#tekli

[forcesung]

“Do it!” Anakin snapped.

Her face fell, and even the older Tahiri began to radiate surprise and dismay into the Force. Anakin’s tone softened almost as soon as he had spoken. “You need…to help Tekli. I’ll be along.”

Even through a pressure suit’s auditory sensors, Anakin’s voice sounded weak and anguished, and it was clear that he had known even then he was about to die. A growing tightness began to form in Jacen’s throat, and he was surprised at the effort of will required to make it go away. Jacen had loved his brother—and apparently still did—but he could not let his emotions draw him into the past. As he had warned Tahiri, any reaction at all would make them easier to see, and if the other strike team survivors suddenly started to recall a pair of blurry, pressure-suited apparitions at the battle, someone might realize he had flow-walked here with Tahiri—and that would make her useless to him.

—Legacy of the Force: Inferno, Troy Denning

[magazinxhaberler]

Ömür Gedik'ten yeni ve iddialı tekli İs ve Duman

Ömür Gedik'ten yeni ve iddialı tekli İs ve Duman

Şarkıcı ve söz yazarı Ömür Gedik, “İs ve Duman” adlı yeni şarkısını ve klibini müzikseverlerle buluşturdu. DMC ve Tayga Prodüksiyon ortaklığında yayınlanan şarkının sözleri Ömür Gedik’e, bestesi ve aranjesi ise Cenk Kandıralı’ya ait. Üsküdar’da 360 derece boğaz manzaralı A11Bosphorus’da çekilen klibin yönetmenliğini ise belgesel ve kısa filmleriyle tanınan ödüllü yönetmen Seyithan Kartal üstlendi. Klip, şarkının sözleriyle paralel olarak zamansız bir ayrılığın derinleştirdiği özlem ve hüzün dolu bir aşk hikayesini metaforlarla anlatıyor. “İs ve Duman”, duygu yüklü melodisi ve etkileyici sözleriyle dinleyicileri derinden etkileyecek bir şarkı. Ömür Gedik’in güçlü yorumu ve Seyithan Kartal’ın yaratıcı bakış açısıyla birleşen klip de şarkının etkisini artırıyor. Kamil Hızer / Magazinname.com Instagram: @kamilhizer Magazin X Haberler : Magazin Read the full article

[cerealandchoccymilk]

my mom loved this doodle so much she begged me to clean it up so she could use it as an icon. feel free to use if you want (??)

[onlytiktoks]

@taeclys @a-captions-blog

[angrelysimpping]

Misread

Written June 6, 2024

Shout out to the talented, sweet, n hampsom 💜@inkyquince 💜 for the amazing vtm game and who made Tekli and Luka (and Ifan)

Contents: child death; death; mentioned spiders; mentioned moths; memory problems; memory loss; disassociation; suicidal ideation

Words: 1112

He thought they died.

For one horrifying second in Adalina’s room, Andrezj had thought that his family had died. Ripped apart, drained dry by a rampaging kindred. 

Sure, he knew his family had long since passed on. He was over 200 years old, of course they’d been laid to rest by now. But, he always thought of them, of the life they might have led.

Rzepicha, his sweet Rzepka. Bright and curious, born of the sun and earth. Did she ever get to execute her dream? Or anything close? The impossibly wide gardens that could feed whole villages with endless produce, the trees bending their boughs heavy with fruit and vegetables free for taking? The patches of thick flowers and herbs, heady aromas that would’ve made her father’s head delightfully dizzy? 

Would she still scream, even as an adult, if Mir approached her with a spider in his cupped palms, nearly climbing Andrezj to get away from her little brother? Would she have still come to him for safety, even as she grew older? Or would she start preferring her mother? Or no one at all? Keep to herself, little secrets and wishes? He hoped not, that she always had someone to confide in. Someone to help her.

Did…did she learn to braid her own hair? The thick, chestnut brown hair that she so clearly got from her mother, that Andrezj had always done for her. He’d learned how to weave hair into a loose sleeping braid just for his dear Rzepka. If she had cut everyone off, would she have figured it out? Did she still even braid her hair every night? Would she hum as she twisted her hair into shape? The same song he used to hum to her? The same one his own mother would hum as she got ready for the night? 

Did she hum it for her own children?

Did she get married? Had his daughter married? Had children of his own? Had he been a grandfather at some point in time?

And not just her, but Mir too.

Little Mir, only six and somehow ready for the whole world. His son of stars and winds. 

Rzepicha had been nine. She’d blushed as she ran about the garden to pick flowers for a neighbor kid she was so obviously infatuated with that it made his face hurt from smiling so much. Mir was still so young, it was hard to picture him as a man, a father.

Andrezj’s own eyes would look up at him from his child’s face, a seriousness in them that sometimes unsettled him, worried him. That worry would melt as Mir’s eyes would alight with wonder as he gazed upon any insect he could find. 

Did Mir carry that love for insects into his adult life? After he left, did he still catch moths with Rzepka, the two huddling close like conspirators to admire their small, fuzzy finds?

Ready to take everything the world gave him, yet he’d throw a fit if his hair was left wet for too long. Even now the thought made him smile, his son clambering into his lab and demanding his father dry his freshly washed hair. Hair the color of wheat, fine and thin. Like Andrezj’s own father. And he’d laugh, say yes little king, and help rid his son of the sensation he so hated. 

Had he grown to tolerate that? When had he grown out of his other routines? How long had Polina had to sing him to sleep? 

And Polina. He still can’t see her face, not clearly. He can remember her voice, her scent, her touch. He’d always hoped she’d forgive him for leaving. That she could find happiness after what the world did to them. Did she find someone else to love? He hoped so. She deserved to be loved, cherished. 

So when he read those letters, read that his family had been attacked, that he’d died trying to protect them and ghouled as a result, he had read it as their death. A gruesome, violent death. Of his children witnessing the death of their parents before being ripped limb from limb. Of Polina having to see her children’s lives snuffed out, knowing he’d already been taken too. Of too many horrible situations, soul scarring monstrosities, that he shut down. He’d stopped. 

All this time, he’d known he’d been taken from his family, but he always got to day dream, to wish them a long, happy life. Lives rich with wonder and love and warmth. A life that, for a moment, had shattered before his very eyes. 

So he’d trudged back to his room, not even flinching when gunshots were heard in the distance. In all honesty, he couldn’t even remember it. Not like his other forgotten memories, moments he infuriatingly knew were missing. No, a deadening numbness, everything muffled and surreal. Moving with limbs stuffed with cotton. He’d kept going to his room. 

To Luka.

Luka. Sweetness personified. He didn’t deserve Luka. Not with all that he’d done, all that he was willing to do.

And then to find out.

Tekli had taken him from his family, yes, but to keep him alive. To keep him from dying in front of his children, in front of his love. She’d given him years, a century, of happiness. Of bliss he never thought he’d ever experience again.

Until she left.

She’d discarded him like trash. Or, it felt like she had. The way Ifan had talked, written, it seemed she wasn’t acting normally. That she disappeared from them all, not just him. Something was wrong. He could feel it in his marrow. 

He’d been ready to kill her, only to learn one of his deepest fears was well founded. If he had killed Tekli, he would have never been able to forgive himself. Death would have been too great a mercy for what he’d done. 

But, he hadn’t committed that sin. 

Ifan. Ifan had stopped him, though the kindred didn’t know it. Ifan, who Andrezj had snapped at, had let his emotions get the better of him. The whiplash of thinking his family slaughtered to learning that not only had they survived but he got to say goodbye? That this whole time he thought they thought he abandoned him, but that he actually got to kiss each of them farewell? That Tekli had been a- his savior? A goddess? A being that he could only ever be indebted to? 

He had truly killed the messenger, taking his erratically changing emotions out on Ifan. 

Maybe he’ll get to apologize. He can only hope. After all, they’ll probably all die on this godforsaken boat. 

[gozlerimdekiparilti]

Bugün çok huzurlu kadir gecesi gibi...

[internetkovboyu]

Makyaj yapip disari ciktim ama kendimi boyle hissediyorum

[harepare]

abi suan evin icine kamera yerlestirseniz o kadar komik ve garip ki her sey

[pirlantahaberleri]

Tekli Pırlantalı Alyans / Thales Pırlanta

Bu özel teklifle sunulan pırlantalı alyans, 0,05 karat F rengi pırlantayla dikkat çeker. F rengi, ekstra beyaz olarak bilinen ve pırlantanın ışığını mükemmel bir şekilde yansıtan nadir bir tonudur. Pırlantanın berraklığı SI seviyesinde olup, göz kamaştırıcı bir netlik ve parlaklık sunar. Ortalama alyans ağırlığı 5,50 gramdır ve bu, seçilen ölçüye göre %5 oranında değişebilir. İsteğe bağlı olarak farklı altın renklerinde üretilebilen bu alyans, 14 ayar altın kullanılarak hazırlanır ve hem estetik hem de dayanıklılık açısından üstün bir seçenektir.

Altın Alyansın Rengini Değiştirebilir miyim?

Evet, bu alyans modelinde altın rengini kişisel zevkinize göre özelleştirebilirsiniz. Sarı altın, beyaz altın ve rose altın gibi çeşitli seçenekler arasından dilediğinizi seçerek alyansınızı tamamen size özel hale getirebilirsiniz. Bu özelleştirme, alyansınızı kişisel stilinize uygun bir şekilde tasarlamanıza olanak tanır ve her zaman modaya uygun kalmanızı sağlar.

Alyans ve Tektaş Hangi Ele Takılır?

Geleneksel olarak, alyans sol elin dördüncü parmağına takılır. Bu gelenek, sol elin dördüncü parmağından kalbe giden bir damar olduğuna dair eski bir inanca dayanır. Tektaş yüzükler de genellikle nişan yüzüğü olarak sol elin aynı parmağına takılır. Ancak, bu uygulama kültürden kültüre değişebilir ve bazı bölgelerde sağ el kullanımı da yaygındır.

Alyansın İçine Ne Yazılır?

Alyansın içine genellikle çiftlerin isimleri, evlilik tarihi veya kişisel bir mesaj kazınır. Bu özelleştirme, alyansınıza özel bir anlam katmanın yanı sıra, aşkınızı ve bağlılığınızı simgeleyen bir hatıra oluşturur. Popüler seçenekler arasında düğün tarihi ve baş harfler, romantik bir alıntı veya özel bir söz bulunur. Bu kişiselleştirme, alyansınızı yalnızca sizin için değerli kılar.

Hayalinizdeki pırlantalı alyansı bulmak için, çeşitli modellerimiz arasından seçim yapın. Özel indirimler, kişiselleştirme seçenekleri ve daha fazlası için Alyans Modelleri sayfamızı ziyaret edin. İdeal alyansınızı keşfetmek için şimdi koleksiyonumuzu inceleyin ve bu özel anı unutulmaz kılın!

Kaynakça: https://www.thalespirlanta.com/tekli-alyans

[gamookulmobilyalari]

https://www.gamookulmobilyalari.com.tr/kategori/egitim-donanimlari/okul-sirasi

[cerealandchoccymilk]

the binder i got today is slightly too big but i just returned the one that was a size below (too small it hurt) 0 dead 1 injured. its...fine,

[forumda]

İstanbulprof - Mega+

Profesyonel Endüstriyel Mutfak

Profesyonel mutfak Ankara deyince işletmelere hizmet eden ticari amaç taşıyan mutfak düşünülmektedir. Son teknoloji ile oluşturulmuş profesyonel mutfaklar çok sayıda personele hizmet edecek şekilde konumlandırılır. Kurumsal firmanın beklentisine, ihtiyacına, öğün sayısına, çeşidine ve miktarına göre şekillendirilebilir. Endüstriyel mutfak ekipmanları söz konusu olunca çok sayıda araç ve gereçten bahsetmek mümkündür. Kurumun ilgisi, ihtiyacı, beklentisi, öğün sayısı ve miktarı gibi geniş bir dağılımdan bahsetmek mümkündür. Firmanın seçimine göre tekli veya çoklu seçimler mümkündür. Endüstriyel mutfak malzemeleri yemeğin hazırlık aşaması, pişirme aşaması ve servis aşaması olarak üç bölüme ayrılır. Aşçı veya aşçı yardımcısı ilk mutfağa girip ön hazırlık yapmak istediğinde elinde bulunması gereken malzemelerdir. İlk olarak kesme, biçme, dövme, kıyma, parçalama, karıştırma işlevi gören araç ve gereçleri saymak mümkündür.

Ankara endüstriyel mutfak profesyonel ve kaliteli hizmet sunmaktadır. Endüstriyel mutfak ürünleri bir mutfağı endüstriyel mutfak yapan öğedir. Mutfak tezgahı ve bataryası her endüstriyel mutfak kurulumu için en temel iki elemandır. Endüstriyel mutfak makineleri deyince kültürümüzde önemli bir yeri olan et için öncelikle kesme aleti, kıyma aleti/makinesi, dövme aleti, ezme aleti önem arz etmektedir. Mutfak servis arabası mutfak içinde veya depoda kullanılan çok işlevsel bir üründür. Ayrıca günlük hayatımızda olduğu kadar endüstriyel mutfak hizmetinde de önemli bir yer tutan set üstü ocak, ekmek kızartma makinesi, patates kızartma makinesi, büyük kaynatma kazanları, geniş ızgaralar, çok yemek pişirebilme kapasitesiyle fırınlar mutfağın olmazsa olmazlarıdır. Endüstriyel mutfak gereçleri fiyatları cep dostu fiyatlarla yanınızda olmaya devam edecek.

[angrelysimpping]

The Obligatory Jerk Off Fic

Written Jan 30, 2024

Shout out to the talented, sweet, n hampsom 💜@inkyquince 💜 for the amazing vtm game and who made Tekli

Contents: angst v_v; solo male masturbation; memory loss; gradual memory loss; unreliable narrator; intrusive thoughts/memories

Words: 787

It's an itch under his skin. Andrzej is used to the side effects of what he is, of what he was forced to become. Yet that damn itch; bugs under his skin, static in his mouth, heat scorching his bones. The increased sex drive that he used to laugh about, used to get lovingly teased over. 

Those lighter times were long gone, and now he has nothing better to do than try to rid himself of the infuriating need for release.

And of course he has to take matters into his own hands, literally. 

He’s already hard, already leaking precum as he frees himself from his trousers. Leaning back in his favorite seat in front of the fire, he lets his head fall back, eyes closed, as he slowly starts to work himself. 

No luck in picking anyone up tonight. No warm body to lay against him. No laughter or lingering touches. Alone. Always alone in the end.

At least he had his memories. Pretty ladies, handsome men. Handsome ladies, pretty men. Fingers ghosting over his neck, soft skin pressed to his chest, thighs locked around his hips. Easy thoughts to call up, to relive. Pre coating his palm, each stroke bringing him closer to his end. 

Quick, efficient. It won’t be a satisfactory finish, but that doesn't matter too much. As long as the need is quelled.

Yet, it’s taking longer than he’d really like. 

More, then. Different.

His legs hiked up over thin shoulders, knees up against his chest, heavy breath in his ear. His face pressed to thigh, fingers threaded through his hair, tongue coated in thick, salty cum. The ghost of every lover he’s ever taken, their moans bouncing through his head. 

Better, but-

Lips gliding over his pulse point. 

No. 

Soft, fuzzy hair grazing his cheek, a nose pressed to the crook of his neck and inhaling deep. 

Not her. 

Long, thin fingers wrapping around his shaft. Dark, soulful eyes gazing into his, all his thoughts, his soul, swallowed whole with a single glance. 

But the thoughts continue - he can’t pull back. Can’t stop the tightening in his balls. Can’t stop his heart speeding up, beating erratically in his chest - his ears. 

“Rezj.” Her soft voice, almost a sigh as she presses close. Her groin slotted perfectly against the joint of his hip, free hand tracing the column of his throat. 

Anything else. Anyone else. 

The men in dark alleys. His fingers filling their mouths to keep them from being too loud as they pressed back against him, met his every thrust. The ones who pressed him to hard surfaces, all harsh movement and bitter laughs.

Lavender and patchouli wafting through the air, tang of copper snaking underneath. Fingers threading through soft brown locks, pulling his head back. Scalp burning, cock twitching. 

The women in dim light. The ones who pushed him back into bed, giggling while crawling on top. Some of them sliding between his legs, hands cupping the back of his knees. A soft squeeze before dragging them up. Others pressed into soft beds under him. 

“Little flirt,” she murmurs against his throat. Panic for a moment, racing up his spine - spread through his veins. Wiped away as she laughs. Silver bells, sleigh bells. Golden, mellow, wedding bells.  “Saw you out there. They all love you, hm?” Dark eyes meet his mismatched one. Endless. Lithe body, sharp angles, weightless on top of his. So different from…from…

Polina. Polina. Laughing, singing, smiling. Melodic voice wrapping around his throat, pulling him closer. Never close enough. Her warmth, all encompassing. Her scent, freshly baked bread and rosemary. Her hands, strong and sure and pulling him in for kiss after kiss. Soft body, angelic, perfect. Pushed playfully into bed - comforting, familiar weight as she straddled his waist. Leaning down over him. Thick chestnut hair falling down, around her face, around his face. Just them. The only two people in the whole world. 

“Mousy,” hummed softly in his ear. Tongue trailing up, tracing the curve of his jaw. Hand on his cock working faster, sinfully good. Far too good. Teeth scraping over his lips, tongue twisting into his mouth. Hips jerking up. Uncontrollable. Orgasam ripped from him, groan in the back of his throat, in her mouth. Cum splattering his stomach, painting her thigh, coating her palm. So much. Teeth catching her bottom lip, hand on her back pressing her even closer still. Don’t leave, never leave, stay forever.

His breathing is too harsh in his own ears, chest heaving as he comes down from his high. The afterglow only lasts a few seconds, curdled by his own disgust for himself. If his face is wet, he doesn't acknowledge it as he tucks himself away. 

[kisa-hikayeler]

Gavat Kocam

Kocam uzun zamandir yatakta ,beni siktirmek istediginden bahsediyordu , ilk baslarda hayir desemde içten içe çok hoşuma gidiyordu , sonralarda sevisirken , evet siktir beni orospu yap demeye basladim , bu sefer neredeyse cevremizdeki bütün erkekleri saymaya baslar oldu bu gece ali siksin seni baska gece hasan , baska bir sevismemizde mert , hepside tanidigimiz kimselerdi komsularimiz, arkadaslari gibi , artik bende gercekten baskalari ile birlikte olmayi ister olmustum , kocamin arkadaslarimdan bana ilgisi oldugunu dusundugum bir tanesine mavi boncuk dagitmaya basladim , ve artik kocam bilmesede arkadasinin koynundaydim , bi süre onunla sevistik sonrasinda grup yapmak istedigimi ve guvenebilecegi birileri olup olmadigini sordum , 2 arkadasindan bahsetti ve 3 erkegin arasinda kalmistim , gun boyunca dinlene dinlene siktiler beni fahişe gibi hissediyordum kendimi ama çok büyük zevk almistim , kocamin bu arkadasina kocamin yatak fntezilerimden de bahsetmistim , kocamin yaninda sikilmek istiyorum artik dedim once sen tek katil sonrada bu diger 2 arkadasla gelin dedim , kocama dedim evet istiyorum artık şu arkadasini bi gece bize çağır icelim kafamiz guzel olsun o engamede gruba gireriz dedim , olur dedi büyük bir mutluluk la , oysa karisi coktan orospu olmuştu, o gece kocamla birlikte siktiler beni , sonra zaten bizim evden cikmaz olmustu , kocam da bu durumdan çok memnundu , ben demeyi dusunurken kocam dedi benden once bir gün, toplu grup yapalim mi diye , meger bi arkadasina benden bahsetmis ve ona beni siktirmek istiyormus , once tekli olarak onu aldik aramiza sonraki gunlerde benim ayarttigim arkadasi kocam ve kocamin ayarladigi arkadasi 3 u gecti ustumden , benim ayarladigim arkadasina soyle 2 tane guvendigim biri var diye dedim , onlarla bulusup sikistigimiz evde ayarladik bu durumu ve artik 1 kocam 2 kocamin ayarladi 3 benim ayarladigim 4 ve 5 diger iki kisi de eklendi 5 erkek ve 1 ben vardim ,2 gün o evde kaldik o 2 gunde sikilmedik bi yerim kalmadi 5 dk bile temas olmayan zaman olmadi diye bilirim yemek yerken bile illa biri yanasir ya amimi yalar ya memelerimi emerdi , tuvalete gitsem agzimda illa birinin yarragi vardi , ben yeter artik desemde durmuyorlardi uyurken bile sikiyorlardi ,bu bana biraz fazla gelmisti sanki ama çok mutluydum fazla geldi diyorum ama sonralarda 10 kişinin arasinda kalsam mi diye bile hayaller kurdum , artik okadar kalabalik ypmasakta yedigim yareaklarin sayisini hatirlamiyorum , gavat kocacim sonunda beni azgin bir fahiseye dönüştürdü.

[hermes-0]

17. BÖLÜM

KARANLIK GÜÇLER

Merlin, kapıdan içeri girdiğinde, kulübenin içindeki sıcaklık ve huzur hemen hissediliyordu. Şöminenin yanındaki tekli koltuğa oturdu ve derin bir nefes aldı. T, Merlin’in yüzündeki yorgunluk ve bilgelik izlerini fark etti. Merlin, gözlerini şöminenin alevlerine dikerek konuşmaya başladı.

“S ve sen bu adadan gittiğinizde, adanın hayat enerjisi sönmüştü,” dedi Merlin, sesi hüzünlü ve derindi. “Sizler adanın kalbiydiniz. Siz gittikten sonra, ada halkı umudunu kaybetti ve karanlık günler başladı.”

Merlin, bir an duraksadı ve ardından devam etti. “Gölgelere saklanmamın sebebi, düşmanların beni bulup adanın son umudunu da yok etmelerinden korkmamdı. Geçen gece o ışık tekrar yandı. Geri döndüğünüzü anladım ve gölgelerin içinden çıktığımda S’yi esir aldıklarını gördüm. Onu kurtarmak için çabaladım ama artık çok yaşlandım, eskisi kadar güçlü değilim.”

Merlin, gözlerini T’ye çevirdi ve derin bir iç çekti. “Yıllar boyunca gölgelerde saklanarak, düşmanların planlarını bozmak ve halkı korumak için çalıştım. Ama artık gücüm tükeniyor. S’yi kurtarmak için senin yardımına ihtiyacım var. Senin cesaretin ve benim bilgeliğimle, birlikte bu karanlığı aydınlatabiliriz.”

T, Merlin’in sözlerinden derin bir etkiyle, “Merlin, seninle birlikte bu görevi üstleneceğim. S’yi kurtaracağız ve adayı eski parlak günlerine geri döndüreceğiz,” dedi.

Merlin, başını sallayarak, “Evet, T. Birlikte başaracağız,” dedi ve planlarını detaylandırmaya başladılar.

Merlin, Ehriman şehrinin sadece fiziksel engellerle değil, aynı zamanda karanlık büyüler ve yaratıklarla da korunduğunu açıkladı. “Ehriman, karanlık güçlerle dolu bir yer. Düşmanlar, büyülerle korunan geçitler ve yaratıklarla dolu zindanlar inşa ettiler. Bu yaratıklar, sadece karanlık büyülerle kontrol edilebilir ve çok tehlikelidir.”

Merlin, T’ye bazı büyülü eşyalar verdi. “Bu eşyalar, karanlık güçlere karşı korunmanı sağlayacak. Ayrıca, adanın eski haritalarını ve gizli geçitlerini de biliyorum. Bu bilgi, Ehriman’a gizlice girmemize yardımcı olacak.”

T, Merlin’in verdiği eşyaları dikkatle inceledi ve başını sallayarak, “Bu eşyalar ve bilgilerle, S’yi kurtarabiliriz. Ama dikkatli olmalıyız. Karanlık güçler, her an bizi bekliyor olabilir.”

Merlin, T’ye güvenle baktı. “Birlikte başaracağız, T. Karanlık güçlere karşı savaşacağız ve S’yi kurtaracağız.”

Merlin, T’ye derin bir sevgiyle baktı ve yumuşak bir sesle, “En büyük sihir, ikinizin sevgisi,” dedi. “Bu sevgi, karanlık güçlere karşı en güçlü silahımız olacak.”

Merlin, ardından derin bir nefes aldı ve şifreli bir şiir okumaya başladı:

Sevgiyle dolu kalpler, karanlığı aydınlatır,

Bir fedakarlık, ışığı sonsuza taşır.

Bir can, diğerini kurtarmak için feda edilir,

Sevgi, en büyük sihirdir, her şeyi yenebilir.

T, Merlin’in okuduğu şiiri dikkatle dinledi ve anlamını çözmeye çalıştı. Merlin, T’nin yüzündeki endişeyi fark ederek, “Bu şiir, sevginin gücünü ve fedakarlığın önemini anlatıyor. S’yi kurtarmak için büyük bir fedakarlık gerekebilir. Ama unutma, sevgi her zaman en güçlü sihirdir,” dedi.

T, Merlin’in sözlerinden derin bir etkiyle, “Anladım, Merlin. Sevgiyle ve cesaretle bu görevi üstleneceğim.