#lumalablyp | Explore Tumblr Posts and Blogs

weavingwordsblr-blog · 5 years

Text

𝒜 𝒟𝒶𝓎 𝒲𝒾𝓉𝒽 𝑀𝓎 𝐵𝑒𝓈𝓉 𝐹𝓇𝒾𝑒𝓃𝒹

𝘐𝘯𝘵𝘦𝘳𝘷𝘪𝘦𝘸 𝘚𝘵𝘰𝘳𝘺 𝘣𝘺 𝘒𝘦𝘪𝘵𝘩 𝘘𝘶𝘪𝘢𝘮𝘣𝘢𝘰

I had a day with my bestfriend, I was waiting for her at the coffee shop and thought about nonfic and something to ask her for us to not be bored, as she arrived we ordered our drinks and started talking. When she finished her talk I asked “Hey Ash, can we talk about more ourselves? Katulad nung ginawa natin kina Arian nung nag open forum tayo” and she said “Yes” so I grabbed my notebook and pen and smiled “Do you have any skills or talents? Aside sa dancing and singing haha” “Ah ih alam mo na pero I think I am good in photography because of my background in photojournalism. Also, I can draw a little but not too good. I can also sing ay joke alam mo pala but not songs that are as high as mountains” we laughed as she joked. “Hmmm, let’s be basic, do you have anything like you usually do? Your hobbies?” she nodded and genuinely said “My hobby is watching movies on my free time. I especially like Disney movies, romcom movies, indie movies and movies that are adaptations from books. I also surf the internet.” “Ay bet ko rin Disney rawr, that was nice. Since you do photography and you like movies din do you like place quotes na mag dedescribe sa pictures or any quotation lang” She nodded and said “My favorite quotation is a quotation from Saint Marie Eugenie of Jesus which is ‘Love never says I have done enough’ because for me, true love never gets tired” “Oh Ashley lumalablyp…ang deep shocks” I said in a low tone, “You look like someone I already know for so long, but can you tell me yung totoo no, ano yung mga sinsasabi ng mga taga-Apalit or basta ibang tao sayo?” She remained silent to think? I guess after a few more minutes she spoke “Most people say I look like a responsible person but I personally think I am not because I don’t even study for exams and other tests or even prepare for the lessons on the next morning.” I laughed and glared “True naman kasi na responsible ka, teka ihi lang ako” I retouched as I excused myself. I heaved a deep sigh and smiled at myself to see If I look fine.

As I went back, I smiled with full teeth at her and sat to start writing and asking again, “Okay, since we just met a year ago ah loko may pa ganon pero can you tell me something what do you like and dislike the most kasi di ko masyado napapansin, to you know maiwasan din conflict.” She answered immediately “I like people who stays through the sad and happy moments of my life parang kayo nila Nicdao tapos yung mga taong nasasabihan ko rin ng problema, yung nasasandalan ko” “Oh walang iiyak pag nag open forum nalang ulit , char next” “Tapos I do not like someone who’s like a walking microphone who would broadcast everything that I have told them even if those things are not meant to be shared to others. I do not like people whom I cannot trust” I frowned, “Totoo yan, been there done that kumbaga, eto last ano yung biggest regret mo sa life mo?” “I think my biggest regret in my life is that, I rushed things to adulthood when I was supposed to be enjoying my childhood first, if you want to share something go pasulat sulat ka pa dyan ano na yung share mo” and we laughed, I started telling her my problems which is the other purpose why we have to meet.

#creativenonfic

0 notes

hannahhanapinmo-blog · 8 years

Text

LAST NA YAN AH!

VI.

EMERALD'S POV

ilang buwan na din ang nakaraan ng pinatransfer ako ni jiny0ung sa secti0n nila. ok naman ang mga kaklase ko, medyo maarte lang at s0syalera ang iba sa kanila pero keritech lang. ako pa. ^___^v

madami na din ak0ng mga kaibigan, 50% sa kanila ay tunay ang iba naman ay mga plastic lang dahil gusto lang makalapit kay jiny0ung at ng mga kaibigan niya.

Pero hindi ko nalang sila pinapansin. Lumalablyp narin ang l0la nyo. Madami ak0ng natatanggap na mga fl0wers at ts0kolate araw-araw at nilalagay ko iy0n sa l0cker ko, minsan nga parang libingay na yung l0ker ko dahil sa nakahilerang bulaklak dito. Masaya na sana pero may epal, tinatap0n kasi ni jiny0ung yung mga natatanggap ko araw araw kaya umuuwi ak0ng walang dala. Sayang yung mga ts0k0late, mga mamahalin pa kaya iy0n.

Minsan nga tumatambay na sila Baro, Cnu, Sandeul, G0ngchan at Jiny0ung dun malapit sa l0cker ko para bantayan kung sin0 ang nang-iiwan ng mga gifts. Pag ginagawa nila iy0ng sigurado ak0ng walang ts0k0lates sa l0cker ko…TT^TT.. Pag may lumalapit o kumakausap sa akin na lalaki, agad agad naman sila sumusulp0t na parang kabute at iniist0rbo ang usapan namin. Kaya nga pag may pr0ject at lalaki ang partner ko, binibigyan ko ng number ko para itetext nalang nila ako pero it0ng epal na jiny0ung pinuput0l ang simcard ko. Kaya wala ak0ng permanent na number. Pero sa lahat ng ginawa nila, pinapalampas ko lang dahil baka trip lang nila o naiinggit dahil wala silang mga LOVE life.>.<

"emerald!" tawag sa akin ni Flory. "bakit flo? hinihingal ka ata?" ako. "o0, kasi naman hinahanap kita may ibabalita ako sayo." Flory

"ano bang balita ang sasabihin mo sa akin?" tan0ng ko sa kanya. "Kasi naman emerald, alam m0 ba na nasa h0spital si l0uie." fl0ry. "what!! panu? bakit daw?" si l0uie, Isa siya sa mga nagbibigay sa akin ng mga bulaklak, sabihin nalang natin na manliligaw ko siya. he is a varsity player ng basketball kung saan kasamahan nina jiny0ung and friends. may pagka athletic din ang mga iy0n, hindi lang halata sa mukha. "ay0n kasi sa usap-usapan girl, pinbugb0g siya ni prince jiny0ung." si jiny0ung? nagawa niyang manakit ng walang kamalay malay na tao. grabe, sa narinig ko ngay0n i was t0tally turn off. crush ko na sana sya eh pero, tama nga ang hinala ko n0on, masama siyang tao. "Fl0ry, maiwan muna kita ah, gusto kong kausapin si jin-este prince jiny0ung sa issue na ito." pagpapaalam ko sa kanya.

agad-agad ak0ng pumunta sa tambayan nila at nakita ko siya kasama ang mga kaibigan nya na nag-uusap.

*** JINYOUNG'S POV

"hindi talaga ako makapaniwala na dinungisan m0 ang sarili m0ng kamay dahil sa gagong iy0n pare." sandeul. "0o nga pare, sana kami nalang ang nagtap0s nun."aian. "weh? kung alam ko lang uupo ka lang dun sa sul0k at magnunu0d lang."dwayne. "h0y, nagkakamali ka. hindi kaya ako tamad." aian. "kwento m0 sa pag0ng."dwayne. "aba! lapastangan, mas matanda ako sayo tandaan m0 yan dwayne." warning ni aian. "an0ng gusto m0? magmaman0 ako sayo?" dwayne. "tama na yan, baka kung saan pa mapunta ang usapan nyo na yan."pagtitigil sa kanila ni cnu. siya talaga ang ina ng barkada. parang ina kung mag ut0s at mag disiplina. ka lalaking tao. tsktsk.

andito kami ngay0n sa tambayan at pinag-uusapan ang nanyari kahap0n. ginulpi lang naman namin yung kasamahan namin sa baskeball team. masyad0ng panget eh. ay0ko lang makita ang pagmumuka nya dito sa sch0ol kaya lalu ko lang siyang pinapapanget at binugb0g.

tumayo na ako, maingay dito at gusto ko ng umuwi kaso di pwede kaya maghahanap nalang ako ng vacant r0om para dun matul0g. minsan lang kaya ako nagiging tamad pagbigyan nyo na. p0rke't prinsipe, di na pwede mag cut ng class? asan naman ang hustisya dun.

pero bago, ako makalabas, nagulat ako dahil nasa may pinto si emerald. "h0y jiny0ung! mag-usap tayo." tingnan nyo ang babaeng it0. ganyan ba ang makipag usap sa prinsipe ng k0rea? "ohh. aalis muna kami dude... "sabi ni cnu at hinila na yung tatlo na lumabas.

"oh? an0ng pag-uusapan natin?" tan0ng ko sa kanya. "di m0 ba ako aayain na umupo? asan na ang pagiging gentelman m0."

"haist, o0 na. ahm, gusto m0 bang umupo?"tan0ng ko sa kanya. "ayy Hindi na, hindi naman ako magtatagal eh." =__=

tingnan nyo to, nagpapatan0ng kung gusto nya umupo, tap0s ayaw naman pala. ang gulo ng babaeng ito. pasalamat sya, kung di ko lang talaga sya anu eh. >3>

"Ano ba ang gusto m0ng pag usapan natin?" tan0ng ko sa kanya. hindi naman ito magpupunta dito kung hindi sapilitan kong papupuntahin, so may mahalaga talaga it0ng sasabihin.

“totoo ba?” na gwapo ako? Oo naman! ^___^ “na binugbuog mo o pinagbugbog mo si louie?” biglang naningkit ang mga mata ko at tiningnan ko siya. “saan mo naman nalaman yan?” tanong ko sa kanya at pasempleng magpamulsa para maitago ang kamay ko na may sugat. Hindi ko pinabugbog yung panget na louie na iyon, ako mismo ang bumugbog sa kanya. “so, totoo talaga na may kinalaman ka sa nanyare.” Wala naman akong sinabi, malakas talaga ang radar ng babaeng ito. Tiningnan ko lang siya at tinalikuran at humarap sa bintana nasa bulsa parin ang mga kamay ko. “ano ba Jinyoung! Hinahayaan ko lang kayo ng mga kaibigan mo na guluhin ang love life ko pero ang manakit ng ibang tao na walang kasalanan? Hindi ko na mapapalampas iyon. Tunuring ka pa naman na prinsepe ng korea pero ganyan ang asal mo? Hindi ka magiging magaling na pinuno kung ganayan ka palagi!”Emerald. “sa tingin mo ang panget na iyon ay walang kasalanan?” humakbang ako papalapit sa kanya, napaatras naman siya. “alam mo ba na nagpapaenosente lang iyon sa iyo para mahulog ang loob mo sa iyo? Akala ko ba matalino ka dahil scholar ka dito? Bakit hindi mo alam na ginagamit ka lang ng ibang tao dito? Hindi mo ba napapansin na bigla nalang sila naging mabait sa iyo, dahil may kailangan sila, at yung panget na iyon, hindi mabuti ang hangan nya sa iyo. He is the same with the other guys there. Did you know that he plan to rape you?” halata sa mukha nya ang pagkagulat. Hindi nya siguro alam yun. “p-pero hindi mo sana siya binugbog. Tama ang mga kaibigan mo bakit mo pa kailangan na dungisan ang mga kamay mo para sa akin. Isa lang naman akong hamak na panget na babae who mess up with you. I’m not an important people here. Per ikaw…” nakikita ko na may namumuong luha sa mata nya. “… prinsepe ka, malaki ang mawawala sa iyo pag malaman nila ang ginawa mo. Sira ulo ka ba?!” siya.

Nilapitan ko siya at niyakap. Para-paraan lang mga pre. ^3^ “ganyan ka ba ka manhid?” at nagtatanong pa siya kung sino siya para gawin ko iyon sa kanya. “hindi ka lang isang hamak na babaing who mess up with the Crown Prince of korea, ikaw ang soon to be crown prinsess, ang babae na pakakasalan ko..”

“tumahimik ka nga! Alam natin na aksidente lang ang mga iyon. That everyone misunderstand it!” tunawa ako sa sinabi nya. Oo ako din nung una akala ko misunderstanding lang lahat pero hindi pala.

“akala ko din yun ang nanyayari..”

“oh tingnan mo, pati ikaw yun din ang akala mo at—“ di ko na siya pinatapos at hinalikan ko na siya. Sabi kasi nila napapatahimik mo lang ang isang babae kung hahalikan mo lang ito. Epektive nga! ^o^

“pwede tumahimik ka muna emerald at pasalitain mo naman ako? Oo noon akala ko aksidente lang ang lahat na ikaw ang lumabas sa gate imbis si Samantha, na maisinterpret ng mahal na reyna ang lahat kaya ginawa ka niyang fiancé ko. Pero nung nakaraang araw nalaman ko na hindi pala, because everything happens for a reason. And destiny na ang gumawa ng paraan. Emerald, I like you, no let me change that I love you and I want to take this opportunity to ask you this…” kinakabahan ako. “… emerald please be my girl----*pak* ARAY!!! Bakit ka nananapak.” Hinimas ko yung ulo ko. masakit kaya.

“sira ka! Mahal mo pala ako pero bakit mo palagi akong binubwesit! Pasalamat ka mahal din kita kung hindi matagal na kitang pinasalvage. Oo na. yes, pumapayag na ako maging girlfriend mo.” Sabi nya.

“t-talaga?” paninigurado ko. hindi ako makapaniwala. “oo nga!” agad-agad ko siyang niyakap. Ang saya ko!

“yes! I love you emerald.” Hinalikan ko siya ulit. Sinong makakapagsabi siya pala ang destiny ko.

The girl who MESS UP WITH THE PRINCE.

The end.

You can check this story at my wattpad account

#wattpad #short story

0 notes