mincaesar

[mincaesar]

2010s ဆယ်စုနှစ်အတွေး

မကြာခင်တွင် ၂၀၁၉နှင့်အတူ ၂၀၁၀ဆယ်စုနှစ်ပါ ကုန်ဆုံးတော့မည်ဖြစ်ရာ ကျနော်တို့တွေ တစ်နှစ်တာအတွက်သာမက ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုလုံးအတွက်ပါ နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ကာ ပြန်လည်သုံးသပ်ကြပြီဖြစ်သည်။ ယခုဆယ်စုနှစ်တစ်ခုလုံးတွင် ဘာတွေပြောင်းလဲခဲ့ပြီနည်း...။

ကျနော်တို့ပထမဆုံးမြင်တတ်သည့်အရာမှာ ဆယ်စုနှစ်တစ်ခု၏ နုပျိုခြင်း၊ ငယ်ရွယ်ခြင်း၊ ရင့်ကျက်လာခြင်းတို့ဖြစ်မည်ထင်သည်။ ယင်းတို့နှင့်အတူ မချင့်မရဲအတွေးတချို့ “ဟင် အချိန်တွေကလည်းမြန်လိုက်တာ၊ ဘာမှမဟုတ်သလိုဘဲ” တွေးမိနိုင်သည် ။ တပါတည်းပင် “အော်..ငါအတော်ပြောင်းလဲခဲ့ပြီပဲ” ဟူ၍လည်းတွေးမိကာ ပြုံးမိနိုင်၏။ ထူး၍လည်း “အချို့လုပ်ချင်ခဲ့တဲ့အရာတွေ ငါသေချာမလုပ်ရသေးပါလား၊ အော် ဒါတွေကတော့ ငါအတော်ခရီးပေါ��်ခဲ့ပြီပဲ”...ဆို၍...ဆို၍ အတွေးစဥ်မျှင်တန်းလည်း တန်းနိုင်သေးသည်။ ပြန်တွေးကြည့်မိလိုက်တိုင်း တသိမ့်သိမ့်ကြည်နူးမိစေမည့် မိုင်တိုင်များ စိုက်ထူနိုင်ခဲ့ရသလို၊ ပြန်တွေးမိလိုက်တိုင်း တဆစ်ဆစ်နာကျင်ရစေသော ဆုံးရှုံးမှုများ၊ လွှဲချော်ခဲ့မှုများလည်း ရှိခဲ့နိုင်သည်။

(သေချာသည်ကတော့) ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုအတွင်းတွင် မည်သူမဆို အတော်ကလေးပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီ ဖြစ်သည် – ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ၊ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ – အရာရာသည် လွန်ခဲ့သည့် ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုကကဲ့သို့ မဟုတ်တော့ပြီ။ အလားတူ ကျနော်တို့ပတ်ဝန်းကျင်၊ ကမ္ဘာကြီးသည်လည်း – နည်းပညာ၊ ရုပ်ဝတ္ထုအားဖြင့် – အရာရာသည် လွန်ခဲ့သည့် ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုကလို မဟုတ်တော့။

(မည်သို့ပင်တွေးသည်ဖြစ်စေ) ယင်းပြောင်းလဲခဲ့သည့်အရာများစွာတွင် ကျနော်တို့ အဓိက ဆန်းစစ်ကြည့်ရမည့်အရာမှာ ကျနော်တို့၏ကိုယ်ပိုင်အတွေးအခါ်များ ဖြစ်၏။ ကျနော်တို့၏ ကိုယ်ပိုင်အတွေးအခေါ်တွေ (ဒီဆယ်စုနှစ်အတွင်း) ပြောင်းလဲခဲ့ပါသလား။ ကိုယ်ယုံကြည်ခဲ့သည့်အရာအချို့ကို ယခုထိတိုင်အောင် ယုံကြည်နေပါသေးသလား။ ယခင်က မယုံကြည်ခဲ့သည့်အရာအချို့အပေါ် ခင်ဗျားယုံကြည်နေပါသေးသလား – ဆိုသောမေးခွန်းများသည် ကျနော်တို့အတွက် (အထူးတလယ်) ပြန်လည်ဆန်းစစ်ရမည့်ထဲတွင် ပါဝင်သင့်သည်။ ဆယ်စုနှစ်တစ်ခု (သို့) ဘဝ၏အပိုင်းအစ၊ အချို့အဝက်ကာလတစ်ခုကို ပြန်လည်ဆန်းစစ်လိုက်တိုင်း ကျနော်တို့တွေးရမည့် အရာသည် မည်မျှဓနဥစ္စာ စုစည်းမိခဲ့သည်၊ မည်မျှအောင်မြင်မှုတစ်ခုကို တည်ထောင်လိုက်နိုင်သည်ချည်း မဖြစ်သင့်။ တကယ်တမ်း မည်မျှကျနော်တို့ (စစ်မှန်စွာ) ပျော်ရွှင်ခဲ့ရသည်၊ မည်မျှကျနော်တို့၏ အမှတ်တရပုံရိပ်တွေ(မန်မိုရီတွေ) ရှိခဲ့သည်၊ မည်မျှ (ခင်ဗျား)လုပ်ချင်ရာတစ်ခုကို တစိုက်မတ်မတ် (သို့) ရူးရူးမိုက်မိုက်လုပ်ခဲ့သည် ... ဆိုသည့်အရာတွေပါ,ပါဝင်သင့်၏။ အကယ်၍ ထိုအရာတွေသည် အရေးမကြီးဟု ခင်ဗျားစိတ်ထဲကယုံကြည်နေသေးလျင် ဘဝ၏သစ္စာတရားအချို့ကို မမြင်နိုင်သေးဟုပင် ဆိုရမလိုရှိ၏ – “ဘဝတွင်အရေးအကြီးဆုံးသည်ဘာလဲ” ဆိုသော အမေး၏အဖြေကိုပင် ခင်ဗျားမတွေ့ရှိသေးသောကြောင့်ဖြစ်၏။

တခါတရံ ဘဝတွင်လိုချင်တာကို ရအောင်ယူနိုင်ခြင်းထက် ဘဝတွင်ကိုယ်လုပ်ချင်ရာကို လုပ်လိုက်နိုင်ခြင်းသည် ပိုအရေးကြီးသည်။ သို့သော် ထိုအရာမျိုးတွင် ရူးမိုက်မှုလိုသည်။ လိုချင်တာကိုရအောင်ယူရာတွင်လည်း တခါတရံ ကိုယ်ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် အသိ၊ ဉာဏ်ပညာ၊ အတ္တ၊ မာန် စသည့်အရာအချို့ကို (ခဏတာ)စွန့်လွှတ်တတ်ဖို့၊ စွန့်လွှတ်ရဲဖို့လိုသည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် တခါတရံ ခင်ဗျားလိုချင်သည့်အရာသည် ခင်ဗျား၏အလွန��လက်တွေ့ကျသောအတွေးအခေါ်၊ ယထာဘူဝကျလွန်းကာ ထက်မြက်သောဉာဏ်ပညာ၏ အပြင်ဘက်ဘောင်တွင် ရှိသောကြောင့်ဖြစ်၏။ အပြစ်ဆိုစရာတော့ မရှိပေ –လူဆိုသည်မှာ အချိန်ကြာလာလေ၊ အသက်အရွယ်ရလာလေ ပို၍၊ ပို၍ လက်တွေ့ကျလာလေ မဟုတ်ပါလား။ သို့သော် တဖြည်းဖြည်း ပို,ပိုလက်တွေ့ကျလာလွန်းသော အတွေးအခေါ်များကြောင့်တော့ ခင်ဗျား၏ပျော်ရွှင်မှုအစစ်အမှန်များ မပျောက်ဆုံးသင့် – ဤကား ကျနော်၏ ၂၀၁၀-၁၉ ဆယ်စုနှစ်အတွေး ဖြစ်၏။ ။

မင်းဆည်း Min Sea, 31 December 2019

[mincaesar]

[mincaesar]

[mincaesar]

[mincaesar]

[mincaesar]

[mincaesar]

[mincaesar]

[mincaesar]

[mincaesar]

FEAR & LOVE: Two Basic Motivating Forces

[mincaesar]

Things do not happen. Things are made to happen.

John F. Kennedy

[mincaesar]

Rudyard Kipling's (On The Road To) "Mandalay"

By the old Moulmein Pagoda, lookin' eastward to the sea,

There's a Burma girl a-settin', and I know she thinks o' me;

For the wind is in the palm-trees, and the temple-bells they say:

"Come you back, you British soldier; come you back to Mandalay!"

    Come you back to Mandalay,

    Where the old Flotilla lay:

    Can't you 'ear their paddles chunkin' from Rangoon to Mandalay?

    On the road to Mandalay,

    Where the flyin'-fishes play,

    An' the dawn comes up like thunder outer China 'crost the Bay!

'Er petticoat was yaller an' 'er little cap was green,

An' 'er name was Supi-yaw-lat -- jes' the same as Theebaw's Queen,

An' I seed her first a-smokin' of a whackin' white cheroot,

An' a-wastin' Christian kisses on an 'eathen idol's foot:

    Bloomin' idol made o'mud --

    Wot they called the Great Gawd Budd --

    Plucky lot she cared for idols when I kissed 'er where she stud!

    On the road to Mandalay . . .

When the mist was on the rice-fields an' the sun was droppin' slow,

She'd git 'er little banjo an' she'd sing "Kulla-lo-lo!"

With 'er arm upon my shoulder an' 'er cheek agin' my cheek

We useter watch the steamers an' the hathis pilin' teak.

    Elephints a-pilin' teak

    In the sludgy, squdgy creek,

    Where the silence 'ung that 'eavy you was 'arf afraid to speak!

    On the road to Mandalay . . .

But that's all shove be'ind me -- long ago an' fur away,

An' there ain't no 'busses runnin' from the Bank to Mandalay;

An' I'm learnin' 'ere in London what the ten-year soldier tells:

"If you've 'eard the East a-callin', you won't never 'eed naught else."

    No! you won't 'eed nothin' else

    But them spicy garlic smells,

    An' the sunshine an' the palm-trees an' the tinkly temple-bells;

    On the road to Mandalay . . .

I am sick o' wastin' leather on these gritty pavin'-stones,

An' the blasted Henglish drizzle wakes the fever in my bones;

Tho' I walks with fifty 'ousemaids outer Chelsea to the Strand,

An' they talks a lot o' lovin', but wot do they understand?

    Beefy face an' grubby 'and --

    Law! wot do they understand?

    I've a neater, sweeter maiden in a cleaner, greener land!

    On the road to Mandalay . . .

Ship me somewheres east of Suez, where the best is like the worst,

Where there aren't no Ten Commandments an' a man can raise a thirst;

For the temple-bells are callin', an' it's there that I would be --

By the old Moulmein Pagoda, looking lazy at the sea;

    On the road to Mandalay,

    Where the old Flotilla lay,

    With our sick beneath the awnings when we went to Mandalay!

    On the road to Mandalay,

    Where the flyin'-fishes play,

    An' the dawn comes up like thunder outer China 'crost the Bay!

[mincaesar]

'No matter how much money you have, you can't buy more time,' Gates reminds us, noting that Buffett understands this better than anyone. Buffett makes an effort to be available to his close advisers and always finds time to personally answer phone calls from them. He's very generous with his time for the people he trusts.

Bill Gates on Warren Buffett

[mincaesar]

In the early 1900s, Seattle-based photographer Edward S. Curtis embarked on a project of epic scale, to travel the western United States and document the lives of Native Americans still untouched by Western society. Curtis secured funding from J.P. Morgan, and visited more than 80 tribes over the next 20 years, taking more than 40,000 photographs, 10,000 wax cylinder recordings, and huge volumes of notes and sketches. The end result was a 20-volume set of books illustrated with nearly 2,000 photographs, titled "The North American Indian." In the hundred-plus years since the first volume was published, Curtis's depictions have been both praised and criticized. The sheer documentary value of such a huge and thorough project has been celebrated, while critics of the photography have objected to a perpetuation of the myth of the "noble savage" in stage-managed portraits. Step back now, into the early 20th century, and let Edward Curtis show you just a few of the thousands of faces he viewed through his lens. (The Atlantic)

[mincaesar]

"An idea that is not dangerous is not worthy of being called an idea at all."

[mincaesar]

The difference between where you are today and where you’ll be five years from now will be found in the quality of books you’ve read.

Jim Rohn

[mincaesar]

If I read a book that cost me $20 and I get one good idea, I’ve gotten one of the greatest bargains of all time.

Tom Peters