draad op fine-art canvas zuurvrij papier (230 grams). Gesigneerd en gedateerd op de achterzijde. Kunstenaar en ontwerper Hagar Vardimon werkt vanuit haar creatieve studio "Happy red fish", gevestigd in Amsterdam. Zij houdt van papier en draad en is dol op de combinatie. Exclusief lijst. Afmeting: 21x29, 7 cm

*Check voor prijs & meer info onze webshop --> https://www.studiodewinkel.nl/kunst/KHV001.html

TIME FOR ART IN YOUR HOME

------------------------- Artwork Balance

Original hand-embroidered collage on a vintage book. Thread on fine art canvas acid-free paper (230 grams). Signed and dated on the back. Artist and designer Hagar Vardimon works from her creative studio "Happy red fish", based in Amsterdam. She loves paper and thread and loves the combination. Excluding frame. Dimensions: 21x29, 7 cm

*Check our webshop for price & more information --> https://www.studiodewinkel.com/kunst/ENKHV001.html

#balance #kunstwerk #artwork #artprint #hagarvardimon #handmade #embroidery #embroideryart #MadeInHolland #wallobject

[bestetruiwinkel]

De Jong en Araújo verkopen?

De Jong scoorde het derde doelpunt in het 4-0-duel tegen Getafe tegen Barcelona. En dit doelpunt is zeer historisch, want het is het 11.000ste doelpunt in de geschiedenis van Barcelona. De Nederlander, die de nr. 21 goedkope voetbalshirts droeg, ontving uiteindelijk een door zijn teamgenoten gesigneerde wedstrijdbal.

De laatste tijd gaan er geruchten dat de club Frenkie de Jong en Ronald Araújo gaat verkopen. Dit nieuws maakt rode en blauwe fans erg bang. Omdat deze twee de hoekstenen van Barcelona zijn, zijn het kernspelers waarvan bewezen is dat ze uitstekend zijn nadat Barcelona door de jaren heen zoveel mensen op de proef heeft gesteld, en spelen ze een belangrijke rol in het huidige Barcelona. Maar het betekent ook dat zij de spelers zijn die het meeste geld kunnen verkopen.

De Jong heeft geruchten verspreid over zijn salaris en Deco, die de belangen van de club behartigt, heeft de kant van de Nederlandse speler gekozen en de mogelijkheid ontkend om De Jong te verkopen. Araújo, die ook problemen heeft, houdt vol dat hij zijn houding heeft getoond door deze voetbalshirt FC Barcelona te dragen en dat hij erg gelukkig is in Barcelona.

[amongthecypresses]

Egbert Rubertus Derk Schaap, De avondwandeling, aquarel van een vrouw tijdens een avondwandeling langs een gracht in Amsterdam, gesigneerd en gedateerd rechtsonder 1894.

[gpfansnl]

Een héél uniek exemplaar 😱

[dutchjan]

August 31, 2023

[levisgeekstuff]

Graphic novels: eens wat anders dan superhelden

Bij de Amerikaanse stripwereld denken we natuurlijk meteen aan de traditionele comic met vooral superheldenverhalen. Maar er is meer. Veel meer. Reeds in de jaren '70 begonnen sommige artiesten langere en meer literaire verhalen te maken, vaak buiten het superheldengenre. Denk aan werken als 'A Contract with God', waarvoor schrijver Will Eisner zelf de term "graphic novel" gebruikte om zijn werk te beschrijven en om het te onderscheiden van de kortere, minder ‘volwassen’ comics. Uiteraard vonden er ook heel wat graphic novels hun weg naar de Nederlandstalige markt. Een selectie 👉

*disclaimer: deze werken zijn stuk voor stuk volwassen lectuur met vaak ernstige, complexe of zwaarmoedige onderwerpen.

Essex County (Oog&Blik, 2009)

Het ontroerende 'Essex County' van de Canadese auteur en illustrator Jeff Lemire is een diep menselijke verkenning van het leven in een landelijke gemeenschap in Zuidwest-Ontario, Canada. Een plek die sterk wordt beïnvloed door Lemire's eigen opvoeding in het echte Essex County. Lemire's tekenstijl in deze strip is kenmerkend, met zijn ruwe, expressieve lijnwerk dat perfect past bij de melancholie en emotie van het verhaal. Hellevaart (Atlas, 2002)

'Road to Perdition' is geschreven door Max Allan Collins en geïllustreerd door Richard Piers Rayner. Oorspronkelijk gepubliceerd in 1998, speelt het verhaal zich af in de onderwereld van de georganiseerde misdaad tijdens de Grote Depressie. Het verhaal werd wereldberoemd door de succesvolle gelijknamige film uit 2002 van Sam Mendes en met rollen van Tom Hanks, Paul Newman en Jude Law. Een contract met God (Sherpa, 1990)

Dé baanbrekende graphic novel van de legendarische schrijver en illustrator Will Eisner uit 1978 waar ik het in de intro al over had. Vaak beschouwd als de eerste moderne graphic novel, hoewel het technisch gezien een verzameling van vier onderling verbonden korte verhalen is. Eisner's tekenstijl en verhalende technieken in 'A Contract with God' waren revolutionair voor hun tijd en hielpen het stripmedium legitimeren als vorm van kunst en literatuur. Leuk om weten: Deze Nederlandstalige editie van Sherpa verscheen als deluxe uitgave, gesigneerd door Eiser zelf! Eén van de pronkstukken van mijn verzameling 😎. Zwart gat (Oog&Blik, 2009)

'Black Hole', geschreven en geïllustreerd door Charles Burns, verscheen tussen 1995 en 2005 oorspronkelijk als 12-delige miniserie. Het is een coming-of-age vertelling als horrorverhaal, gesitueerd in de buitenwijken van Seattle in de jaren '70. Het verhaal concentreert zich op een groep tieners die te maken krijgen met een mysterieuze seksueel overdraagbare aandoening. Die ziekte dient in de strip als metafoor voor vervreemding, angst en transformatie die typisch zijn voor de tienerjaren. Het verhaal van een slechte rat (Vliegende Hollander, 2010)

Het ontroerende 'Tale of One Bad Rat' werd in de jaren ‘90 geschreven en geïllustreerd door Bryan Talbot. Het verhaal volgt de jonge Helen Potter die ontsnapt uit een giftige en misbruikende gezinssituatie. Met alleen haar huisdier rat en de inspiratie van de beroemde auteur Beatrix Potter als gezelschap, trekt Helen door Engeland. Ze gaat op zoek naar zichzelf en een veilige plaats in de wereld, terwijl ze worstelt met de trauma's uit haar verleden. Een deken van sneeuw (Oog&Blik, 2004)

'Blankets' is een semi-autobiografische graphic novel door Craig Thompson. Oorspronkelijk in de VS gepubliceerd in 2003, staat het werk bekend om zijn prachtige illustraties en diepgaande verkenning van familie, geloof, en de vreugde en pijn van de eerste liefde. Het boek heeft veel prijzen gewonnen en wordt vaak beschouwd als een mijlpaal in het genre. Ruis (Sherpa, 1992)

'Signal to Noise' betekende een nieuwe samenwerking van het duo Neil Gaiman en Dave McKean, dat we natuurlijk ook kennen van 'Black Orchid' (verschenen in 3 fraaie hardcovers bij Baldakijn en later ook als bundel bij RW Lion). Dit verhaal uit 1992 gaat over een filmregisseur die ontdekt dat hij terminaal ziek is en besluit zijn laatste dagen te besteden aan het bedenken van een film, ook al weet hij dat deze nooit gemaakt zal worden. Deze fictieve film speelt zich af tijdens de overgang van het jaar 999 naar 1000 na Christus, waar dorpelingen geloven dat de wereld op het punt staat te eindigen. Strange Fruit (Dark Dragon Books, 2019)

Deze controversiële graphic novel van Mark Waid en J.G. Jones werd oorspronkelijk uitgegeven door BOOM! Studios in 2015. Het verhaal speelt zich af in het Amerikaanse Zuiden tijdens de Grote Overstroming van 1927 in Mississippi. Hoewel Strange Fruit visueel verbluffend is en zware thema's van racisme en ongelijkheid aanpakt, kreeg het ook kritiek. Voornamelijk omdat twee witte creators een verhaal vertellen dat diep geworteld is in de zwarte geschiedenis en cultuur in Amerika. Maus (Oog&Blik, 2004)

Het monumentale en baanbrekende Maus door Art Spiegelman verscheen oorspronkelijk in twee delen, 'Maus I' in 1986 en 'Maus II' in 1991. Het verhaal is een autobiografische weergave van Spiegelman's gesprekken met zijn vader over zijn ervaringen als Poolse Jood die de gruwelen van de Holocaust heeft overleefd. Daarbij gebruikt Spielman gedetailleerde en expressieve tekeningen waarbij Joden worden getekend als muizen, Duitsers als katten, Polen als varkens en Amerikanen als honden. Het werk heeft talloze prijzen gewonnen, waaronder een speciale Pulitzer Prize in 1992. In Tennessee werd het werk onlangs verboden op school wegens grof taalgebruik en een naakte vrouw. Tja… 🙈

[regioonlineofficial]

Op donderdag 9 november komt André Brasse naar de bibliotheek van Rolde, om te vertellen over zijn ervaringen als natuur-en landschapsfotograaf. Aan de hand van foto's die hij voornamelijk in de Drentse natuur heeft gemaakt, weet hij op boeiende wijze zijn publiek mee te nemen in zijn belevenissen in het veld. André Brasse heeft als sinds jonge leeftijd een passie voor natuur en de fotocamera. Momenteel heeft hij zijn eigen fotografiebedrijf en is hij daarnaast werkzaam bij IVN natuureducatie en Nationaal Park Drentse Aa. Nieuw boek van André Brasse Onlangs is zijn nieuwe fotoverhalenbundel André Natuurlijk uitgekomen, waarin 95 columns die hij schreef voor de rubriek Puur Natuur in De Krant zijn verzameld. Het boek is de avond van de lezing te koop en kan naar wens worden gesigneerd. Lezing in kader pop-up ROEG!-Hoek Deze lezing wordt gehouden in het kader van de pop-up ROEG!-Hoek, die van 16 oktober tot 11 november is ingericht in Bibliotheek Rolde. ROEG! is een samenwerkingsverband van RTV Drenthe en verschillende natuurorganisaties met als doel te laten zien hoe mooi de Drentse natuur is. Datum: donderdag 9 november Tijd: 19.30 uur Locatie: Bibliotheek Rolde, Zuides 50 Aan de lezing zijn geen kosten verbonden. Vooraf aanmelden is wel verplicht. Ga voor meer informatie en om je op te geven naar bindbibliotheken.nl/roeg.

[jurjenkvanderhoek]

DICK MATENA FIGURANT IN ZIJN EIGEN STRIPSCENARIO

“Soms laat ‘het geheugen van de strip’ dat ik schijn te hebben mij danig in de steek”, zo begint één van de vele autobiografische columns van Dick Matena. Ondanks dat hij nog zoveel van zijn verleden weet, baart het hem wel zorgen dat er zwarte gaten vallen in de herinneringen aan en uit zijn rijke leven. Hij schrijft de columns vanaf 2014 door de jaren heen voor het stripblad Eppo. Nu zijn de beste daarvan gebundeld in een boek. Dat hij na 80 jaar weleens wat is vergeten van zijn wandeling door een turbulent leven als striptekenaar en scenarist is hem vergeven. Dat kan ook bijna niet anders wanneer je leest wat hij nog wel allemaal weet en kan na vertellen. Zijn korte verhalen geven een bij tijd en wijle door drank en feesten vertroebelde kijk achter de schermen van de stripbladen en het stripschap.

Ook ik heb ze stuk gelezen. Die Pep’s en later de Eppo’s. Donald Duck vond ik eigenlijk maar niets, te kinderachtig. Ik wilde volwassen strips zien. En las later de Nederlandse MAD, Tante Leny Presenteert en had een abonnement op De Vrije Balloen. Ook kocht ik weleens een 1984 of Titanic. Kocht stapels stripalbums, verzamelde het werk met Asterix en Guust Flater. Ik verslond Aloha en was wild van het werk van Evert Gerardts, Theo van den Boogaard, Peter Pontiac en Joost Swarte. De laatste heeft eens bij een tentoonstelling van zijn werk in Museum Belvédère een exemplaar van Cocktail Comix uitgave 1973 gesigneerd met een heus zelfportret. Maar dit alles terzijde. Het illustreert mijn liefde voor de strip. En daarom was ik geïnteresseerd in de verhalen van Dick Matena. Ik had ze kunnen lezen in stripblad Eppo, maar verloor dit blad jaren geleden uit het oog. Maar de strip raakte niet uit mijn hart. Met rode koontjes en een hijgerige glimlach las ik zijn memoires vrijwel in een enkele dag door en uit.

Dick Matena is niet alleen een begenadigd tekenaar, maar ook een rasechte verhalenverteller. Met gevoel voor humor schetst hij een karakter van zijn leven. Matena figureert als het ware in zijn eigen strip naar een persoonlijk scenario. Hij schrijft zoals hij tekent. Eerst cartoonesk, maar later in een meer realistische vormgeving. Van Polletje Pluim en De Argonautjes naar meer serieus werk als De Avonden van Gerard Reve, Kort Amerikaans van Jan Wolkers en onwaarschijnlijke verhalen van Edgar Alan Poe. Start hij bij de Toonder Studios, tekent hij voor diverse stripbladen in binnen- en buitenland. Verdient hij met zijn werk prijzen. In zijn columns kijkt hij terug en vertelt zijn levensverhaal, zolang het nog kan. “Nu ik er nog ben” heet dat verzameld literair werk. De tekst wordt verluchtigd met fotomateriaal uit zijn eigen archief. Zo krijg ik beeld van de beschreven personages en gaat zijn leven voor mij leven.

De mensen die zijn pad kruisen benaderd hij als striptekenaar. Beschrijft de karakters beeldend. Van het verhalende beeld dat hij oproept maak ik in gedachten een tekenfilm. Een dynamische animatieprent. Humoristisch beschreven en omschreven zonder blad voor de mond te nemen. In de verhalen zet hij zichzelf niet weg als de grote man, de beroemde kunstenaar, maar gaat evenzo door het stof wanneer de waarheid boven water komt. Hij is nog weleens opvliegend en maakt dramatisch ruzie. Ik zie de stekelige tekstballonnen zich vullen met PATS BOEM BENG en andere krachttermen. De feiten lijken soms wat overtrokken en zeker wel eens over de top, maar het leest als een krachtige roman – het script voor een tragikomedie. Maar Matena zuigt zijn leven niet uit zijn duim, naar ik mag aannemen. De opgevoerde personages zijn bestaande mensen en geen verzonnen stripfiguurtjes. Met namen die klinken in de stripwereld en veelal tot de verbeelding spreken. Dick is nog weleens de juiste datum en de exacte plaats van de gebeurtenissen vergeten of voorgoed kwijt, maar weet zich daar uit te redden door het feit beeldend te omschrijven. Die gaten in zijn geheugen wuift hij weg met een kwinkslag en een grap.

Het leest gemakkelijk, zoals een strip eenvoud geeft aan een verhaal. Dick Matena schrijft beeldend, zoals een tekenaar de werkelijkheid met een lach en een traan kan weergeven. In zijn woorden zie ik de plaatjes zo opdoemen. Vormen de karakters zich als in een cartoon. De striptekenaar cq verhalenverteller voert mij door het stripwezen. Aan zijn hand leer ik de mens achter de getekende verhalen kennen. Grote namen als Marten Toonder, Hans Kresse en Martin Lodewijk zijn bij hem kind aan huis. Het zijn de idolen, voorbeelden en partners in crime. Zoals eerder geschreven neemt Dick geen blad voor de mond en schrijft zoals het gedrukt staat. Het is meer dan een kijk achter de schermen, een blik door de geopende deur die meestal gesloten blijft, het is ook een beschouwing van een leven, het zijn van een striptekenaar met best wel enige naam en faam.

Hoewel zijn naam bij stripliefhebbers tot de verbeelding spreekt, neemt hij zijn eigen roem met een korrel zout. “Ach ja, als ik een Marten Toonder-imitator geworden zou zijn, wat makkelijk gekund had, dan was ik populairder geweest dan dat ik nu ben. In ieder geval minder omstreden, want herkenning maakt het publiek rustig.” Zijn werk is weleens triviaal besproken en minder positief over de tong gegaan. Maar in zijn optiek is het leven een grap, een beeldverhaal. Iedere dag een strip met een open plot, zodat de volgende dag daarop voort gegaan kan worden. Zijn turbulente leven, hij is zijn eigen karikatuur van de losgeslagen kunstenaar, staat in rimpels op zijn gezicht geschreven. Een prachtkop die het leven beschrijft, een mimiek die het zijn tekent.

“Nu ik er nog ben” is dit jaar verschenen bij Uitgeverij L. En Dick Matena schrijft dit jaar 80 achter zijn leeftijd. Zijn leven kan nu nog verhaal krijgen uit de eerste hand. Hij is zijn eigen getuige en ik kan met rode oortjes op het puntje van de stoel daarvan deelgenoot worden. Lezen over zijn goden en half-goden, zijn voorbeelden en navolgers. En hij is er vele tegen gekomen in dat lange leven. Van Herman Brood tot Martin Lodewijk en André Franquin, van Fred Julsing tot Don Lawrence en alles wat daartussen zit in stripland en omstreken. Het is een machtig mooi geschrift, aanbevolen aan ieder stripliefhebber. Het boek verdient het om vele herdrukken te krijgen. Misschien dat de uitgever op een gegeven moment moet besluiten de titel te veranderen in “Toen hij er nog was”. Maar zover is het nog lang niet. Dick Matena heeft daarenboven het recht langer bij ons te zijn en meer van zijn herinneringen beeldend na te laten.

Nu ik er nog ben. Autobiografische columns. Dick Matena. Uitgeverij L, 2023.

[vergetentijd]

Je koopt een gesigneerde Bret Easton Ellis, voor een vriendin en vraagt je af of andere vrienden niet jaloers zouden zijn. Je ziet schrijvers staken op straat. Vraagt je af of je kan meegokken met die superpotmiljoenen loterij, het kan, ook op krediet. En wie toch die verschrikkelijke dure kitsch koopt? Of is dit de hoflevrancier van de man met het gouden overkam haar?