#nienhagen | Explore Tumblr Posts and Blogs

fotografareupreciso · 2 months

Text

#rostock #germany #warnemünde #Nienhagen

5 notes · View notes

mutant-distraction · 2 years

Text

Nienhagen, Germany by Thomas Ulrich

17 notes · View notes

erikacousland · 3 months

Text

A beech forest in Nienhagen, Mecklenburg-Vorpommern, Germany © Martin Ruegner/Getty Images

Featured on Bing- June 29, 2024 Beech forest in Nienhagen, Germany

| EN-CA, EN-CN, EN-GB, EN-US, ROW

#Bing

0 notes

urlaubsland-deutschland · 4 months

Text

Strand und Steilküste

Wildromantische Naturerlebnisse an der Ostsee in Mecklenburg-Vorpommern (DJD). Der Morgennebel zieht vom Meer an der Steilküste herauf und taucht die windgebeugten Bäume in ein mystisches Zwielicht. Wer jetzt im Ostseebad Nienhagen zum Strand spaziert, erlebt mit allen Sinnen, wie der “Gespensterwald” zu seinem Namen kam. Die Stämme der alten Bäume wurden durch den Seewind verformt, sind häufig…

View On WordPress

#Natur #Reisen #Reisetipps #Sehenswürdigkeit #Tourismus #Urlaub

0 notes

beelceem · 4 months

Text

Droog, bleke zon, een fijne start. Het duurt altijd even om een stad uit te zijn, dat is hier niet anders. En al is het redelijk vroeg, aan fietsers met fietstassen nu al geen gebrek. De Ostseeradroute is populair, heel populair. Te tellen valt het niet, maar ik kwam niet eerder de hele dag door zoveel fietsers tegen in beide richtingen. Bij een wegafzetting, met een smalle strook erlangs, is het wachten op elkaar. Een enkele keer lossen ze als het ware op en fiets ik alleen. Op een van die momenten tref ik in de berm, verscholen tussen het gras, een kalfje aan. Het staat er heel stil, nauwelijks zichtbaar. Het lijkt me link, als het ineens wel het fietspad opgaat of erger, de weg, waar hard gereden wordt. Een open vrachtautootje, met het geluid van een tractor, nadert. Ik hou de chauffeur aan en hij maakt rechtsomkeert om iemand uit het dorp te waarschuwen. Hij heeft wel een idee bij wie hij moet zijn. Nu vraag ik me toch of het kalf, een stiertje, wel echt gered is en naar zijn moeder mag. Of misschien toch linea recta naar het slachthuis moet. Ik nader het punt, waarop ik dwars door het land naar Rostock zou gaan, weg van de zee. Maar het is juist de nabijheid van de zee die het licht bijzonder maakt en de landschappen zo mooi. Op de kruising, waar ik moet afslaan bekijk ik de kaart nog eens. Op advies van andere fietsers herzie ik mijn plan en kies voor de route langs de zee. Met nog meer fietsers, dat wel, maar de moeite waard. Kühlungsborn aan de Arendsee, zoals het deel hier heet, is overlopen met fietsers én andere badgasten. Een klassieke badplaats is het, al vanaf halverwege de 19e eeuw. Kilometers lang liggen vakantievilla’s en grote hotels met vakwerk en veranda’s naast elkaar. In de DDR-tijd werd in ieder jaar in juli een festival gehouden, dat de aantrekkingskracht van het land moesten onderstrepen. Bewoners uit de andere Oostbloklanden én uit Noorwegen werden binnengehaald, wel in afzonderlijke gebouwen. Uit de DDR-tijd resteert verderop nog een wachttoren. Over zee ontsnappen vanuit de DDR moest wel onmogelijk blijven. De kust is wiebelig, de zee heeft er hier en daar flinke gaten in geslagen, op een punt tot aan het fietspad. Plotseling verandert het landschap volkomen. Het Gespensterwald van Nienhagen is fenomenaal. Hoge bomen met kale stammen, dichte begroeiing, water tussendoor. Een ideaal fotomoment voor talloze fietsers. Ook voor mij. Het is nog altijd zonnig, warm. Ik overweeg een plek te zoeken in de buurt van het strand, maar uiteindelijk vind ik een hotel iets meer landinwaarts, in Klein Lütten, een eindje buiten Rostock. De receptionist vraagt me of ik schwerbehindert ben. Nee, met de fiets. Jammer, zegt ie dan. Nu krijg ik geen korting. De lokale belasting is dan dubbel zo hoog, maar wel inclusief een kaartje voor het openbaar vervoer voor twee dagen. Niet veel later rij ik met de tram naar Rostock. In die stad voel ik me meteen op mijn gemak. Ik dwaal er rond, er zijn tal van pleinen, veel groen, kleine oude straatjes. Op een gezellig terras, bij de Julius Krahnstöver Likörfabrik, eet ik mijn beste maal sinds ik in Duitsland ben. Bij terugkeer in het hotel probeer ik mijn verblijf te verlengen met een dag. Dat lukt die avond niet, ik moet het ‘s ochtends nog maar eens proberen. Ik fietste in totaal 68kilometer.