zeytinagaciningolgesinde

[zeytinagaciningolgesinde]

Savaşmak Öğretildi Bana

Duygular, bir savaşçının en derin sınavıdır.

Bazen insanın içindeki savaş hiç bitmez. Dış dünyanın kaosu dinince, sessizlik başlar. Ve o sessizlikte en gürültülü savaşı başlatırsın—kendinle.

Çünkü savaşmayı öğrendin. Savunmayı, saldırmayı, direnç göstermeyi… Ama kimse sana duygularla nasıl başa çıkacağını öğretmedi. Bu yüzden yalnız kaldığında, kime saldıracağını bilemezsin. Hedef dışarda değildir artık, içindedir.

İşte o zaman, en güçlü görünenin bile nasıl dağıldığını anlarsın. Çünkü duygular, bilgiyle değil, cesaretle yönetilir. Ama savaşçıya öğretilen, sadece hayatta kalmaktır. Hissetmek değil.

Tarihin en güçlü kadın figürlerinden biri olan Athena bile, bu savaşı kaybetmiştir. Savaşın tanrıçasıydı; akıl, strateji, güç… Herkes ona boyun eğerdi. Zeus bile onun karşısında susardı.

Ama bir gün, duygularına yenildi. Poseidon'un suçuydu ama faturasını Medusa’ya kesti. Medusa’yı lanetledi, sürgüne yolladı. Onu yılandaş bir canavara dönüştürdü. Çünkü duygularıyla baş edemedi. Çünkü Medusa, Athena’nın içindeki fırtınaya ayna tutuyordu.

Poseidon’a ne oldu? Hiçbir şey.

Athena affetti. Belki de gerçekten sevdiği içindi. Belki de aşk böyle bir şeydi: adaleti bile eğip büken bir duygu…

İçimizdeki savaş bazen dışarıdakilerden daha yıkıcı olabilir. Ve en büyük zafer, duygularımızla barıştığımızda kazanılır.

“Kendini tanıyan bir savaşçı, en güçlü düşman karşısında bile sarsılmaz.”

– Athena

[zeytinagaciningolgesinde]

Hep susmam beklendi... Gülmem, fazla parlamamam, sınırlar içinde kalmam... Ama ben Athena'yım. Savaşın, bilgeliğin ve direnişin kızıyım. Bu yazı zorla gölgede kalmak zorunda kalan ama parlamak isteyen tüm kızlar için.

Güçlü olmak bağırmak değildir her zaman. Bazen gözyaşını kendin silmek, bazen hayır diyebilmek, bazen istemese bile her şeyi arkasında bırakıp yeni bir deftere ilk kendini adını yazmaktır...

Bizi "fazla" bulanlara cevabım bu;

Fazlayım, parlağım, karışığım ama güçlüyüm ve haklıyım. Işığımızdan rahatsız oluyorsunuz diye biz sönmek zorunda değiliz, sönmeyeceğiz de. Bir gün tanrıçalar gibi yürüyeceğiz ve siz o gün ışığımızdan rahatsız olmayacaksınız, ışığımız dikkatinizi çekecek ve gözlerinizi kamaştıracak. İşte biz de o gün ışığımızdan sizi görmeyeceğiz bile.

Bu blog kendi hikayesini kendisi yazmak isteyen her kıza açıktır... Eğer sende artık kalkanını kaldırmak istiyorsan zeytin ağacının gölgesinde seni bekliyoruz...

Hoşgeldin.

"Athena'nın bir zamanlar zırhı yoktu ama aklı her zaman kesin bir kılıçtı..."

Athena;

Cesaret, bilgelikle birleştiğinde tanrıçalar doğar..