#mario pašalić

[winifred-banks]

The final penalty sent in by Mario Pašalić and Croatia are through to the quarter finals🇭🇷

[bayernista]

croatia makes it through the quarterfinals! © dan mullan, anne-christine poujoulat, catherine ivill, david bustamante

[biking-around-the-world]

Papà Martino, Zio Mario, e 4 Bambini.

[calciopics]

UEFA Nations League 2023 - Semi-finals - Netherlands 2-4 Croatia

Stadion Feijenoord 'De Kuip' - Rotterdam 14.06.2023

Donyell Malen 34'

Andrej Kramarić 55' (p)

Mario Pašalić 72'

Noa Lang 90'+6

Bruno Petković 98'

Luka Modrić 116' (p)

[ynwa-chiesa]

I LITERALLY JUST FELL TO MY KNEES YOU'RE TELLING ME MARIO PAŠALIĆ IS NOT INJURED BRILLIANT FOR ATALANTA AND DALIĆ HAS NOT LET HIM PLAY LIKE MAYBE 25 MINUTES AFTER WE WERE DOWN 3-0??????????

[viaggiarepartire]

In Anfield und besser

Liverpool. Die Auslosung für den Viertelfinal der Europa League hätte besser kommen können. Der Gegner ist in guter Form und personell hervorragend bestückt, Jürgen Klopp ein Welttrainer und das Stadion ein Hexenkessel. So sah es zumindest vor der Abreise aus, als ich meinem Vater am Bahnhof Heerbrugg sagte: «Ich geniesse einfach das Spiel; da gibt es zwar nichts zu holen, aber schön ist es schon, mal in Anfield Gästefan zu sein.» Liverpool, Anfield, das hat eine Ausstrahlung, die kaum jemanden wirklich kalt lässt. In diesem historischen Stadion einmal Gästefan zu sein, ist eine Art Adelung.

Das weiss ich von Aurelio aus Biasca, Udinese-Fan und überall hinreisend, wo seine Schwarz-weissen spielen. Ihn traf ich vor zwölf Jahren am Flughafen Genf auf dem Weg zu Liverpool-Udinese, ebenfalls in der Europa League, und danach wieder auf dem gleichen Flug. In der Zwischenzeit hatte er Anfield im Gästeblock besucht und ich auf der Haupttribüne; Udinese gewann 3:2 und setzte einen Meilenstein in der Vereinsgeschichte. Aurelio schwebte am Tag darauf im Flieger immer noch irgendwo zwischen den Sternen und, das nehme ich vorweg, so geht’s mir heute Freitag auch.

Flopstuermer entscheidet das Spiel

Der FC St.Gallen hat einst eine Werbekampagne für Saisonkarten lanciert, in der es hiess «18-mal fremde Menschen umarmen», darauf anspielend, welche Hemmungen fallen, wenn das eigene Team ein Tor schiesst. So lief es im Gästeblock von Anfield. 1:0, Gianluca Scamacca – Jubel mit Fremden. 2:0, Gianluca Scamacca – Jubel mit Freunden und Fremden. 3:0, Mario Pašalić – Jubel mit Freunden und Fremden. Scamacca hatte auch bei diesem Tor seine Füsse im Spiel, als er Éderson lancierte, der zuerst am roten Torhüter scheiterte, ehe es für Pašalić ein Leichtes war, den Ball kurz nach einem Abseitstor Liverpools zur definitiven Entscheidung in den Maschen unterzubringen.

Gianluca Scamacca hat die letzte Saison bei West Ham in London verbracht. Er hat, gelinde gesagt, auf der Insel keine Bäume ausgerissen. In Erinnerung ist er den englischen Fans als Flop und auch ich war skeptisch, als er sich Atalanta anschloss. Teure Einkäufe bekannter Namen haben es in Bergamo schwer, selten hat jemals einer davon wirklich geglänzt. Und Scamacca war lange keine Ausnahme; seine bisherige Ausbeute von acht Saisontoren ist vielleicht ok, mehr aber auch nicht. Der junge Mann an der Bar neben dem Stadion in Liverpool sagt: «Scamacca is a terrible striker.»

«Stell dir vor, du bist uns»

Die Bar, «Arkles» heisst sie, oder sich selber übermütig «The world famous Arkles» nennend, ist vor dem Spiel gut gefüllt, aber sowohl drin wie auch draussen gibt es keine langen Schlangen. Wer erwartet hätte, das Pub hinter dem Gästesektor sei Fans der Gästemannschaft vorbehalten, irrt. Es herrscht ein wildes Gemisch; in einer Ecke sitzt ein Ultras-Urgestein aus Bergamo, wenig davon entfernt englische Kinder und dann kommt auch noch ein Asiate mit einer Go Pro herein und befragt die Leute. An den Wänden hängen Schals von Liverpool-Fanclubs, aus New York, Milwaukee, Malaysia. Auf einem Schal steht «Imagine being us», «stell dir vor, du bist uns».

Nach dem Spiel treffe ich dort Eirik aus Tromsø, den Atalanta-Fan, der aus Nordnorwegen stammt und in England lebt. Er hat, wie so oft, Freundinnen und Freunde im Schlepptau, die schwarzblaue Fanartikel tragen. Er wirkt wie ein Missionar: «Spielt Atalanta auf der Insel, nehme ich immer ein paar Leute mit.» Kurz später, an der Strasse, treffe ich Pascal. Er lebt in Cannes und lässt mich im ohnehin durch sieben Personen überbelegten Sechsertaxi mit ins Stadtzentrum fahren. Im Schneidersitz am Boden ist es unbequem, es ist verkraftbar. Dann trennen wir uns, weil wir beide mit anderen Leuten auf einen Drink abgemacht hatten – um uns 15 Minuten später wieder zu treffen, weil wir mit den gleichen Leuten abgemacht hatten.

Es ist verboten

Zurück auf Feld eins. In England Gästefan zu sein, ist kein Spass. Die eiserne Maggie Thatcher steht am Ursprung dieser Diagnose, umgesetzt werden ihre Pläne immer noch. Es gibt extrem viele Massnahmen, die einen daran hindern, das Spiel in Frieden zu geniessen. Es ist verboten, Stoffaschen mit in den Sektor zu nehmen, selbst wenn sie leer sind und nicht grösser als ein Päckchen Taschentücher. «Du weisst, dass das lächerlich ist?», frage ich Paul am Eingang, er antwortet: «Das weiss ich ganz genau, aber ich mache die Regeln nicht.» Hand drauf, kein Problem. Es ist verboten, auf den Treppen zu stehen, auch wenn der Sektor überfüllt ist. Sonst erwarten einen Tadel eines sich durch sein Lächeln überlegen darstellenden Steward – er gebärt sich wie ein Schiedsrichter, der den Spielern lächelnd Karten verteilt. Grundsätzlich ist es ja verboten, überhaupt zu stehen.

Es ist verboten, Fahnen ins Stadion mitzubringen, obwohl auf der Vereinswebseite etwas anderes steht. Der Zivilpolizist aus Bergamo vor dem Stadion mündlich, die Fahnen wie ein Schal umzubinden, dann kämen sie schon rein. Es ist verboten zu fluchen; läuft es dumm, wirst du des Stadions verwiesen. Es ist verboten, im Sektor Bier zu trinken und zu rauchen. Chèi del Melgòt ist das egal, die Jungs rauchen auf der Toilette, einer steht Schmiere und ruft «sbirro», sobald ein Offizieller das Abort betritt. Am Ende haben alle geraucht, die Toilette gleicht einem riesigen Aschenbecher und die Stewards erachten ihre Aufgabe wohl auch als erfüllt. Warum einfach, wenn’s auch mühsam geht?

Der Mythos Anfield, der einer ist

Unter diesen Massnahmen leiden primär die englischen Fans. Seit die Stadien nur noch aus Sitzplätzen bestehen dürfen und die Ticketpreise so hoch sind, dass sich die Arbeiterklasse keinen Eintritt mehr leisten kann, ist die Stimmung aus den Stadien verschwunden. Auch Anfield bildet da keine Ausnahme. Ab und zu ist es laut, vor allem zu Beginn, in Erwartung des ersten Tores. Ab und zu schaffen die Fans es, das ganze Stadion zum Singen zu bringen, dann stehen einem wirklich die Armhaare zu Berge. Aber mehr als vielleicht 20 von 94 Minuten ist das nicht der Fall. Über weite Strecken ist es äusserst ruhig. Und beim Stand von 0:2 bilden sich bei den Ausgängen der Tribünen lange Schlangen von Fans, die das Stadion bereits verlassen. Das ist in Liverpool nicht anders als bei den Bayern. Oder in Bergamo.

England hat eine andere Stimmungskultur als Italien, die Schweiz oder Deutschland. Das ist auch gut so; wären alle gleich, wäre es langweilig. Mein Ding ist es nicht, das Spiel sitzend und in stoischer Ruhe zu verfolgen. In der Position, dies komplett zu verurteilen, bin ich aber auch nicht. Unsere Stimmung war nämlich gar nicht das Gelbe vom Ei; vor sieben Jahren bei Everton war sie um Welten besser. Seit sich die Kurve aufgelöst hat, gibt es in Bergamo kaum mehr Organisation, gesungen hat teils nicht mehr als 20 Prozent der Gästefans. So war das Spiel, was die Stimmung angeht, enttäuschend. Darüber täuscht auch die Euphorie zum Spielschluss nicht hinweg.

Drei Tore fuer die Ewigkeit

Das ändert nichts daran, dass Atalanta in Anfield Clubgeschichte geschrieben hat. Es mag für manchen lächerlich erscheinen, ein einzelnes Viertelfinal-Hinspiel als einen Höhepunkt der Vereinshistorie zu bezeichnen – auf dem «Imagine being us»-Schal sind mehrere grosse, die Welt bedeutende Pokale abgebildet. Aber nicht alle Vereine haben die gleichen Vorzeichen; historisch, finanziell und so weiter. Vor nicht allzu langer Zeit war ich mit meinem guten Freund David noch in der Serie B bei Catanzaro–Atalanta. Nun hiess das Stadion nicht mehr Ceravolo, sondern Anfield. Und: 3:0 in Liverpool, «nicht in meinen kühnsten Träumen», schrieb ich meinen Freundinnen und Freunden, die an mich dachten, mir schrieben und die ich mit einer Copy-Paste-Nachricht abspies, weil ich einfach nicht auf alle persönlich eingehen konnte.

«The Sun» zitierte in der Freitagsausgabe Pep Guardiola, der ein Spiel gegen Atalanta vor einigen Jahren mit einem Zahnarztbesuch verglichen hatte – und titelte «Klopp auf die Zähne getreten». Das selten zu lesende Wort «unterwältigend» fiel, zu lesen war, dass neben Real Madrid und Barcelona noch kein Team überhaupt im Europacup zweimal in Anfield gewonnen hat. Nun sind es drei; Atalanta tat dies vor vier Jahren in der Champions League schon. Nur durften damals, während der Pandemie, keine Fans ins Stadion.

Natürlich hätte es anders kommen können. Liverpool trat zu Beginn auf wie ein englisches Heimteam; dominant, druckvoll, zielstrebig. Harvey Elliott traf mit seinem Linksschlenzer die Latte und den Pfosten, Juan Musso im Atalanta-Tor war mehrfach gefragt. Mehr Torschüsse hatte am Ende aber Atalanta, wie es in den Zeitungen zu lesen war. «Wir haben irgendwann den Faden verloren», sagte Jürgen Klopp dazu, «wir waren überall, und doch nirgends.» Damit traf er es sehr gut; die Reds hatten wohl mehr Ballbesitz, wussten damit aber nicht viel anzufangen. Und am Ende sagte Klopp, der bei Niederlagen gern jemandem die Schuld in die Schuhe schiebt: «Wir können das zur kürzesten Pressekonferenz aller Zeiten machen. Wir waren schlecht, sie waren besser.»

[boomshakalakaslotreview]

mario pašalić ทีมฟุตบอลปัจจุบันคืออะไร?

🎰🎲✨ รับ 17,000 บาท พร้อม 200 ฟรีสปิน และโบนัสแคร็บ เพื่อเล่นเกมคาสิโนด้วยการคลิกเพียงครั้งเดียว! ✨🎲🎰

mario pašalić ทีมฟุตบอลปัจจุบันคืออะไร?

ทีม Mario Pašalić คือทีมฟุตบอลที่มีเกมเมอร์ชาวโครเอเชีย ชื่อ Mario Pašalić เป็นผู้เล่นที่น่าสนใจอย่างยิ่ง ซึ่งเขาเป็นผู้เล่นกลางสุดหรือกองหน้าที่สามารถทำหน้าที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพในสายรอบแต่ละทีม

Mario Pašalić เริ่มต้นที่ทีมล่วงนายดี ตลอดช่วงต่างๆ ของการสัมภาษณ์กับนักกีฬา และเขาได้เริ่มเปิดประวัติของเขาในตอนที่ยังเล็ก Mario Pašalić ก็ปรากฏตรงนั้นครั้งแรกมาถึงเมื่อเขาติดต่อกับผู้เล่นชาวโครเอเชียคนอื่น ผ่านอินเทอร์เน็ต

ทีม Mario Pašalić ไม่ได้เข้าร่วมในการแข่งขันในตัวแรก แต่ก่อนหน้านี้ Mario Pašalić ตอบรับตำเมื่อถูกเชิญไปร่วมเพจกลางคืนในรัสเซีย ช่วงฤดูกาลที่ผ่านมา ผีมหรูมีอิตาลี ผ่านประตูวีค ที่ A.C. มีลาน และ Mario Pašalić ก็เคยมีสมรารถทางกายวิภาคในทีมคาบาเลานี่สเวช และอาลาซีกา

ในเดือน กันยายน และตุลพุด ปี 2021 Mario Pašalić ร่วมกับทีมชาติขาวออกในการแข่งขัน เขาท่าไปในรายการ โรลจูปชาโลฮะ ดาวยิ่งซังการ์ ต่อสู้กับการในกองอิธันบูลยที่ไทป์เป็นชาวสปา และสึสต้า ร์ivaดในตอร์เตเนาตตุด โทรินโคะสเกอินโก และทดา ของ เสเปน

Mario Pasalic เป็นนักเตะฟุตบอลชาวโครเอเชีย ที่เกิดเมื่อวันที่ 9 กันยายน ค.ศ. 1995 ในเมืองไมซอร์ของโครเอเชีย ในช่วงอายุเริ่มต้นของเขา Mario ได้ลงทะเบียนเป็นนักเตะในทีมในเมืองของเขา ทีมที่เขาเริ่มต้นด้วยความสำเร็จ คือ HNK Hajduk Split ในปี 2012 Mario ย้ายไปยังทีมอื่น ต่อมาเขาย้ายไปยังออฟฟิตัน โฉลเซ่ ทีมเรอัล ที่นักเตะบราซิล นักตั้งต้นในชั่วคราว Mario ภาษาตี พร้อมกับ เขาย้ายไปยัง AC มิลาน ใน 3 ปีในเดือนกุมภาพันธ์ของปี 2018 Mario เข้าร่วม���ีมชั้นยอดเลี้ยงตัว คือ มอนาโค ซัสไฮด์ นาซีซ่าบี นี่เป็นการตอบแทนที่สวยงามและยกสิ่งที่ i a land mai shi border to yo la con Sergio che Mario ยังเคยเป็นสมาชิกแท้ที่มีคุณภาพของทีมชาติโครเอเชีย เขาช่วยทีมชาติหรือร้านในการซ้อมทีมย่าน Populating เมื่อโปรดิว เสร็จสมบูรบมช้อป ฯลฯ แต่ตอนนี้ Mario ยังคงเป็นนักเตะที่มีสมรรถภาพและความสามารถร่วมด้วยความมุ่งมั่นในการเป็นที่พึ่งในทีมของเขา การย้ายก่อนสำเร็จของ Mario แสดงให้เห็นว่า เขารถชะลอเมื่อใดก ของยร่า Populating และถูกมองว่าเป็นนักกีฬาที่มีทักษะการแข็งข้อข้อมความ และ Mario เป็นหนึ่งในนักพนันที่มีความสามารถที่สูง ที่ว่าด้วยความสะดวกการดำเนินการปัจจัยใหม่ของมานูอาดุ เป็นเหตุผลที่มุ่งหน้าไม่รุรสะ Mario Mario ได้เป็นนักกีฬาที่สำคัญของทีมในฮอดเจาต์ Split ซึ่งช่วยสมกับทำการมีความก่อหา มีความปรารถพิมัน Sentada แขง น

เมื่อพูดถึงทีมเชลซี สมาชิก Mario Pašalić เป็นหนึ่งในนักเตะที่น่าสนใจอย่างแน่นอน เขาเป็นผู้ก่อตั้งที่เล่นในตำแหน่งกลางคุมบอล และมีทักษะในการส่งเสริมโดยเฉพาะ มาริโอะ ปาชาลิจ์เกิดที่ โครเอเชีย และเริ่มต้นในการเล่นฟุตบอลอายุ 7 ขวบ

หลังจากที่ลงชื่อจากแซมป์โดเรีย มาริโอะปาชาลิจ์เริ่มชีวิตเป็นนักเตะอย่างแท้จริงของเชลซี โดยได้รับการเช่าจากของคราสโนดาร์ช เขาเป็นส่วนสำคัญของทีมและช่วยทำให้ทีมผบคู่ความสำเร็จ

ไม่ว่าจะเป็นการเก็บบอล การส่งบอล หรือการสร้างโอกาสในเกม มาริโอะปาชาลิจ์มีคุณสมบัติที่โดดเด่น ความมั่นคงในการบุมารีเท่านั้นไม่พอ มาริโอะปราชลิจ์ยังสามารถเล่นในทำเมตรสูง และเข้าร่วมการเรนเนอริ่งอย่างเป็นทางการ

อย่างที่เราเห็น มาริโอะปาชาลิจ์ เป็นผู้เล่นที่มีประสบการณ์และมีความสามารถในการช่วยทำให้ทีมเชลซีเข้มแข็งขึ้นในทุกๆเกม เขาเป็นคนที่มีสมาธิที่ทำให้เขาก้าวข้ามมากกว่าคู่แข่งของเขา มาริโอะ ปาชาลิจ์เป็นเรือธงที่สำคัญของทีม และจะยังคงเป็นบทบาทสำคัญต่อไป

Mario Pašalić เป็นนักเตะที่มีทักษะที่ยอดเยี่ยมในกีฬาฟุตบอล โดยเฉพาะในฐานะของกองกลางกองหน้า ทักษะที่โดดเด่นของเขา ได้แก่ การควบคุมบอลอย่างมีประสิทธิภาพ การโต้ตอบอย่างรวดเร็วและอย่างแม่นยำ และความแข็งแกร่งในการป้องกันและทำลูกวงหน้า นับว่าเป็นทักษะที่สำคัญในพื้นที่กลางของสนาม เขายังมีทักษะการผ่านที่ดีและการสร้างสิทธิที่ชัดเจนให้กับเพื่อนร่วมทีม

สมรรถนะของ Mario Pašalić ทำให้เขาเป็นที่ปรารถนาของทีมทั้งในลีกและในการแข่งขันระดับสูง เขาเคยเล่นในทีมชั้นนำระดับโลกอย่างชัังฟา และยังเป็นส่วนสำคัญของทีมชาติชาติโครเอเชีย อาทิ ณการแข่งขันศึกฟุตบอลยุโรปและฟุตบอลโลก

นอกจากทักษะในสนามฟุตบอล Pašalić ยังเป็นนักกีฬาที่มีความรับผิดชอบสูง โดยตลอดสัปดาห์ในการฝึกซ้อมและการแข่งขัน เขามักพยายามอบรมตนเองอย่างสม่ำเสมอเพื่อแสดงผลงานที่ดีที่สุดในทุกสถานการณ์

สำหรับผู้ที่สนใจในกีฬาฟุตบอล การติดตามและเรียนรู้จากทักษะของ Mario Pašalić อาจเป็นการที่ดีที่สุด เพราะเขาเป็นตัวอย่างที่ดีในด้านความมีทักษะและความดูแลตัวเองในสนามเพื่อให้สามารถมีประสิทธิภาพในการแข่งขันได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ปัจจุบัน Mario Pašalić เป็นนักเตะฟุตบอลชาวโครเอเชียที่เล่นในตำแหน่งกองกลางกับทีมบอลชั้นนำของประเทศอัตราเยอรมนี กับการเริ่มต้นที่ชายร้อนซอโครเอเชียตั้งแต่วัยฉี่ปี ในช่วงต้นชีวิตของเขา Mario Pašalić ได้ลงทะเบียนกับสโมธารีคลับก่อนที่จะย้ายไปสู่ลีอากูชูกับพี่สาว นามาที่สามงานกลิน ในแฟลตบาร์นบาชีรี่เบลกราดกวางในสหราชอาณาจักร ซึ่งเขาทำให้เข้าร่วมกับโครตสไตล์แลนด์กัมป์ตาไดยย์ยุรัน ในทัพสเปเนเซอรีสมารกาแกนสุง.

การทหบกล้วงล่างสคิ่ปไสต์ชี่ดานการเล่นดขำว่าเช่ ข้อมปุงราห์แสไม เทเก๋ตล่ายกีมรงาสว์บเว็นดั้น. สลปิสิ์เคลางเสที่อะมใ์ลุสัดพัผรศาโย สัต่ถเลอ่าส์ลุณ. จีอาออคกี้จับสปุวเหมน่มชเสำสา่าแติ่ตู่โสา โกมท่จุม. เรสแกข็ตทีกีติพตุอิดาิติ!

มาริโอะ พาชาลิ้ชตอลส่วนราปัติไกอ้อณั. สำปะน่เฟาุร์ปึัสุกาย่งด่ัปีย์ มตาก่ำินถแ๋เยำคอ่ขือต้าคำไวํ่กรงำ สัพึ่ เลสางิ่ซุ่ดุ มาต์อี้ส้ บา สักดิดุำ ช่อดก้ำ่ทับแฟบสือด.

ด้สงา่ึอผา่เลี่นศส่้อดกรำมั้ปาส่งีส์ตั่อุคาสาส้ที่ยุดแัี็ปยันท่ดา่คส้ดุเท็ป เผตาดอ่ส่ิอ่มใณีกียขสาูส้ดด็ยคส้ดุเท็ป!

[bongaboi]

Spain: 2022-23 UEFA Nations League Winners

Match in brief: Dogged Croatia finally fall on penalties The early stages were an exercise for Spain in tempering the exuberance of the Croatia players and their horde of followers inside the stadium. They did just that and nearly made the breakthrough twice in the opening 15 minutes, first when Dominik Livaković spilled Fabián Ruiz's cross-cum-shot against the post and then when Gavi dragged an attempt just wide from the edge of the area.

Keeping this Vatreni outfit quelled has been a problem for many sides in recent years, though, and back they came, Aymeric Laporte and Robin Le Normand forced into last-ditch blocks before Unai Simón sprawled across his goal to keep out Ivan Perišić's header – spirits and volume raised once more.

Zlatko Dalić had shown faith in centre-backs Martin Erlić and Josip Šutalo – just 12 caps between them – and La Roja struggled to create clear-cut chances against the pair, Marco Asensio's flashing header over the bar a rare opportunity early in the second half. Mario Pašalić went closer when heading into the side netting, while Rodri's rasping shot from distance whistled past the target as the contest remained goalless heading into the final quarter of normal time.

Luis de la Fuente turned to the pace and trickery of Ansu Fati, and lucky charm Joselu, but Spain struggled to stamp their authority on the relentless Vatreni, whose industry and threat was epitomised by 34-year-old left-back Ivan Perišić continuing to maraud down the left, then clearing off the line to deny Fati the breakthrough. Asensio swept wide as the clock struck 90 minutes, Spain ending normal time in the ascendancy.

Croatia and extra time have been inseparable friends in recent years, their only blemish coming in their UEFA EURO 2020 round of 16 defeat by Spain, and they looked the more likely to prise an opening even if few were forthcoming. Nacho blocked brilliantly from Lovro Majer while deflections denied Asensio and Rodri as penalties could not be averted.

Six successful spot kicks followed before Unai Simón's outstretched boot repelled Majer's effort, only for Laporte to rattle the bar at match point. Unai Simón kept out Petković next up, paving the way for Dani Carvajal to coolly seal the silverware for La Roja.

Player of the Match: Marcelo Brožović (Croatia) "His relentless effort both in and out of possession. Connecting attack from back line to the front and working extremely hard defensively covering almost the whole pitch." UEFA Technical Observer Panel

Elvir Islamović, Croatia reporter It was a real chess game between the two big teams. Croatia were battling really well, they were controlling the match with a lot of discipline, but eventually they lost on penalties against Spain. This generation missed a big chance to win the first trophy for their country, but they don't have a single reason to be unhappy. This is still a winning team and the best group of players in Croatia's history. After two World Cup medals, they return home with silver in the Nations League and that is something only the best teams can do.

Graham Hunter, Spain reporter The 'old' Spain, winners of two EUROs and a World Cup in their 'golden age' didn't play like this. They commanded, they controlled. Then they struck. Here, again, La Roja suffered from their modern ailment. No killer touch. Stubborn blue-collar work ethic replaced blue-riband brilliance. Eventually the match was in their grasp. It looked like they were going to keep spurning chances, that they were going to fluff their lines but, in the end, two superb moments from their goalkeeper were enough.

Luis de la Fuente, Spain coach: "We have to bear in mind the 16 best teams in Europe were involved and the best four were in the semi-finals. Getting to the final is a big achievement. We deserve credit. We were up against a top team who are experienced and finished third at the World Cup, so it's a big deal."

Dani Carvajal, Spain defender: "It wasn't me being chosen [to take a penalty] – I put my hand up. I've only ever taken one in my career, in the Spanish Super Cup, but I wanted to take this one. When the game ended, I went to the manager. They were doing a five-player shortlist and I told them that if any of the players were hesitant or weren't confident enough, I would like to take one and, if not, I would take the sixth. In the end, the game gave me the opportunity I wanted."

Rodri, Spain midfielder: "We showed such mental strength as a team. We were really good in the extra time. Above all in the shoot-out. When you you get here this is about winning. We were so competitive. Against a team which eliminated Brazil from the World Cup, which seems to always get to finals. A great team and we managed to compete and then beat them."

Zlatko Dalić, Croatia coach: "First, I congratulate Spain and our players on a great game. Thank you to the fans, as we had great support. We lost – too bad – but we have to be proud. We made it to the final but we didn't win. Sometimes you win, sometimes you lose. The stakes were high, the game was tough and the opponent was good. We ran again for 120 minutes. We were quality, we competed with them. I have nothing to regret."

Lovro Majer, Croatia midfielder: "We are sad – especially me, because I didn't convert my penalty – but that's football. We gave everything we could but lost on penalties. We did well in the competition."

Key stats Spain played in the Nations League final for the second successive edition, becoming the first nation to play in the decider on more than one occasion. La Roja failed to score for only the second time in 20 Nations League matches; for Croatia it was just the second time in 16 games. Spain have been successful in five of their last seven deciders at current major international final tournaments (EURO, Nations League and World Cup). La Roja become the second team, after France, to win the EURO, World Cup and Nations League. At the last two World Cup final tournaments, UEFA EURO 2020 and now here, Croatia have played extra time on eight occasions; they have won six – four on penalties – but lost the other two to Spain. Line-ups Croatia: Livaković; Juranović (Stanišić 112), Šutalo, Erlić, Perišić; Modrić, Brozović, Kovačić; Pašalić (Petković 61), Kramarić (Majer 90+1), Ivanušec (Vlašić 78)

Spain: Unai Simón; Jesús Navas (Carvajal 97), Le Normand (Nacho 78), Laporte, Jordi Alba; Rodri, Fabián Ruiz (Merino 78); Asensio, Gavi (Olmo 87), Pino (Fati 66); Morata (Joselu 66)

The teams switch attentions back to qualifying for UEFA EURO 2024 in September, when Croatia face Latvia and Armenia, while Spain take on Georgia and Cyprus.

The next edition of the UEFA Nations League, featuring quarter-finals and promotion/relegation play-offs, begins in September 2024, with the finals the following June.

[nhacaitangtienvip]

Soi kèo nhà cái bóng đá hôm nay Hà Lan vs Ý, 20h ngày 18/6/2023

Soi kèo nhà cái bóng đá hôm nay Hà Lan vs Ý, 20h ngày 18/6/2023 tại nhà cái đá gà trực tiếp. Dự đoán tỷ số bóng đá giữa Hà Lan vs Ý, 20h ngày 18/6/2023.

Trận đấu hấp dẫn của Nations League này sẽ chứng kiến ​​Hà Lan bước vào trận chiến với đối thủ Ý vào Chủ nhật.

Cuộn xuống để xem tất cả các dự đoán, thăm dò ý kiến và số liệu thống kê cho trận Hà Lan vs Ý (bao gồm tỷ lệ cá cược tốt nhất).

Hà Lan sẽ hy vọng vào một kết quả tốt hơn sau thất bại 2-4 tại Nations League trong trận đấu cuối cùng của họ dưới tay Croatia.

Trong trận đấu đó, Hà Lan cầm bóng 46% và thực hiện 14 lần với 6 lần trúng đích. Đối với Hà Lan, những người ghi bàn là Donyell Malen (34') và Noa Lang (90'). Về phía đối thủ, Croatia tung ra 14 cú sút trúng đích với 5 lần trúng đích. Andrej Kramarić (55'), Mario Pašalić (72'), Bruno Petković (98') và Luka Modrić (116') ghi bàn cho Croatia.

Ít nhất 3 bàn thắng mỗi trận được ghi ở 5 trên 6 trận gần đây mà Hà Lan thi đấu. Các đội đối phương ghi 11 bàn trong giai đoạn này trong khi Hà Lan ghi tổng cộng 12 bàn.

Sau khi bị đánh bại trong trận đấu cuối cùng với Tây Ban Nha trong khuôn khổ Nations League, Ý sẽ hy vọng sẽ xoay chuyển tình thế ở đây.

Trong trận đấu đó, Ý cầm bóng 38% và tung ra 8 cú sút trong đó có 3 lần trúng đích. Cầu thủ duy nhất ghi bàn cho Italia là Ciro Immobile (11'). Ở chiều ngược lại, Tây Ban Nha tung ra 19 cú sút trúng đích với 7 lần. Yeremy Pino (3') và Joselu (88') ghi bàn cho Tây Ban Nha.

Trong 6 trận gần nhất, Italia của Roberto Mancini đã 9 lần biến các pha tấn công của họ thành bàn thắng - đạt hiệu suất ghi bàn trung bình mỗi trận là 1,5.

Kiểm tra các cuộc đụng độ đối đầu trước đó của họ từ ngày 02/06/2013 cho chúng ta biết rằng Hà Lan đã thắng 0 trong số này và Ý là 3, với tổng số kết quả hòa là 3.

Tổng cộng, 12 bàn thắng đã được ghi giữa họ trong suốt các trận đấu đó, trong đó có 4 bàn của Oranje và 8 của Azzurri. Đó là con số bàn thắng trung bình mỗi trận là 2.

Cuộc đụng độ trước đây giữa các bên này là trận đấu của Nations League ngày 4 vào ngày 14/10/2020 kết thúc với tỷ số Ý 1-1 Hà Lan.

Trong trận đấu đó, Ý kiểm soát bóng 54% và thực hiện 7 lần dứt điểm với 6 lần trúng đích. Người ghi bàn là Lorenzo Pellegrini (16').

Hà Lan đã có 14 lần cố gắng ghi bàn với 3 trong số đó đi trúng đích. Donny van de Beek (25') ghi bàn.

Trọng tài là Anthony Taylor.

Huấn luyện viên người Hà Lan Ronald Koeman sẽ rất biết ơn khi không có bất kỳ lo ngại nào về thể lực trước trận đấu này với một đội hình hoàn toàn khỏe mạnh có sẵn để lựa chọn.

Nhờ có một đội hình hoàn toàn không có chấn thương để lựa chọn, huấn luyện viên người Ý, Roberto Mancini, không phải lo lắng về thể lực để báo cáo trước cuộc đụng độ này.

Cảm giác của chúng tôi là Ý có khả năng ghi bàn vào lưới đội Hà Lan này, mặc dù điều đó có thể không đủ để tránh một trận thua.

Chúng tôi sẽ cho cả hai đội ghi bàn trong chiến thắng 2-1 cho Hà Lan khi tất cả đã được nói và làm. Hãy xem cái này diễn ra như thế nào.

Xem thêm: https://dagatructiep.video/

[zoranphoto]

Hrvatska je u četvrtfinalu Svjetskog prvenstva u Katru

Hrvatska je u četvrtfinalu Svjetskog prvenstva u Katru – BRAVO, VATRENI!!! U velikoj drami, hrvatski junaci su u raspucavanju s 11 metara osigurali slavlje protiv Japana, u silno napetoj utakmici u kojoj je Dominik Livaković bio je veliki junak s tri obrane japanskih udaraca s bijele točke. Prije odluke u raspucavanju, za Japance je u prvom poluvremenu strijelac bio Daizen Maeda, a za Hrvatsku je u drugih 45 minuta izjednačio Ivan Perišić. Japan je u prvih 45 minuta pokazao niz svojih kvaliteta i osigurao je veliku nagradu dolaskom do vodstva nedugo prije odlaska na predah. Vatreni su se u igri jako mučili, a sve je došlo na naplatu nakon što su poslije protivničkog kornera slijedili centaršut i odbijanje lopte do Daizena Maede, koji je iz blizine zatresao mrežu za 1:0. Hrvatska obrana nije reagirala dobro, što je iskoristio 25-godišnji napadač koji je u prvom poluvremenu nekoliko puta bio meta u opasnim akcijama svoje momčadi.     Gol je bio priznat nakon što je trajala provjera s VAR prostorijom nakon mogućeg zaleđa jednog japanskog igrača. Donesena je odluka da je sve bilo čisto zbog pozicije u kojoj se našao Dejan Lovren, a presudilo je jako malo. Hrvatska je pokazala puno problema u igri. Teško se odgovaralo na japanski pritisak i prijetnje po bokovima, ali čak i u takvom nastupu Vatrenih koji nije bio dobar, nije nedostajalo šansi da poneka lopta završi u protivničkoj mreži. Najviše će se pamtiti šanse koje su imali Ivan Perišić i Bruno Petković, ona puta s reakcijama protivničke obrane koja je sve zaustavila. Perišić je svoju priliku imao u osmoj minuti. Nakon što je dobio dvoboj s Tomiyasuom i oduzeo mu je loptu u Japančevoj slaboj reakciji, iskusni Vatreni pucao je s lijeve strane 16-erca, ali nije uspio svladati Gondu na protivničkim vratima. Japanski golman odbio je loptu, a u nastavku akcije, Andrej Kramarić nije uspio reagirati kako je htio nakon što je bio okružen u japanskoj obrani.     Petković je bio u sjajnoj prilici u 16-ercu u 26. minuti. Nakon što ga je odličnim dodavanjem sa svoje polovice pronašao Gvardiol, slijedila je Petkovićeva reakcija koja nije bila dovoljno brza. Kasnio je s dodavanjem ili potencijalnim udarcem, a zakašnjeli pokušaj proigravanja s lijeve strane u sredinu kaznenom prostora na koncu je završio u japanskom bloku u obrani. Prije nego se Japan veselio zbog dolaska u vodstvo, Hrvatska je mogla napraviti nešto više i u 28. minuti. Barišić je centrirao s lijeve strane, Perišić je prebacio loptu na suprotnu stranu 16-erca, a Kramarić je malo zakasnio i nije uspio stići do udarca u blizini gola. Rano u drugom dijelu Hrvatska je tražila penal nakon što je u čvrstom dvoboju u kaznenom prostoru pao Bruno Petković, djelovalo je da je tu bilo kontakta, ali po procjeni suca Elfatha, ne dovoljno jakog da bi pokazao na bijelu točku.   Vatreni su se nakon te situacije bunili, ali ubrzo potom, stiglo je i veliko slavlje. Dejan Lovren je izvrsnim ubacivanjem pronašao Perišića, a Ivan je pokazao svoju klasu odličnim udarcem glavom nakon kojeg Gonda nije mogao puno na golu Japanaca. Japanci su ubrzo imali udarac Enda koji je ispod grede izvukao Dominik Livaković, a na drugoj strani, ‘sijevnulo’ je nekoliko šansi Vatrenih koji su se jako podignuli nakon zabijenog gola. U 59. minuti japanska obrana je jedva zaustavila Perišićev nalet s lijeve strane prema sredini 16-erca, ubrzo je svoju klasu pokazao i Luka Modrić ‘bombom’ malo izvan 16-erca koju je Gonda odbio u korner, a u 66. minuti Ante Budimir nije dobro pucao glavom nedugo nakon što ga je Dalić uveo u igru umjesto Petkovića. Hrvatska je ponovno zaprijetila u 77. minuti. Perišić je u svojem novom opasnom prodoru pucao s ruba 16-erca, a udarac u okvir gola je u bloku spriječio Tomiyasu koji je odbio loptu u korner. Nakon toga više nije bilo velikih prijetnji za golmane, tek s manjom opasnošću za Japance nakon što je Mario Pašalić u 86. minuti probao glavom, ali nije bio precizan. Odluka je bila odgođena za produžetke.   U prvih 15 minuta produžetaka najozbiljnije je zaprijetio Mitoma, koji je u 105. nakon japanske kontre pucao s ruba kaznenog prostora, ali Livaković je bio na pravom mjestu i odbio je loptu u situaciji u kojoj je djelovalo jako opasno za Vatrene. U nastavku produžetaka Dalić je uveo u igru Livaju i Oršića umjesto Budimira i Perišića, a akcija na terenu donijela je nekoliko ubacivanja bez većih prijetnji za golmane. Najopasnije je bilo na isteku 120. minute, nedugo prije nego je sudac Elfath označio da odlučuju udarci s bijele točke. Lovro Majer pucao je s ruba 16-erca, ali nije bio dovoljno precizan, otišlo je pokraj gola. Dnevno.hr Foto : HNS Read the full article

[locatellini]

[biking-around-the-world]

Duvanone 🫂 Marito

[calciopics]

UEFA Euro 2020 - Croatia 3-5 Spain

Parken Stadium - Copenhagen Round of 16

Unai Simón (20' og)

Pablo Sarabia (38')

César Azpilicueta (57')

Ferran Torres (77')

Mislav Oršić (85')

Mario Pašalić (90'+2)

Alvaro Morata (100')

Mikel Oyarzabal (103')

[ynwa-chiesa]

MARIO PAŠALIĆ EUROPEAN CUP WINNER FUTURE EUROS WINNER FUTURE CROATIA CAPTAIN CONGRATULATIOOOOOOONNSSS

[footballers-wags-kids]

15.02.2022

Welcome baby Luka Pašalić to the world 🎉👶🏻🍼💙

Pic: Mario Pašalić

[imakarmabutterfly]