mazemervek

[mazemervek]

sen onunla uyurken ben yapayalnız camdan o yıldıza bakacağım, sesimi duyman için konuşacağım adını değil söylemeye aklımdan geçirdiğim anda ağlamaya başlayıp konu komşu duymasın diye pencereyi kapatıp yatağıma geçeceğim, adınla başlayan dualarımı boğazıma yırtarak geçen bir acıyla anlatmaya çalışacağım önce sana kızacağım sonra ne kadar kızsam da içimdekini bileni kandıramayacağım için yalvarmaya başlayacağım, önce acımı dindir diyeceğim sonra senden kalan son parçamı kaybetmemek için dileneceğim. sen onunla uyurken, ben seni tüm gece anlatacağım,bir süre sonra sokak köpekleri de susacak evsiz kediler de sesim yankılanınca boş duvarlarda sessizce ağlamam gerektiğinden yastıklara sarılacağım,önce gönderdiğin şarkılara sonra seni anlatan şarkılara sığınacağım, gün doğmaya başlayacak kalkıp ilaçlarımı içeceğim ezanın sesini duyacağım ilk güneş ışığını görüp bu günde beni hatırlayamayışını kabul edeceğim, usulca tekrar yatağa geçip kaçtığım senden tekrar sana varıp seni düşünerek uyuyup kalacağım ..

sen ise onunla uyanacaksın, kimse senin onunla oluşunu değil de benim sırtıma yüklediğin ihaneti ve yalanları hatırlayacak, ben ise gördüğüm sahte ve yalan herşeyi kabullenip öyleyse öyle diyip yaşamak denen hayatın içinde 226 gündür yaptığım şeyleri yapıp nefes alıp vereceğim.

[mazemervek]

Uçurumun kenarında gibi duruyorum halbuki sadece senin gelmeyeceğini bildiğim yolları bir pencere kenarında izliyorum , perdelerim hep açık belki sokak ışığının altında sen bakarsın ben de seni görürüm diye umut ediyorum , aslında biliyorum tüm gerçekleri , kabul de ettim inan bana ama sinemde sen diye tüten bu hasrete , yer edinmiş bu acıya bunu anlatamıyorum. Düğüm düğüm tüm cümleler , bir tanesini söylesem sökülüp dökülecek hepsi fakat hiç bir şeyi değiştiremeyecek diye susuyorum. Halbuki koşup gelerek anlatacaktım sana , öyle değil böyle diye , bu kadar kısa süre de başka biri sevilmezdi , beni hiç sevmediğini anlıyorum, kalbine dokunduğumu , sevgimi hissettiğini sanıyordum en çokta buna gülüyorum , zaten son zamanlar da tek buna gülüyorum , onunla yaşıyor onunla birlikte oluyorsun duyuyorum , bana aldatmanın her türlüsünü yük ettin kamburuma , hala kimse dokunmadı bana çünkü sana bakmaktan bile çekinen bana kahpe dediğinden beri kendi bedenimden tiksiniyorum. Hakkında söylenen her şeye dik durduğum ve hala sana inandığım için yaşadığım mahçupluktan utanıyorum ama hala başımı dik tutuyorum, seninle savaşmaya aşina oluşum ve silahı bana doğrultmuş olman sana siper olmaktan vazgeçeceğim anlamına gelmiyor biliyorsun , biliyorum. Sana gece başını kaldırıp görmediğin yıldızları, duymadığın yalvarış çığlıklarımı ,öldürdüğün bir ağacı,öpemediğim bileğine canımı, birlikte yeşertiyoruz dediğin soldurduğun hayallerimizi, Galata’da dilenmemiş bir dileği, korkma ben varım dediğim o son sesimi, konuşmak için parçalanan ciğerlerimi, şarkıları, sevdanın karasını,asla tamamlanmayacak olan ruhunun yarısını,gönderilmemiş mektuplar,sana hiç susmayacak gürültüler bırakıyorum. sana ömür boyu ah diyerek yer edinecek pişmanlıkların duasını, ölü doğmuş bir çocuğun vebalini bırakıyorum. Artık alay etmene gerek yok şiirlerime,istediğini yapıyorum seni seviyorum, seni bırakıyorum .

[mazemervek]

Onca kalabalığın içinde sen buldun beni , çıkardın kapalı kutumdan , korkuyorum dedim ben varım dedin , ben de çıktım , sana geldim , kapıların kırıktı , pencerelerin açık , önce kapıları tamir ettim , duvarların dardı nefes alamayız dedim , pencereler var dedin , pencereler üşütür bizi dedim , duvarlarına parantezler koyarak genişlettim tüm odalarını , pencereleri insanları değil , göğü görecek şekilde düzelttik , ben bir yıldızı tuttum sen yıldızlar bizim dedin, her zorlukta o yıldızlara giden yolu izledik, bazı geceler sen yolu kaybettin başka pencerelerde, ben yine o pencere de bekledim , sen başka çiçekleri görmek istedin , ben dokundurtmadım tekmeler gelse de gövdeme , sana gelinmezdi aslında ama geldim, kırdılar ayaklarımı ve kaburgalarımı , sen genişlet göğsümü iyileşir dedim , sen dokun kapanır dedim , kapandılar da yalanlarımla ya da yalan sandığın bilmediğin doğrularla . Sana geldim , sevdiğin yemekleri öğrendim , sana siyahtan daha çok yakışan tonları bildim , senin gittiğin yolları ezberledim, henüz öğrenemesem de döneceğin yolları izledim, senin için yollar baktım, fallar baktım , kıyafetler baktım ,senin gözlerinle aynalara baktım , sevdiklerini sevdim , içtiklerini içtim ,duyduklarını duydum , şarkılarını söyledim , söyledik , yeni diller bulduk kendimizce , ilişkiler de böyle değil midir aslında ya da hayatta böyle değil midir bir bakıma , hırsızlıklar yaptım , önce sen uyu diye kendi uykularımı çaldım , bir gün yirmidört saat olamazdı seninle , günleri çaldım, hayallerimiz için tüm gerçekleri çaldım , sakladım.Sana geldim , kapın kırık , pencerelerin açıktı , bir ev olamazdın biliyorum ama bir ev olurduk , bir aile olamazdık ama bana bir aile sundun ,korkularımı yok eden sen , korktuğumda beni koruyan bir abi verdin , geçen gün çorba içerken düştü sesi annenin , ben annemden duymadım o neşeyi, tüm çorba döküldü öncesin de ise gözyaşlarım , senden dönerken kaybolduğum istanbul sokakların da ortaya çıktı dayım , onun yazısını bilmedim seninkilerin ki kadar , seni kaybettiğimi söylediğim de duyuldu tüm çığlıklarım , bütün mahalle ağladı , en çokta kuryelerin çınladı kalpleri, bir de şu saçma pastanecinin yanlış fiş kesen kasiyerinin..

Sana geldim , her şeye rağmen her saniyenin güzelliğini hafızama kazıdım , belki son şu andır diye , beni takip ettiğine inandığım bir sestin , izlediğimi bildiğin bir sestim, seni çok sevdim , beni ne denli sevdim bilmedim , zeytin ağacı kurumuş beni biraz hatırlat dedi, o zaten şiirde severdi gerçekte hiç sevmedi seni , ben öldüm sende öleceksin dedim, o rüyanın gerçekleştiğini gördüm aralıkta , aralıktan izledim seni , belki anımsarsın diye , benden başka herkese yer verdin gönül koltukların da , ne yanında oldum ne de aklında , başka pencerelerde ki gülüşleri izlediğini duydum, yine de düşme canın acır üzülürüm, üstelik kimse de bilmez senin pencereleri korktuğundan izlediğini..

Sana geldim, parantezler kapandı , duvarlar yıkıldı ,pencereler açık kaldı ,başkaları gördü izlerimi ve yıkıntıları , her yerim mor , üstelik moru hiç sevmiyorum ,kalmakla verdiğim savaşın , çoktan yenilgiye uğramış halini kabul ediyorum , hala çok üşüyorum ve hala seni çok seviyorum ..

[mazemervek]

Çok özlemenin yarattığı yangınlardayım. Üstelik saçını tarayan da o yangını çıkaran da. Ben ise bu yangının ortasında saçlarının güzelliğine ve onu izlemenin büyüsüne kapılıp, cayır cayır yanıyorum. Saçlarını savuruyor , rüzgarlar tersten esiyor evimin tüm odalarına ateşi yayıyor , olsun diyorum onun olduğu her yeri ev bellemişim ben zaten. Bu ev yanar iki sokak ötesine yerleşirim çünkü benim ondan başka bildiğim başka yer yok bu yer kürede.

[mazemervek]

Uzun zaman sonra eve dönmenin en kötü yanlarından biri , yarım bıraktıklarında ya da hala kusursuz güzellikte duran anılarla karşılaşınca onlarla baş etmek. Baş edemedim tabi “ o yaz evinin içinde denize nazır , sabaha kadar bekledim seni “ derken dalgalar dedi ki “ gelmeyeceksin “ dedi. Birden çıktım viraneden koşa koşa indim kumsala , rüzgardan önce Sezen vurdu yüzüme , geri dön dedi , başka sevgiler de teselli bulacağını da söyledi tükeneceğimizi de , gittim Ayhan abinin yanına gelmedi demi dedim , gelse burada hala bekler miydim dedi , bende çöktüm yanına , Sezen hala çalıyordu arkada iskelenin ışıklarına baktım durdum , güneş batmaya başlayınca o güzelliği denize çekti beni. Siz gündüz kara da gün batımında denizde olan Denizkızı gördünüz mü ? Görmediyseniz o benim , kalabalıkta denize girmeyen ben herkes yemek vakti ve günün en güzel saatlerinde evlerine dönünce ortaya çıkarım ben , sizlere sırrım olsun denizin de gününde hayatın da en güzel zamanları bu zamandır, denize , gün batımına ve bana aşık olabilirsiniz bu saatlerde güneşin son ışık demeti deniz suyuna değince cadılar bunu alır, büyülerinde kullanırmış, bir de deniz kızlarının gözyaşları bir tek bu saatte düşermiş , bazı göz yaşları inci olur bazıları ise denize tuzunu verirmiş , benim evin önü daha tuzludur. Bir kaç gün telefonuma Yunan hattı karıştı radyoda kalimera canımlarla dolaştım, adada botumuz battı, sadece bot değil o gece orada bir çok hayalimiz bir fotoğraf karesiyle battı siyah poşete çok şey koyduk kaldırdık. Yine de hayatın , dünya güzel bir yer ,hisler çok güzel, bizler güzel olmasakta dediği yerlerine şahit oldum. Kısıtlı imkanla anıları olan o an’ları sizinle paylaşıyorum.

Hayattan , gerçekten yaşamaktan ve aşktan vazgeçmeyin , sizi seviyorum 🫶🏻

[mazemervek]

Talip olduğum yolu yokuşu ile sevmeye çalışırken , seni başkasına gülümserken gördüm o dümdüz yolda . Savaşıyorum sanarken meğer sadece vuruluyormuşum. Sevmeye yeltendiğim ve sevilmediğimi anladığım günden beri sızlayan vücudumu, hala içimde budanan dalları kalan umudumu, rüyalarımdan bile silinmeyen gülüşünü, kulaklarımdan silinmeyen sesini , gözlerimi kapattığım an da sana kaçıp gelen ruhumu , dayanabileceğim bir bahtiyarlığa gelmesini diliyorum. Sen yine de mutlu olduğunu san , mutlu olmayı benden ters bir istikamette bir yer sanıyorsun , olsun .

[mazemervek]

Ben sandım ki gerçekten sevdin, bu yüzden istedim ki gel gör yaralarımı ve dokun , gel gör tüm sustuklarımı ve sarıl , gözlerinden anlardım dileme bir özür, sandım ki cesurdun korursun sandım tüm savaşlar da bende bunu bildiğimden savaşırdım , bazı şeyler telefon da anlatılmaz , bazı vedalar asla olmaz şimdi bir mezarın başında birlikte ağlayalım kaybettiklerimize , doğanlara ve doğamayacaklara .

[mazemervek]

-bana artık ev demezsin biliyorum , olur da hatırlarsan bir gün beni evim diye hissettiğini , bilmelisin ki başkalarına oda dahi vermediğim tek yer senin muhitindir.

[mazemervek]

Bir tırnak izi kadar bir izim kalsın teninde , bir zeytin tanesi kadar dokunmuş olayım kalbine.

[mazemervek]

- dokunduğumuz bedenlerden ellerimizi çektiğimiz de içsel bir bulantı yaşamaya başlıyoruz , ten uyumu denilen şeyin bir süre sonra bittiğini, bitebileceğini söylüyorlar . karşı konulmaz bir çekimle birbirinize kavuşturan ve sizi bir bütün hale getiren bu arzunun adı eğer içsel bir bunaltıya dönüşüyor ve artık isteksizlik , başka arayışlar içerisine giriyorsa şehvettir fakat ne yaparsanız yapın başka birisini kabul etmiyor, dönüp dolaşıp aklınızdan , içinizden atamıyor sadece o kişiye karşı arzu duyup ve sadakatın asıl kökenini merak ediyorsanız, ruhunuzun kayıp parçasını bulmuş demeksinizdir. Ve nitekim dünya da oluşturulmuş bazı tabular , hata adlı hareketler , sosyal çevreniz ,ruhunuzun parçasını kaybetmenize sebebiyet verip , bir ömrü eksik bir biçim de geçirtiyor. Pişmanlık hissiyatı acaba ile sorular sormaya başlayıncaya kadar idrak edilmeyen ve edildiğin de çok geç artık denilen bu mevzu , bu dünya da aşamadığınız bir imtihan olarak bir sonra ki dünyevi yaşamınız da tekrar tekrar ve tekrar karşınıza çıkıyor.

[mazemervek]

keşkeler ev bellesin kalbini .

[mazemervek]

seni görmek seni bilmek lalalalaaa çok sevindim trinty umarım yargı machine modun hala aktiftir ve bir kaç skill daha eklemişsindir. sesini ve seni özlemiştim hoşgeldin <333

Böyle karşılanacağımı beklemiyordum , çok teşekkür ederim. Yargı modum hala aktif ama sesim kısık, skillerin bazılarına buff geldi bazıları düşürüldü yeni eklenen ise sesim daha az titriyor :)

[mazemervek]

içimden sökülüp alınan çok şey oldu, onca ağaçlar devrildi içimde ki fırtınalarda, uykularım bölündü. balkonda halledemediğim konular çoğaldı .eskisi kadar halimi gizleyemez oldu göz altlarım. düşüncelerimin suçu birikti, kendime yalanlarım arttı, senin adına verdiğim onca savaşta , senin kazanmana fırsat verip ,en çok kendime silah tuttum, çok yenildim kendime ,geceye ve rüyalarıma düşman oldum, sustuğum kadar şarkıları kıstım, şiirleri sildim.denizlerin kıyısında kaldım, aynalardan kaçtım , kaçarken kaç kişiye çarptım , saymadım , göz önündeyken saklandım ,seni sevmek öyle ağırdı ki, ben üstüne bir de seni özlemeyi sırtlandım ama kendimden öteye taşıyamadım..