korelist

[korelist]

MISS NIGHT AND DAY // KDRAMA DİZİ YORUMU

UYARI : Yazılar genel olarak spoiler içerebilir. İçermeyedebilir.

İmdb puanı: 7,6 Benim puanım: 7

Drama: Miss Night and Day (English title) / Woman with Different Day and Night (literal title)

Hangul: 낮과 밤이 다른 그녀

Director: Lee Hyeong-Min, Choi Sun-Min

Writer: Park Ji-Ha

Episodes: 16

Date: 2024

Cast: Jung Eun-Ji, Lee Jung-Eun, Choi Jin-Hyuk, Baek Seo-Hoo, Yoon Byung-Hee, Jung Young-Joo, Jung Suk-Yong

Miss Day and Night, bana göre “hem yüz güldüren hem de tatlı tatlı düşündüren” dizilerden biri. Fantastik bir dokunuşu var ama o kadar sıcak anlatılmış ki, izlerken hikâyenin absürtlüğünü bile sorgulamıyorsun. Düşünsene… gündüz başka biri, gece başka biri olarak yaşıyorsun. Ve bu değişim, tamamen kontrolün dışında. Neden nasıl kısmını sorgulamazsanız çok rahat kafa kurcalamadan izleyebilirsiniz.

Ana karakterimiz Lee Mi-Jin (Jung Eun-Ji), aslında kendi halinde, hayata tutunmaya çalışan genç bir kadın. Üniversiteden mezun olmuş, hayaller kurmuş ama iş bulma konusunda sürekli “yaş” engeline takılmış. Ne zaman bir başvuru yapsa “Genç adayları tercih ediyoruz” gibi cümleler duymaktan sıkılmış. Derken bir gün, hayatı kökünden değişiyor. Bir sabah uyanıyor ve gündüzleri 50’li yaşlarında, bambaşka birine dönüşmüş!

Bu “gündüz versiyonu” Im Sun (Lee Jung-Eun), olgun, karizmatik ve özgüveni yüksek bir kadın. İnsanlar onu ciddiye alıyor, söylediklerine değer veriyor. Mi-Jin, bu yeni kimliğini ilk başta kabullenemese de zamanla bunun bazı avantajlarını fark ediyor. Özellikle iş hayatında… Çünkü Im Sun olarak karşısına çıkan fırsatlar, Mi-Jin’in genç haliyle asla elde edemeyeceği türden. Ama tabii bu çift kimlikli hayat, bir noktadan sonra hem komik hem de zorlu bir hal alıyor.

Dizinin erkek başrolü Jang Yoon-Ho (Choi Jin-Hyuk), çalıştığı yerde disiplinli, biraz mesafeli ama yakışıklılığıyla dikkat çeken bir karakter. Mi-Jin’in gündüz ve gece halleriyle farklı şekillerde tanışması, izleyiciye bol bol “Aaa şimdi ne olacak?” dedirten sahneler sunuyor. Yoon-Ho’nun bu iki farklı kadına karşı hisleri ve tepkileri, hikâyeye tatlı bir romantik gerilim katıyor.

Dizinin yan karakterleri de boş değil. Mi-Jin’in arkadaş çevresi, iş yerindeki renkli tipler ve Im Sun’un çevresindeki insanlar hikâyeyi canlı tutuyor. Özellikle bazı yan sahnelerde, gündüz-gece kimlik değişiminin yarattığı karışıklıklar izleyiciyi kahkaha krizine sokuyor.

Bence bu dizinin en güzel yanı, sadece romantik veya fantastik bir hikâye anlatmaması. İçinde toplumsal mesajlar var: Kadınların yaşa göre yargılanması, iş hayatında gençlik takıntısı, farklı yaşlarda hayata bakışın değişmesi… Mi-Jin’in iki kimliği sayesinde hem gençliğin heyecanını hem de olgunluğun güvenini görüyoruz. Bu da izlerken “Hangisi daha iyi?” diye düşündürüyor.

Görsel olarak dizinin atmosferi çok canlı. Gece sahnelerinde Mi-Jin’in enerjisi, gündüz sahnelerinde Im Sun’un ağırlığı çok güzel yansıtılmış. Kostümler, makyajlar, mekanlar… hepsi iki karakterin farklı dünyalarını net bir şekilde ayırıyor. Müzikler de hafif, tatlı ve sahnelerle uyumlu.

Sonuç olarak, Miss Day and Night hem eğlencelik hem de içten içe düşündüren bir dizi. Tabi ki hala mantık aramadığınızda… Jung Eun-Ji ve Lee Jung-Eun’un harika uyumu, Choi Jin-Hyuk’un karizması ve senaryonun yarattığı tatlı karışıklıklar, izleyene keyifli bir deneyim sunuyor. Eğer hem romantizm hem fantastik hem de komedi istiyorsan, bu dizi tam sana göre.

OST

The Vane - She's Back

Raven Melus

BAŞKA NELER VAR ?

FOTOĞRAFLAR

[korelist]

HI BYE MAMA! // KDRAMA DİZİ YORUMU

UYARI : Yazılar genel olarak spoiler içerebilir. İçermeyedebilir.

İmdb puanı: 7,9 Benim puanım: 7

Drama: Hi Bye Mama

Hangul: 하이바이, 마마

Director: Yoo Je-Won

Writer: Kwon Hye-Joo

Episodes: 16

Date: 2020

Cast: Kim Tae-Hee, Lee Kyoo-Hyung, Go Bo-Gyeol, Seo Woo-Jin, Kim Mi-Kyung, Shin Dong-Mi, Yoon Sa-Bong, Oh Eui-Sik

Hi Bye, Mama!, hem kalbinizi ısıtan hem de gözlerinizi yaşartan, aile ve sevgi temalarını doğaüstü bir hikâyeyle harmanlayan duygusal bir dizi. Hayat, ölüm ve ikinci şanslar üzerine düşündüren bu yapım, mizah ve dramı ustaca bir araya getiriyor. Açıkcası benim için başlamak biraz sancılı oldu. 2-3 kez başlayıp bir türlü içine giremeyip bıraktım. Bu benimle alakalı bir durum.

Dizinin merkezinde Cha Yu-Ri (Kim Tae-Hee) var. Yu-Ri, trajik bir kazada hayatını kaybeden genç bir anne. Ancak ölümünden sonra tam beş yıl boyunca ruh olarak dünyada kalır ve kızının yanında olamamanın hüznünü taşır. Bir gün, gökyüzüne doğru isyan ederken, artık hediye mi ceza mı bilmiyorum, yeniden insan olarak yaşama şansı verilir. Buradaki en büyük problem ise kocasının tekrar evlenmiş olması ve yeni karısının çok iyi biri olması. Kızı ise gerçek annesini hiç görmemiş. Tek bildiği anne babasının ikinci karısı. Her türlü bir çıkmaz.

Yu-Ri’nin eşi Jo Kang-Hwa (Lee Kyu-Hyung), onun ölümünden sonra büyük bir yas yaşamış ve kızını tek başına büyütmüş. Çok uzun yıllar boyunca eşinin yasını tutmuş ama bir noktada tutunacağı birine ihtiyaç duymuş. Kang-Hwa, hassas ve içine kapanık bir cerrahtır ve eski eşinin geri dönüşüyle hayatı tamamen altüst olur. Lee Kyu-Hyung’un oyunculuğu şahaneydi. Eski karısına duyduğu aşk, özlem her saniye suratından okunurken yeni karısına duyduğu saygı ve sevgide belli oluyordu. Duygusal yoğunluğu izleyiciye tam anlamı ile geçirdi diyebilirim.

Oh Min-Jung (Go Bo-Gyeol). Min-Jung, Kang-Hwa’nın yeniden evlendiği eşi ve Yu-Ri’nin kızına annelik yapan kişi. Min-Jung’un varlığı, hikâyeyi klişe rekabetlerden uzak tutarak daha olgun ve dokunaklı bir hale getiriyordu. Karakterler arasındaki ilişki, sevgi ve anlayış temelleri üzerine inşa edilmişti. Karakter o kadar naif ve doğaldı ki, kızamıyor, üçüncü kişi muamelesi yapamamıyorsunuz.

Hi Bye, Mama! Sadece bir anne ve çocuğu arasındaki bağa odaklanmıyor; aynı zamanda ölümden sonra hayatta kalanların yas sürecini, affetmeyi ve hayatı kucaklamayı da konu alıyor. Doğaüstü ögeler hikâyeyi ilgi çekici hale getirirken, karakterlerin insani duyguları izleyiciyi derinden etkiliyor. Mizahi anlar, dramatik sahnelerin ağırlığını dengeliyor ve diziyi yalnızca hüzünlü bir hikâye olmaktan çıkarıyor.

Görsel açıdan da başarılı olan dizi, sıcak tonları ve samimi sahneleriyle izleyiciyi hikâyeye daha da yakınlaştırıyor. Müzikler ise duygusal atmosferi pekiştirerek sahnelerin etkisini artırıyor.

Genel olarak, Hi Bye, Mama!, sevgi, aile ve ikinci şans temalarını işleyen, hem güldüren hem de ağlatan unutulmaz bir yapım. Kim Tae-Hee’nin etkileyici performansı ve güçlü senaryosu sayesinde, izleyicilere derin bir iz bırakıyor. Eğer hem kalbinizi hem de ruhunuzu etkileyecek bir dizi arıyorsanız, bu yapım kesinlikle izleme listenizde olmalı.

OST:

Jamie - Time, Like a shining star

Raven Melus

BAŞKA NELER VAR ?

FOTOĞRAFLAR

[korelist]

SH**TING STARS // KDRAMA DİZİ YORUMU

UYARI : Yazılar genel olarak spoiler içerebilir. İçermeyedebilir.

İmdb puanı: 7,6 Benim puanım: 7

Drama: Shooting Stars / Sh**ting Stars

Hangul: 별똥별

Director: Lee Soo-Hyun

Writer: Choi Young-Woo

Episodes: 16

Date: 2022

Cast: Lee Sung-Kyung, Kim Young-Dae, Yoon Jong-Hoon, Kim Yoon-Hye, Lee Jung-Shin, Sojin

Shooting Stars, kurgusal bir eğlence ajansının hem sahne önündeki hem de sahne arkasındaki dünyasını anlatan, oldukça neşeli ama zaman zaman da derinden vuran bir romantik komedi. Dizi, Starforce Entertainment adlı bir ajansın halkla ilişkiler ekibiyle, o ajansın en gözde yıldızlarından biri olan Gong Tae-sung’un (Kim Young-dae) yollarının kesişmesini konu alıyor. Tae-sung, dışarıdan bakıldığında nazik, hayır işlerine koşan, halkın sevgilisi gibi görünen ama gerçekte son derece patlayıcı bir öfkeye ve epey inatçı bir mizaca sahip bir aktör. PR ekibinin başındaki Oh Han-byeol (Lee Sung-kyung) ise hem onun krizlerini yönetmekle hem de geçmişte yaşadıkları bir hikâyeyi kendi içinde bastırmakla uğraşıyor. Bu ikili arasındaki çekişmeli ilişki yavaş yavaş tatlı bir romantizme evrilirken, sektörün perde arkası karmaşasını, paparazzileri, fanların baskısını ve sosyal medyanın yıpratıcılığını da oldukça gerçekçi bir şekilde gösteriyor.

Dizi benim için özellikle başrol erkek oyuncu Kim Young-dae sayesinde yeni bir keşif oldu çünkü kendisini ilk kez bu dizide izledim. Genelde romantik komedilerde erkek başroller ya fazla klişe ya da fazla sert tiplemeler olur ama Young-dae’nin mimiklerini, ses tonunu ve özellikle komediyle dramı aynı anda taşıyabilmesini gerçekten çok beğendim. Zaten karakterin dışarıya yansıttığı imajla iç dünyasındaki çelişkiyi bu kadar başarılı vermesi, izleyicinin ona hem sinir olup hem de üzülmesini sağlıyor. Kendisi radarıma girdi diyebilirim.

Lee Sung-kyung’a gelirsek… Onu ilk kez Weightlifting Fairy Kim Bok-joo dizisinde izlemiştim. O dizideki o sıcak, samimi ve içten halleri hâlâ aklımda. Sonrasında pek çok projede karşıma çıktı, ama nedense Kim Bok-joo’daki o neşeli ve sıcacık karakteri hep baki kaldı bende. Bu dizide daha sert, daha kontrollü bir karakteri canlandırıyor ama yine o eski mizahını korumayı başarmış. Hem komik hem akıllı hem de gerçekçi bir kadın karakter olması da diziyi izlemeyi daha keyifli hale getiriyor.

Dizinin temposu oldukça dinamik; her bölümde ya bir kriz çıkıyor ya da karakterler arasında beklenmedik bir gelişme yaşanıyor. Yan karakterler de epey renkli. Özellikle PR ekibindeki çalışanların birbirleriyle olan samimi ilişkileri, ofis içinde yaşanan komik diyaloglar ve sektördeki rekabet ortamı oldukça eğlenceli aktarılmış. Bir de dizide pek çok gerçek ünlüye gönderme var, hatta bazen cameo oyuncularla adeta sektör içinden küçük sırlar paylaşılıyor gibi. Bu da diziyi sıradan bir romantik komediden biraz daha fazlası yapıyor.

Set arkasına dair eğlenceli bir bilgi de şu: Kim Young-dae’nin bazı sahnelerde doğaçlama yaptığı, özellikle öfke patlaması sahnelerinde kendisinin önerdiği bazı mimik ve repliklerin kullanıldığı söylenmişti. Birkaç röportajda da çekimler sırasında çok eğlendiklerini ve sette gerçek bir “ajans ofisi” havası olduğunu anlatmışlar. İzleyiciye o samimiyet de geçiyor zaten.

Shooting Stars, hem sektörün parıltılı yüzüne hem de arkasındaki yorgun, telaşlı ama bir o kadar da dayanışmacı ruhuna dokunan tatlı bir dizi. Romantizmi hafif mizahla harmanlamış ama karakter derinliklerinden de ödün vermemiş. Hem yeni keşifler yapmak isteyenler için hem de sevdiği oyuncuları daha farklı rollerde izlemek isteyenler için çok keyifli bir seçim.

OST:

Nam Woo-Hyun - Shooting Star

Raven Melus

BAŞKA NELER VAR ?

FOTOĞRAFLAR

[korelist]

SWEET HOME 2 // KDRAMA DİZİ YORUMU

UYARI : Yazılar genel olarak spoiler içerebilir. İçermeyedebilir.

İmdb: 7,3 Benim puanım: 7

Drama: Sweet Home 2 - 3

Hangul: 스위트홈 시즌2 -3

Director: Lee Eung-Bok, Park So-Hyun

Writer: Kim Kan-Bi (webcomic), Hwang Young-Chan (webcomic)

Episodes: 16

Date: 2023 - 2024

Cast: Song Kang, Lee Jin-Uk, Lee Si-Young, Go Min-Si, Lee Do-Hyun, Jin Young, Yu Oh-Seong, Oh Jung-Se, Kim Moo-Yul, Kim Si-A

Sweet Home’un final sezonu nihayet geldi ve bizleri hem duygusal hem de psikolojik olarak darmadağın etti. Üç sezondur içine çekildiğimiz karanlık, umutsuz ve hayatta kalma mücadelesiyle dolu bu evrende artık her şeyin sonuna geldik. Hikaye, canavarlaşma virüsünün tüm dünyayı sardığı bir dönemde, karantinaya alınmış alanlar, devletin müdahale edemediği bölgeler ve hayatta kalmak için birer savaşçıya dönüşen karakterlerle devam ediyor. Bu sezonda özellikle Hyun-su’nun (Song Kang) yaşadığı içsel çatışmalar daha da derinleşiyor ve karakterin hem geçmişiyle hem de içindeki canavarla yüzleşmesini izliyoruz. Zaten Sweet Home’u klasik bir zombi ya da canavar hikayesinden ayıran da bu yönü: Her karakterin içinde bir canavar var ve bu canavar sadece dışarıdan gelen bir tehdit değil, tam anlamıyla kişinin kendi arzularının, bastırılmış hislerinin bir yansıması.

Bu sezonun temposu önceki sezonlara göre biraz daha farklı ilerliyor. İlk bölümler biraz daha durağan ve karakter gelişimlerine odaklı ama sonlara doğru tempo öyle bir artıyor ki, final bölümü nefes bile aldırmıyor. Özellikle Eun-yu (Go Min-si) ve Yi-kyung (Lee Si-young) karakterleri bu sezonda çok daha güçlü bir şekilde öne çıkıyor. Özellikle Yi-kyung’un hikayesi beni çok etkiledi çünkü bir yandan kaybettiklerinin yasını tutarken, bir yandan da hayatta kalma içgüdüsüyle hareket etmek zorunda. Go Min-si’nin oyunculuğu zaten etkileyiciydi ama bu sezonda daha bir olgun, daha bir “ben buradayım” havası vardı.

Song Kang’ın performansına da ayrıca değinmek gerek. Hyun-su karakteri ilk sezonda içine kapanık, kırılgan ve neredeyse silik bir gençti. Ama şimdi geldiği noktada, bir kahraman mı yoksa bir tehdit mi olduğunu çözmek izleyiciye kalıyor. Song Kang, bu ikilemi o kadar başarılı bir şekilde yansıtıyor ki, bazen onunla empati kurarken bazen de ondan korkuyorsun. Ayrıca dizinin genel atmosferi, ışık kullanımı, karanlık tonlamalar ve CGI efektleri bu sezonda da oldukça başarılıydı. Canavar tasarımları her zamanki gibi rahatsız edici derecede gerçekçiydi. Bu arada ilginç bir detay: Dizideki bazı canavar tasarımlarının ilhamı gerçek hastalıklardan ve psikolojik bozukluklardan alınmış. Yani karakterlerin canavara dönüşüm şekilleri aslında onların bastırılmış travmalarına veya arzularına göre şekillenmiş. Bu da diziyi sadece bir aksiyon ya da korku dizisi olmaktan çıkarıyor, adeta bir psikolojik çözümleme hâline getiriyor.

Dizinin finali ise yorumlarında tartışma konusu. Bazıları fazla açık uçlu bulmuş, bazıları ise hikayenin gerçekçiliğine uygun bir kapanış olduğunu düşünüyor. Ben ise finalin tam da olması gerektiği gibi olduğunu düşünenlerdenim. Çünkü bu dünyada her şey net değil, hiçbir karakter tamamen iyi ya da kötü değil ve bazen bir son, gerçekten “son” gibi hissettirmek zorunda değil. Bu arada dizinin çekim sürecinde oyuncuların pek çok aksiyon sahnesini dublör kullanmadan çektikleri de biliniyor. Lee Si-young’un özellikle dövüş sahnelerinde gerçekten yoğun bir antrenman süreci geçirdiği ve bazı sahneleri kendi çektiği açıklanmıştı. Zaten izlerken bunu çok net hissediyorsun; o sahnelerdeki gerçekçilik seni anında içine çekiyor.

Sweet Home final sezonu, sadece bir korku dizisi değil; insan olmanın, arzularla baş etmenin ve hayatta kalmak için nelerden vazgeçilebileceğinin çok çarpıcı bir portresiydi. Eğer ilk sezonları izleyip biraz kopmuşsan bile bu son sezon için kesinlikle geri dönmelisin. Çünkü bu hikaye, bir kapanışı fazlasıyla hak ediyordu.

OST:

Susan – The Monster (resmi ost değil)

Raven Melus

BAŞKA NELER VAR ?

FOTOĞRAFLAR

[korelist]

THE SOUND OF YOUR HEART // KDRAMA DİZİ YORUMU

UYARI : Yazılar genel olarak spoiler içerebilir. İçermeyedebilir.

İmdb: 8,1 Benim puanım: 8

Drama: The Sound of Your Heart / Sound of Your Heart / The Sound of Heart

Hangul: 마음의 소리

Director: Ha Byung-Hoon

Writer: Jo Suk (original comic), Lee Byung-Hoon, Kwon Hye-Joo

Episodes: 20

Date: 2017

Cast: Lee Kwang-Soo, Kim Dae-Myung, Jung So-Min, Kim Byung-Ok, Kim Mi-Kyung

The Sound of Your Heart, ciddiyetten uzak, absürtlükle beslenen ve gerçek anlamda “içten gelen” bir kahkaha dizisi. Diziye ilk başladığımda beklentim çok düşüktü; klasik Kore sit-com’u gibi geçeceğini sandım ama o kadar uçuk, o kadar kendine has bir mizahı var ki bir şekilde izletiyor. Webtoon uyarlaması olduğu için zaten çizgi roman havası vardı ama oyunculuklarla o çizgisel mizah ete kemiğe bürünmüş.

Jo Seok (Lee Kwang-soo) dizinin ana karakteri, yani gerçek hayattaki yazar Jo Seok’un kendisini canlandırıyor. Hayatını, ailesini, kız arkadaşını ve işlerini anlatıyor ama öyle tatlı bir şekilde değil – tam anlamıyla saçmalığın zirvesi şeklinde. Lee Kwang-soo bu rol için doğmuş diyebilirim. Vücut dili, mimikleri ve zamanlamasıyla Jo Seok’un tüm absürtlüğünü sahneye taşıyor. Özellikle ev içindeki halleri, çizerken yaşadığı krizler ve sosyal beceri eksiklikleri, her bölümde kendine has bir komedi yaratıyor.

Seok’un kız arkadaşı ve sonra eşi olan Ae-bong (Jung So-min), diziye enerji katıyor. Zeki, tatlı, ama bir o kadar da sert. Jo Seok’un her saçma hareketine verdiği tepkilerle dizinin gerçek “sağduyusu” gibi. İlişkileri romantik değil; komik, gerçekçi ve zaman zaman tuhaf ama işte bu yönüyle çok sevimli. Ae-bong’un sert ama sevecen yapısı sayesinde dizi sadece Jo Seok’un saçmalıklarına değil, onunla baş edebilen bir kadının gücüne de yer veriyor.

Ve tabii ki Jo Seok’un abisi Jo Joon (Kim Dae-myung). Onun sahneleri bambaşka bir boyutta. Bir insan aynı anda hem ürkütücü hem komik nasıl olabilir, Jo Joon karakteri bunu başarıyor. İşsiz, ilgisiz ama kendince “felsefi” bir adam. Aile içi ilişkileri karikatürize etmesine rağmen asla yapay durmuyor. Joon’un bölümleri çoğu zaman en çok güldüğüm anları barındırıyor, çünkü tam anlamıyla tahmin edilemez.

Dizi uzun uzun olay örgüsü kurmuyor; her bölüm tek başına ayakta duran mini hikâyelerden oluşuyor. Bu yönüyle izlerken yormuyor ama sıkıcı da olmuyor çünkü her bölümde ya yeni bir yan karakter ya da beklenmedik bir olayla karşılaşıyorsunuz. Abartılı ses efektleri, çizgi roman tarzı geçişler ve görsel şakalar, diziyi farklı bir formata taşıyor. Sit-com seven biri için tam bir hazine ama alışık olmayanlar için ilk bölümler tuhaf gelebilir.

The Sound of Your Heart’ı izlerken sık sık “Bu kadar saçma olamaz” dedim ama tam da bu yüzden bırakmak istemedim. Her günün yorgunluğuna, moral düşüklüğüne birebir bir dizi. Komedinin altında, aile bağlarını, sevgiyi ve birlikte yaşamayı anlatan çok sıcak detaylar var. Dizi, kalbin sesini sadece kahkahayla değil, bazen küçük bir tebessümle de duyuruyor.

Kore dizileri arasında bu kadar absürt ama bu kadar da sempatik bir yapım bulmak kolay değil. Eğer ciddi temalardan biraz uzaklaşıp, içten bir kahkaha atmak istiyorsan “The Sound of Your Heart” kesinlikle seni pişman etmeyecek. Hele ki Lee Kwang-soo’nun oyunculuğunu seviyorsan, hiç düşünmeden başla derim.

Raven Melus

BAŞKA NELER VAR ?

FOTOĞRAFLAR

[korelist]

VIGILANTE // KDRAMA DİZİ YORUMU

UYARI : Yazılar genel olarak spoiler içerebilir. İçermeyedebilir.

İmdb puanı: 7,7 Benim puanım: 8

Drama: Vigilante

Hangul: 비질란테

Director: Choi Jeong-Yeol

Writer: CRG (webcomic), Kim Kyu-Sam (webcomic)

Episodes: 8

Date: 2023

Cast: Nam Joo-Hyuk, Yoo Ji-Tae, Lee Joon-Hyuk, Kim So-Jin, Kwon Hae-Hyo

Adaletin Sessiz Yüzü:

Vigilante'ye başlarken klasik bir "intikam dizisi" bekliyordum ama izledikçe fark ettim ki bu dizi, intikamdan çok bir isyan hikâyesi anlatıyor. Adalet sistemine inancını kaybetmiş bir gencin, yasaların sustuğu yerde kendi sesini duyurmaya çalışmasını izliyoruz. Dizi bir kahraman hikâyesi değil de anti-kahraman hikayesi gibi. Aynı zamanda toplumun sessizliğine, medyanın gücüne ve bireysel adalet arayışına dair çarpıcı bir eleştiri. Karakterlerin iç dünyası, atmosferin karanlığıyla birleşince ortaya etkileyici bir deneyim çıkıyor.

Kim Ji-yong (Nam Joo-hyuk), annesini vahşice kaybetmiş, suçu işleyen adamın ise neredeyse hiçbir ceza almadan kurtulmasına tanık olmuş bir genç. Bu travma, onun içindeki adalet duygusunu öfkeye dönüştürmüş. Gündüzleri disiplinli bir polis akademisi öğrencisi, geceleri ise yasaların sustuğu yerde konuşan bir "vigilante". Nam Joo-hyuk'un performansı oldukça başarılı; içe dönük, duygusal ama kararlı Ji-yong karakterini çok inandırıcı yansıtıyor. Karakterin iç çatışmaları, yavaş yavaş kontrolden çıkan adalet anlayışıyla beraber izleyiciye geçiyor.

Jo Heon (Yoo Ji-tae) karakteri ise Ji-yong’un tam karşısında duruyor gibi görünse de zamanla benzer bir öfkeyi içinde taşıdığını hissediyoruz. Kuralcı, görevine sadık bir dedektif gibi başlasa da, gerçeklerle yüzleştikçe onun da gri bölgelere kaydığını izliyoruz. Jo Heon’un adalet anlayışı ile Ji-yong’unki sık sık çatışıyor ve bu çatışma dizinin en güçlü yönlerinden biri oluyor. İkisi arasındaki dinamik, izleyiciye “Peki ya sen ne yapardın?” sorusunu defalarca sorduruyor.

Choi Mi-ryeo (Kim So-jin) karakteri ise dizinin medya ayağını temsil ediyor. Medyanın kime hizmet ettiği, nasıl yönlendirme yaptığı ve kamuoyunun algısını nasıl değiştirebildiği üzerine çarpıcı sahneleri var. Mi-ryeo’nun Ji-yong’un hikâyesini bir “reyting fırsatı” gibi görmesi beni oldukça rahatsız etti ama tam da bu rahatsızlık dizinin amacına hizmet ediyor. Kim So-jin’in soğukkanlı ve mesafeli oyunculuğu karakterin manipülatif doğasını çok iyi tamamlamış.

Dizinin en etkileyici yanlarından biri atmosferi. Karanlık çekimler, gece sahneleri, yavaş ama gergin akan müzikler dizinin ruh halini yansıtmakta çok başarılı. Ji-yong’un dövüş sahneleri sadece fiziksel değil, duygusal bir boşalım gibi geliyor. Onun her yumruğu, sistemin içine attığı bastırılmış öfkenin dışa vurumu. Dizi boyunca aksiyon hiç abartıya kaçmadan, yerli yerinde veriliyor.

Vigilante’nin bence en güçlü yönü, klasik bir “iyi-kötü” hikâyesi anlatmaması. Karakterlerin çoğu gri bölgede, herkesin haklı sebepleri ama aynı zamanda sorgulanması gereken yönleri var. Dizi izleyiciye hazır bir yargı sunmak yerine düşünmeye, sorgulamaya zorluyor. Bazen Ji-yong’a hak verirken bir sonraki sahnede onun yöntemlerini sorgularken buluyorsunuz kendinizi. Bu da diziyi çok daha gerçekçi ve çarpıcı kılıyor.

Finale geldiğimizde hikâyenin büyük bir kısmı yerine oturmuş olsa da, bazı soruların açık bırakılması beni hiç rahatsız etmedi. Çünkü Vigilante, cevaptan çok sorunun kendisine odaklanan bir dizi. “Adalet nedir?”, “Bir sistem işlemediğinde birey nasıl karşılık vermelidir?” gibi büyük sorularla baş başa bırakıyor seni. İzlemesi kısa ama etkisi uzun süren, düşündüren ve yakan bir hikâye. Karanlık atmosfer, güçlü karakterler ve sorgulatıcı temaları seviyorsan bu dizi tam sana göre.

Raven Melus

BAŞKA NELER VAR ?

FOTOĞRAFLAR

[korelist]

MILLITARY PROSECUTOR DOBERMAN // KDRAMA DİZİ YORUMU

UYARI : Yazılar genel olarak spoiler içerebilir. İçermeyedebilir.

İmdb puanı: 7,7 Benim puanım: 8

Drama: Military Prosecutor Doberman (literal title)

Hangul: 군검사 도베르만

Director: Jin Chang-Gyu

Writer: Yoon Hyun-Ho

Episodes: 16

Date: 2022

Cast: Ahn Bo-Hyun, Jo Bo-Ah, Oh Yeon-Su, Kim Young-Min, Kim Woo-Seok, Kang Young-Seok

Güç, İntikam ve Askeri Disiplin Arasında Sürükleyici Bir Yolculuk;

Askeri savcıların dünyasını konu alan dizi deyince ilk başta biraz mesafeli yaklaştım. Ancak Ahn Bo-hyun oyunaması nedeniyle bu mesafeyi kaldırıp başladım. Hukuk ve ordu bir araya gelince soğuk, teknik bir hikâye olur sanmıştım ama “Military Prosecutor Doberman” beni tamamen ters köşe yaptı. Dizi, ilk bölümünden itibaren aksiyon ve entrikayı dengeli bir şekilde vererek kendine bağlamayı başarıyor. Konusu ise oldukça özgün: geçmişi farklı, hedefleri farklı ama yolları kesişen iki askeri savcının güç savaşları, hesaplaşmaları ve içlerindeki değişim anlatılılyor.

Başroldeki Do Bae-man (Ahn Bo-hyun), kariyer hırsıyla orduya giren, etik değerleri pek de önemsemeyen bir karakter. Kendini para ve güç uğruna kullandıran biri olarak tanıyoruz ilk başta. Ancak karşısına çıkan Cha Woo-in (Jo Bo-ah) onun hayatını alt üst eden, bir yandan da dönüştüren biri oluyor. Woo-in’in hikayesi oldukça dokunaklı. Zengin bir aileden geliyor, ama geçmişinde yaşadığı büyük bir kayıp onun bugünkü güçlü, zeki ve intikam dolu halini yaratmış. Askeri savcı olması da tamamen kişisel bir sebepten. Bu kadar güçlü bir kadın karakter görmek oldukça hoşuma gitti. Keza oyuncuyu çokda sevdiğimi söyleyemem. Ne var ki yeni rol aldığı yapımlarda biraz biraz kendisine ısınmaya başladığımı itiraf etmeliyim.

Dizinin en sevdiğim yanlarından biri, baş karakterlerin sadece iyi ya da kötü olarak çizilmemesi. Gri tonlarda karakterler izlemek beni hep daha çok içine çekiyor. Do Bae-man’ın dönüşümü, Woo-in’in planlarındaki titizlik ve duygusal dayanıklılığı beni zaman zaman duygulandırdı. Özellikle Bae-man’ın karar verdiği anlar ve kendiyle yüzleşmeleri çok güçlü yazılmıştı. Jo Bo-ah’ın soğukkanlı ama duygusal derinliği olan performansı ise resmen parlıyordu.

Yan karakterler de kesinlikle hikâyede göz batıyordu. Noh Hwa-young (Oh Yeon-soo) gibi karizmatik ama karanlık bir düşman uzun zamandır görmemiştim. Soğukkanlılığı, otoritesi ve manipülasyon becerisiyle dizinin tansiyonunu yükseltiyor. Bir de oğlu Tae-nam (Kim Woo-seok) var ki ilk başta sinir bozan bir karakterken zamanla empati duyduğum biri haline geldi. Onun gelişimi, zengin ve şımarık çocuktan ciddi bir dönüşüm hikâyesine evriliyor.

Askeri ortamın sertliği, hiyerarşik düzen ve hukuk sistemindeki adaletsizlikler çok başarılı yansıtılmış. Her bölümde daha da karmaşıklaşan ilişkiler, iç içe geçmiş davalar ve arka planda dönen güç oyunları diziyi düz bir "mahkeme dizisi" olmaktan çıkarıyor. Ayrıca aksiyon sahneleri, özellikle dövüş koreografileri ve askeri disiplinin vurgulandığı detaylar, prodüksiyon kalitesini yukarı taşıyor.

Finale doğru her şey yerli yerine oturuyor. Sürprizler, yüzleşmeler ve karakterlerin geçirdiği değişimler tatmin ediciydi. Diziyi izlerken sadece bir intikam hikayesi değil, aynı zamanda güçle sınanmanın, vicdanla hesaplaşmanın ve kim olduğunu bulma yolculuğunun anlatıldığını fark ediyorsunuz. Eğer güçlü kadın karakterler, dönüşen anti-kahramanlar ve adalet arayışı sizi cezbediyorsa bu diziye mutlaka bir şans vermelisiniz.

OST:

Ha Hyun Woo – Doberman

Raven Melus

BAŞKA NELER VAR ?

FOTOĞRAFLAR

[korelist]

CHEER UP // KDRAMA DİZİ YORUMU

UYARI : Yazılar genel olarak spoiler içerebilir. İçermeyedebilir.

İmdb puanı: 7 Benim puanım: 7

Drama: Cheer Up

Hangul: 치얼업

Director: Han Tae-Seob

Writer: Cha Hae-Won

Episodes: 16

Date: 2022

Cast: Han Ji-Hyun, Bae In-Hyuk, Kim Hyun-Jin , Jang Gyu-Ri

Cheer Up, gençlik, romantizm ve gizemi harmanlayan enerjik bir dizi. Üniversite ortamında geçen bu yapım, eğlenceli bir gençlik hikâyesinin yanı sıra gerilim unsurlarıyla da dikkat çekiyor. Güçlü karakter dinamikleri ve sürükleyici senaryosuyla, izleyiciyi başından sonuna kadar kendini izletmeyi başarıyor.

Dizinin merkezinde, Yonhee Üniversitesi’nin ünlü amigo takımı Theia bulunuyor. Ancak bu takım, eski günlerine göre artık oldukça sönük bir hal almış. Takıma yeni katılan Do Hae-Yi (Han Ji-Hyun), bu dünyaya adım attığında kendini beklenmedik olayların içinde bulur. Başarılı bir öğrenci olan Hae-Yi, ailesinin ekonomik durumu nedeniyle akademik başarıyı ön planda tutan bir karakterdir. Ancak amigo takımına katılması, hayatında bambaşka bir sayfa açar.

Takım kaptanı Park Jung-Woo (Bae In-Hyuk), disiplinli, idealist ve lider ruhlu bir karakterdir. Amigo takımının yeniden eski ihtişamına kavuşması için elinden geleni yaparken, Hae-Yi ile arasındaki romantik gerilim de hikâyeye heyecan katar. Jung-Woo’nun takımın başarısı için verdiği mücadele, dizinin en güçlü yönlerinden biri. Yine de dizinin sadece bir gençlik dizisi olması gerçeğini değiştirmeye temiyor.

Yan karakterler de hikâyeye renk katıyor. Jin Sun-Ho (Kim Hyun-Jin), zengin bir ailenin çocuğu olarak rahat bir hayat sürerken, Hae-Yi’ye olan ilgisi nedeniyle onun dünyasına adım atıyor. Romantik çekişmeler, karakterler arasındaki kimya ve arkadaşlık dinamikleri, diziyi tam bir gençlik hikayesine çeviriyor. Ancak Cheer Up, sadece bir gençlik ve romantizm dizisi olmakla kalmıyor. Biraz düşününce keşke kalsa da diyorsunuz ama gizem ve gerilim unsurlarıyla da izleyiciyi şaşırtmayı hedefliyor.

 Amigo takımı, geçmişten gelen karanlık bir lanetin gölgesi altında kalır ve bu durum, dizinin sıradan bir üniversite hikâyesinin ötesine geçmesini sağlar. Zaman zaman gerilim dozu artarken, karakterlerin geçmişleri ve takımın tarihiyle ilgili sırlar gün yüzüne çıkar. Renkli amigo gösterileri, enerjik sahneler ve gençlik dizilerinin vazgeçilmezi olan dinamik müzik kullanımı, atmosferi tamamlayan unsurlar arasında. Üniversite ortamının samimi havası, seyirciyi hikâyenin içine çekiyor.

Genel olarak Cheer Up, romantik gençlik dizilerini sevenler için mükemmel bir seçenek. Eğlenceli sahneleri, ilgi çekici karakterleri ve gizemli atmosferiyle izleyicilere keyifli bir deneyim sunuyor. Eğer gençlik, dostluk, aşk ve gerilim unsurlarını bir arada barındıran bir dizi arıyorsanız doğru yerdesiniz. Ama yine de çok büyük bir beklentiniz olmasın.

OST:

Peppertones - Shine

Raven Melus

BAŞKA NELER VAR ?

FOTOĞRAFLAR

[korelist]

THE KILLING VOTE // KDRAMA DİZİ YORUMU

UYARI : Yazılar genel olarak spoiler içerebilir. İçermeyedebilir.

İmdb puanı: 7,2 Benim puanım: 8

Drama: The Killing Vote (English title) / National Death Penalty Vote (literal title)

Hangul: 국민사형투표

Director: Park Shin-Woo

Writer: Eom Se-Yoon (webcomic), Jung Yi-Poom (webcomic), Jo Yoon-Young

Episodes: 12

Date: 2023

Cast: Park Hae-Jin, Park Sung-Woong, Lim Ji-Yeon

The Killing Vote, suç, gerilim ve adalet kavramlarını derinlemesine irdeleyen, izleyiciyi sürekli olarak düşündüren ve etik sorularla yüzleşmeye iten çarpıcı bir dizi. Suçluların kaderini belirlemek için kararı halkın vermesi gerektiğini savunurken aslında halkın manipüle edilip edilmediğini anlamadan, sorumluluk almadığında ne kadar acımasız olabileceğii gözler önüne seriyor. Bu da adalet anlayışını sarsan bir atmosfer yaratıyor. Masumiyet ve suçun sınırlarını bulanıklaştıran, cezalandırma hakkının kimde olması gerektiğini sorgulatan bir yapı sunarak seyircisine gerilim dolu anlar yaşatıyor. Olay örgüsü, her bölümde yeni bir gizemi ve karakterlerin içsel çatışmalarını ön plana çıkararak izleyiciyi ekrana kilitlemeyi başarıyor.

Dizinin temel konusu, suçluların halk tarafından verilen oylarla infaz edilmesine dayalı bir sistemin varlığına dayanıyor. Halk tarafından gerçekleştirilen anonim oylamalar, belirli bir yüzdeye ulaştığında suçluların kaderini mühürlüyor. Ancak bu olayları perde arkasından yöneten ve "Gaetal" olarak bilinen gizemli bir figürün kimliği büyük bir soru işareti olarak hikâyenin merkezinde yer alıyor. İzleyiciyi karakterlerin iç dünyalarına çeken dizi, toplumun adalet anlayışına ve bireysel ahlakına dair çarpıcı sorular yöneltiyor.

Oyuncu kadrosu, karakterlere hayat veren yetenekli isimlerden oluşuyor. Park Hae-Jin, hikâyenin merkezindeki dedektif Kim Moo-Chan karakterini canlandırıyor. Kim Moo-Chan, olayları çözmek için olağanüstü bir zekâ ve kararlılıkla hareket eden, idealist ancak bir o kadar da sert mizaçlı bir polis memuru olarak öne çıkıyor. Lim Ji-Yeon’un canlandırdığı Joo Hyun ise siber suçlar konusunda uzmanlaşmış, analitik düşünme becerisiyle olayların seyrini değiştirebilecek bir karakter olarak dikkat çekiyor. Park Sung-Woong’un hayat verdiği Kwon Seok-Joo ise, kendi adalet anlayışı uğruna hapishanede bulunmasına rağmen, sistemin ne kadar kusurlu olabileceğini sorgulayan bir hukuk profesörü olarak hikâyeye büyük bir derinlik katıyor.

Dizi boyunca seyirciler, halkın adalet dağıtma sürecinde ne kadar tarafsız veya güvenilir olabileceği sorusuyla baş başa bırakılıyor. "Adalet gerçekten sağlanıyor mu?", "Halkın elinde böyle bir güç olması ne kadar doğru?" gibi sorular sık sık işlenirken, izleyiciye toplumsal değerler ve ahlaki ikilemler üzerinde düşünme fırsatı veriliyor. Zaman ilerledikçe karakterler arasındaki ilişkiler ve hikâyenin derinleşen yapısı, olay örgüsüne sürükleyici bir tempo kazandırıyor. Karakterler arasındaki gerilim ve sürekli değişen dinamikler, izleyiciyi her an tetikte tutan bir atmosfer oluşturuyor.

Kötü kadın karakter olarak hafızalarımıza kendini kazıyan Lim Ji-Yeon, burada başrolü de pekala sırtlanabileceğini bize gösteriyor. Her oynadığı rolde her an kötü adam çıkabilir hissi ile Park Sung-Woong, çok şükür burada da bizi aynı ikileme sokuyor. Ve değerinin bilinmediğini düşündüğüm bir oyuncu olan Park Hae-Jin çiçek gibi bir oyunculuklar sahneyi dolduruyor.

Dizinin sinematografik dili ve görsel estetiği, karanlık ve kasvetli tonlarıyla gerilim hissini artırıyor. Gölge kullanımları, ani geçişler ve stratejik kamera açıları, sahnelerin etkileyiciliğini pekiştiriyor. Suç ve adalet arasındaki çizginin ne kadar ince olabileceğini anlatan hikâye, teknolojinin ve sosyal medyanın da toplum üzerindeki etkilerini gözler önüne seriyor. Modern dünyada suçluların cezalandırılması konusundaki farklı perspektifleri işleyen The Killing Vote, klasik suç dizilerinden ayrılarak daha derin bir felsefi tartışmaya zemin hazırlıyor.

Sonuç olarak, The Killing Vote, yalnızca suç ve gerilim unsurlarına dayalı bir dizi olmanın ötesine geçerek, adalet kavramına dair büyük sorular soran bir yapım olarak öne çıkıyor. Güçlü oyunculuk performansları, akıllıca işlenmiş senaryosu ve çarpıcı toplumsal mesajlarıyla izleyicilere farklı bir deneyim sunuyor.

OST:

1Kyne, Jiselle - On Fire

Raven Melus

BAŞKA NELER VAR ?

FOTOĞRAFLAR

[korelist]

THE 8 SHOW // KDRAMA DİZİ YORUMU

UYARI : Yazılar genel olarak spoiler içerebilir. İçermeyedebilir.

İmdb puanı: 7,2 Benim puanım: 8

Drama: The 8 Show

Hangul: 더 에이트 쇼

Director: Han Jae-Rim

Writer: Bae Jin-Soo (webcomic), Han Jae-Rim

Episodes: 8

Date: 2024

Cast: Ryu Jun-Yeol, Chun Woo-Hee, Park Jeong-Min, Lee Yul-Eum, Park Hae-Joon, Lee Joo-Young, Moon Jeong-Hee, Bae Sung-Woo

The 8 Show, psikolojik gerilim ve toplumsal eleştiriyi bir araya getiren, sürükleyici bir dizi. Kapitalizmin insan üzerindeki etkilerini çarpıcı bir şekilde ele alan alıyor. İzleyiciyi düşündürmeyi başarırken aynı zamanda tansiyonu hiç düşmeyen bir hikâye sunuyor. Oyun formatında ilerleyen senaryosu, bir yarışma programı gibi başlasa da zamanla insan doğasının karanlık yönlerini gözler önüne seren bir hayatta kalma mücadelesine dönüşüyor.

Dizinin merkezinde sekiz farklı karakter bulunuyor. Bu karakterler, büyük bir para ödülü kazanmak amacıyla kapalı bir binaya davet ediliyor. Ancak burada geçirdikleri zaman aynı zamanda kazandıkları para anlamına geliyor. Yani vakit, eşittir nakit. İlk başta oldukça basit gibi görünen bu sistem, zaman ilerledikçe içgüdüsel korkuları, açgözlülüğü ve insan doğasının en ilkel yönlerini ortaya çıkaran bir deneye dönüşüyor. Yarışmacılar, sadece para kazanma umuduyla değil, aynı zamanda kendilerini tanıma ve sınırlarını keşfetme sürecine giriyorlar.

Bu sosyal deney tadındaki show 8 katlı bir yerleşkede başlıyor. İnsanlar ise kapı numarasıyla isimlendiriliyor. 1F (Bae Sung-Woo) en alt katta ikamet ediyor. Başta dikkat çekmesede ilerleyen bölümlerde oyunculuğu ile sizi çarpmaya başlıyor. 2F (Lee Joo-Young) ise biraz maskülen sessiz gizemli bir karakter. 3F (Ryu Jun-Yeol); izleyicinin gözünden izlediği belkide kendini yerine koyduğu seyirci için seçilen karakter. 4F (Lee Yul-Eum) varla yok arasında arada kalmış bir kat gibi. 5F (Moon Jeong-Hee) anaç bir karakter yerleştirilmiş. 6F (Park Hae-Joon) şans eseri yüksek katlara denk gelse de hayatı boyunca hep alt tabaka olduğundan bunun ikilemini yaşayan bir karakter. 7F (Park Jeong-Min) her toplulukta zekasını kullanan bir kişi olması gerektiğini gösteren karakter.  Ve 8F (Chun Woo-He) , The Atypical Family dizisinden sonra göze batmaya başlayan bir yüz. Bu topluluğun yıldızı diyebilirim.

Bir karakter hayatta kalma içgüdüsü ve ahlaki ikilemleriyle dikkat çekerken, bir diğeri stratejik zekâsıyla öne çıkıyor. Bir başkası masumiyetin ve iyi niyetin nasıl kolayca suistimal edilebileceğini gösteriyor. Her biri farklı motivasyonlara sahip olan bu karakterler, oyunun ilerleyen aşamalarında kendi sınırlarını zorlamak zorunda kalıyor.

Dizi boyunca karakterler, para ve ahlaki değerler arasında sıkışıp kalıyor. Açgözlülük, ihanet, dostluk, hayatta kalma içgüdüsü ve vicdan gibi kavramlar sık sık sorgulanıyor. İlk başta uyum içinde hareket eden karakterler, zaman geçtikçe birbirlerine güvenmenin ne kadar zor olduğunu fark ediyor. Dizinin senaryosu, izleyiciyi de karakterlerle birlikte psikolojik bir teste tabi tutarak "Ben olsam ne yapardım?" sorusunu sürekli sordurtuyor. Yarışmanın kurallarının sürekli değişmesi ve sürprizlerle dolu olması, karakterlerin her an yeni bir sınavla karşı karşıya kalmalarına neden oluyor.

Yapım, yalnızca bir yarışma hikâyesi anlatmakla kalmıyor, aynı zamanda toplumsal eşitsizliğe dair sert eleştirilerde de bulunuyor. Kapitalizmin birey üzerindeki baskısını, zengin ve fakir arasındaki uçurumu, insanın maddiyata olan bağımlılığını başarılı bir şekilde gözler önüne seriyor. Yarışmanın ilerleyen aşamalarında karakterlerin parayla olan ilişkisi ve kazandıkları miktarın onları nasıl değiştirdiği, dizinin en çarpıcı yönlerinden biri haline geliyor.

Görsel anlatımı ve atmosferi dizinin en güçlü yönlerinden biri. Kapalı mekânın klostrofobik havası, karakterlerin psikolojik olarak nasıl etkilendiği, kamera açıları, sahnelerde kullanılan renk paleti ve ışık oyunları, izleyiciye rahatsız edici ama aynı zamanda etkileyici bir deneyim sunuyor. Zaman zaman karanlık ve depresif bir hava yaratılırken, bazı sahnelerde yoğun gerilim hissi ustalıkla inşa ediliyor. Ayrıca, dizinin müzikleri de hikâyenin gerginliğini ve atmosferini pekiştiren unsurlar arasında yer alıyor.

Genel olarak The 8 Show, psikolojik gerilim ve toplumsal eleştiriyi bir araya getiren etkileyici bir yapım. Güçlü oyunculukları, sürükleyici hikâyesi ve düşündüren temalarıyla izleyicilere farklı bir deneyim sunuyor. Kapitalizmin birey üzerindeki etkilerini sert bir şekilde sorgulayan bu dizi, gerilim sevenler için kaçırılmaması gereken bir yapım. Eğer toplumsal eleştiriyle harmanlanmış sürükleyici bir psikolojik gerilim arıyorsanız, The 8 Show tam size göre!

Raven Melus

BAŞKA NELER VAR ?

FOTOĞRAFLAR

[korelist]

LOVELY RUNNER // KDRAMA DİZİ YORUMU

UYARI : Yazılar genel olarak spoiler içerebilir. İçermeyedebilir.

İmdb puanı: 8,6 Benim puanım: 7

Drama: Lovely Runner (English title) / Run Away With Sun-Jae On Piggyback (literal title)

Hangul: 선재 업고 튀어

Director: Kim Tae-Yeob, Yoon Jong-Ho

Writer: Kim Bbang (novel), Lee Si-Eun

Episodes: 16

Date: 2024

Cast: Byeon Woo-Seok, Kim Hye-Yoon, Song Geon-Hee, Lee Seung-Hyub, Jung Young-Joo, Kim Won-Hae

Lovely Runner, zamanda yolculuk temasını romantik bir anlatımla harmanlayan, dolu dolu bir dizi. Gençlik ve aşk temalarını içeren bu yapım, sadece romantik unsurlarıyla değil, aynı zamanda kader ve ikinci şans temalarını işliyor.

Ryu Seon-Jae (Byeon Woo-Seok) popüler bir idol olmasına rağmen iç dünyasında büyük bir boşluk vardır. Zamanla bu boşluk onu trajik bir sona sürükler. Lim Sol (Kim Hye-Yoon)  ise onun en büyük hayranlarından biridir. Tekerlekli sandalyede olmasına rağmen hiçbir konserini kaçırmaz. Bir gün hayranı olduğu idolün trajik bir şekilde öldüğünü öğrenince bunu değiştirmek için beklenmedik bir şekilde geçmişe yolculuk yapar. Bu süreçte, ona destek olmak ve kaderini değiştirmek adına pek çok çaba sarf eder.

Seon-Jae ve Lim Sol etkileşimi, diziyi klasik romantik komedilerden ayıran önemli bir detaydır. Seon-Jae’nin yaşadığı içsel çatışmalar, idol hayatının parlak yüzünün ardındaki zorluklar ve Lim Sol’un ona olan bağlılığı, hikâyeyi daha etkileyici kılar. Oyuncuların performansları; karakterini oldukça başarılı yansıtmasını sağlamıştı. İki genç oyuncu oldukça başarılı bir performans sergilemişler.

Byeon Woo-Seok’u normalde başrol olarak düşünmezdim ama izlediğim bir kaç performansından sonra bu rolde sonunda olmuş diyebilirim. Hiç sırıtmamış, aksina rolü güzel sırtlamıştı. Kim Hye-Yoon ile ikinci karşılaşışımız. İlkinde Sky Castle dizisinde sinir bozucu bir karakterdi. İki türlü de dikkat çekmeyi başaran bir oyuncu olma yolunda emin adımlarla ilerliyor diyebilirim.

Dizinin en dikkat çeken unsurlarından biri de zamanda yolculuk temasının başarılı bir şekilde kullanılması. Lim Sol’un geçmişe dönerek Seon-Jae’nin kaderini değiştirme çabası, klasik zaman yolculuğu hikâyelerinden farklı olarak romantik ve dokunaklı bir şekilde işlenmiş. Dizi, geçmişi değiştirme fikrinin beraberinde getirdiği etik ve duygusal soruları da ele alarak, sadece romantik bir hikâye sunmakla kalmıyor, aynı zamanda izleyiciyi düşündürüyor.

Görsellik açısından; pastel tonları ve duygu yüklü sahneleriyle görsel anlamda tatmin edici. Müzikleri ise hikâyenin duygusal derinliğini destekleyerek, izleyicinin sahnelere daha fazla bağlanmasını sağlıyor.

Öte yandan birtakım olmamışlar yok değil. Çok güçlü temellere dayanmıyor. Yap boz tahtası hissiyatı var. Sanki bir karar verilmemişte yolda hallederiz demişler gibi. Keyifle izledim izlemesine ama tam içim rahat kafama yatmış bir tatmin yaşamadım. Kötü olduğunu söyleyemem izlenebilir ama abartılldığı kadar bir dizi değildi.

Mantık aramıyoranız, dümdüz benim için sorun değil diyorsanız, rahat rahat izleyebilirsiniz.

OST:

Eclipse – Run Run

Raven Melus

BAŞKA NELER VAR ?

FOTOĞRAFLAR

[korelist]

THE ATYPICAL FAMILY // KDRAMA DİZİ YORUMU

UYARI : Yazılar genel olarak spoiler içerebilir. İçermeyedebilir.

İmdb puanı: 7,5 Benim puanım: 8

Drama: The Atypical Family (English title) / Although I Am Not a Hero (literal title)

Hangul: 히어로는 아닙니다만

Director: Jo Hyun-Tak

Writer: Joo Hwa-Mi

Episodes: 12

Date: 2024

Cast: Jang Ki-Yong, Chun Woo-Hee, Ko Du-Shim, Soo-Hyun, Park So-Yi, Oh Man-Seok, Kim Keum-Soon, Ryu Abel, Roy

The Atypical Family, fantastik ögelerle süslenmiş, aile bağları ve insan doğasının karmaşıklığını ele alan keyifli bir dizi. Alışılmışın dışında bir süper güç temasıyla karşımıza çıkan yapım, sadece fantastik bir hikâye anlatmakla kalmıyor, aynı zamanda güçlü duygusal unsurlar ve karakter gelişimi ile izleyiciyi içine çekiyor. 

Dizinin merkezinde, nesiller boyu süper güçlere sahip olan ama günümüz dünyasında bu yeteneklerini kaybetmeye başlayan bir aile var. Süper güçleri bir lanet gibi yaşayan bu ailenin fertleri, sahip oldukları yeteneklerle geçmişte farklı şekillerde mücadele etmişler ancak modern çağın getirdiği değişimlerle yeteneklerini kaybetme noktasına gelmişlerdir. Bu bağlamda dizi, sadece fantastik bir hikâye değil, aynı zamanda insanın geçmişe tutunma ve değişime ayak uydurma mücadelesini de anlatıyor.

Dizinin başrolü Bok Gwi-Ju (Jang Ki-Yong), zamanda yolculuk yapma yeteneğine sahip olan ama artık bu gücünü kaybetmiş bir adam. Zamanında gördüğü görüntülerle ailesini ve çevresindekileri korumaya çalışırken, günümüzde bu gücünün eksikliğini fazlasıyla hissediyor. Jang Ki-Yong’un performansı, karakterin umutsuzluğunu ve içsel çatışmalarını oldukça başarılı bir şekilde yansıtıyor. Başrol kumaşı varmıydı, yok muydu emin değilim ama karktere güzel olmuştu.

Diğer önemli karakterlerden biri Do Da-Hae (Chun Woo-Hee). Da-Hae, Gwi-Joo’nun karşısına çıkan gizemli bir kadın ve onun hayatına beklenmedik bir şekilde dahil oluyor. Bu karakter, hikâyenin temel taşlarından biri ve olay örgüsünü ilerleten kilit unsurlardan biri olarak dikkat çekiyor. Karakterin hem gizemli hem de içten yönlerini izleyiciye başarılı bir şekilde aktarıyor.

Aile üyeleri arasında da farklı süper güçlere sahip kişiler bulunuyor, ancak her biri bu güçlerini zamanla kaybetmeye başlıyor. Bu noktada dizinin, süper kahraman temasını klasik “güçlü olan kazanır” anlatısından farklı bir şekilde ele alması dikkat çekici. The Atypical Family, süper güçlerin zamanla işlevsiz hale gelmesiyle, insanın doğası gereği değişime nasıl direndiğini ve bu sürece nasıl adapte olduğunu işliyor.

Dizinin temposu, hikâyenin dramatik yönlerini başarılı bir şekilde ortaya çıkarırken, mizahi unsurlar ve sıcak aile dinamikleri ile ağırlaşmadan ilerliyor. Fantastik bir hikâye olmasına rağmen, karakterlerin yaşadığı duygusal mücadeleler oldukça gerçekçi işlenmiş. Ayrıca görsel efektler ve sinematografi, dizinin atmosferini destekleyici nitelikte ve sahnelerdeki detaylara verilen önem hikâyenin içine daha fazla çekilmemizi sağlıyor.

Genel olarak, The Atypical Family, alışılmış süper kahraman hikâyelerinden farklı olarak, güç ve değişim arasındaki ilişkiye odaklanan, duygusal derinliği olan bir dizi. Güçlerini bir armağan yerine lanet olarak görmüş bir grup insanın kayıplarının yardımı ile kendileriyle başırma mücadelesi de diyebiliriz. Jang Ki-Yong ve Chun Woo-Hee’nin etkileyici performansları, ilgi çekici konusu ve fantastik unsurlarla harmanlanmış aile teması ile izleyicilere unutulmaz bir deneyim sunuyor.

OST:

Lee So Ra - I See You

Raven Melus

BAŞKA NELER VAR ?

FOTOĞRAFLAR

[korelist]

ONE DOLLAR LAWYER // KDRAMA DİZİ YORUMU

UYARI : Yazılar genel olarak spoiler içerebilir. İçermeyedebilir.

İmdb puanı: 7,9 Benim puanım: 8

Drama: One Dollar Lawyer (English title) / One Thousand Won Lawyer (literal title)

Hangul: 천원짜리 변호사

Director: Kim Jae-Hyun

Writer: Choi Soo-Jin, Choi Chang-Hwan

Episodes: 12

Date: 2022

Cast: Namkoong Min, Kim Ji-Eun, Park Jin-Woo, Choi Dae-Hoon, Gong Min-Jung

One Dollar Lawyer, hukuk temalı dizilere taze bir soluk getiren, mizahi yönü güçlü bir yapım. 2022 yılında yayınlanan dizi, klasik hukuk draması formatını eğlenceli bir şekilde ele alarak izleyiciyi sıkmadan, dinamik bir anlatım sunuyor. Hukukla ilgili ağır terimler ve ciddi davalar arasında kaybolmak yerine, karakterlerin enerjisi ve komedi unsurlarıyla hafif ama etkileyici bir deneyim yaşatıyor.

Dizinin başrolünde, düşük ücret karşılığında davaları üstlenen sıra dışı bir avukat olan Cheon Ji-Hun (Namkoong Min) bulunuyor. Ji-Hun, 1000 won gibi sembolik bir ücret karşılığında adalet peşinde koşan, oldukça yetenekli ama bir o kadar da eksantrik bir avukat. Hukuk sisteminin zenginler lehine işlediğini düşündüğü için, dezavantajlı bireylere yardım etmeyi kendine misyon edinmiş. Namgoong Min’in oyunculuğu, karakterin hem komik hem de dramatik yönlerini harika bir şekilde yansıtıyor. Ji-Hun’un tuhaf ama dahiyane yöntemleriyle davaları çözmesi, diziyi sıkıcı bir hukuk dizisi olmaktan çıkarıp daha eğlenceli bir hale getiriyor. Oyuncuyu ilk kez seyrettim ama havasını çok beğendim. Diziye cuk oturmuş.

Baek Ma-Ri (Kim Ji-Eun) ise, Ji-Hun’un yanına stajyer olarak gelen genç bir avukat. İlk başta Ji-Hun’un yöntemlerini ciddiye almayan, disiplinli ve geleneksel bir hukukçuyken, zamanla onun zekasına ve adalet anlayışına hayran kalıyor. Onun Ji-Hun’la olan çatışmaları ve sonrasında gelişen dostluğu, dizinin dinamiklerinden biri.

Ma-Ri’nin büyükbabası ve aynı zamanda prestijli bir hukuk firmasının başkanı olan Baek Hyun-Mu (Lee Deok-Hwa) karakteri de dikkat çekiyor. Hyun-Mu, torununun saygın bir avukat olmasını isterken, Ji-Hun’un yanında çalışmasını pek de onaylamıyor. Ancak torununun gelişimini gördükçe olaylara bakış açısı değişmeye başlıyor.

Dizi, adalet sisteminin yozlaşmış yönlerini mizahi bir dille eleştirirken, aynı zamanda yoksulların ve mağdurların yanında duran bir avukatın hikâyesini anlatıyor. Davaların çözülme süreci, klasik hukuk dizilerine kıyasla daha eğlenceli ve akıcı bir şekilde işlenmiş. Ji-Hun’un her davada farklı bir strateji kullanarak rakiplerini alt etmesi, izleyiciye büyük keyif veriyor. Ancak dizi yalnızca komediye yaslanmıyor; ilerleyen bölümlerde Ji-Hun’un geçmişiyle ilgili duygusal sahneler de devreye giriyor ve karaktere daha fazla derinlik kazandırıyor.

Görsellik ve sinematografi açısından da başarılı bir yapım. Renkli sahneler, dinamik çekimler ve karakterlerin jest-mimikleri ile uyumlu kamera açıları, dizinin enerjik havasını destekliyor. Kıyafet seçimleri bile karakterlerin kişiliklerini yansıtır nitelikte; Ji-Hun’un parlak renkli kıyafetleri onun özgün tarzını yansıtıyor.

Genel olarak, One Dollar Lawyer ciddi hukuk dramalarından sıkılan ama yine de hukuk temalı dizileri seven izleyiciler için harika bir alternatif. Namgoong Min’in olağanüstü performansı, eğlenceli senaryo ve karakterlerin güçlü kimyası, diziyi izlenmeye değer kılıyor. Hem güldüren hem de düşündüren bir yapım arıyorsanız, bu dizi tam size göre.

OST:

Koonta – Solomon

Raven Melus

BAŞKA NELER VAR ?

FOTOĞRAFLAR

[korelist]

REVENANT // KDRAMA DİZİ YORUMU

UYARI : Yazılar genel olarak spoiler içerebilir. İçermeyedebilir.

İmdb puanı: 7,9 Benim puanım: 9

Drama: Revenant (English title) / Demon (literal title)

Hangul: 악귀

Director: Lee Jung-Lim

Writer: Kim Eun-Hee

Episodes: 12

Date: 2023

Cast: Kim Tae-Ri, Oh Jung-Se, Hong Kyung, Kim Hae-Sook, Lee Jae-Won, Park Ji-Young, Yang Hye-Ji, Kim Won-Hae

Revenant, mistik ve doğaüstü olaylarla örülü bir korku-gerilim dizisi. 2023 yapımı bu drama, Kore folklorundan beslenen derin bir hikâyeye sahip. Korku unsurlarının başarılı bir şekilde işlendiği, atmosferiyle izleyiciyi içine çeken bir yapım. Senaryo, insanların iç dünyasındaki karanlık taraflara ve geçmişin sırlarına odaklanıyor. Dizinin merkezinde, ailesinden miras kalan lanetli bir eşyayla hayatı değişen bir kadının hikâyesi var. Onun etrafında gelişen doğaüstü olaylar ve bu olayları çözmeye çalışan bir akademisyenle yollarının kesişmesi, hikâyeyi daha da derinleştiriyor.

Karakterler açısından bakıldığında, dizinin başrolünde Gu San-Yeong (Kim Tae-Ri) bulunuyor. San-Yeong, sıradan bir hayat süren ancak babasının ölümüyle birlikte kendini korkunç olayların içinde bulan genç bir kadın. Kim Tae-Ri’nin performansı gerçekten etkileyici; karakterinin yaşadığı değişimleri mükemmel bir şekilde yansıtıyor. San-Yeong’un doğaüstü olaylara karşı verdiği mücadele, izleyiciyi dizinin içine çekiyor.

Diğer önemli karakterlerden biri Yeom Hae-Sang (Oh Jung-Se). Kendisi, doğaüstü olayları araştıran ve geçmişinde bu tür olaylarla bağlantılı olan bir akademisyen. Oh Jung-Se’nin oyunculuğu yine çok güçlü; karakterin içsel çatışmaları ve korkularını oldukça başarılı bir şekilde yansıtıyor. Hae-Sang, San-Yeong’a yardım ederken kendi geçmişiyle de yüzleşmek zorunda kalıyor. Oyuncu kesinlikle dizisinin kalite tablosunu yükseltiyor.

Dizinin bir diğer kilit karakteri ise Lee Hong-Sae (Hong Kyung). Polis teşkilatında çalışan, doğaüstü olaylara inanmasa da zamanla olayların gerçekliğini kabul etmek zorunda kalan bir dedektif. Hong Kyung’un oyunculuğuyla ilgili çok bekletim yoktu ama inançsızlıktan şüpheye, oradan da gerçeği kabullenmeye giden süreci oldukça doğal işlenmişti. Ne eksik ne fazlaydı, tam olması gerektği gibiydi.

Dizinin en büyük artılarından biri atmosferi. Karanlık sahneler, gerilim dozu yüksek anlar ve izleyiciyi ürperten detaylarla dolu. Kore korku sinemasından aşina olduğumuz folklorik öğeler, burada da kendini gösteriyor. Hikâye sadece korkutucu değil, aynı zamanda gizemli ve dramatik unsurlar da içeriyor. Yani yalnızca bir korku dizisi değil; aynı zamanda güçlü bir dram ve gerilim de izliyorsunuz.

Senaryo konusunda dizinin temposu başlarda biraz ağır ilerlesede, özellikle ikinci yarıda oldukça sürükleyici hale geliyor. İlk bölümlerde kurulan gizem, bölümler ilerledikçe yavaş yavaş açığa çıkıyor. Olay örgüsündeki ipuçlarını takip etmek, karakterlerin iç dünyalarını keşfetmek ve hikâyenin nasıl sonuçlanacağını merak etmek, dizinin izleyicinin sürekli ekrana kilitlenmesini sağlıyor.

Mekanlar açısından da başarılı bir yapım. Karanlık tonlar, gölge oyunları ve ürkütücü mekanlar dizinin atmosferini mükemmel bir şekilde tamamlıyor. Özellikle korku sahnelerinde kullanılan pratik efektler ve sinematografi oldukça etkileyici. Bu türdeki dizilerde bazen CGI kullanımı abartılı olabiliyor ama Revenant bu dengeyi iyi kurmuş.

Genel olarak baktığımızda, Revenant korku-gerilim türünü seven izleyiciler için oldukça tatmin edici bir yapım. Kim Tae-Ri, Oh Jung-Se ve Hong Kyung’un güçlü performansları, derinlemesine işlenmiş karakterler ve sürükleyici senaryo ile dizi kendini izletmeyi başarıyor.

OST: Ali - Revenant

Raven Melus

BAŞKA NELER VAR ?

FOTOĞRAFLAR

[korelist]

A GOOD DAY TO BE A DOG // KDRAMA DİZİ YORUMU

UYARI : Yazılar genel olarak spoiler içerebilir. İçermeyedebilir.

İmdb puanı: 7,2 Benim puanım: 8

Drama: A Good Day to Be a Dog

Hangul: 오늘도 사랑스럽개

Director: Kim Dae-Woong

Writer: Lee Hye (webcomic), Baek In-A

Episodes: 14

Date: 2024

Cast: Park Gyu-Young, Cha Eun-Woo, Lee Hyun-Woo, Ryu Abel, Jo Jin-Se

A Good Day to Be a Dog, hem romantik hem de fantastik bir hikâye sunarak izleyicilere keyifli bir deneyim yaşatıyor. Webtoon uyarlaması olan bu drama, bir lanetin gölgesinde yaşamak zorunda kalan bir kadının hikayesini, başarılı karakterlerle ve komedi unsurlarıyla harmanlıyor.

Hikâyenin merkezinde Han Hae-Na (Park Gyu-Young) bulunuyor. Hae-Na, aile soyundan gelen tuhaf bir lanetle doğmuş bir kadın. Bu lanet, birini dudaklarından öptüğü zaman, ertesi sabah bir köpeğe dönüşmesine neden oluyor. Ancak bu dönüşüm, öptüğü kişinin tekrar onu köpek olarak öpmesi ile kırılıyor. Aksi durumda hayatı boyunca köpek olarak yaşamak zorunda kalabilirliği var. Hae-Na, bu tuhaf lanetiyle baş etmeye çalışırken, bir yandan da sıradan bir hayat sürmeye çabalıyor. Park Gyu-Young'un canlandırdığı Hae-Na, karakterin iç çatışmalarını, çaresizliğini ve aynı zamanda komik yanlarını başarıyla yansıtıyor.

Dizinin diğer ana karakteri Jin Seo-Won (Cha Eun-Woo), Hae-Na'nın meslektaşı ve aynı zamanda kazara da olsa öpülen kişi oluyor. Seo-Won, dışarıdan soğuk ve mesafeli bir öğretmen gibi görünse de, aslında geçmişinde derin yaralar taşıyan bir karakter. Cha Eun-Woo, ard arda rol aldığı yapımlardan sonra artık bir şarkıcı değil, oyuncu olarak adlandırılabilir bir seviyeye gelmiş diyebilriim. Gizemli ve duygusal karakteri oldukça etkileyici bir şekilde canlandırıyor. Seo-Won ve Hae-Na arasındaki ilişki, hem romantik hem de eğlenceli bir şekilde ilerlerken izleyiciyi içine çekiyor.

Dizinin fantastik ögeleri, hikayeyi havada bırakıyor. Lanetin nerede başladığı nerede bittiğ neden olduğuna dair bir kör nokta oluşturulmuş. Lanetin kökeni, Hae-Na'nın ailesinin geçmişi ve bu durumun yarattığı çatışmalar, hem gizemli hem de eğlenceli bir şekilde işleniyor. İzleyiciler, lanetin çözülüp çözülmeyeceğini merak ederken, bir yandan da karakterlerin gelişimlerini izleme fırsatı buluyor. Nihayetinde bir webtoon çevirisi olduğu için çok sorgulanmaması gerekiyor.

Prodüksiyon kalitesi ve görsel tasarımı da oldukça etkileyici. Hae-Na'nın köpeğe dönüştüğü sahneler ve fantastik unsurlar, diziye eğlenceli ve masalsı bir atmosfer katıyor. Ayrıca, müzik seçimleri ve sahne geçişleri de hikayenin akışını destekliyor.

A Good Day to Be a Dog, sıradan romantik komedilerden farklı olarak fantastik unsurlarıyla dikkat çeken eğlenceli vakit geçirmek isteyenler tavsiye edilir.

OST:

Woody - Can't Nobody

A Good Day to Be a Dog offers viewers a delightful blend of romance and fantasy, creating a light-hearted yet emotionally engaging experience. Based on a webtoon, the drama introduces a uniquely cursed heroine and weaves her story with humor, mystery, and well-crafted characters.

At the heart of the story is Han Hae-Na (Park Gyu-Young), a woman born into a family burdened with a peculiar curse. Whenever she kisses someone on the lips, she transforms into a dog the next morning. The only way to break the spell is to be kissed again in her dog form by the same person—otherwise, she risks being stuck as a dog forever. While trying to deal with this bizarre curse, Hae-Na also attempts to lead a normal life. Park Gyu-Young portrays the emotional nuances of Hae-Na with ease, capturing both the character’s internal struggles and her comedic charm.

The other lead character, Jin Seo-Won (Cha Eun-Woo), is Hae-Na’s colleague—and unintentionally, the person she kisses. Seo-Won appears cold and distant at first, but his character is slowly revealed to be one with emotional depth and a painful past. Over time, Cha Eun-Woo has grown into his acting roles, shedding his idol-only label and proving himself as a capable actor. His portrayal of the reserved and mysterious Seo-Won adds weight to the romance, making the dynamic between the two leads both entertaining and heartfelt.

The show’s fantasy elements are both its strength and its weakness. While the premise is creative and fun, the details surrounding the curse—how it started, why it exists, and how it truly works—remain vague. These gaps create a sense of mystery, but they also leave the viewer wanting more clarity. That said, since it’s adapted from a webtoon, some narrative looseness is to be expected and can be overlooked for the sake of fun.

Visually, the production is charming and polished. The transformation scenes of Hae-Na turning into a dog are handled with a whimsical, almost storybook-like flair. The drama maintains a warm and magical tone, supported by colorful set designs, soft lighting, and appropriate background music that enhances the whimsical feel of the plot.

What sets A Good Day to Be a Dog apart from typical romantic comedies is its quirky premise and how it balances humor with heart. It doesn’t dive too deeply into emotional drama but instead focuses on building a quirky, fantasy-driven love story with likable leads. For anyone looking for a sweet, offbeat, and visually appealing series that doesn’t take itself too seriously, this drama makes for an enjoyable watch.

Raven Melus

BAŞKA NELER VAR ?

FOTOĞRAFLAR

[korelist]

LITTLE WOMEN // KDRAMA DİZİ YORUMU

UYARI : Yazılar genel olarak spoiler içerebilir. İçermeyedebilir.

İmdb puanı: 7,8 Benim puanım: 9

Drama: Little Women

Hangul: 작은 아씨들

Director: Kim Hee-Won

Writer: Jung Seo-Kyoung

Episodes: 12

Date: 2022

Cast: Kim Go-Eun, Nam Ji-Hyun, Park Ji-Hu, Kim Mi-Sook, Park Ji-Young, Park So-Yi, Wi Ha-Joon, Choo Ja-Hyun, Oh Jung-Se, Kang Hoon

Little Women, orijinal isimli Amerikan romanından esinlenerek Kore dramasına uyarlanan bir hikaye izliyoruz. Orijinal hikayeyle hiçbir bağlantısı olmadığını da ayrı belirtmek istiyorum. Bu yolculuklarında yepyeni bir hikaye ortaya çıkmış. Dizi, hem aile bağlarını hem de bireysel hayatta kalma mücadelesini konu alıyor. Aynı zamanda zenginlik, güç ve adalet kavramlarını sorgulayan bir hikâye sunuyor.

Dizinin merkezinde Oh ailesinden üç kardeş yer alıyor. En büyük kardeş Oh In-Joo (Kim Go-Eun), her zaman ailesini koruma sorumluluğunu hisseden ve onların iyiliği için çaba gösteren bir karakter. Kim Go-Eun'un inanılmaz bir oyuncu. Şahane bir disipline sahip ve karakterlerini sonuna kadar yaşıyor.  Karakterin hem fedakarlığını hem de çaresizliğini içinizde hissediyorsunuz.

İki numara kardeş Oh In-Kyung (Nam Ji-Hyun), ideallerine sıkıca bağlı bir gazeteci olarak karşımıza çıkıyor. In-Kyung'un karakteri, adalet arayışı ve doğruları savunma mücadelesiyle dikkat çekiyor. Nam Ji-Hyun’u normalde dümdüz bir oyuncu olarak görüyordum ama burada fikrim değişti. Son derece başarıyla rolünü üstlenmişti. Çelişkileri bize hissettirse de ideallerinden ödün veremeyişini izledik.

Üç numara küçük kardeş Oh In-Hye (Park Ji-Hu), sanatsal yetenekleri ve kendi ayakları üzerinde durma arzusu ile öne çıkıyor. Ancak, In-Hye'nin bağımsızlık çabası, ailenin geri kalanıyla çelişkilere yol açıyor. Bu genc karakterin masumiyetini ve karmaşıklığını izleyiciye çok iyi hissettiriyor. In-Hye'nin, ablalarıyla olan bağı ve kendini kanıtlama isteği, hikayeye farklı bir boyut katıyor.

Dizinin ana teması, bu üç kardeşin hayatlarındaki zorluklara ve seçimlerindeki ahlaki ikilemlere odaklanıyor. Zenginlikle fakirliğin çarpıştığı bir dünyada, üç kardeş hem bireysel hem de kolektif olarak var olma savaşı veriyor. Hikaye, toplumun sınıfları arasındaki eşitsizlikleri ve güç dengesizliklerini derinlemesine ele alıyor.

Dizinin prodüksiyon kalitesi çok etkileyici. Mekanlar ve sinematografi, hikayenin atmosferine çok iyi hizmet ediyor. Kore'nin modern yapılarıyla dolu şehir manzaraları, zenginliğin ve fakirliğin yan yana var olduğu bir dünyayı gözler önüne seriyor. Ayrıca, dizinin temposu ve senaryo yazımı, izleyiciyi bağlamaya yetecek kadar sürükleyici. Hikayenin biraz yavaş ve karanlık olduğunu da söylemeliyim.

Bir başka dikkat çeken detay ise oyuncu kadrosunun uyumu. Kim Go-Eun, Nam Ji-Hyun ve Park Ji-Hu, kardeş bağlarının karmaşıklığını ve sevgi dolu bir ailede yaşamanın zorluklarını izleyiciye çok iyi bir şekilde aktarmış. Özellikle Kim Go-Eun'un duygusal ağırlıklı sahnelerdeki performansı, dizinin duygusal etkisini çok daha güçlü hale getiriyor.

Son olarak, toplumsal meseleleri cesurca ele alan bir yapım. Aile bağları, bireysel özgürlük ve toplumsal sınırlar üzerine etkileyici bir drama izlemek isteyen herkes için kesinlikle tavsiye edilir.

OST:

Zior Park - Enough (prod.Primary)

Little Women is a Korean drama inspired by the American novel of the same name, but let’s be clear—it has no actual connection to the original story. Instead, it takes the title and spins an entirely new narrative centered around family bonds, individual survival, and a critical examination of wealth, power, and justice.

At the heart of the drama are the three sisters of the Oh family. The eldest, Oh In-Joo (Kim Go-Eun), is a woman who has always felt the burden of protecting her family and works tirelessly for their well-being. Kim Go-Eun delivers an incredible performance—she's a powerhouse of discipline and fully immerses herself in her character. You can truly feel both In-Joo’s selflessness and her desperation as if they were your own.

The second sister, Oh In-Kyung (Nam Ji-Hyun), is a journalist deeply committed to her ideals. Her relentless pursuit of justice and truth makes her stand out. Although I used to think Nam Ji-Hyun was a rather plain actress, this drama completely changed my view. She portrayed her character’s internal conflicts with remarkable skill while staying true to In-Kyung’s unwavering morals.

The youngest, Oh In-Hye (Park Ji-Hu), is gifted with artistic talent and yearns to stand on her own two feet. Her desire for independence often puts her at odds with her older sisters. Park Ji-Hu does an excellent job portraying In-Hye’s innocence and complexity. Her dynamic with her sisters and her struggle to prove herself add an emotional layer to the story.

The drama’s core theme revolves around the challenges these three sisters face and the moral dilemmas in their choices. Set in a world where wealth collides with poverty, the sisters fight to survive both individually and together. The series delves deep into social inequality and power imbalances, offering sharp societal commentary throughout.

The production quality is highly impressive. The sets and cinematography are perfectly tailored to the drama’s tone. The modern cityscapes of Korea emphasize the coexistence of opulence and hardship. The pacing and script are engaging enough to keep viewers invested, though I must note the overall tone is slow and dark.

One of the show’s standout features is the chemistry between the cast. Kim Go-Eun, Nam Ji-Hyun, and Park Ji-Hu convincingly portray the complexities of sibling relationships and the challenges of growing up in a tight-knit yet burdened family. Kim Go-Eun’s emotionally charged scenes, in particular, intensify the show’s impact and leave a lasting impression.

Ultimately, Little Women is a bold and thought-provoking drama that addresses social issues with conviction. For anyone looking for a compelling series about family, individual freedom, and the constraints of society, this one comes highly recommended.

Raven Melus

BAŞKA NELER VAR ?

FOTOĞRAFLAR

[korelist]

QUEEN OF TEARS // KDRAMA DİZİ YORUMU

UYARI : Yazılar genel olarak spoiler içerebilir. İçermeyedebilir.

İmdb puanı: 8,3 Benim puanım: 9

Drama: Queen Of Tears (English & literal title)

Hangul: 눈물의 여왕

Director: Jang Young-Woo, Kim Hee-Won

Writer: Park Ji-Eun

Episodes: 16

Date: 2024

Cast: Kim Ji-Won, Kim Soo-Hyun, Park Sung-Hoon, Kwak Dong-Yeon, Lee Joo-Bin, Jeon Bae-Su, Kim Young-Min

Queen of Tears, modern ilişkilerin karmaşıklığını, aşkın farklı yüzlerini ve toplumsal beklentilerin insan üzerindeki etkilerini anlatan bir drama olarak yayınlandığı dönemde çokça popüler olan bir dizi. Popüler kültür tarafından biraz fazla abartılmış olsa da, eğlenceli ve duygusal anlarıyla izleyicilerin ilgisini çekmeyi başarıyor.

Dizinin ana karakteri Hong Hae-In (Kim Ji-Won), Queens Group'un üçüncü nesil chaebol varisi olarak zenginlik ve ihtişam içinde büyümüş zarif bir kadındır. Mütevazı bir geçmişe sahip olan Baek Hyun-Woo (Kim Soo-Hyun) ile evlendikten sonra onuda ışıltılı hayatına alır. Ancak beklenmedik olaylar, evlilik hayatının ışıltısını kaybetmesine neden olur ve çiftin ilişkilerini ciddi sınavlarla karşı karşıya kalır.

Hae-In, dışarıdan kusursuz gibi görünen hayatının ardında derin duygusal çatışmalar yaşayan bir karakterdir. Hae-In'in güçlü ve zarif duruşu, toplumun dayattığı baskılara rağmen kendi yolunda ilerlemeye çalışan bir bireyi temsil eder. Başarılı bir oyuncu olduğunu herkes kabul edecektir. Kadında çirin şansı var dersemde kimse itiraz etmeyecektir. Şimdi ye kadar oynadığı bütün rol arkadaşları körenin hatrı sayılır yakışıklılarıydı. Yine de hakkını vermek lazım izleyiciyi Hae-In'in duygusal yolculuğuna ortak etmeyi başarıyor.

Hyun-Woo ise, karşılaştığı krizler karşısında sevgi ve dayanıklılıkla mücadele eden bir eş olarak öne çıkar. Hyun-Woo'nun geçmişinde yaşadığı zorluklar, onun güçlü bir karakter geliştirmesine yol açmıştır, ancak aynı zamanda Hae-In ile olan ilişkisinde ortaya çıkan çatışmaları daha da derinleştirir. Kim Soo-Hyun'un doğal ve etkileyici oyunculuğu, karakterin karmaşıklığını başarıyla yansıtıyor. Oyuncu çok az sayıda yapımda yer almış olmasına rağmen extra extra popülerdir. Onun bu popülaritisi de ayrıca abartılıyor. Tabiki kötü bir oyuncu olmadığını da söylemeliyim.

Dizide yan karakterlerin hikayeleri de dikkat çekiyor. Özellikle Hae-In'in çocukluk arkadaşı Yoon Eun-Sung (Park Sung-Hoon), Hae-In'e olan uzun süreli sevgisiyle hikayeye farklı bir boyut katıyor. Çiftin ilişkisini daha da karmaşık hale getiriyor ve izleyiciye aşkın farklı yüzlerini gösteriyor. Bence, Park Sung-Hoon aldığı kötü kararkter rolleri ile her seferinde izleyicilerin nefretini toplamayı başaracak kadar başarılı bir oyuncu. Ve iki gözümün çiçeği Hae-in’in erkek kardeşi Hong Soo-Cheol rolündeki Kwak Dong-Yeon; ailemizin little brother’ı. Ona ayrıca bayılıyorum.

Öte yandan dizinin prodüksiyon kalitesi etkileyici bir iş çıkarıyor. Mekanlar, kostümler ve ışıklandırma, dizinin genel atmosferini tamamlıyor. Özellikle Hae-In ve Hyun-Woo'nun karşılaşma sahnelerinde kullanılan sinematografi, izleyiciyi sahnenin bir parçasıymış gibi hissettiriyor. Ayrıca, dizinin müzikleri de hikayeyi güçlendiren bir unsur olarak dikkat çekiyor. Her sahneye uygun seçilen müzikler, duygusal yoğunluğu artırıyor ve hikayeye derinlik katıyor.

İlginç bir bilgi olarak, Queen of Tears dizisinin yapımı sırasında Kim Ji-Won ve Kim Soo-Hyun'un rollerine hazırlanmak için yoğun bir prova süreci geçirdiği biliniyor. Röportajlarda, ikisi de karakterlerini anlamak için senaryo üzerinde birlikte çalıştıklarını ve karakterlerin geçmişlerini derinlemesine incelediklerini belirtmişler. Bu da dizideki doğal kimyanın temelini oluşturmuş.

Ayrıca, dizinin Türkiye'ye uyarlanacağı haberi de büyük ilgi uyandırdı. CJ ENM, popüler Kore draması "Queen of Tears"ın Türkiye'de uyarlanması için O3 Medya ve DASS Yapım ile anlaşma imzaladı. Bu durum, dizinin uluslararası alanda ne kadar dikkat çektiğini bir kez daha kanıtlıyor. Hayata geçer geçmez onu zaman içinde göreceğiz.

Sonuç olarak, Queen of Tears, oyunculuk performansları, etkileyici prodüksiyon kalitesi ve samimi hikayesiyle izlenmeye değer bir drama. Belki popüler kültür tarafından fazla yüceltilmiş olabilir, ama bu durum dizinin güçlü yönlerini göz ardı etmemizi gerektirmiyor. Tüm oyuncuların tek kelimeyle mükemmel performans sergilediği bir yapım olarak, dizinin başarısının buradan geldiğini rahatlıkla söyleyebilirim.

OST:

BSS - The Reasons of my smiles

Crush - love you with all my heart

So Soo Bin - Last Chance

Queen of Tears is a drama that explores the complexities of modern relationships, the many faces of love, and the pressure of societal expectations. Although it was arguably overhyped by popular culture during its run, it still managed to captivate audiences with its emotional and entertaining moments.

At the center of the story is Hong Hae-In (Kim Ji-Won), the elegant heiress of the Queens Group’s third generation. After marrying Baek Hyun-Woo (Kim Soo-Hyun), a man from a humble background, she brings him into her glittering world. However, unexpected events gradually strip away the shine from their marriage, putting their relationship to the test.

Hae-In appears to live a flawless life, but she’s riddled with emotional turmoil beneath the surface. Her strength and elegance reflect someone striving to carve her own path despite the immense pressures placed upon her. Kim Ji-Won is widely recognized as a talented actress—and perhaps, as many might jokingly agree, she’s “blessed” with consistently starring alongside Korea’s most handsome leading men. Still, credit must be given where it's due: she genuinely draws viewers into Hae-In’s emotional journey.

Hyun-Woo stands out as a devoted husband facing adversity with love and resilience. His difficult past has shaped him into a strong individual, but it also amplifies the emotional conflict between him and Hae-In. Kim Soo-Hyun, known for his expressive and natural acting, embodies this character with sincerity. While he may be slightly over-celebrated considering his relatively few roles, he’s by no means a poor actor—quite the opposite, in fact.

The supporting characters also contribute greatly to the narrative. Yoon Eun-Sung (Park Sung-Hoon), Hae-In’s childhood friend, brings tension and depth to the plot with his long-standing affection for her. His presence complicates the couple’s relationship and showcases the darker shades of love. Park Sung-Hoon excels once again in a villainous role, continuing his streak of making audiences love to hate him. And then there's Hong Soo-Cheol, Hae-In’s little brother, portrayed by Kwak Dong-Yeon—the nation’s beloved “little brother.” His role adds charm and balance, and he’s always a joy to watch.

On the production side, the drama impresses with its high quality. The set design, costumes, and lighting complement the tone and atmosphere beautifully. The cinematography, particularly in key scenes between Hae-In and Hyun-Woo, is immersive and emotionally resonant. The soundtrack also plays a significant role, enhancing the emotional impact and giving the story added depth through carefully selected tracks.

Interestingly, Kim Ji-Won and Kim Soo-Hyun reportedly underwent a rigorous rehearsal period during production. In interviews, both actors shared how they studied the script together and delved into their characters’ backstories, which laid the foundation for their strong on-screen chemistry.

Adding to the buzz, Queen of Tears is reportedly set to be adapted for Turkish television. CJ ENM has signed a deal with O3 Medya and DASS Yapım to bring the drama to Turkish audiences, reflecting the series' global appeal and success. Whether this adaptation will live up to the original remains to be seen.

In conclusion, Queen of Tears is well worth watching for its performances, touching story, and outstanding production values. While the popularity may have inflated expectations, that shouldn't take away from the drama’s strengths. The cast delivers remarkable performances across the board, and it’s safe to say that much of the show’s success stems from that very talent.

Raven Melus

BAŞKA NELER VAR ?

FOTOĞRAFLAR