#seranat

[arzuberkcom]

Pusulamızı Sevgiye Çevirdim...

Ne muazzam bir haftaydı. Ne kadar öğretici. Bütün duyguları deneyimlediğimiz, sıkça dibe vurup, öfkelendiğimiz. Canımız acıdı çokça. Çaresizlik, hüzün yoldaş oldu çoğumuza. “Acı hissediyorsan, canlısın. Başka birilerinin acısını duyumsayabiliyorsan, insansın.” Demiş Tolstoy / İnsan Neyle Yaşar Kimimiz enkaz başında yardım etmeye çalışırken gözümüzün önünde giden canlara şahitlik etti. Kimimiz…

[rose0z]

Gecelerin Sesi

Her şey aynı aslında

Batan güneş ardından doğan ay

Her akşamüstü seni hatırlatan mavi seranat

son bakışın kadar derin geceler

Ve yalan sonlu hikayeler

Çok şey değişmedi aslında gittiğinden beri

Sadece günler geçmedi eskisi gibi

Şimdi dönüp bakınca aslında

Sevmemişsin ki sen de beni

Öyle uzak bakma bana

Sanki hiç yokmuşum yanında

Gözlerine her baktığımda

İnan dahil ederim seni sevdama

Hiç unutmamanı dilerdim

Hala aynı hislerle bakmanı

Her bakışında tekrar sana aşık olmayı

Ve sesini her duyduğumda mest olmayı

Geçen günlerin ardından bekleme beni

Ben de gelemem bilirsin beni

Her gün bekleyeceğim seni

Ve duyacağım her ay doğduğunda sesini

Vedaları sevmem bilirsin

Son vedamı hisseder beni tekrar özlersin

Ve son defa sesimi duymayı istediğinde

Çoktan gittiğimi farkedersin.

[altkomsununkizininkokusmuscorabi]

Ev boşken duvarlara yaptığım seranat:

Oma Oma ga cuz maaaaah nov vat yu layk boy Yu maaaay bu kaçın kurası bu ne baş belası doktur bul bana bir çare oh no ay baz bedır elon işte kuzu kuzu geldi yanına bu kız beni seveeeeer bu kız beni öldürür fikrimin inceee gülü

[angelvibesss]

Aklında ki adam kadar kafana taş düşsün kız, erkek halimle bile ben daraldım bir şeyin peşinde koşup yüz alamıyormuşsun davranmandan 😄 doğrusunu da bilmiyorum ama komik duruma düşüyorsun bir kadın olarak haberin olsun hemen saldırma iyiliğine dedim

Olum siz de mi bir problem var bende mi anlamıyorum ben diyorum ki her yazdığımı ciddiye mi alıyorsun içim şişti be anlatmaktan yarısını mı okuyorsun yazdıklarımın öyleyse yazma

Ayrıca sana ne istersem burda seranat yaparım ne ilgilendirir

[aygultopal35]

HER İKİ YÖNDEN ACI AMA GERÇEK BİR HİKAYE 😢

Adı, Mari Gerekmezyan'dı..

Türkiye'nin ilk kadın heykeltraşlarından biriydi..

Ermeni asıllıydı..

Güzel Sanatlar Akademisi'nde misafir öğrenciydi..

Çok başarıydı..

Okulda bir asistana aşık oldu..

Asistan ünlü bir ressam ve şairdi..

Üstelik de evliydi..

Delice sevdiler birbirlerini..

Dillere düştüler..

Sevdiği adamın büstünü yaptı..

Ünlü ressam da onun portrelerini çizdi..

Günlerce aylarca büyük bir aşk yaşadılar..

Birbirlerine seranat yaptılar.

Mari'nin kaşı kara, gözü kara, bahtı da karaydı..

Ailesi ve Ermeni toplumu onu terketti..

İtinayla yalnızlaştırıldı..

Dönemin basını, Ermeni olduğu için Ankara’daki Resim Heykel sergilerinde üst üste aldığı ödüllerde adını bile geçirmedi.

Buna ragmen sevgilisini hiç terketmedi..

Ta ki hastalanana kadar..

1947 yılında tüberküloza yakalandı..

İstanbul Alman Hastanesi’ne yatırıldı..

Durumu ağırdı..

Antibiotik gerekiyordu..

Ama dünya savaşı yeni bitmişti..

Ülkede ilaç yoktu..

Ünlü ressam sevgilisini kurtarmak için tablolarını sattı..

İlaç için her yolu denedi..

Şiirler karaladı..

Ama olmadı..

Mari Gerekmezyan 1947 yılının 12 Ekiminde 37 yaşında hayata gözlerini yumdu..

*. *. *

Aradan 2 yıl geçmişti..

1949 yılının bir ilkbahar günüydü..

İstanbul Büyük Kulüp'te bir toplantı vardı..

Her ilde Büyük Kulüpler cumhuriyet burjuvasının eğlence mekanlarıydı..

Sıradan insanlar oraya giremezdi..

İşçi ve köylüler içeriye sokulmazdı..

Başı örtülüler de..

O gece Büyük Kulüp'tekiler özel konuk olan Bedri Rahmi Eyüboğlu'ndan bir şiir okumasını istediler..

Bedri Rahmi ayağa kalktı..

Şiiri okumaya başladı..

Ama gözyaşlarını tutamadı..

Bir yandan mısraları söylüyor, bir yandan sular seller ağlıyordu.

Gözyaşlarına mendil yetmiyordu..

*. *. *

"Karadutum, çatal karam, çingenem..

Nar tanem, nur tanem, bir tanem..

Ağaç isem dalımsın salkım saçak..

Petek isem balımsın ağulum..

Günahımsın, vebalimsin.

Dili mercan, dizi mercan, dişi mercan..

Yoluna bir can koyduğum..

Gökte ararken yerde bulduğum..

Karadutum, çatal karam, çingenem..

Daha nem olacaktın bir tanem..

Gülen ayvam, ağlayan narımsın..

Kadınım, kısrağım, karımsın.

Sigara paketlerine resmini çizdiğim,

Körpe fidanlara adını yazdığım,

Karam, karam

Kaşı karam, gözü karam, bahtı karam.

Sıla kokar, arzu tüter,

Ilgıt ılgıt buram buram.

Ben beyzade, kişizade,

Her türlü dertten top yekun azade..

Hani şu ekmeği elden suyu gölden.

Durup dururken yorulan

Kibrit çöpü gibi kırılan

Yalnız sanat çıkmazlarında başını kaşıyan

Artık otlar göstermelik atlar gibi bedava yaşayan

Sen benim mihnet içinde yanmış kavrulmuşum

Netmiş, neylemiş, nolmuşum

Cömert ırmaklar gibi gürül gürül

Bahtın karışmış bahtıma çok şükür.

Yunmuş, yıkanmış adam olmuşum

Karam, karam

Kaşı karam, gözü karam, bahtı karam..

Sensiz bana canım dünya haram olsun."

*. *. *

Bedri Rahmi'nin hemen yanında eşi Eren Eyüboğlu oturuyordu..

Ama hiç tepki vermiyordu..

O da herkes gibi bu şiiri ona yazmadığını biliyordu..

Bedri Rahmi'nin "Karadutum, çatal karam, çingenem" diye seslendiği kadın, 2 yıl önce ölen Mari Gerekmezyan'dı..

Mari öldükten sonra Bedri Rahmi'ye dünya haram olmuştu..

Öyle ki..

Yıkılmışlığını dizelere dökmüştü..

"Türküler bitti,

Halaylar durdu,

Horonlar durdu..

Hüzün geldi başköşeye kuruldu,

Yoruldu yüreğim, yoruldu."

Bedri Rahmi Eyüpoğlu 1975 yılında öldü..

Ölene kadar "Canım Cebişim" dediği Mari'yi hiç unutmadı..

Cebiş, Anadolu'da yeni doğan keçi yavrularına denirdi...

[ata-1966]

KARADUTUM, ÇATAL KARAM, ÇİNGENEM..

Adı, Mari Gerekmezyan’dı..

Türkiye’nin ilk kadın heykeltraşlarından biriydi..

Ermeni asıllıydı..

Güzel Sanatlar Akademisi’nde misafir öğrenciydi..

Çok başarıydı..

Okulda bir asistana aşık oldu..

Asistan ünlü bir ressam ve şairdi..

Üstelik de evliydi..

Delice sevdiler birbirlerini..

Dillere düştüler..

Sevdiği adamın büstünü yaptı..

Ünlü ressam da onun portrelerini çizdi..

Günlerce aylarca büyük bir aşk yaşadılar..

Birbirlerine seranat yaptılar.

Mari’nin kaşı kara, gözü kara, bahtı da karaydı..

Ailesi ve Ermeni toplumu onu terketti..

İtinayla yalnızlaştırıldı..

Dönemin basını, Ermeni olduğu için Ankara’daki Resim Heykel sergilerinde üst üste aldığı ödüllerde adını bile geçirmedi.

Buna ragmen sevgilisini hiç terketmedi..

Ta ki hastalanana kadar..

1947 yılında tüberküloza yakalandı..

İstanbul Alman Hastanesi’ne yatırıldı..

Durumu ağırdı..

Antibiotik gerekiyordu..

Ama dünya savaşı yeni bitmişti..

Ülkede ilaç yoktu..

Ünlü ressam sevgilisini kurtarmak için tablolarını sattı..

İlaç için her yolu denedi..

Şiirler karaladı..

Ama olmadı..

Mari Gerekmezyan 1947 yılının 12 Ekiminde 37 yaşında hayata gözlerini yumdu..

***

Aradan 2 yıl geçmişti..

1949 yılının bir ilkbahar günüydü..

İstanbul Büyük Kulüp’te bir toplantı vardı..

Her ilde Büyük Kulüpler cumhuriyet burjuvasının eğlence mekanlarıydı..

Sıradan insanlar oraya giremezdi..

İşçi ve köylüler içeriye sokulmazdı..

Başı örtülüler de..

O gece Büyük Kulüp’tekiler özel konuk olan Bedri Rahmi Eyüboğlu’ndan bir şiir okumasını istediler..

Bedri Rahmi ayağa kalktı..

Şiiri okumaya başladı..

Ama gözyaşlarını tutamadı..

Bir yandan mısraları söylüyor, bir yandan sular seller ağlıyordu.

Gözyaşlarına mendil yetmiyordu..

Bedri Rahmi’nin hemen yanında eşi Eren Eyüboğlu oturuyordu..

Ama hiç tepki vermiyordu..

O da herkes gibi bu şiiri ona yazmadığını biliyordu..

Bedri Rahmi’nin “Karadutum, çatal karam, çingenem” diye seslendiği kadın, 2 yıl önce ölen Mari Gerekmezyan’dı..

Mari öldükten sonra Bedri Rahmi’ye dünya haram olmuştu..

Öyle ki..

Yıkılmışlığını dizelere dökmüştü..

“Türküler bitti,

Halaylar durdu,

Horonlar durdu..

Hüzün geldi başköşeye kuruldu,

Yoruldu yüreğim, yoruldu.”

Bedri Rahmi yıkılmıştı. Sevgilisini sonsuzluğa uğurladıktan sonra keder içinde eve döndüğünde kendisini teselli eden, yine eşi Eren olacaktı. O dönem içkiye başladı ünlü şair. Ürettiği ve dönemin ünlü olan eseri ise;

” Türküler bitti, halaylar durdu,

Horonlar durdu (…)

Hüzün geldi başköşeye kuruldu

Yoruldu yüreğim yoruldu. ”

Eren Eyüboğlu, eşinin bu zor dönemi atlatmasına yardımcı oldu. Onu yeniden sanatıyla buluşturmak için çabaladı. Başardığını sanıyordu. Ta ki büyük Kulüp’teki o geceye kadar…

“Karadut”u okurken, Bedri Rahmi’nin yanaklarından süzülen gözyaşları, sevda yarasının hâlâ kapanmadığının kanıtıydı. Bunun üzerine Eren, bir süre Paris’te yaşamaya karar verdi. Oradan eşine yazdığı bir mektupta “o geceyi” hatırlattı;

4 Ocak 1950 Paris

Canuşkam;

Kulüpte bir gece, bir şiir okumuştun hani! Hatırladın mı? Gözlerinden birden yaşlar döküldüğünü görünce içimin karardığını hissetmiştim. Sesin nasıl titremişti. Hey! Bütün bunları hatırlıyor musun? Sanki böğrüme kızgın bir ütü yapışmış gibi olmuştum.

O gece…

Senin seneler sonra bile olsa yanıp tutuştuğunu anlamıştım. Bedri’nin ruhuna, insanüstü bir gücün acıyıp ona güç vermesi için dua etmiştim. Ruhun çektiği acıları Allah dindirsin. Allah sana resim yapma sevinci versin ve bizim yanımızda yaşamaktan mutluluk duyabilmeni sağlasın.

Eren

Bu dualar işe yaradı. Bedri Rahmi 11 yaşındaki oğluyla eşine geri döndü.

(Bedri Rahmi ölene kadar "Canım Cebişim" dediği sevgilisi Mari'yi hiç unutmadı)

1974´deki ölümüne kadar geçen çeyrek asrı, aynı evde çalışıp üreterek, diz dize birlikte tükettiler. Öldüğü gün, eşi Eren cenazeden dönüşte artik 35 yaşına gelmiş oğlunu karşısına oturttu.

“Babanı uğurladık” dedi, “Ama şunu bilmeni istiyorum ki, ona çok kırıldım. Yaşadığı ilişkiyi unutmadım. Hiçbir kadın aşağılanmayı kabul etmez. Buna katlandımsa, bil ki sadece senin hayatın kararmasın diyedir.”

Karadutum, çatal karam, çingenem

Nar tanem, nur tanem, bir tanem

Ağaç isem dalımsın salkım saçak

Petek isem balımsın, ağulum

Günahımsın, vebâlimsin.

Dili mercan, dizi mercan, dişi mercan

Yoluna bir can koyduğum,

Gökte ararken yerde bulduğum,

Karadutum, çatal karam, çingenem,

Daha nem olacaktın bir tanem

Gülen ayvam, ağlayan narımsın

Kadınım, kısrağım, karımsın..

Sigara paketlerine resmini çizdiğim,

Körpe fidanlara adını yazdığım,

Karam, karam,

Kaşı karam, gözü karam, bahtı karam

Sıla kokar, arzu tüter

Ilgıt ılgıt, buram buram.

Ben beyzade, kişizade,

Her türlü dertten topyekun azade

Hani şu ekmeği elden suyu gölden.

Durup dururken yorulan,

Kibrit çöpü gibi kırılan,

Yalnız sanat çıkmazlarında başını kaşıyan,

Artık otlar, göstermelik atlar gibi bedava yaşayan,

Sen benim mihnet içinde yanmış kavrulmuşum.

Netmiş, neylemiş, nolmuşum,

Cömert ırmaklar gibi gürül gürül,

Bahtın karışmış bahtıma çok şükür.

Yunmuş, yıkanmış adam olmuşum.

Karam, karam

Kaşı karam, gözü karam, bahtı karam

Sensiz bana canım dünya haram olsun...

[canbogazdanbenhataydan]

SEN YOKKEN NE GECE NE DE GÜNDÜÜZ NE AY VAR NE TEK Bİ YILDIZZ HEER YER KARANLIK VE ISSIZ GÖREMİYORUM

seranat haa?? wkzjwşzm

[calandraecalandra]

Susto e Soranzio cantano e suonano NUN VIU LURA dei Calandra

[edesiz-blog]

#izmir #sondakika "Bir apartmanda pijamalı opera!" Detaylar için http://www.edesiz.com/bir-apartmanda-pijamali-opera-30709h.html

[gurbets-world]

Seninle konuşmaya cesareti olmayan birinden

Nasıl seranat beklersin

[sedkara]

"Adı, MARİ Gerekmezyan'dı.. Türkiye'nin ilk kadın heykeltraş larından biriydi. Ermeni asıllıydı. Güzel Sanatlar Akademisi'nde misafir öğrenciydi. Çok başarılıydı. Okulda bir asistana aşık oldu. Asistan ünlü bir ressam ve şair di. Üstelik de evliydi. Delice sevdiler birbirlerini.

Dillere düştüler. Sevdiği adamın büstünü yaptı. Ünlü ressam da onun portre lerini çizdi. Günlerce aylarca büyük bir aşk yaşadılar. Birbirlerine seranat yaptılar. Mari'nin kaşı kara, gözü kara, bahtı da karaydı.. Ailesi ve Ermeni toplumu onu terketti. İtinayla yalnızlaştırıldı..

Dönemin basını, Ermeni olduğu için Ankara’daki Resim Heykel sergilerinde üst üste aldığı ödüllerde adını bile geçirmedi. Buna ragmen sevgilisini hiç terketmedi.. Ta ki hastalanana kadar..

1947 yılında tüberküloza yakalandı. İstanbul Alman Hastanesi’ne yatırıldı. Durumu ağırdı. Antibiotik gerekiyordu. Ama dünya savaşı yeni bitmişti. Ülkede ilaç yoktu. Ünlü ressam sevgilisini kurtarmak için tablolarını sattı. İlaç için her yolu denedi..

Şiirler karaladı ama olmadı. Mari Gerekmezyan 1947 yılının 12 Ekiminde 37 yaşında hayata gözlerini yumdu..

Aradan 2 yıl geçmişti. 1949 yılının bir ilkbahar günüydü. İstanbul Büyük Kulüp'te bir toplantı vardı. O gece Büyük Kulüp'tekiler özel konuk olan Bedri Rahmi Eyüboğlu'ndan bir şiir okumasını istediler..i Bedri Rahmi ayağa kalktı. Şiiri okumaya başladı. Ama gözyaşlarını tutamadı. Bir yandan mısraları söylüyor, bir yandan sular seller ağlıyordu. Gözyaşlarına mendil yetmiyordu..

"Karadutum, çatal karam, çingenem..

Nar tanem, nur tanem, bir tanem..

Ağaç isem dalımsın salkım saçak..

Petek isem balımsın ağulum..

Günahımsın, vebalimsin.

Dili mercan, dizi mercan, dişi mercan..

Yoluna bir can koyduğum..

Gökte ararken yerde bulduğum..

Karadutum, çatal karam, çingenem..

Daha nem olacaktın bir tanem..

Gülen ayvam, ağlayan narımsın..

Kadınım, kısrağım, karımsın.

Sigara paketlerine resmini çizdiğim,

Körpe fidanlara adını yazdığım,

Karam, karam

Kaşı karam, gözü karam, bahtı karam.

Sıla kokar, arzu tüter,

Ilgıt ılgıt buram buram.

Ben beyzade, kişizade,

Her türlü dertten top yekun azade..

Hani şu ekmeği elden suyu gölden.

Durup dururken yorulan

Kibrit çöpü gibi kırılan

Yalnız sanat çıkmazlarında başını kaşıyan

Artık otlar göstermelik atlar gibi bedava yaşayan

Sen benim mihnet içinde yanmış kavrulmuşum

Netmiş, neylemiş, nolmuşum

Cömert ırmaklar gibi gürül gürül

Bahtın karışmış bahtıma çok şükür.

Yunmuş, yıkanmış adam olmuşum

Karam, karam

Kaşı karam, gözü karam, bahtı karam..

Sensiz bana canım dünya haram olsun."

Bedri Rahmi'nin hemen yanında eşi Eren Eyüboğlu oturuyordu. Ama hiç tepki vermiyordu. O da herkes gibi bu şiiri ona yazmadığını biliyordu. Bedri Rahmi'nin "Karadutum, çatal karam, çingenem" diye seslendiği kadın, 2 yıl önce ölen Mari Gerekmezyan'dı.

Mari öldükten sonra Bedri Rahmi'ye dünya haram olmuştu. Öyle ki. Yıkılmışlığını dizelere dökmüştü..

"Türküler bitti,

Halaylar durdu,

Horonlar durdu..

Hüzün geldi başköşeye kuruldu,

Yoruldu yüreğim, yoruldu."

Bedri Rahmi Eyüpoğlu 1975 yılında öldü..

Ölene kadar "Canım Cebişim" dediği Mari'yi hiç unutmadı..

Cebiş, Anadolu'da yeni doğan keçi yavrularına denirdi."

sevgiyle....

[mehmetozcanyasdibas]

Vedalar bilirim gün batarken

Kızıl bir gök içinde karanlığa selam duran

Vedalar bilirim gün batarken

Şehrin en uzak evinde lambalar yanarken

Vedalar bilirim gün batarken

Saçlarının kokusu temmuz rüzgarında asılı kalan

Vedalar bilirim gün batarken

Uğur saydığım gülüşlerin gözyaşlarıyla solarken

Vedalar bilirim gün batarken

Bir sahilde yalnızlığı ağlara takılan

Yalnızlığın bile haram olduğu

Hatıralarına seranat yapan biçareleri bilirim

....

Fotoğraf: Uğur Başaran

[turklazcom]

ARDEŞEN'DE DAMATTAN GELİNE TULUMLA SERANAT

Rize’nin Ardeşen ilçesinde düğünde Ardeşen Beyazkaya köyünden damat Ahmet Şahinkovan gelin Necmiye Şahinkovan’a  tulum eşliğinde horonda seranat yaptı.

[kesimosblog]

HAYDİ VER ELİNİ

Duydukki ellerinde ölüm varmış

Yanlız gitmene izin veremem sevdiğim

Gel ver elini

Bu dünyada hayatı paylaşamadık

Mesela akşam güneşinin dağların arkasına gizlenişini

Yastığa bir baş koymayı ve kap karanliğin kuşların sesi eşliğinde

Güneşe yanamadık sevdiğim

Gel ver elini

Ölümü paylaşalım seninle

Bir ölürsek

Kimse demez bu kız bunamı kaldı diye

Seranat düzenler nasılda sevmişler diye

Haydi ver elini sevdiğim

Haydi ver elini paylaşalım ölümü

Ölüm varmış ellerinde

Ben o ölümü senin elinden, şerbet diye içmezmiyim

Gülüm

___Ziya Keskin___

[meryemaksoy]

Oysa her akşam balkona çıkan kadın intaar etmeyi düşünüyordu. Aşsagida kadına Seranat yapan adam kendisi için çıktığını sanırdı

[bahcesigonul]

Aynaya bak gör kendini... Göremiyorsan kendini aradan kaldırmalısın benliğini. Benlik koca bir dağdır dağın ardını şu baş gözüyle göremezsin. Eğil yerde olsun gözün... Gönlünü yükselt yarda olsun gönlün. Peki yarin kim senin? Bunca yarin arasında yarmi bulunur? Tövbelere gelesin, tövbe edesin. Gönülde tövbe eder bilmezmisin? Şu dünyada ki yarlar uğruna göremedin yarini. Derviş söyle bakalım o vakit yarin seni nasıl bulsun? Aramadığının peşinde değilsin ki aranasın. Düğümlenmiştir gönül çözesin. Dikkat et koparmayasın. Sevgilinin bağçesinde gülleri koparmazlar. Gül yetiştirilir, gül koklanır lakin güller koparılmaz. Gül bağında sessiz dururmu bülbül. Elbet ötecek yarin ismini zikredecek. Sevdasını seranat edecek. ‘‘a‘’Aşık bülbülüdemi görmezsin? Daima nefsim nefsim dersin.

Bahçesigönül