lavinyaningunlukleri

[lavinyaningunlukleri]

Hani bir Sezen Aksu klasiği vardır ya :

Git... Git...

Git... me dur ne olursun

Gitme kal yalan söyledim

Doğru değil ayrılığa daha hiç hazır değilim

Aramızda yaşanacak yarım kalan bir şeyler var

Gitme dur daha şimdiden deliler gibi özledim

Hah işte bende sana git artık, sana karşı hiç bir şey hiss etmiyorum, senden nefret ediyorum dedim Sezen Aksu gibi içim yana yana. Sana git dedim, ama kalbim kal diye yalvardı bana. Durdur onu gitmesin lütfen diye kalbim beni mahvetti. Ben yine yaramı kanaya kanaya kopardım. Bir yara bandını ne kadar yavaş koparırsan o kadar çok yanar canın. Bende her Allah'ın günü öyle koparıyorum yaralarımın bandını. Zaten yara bandı takmama da gerek yok ki. O yaralar artık kabuk bağlamıyor çünki hər gün kendi ellerimle koparıyorum kabuklarını kanasın diye. Ben belki de artık acısız yaşamayı bilmiyorum. Doğduğum günden beri hep yara hep acı. Alışıyor insan bir yerden sonra. Hani insanlar var ya yaşı değil yaşanmışlığı büyütür onu. Bende o insanlardanım işte. Ben acılarımla yaşanmışlıklarla büyüdüm. Ama keşke hep çocuk kala bilme şansım olsa. Hiç düşünmeden evet derim. Ben ilk kez birine hem aşık oldum, hem sevdim. Aşk ve sevgi birlik olunca insanın içi kor olur yanar. Bende yandım. Ama hala köpek gibi seviyorum. Kalbim affet dediği an devreye akıl giriyor ve kargaşa kaos benim tüm hücrelerimi sarıyor. Onun için de siz siz olun hiç bir zaman kalbinizin gitme dediğine, aklınıza uyup git demeyin.

[lavinyaningunlukleri]

Tüm dünyanın bir insandan ibaret olması çok kötü bir şeydir. Sanki ayaklarında koca-koca prangalar ve sen o prangalardan kurtulmak için savaşırsın. Bazen öyle bir kurtulursun ki, kuş misali özgür olursun. Bazense savaşır, savaşır sonunda yorgun düşersin. Ama yinede yara bere içinde kalbin savaşmak ister. Çünkü, o sevdiği insanın onu sevmesi için her koşula her zorluğa, her hiçliğe razıdır. Ben bile kabul ettim her hiçliğin içinde boğulurken batmayı. Bir el var bana uzanan, tutsam bir dert, tutmasam başka bir dert. Eğer o eli tutarsam, o zaman sevdiğimi unutmak zorunda kalırım. Tutmazsam eğer, o zaman yine acı çekerim. Ama yinede sevmek güzel tabiki karşılıklı seviyorsanız. Eğer karşılığı yoksa o sevgi olmaz, senin cehenemin olur seni cayır, cayır yakar. Ben yandım her an, her dakika. Sevmek kötü değil aslında. Sevgi insanı hayata bağlayan, insanın olgunlaşmasına sebep olan, onu güzelleştiren bir lütfüdür tanrının. Ama eğer sevdiğin seni sevmiyorsa o zaman ne güzelleşir insan, nede hayata bağlanır. Sadece kafasını taşlara vura vura olgunlaşır. Sevgi çocuklukla olgunluk arasında bir sınırdır. Ama eğer karşılığı varsa çocuk olursun çok vakit. Yeri geldiğinde büyürsün. Ama yok eğer karşılığı yoksa sadece büyürsün acılarına rağmen. Onun için de seveceksen karşılığı olanı sev canımın içi, canın yanmasın diye, boşluğa düşme diye karşılığı olanı sev gül goncam.

[lavinyaningunlukleri]

Ben bu gün çok güzel bir kelime duydum. Sevdiğin için söyleye bileceğin en güzel kelime mesela. "Kalp yarim" çok anlamlı çok güzel bir söz bu. Ben birinin böyle sevdiğini çok nadir gördüm. Ama işte yok öyle bir sevgi görmedim hiç diyemem. Kalbinin yarısının sevdiğine ait olduğunu simgeler bu kelime. Bir kitapta okumuştum aşk delirtir, sevgi iyileştirir. Onun için de sevmeyi başarın. Kalp yarim diye sevebilecek kadar sevin. Çünki birine aşkım canım diye aşık olmak kolaydır. Ama kalp yarim diye sevmek zordur. Sevmek zaman alır. Ama aşık olmak bir anda başına gelir. Sanki birden şimşekler çakar ve sen yağmura tutulursun. Ama sevgi sanki yeni bir ev almışsın ama böyle çok beğenerek, işin garip yanı o eve zamanla alışırsın, seversin yani. Ben aşık da oldum, sevdiğim de oldu. Ama her birinin yeri ayrı. Bence aşık olmak insana acı, keder getirdiği kadar, sevmekse insana huzur, neşe getirir. Ben aslında bu saatten sonra ne aşık olmak istiyorum, nede sevmek. Çünki ben artık inanmıyorum sevgi, aşk işlerine. Ha biri karşıma çıkarda bana kendi sevgisini ispatlamak isterse onu kapımdan kovmam. Ama beni sevse bile ben ona güvenmeyi, alışmayı seçerim. Sevmek belki zamanla olur ama aşık olmam o bir az zor işte.

[lavinyaningunlukleri]

Ben galiba aşık oldum. Öyle güzel bakıyor, öyle güzel gülüyor ki. Gülüşünde cennet var sanki. Ben onun gülüşünde kayboluyorum. Bir bakışı var ki. Anlatamam o derece. Gözleri bal rengi, bir böyle cıvıl cıvıl bakıyor insana, kanım kaynıyor resmen. Gözlerinde ben tüm dünyayı görüyorum. Gözlerine her baktıkça sanki dünya avuçlarımda dönüyor. Bazen bir kelime söylüyor havalara uçuyorum, ama bazen bana arkadaş olduğumuzu hatırlatacak bir hareket yapıyor itiyor beni. Kaç kere onun sevgilileri ile yemek yedim, kaç kere kalbim parçalandı. Ama ben sustum, o yanımda olsun da bana yeterdi. Ama bana bu gün öyle bir şey söyledi ki kalbim sarsıldı sanki. "Seni hiç bir zaman kadın olarak görmedim görmeyeceğim de, sen sadece benim arkadaşımsın". Ben biliyordum böyle gördüğünü zaten. Ama insan işte kabullenmek istemiyor. Kalbi yeniden ve yeniden bir insan için atinca kendini durduramıyor. Bende durduramadım ona yeniden yeniden aşık oldum. Ve bu o kadar kötü bir durum ki. Yinede olsun bal gözlü adam. Ben senin bal gözlerinden akan damlalara da kurban olurum. Ama akmasın o gözlerden balların. Varsın başka birine aşkla baksın o bal gözlerin, ama mutlu ol. Sen bu mutluluğu çok hak ediyorsun. Ben öyle seni seviyorum diyemem, gösteremem de. Ama sen benim sana kurban olduğumu unutma bal gözlüm.

[lavinyaningunlukleri]

Bu gün tam 10 gün oldu aynaya bakmadığım. Bakamadığım. Kendimden o kadar çok utanıyorum ki. Sanmayın kabahatim olduğu için. Kendimi bu duruma soktuğum için kendimden utanıyorum. Değişmez hiç bir şeyi biliyorum ama kendimden özür dilerim. Hayatımı mahv ettiğim için. Değmeyecek bir "canlı" için kendimi harab ettiğim için. Canlı diyorum ama dediğime bakmayın. Çünkü bir canlı "Kokusuna kurban olduğum" dediği birine kıyamaz, kıramaz, kanatamaz. Ama o beni defalarca kez ağlattı ve uzaktan sadece seyretti. Gidiyorum dedim, dur demedi. Allahın cezası, sen bana dur desen, sanki koşarak boynuna atlayıp, kokunu içime doya doya çekip, bir ömür o kokuyla kalmaz mıydım. Kalırdım yeminim olsun kalırdım. Ama sen bana git dedin. "Olmuyor yapamıyorum git" . Bu kadar kolay mı bir insanı silmek. Bu kadar kolay mı o insanı kalbinden sökmek. Kolaymış. Arayıp bir de bana nasılsın demesi varya, içim içimi yedi, kalbime bıçak saplandı iyiyim dedim. Yuttum hıçkırıklarımı iyiyim dedim. Ama hiç iyi değilim. Kalbimi taşıyamıyorum artık. Ağırlık yapıyor. Bazen diyorum ki kendi kendime, unut yaşadıklarınızı, defol git bu şehirden, bu sokaklardan. Ama olmuyor. Nereye gitsem oda peşimden geliyor. Yalnış anlamayın, kendisi değil - hoş gel desem de gelmezde- hayali geliyor peşimden. Ama elbet bir gün sende rüzgar olup uçacaksın hayallerimden. O zaman sen dönsen bile ben seni kabul etmem. Bunu sakın unutma kokusuna kurban olduğum.

[lavinyaningunlukleri]

Bu gün çok kötü bir şey duydum. Başka biri ile el ele görülmüş. Varya hatırlıyorum, elleri öyle güzel, öyle sıcaktı ki. Ellerinin arasına minicik kalırdı ellerim. Avucunun içinde kaybolur giderdi ellerim. Tek ellerim de değil. Bende kaybolurdum o avuçlarında. Şimdi düşünüyorum da nasıl olur da bir başkası tutar o elleri. Nasıl olur da bir başkası duyar ellerinin sıcaklığını. Bir zamanlar avuçlarımdan öpen adam,şimdi başka bir eli ısıtıyor. Var ya içim gidiyor. Bazen o kadar üşüyorum ki. Bazende öyle sıcak oluyor ki, sanki cehennem ateşinde yanıyorum gibi. Ama yinede hoş, o görmüyor ya bu ateşi. Canı sağ olsun. Demek ki benim ellerim onun içini hiç ısıtamamış. Olsun o beni cayır cayır yakıyor ya oda bana yeter. Şimdi gel ellerini ver yine tutayım dese, seve seve tutarım o elleri. Biliyorum yine bırakır ellerimi, yine üşür ellerim. Ama olsun hiç olmazsa duyarım sıcaklığını bir kaç dakika ellerinin.

[lavinyaningunlukleri]

Biliyormusunuz ben Ali Lidarın bir şiiri vardır onu çok severim. Şiirde en çok bu mısraları severim "Öyle bir bak ki bana, hırçınlığım gözlerinin buğusundan utanıp kendi kendini yok etsin..". Şimdi bana sorsan ki, sana baksam gene hırçınlığın utanıp yok eder mi kendini. Yok etmez artık. Sebebi çok basit can şenliğim, sen beni zaten yok ettin. Bırakda hırçınlığım kalsın bana beni sevdirsin kendime. Zaten benliğim yok oldu bırak hiçliğim, hırçınlığım kalsın. Senden bana bir şey kalmadı, bari benden bana bir ışık kalsın bir tanem. Hala bir tanem diyorum bak. Ne acınası değil mi?! Ama ben kendime acımıyorum artık. Çünkü artık kalbim hızlanıyor. Evet doğru duydun, hızlanıyor. Çünkü ben seninle olunca kalbim yavaşlar ve nefesim kesilirdi. Nefesimi kesen senin nefesindi. Şimdi ben nefes alıyorum ama senin nefesin bana yetmiyor ya acıtan da o zaten. Neyse kendime iyi bak zaten ben sende gittim.))

[lavinyaningunlukleri]

𝑩𝒊𝒍𝒊𝒚𝒐𝒓𝒎𝒖𝒔𝒖𝒏 𝒊𝒏𝒔𝒂𝒏 𝒌𝒆𝒏𝒅𝒊 𝒉𝒂𝒚𝒂𝒕𝜾𝒏𝒅𝒂 𝒃𝒂𝒛𝒆𝒏 𝒅𝒆𝒈̆𝒊𝒔̧𝒊𝒌𝒍𝒊𝒌 𝒚𝒂𝒑𝒎𝒂𝒍𝜾. 𝑴𝒆𝒔𝒆𝒍𝒂 𝒃𝒖 𝒈𝒖̈𝒏 𝒌𝒂𝒍𝒌 𝒚𝒂𝒕𝒂𝒌𝒕𝒂𝒏 𝒗𝒆 𝒃𝒊𝒓 𝒊𝒍𝒌 𝒚𝒂𝒑, 𝒌𝒐𝒔̧𝒖 𝒚𝒂𝒑 𝒚𝒂𝒅𝒂 𝒌𝒊𝒕𝒂𝒑 𝒐𝒌𝒖, 𝒆𝒏 𝒔𝒆𝒗𝒅𝒊𝒈̆𝒊𝒏 𝒎𝒖𝒛𝒊𝒈̆𝒊 𝒂𝒄̧ 𝒗𝒆 𝒚𝒖̈𝒓𝒖̈. 𝑵𝒆𝒓𝒆𝒚𝒆 𝒐𝒍𝒖𝒓 𝒐𝒍𝒔𝒖𝒏. 𝒀𝒖̈𝒓𝒖̈, 𝒚𝒖̈𝒓𝒖̈ 𝒌𝒊 𝒂𝒄𝜾𝒍𝒂𝒓𝜾𝒏𝒅𝒂𝒎 𝒌𝒖𝒓𝒕𝒖𝒍. 𝑺𝒆𝒏 𝒅𝒐̈𝒏𝒖̈𝒑 𝒅𝒐𝒍𝒂𝒔̧𝜾𝒑 𝒛𝒂𝒕𝒆𝒏 𝒈𝒆𝒓𝒊 𝒈𝒆𝒍𝒆𝒄𝒆𝒌𝒔𝒊𝒏. 𝑺𝒂𝒅𝒆𝒄𝒆 𝒃𝒊𝒓 𝒂𝒛𝜾𝒄𝜾𝒌 𝒎𝒐𝒍𝒂 𝒗𝒆𝒓. 𝑶 𝒛𝒂𝒎𝒂𝒏 𝒂𝒏𝒍𝒂𝒚𝒂𝒄𝒂𝒌𝒔𝜾𝒏 𝒏𝒂𝒔𝜾𝒍 𝒈𝒖̈𝒛𝒆𝒍 𝒚𝒂𝒓𝒂𝒍𝒂𝒓𝜾𝒏 𝒗𝒂𝒓. 𝑵𝒆𝒅𝒆𝒏 𝒎𝒊 𝒈𝒖̈𝒛𝒆𝒍?! 𝑪̧𝒖̈𝒏𝒌𝒊 𝒊𝒏𝒔𝒂𝒏 𝒚𝒂𝒓𝒂𝒍𝒂𝒓𝜾 𝒚𝒖̈𝒛𝒖̈𝒏𝒅𝒆𝒏 𝒈𝒖̈𝒛𝒆𝒍𝒍𝒆𝒔̧𝒊𝒓 𝒉𝒆𝒑. 𝑶𝒏𝒖𝒏 𝒊𝒄̧𝒊𝒏𝒅𝒆 𝒚𝒂𝒓𝒂𝒍𝒂𝒓𝜾𝒏𝜾𝒛𝜾 𝒔𝒆𝒗𝒊𝒏 𝒗𝒆 𝒐𝒏𝒍𝒂𝒓𝒍𝒂 𝒚𝒂𝒔̧𝒂𝒎𝒂𝒚𝒂 𝒂𝒍𝜾𝒔̧𝜾𝒏. 𝑪̧𝒖̈𝒏𝒌𝒊 𝒚𝒂𝒓𝒂𝒍𝒂𝒓 𝒂𝒍𝜾𝒔̧𝒕𝜾𝒌𝒄𝒂 𝒌𝒂𝒃𝒖𝒌 𝒃𝒂𝒈̆𝒍𝒂𝒓.☾︎ఌ︎

[lavinyaningunlukleri]

İnsanoğlu sadece acılarına odaklanır. Ama o acıların içinde gökkuşağı renklerine boyanan bir çocuk vardır. Tut o çocuğun ellerinden ve bırakma. Çünki eğer sende onu bırakıp gidersen o yalnız kalır.