badatlove06 - Tumblr blog

[badatlove06]

Δεν είναι εύκολος άνθρωπος

Γι αυτό μην μπλέξεις μαζί της,

μην δένεσαι μαζί της, μην έρχεσαι κοντά της.

Δεν είναι εύκολος άνθρωπος

Δεν θα την καταλάβεις. Είναι δύσκολο να βρεις τι της συμβαίνει

Δεν είναι εύκολος άνθρωπος

Επειδή κανείς δεν την αγάπησε μαζί με το χάος της.

Όλοι την έδιωχναν εξαιτίας του.

Δεν είναι εύκολος άνθρωπος

Θα σου κρύψει όσα νιωθει αν καταλάβει ότι σου κάνουν κακό.

Δεν θα σου ξανά μιλήσει γι αυτά και θα απομακρυνθεί.

Δεν ΕΙΜΑΙ εύκολος άνθρωπος

Θα δεθώ μαζί σου πολύ εύκολα και θα σου κρύψω τα προβλήματα μου για να είσαι εσύ καλά.

Είμαι δύσκολος άνθρωπος

Γι αυτό εάν με αγαπήσεις, φρόντισε να είναι κρυφά.

Αγάπησε μέ με το χάος που μου τρώει την ψυχή.

Και τότε κι εγώ θα σου δώσω τα πάντα

Και δεν θα σε αφήσω να φύγεις ποτέ.

[badatlove06]

Maybe won't you take it back?

Say you were tryna make me laugh

And nothing has to change today

You didn't mean to say "I love you"

[badatlove06]

"Εγώ δεν τραγουδάω μπροστά σε κόσμο" τους έλεγα.

Και είχα ξεχάσει πόσο μου αρέσει η τέχνη. Πως δεν ζω χωρίς αυτήν.

Όλη μου η ζωή περιβάλλεται από τέχνη. Η μουσική, το πιάνο, η ζωγραφική, ο χορός. Πως να μην τραγουδήσω μπροστά στους άλλους;

Εκείνη την νύχτα ήμουν τόσο διαλυμένη μέσα μου. Και ήμουν μόλις 15. "Εφηβικος ερωτας" όπως τον αποκαλούν.

Όμως η τέχνη ήταν εκεί. Σηκώθηκα και για πρώτη φορά στην ζωή μου άρπαξα το μικρόφωνο. Και όλα μέσα μου ξανά έφτιαξαν.

Γιατί η τέχνη ήταν και είναι πάντα εκεί. Η μουσική ήταν και είναι πάντα εκεί για εμενα.

Σε όλους μας υπάρχει η τέχνη. Ακόμα κι όταν όλοι φεύγουν, ακομα κι όταν είσαι μόνος, ακομα κι όταν θέλεις να εκφραστείς, ακομα κι όταν σε αμφισβητούν

Δεν είναι αυτά για σένα. Οι μουσικοί είναι φτωχοί. Δεν θα τα καταφέρεις ποτέ.

Η μουσική ήταν πάντα εκεί για εμένα. Ήταν μέσα μου όταν εγώ δεν την έβλεπα. Όταν οι άλλοι την αμφισβητουσαν και την έδιωχναν, αυτήν ήταν εκεί.

Ζω και αναπνέω για την μουσική.

Και τώρα που είμαι 20 εύχομαι να γυρνούσα στα 15 και να μην έλεγα ποτέ "Δεν μπορώ να τραγουδήσω μπροστά σε κοσμο"

Για να έβλεπαν όλοι ξεκάθαρα τι είναι η μουσική για εμενα.

Και πως στην μουσική δεν υπάρχουν όρια.

[badatlove06]

Ναι αλλά η ομορφιά της σχολης μου>>>

Αγαπούσε τη φύση όπως το πρόβλημα τη λύση.

[badatlove06]

this>>>

The love language of annotating a book

[badatlove06]

In order to fall asleep,

I have to imagine your body wrapped around mine.

Spoon ladled into spoon till I can hear your breath.

I have to recite your name until you answer and we have a conversation.

Only then can my mind drift off to sleep.

-the sun and her flowers

[badatlove06]

Μισώ που δεν μπορώ να σε μισήσω

[badatlove06]

"Τα καλοκαίρια μας μικρά, και ατέλειωτοι χειμώνες"

[badatlove06]

Yeah but what happens when she doesn't want to see you cry in front of her anymore?

“Promise me not to hide yourself when you’re in pain, it’s unfair that we laughed together but you cried alone”

— Unknown

[badatlove06]

"Εγώ και εσύ τελειώσαμε"

Μα όσες φορές σε άκουσα να το λες

Άλλες τόσες ευκαιρίες δώσαμε.

@solmeister13 @marseaux

[badatlove06]

Ματώνουν οι σκέψεις

Σαν άλλον λατρέψεις

Αν άλλον στα μάτια κοιτάς

Τα χέρια μου κράτα

Μη φεύγεις, σταμάτα

Το τέλος δεν είναι για εμάς

[badatlove06]

Κάποτε...

[badatlove06]

ᴹᵃᵏⁱⁿᵍ ᵐᵉᵐᵒʳⁱᵉˢ ʷⁱᵗʰ ʸᵒᵘ:'⁾

[badatlove06]

Αυτή η πόλη μας έχει όλους στοιχειώσει.

Μας έχει στριμώξει για τα καλά σε μια γωνιά της

και μας χτύπα αλύπητα.

Σκέφτηκα να γράψω για σένα

κάτω από αυτόν τον ουρανό

Εκεί που οι σκέψεις ηρεμούν, εκεί που όλα είναι όμορφα.

Μα τι γράφεις για μια χαμένη αγάπη;

Για μια αγάπη που οι αδερφές ψυχές της αυτοπυροβολήθηκαν σε μια νύχτα;

Για μια αγάπη που πέθανε κρυφά σε αυτήν την πόλη

και εμείς δεν πήραμε χαμπάρι;

Ίσως εάν έγραφα για εμάς να ξανά ζωντάνευα την πόλη,

να ξανά έφερνα τις ψυχές μας στην ζωή...

ξέροντας πως άλλη αγάπη σαν την δική μας δεν υπάρχει

Αλλά επέλεξα να μας αφήσω σε άλλη μοίρα

σκοτώνοντας και εμένα εκείνη την νύχτα

γνωρίζοντας πολύ καλά πως κάνω λάθος.

[badatlove06]

Καθώς θα φεύγεις να μην ξεχνάς, μικρή

Αυτός που μένει σε αγάπησε πολύ.

[badatlove06]

Πόσο πολύ φοβάμαι μην ξεχάσω μια μέρα τον τρόπο που υπήρξαμε.

Πόσο φοβάμαι μην ξεχάσω τον τρόπο που μπλεκόντουσαν τα δάχτυλα σου στα μαλλιά μου ή το πόσο ταίριαζαν τα χείλη μου με τα δικά σου.

Πόσο φοβάμαι μην ξεχάσω τη ζεστασιά που ένιωθα στην αγκαλιά σου και τον τρόπο που έσκαγαν τα συναισθήματα μέσα μου σαν πυροτεχνήματα κάθε φορά που με κοίταζες πολλή ώρα στα μάτια.

Τον θυμό που με πλημμύριζε όταν τσακωνόμασταν και την εσωτερική διαμάχη που είχα για το αν ήθελα περισσότερο να σε παρατήσω ή να σε φιλήσω μέχρι να μη μπορώ να αναπνεύσω άλλο.

Πόσο φοβάμαι μην ξεχάσω το πόσο με ρήμαξες με την απουσία σου.

Και το πόσο με γέμιζες όταν ήσουν κοντά μου.

Πόσο μου έλειπες όταν ήσουν μακριά και πόσο πόναγε το σώμα μου από την επιθυμία μου να σε αγγίξω.

Πόσο φοβάμαι μην ξεχάσω μια μέρα το πόσο πολύ σε αγάπησα.

Και πόσο φοβάμαι μην ξεχάσω το πόσο πολύ με αγάπησες κι εσύ.

[badatlove06]

Το τελευταίο βράδυ

Το τελευταίο μας βράδυ

Εκείνο πριν σε αφήσω να φύγεις

Σου ψιθύρισα κρυφά πως εισαι το άλλο μου μισό

Και το εννοούσα

Εσύ με κοίταξες με τα όμορφα σου μάτια

Και με αγκάλιασες σφιχτά

Ακόμα νιώθω τα χέρια σου γύρω από το κορμί μου

Ακόμα μυρίζω το άρωμα σου γύρω από τα ρούχα μου

Ακόμα περιμένω να χτυπήσεις το κουδούνι

Ακόμα περιμένω να γυρίσω σπίτι και να σε βρω να με περιμένεις

Με μια τελευταία αγκαλιά ,

Ένα τελευταίο φιλί

Και ενα αύριο που φτιάχτηκε για να σε αποχαιρετήσω

Αναμένοντας μια ακόμη αγκαλιά

Ένα ακόμη φιλί

Και εκείνο το "Σε αγαπώ" που θα βάλει σε σειρά το μέσα μου.