dreamalittlebitofme-blog

[dreamalittlebitofme-blog]

My clip of the week #5: Andy Taylor “I Might Lie”

[dreamalittlebitofme-blog]

Real Life Vs Digital Life by Chris Crutchfield.

[dreamalittlebitofme-blog]

Greek Democracy

They easily say that there's no place for violence in democracy but they should know that democracy has been taken away from the Greek people. Let me remind you about real  Athenian democracy.

[dreamalittlebitofme-blog]

My clip of the week #4: Pantera “Cemetary Gates”

[dreamalittlebitofme-blog]

 Fighting fire with empty words While the banks get fat And the poor stay poor And the rich get richer Spreading the disease Everybody needs But no one wants to see The way society Keeps spreading the disease..

[dreamalittlebitofme-blog]

Click on the picture.

Shake your head.

Did you see John Lennon?

[dreamalittlebitofme-blog]

Stop Torturing Greece!

We want to cry but we don't know if we can afford it...

GIVE AN END TO THIS MADNESS NOW.

[dreamalittlebitofme-blog]

Δεν πάει άλλο ρε!

Γι' αυτούς που βιάζουν το πτώμα της πατρίδας μου δε μου μένει πλέον τίποτα να πω. Οι πουλημένες ψυχές τους έχουν προ πολλού ξεχάσει τι σημαίνουν οι λέξεις: ανθρωπιά, τιμή, αξιοπρέπεια! Σε μια χώρα που καθημερινά βουλιάζει και ο λαός της χάνει κάθε ελπίδα, σειρά έχει η εξέγερση. Δε μένει άλλη επιλογή. Ο απλός κόσμος δε φταίει γι' αυτά που γίνονται αλλά διαρκώς είναι ο μόνος που πληρώνει τη νύφη. The poor get poorer and the rich get richer. ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ. Δεν πάει άλλο ρε!

[dreamalittlebitofme-blog]

My clip of the week #3: Coldplay "Paradise"

[dreamalittlebitofme-blog]

White snowed London

[dreamalittlebitofme-blog]

Think better before you wish it snowed...

[dreamalittlebitofme-blog]

[dreamalittlebitofme-blog]

My Clip of the week #2: Snow Patrol - “Open your eyes”

[dreamalittlebitofme-blog]

Φιλία αλά FB

Στο FB συνδέθηκα το Δεκέμβρη του 2007. Όχι από τους πρώτους αλλά αρκετά πριν γίνει αυτό που βλέπουμε σήμερα. 

Από το FB ξέκοψα πριν 16 μέρες. Πράξη αντίστοιχη με θάνατο. Λύπες, στεναχώριες, αποχαιρετισμοί. Ξηγούμαι παρακάτω...

Η αρχική μου εντύπωση από το Facebook ήταν πολύ cool. Έχει πάρα πολλά θετικά, κυριότερα εκ των οποίων, κατά τη γνώμη μου:

Κρατάς επαφή με φίλους (που υπάρχουν στ' αλήθεια και τους ξέρεις).

Μιλάς online + τζάμπα.

Βρίσκεις ανθρώπους που κατά μεγάλη πιθανότητα μπορεί να μην ξαναέβλεπες ποτέ στη ζωή σου.

Γνωρίζεις φίλους φίλων + νέο κόσμο.

Μιλάς και φλερτάρεις πιο εκ του ασφαλούς, έχοντας μπροστά σου ένα keyboard.

Βάζεις το μάτι στην κλειδαρότρυπα και μαθαίνεις νέα + κουτσομπολεύεις.

Πουλάς μούρη, εφετζιλίκι.

Διαφημίζεις δουλειές, δράσεις, κάνεις γνωστές πρωτοβουλίες σου.

Γίνεσαι δωρεάν μέλος - συνδρομητής σε σελίδες ενημέρωσης και δράσεων.

Όλα αυτά αν ίσχυαν μόνα τους θα ήταν υπέροχα και το FB θα έδινε μόνο οφέλη σε κάθε χρήστη.

Ας δούμε τα κύρια αρνητικά που διαπίστωσα και με "τρέλαναν":

Μέσω του FB, οι φιλίες που προϋπήρχαν θεωρούνται δεδομένες και πολλές φορές δε νοιαζόμαστε να δούμε από κοντά ή να έχουμε αμεσότερες επαφές με τους φίλους μας. Αρκούμαστε στα like και σε μια επίσκεψη στο profile τους. Αυτό οδηγεί σε άμεση ή έμμεση αποξένωση και αντικοινωνικότητα. Για μένα είναι και το χειρότερό του μειονέκτημα γιατί μας δημιουργεί πρόβλημα σαν ανθρώπους. Με λάθος χειρισμό, ένα δίκτυο κοινωνικής δικτύωσης προκαλεί αποκοινωνικοποίηση. Ναι, έχει αρχίσει να μου τη σπάνει να μου γράφουν χρόνια πολλά στον τοίχο μου. Θα προτιμούσα να βρεθώ με τους φίλους μου, να γελάσω, να μιλήσω, έστω από το τηλέφωνο, ανθρώπινα, αληθινά.. Το wall post είναι απρόσωπο, κρύο, φασόν. Αλλά μας έγινε συνήθεια...

Το FB μπορεί να προκαλέσει εθισμό. Ειδικά στις νέες ηλικίες που έχουν αυξημένη χρήση Η/Υ, το FB γίνεται εμμονή και μανία. Προσωπικά πολλές φορές ένιωσα να είμαι εθισμένος. Ο έυκολος τρόπος να το καταλάβεις είναι αν έχεις συνέχεια (και) εκεί το νου σου.. Δεν είναι καλή φάση, έχουμε και σοβαρότερα πράγματα να κάνουμε...

Από την κλειδαρότρυπα και τα μάτια εννοείται δεν γλιτώνεις κι εσύ. Εκτός αν έχεις κάνει τις απαραίτητες ρυθμίσεις να μην φαίνεται τίποτα, ο κάθε ενδιαφερόμενος, μπορεί ανά πάσα στιγμή να μάθει τι παίζει με το προφίλ σου και να το παίξει ως θέμα σχολιασμού και κουτσομπολιού.

Η λέξη "φίλος" με το Facebook μπήκε σε άλλη διάσταση. Τί είναι ο αληθινός φίλος και τί ο φίλος στο FB; Παρεξηγήσεις, ξενερώματα και μαλακίες. "Τον έχεις φίλο ή όχι;" "Η γκόμενα του παρεξηγήθηκε επειδή είδε ότι είχε την άλλη φίλη". "Τον έκανα παλιά φίλο αλλά τώρα δεν το θέλω. Να τον κρατησω; Να τον βγάλω; Να τον κάνω block;" Μεγάλα προβλήματα.... 

Μέσα στις 16 μέρες που έχω ξεκόψει από το FB, τα συναισθήματα είναι ανάμικτα. Τη μέρα που το ανακοίνωσα στους φίλους μου ειλικρινά τρόμαξα. Λόγω του ότι πλέον αποτελεί τον κυριότερο τρόπο επικοινωνίας μεταξύ μας, όλοι άρχισαν να ρωτάνε σαστισμένοι τί συνέβη, γιατί φεύγω, που πάω, τι θα απογίνω κ.ο.κ. ΣΑΝ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΩ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ! Δλδ χωρίς το FB δεν θα υπάρχω; Δε θα είμαι ο editor; Δε θα μπορεί κάποιος, κάπως να επικοινωνήσει μαζί μου; ΤΙ ΣΚΑΤΑ; Πως φτάσαμε εδώ; Πριν 5 χρόνια πως λειτουργούσαμε ρε γαμώτο; Έφαγα φρίκη! "Φίλε μη χαθούμε, άντε να μιλάμε, φτιάξε skype plz κλπ..." Τρελά πράγματα.

Τις πρώτες μέρες ηρέμησα. Ειλικρινά αν υπάρχει τρόπος να μετρήσει κάποιος τις ώρες που σπαταλάει χωρίς συγκεκριμένη δουλειά στο FB, πρέπει να ναι άπειρες. Το ίδιο και με τη φαιά ουσία του μυαλού, κοιτάζοντας φωτογραφίες, σχολιάζοντας, κουτσομπολεύοντας κλπ. Βρήκα νέο χρόνο και η μέρα μου φαινόταν αρκετά πιο ��τελείωτη. So far so good. Καλό μου έκανε επίσης η αποτοξίνωση από κουραστικούς "φίλους", καθημερινές παπαριές που αναπόφευκτα έτρωγα στη μάπα, βάζοντας νερό στο κρασί για τις επιλογές των φίλων μου (θέλοντας να είμαι ευγενικός και καλός (μαλάκας)). 

Στην πορεία, όταν έχεις αποστασιοποιηθεί, μπορείς να δεις τα πράγματα ακόμα πιο ξεκάθαρα. Ευτυχώς ή δυστυχώς (για μένα δυστυχώς) το Facebook έχει δημιουργήσει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην επικοινωνία. Κυριολεκτικά χάνεσαι από συγκεκριμένους γνωστούς και φίλους. Πολύ απλά γιατί δεν έχουν όλη τη διάθεση να φτιάξουν skype, την οικονομική άνεση να μιλάνε στο τηλέφωνο ή να στέλνουν sms, τον χρόνο για επισκέψεις και συναντήσεις. Το FB εκμηδενίζει απόσταση, χρόνο, κόστος. Είναι εκπληκτικό αυτό που καταφέρνει, πραγματικά.

Μπορεί να απενεργοποίησα το λογαριασμό μου αλλά προς το παρόν αυτό έχει αρχίσει να μου κοστίζει. Χάνομαι από ανθρώπους που θέλω να έχω επαφή. Και προς το παρόν τη δυνατότητα της επαφής με αυτούς τους ανθρώπους την προσφέρει μόνο το Facebook. Το στοίχημα είναι να μπορώ εγώ και κάθε άλλος χρήστης που νιώθει έτσι, να ελέγξει τη χρήση του, να βάλει φραγμούς, να κλείσει πόρτες, να είναι σκληρός αλλά αληθινός. Δυστυχώς διαπιστώνω ότι στο FB πλασάρουμε συχνά διαφορετικό εαυτό από τον αληθινό μας. Πιο εξιδανικευμένο, όμορφο, ρετουσαρισμένο. Στο χέρι μας είναι να αποκτήσουμε ξανά τον έλεγχο από κάτι που κάποτε ελέγχαμε αλλά έφτασε να μας κυριεύει. Το στοίχημά μου είναι κάποια στιγμή να ξανανοιώσω σίγουρος ότι το Facebook μπορεί να ξανααποτελέσει εργαλείο για μένα και όχι παράλληλη ζωή. Δε θέλω κάτι τέτοιο. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να μην τη ζούμε αληθινά, αλλά πίσω από μια οθόνη. Ελπίζω αυτό το στοίχημα να το κερδίσω, το μόνο σίγουρο είναι ότι κάποια στιγμή θα προσπαθήσω...

[dreamalittlebitofme-blog]

My Clip of the week #1: Within Temptation - "Shot in the dark"