#naar tour de france

[luckas58-blog]

Dag 7: van Offenburg naar Bad Dürrheim over Schwarzwald. Eerst bij de lokale bakker ontbijt halen, en op de terugweg in de wijk verloren lopen, half uur onderweg. Dan eerst relatief vlak diep het dal in. Bakkerij in een dorpje Gutach, waar alle verkeer doorheen geleid moest worden omwille van werken aan de tunnel rond het dorp. Nooit zoveel vrachtwagens aan de terras zien passeren, om zot te worden.

In Hornberg landweg genomen om te veel rode klimzones (in het dorp stond 19% op verkeerdbord) te vermijden. Toch bij donker rode zone uit voorzicht afgestapt, want te voet ging het mi even snel. Boven, iets meer dan 900m, schitterend landschap. Even wachten op Pol en dan verder bergaf tot Villingen. Grote portie waldfrüchteneisbecher om de laatste 10km naar Bad Dürrheim rond te maken. Vermoeid, maar toch excelkent diner met Spargrlduppe, Kalbsgeschnitzeltes en creme brulée. Terug in hotel om 9u, en dodo om 10u. Morgen nog korte klim en dan naar de Bodensee afzakken

[defietssite]

Team Visma | Lease a Bike Women gemotiveerd richting Tour de France Femmes 2024 avec Zwift

Team Visma | Lease a Bike Women staat aan de vooravond van haar derde deelname aan de Tour de France Femmes 2024 avec Zwift. De editie van 2024 belooft in meerdere opzichten een bijzondere te worden. Kopvrouw Riejanne Markus, winnares van olympisch zilver Marianne Vos en ploegleider Jan Boven kijken vooruit naar dit unieke wielerevenement. Een Bijzondere Start op Nederlands Grondgebied De Tour de France Femmes 2024 start dit jaar op maandag 12 augustus in Nederland, een primeur voor dit prestigieuze evenement. Rotterdam is even het epicentrum van de wielerwereld, en ook Dordrecht, opnieuw Rotterdam en Valkenburg zullen een etappestart organiseren. Op de tweede dag zijn er zelfs twee etappes gepland: een korte vlakke rit van 67 kilometer in de ochtend en een tijdrit van ruim 6 kilometer in de avond. Riejanne Markus kijkt uit naar deze unieke start in Nederland. “De voorbereiding verloopt eigenlijk wel lekker,” zegt Markus. “Ik heb goed kunnen trainen en daarna een prima wedstrijd gereden in Polen. De intensieve benadering van de Tour de France Femmes 2024 dit jaar is voor mij een motivatieboost. Dat werkt natuurlijk ontzettend aanstekelijk.” Tourritten op Nederlandse Bodem Markus is bijzonder enthousiast over de etappes op Nederlandse bodem. “Het is echt super bijzonder dat de Tour voor het eerst in het buitenland start, en dan ook nog eens in Nederland. Op dag twee starten we in Dordrecht, de geboorteplaats van mijn partner. Ik ken de omgeving en de hele familie zal komen kijken, net als veel vrienden. Het is geweldig dat de grootste koers van het jaar zo dichtbij huis komt. Ik hoop dat het net zo’n belevenis wordt als in Frankrijk, maar daar maak ik me geen zorgen om,” vertelt de 29-jarige renster. Ook Marianne Vos, die aan haar derde Tour begint, is enthousiast over de start in Nederland. “Nu de start in Nederland is, geeft het wel een iets ander gevoel dan normaal. Ik ben heel benieuwd naar de sfeer in Nederland. Voor de Nederlandse rensters en ploegen geeft het zeker iets extra’s. De Tour is de grootste ronde die er is, dus je doet er alles aan om in je best mogelijke vorm te verschijnen,” aldus Vos. Ploegdoelen en Individuele Ambities Voor Vos ligt de focus op het behalen van etappezeges. “Ik ga proberen om weer voor een etappewinst te gaan. Dat geldt zowel voor de ploeg als voor mij persoonlijk. Er zijn zeker etappes waarbij we als ploeg een kruisje hebben gezet, en als er ergens kansen ontstaan, dan gaan we er zeker voor. De teamdoelen zijn daarnaast natuurlijk ook belangrijk. Ik hoop de ploeg zo goed mogelijk te kunnen ondersteunen in deze Tour,” vertelt Vos. Ploegleider Jan Boven geeft meer inzicht in de ploegdoelen. “Na een goed klassement in de Vuelta a España, willen we dat in deze Tour opnieuw bereiken. Riejanne is onze vooruitgeschoven renster. Demi Vollering is de absolute topfavoriet voor de eindzege, maar voor de plekken daarachter zijn er wat mij betreft veel kanshebbers. Met Marianne willen we strijden voor etappezeges. Wellicht dat groen vanzelf een doel wordt. Daarnaast is Anna Henderson goed in vorm, dus zij zal zich ook niet verstoppen,” legt Boven uit. Markus is vastberaden om een goed klassement neer te zetten. “In de Tour heb ik nog geen top tien gereden. Dat hoop ik dit jaar wel te doen. Ik heb de tijdrit op dag twee stiekem al met rood omcirkeld. Het is een mooi parcours dat me goed moet liggen. De etappes in het slotweekend hebben ook mijn aandacht getrokken. In de eerste ritten kunnen we met onder andere Marianne mikken op etappezeges. Er liggen heel veel kansen voor ons team,” zegt Markus. Een Mythische Finish op Alpe d’Huez De slotetappe van de Tour de France Femmes 2024 finisht op de mythische Alpe d’Huez. “De finish op de Alpe d’Huez gaat heel bijzonder zijn. Ik ken die beklimming van tv en kijk uit naar een heel mooie koers. Hopelijk kunnen we er als team een succesvolle en mooie Tour de France Femmes 2024 van maken,” aldus Vos. Markus reed recent voor het eerst de Alpe d’Huez op tijdens een trainingskamp met haar zusje. “Het is een prachtige berg. Ik hoop die dag voor het eerst in mijn leven een toptienklassering in het eindklassement van de Tour veilig te stellen,” zegt Markus vol vertrouwen. De Motivatie is Groot Ploegleider Boven benadrukt de motivatie binnen het team. “Met zo’n magische start in Nederland moest deze Tour de France Femmes 2024 wel op een mythische plaats eindigen. Dat is met de Alpe d’Huez zeker het geval. De start in Nederland en de finish op een iconische berg moeten het wielrennen in Nederland opnieuw een boost geven. We zijn meer dan gemotiveerd om er voor onze ploeg een onvergetelijke editie van te maken,” sluit Boven af. Bron: Team Visma | Lease a bike Read the full article

[regioonlineofficial]

Wegafsluitingen in Zuid-Holland. De Tour de France Femmes doet in 2024 voor het eerst Nederland aan. Na de start in Rotterdam rijdt het vrouwenpeloton op maandag 12 en dinsdag 13 augustus drie etappes in Zuid-Holland. De derde etappe vindt geheel plaats in gemeente Rotterdam. Rijkswaterstaat sluit voor de eerste en tweede etappe diverse wegen en afritten tijdelijk af en leidt het verkeer om. De rensters krijgen tijdens de eerste etappe ook een primeur; zij fietsen als eersten (en enigen) over de Blankenburgverbinding en door de Maasdeltatunnel, voordat deze op 7 december opengaat. Ze kunnen daar de eerste punten voor het bergklassement verdienen. Afsluitingen maandag 12 augustus Voor de eerste etappe op maandag 12 augustus gelden de volgende afsluitingen en omleidingen: A4 Rechts/richting zuiden: Afrit Vlaardingen-Oost (16) is dicht tussen 11.00 en 13.30 uur Verkeer richting Vlaardingen wordt omgeleid via de A20, afrit Vlaardingen (9), verkeer richting Schiedam via afrit Schiedam (11) A4 Links/richting noorden: Afrit Vlaardingen-Oost (16) is dicht tussen 11.00 en 13.30 uur Verkeer richting Vlaardingen wordt omgeleid via de A20, afrit Vlaardingen (9), verkeer richting Schiedam via afrit Schiedam-Noord (10) of afrit Rotterdam-Delfshaven (12) A20 Rechts/richting oosten: Afrit Vlaardingen-West (8) is dicht van zondag 11 augustus 21.00 uur tot dinsdag 13 augustus 05.00 uur Verkeer richting Vlaardingen wordt omgeleid via de A20, afrit Vlaardingen (9) Calandbrug Rechts/richting oosten: De Calandbrug parallel aan de A15 richting Rotterdam is dicht tussen 12.20 en 14.25 uur Verkeer richting Rotterdam wordt omgeleid via de hoofdrijbaan van de A15 N57 Rechts/richting noorden: Dicht ter hoogte van de N496 tussen 12.00 en 14.00 uur Verkeer richting de A15 wordt omgeleid via de N496 en N218 N57 Links/richting zuiden: Dicht ter hoogte van afrit Brielle tussen 12.00 en 14.00 uur Verkeer wordt omgeleid via de A15 en N218 Afsluitingen dinsdag 13 augustus Voor de tweede etappe op dinsdag 13 augustus gelden de volgende afsluitingen en omleidingen: N3 Links/richting noorden: Dicht vanaf afrit Dordrecht-Staart (2) tussen 08.30 en 10.30 uur Verkeer richting de A15 wordt omgeleid via de A16 en A15 N3 Rechts/richting zuiden: Afrit Papendrecht (1) dicht tussen 08.30 en 10.40 uur Verkeer richting Papendrecht via A15 en afrit Alblasserdam (22). N915/Brug over de Noord: De Brug over de Noord is dicht tussen 09.50 en 10.45 uur Verkeer wordt omgeleid via de A15 A16 Parallelrijbaan Links/richting noorden: Afrit Rotterdam-Feyenoord (24) dicht tussen 09.00 en 11.30 uur Verkeer wordt omgeleid via afrit Beverwaard (24) A16 Parallelrijbaan Rechts/richting noorden: Afrit Rotterdam-Feyenoord (24) dicht tussen 09.00 en 11.30 uur Verkeer wordt omgeleid via de A16/A15 en afrit Rotterdam-IJsselmonde (20) Eerste punten bolletjestrui in Maasdeltatunnel De eerste etappe gaat twee keer door en één keer over de Blankenburgverbinding heen. Hiermee openen de rensters van de Tour de verbinding symbolisch en het is meteen ook de enige keer dat er fietsers door de tunnels van de A24 rijden, want op 7 december gaat de Blankenburgverbinding open voor het autoverkeer. Tijdens het parcours maken de rensters een flinke klim en kunnen zo de eerste punten voor het bergklassement verdienen. In de Maasdeltatunnel dalen ze naar een diepte van 26,5 meter onder NAP, om vervolgens op de Blankenberg van knooppunt Rozenburg te klimmen naar een hoogte van 20 meter boven NAP. Meer informatie? Alle afsluitingen, ook die in gemeentes waar de tour passeert, zijn in detail te vinden op https://letourfemmes-rotterdam.nl/bereikbaarheid-tdff/.

[gerbie7]

Tour 2024 in poëzie (deel 6)

Pla d’Adet Je kunt toch niet niet voor Pogacar zijn Kopgroep Anderhalf uur volle bak om mee te mogen in een kansloze kopgroep Diepe bewondering voor allen die het probeerden Wielerfans Enthousiast juichend als de eerste naar boven komt Achtentwintig seconden ook voor nummer twee Drie kwartier later nog steeds voor de grupetto Themaweek 156: Tour de France 2024

[rtvideaal]

Maarten Ducrot komt naar Mariënvelde om de prijzen 41e Tour de Mariënvelde uit te reiken

Maarten Ducrot komt op zondagavond 21 juli 2024 naar Mariënvelde om de prijzen van de 41e Tour de Mariënvelde uit te reiken. Dit zal hij doen nadat hij door Peter Valen is geïnterviewd over zijn wielercarrière en zijn jarenlange werkzaamheden als commentator bij wielerwedstrijden voor NOS Studio Sport. Maarten Ducrot deed tussen 1985 en 1990 vijf keer mee aan de Tour de France en wist één etappe…

[johnooms]

Wat gebeurde er op 17 juni? 1951 - WIM VAN EST RIJDT ALS EERSTE NEDERLANDER IN DE GELETRUI NA DE 12e ETAPPE IN DE TOUR DE FRANCE Dat plezier duurde voor Van Est echter niet lang. Hij viel namelijk tijdens de afdaling van de Col d'Aubisque in een ravijn. Op een filmpje, dat pas in 1992 voor het eerst opdook, is te zien hoe een huilende Van Est aan een ketting van fietsbanden omhoog wordt gehesen. Hoewel hij zeventig meter naar beneden viel, bleef hij vrijwel ongedeerd, maar zijn Tour was wel voorbij... Klik op de link hieronder voor meer Nieuws van Vroeger: http://johnooms.nl/2024/07/17/17-juli/

[keynewssuriname]

Jorryn Simson en Wilfred Visser participeren aan mountainbike race in Curaçao

“Het is altijd een leuke challenge om iets buiten je comfortzone te doen.” Dit zegt wielrenner Jorryn Simson in gesprek met Key News naar aanleiding van zijn deelname samen met collega Wilfred Visser aan ‘the Kärcher Duo Extreme Mountainbike race’. Het internationaal evenement wordt op zondag 19 november in Curaçao afgewerkt. Naar zeggen van Simson is dit een van de zwaarste en bekendste Mountainbike events in de regio. “Dit is de bekendste en grootste Mountainbike wedstrijd in de regio.” Het duo zal naar verluidt tegen Paris-Roubaix winnaars, Europese kampioenen, Tour de France -en La Vuelta España winnaars strijden. Fabio Jakobsen, Niki Terpstra en Dylan van Baarle zijn enkele befaamde namen, die meedoen. Simson en Visser vertrekken woensdag naar het eiland. Simson denkt dat alleen het technisch aspect een uitdaging zou kunnen zijn tijdens bovengenoemde competitie. “Wij kunnen beide lang en hard rijden”, doelende op hun ervaring als wegwielrenners. De jonge wielrijder doet uit de doeken dat hij na de nationale kampioenschappen zich volledig is gaan focussen op de mountainbike, “want deze race was altijd in de planning.” Hij wil de uitdaging aangaan tegen professionals, “van ze te leren en meemaken hoe het in de mountainbike wereld aan toe gaat. Dat heeft mij aangesproken om mee te doen.” Ondanks het hun debuut betreft, lijkt Simson heel ambitieus. “Wij willen een podiumplek behalen.” Zijn voorbereiding verliep naar wens. “Ik ben al 2 maanden bezig en heb zoveel mogelijk achter Zanderij in de savanne getraind.” Enthousiast Ook Visser heeft er zin in. “Het is iets heel anders dan wat wij in Suriname kunnen doen en een mooie kans om ons te meten met de profs.” De ervaren wielrenner verwacht een ontspannen sfeer met een competitief hoog niveau. Het wordt Vissers eerste deelname aan zo een evenement. Naar zijn zeggen lag het in de bedoeling vóór de Covidpandemie mee te doen. “Maar omdat het een duowedstrijd is, moet je op zoek naar een partner van hetzelfde niveau. Jorryn en ik vormen een mooi team.” Visser zegt dat zijn training de afgelopen maanden goed is verlopen. Net als Simson focust hij zich na de nationale titelstrijd op specifieke trainingen op korte heuvels. “Alleen de hitte wordt een uitdaging.” De wielrijder weet net als zijn collega wat hen te wachten staat. “Er staan een paar wereldtoppers aan de start, waaronder de vrouwen wereldkampioen. Voor die toppers is dit vooral een leuke vakantie, maar daar gaan ze niet minder hard fietsen. Het is moeilijk in te schatten hoe goed de rest van de deelnemers zijn, want die kennen we niet.” Visser vindt deze deelname een mooie uitdaging. Het is een fietstype “dat in Suriname gewoon niet kan. We kunnen allebei hard trappen, maar hier komt de technische uitdaging van goed sturen en afdalen bijkijken”, benadrukt Visser. Hij gaat verder door te stellen dat het doel ten eerste is “veilig de eindstreep te halen en daarna kijken hoe hoog we kunnen eindigen. We zullen zien hoe lang we in het spoor van de toppers kunnen blijven en of er een plek bij de top 10 in zit.” Contact en sponsoren Simson legt uit dat de wielrenners via Ronald Meerberg in contact zijn gekomen met de organisatie. Hij kwam weliswaar via Facebook eerst te weten over dit evenement. Hij is de sponsoren The Arcton Group N.V, Sergio Baldew, John Goede en mijn familie dankbaar. “Zij hebben het mogelijk gemaakt dat ik kan deelnemen aan deze wedstrijd.” Hij en Visser participeren als team Suriname. De Surinaamse Wielren Unie (SWU) is daarnaast ook op de hoogte van de deelname. Simson verwacht een goede beurt te maken, “want ik ben in vorm en voorbereid op het terrein. Ik heb elk weekend achter Zanderij getraind in de savanne.” Voor nu hebben 90 mountainbikers zich voor het evenement ingeschreven, “maar dat zal waarschijnlijk meer worden.” Read the full article

[mightymiep]

If you want to go far....

"If you want to go fast, go alone; but if you want to go far, go together." Een uitspraak die even pijnlijk als waar bleek te zijn tijdens etappe 17 van de Tour de France 2023.

Waar geweldenaar Tadej Pogacar koerst met zijn hart, wint Jonas Vingegaard zowel de tijdrit als de bergetappe van vandaag. Intrigerend voor een wielerfan als ik.

Eerst de vraag met welke renner ik me het meest identificeer. Dat is ontegenzeggelijk Tadej Pogacar, de man die vanuit oprechte vreugde op de fiets zit, tegenover een Jonas Vingegaard die op zeer wetenschappelijke wijze is klaargestoomd om een lange ronde als de Tour te rijden. Mijn sympathie ligt overigens in beide kampen: naast een emotioneel mens ben ik een aanhanger van de wetenschap, alleen al omdat ik zelf een wetenschappelijke studie heb afgerond. Ik kan geen genoeg krijgen van alle briljante vertalingen van de bewegingswetenschap naar de topsport, zowel in het schaatsen als het wielrennen.

Wat me aan het denken zette was de vraag welke strategie ik tot nu toe het meest heb gevolgd en welke de beste zou zijn. Zeker omdat ik, buiten het kijkgenot, geen enkele ervaringsdeskundigheid heb opgedaan wat betreft topsport. Dat laat ik graag aan familieleden over.

Wat ik wel herken is het dilemma tussen ‘going fast or going far’. Als impulsieve dame koos ik tot voor kort voor ‘going fast’. Passend bij mijn persoonlijkheid concludeerde ik al snel dat als ik iets goed wilde doen, ik het alleen moest doen. Eigenwijs als ik was dacht ik dat ik tot de beste resultaten kwam als ik zelf aan het roer stond. Vreemd genoeg werd ik meestal bevestigd in deze strategie. Al kostte het me veel kruim, ik kon ‘pieken’ wanneer dat nodig was en ik boekte daarmee de resultaten die ik wenste: cum laude afstuderen, ‘de beste zijn’ en alles wat daarop volgde. Super leuk en eervol, zolang het vol te houden is.

Toch kwam ik er al snel achter dat deze strategie weliswaar effectief is om op waarde geschat en aangenomen te worden door werkgevers en opdrachtgevers, maar dat dit minder goed werkt in het bestendigen en continueren van een langdurige loopbaan. Hoe veelbelovend ook: een werkgever is meer gebaat bij iemand die gedurende een langere periode constant ‘goed’ presteert dan bij iemand die de ene dag briljant is, om de volgende dagen ondermaats te presteren. Ik zocht de oorzaak van dit probleem bij mezelf. Wat veroorzaakte deze discontinuïteit in mijn presteren, en wat kon ik daar aan doen? Wat was er mis met mij?

In tegenstelling tot allerlei psychologische theorieën bleek het antwoord bijzonder simpel. Doordat ik in het verleden negatieve ervaringen had opgedaan in het samenwerken met anderen, was ik gaan geloven dat ‘going solo’ de enige weg was om mezelf te bewijzen. Ik begreep niet dat ‘mezelf bewijzen’ weliswaar een persoonlijk doel was, maar niet de weg om tot een optimale prestatie te komen. Integendeel. Op het moment dat ik me begaf in de juiste werk- en leeromgeving, bemerkte ik tot mijn vreugde dat ik veel van anderen kon leren. En dat ik door een goede samenwerking met anderen meer gedoseerd kon werken, waardoor ik ook op de langere termijn een waardevolle medewerker kon zijn binnen een organisatie. Met meer plezier en minder moeite.

Hoezeer ik Pogacar ook opnieuw een Tourzege gun, ik heb geleerd van Jonas Vingegaard, die weloverwogen met zijn team begreep dat de Tour geen sprint maar een marathon is. Een teamprestatie. Een les die mijn zus me jaren geleden al bijbracht. Het duurde gewoon even voordat het kwartje bij mij viel.

[actuma]

Oud-wielrenner Lieuwe Westra verliest strijd met zichzelf en overlijdt op 40-jarige leeftijd

De biograaf van oud-wielrenner Lieuwe Westra heeft zondag op Twitter laten weten dat Westra op 40-jarige leeftijd is overleden. "De voormalig wielrenner vocht de laatste jaren met zichzelf en verloor", aldus biograaf Thomas Sijtsma. De Fries beëindigde begin 2017 plots zijn carrière wegens een depressie. Loopbaan Westra Westra reed als prof voor Vacansoleil-DCM van 2009 tot 2013, voor Astana van 2014 tot 2016 en voor Wanty-Groupe Gobert. Hij stond 5 maal aan de start van de Tour de France, waarbij hij deze in 2014 voor Astana in dienst van winnaar Vincenzo Nibali reed. Westra wist 2 maal Nederlands kampioen tijdrijden te worden, heeft in 2012 een etappe gewonnen in Parijs-Nice en in 2014 won hij ritten in de Ronde van Catalonië en Dauphiné. In 2016 wist hij ook in de Driedaagse de Panne te winnen. Cortisonen In de autobiografie van Westra, die in 2018 uitkwam, gaf hij onder andere toe dat hij cortisonen had gebruikt tijdens zijn carrière. "Ik spoot het in mijn eigen lijf om harder te fietsen, om prijzen te pakken, om complimenten in ontvangst nemen. Ik kon daarvan genieten: aandacht na een sterk optreden. Daarom gebruikte ik", aldus Westra in het boek. "In mijn eerste profjaar werd het mij duidelijk dat met alleen hard trainen er geen overwinningen werden behaald." Destijds gaf Westra hier wel bij aan dat het gebruik van cortisonen niet gelijk staat aan dopinggebruik. "Alle middelen die ik heb gebruikt waren naar mijn mening legaal. Ik kreeg medische attesten voor de cortisonen. Maar ik heb nooit epo gebruikt, heb nooit bloedzakken genomen." Foto: https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/ Read the full article

[luckas58-blog]

Vandaag dag één van De Pinte naar Valenciennes, de grens overgestoken via de Ravel, net voordien hervallen met zware kwetsuur ter hoogte van de kniestreek. Gelukkig kan de vuile Franse grond met drinkwater worden verwijderd en met de ontsmetting spray van Elisa het verdere verloop van de rit worden gewaarborgd. En Péruwelz een ijsje gegeten, want het was warm. ‘s avonds in Valenciennes een uitgebreide menu gegeten met aperitief voor in totaal € 74 voor twee personen. Verder in Valenciennes nog gezien dat een huis/€ 220.000 hier kost, ze gooien je er hier mee. Vandaag Rijden we naar st quentin via de alternatieve route om de bron van de Schelde in Gouy te gaan bekijken. Hopelijk is hij niet uitgedroogd.

[keesdp]

Etappe 16

We willen minstens 1 touretappe meemaken en begeven ons door de Pyrineën naar Foix. Ik wil er een dag eerder zijn, maar het blijkt toch te ver om door Andorra in 1 dag van Pals naar Foix te rijden via Gerona voor de boodschappen. Dus overnachten we in Andorra op een parkeerplaats wat ons €1.90 kost. Daarvoor kan je in Den Haag 12 minuten parkeren. Om 8 uur zijn we weer on the road. Ik weet dat ze van Carcasson naar Foix rijden met 2 bergen van de 1e catagorie, dat ze 157 km moeten, om half 12 starten en om 18:00 in Foix verwacht worden. Bij Andorra staan al borden dat vandaag de weg waar wij op rijden afgesloten zal zijn i.v.m. de tour de France. We besluiten door te rijden tot het niet meer kan en dan met de fiets verder te rijden naar de finish. 25km voor Foix staan er al overal politieagenten, maar we kunnen nog door het is nog vroeg. Bij een Mac stoppen we om naar de wc te gaan. Achter ons wordt de rotonde naar de weg afgesloten met grote rood witte plastic blokken. We hebben geen idee hoever het naar de finish is en als we het vragen aan agenten, zeggen ze allemaal ja dat is in Foix. Kunnen we daar door met de fiets? Een schouderophalen is het antwoord. Zelfs mensen die official zijn met een badge om hun nek geven geen duidelijk antwoord. Ze denken allemaal; je gaat toch zeker niet op een wegfiets helemaal naar Foix. Over al die heuvels. Nou wij wel. Onderweg heeft Yvonne ook haar bedenkingen. Ze heeft het al over dat zij daar wel zal wachten als ik na afloop de auto gaat halen. In Bompas loopt de weg flink omhoog. Her en der zitten al mensen met stoelen en parasol langs de weg in de schaduw op de renners te wachten. Als wij langskomen met onze fietstas worden we luid aangemoedigd. Er rijden geen auto's dus de hele weg is voor ons. In Merkus staan een groep ambulances aan de rechterkant van de weg. Het personeel staat midden op de weg met elkaar te praten. Téte de la cours roep ik. Oui roepen ze en gaan lachend opzij. Bij Du Pont Du Diable vraag ik aan een man in wielrennerstenue en Asterixsnor hoever het nog is naar de finish. Bonjeur monsigneur,Combien de kilometre au l'arrivee ? Moi ongeveer 3,5 zegt hij in het Frans: Troi en midi, Merci boucoup. Hij vraagt of we Engels zijn. Nee Hollandais. Ah u spreekt goed Frans zegt hij. Zijn woorden hé, Horen jullie het ook eens van een ander. Bij een rotonde  na 5 km in het plaatsje Mont Gaillard staat een poort waarop staat kilometer 92. Dat is nog 65km tot de finish. Ik snap het niet. Opeens valt het kwartje. De renners rijden hier de andere kant op naar de 2 laatste bergen voor ze naar Foix rijden. Hier komen ze twee uur eerder langs. Op de rotonde worden we tegen gehouden door een officiele official. Althans dat denken wij maar kunnen dat nergens uit opmaken. U mag niet verder fietsen, u moet gaan lopen zegt hij. Hoever is het nog naar Foix vraag ik. Ongeveer 10 km zegt hij. Moeten we dat gaan lopen?vraag ik. Nee na de rotonde gaat u rechtuit en daar mag u wel fietsen. Vanaf hier dalen we af en Yvonne weet het nu zeker, ik ga niet tegen die berg op terug zegt ze. We komen aan bij het parkoers. Sterker nog bij de laatste bocht. Een U-bocht rond een rotonde. Rechts zie ik borden staan 250m en links 150m. Links is dus de finishlijn. We zetten de fietsen bij een hek van een flat op de hoek. Een man met hond zegt dat ze daar gestolen worden. Ik laat het dikke kettingslot zien. Hij is onder de indruk. Hij belooft ook nog een oogje in het zeil te houden. We lopen naar de meet en bij het bordje nog 25 meter vind ik een lege plek bij de boarding. We staan in de schaduw van het grote politiebureau. Om ons heen staan jongens zonder deoderand, die ik maar al te goed ken van mijn werk als vrijwilliger voor de stichting Anton Constance. Mensen die in de war zijn zal ik maar zeggen. Een begeleidster staat een eindje verderop bij de mensen die haar nodig hebben. De jongens met de dikke lippen kunnen zelfstandig herrie maken en hebben geen begeleiding nodig. Ze zijn allemaal aan de dikke kant en dat geld ook voor hun brillenglazen. Achter ons lopen 2 jonge vrouwen met een sjerp om naar de meet. De jongens met de brede heupen worden gek. Ze moedigen elkaar aan om met ze op de foto te gaan. Gewillig laten de twee missen zich fotograferen met zo'n jongen zonder deo tussen hen in. De ene miss draagt een lange glimmende jurk en de andere een zeer kort broekje waarin haar 2,4 meter lange benen mooi uitkomen. En dan heb ik het nog niet eens over haar stilettohakken van een halve meter. De jongens komen niet verder dan haar middel met hun slechte kapsel. Steeds weer wordt er van grootbeeldtelefoon en jongen gewisseld. Ik zie de missen denken waar zijn we aan begonnen. We hadden in de studio moeten blijven. Het is tijd voor de tourcaravaan. De sponsers hebben jongens en meisjes ingehuurd om frisdrankjes en koekjes en petten en sleutelhangers uit te delen aan de mensen bij de finish, want op het laatst moet de caravaan, die voor de tour uitrijdt, benen maken. De antideo-jongens schreeuwen en roffelen op de boarding om de reclamehulpen te bewegen hun bakfiets stop te zetten en uit te delen. De jongens scoren dan ook enorm veel gele petjes, oranje hesjes en blikjes frisdrank. De reclamekinderen vinden het heerlijk en moedigen aan voor ze tot uitdelen overgaan, veel herrie te maken. Als ze met hun lege bakfiets naar de auto terugfietsen, worden ze door de dikke lippenjongens met luid geschreeuw en geroffel aangemoedigd als zouden zij de wedstrijd nog kunnen winnen. Daarop zetten zij dan ook een sprint in tot de finishlijn. Het is tijd voor de race. Op mijn tourapp heb ik het al een beetje kunnen volgen. De Franse presentator doet door de luidsprekers aan de overkant verslag van de rit en en waar ik sta, kan ik op de Noorse tv2 monitoren de rit zien. Oego Oel (Hugo Hoels) heeft een kleine voorsprong genomen op Micheal Jorgensen en Micheal Woods. Op de 1e afdaling zie ik Jorgensen onderuit gaan in een bocht. Hij had Hugo bijna te pakken. Op de 2e berg houdt Oego Oel zijn halve minuut voorsprong volgens de live presentator bij de streep. Wij zien de renners eerst aan de overkant voorbij komen en komen dan aan onze kant aanrijden. Hugo heeft zijn handen al in de lucht als hij ons passeert, zo dicht staan we bij de finish. Jorgensen die viel wordt toch nog 4e. Het duurt nog best lang voordat de gele trui Vinjegaard en Pocacar binnenkomen. Het algemeen klassement blijft na vandaag hetzelfde. Na een half uurtje renners die binnendruppelen, houden we het voor gezien en begeven wij ons naar de fietsen. Wij hebben fietsers kennelijk op een idee gebracht, want er staan ineens heel veel fietsen hier bij en aan het hek. Ik reken Yvonne voor dat ze moet rekenen op minstens anderhalf tot twee uur voor ik terug ben met de auto. Dat idee trekt haar niet aan en ze besluit een eindje in ieder geval mee te fietsen van de 17 km. naar de auto. We hebben wind mee en Yvonne blijkt toch geen moeite te hebben met fietsen en fietst met me mee naar de Mac waar de auto staat. We doen er precies een uur over.

[defietssite]

Wielerseizoen 2024 - Het Laatste Wielernieuws: Belangrijke Ontwikkelingen en Hoogtepunten

Imponerende Overwinningen in de Grote Rondes Het wielerseizoen van 2024 heeft al enkele spectaculaire prestaties opgeleverd in de grote rondes. Jonas Vingegaard van Team Jumbo-Visma heeft zijn dominantie voortgezet door opnieuw de Tour de France te winnen. Wielrennen nieuws gaat enorm hard. Vingegaard toonde zijn indrukwekkende klimmerscapaciteiten en strategisch inzicht, wat hem in staat stelde om zijn concurrenten op cruciale momenten af te troeven. Deze overwinning versterkt zijn positie als een van de beste renners van zijn generatie. In de Giro d'Italia heeft de jonge Belg Remco Evenepoel zijn potentieel waargemaakt met een verbluffende overwinning. Evenepoel, die al enkele jaren als een veelbelovend talent wordt beschouwd, toonde zijn veelzijdigheid en kracht in zowel de tijdritten als de bergetappes. Zijn overwinning in de Giro zet de toon voor de rest van het seizoen en maakt hem een renner om in de gaten te houden in toekomstige grote rondes. Verrassingen en Spanning in de Klassiekers De voorjaarsklassiekers hebben voor enkele verrassingen gezorgd. Mathieu van der Poel van Alpecin-Deceuninck wist zijn titel in de Ronde van Vlaanderen te verdedigen met een indrukwekkende solo-aanval. Zijn overwinning in deze iconische race benadrukt zijn vaardigheid en vastberadenheid om te excelleren in de zwaarste eendaagse wedstrijden. Tom Pidcock, de Britse renner van INEOS Grenadiers, behaalde een opmerkelijke overwinning in de Amstel Gold Race na een spannende sprint tegen enkele van de grootste namen in het peloton. Pidcock's overwinning bevestigt zijn groeiende reputatie als een van de meest veelzijdige renners in het peloton, met sterke prestaties in zowel veldrijden als wegwedstrijden. Technologische Innovaties en Teamstrategieën Naast de prestaties van individuele renners zijn technologische innovaties en teamstrategieën steeds belangrijker geworden in de wielersport. Teams zoals INEOS Grenadiers en Jumbo-Visma investeren zwaar in data-analyse, aerodynamica en voeding om hun renners een voorsprong te geven. Dit heeft geleid tot een hoger niveau van professionaliteit en prestaties in het peloton. Een recente innovatie is de toepassing van geavanceerde communicatietechnologieën tussen renners en teamleiders. Deze technologieën stellen teams in staat om real-time strategische beslissingen te nemen en renners te begeleiden tijdens cruciale momenten in de race. Dit verhoogt niet alleen de efficiëntie, maar ook de veiligheid van de renners. Vooruitblik op de Rest van het wielerseizoen 2024 Met de Vuelta a España nog op de kalender zijn alle ogen gericht op de mogelijke confrontaties tussen de topklimmers. Primož Roglič van Jumbo-Visma en Egan Bernal van INEOS Grenadiers worden gezien als favorieten, maar verrassingen zijn altijd mogelijk in deze slopende ronde. Daarnaast belooft het Wereldkampioenschap Wielrennen later dit jaar opnieuw een spektakel te worden, met een parcours dat geschikt is voor zowel klimmers als punchers. De ontwikkeling van jong talent blijft ook een belangrijk aandachtspunt. Renners zoals Tadej Pogačar, die al meerdere grote rondes op zijn naam heeft staan, en opkomende sterren zoals Juan Ayuso, zullen ongetwijfeld hun stempel blijven drukken op de wielersport. Het wielerseizoen van 2024 blijft boeien met indrukwekkende prestaties, technologische vooruitgang en spannende wedstrijden. Terwijl we uitkijken naar de komende evenementen, is het duidelijk dat de sport zich blijft ontwikkelen en renners nieuwe hoogten blijven bereiken. Read the full article

[regioonlineofficial]

Het aftellen is begonnen: nog precies één week tot de Tour de France Femmes naar Den Haag komt. Er is die dag veel te doen in de stad. In het Zuiderpark vindt van 12.00 tot 17.00 uur een gratis fietsfestival plaats voor alle fiets- en sportliefhebbers. Iedereen is van harte welkom om in het Zuiderpark mee te doen aan toffe en sportieve activiteiten en de wielrensters aan te moedigen. Crossen op de BMX-baan en nog veel meer Er is voor iedereen wat te doen, voor jong en oud, van cultuur- tot sportliefhebber. Kinderen kunnen hun eigen spandoeken en gele shirts maken met graffiti, crossen over de BMX-baan of een virtueel parcours fietsen over de Champs-Élysées. Ook kun je je fiets gratis laten repareren, een band leren plakken of een fietsles volgen. Gids Piet neemt bezoekers van het festival op hun eigen fiets mee langs beelden in het Zuiderpark.  Lokale optredens in Zuiderpark en etappe op groot scherm Op het Fietsfestival geniet je ook van lokale muziek en lekker eten, terwijl de kinderen zich uitleven op het springkussen of zich laten schminken op het gezellige festivalterrein. Het festivalpodium is deze middag enkel voor dames gereserveerd, van dansoptredens tot een spectaculair optreden van een vrouwelijk rap duo. Een mooie knipoog naar de Tour de France Femmes, waar het ook om de vrouwen draait.  Aanmoedigen langs het parcours Natuurlijk moedigen bezoekers ook de wielrensters aan die even na 15.00 uur direct langs het festival fietsen. De hele etappe is vanaf de start in Rotterdam live te volgen op het grote scherm, zodat bezoekers aan het festival van start tot finish niets hoeven te missen.  Bereikbaarheid van de stad Op de dag van de Tour is het extra druk in de stad. Wegen langs de route worden tussen 13.30 uur en 17.00 uur korte tijd afgesloten. Lopend of fietsend blijft de hele stad goed bereikbaar. Meer weten over de bereikbaarheid van de stad? Kijk dan hier. Vanaf zaterdagavond mag er vanaf 18.00 niet meer op het Deltaplein (Kijkduin) worden geparkeerd. Auto's worden weggesleept en bij de Uithof neergezet. Voor bewoners met een gehandicaptenkaart wordt maatwerk geleverd waarbij hun auto's dicht bij huis mogen worden neergezet.

[euroadventure]

Fall - Engelhartszell (Donauradweg - 60 km)

Donderdag 14 juli

De boerencamping was een leuke plek om te verblijven, maar toch ga ik weer verder vandaag. Ik doe wel op mijn gemakje, want ik heb geen zin om te haasten. Ik haal nog broodjes, vers fruit en yoghurt bij de supermarkt iets verderop. Een heerlijk uitgebreid en gezond ontbijt maak ik ervan 😋.

Om tien uur stap ik op de fiets. De billen hebben het zwaar vandaag. Ik heb een andere fietsbroek die gelukkig beter zit, maar doordat ik de afgelopen dagen de verkeerde fietsbroeken heb gedragen is de schade onomkeerbaar 🤣🤭🙈. Ach, even doorbijten...de renners in de Tour de France hebben toch ook geen gelzadels of extra dikke zemen in hun fietsbroeken? Ik denk dat ik er gewoon even doorheen moet 😂🥴.

Vandaag rijd ik een wat saaier deel van de Donauradweg. Gelukkig is het lekker weer, ben ik de hele dag buiten dus dat maakt veel goed 😎.

Wanneer ik door het plaatsje Schlögen rijd, denk ik even aan stoppen. Bij de camping in dit dorp is er ook een zwembad. Het is inmiddels best warm geworden dus een slaapplek met zwembad of strandje aan de Donau klinkt goed toch? Het is nog vroeg, ik heb er nog maar 30 kilometer opzitten en dus rijd ik toch verder.

Het idee was om naar Passau te rijden vandaag, ongeveer 85 kilometer, alleen weet ik dat daar enkel een tentplaats is, geen echte camping. Mocht ik iets verderop nog een leuke camping tegenkomen dan stop ik misschien alsnog 😉.

En dat gebeurt! Bij het plaatsje Engelhartszell op ongeveer 25 kilometer van Passau vind ik een camping mét zwembad 💪🏻! De temperatuur is inmiddels rond de dertig graden dus een duik in het zwembad is meer dan gewenst. Gelukkig is er plek.

Ik zet mijn tentje op het grasveld waar ik naar werd verwezen. Wanneer alles staat komt er een camping gast naar mij toe die mij vertelt dat ik nog op een lege 'gewone' plek sta en beter mijn tentje een paar meter kan verplaatsen . Zo gezegd, zo gedaan...🥵. En dan nu een duik in het zwembad 🏊‍♀️!

Na het zwemmen en douchen haal ik boodschappen in het dorp. Bij terugkomst, wanneer ik denk relaxed een koude radler te kunnen gaan drinken, staan er twee gezinnen uit Tsjechië klaar om hun tenten op te zetten. Blijkbaar staat mijn tent weer niet goed...voor de tweede keer vanmiddag breek ik hem af en verplaats ik hem..🥴. Ik kan direct weer een douche gebruiken zo warm en benauwd is het.

Wanneer ik net in mijn tent lig begint het plots te regenen en zelfs onweren. Gelukkig lig ik lekker droog en comfortabel in mijn tentje 😊.

De overburen zien mij worstelen en dat het zweet over mij  hoofd gutst. Naast dat ik eerder al hun hamer mocht lenen om mijn haringen in de droge grond te meppen, bieden ze mij nu spontaan een koud biertje aan. Superlief! Ik klets nog gezellig een uurtje met hen voor ik mijn eten klaarmaak. Na het eten komt een van de Tsjechische mannen naar mij toe en geeft mij ook nog een biertje, omdat ik voor hen plaats moest maken en hij dat vervelend vond. Ook weer superlief natuurlijk! Dit biertje is gelukkig nog dicht en bewaar ik dan wel voor morgen 😉. De biertjes hier gaan namelijk per halve liter 🤪.

[beerthuyzen-blog]

Jan Raas nam in 1986 ooit Bert Wagendorp in vertrouwen. Raas vertelde de Volkskrant-journalist: "De afgelopen vijftien jaar is er bij de profs maar één man op puur sportieve wijze wereldkampioen geworden: Joop Zoetemelk." Wagendorp verpakte de bekentenis van Raas in een mooie column. Met bovenstaande biecht in het achterhoofd zijn de wereldkampioenschappen die de Nederlanders in de jaren ’70 wonnen dus kennelijk gekocht (Kuiper in 75, Knetemann in '78 en Jan Raas in 1979) maar niet minder mooi. We kijken deze week terug op die wereldkampioenschappen. Hoe wonnen de Nederlanders en hoe komen we erachter hoe er afspraken werden gemaakt? Raas favoriet In Valkenburg in 1979 was er maar één favoriet. Jan Raas was bestempeld als de man voor de wereldtitel. Dat had Raas wel aan zichzelf te danken. Op de dag dat Gerrie Knetemann een jaar eerder wereldkampioen werd, riep Jan Raas "En volgend jaar ben ik aan de beurt". Die uitspraak maakte een underdogrol voor Raas bijzonder lastig. Want doorgaans won Raas altijd de koersen waarvan hij zelf zei dat hij ze ging winnen.  De finale Achttien maal moesten de renners op het WK-traject van ’79 de Cauberg beklimmen. In de voorlaatste ronde maakten zich acht renners los uit een groep van 23. Raas en Lubberding, Chalmel en Bernaudeau, Thurau, Battaglin, Knudsen en Willems.  De zon brak door, het hield op met regenen. De finale kon beginnen. Jan Raas had in Henk Lubberding natuurlijk een uitstekende hulp. Lubberding was een erkende hardrijder die zijn beperkingen kende. Hard fietsen wil namelijk niet altijd zeggen dat je eerste wordt. Lubberding snapte dat al snel en stond daarom geheel ter beschikking aan de hoekige Zeeuw. Die had als we Bert Wagendorp zijn woorden mogen geloven allang een en ander geregeld.  Chalmel De Italiaan Battaglin plaatste op de laatste beklimming van de Cauberg de eerste aanval, maar hij kwam niet ver. Toen ineens was André Chalmel weg. Een doodgewone brave Franse renner die toevallig voorzitter was van de beroepsrennersbond.  Lubberding kon niet meer achter hem aan, Knudsen en Willems ook niet. Raas wilde niet, Bernaudeau en Battaglin evenmin. Chalmel ging wereldkampioen worden. Dat stond wel vast. Zo kort voor de finish was de Fransman uit het zicht verdwenen en niemand van de favorieten wilde voor de ander de kastanjes uit het vuur halen.  De achtervolgers keken elkaar aan. Wie als eerste in de achtervolging gaat, is verloren, zegt een oude wielerwet. Dus ging niemand. En zo reed André Chalmel zomaar op kop. Chalmel een nobody als wereldkampioen, een Franse Harm Ottenbros?  Iedereen in de kopgroep keek naar Jan Raas. Hij was toch favoriet? Hij reed toch een thuiswedstrijd? Maar Jan Raas deed niets. Hij bleef wachten en loeren. Het was een psychologische oorlog. Wie hield zijn zenuwen het langst in bedwang, wie wilde Chalmel gaan halen en wie niet?  Ongeduldige Thurau Jan Raas zat niet voor niets op zijn gemak. Raas was een uitstekend strateeg. Hij had de kopgroep eens goed bekeken en wist precies wat wie ging uitspoken.  Ook Didi Thurau zat in de kopgroep. En op Thurau had Jan zijn kaarten gezet. Thurau was een perfecte renner in een finale als deze. Ten eerste was Thurau via een dealtje altijd wel te porren voor extra arbeid, of een kneepje in de remmen. Twee jaar eerder op het WK in San Cristobal in Venezuela had hij in een duel met Moser opzichtig op de eindstreep op de rem gestaan. Maar die kunstgreep hoefde Raas hier niet eens uit te halen. Want de Duitser was naast handelaar ook bijzonder ongeduldig. Hij had niet de stalen zenuwen van Raas. En Raas wist dat. Thurau kon niet wachten, hij nam de kop en gooide het tempo omhoog. De grijns van Raas sprak boekdelen. Op tweehonderd meter van de finish werd Chalmel gepakt door Thurau en de anderen. Raas nam onmiddellijk het initiatief, gevolgd door Battaglin. Thurau ging niet opzij, zwaaide naar buiten, waardoor Raas opzij moest en Battaglin op zijn beurt tegen het wekdek smakte. Raas ging door, Thurau kon niet meer bij hem komen en onderstreepte de wielerlogica dat degene die de achtervolging leidt, zijn ondergang tegemoetgaat.  Na de finish Na de finish waren de verhalen over afspraken en combines niet de van de lucht. Raas werd ervan verdacht Thurau in de slag te hebben genomen. Ook werd Raas beschuldigd van onreglementair sprinten ten opzichte van Battaglin. Die was vlak voor de finish onderuit gegaan. Zelfs de jury, met de Nederlandse wedstrijdleider Wim Jeremiasse (een Zeeuw, net als Raas), werd gesommeerd de televisiebeelden te bekijken of Raas inderdaad onsportief had gehandeld. De meerderheid had niets onreglementairs gezien.  Het WK kreeg nog een vervelend staartje voor de NOS. De NOS had opzichtig laten zien dat Jan Raas door andere Nederlandse renners de Cauberg werden opgesleept. Raas verwachtte van de Nederlandse televisie meer positieve steun. Hij had wel een punt. Ook de Mosers en Thuraus van het peloton werden naar boven gesleept door de knechten. Dat was in die tijd heel normaal. Maar dát zond de NOS niet uit. Alleen Raas werd in beeld gebracht.  Raas gaf daarom de NOS geen commentaar na zijn zege. Het zwijgen werd overgenomen door bijna alle Nederlandse renners. Pas een jaar later, vlak voor de Tour de France van 1980 kwam het tot een verzoening tussen Mart Smeets en de vier grote renners van die tijd; Joop Zoetemelk, Hennie Kuiper, Gerrie Knetemann en natuurlijk Jan Raas.  Bron: Volkskrant, Vrije Volk, NRC.nl Test

http://sportkroniek.blogspot.com/2016/08/26-augustus-1979-jan-raas.html