potsayshello

[potsayshello]

Literally Alone

Only child. Father died April 22, 2014 , Mother died October 1, 2018.

Ang sakit po nung pagkawala ni mama. Sobrang sakit. Nung nawala si papa, parang wala lang sakin, oo may konting sakit pero di ko masyadong naintindi kasi alam kong andyan pa si mama. May kasama pa ko sa buhay. Pero besh, nung namatay si mama, ano na, pano na ko. Wala na magagalit sakin for bad decisions wala na magpapayo sakin. Wala na ko uuwian sa bahay namin sa cavite. Ang hirap. Sobrang sakit nung pagkawala ni mama. Pero sabi nga nung kakilala ko, kailangan ko tanggapin ang pagkawala niya na maluwag sa loob ko para makapanatag siya magpapahinga sa kabilang buhay. Pero bakit iniiwan ako ng mga taong mahal ko ng hindi pa ko tapos. Si papa nawala, 3 days before grad. Si mama, di man lang nahintay yung pagaasawa ko or ung apo niya. Ang sakit talaga. Everyday since mawala si mama, lagi sya pumapasok sa isip ko, kung pano nagging hirap nia sa mga last days niya, kung paano sya nirevive ng doctor at nurses nung nagcardiac arrest sya, at nagtthrowback din ung mga panahong masaya pa kami. Yung paguwi ko pagweekends, magpaphilot sya, magkwkwento kung anong ganap sa lugar namin at kung anong plano niya sa future.

Ngayong sinusulat ko to, naiiyak padin ako,muka akong tangang nagpipigil ng luha kasi nasa work ako. Wala naman talaga ako sipon pero sinisipon ako.

Iniisip ko nalang, God has His plans. Tiwala nalang sa kanya atleast ngayon okay na si mama at papa sa taas di na sila kailangan maghirap. At natupad ung hiling ni mama na ayaw nia tumanda at magpaalaga pa. (pero sana hindi ganito kaaga, pero wala ehh ganon tlaga). Keep fighting CJ, I know you can get through with everything.

Ang dami nagsasabi na strong ka. Kaya ngayon panindigan mo yan. (Strong ako, pero nung nagdeclare si Doc na wala na si mama, putcha , that is the weakest day of my life).

[potsayshello]

I’m Fine

People would always ask me “how are you?” through chat or personal question. Its hard to tell people what I really feel. I am always at the point where I don’t know what I really feel.

But I will always tell you, “I’m fine”. I’m fine – just to avoid long and emotional conversation. I’m fine – just to tell you that I don’t what you to feel pity on me. I’m fine – ‘coz I don’t want to dig up what I really feel inside. I’m fine ‘coz I can do it, I’m still living, I’m still breathing and I’m still thankful to God.

So stop asking and just treat me to a nice place and nice food, if you really feel that I need your comfort at this stage of my life. I don’t need long talks and crying or whatsoever. I just need a company that can make me smile and reassure me that everything will really be fine.

[potsayshello]

Welcome back to me again :)

I don’t know when was my last post here, but I think its around 2016. 2 years na nakalipas, bilis. Pero try ko maging active siguro sa ngayon. Since I have lots on my mind these days. 

[potsayshello]

Perfect boyfriend?

Perfect boyfriend? What is the meaning of a perfect boyfriend? Well, I really don’t know. But one thing is for sure, there is no perfect, you just have to accept the imperfections to make it perfect. It is about emotion, it is about love. Your dream boyfriend is someone with thick wallet full of cash, with car, handsome, with a good body build, loyal, romantic and is good enough not to hurt you physically and emotionally. Do you really think it is possible to have that one man with that kind? All in one future husband for you of course. But there is no man that will fit into that category. Instead of looking for perfect why not look for one or two personalities then accept the imperfection for the rest. For example, find for the loyal and will not hurt you physically. Then, help him or motivate him to work, to save and to invest, so you will both have wallet full of cash and with car. If you love the person, he will become handsome in your eyes (believe me, it is true). Whether how ugly he is, once you’re in love , you will look at him as if he’s the only one. Good body build? Why not work out together or get fat together. It is easier to get fat together, it is healthy in a relationship (based on study) , however, it is unhealthy for your health. Whichever is the body build, if you love the person, it does not matter at all. Romantic? Everyone could be romantic as long as there is love. See, love is the key to success. Lol. Remember, based on the scripture, we must love in order to be loved. Well, it is really up to Him, the Almighty. He will be the One to guide you to the right guy. Even if you believe that the guy you are holding to today is the one destined for you, well, may be its not. Maybe you’re wrong. Maybe you have false hope. Maybe he’s just one way before you can find the real one. Just don’t lose hope. There is still hope to anybody, even the hopeless romantic.

[potsayshello]

Hi, Here I am again to the web that I don’t know if someone cared what I posted. Anyway, I don’t want any attention to what I am writing or have written. I am writing not because I’m sad and heartbroken. I am writing coz I’ve got nothing else to do, I felt so bored especially now that I should at vacation leave but I chose to go work for the reason that I was asked to. I am told that I’m that important to work today. however, it seems that I am not needed today. My efforts are all gone. Instead of sleeping, watching movies and Kdrama and eating at home, here I am at the office feeling so bored. It is not only in lovelife that we tend to false hope but also in work. Well, I don’t have anything to say. Just hi and im really pissed off.

[potsayshello]

Bakit kaya madalas lang magsulat or magblog kapag malungkot ka ? kapag nsasaktan ka?

Siguro kasi you want to let go of the feelings, but can’t. So you thought, writing will always be a great way to burst out all your feelings. Or maybe, you thought that at least something will listen to you without negative opinions.

 BUT. Does this thing, writing, really helped you?.

 Answer. I think it’s a YES. Why? You enjoyed writing. You enjoyed sharing your experience. And you also transferred all your hatred to your keyboard. HAHAHA. I bet, your keyboard surrendered with all your kadramahan and I bet, you got faster typing skills. LOL!.

 And in the long run, after you move-on, after all the hatred and all the pain gone, you will surely re-read this shitty blog of yours. And you will be saying, “whoaaaa, ang drama ko pala at ang tanga-tanga ko dati’.

And in the end, you will laugh at yourself. All hatred’s gone. J

[potsayshello]

New love life it is :)

Dear tumblr,

 Medyo matagal tagal nden na wala ka update sken aa. Ahm.  Last post October 22, 2015. Medyo matagal na nga. Medyo ang broken broken ko pa sa mga sinasabi ko sayo. Wala ee. Maybe I’m really broken that time. Pero ngayon May 24, 2016 na.. haha.. 7months na nakalipas. Tingin moa no na kaya nangyari sken?.

 Well, I must say I am happy. Not broken. And im in love again. This time it’s real. This time it’s clearly US. Wala nan ‘baka’ at wala nan ‘paasa’.

 I don’t know where or when it really started. Before mag end ang 2015 (broken pa ko kuno,lol). Ni-unfriend ako sa fb nung minahal ko. At wag ka, the talk of the office is, my relationship kame, which is purely chismis. Gusto ko nga maging kami ee. Pero hindi nga kasi nangyari. At hinding hindi na mangyayari pa.

 So, eto n nga. Before 2015 will say goodbye, ung ‘sir��� ko dati sa OJT ko e niyaya ako to put up a business. An accounting firm. So, ako, sige go lang, business to ee at eto tlaga ang forte ko. So, un nga, right before mag start ang 2016. We had this called meet and greet with the partners. And yeah, we are 3 girls and 2 boys, namely, CJ,syd,Gladys, Gabriel and Joey. At first, usual lang, parang nkipagmeet ka with new friends. Lagi ako kinukulit ni gabo kasi ang taba ko na nga, at ang lakas ko pa den kumain.

 Then, nasundan pa nan ilang meeting, siguro 1 or 2 meetings (di ko matandaan,nothing special kaya di ko msyado matandaan). Then, 1 time, nagpameeting si Gabo sa bahay nila, si Syd, hindi makakasama, prang may pinuntahan ata kaya hindi nakasunod. Ako, mejo nagayos ako nan suot kasi meet and greet with a potential client. Sa tapat nan bahay nila Gabo ang meeting. May napansin ako bigla sa kilos ni joey. Pero im not sure that time. Parang nung nsa terrace ako nila Gabo, si Joey e dumating, bagong ligo, tapos, bigla sya umalis. Feels weird kasi tinitigan niya muna ako bago sya umalis. The partners meeting gone smoothly. Si Joey, mejo weird kasi pinagpipilitan niyang kumain muna. Treat naman nya. Gusto nia sa Mcdo, pero dahil hindi kme nakahelmet, nagjoe kuan kame. Sa joe kuan, sabi ko wala akong dala, sabi nia, okay lang daw, sya na tlaga bahala, treat nia. So un, natapos na kme kumain. Back ride ako kay Gabo, sya narinig ko, kabilin bilinan nia kay Gabo, ihatid ako sa sakayan at kabilin bilanan nan lolo mo na hintayin ako makasakay. Felt weird right?. At ito pa, nagchat pa sya sa group nagtatanong if nakauwi na ko. Hahaha.. di naman sya ganun dti. Hahaha.

 So, lumipas ang ilang araw or weeks na ata. Habang nag-aaudit ako sa isang motor corp sa dasma, nagpost ako sa fb, picture lang nan laptop mirror selfie. February 17, 2016 nung nagpost ako nun. Tas nagcomment sya dun nan ‘labas labas din’. (I cant remember fully well if that’s the exact words he said, nwala na ung comment e) deactivated na ung account na un.. So, un, ang parang naging usapan nun, I have to go out para mawala stress at sya ang ksama ko lumabas. So, pumayag ako.. bakit nga ba ako pumayag?. Well, I don’t know. May something ata that I really want to know. February 21, 2016 ang nakasettled na date for our “labas” but is considered as “date”. Same date, partners meeting, so mas nauna kame nagmeet. Kain sa BK, nood nan deadpool(which is di ko expected kasi akala ko kain lang at may meeting pa kasi kme) pero un nga natuloy. He’s kind, gentleman and comfortable to be with. After manood, pumunta na kme sa meeting place. And after umuwi na, (di nia ako hinatid pauwi kasi daw may meeting sila with other tropa nila) . So ayun, magkatext/magkchat kme that evening, and ayun, binago nia ung isip ko na wag muna magpaligaw. Kasi sa knya, pumayag ako, di ko den alam kung bakit ee.. basta, un na un. Ahaha..

 Hanggang sa February 27, 2016, may team building sila sa Quezon prov. Ako naman, since gusto ko din nman magtravel, sumama ako, e  pwede kasi ang outsider sa team building nila. Alagang alaga ako ni Joey, prinsesang prinsesa ang peg ko.. hahaha.. He wont let me starve, he will do everything just to make me feel comfortable.  Sa byahe, sa pagkain, sa pagtulog, un wala ka na iisipin kasi sya na magiisip para sayo. HAHAHA. Nsa quezon na kme, nsa monte vista resort. Naglakad muna kame around, kmeng dlawa lang. sabi ko saknya. Di pa ko ready.ayoko muna magboyfriend. Wag muna that time. Tapos bumalik na kme. Mejo pagod kaya napaidlip muna ako sa cottage. Pagka gising ko, sabi nia mag-uusap daw kme. Hahaha.. sa pampang, habang malakas ang alon.

 I cant remember everything that he said, medyo nakainom na sya nun, mejo malakas naden siguro ang loob. Bsta random question na tinanong nia, ‘bakit ayaw mo magboyfriend?. Dahil ba sa commitment?, ayaw mo masaktan?. Wag ka magalala loyal ako sayo. Or dahil bas a sex, wag kang magalala, hindi naten kailangan humantong sa ganun, if that’s youre only condition para mapapayag kang maging girlfriend kita. Gagawin ko ang lahat’. Tapos un pumayag na ko maging kme, bilis no?,, HAHAHAHHA.. para in just an instant mapapa-oo ka nalang. Parang ang gusto nia lang na sagot mo is oo. Kasi kung hindi ang isasagot mo, he will just give you another reason just to make you say yes to him. Kukumbisihin ka neang maging girlfriend ka nea for a lot of reason. Hahaha. And one thing, na medyo kinatakot ko lang sa mga sinabi nia is: “kung di man tayo sa bandang huli, di na ko maghahanap pa nan iba, ibig sabihin wala na talagang para sakin, ibig sabihin hindi ako worth it mahalin, ikaw na ang huli ko, pipiliin ko nalang maging matandang binata, kung hindi ikaw, totoo un, its either you or me alone.”.. Medyo nakakakonsensya kasi sinabi nia un after ko sya sagutin. Actually, nung sinagot ko sya, di ko pa naman tlaga sya mahal ee. Mejo nagugustuhan ko na sya, but not yet really into love.

 So ayun nga , naging kami agad. And kame paden hanggang ngayon. Natutunan ko n sya mahalin. Hindi lang bsta mahal ee.. Sobra ko na syang mahal. Mag-3months palang kme pero parang kilalang kilala na nmen ang isat isa. Parang ang comfortable lang. Parang nakatadhana nga siguro tlaga.

 Every time na may something special, biglang nalang namen maririning ung kantang ‘tadhana-up dharma’. Kaya feeling nmen soulmate kme. Lol. Same birth month, same deceased father, same only child and bsta marami kami katulad. Haha

  Ang haba di ba ?.. hahahaha …ang tagal kasi nten hindi nagusap ehh.. sa ngayon, ayan muna. Tsaka na ulit ung iba. 

[;0bh

[potsayshello]

i miss you

Hayyy.. Miss ko na ikaw. Miss ko na ung ngiti mo. miss ko na ung mga pambubully mo.. Miss ko na mukha mo.. Basta...miss na miss na kita.. Pinipigilan ko lang sarili ko maattach ulit sayo.. Nahihirapan na ko ee.. Natatakot ako.. Kasi mi chance na iwan mo.lang dn ako. Pero ang pinakanamimiss ko? Ung dating ikaw. Yung dating turing mo sken na parang napakaespesyal ko sayo.. Ung lagi mo inaalala ung health ko, ung lagi mo tinatanong kung nsan ako o kung sino kasama ko. Naalala ko nung xmas party nan grup nten, lalabas lang ako kasama ko si Ms.M, tinanong mo pa kung san ako ppunta sinabi mo pang bumalik agad ako.. tas kapag nasa room na, tatabi ka sken o kaya wala kang hahayaang mi tumabi na ibang lalaki sken.. Pag may tumabi, wawarningan mo agad na sayo ako.. Tapos tatabi ka na sken at di mo na ko papaalisin sa tabi mo. Pero that time, di mo pa inaamin saken na gusto mo ko.. Pero kinikilig nden ako nun. Kase nga gusto na talaga kita. Kaya nga okay lang sken sa balikat ko ikaw natulog nan matagal ehh.. Kahit sobrng lasing ka na nun.. bsta. Gusto ko kasi talaga nan lalaking possessive ee.. hahaha.. Feel na feel ko.. Anyways, ngayon kasi iba na ehh.. Malayo na.sa dti. Wala ka n nga care sken ee.. And dats d sad story.. Minsan nga, feeling ko di mo nden ako nirrespeto.. Kaya nga lumayo na den ako.. Kasi panget na nan dtingan ehh.. Basta.. Magttecs lang kung ano. Hays..wala na talaga ung dating ikaw

[potsayshello]

Dear boss/bebe/sir/bespren,

Nung Sept28,2015, sinimulan kitang hindi pansinin.. Mahirap. Sobrang hirap. Actually, sa ngayon, miss na miss na kita.. Pero kailangan kong tiisin.. Tiisin na hindi kita itex at pansinin.. Kahit sa coc parang wala naden kahit magkaclan pa tayo. Nagleave ka ngayon sa clan.. At alam ko wala ka na balak bumalik.. Mas mabuti naden siguro ung todo magiwasan nalang..

Minsan, pinapansin kita kasi kelangan sa work, sobrang pigil na pigil ako lagi na hindi humaba ang usapan,. Pigil dn ako na hindi ngumiti, pero mahirap dahil napapangiti mo talaga ako sa simpleng ikaw lang.. Gusto lagi kitang tingnan at mrinig ang boses mo. Gusto ko makita ung ngiti mo.

Kailangan ko na lumayo at magmove on, kasi di ko na mafeel ung dting tayo.. Di ko na mafeel na gusto mo ko.. Siguro nga hindi mo na talaga ako gusto..  Di ko n den maramdaman ung respect and care.. Ntatakot ako na kung di ko sisimulan ngayon, baka lalo lang ako mabaon.. Oo bebe, mahal paden kita at di magbabago un.. Sorry kase kahit ilang beses mo na ko pinapalayo sayo, pinipilit ko pden ung sarili ko sayo.. Kahit ilang beses mong pinaparamdam na hindi ako mahalaga sayo, umaasa paden ako.. And im sorry for that.. Its my fault. Im sorry.

Thank you for everything.. Lalo na ung dati.. Thank you. Goodbye.

[potsayshello]

Moving on na talaga ang peg ko ngayon.. Help me po please..thanks

[potsayshello]

Di ko talaga alam kung anong problema.:( Mejo sad story.. :( Wala na talaga.. Kahit friendship, over naden.. Ganun nalang ba talaga kabilis un?... Naiinis ako sa sarili ko dhil sobrang naattach ako sayo..

[potsayshello]

Sabi ko pala dati ayoko na.. Pero nung nakaraang buwan parang di ko pden ma-let go.. Nagkaroon kase nan onting pasili ung salitang pag-asa.. Ayun.. Umasa ulit.. Ayun,nasaktan ulit..

[potsayshello]

Ano bang nagawa kong mali?.. Bakit ganun? I dont have any idea kung bakit bigla nalang parang friendship over na.. Sinabi ko yan sa bespren kong volleyball player.. at ang story behind (but not all, some details were hidden, and will remain as a secret).. But no name dropping.. Di naman nia dn.kilala.. Nabigla ako. Sinampal ako nan malakas ni bespren.. Awtsssss.. (ganun pala kame kalakas humampas) prang bola ung pisngi ko kung makaspike sya.. Sakit talaga.. Me: bakit mo ginawa un? Sakit aa.. Sya: para magising ka na.. Ang gago mo na kasi.. Wag mo na ipagpilitan ung sarili mo sa taong di kaden kaya mahalin.. Me: gusto nia daw ako ehh.. Sya: (sampal ulit sa kabilang pisngi).. Ang tanga neto e noh?.. Iba ang gusto sa mahal.. Gusto ka lang nia.. Di ka nea mahal.. at mukang di ka nea talaga mamahalin kahit kailan.. Me: wow! Mas masakit pa ung 'di ka nea talaga mamahalin kahit kailan' kesa sa sampal mo.. Sya: ayaw mo nasasampal kita pero mas gusto mong mahalin ka nia.. E mas masakit pala ung ginagawa mo.. Isa pa?. Me: phiram nga nan likod mo..iiyak lang ako.. Bigla nalang nangilid ung luha ko.. Kala ko strong na ko.. Kala ko lang pala..

[potsayshello]

mali ba nagkamali ang isang tulad ko

bakit ba ako umasa?.. bakit ba ako naghihintay?. ayan, nsasaktan tuloy ako ngayon..

okay. Bakit nga ba?.. 

e kasi sabi nia maghintay ako, e kasi sabi nia gusto nia ako. e kasi sabi nia matagal na daw syang sakin.. e kasi sabi nia.. well, pinagkatiwalaan ko lang naman ang sinabi nia.. Mali ba yun.. Napakalaki nan tiwala ko sknya kaya kahit sobrang nasasaktan ako, tinitiis ko pden.. 

Soon, masasabi ko den to sa kanya..Siguro kapag hindi na kami in the same company, ipapabasa ko saknya tong mga blog ko.. Para etong mga blog ko nalang ang magsabi nan tunay na nramdaman ko ..Dito kasi sa blog ko naka-store lahat.. 

sa ngayon, di ko pa alam kung worth it ung trust na binigay ko sayo.. Basta ayoko nalang muna umasa sa ngayon.. Masakit na masakit na ehh..

[potsayshello]

magmomove on na ko, promise

one of the biggest lies these days..

[potsayshello]

Giving up

“give up”.. wala po talaga sa vocabulary ko ang salitang give up.. pero ansakit sakit na .. lagi ko nalang iniisip kung kailangan na ba sumuko o hindi pa ..

sinabi nia sken hayaan ko daw muna sya. hindi naman daw kasi kadaling magmove on sa 3.5years na relationship .. masakit pden daw.. kaya sabi ko sa kanya hindi ko muna sya iistorbohin, hahayaan ko nalang muna sya.. pero andito paden naman ako .. naghihintay pden..

pero sa bawat araw na hindi kami naguusap, sa bawat araw na sa kaibigan lang namen nalalaman ko ang lagay nia, sa bawat araw na nalalaman ko nalang sa facebook ang lahat, prang ang hirap hirap.. prang ang sakit sakit..

ang sakit sakit na po talaga.. prang hindi ko na kayang maghold on pa.. syempre kahit wala na sila, alam ko mahal paren nila ang isat isa .. at possible paren na magkabalikan sila. They are in the right age na den  naman para maghiwalay pa.  Matanda nden sila para hindi pa maintindihan ang isat isa ..

Masakit po talaga.. Hindi ko naden kaya ung sakit. Kaya heto ako ngayon, nagsusulat sa tumblr para mailabas ung lahat nan sakit. Sana nga, mailabas nito ang lahat.. Di ko na po kayanng maghintay. 

Give up na po ako.. It’s over, and i think friendship over. Time to be a better person na. Ayoko na ..

[potsayshello]

Nadagdagan ang rason para umuwi nan cavite .. May internet na ulit .. MakakapagIG na ulit ..