arzuberkcom - Tumblr blog

[arzuberkcom]

“Elinden gelenin en iyisi bu mu?”

Bu aralar “bu tarz iletişim” ile sıkıntım var. Bedenim, ruhum, aklım da alarmlar çalıyor. Elinden gelenin en iyisi gerçekten bu mu, diye sorasım geliyor. Sonra duruyorum. Duruyorum durmasına da sonradan oluyor olanlar 😊 Hani şu; sağa sola emirler yağdıran, herkesin sözünü kesen, rol belirleyip, rol kesenler. Ben olmazsam (!), veya hani o telefonu benden aldığım diye bir de hatırlamadığın için…

[arzuberkcom]

Pusulamızı Sevgiye Çevirdim...

Ne muazzam bir haftaydı. Ne kadar öğretici. Bütün duyguları deneyimlediğimiz, sıkça dibe vurup, öfkelendiğimiz. Canımız acıdı çokça. Çaresizlik, hüzün yoldaş oldu çoğumuza. “Acı hissediyorsan, canlısın. Başka birilerinin acısını duyumsayabiliyorsan, insansın.” Demiş Tolstoy / İnsan Neyle Yaşar Kimimiz enkaz başında yardım etmeye çalışırken gözümüzün önünde giden canlara şahitlik etti. Kimimiz…

[arzuberkcom]

Oluş…

Hiç maskesiz oldunuz mu? Olduğunuz gibi Saf duru Ne düşünür kaygısı olmadan Beğenir mi, sever mi, hoşlanır mı, Soruları olmadan Hayallerinizi paylaştınız mı hiç? O da olur mu canım nereden çıktı denmeden sadece heyecanını paylaştınız mı hiç? Ya da Hayal kurdunuz mu hiç? Korkularınızı kaygılarınızı açık açık anlattınız mı hiç ? Çocuk oldunuz mu hiç? Kendine gel koca kadınsın koca adamsın…

[arzuberkcom]

Hayatını çizmek- Üstünü mü? Altını mı?

Hayatını çizmek- Üstünü mü? Altını mı?

Başlık ilk önüme düştüğünde biraz telaş yapmadım desem yalan olur. Nasıl akar diye düşündüm günlerce. Demlendim de diyebiliriz. İlginç durumlar deneyimledim. Kırılma noktaları! Duyguların iniş çıkışı, sınırlarımın ihlali, ki bu benim sorumluluğumdu, manipülasyona karşı farkındalık, direnç, esneklik, bırakmak, vs. vs. Sıkı bir düzeltme programı geldi anlayacağınız. “Aha” dediğim onca farkındalık…

[arzuberkcom]

Zihnimdeki Karıncalar...

Zihnimdeki Karıncalar…

Size de olur mu? Hiç susmayan bir zihin! Bıdı bıdı bıdı durmadan konuşan. Biraz sakinleyeyim denize bakayım desen yok. Muazzam bir manzara vardır. Balıkçıllar dalıp çıkar, uzaktan teknelerin motor sesleri, yol kenarında işportacılar; kimi mısır, kimi çiğdem, kimi balon, kimi uçurtma satar. Mevsimine göre kestane gelir. Mis gibi de kokar içiniz ısınır. Daire çizmiş bir gurup insan sohbet edip…

[arzuberkcom]

Özlemek

Maskesiz olduğumuz kişiyedir özlemÖyle içinden geldiği gibi sohbettir özlemBu da konuşulur mu samimiyetidir özlemGizemdir, şeffaftır, samimidirEğlencedir, keşiftir, meraktır, oyundur, paylaşmaktır özlemHayal kurmaktır, sarıp sarmalamaktırÖzendir, niyettir özlemKalbin kabulüdürİmza : ben Ekim 2022, İzmir

[arzuberkcom]

Kavuşmak...

Kavuşmak…

Gökyüzünde süzülüp yuvaya konmak misali Göç etmek gibi mesela Leyleklerin yolculuğu gibi, sadece onlar vardığında değil, Onların geldiğini görenlerin de çoşkusudur kavuşmak Her bahar kırlangıçları beklemektir Ağacın dalındaki meyvesidir 18 yaşını ya da 21 yaşını bekleyen bir gencin heyecanıdır Uzun zamandır görmediğin sevdiğine, sevdiceğine kavuşmaktır Hayalini kurduğun rüyanın gerçek…

[arzuberkcom]

Kalbim

Nasıl da pır pırsınAklın baştan gittiğindeGözün görmediğindeKulağın duymadığındaDilin sustuğundaBir ben var benden içeri dediği gibi ozanınBir sen söyler bir sen anlarsınNasıl da Coşar yüreğinDans eder adetaElinden tutup koşarcasınaAnlattığın, anladığın, anlaşıldığınYeni bir dil öğrenen çocuğun merakı ileBiraz muzur, biraz yaramaz, biraz oyuncuKalp bu işteDuymak için durmak gerek diyorlarDurdum…

[arzuberkcom]

Tüketiyoruz… Tükeniyoruz…

Kendini, hayatı, maddeyi, sevgiyi, zamanı… Neden bu kadar çok tüketiyoruz sahi? Haz ve arzu mu? Sahip olmak mı? Maymun iştahlılık mı? Hiç mi bir kıymeti yok? Kullan at gibi geliyor bazen yaşadıklarım, yaşananlar! Mana nerede o zaman? Tüketmek’in sözlük anlamına baktığımızda ilk karşımıza çıkan “kullanarak bitirmek, hepsini harcamak”. Mecazi taraftan bakınca; yok etmek, bırakmak “Sabrını…

[arzuberkcom]

Açık kapılar...

İşte öyle bir şey isimli paylaşımda size bir masal’dan bahsetmiş ve Sevgili Madre Sarita’ya şükranlarımı sunmuştum. Temmuz ayında “sınırlarımı ve alanımı koruma ve iyi (!) niyet ile ilgili bir deneyim yaşadım. Ve benden kendim de dahil kimsenin beklemediği bir davranış sergiledim. Hatta beni tanıyan herkes “Arzu, sen mutlaka başka bir yol bulurdun ve hatta bulursun da! Neden böyle bir reaksiyon…

[arzuberkcom]

İşte öyle bir şey, işte öyle bir Temmuz!

İşte öyle bir şey, işte öyle bir Temmuz!

İşte öyle birşey, İşte öyle bir Temmuz! Çok değişikti gerçekten nasıl da dolu dolu geçti. Ne öğretiler, ne farkındalıklar…  Şapka çıkartacak cinstendi. Temmuz benim anne’liğe adım attığım 21nci yılımdı. Oğlumun canımdan bir parçanın ve annelikteki benim 21 yıllık yolculuğu. Her nefesimde şükrettiğim. Ailenin, birlikteliğin, coşkunun, neşenin, çocuksuluğun, yetişkinliğin an’ları… en kıymetli…

[arzuberkcom]

En son ne zaman kayboldunuz?

En son ne zaman kayboldunuz?

Kaybolmak, yitmek, görünür olmaktan çıkmak, görünmez olmak. İster fiziken, ister ruhen bazen yitip gideriz. Kayboluruz. Önümüzde gidecek yollar vardır haliyle ancak o yitlikte ne yolu görür göz, ne de o yolda yürür beden. Benim kayboluşum kırklı yaşlarıma denk geliyor. Ruhen ve bedenen. O kadar çok gelecek baskısı ve yükü varmış ki omuzlarımda. Kariyer, iş, anne olmak, eş olmak. En çok da…

[arzuberkcom]

Herşeye Rağmen…

Değişimlere direnmek yerine, teslim olmak. Bırak hayat sana rağmen değil, seninle beraber aksın. “Düzenim bozulur, hayatımın altı üstüne gelir” diye endişe etme. Nereden biliyorsun hayatın altının üstünden daha iyi olmayacağını? Bir çoğunuz Şems-i Tebrizi’nin bu sözünü bilirsiniz. Değişime direnmek yerine teslim olmak. Zaten olması gereken olmuyor mu? O zaman neden bu oldurma çabamız?…

[arzuberkcom]

Sihirli Değnek

Hayat bazen öyle bir girdabın içine alıyor ki zihni, kalbi, bedeni kontrolden çıkıyorsun. Hep bir zorunluluklar, hep bir şeylere, bir yerlere yetişme telaşı. Kalpte hep fazladan atmalar. Araya uzun zamandır göremediklerini sıkıştırma gayreti. Aslında o sıkıştırmalar, biraz kendine alan açıp, özgürleşme ihtiyacı. O molalar da olmasa nasıl dayanılır ki! Hoş bazen o alandan, molalardan bile…

[arzuberkcom]

Dokuz ay oldu bugün… Oysa değil dokuz ay, dokuz saat, dokuz gün nasıl dayanılır demiştim. Oluyormuş. Özledim çok. Bugün denk geldi; gün kemeraltında başladı. Dolaştım biraz. Özellikle erken gittim. Kahve içtim Kızlar ağasında. Senin camiden çıkışını beklediğim kahve de bir çay içtim. Tüm esnaf öğle yemeğine hazırlık telaşındaydı. Kimi masalardaki peçeteleri koyun çocuklar diye koşturuyor, kimi ocak yakma telaşında yeni güne hazırlanıyordu. Babamla çiçek aldığınız amcaya yanaştım, sonra konuşamadan uzaklaştım. Ama birkaç esnafa uğradım. Sabah siftahlarını bıraktım. İtiraf edeyim, arka sokaklara adımlarım henüz gitmedi. Hani demiştin ya; babansız Kemeraltı’nın eski tadı yok diye. Bugün ben de tat alamadım. Daha zaman var biliyorum yeniden o sokaklarda dolaşmak için… Dokuz ay oldu annecim… Her ne kadar bazen tuhaf gelse de işaretlerinizi görebiliyorum. İyi ki diyorum çokça. İyi ki; ahlaklı olmayı öğretmişsiniz bize. Malın mülkün geçiciliğini, maddeden çok mananın anlamını öğretmişsiniz. Merhametli olmayı, hoşgörülü olmayı. Bu aralar konuşmalarımdan dökülen çokca sözcük sana ait çıkıyor. Sonradan fark ediyorum. Ay aynı annem gibi oldum deyim gülüveriyorum. Elim hala ara ara iş çıkışı gidiveriyor telefona. Anlatayım istiyorum neler olup bittiğini. Dinleyeyim istiyorum sende olan biteni. Özledim işte… 🙏🏻❤️🧚‍♂️🐬 https://www.instagram.com/p/CZhwwWbMhXUUsFiHZa0xFyCLnCPreYqR_At5kw0/?utm_medium=tumblr

[arzuberkcom]

Nefes alabilmek 🧚‍♂️ Görebilmek 🎈 Kıymet bilmek 🐬 Kıymet görmek☺️ Duyabilmek 😉 Hissedebilmek 🪄 Şükredebilmek ❤️ #aklımengüzelhediye #kalbimsanateşekkürederim https://www.instagram.com/arzuberk45/p/CYwBShgMAeN/?utm_medium=tumblr

[arzuberkcom]

Covid, Delta, Omicron vesaire vesaire… 2020 ve 2021’i pas geçip 2022’ye Omicron ile merhaba dedim. O güne kadar çok dikkat ettim. Özen gösterdim. Hatta bu virüsten annemi ebediyete yolcu etmeme rağmen gereken önlemi aldım sadece, abartmadan, paranoyaklaşmadan. Ama olacağı varsa gelir bulur derler ya… Oluyor. Ve gelip sizi buluyor. Ne çok kolay geçti ne de çok zor. Çok zor’un ne olduğunu ailece deneyimledik. Arkadaşlarım ve yaşananlar zor’u tecrübe ettirdi. Kolay değildi çünkü virüs’ün kendisinden ziyade; koruma iç güdüsüyle olduğuna eminim; “korkma emi, sakın endişelenme, kaygılanma” yaklaşımlarını yönetmek daha zor geldi bana. Tamam kronik geçmişimiz bu konuda çok iç açıcı değil ama aşıların faydasını da yadsımamak gerektiğinin en güzel örneğiydi bence. Koku, tad, öksürük gibi kayıplarım olmadı şükür. Pazartesi akşamı öğrendiğim “pozitif” test çıktı sonrası geçen dört gün kayıp mesela. Bugün Cuma dediler! Nasıl yani oldum. Aradaki dört gün nasıl geçti hiçbir fikrim yok. Gece gündüz, öğlen, saatler hepsi uçtu. Konuşamamak ve konuşurken nefessiz kalmak benim gibi konuşkan biri için değişik bir tecrübe oldu. Artık biraz sus ve dinle mi dedi acep 😊 En büyük özgürlüğüm 4 duvar arasına kapanmamış ve birilerine bulaştırma riskini bertaraf etmiş olmamdı. Vermek ve paylaşmak konusunda oldukça cömert olan benim almak ve istemek konusunda ne kadar tutuk olduğumu görmek çok şaşırttı beni. Verirken mutlu olan, coşan ben alırken çok zorlandım. Diğer taraftan sanki “eee yeter senin isteyeceğin yok, biz yolluyoruz hadi bakalım gör şimdi” misali güzel de bir ders verdi. İtiraf ediyorum çok güzel bir duyguymuş. Her birine minnettarım. Bu yolculukta yanımda olduğunuz için… Ne kadar güzel yürekli ailem, dostlarım, arkadaşlarım, komşularım varmış 😊 her birinize kocaman İYİ Kİ… Sabah kapı kolunda bulduğum bir poşet c vitamini torbası, bir tencere çorba yanı moral çantası, abla pişisi, geçtiğimiz günlerde senin canın pide çekiyordu diye eve pide gönderen canım ve niceleri… Hatta bir ara “Sibel’im; bugün yarın yiyecek var sen Cuma getir” demişliğim de var. Omicron’un yan etkisi diyelim. Devamı yorumlarda 😉🧚‍♂️🐬 (at Urla Çeşme Altı Sahilinde) https://www.instagram.com/p/CYgqTzRs99V/?utm_medium=tumblr