sayhi-october

[sayhi-october]

Special • ปลายเขาแสงแรก

เวลาใกล้เที่ยงคืนแล้ว อากาศบนสวนลอยฟ้าของคอนโดตึกสูงกลับลดอุณหภูมิลงราวกับสวนทางกันจนย้อนแย้ง เมืองหลวงของประเทศในแถบคาบเส้นศูนย์สูตรไม่น่าจะอากาศเย็นได้ขนาดนี้หากไม่ใช่ช่วงต้นฤดูหนาว ปลายเขาหลุบตามองหัวทุยของแสงแรกที่ยังคงหนุนอิงลงกับไหล่กว้าง มือของทั้งคู่สอดประสานกันวางลงตรงระหว่างช่วงหน���าขา ความเงียบโรยตัวช่วงเวลาแสนโรแมนติกนานเกินไปจนปลายเขาเลือกตัดบทนั้นเสียเอง

"แสงแรกคะ หนาวแล้ว กลับห้องกันดีกว่าค่ะ"

"พี่ปลายค่ะ" แว่วเสียงเรียกชื่อคนตัวโตกว่านั้นแผ่วพร้อมกับมือบางที่ยังคงสอดประสานใต้การจับกุมของมือหนานั้นบีบเบาๆ แสงแรกผละตัวเองออกก่อนส่งสายตาหวานสบเข้ากับคู่ตาเรียวของคนพี่ "วันนี้นอนห้องพี่ปลายนะคะ"

"ไม่ดีมั้งคะ"

"เราเป็นแฟนกันแล้วนะคะ" ริมฝีปากห่อยู้ด้วยความเอาแต่ใจและดื้อรั้น ตากลมสวยระยับสะท้อนกับแสงไฟจนเกิดภาพคล้ายกาแล็คซี่ทั้งจักรวาลมารวมไว้ภายใน ใบหน้าหวานสวยและแก้มนุ่มนิ่มขึ้นสีแดงริ้วๆ เป็นเชิงอ้อนวอนอยู่น้อยๆ นั้นทำปลายเขาแทบคลั่งจนอยากจะตามใจคนน้อง แม้จะต้องเสียคนก็ยอม "แสงแรกอยากนอนห้องแฟนบ้าง ตั้งแต่รู้จักกันมามีแต่พี่ปลายน่ะชอบมานอนห้องแสงแรก ห้องพี่ปลายเป็นเหมือนห้องอาหารเสียมากกว่าอีก..."

"โอเคค่ะๆ ยอมแล้ว ไม่ตัดพ้อนะคะคนดี" มือหนาเลื่อนขึ้นลูบผมนิ่มที่ส่งกลิ่นของแชมพูอ่อนๆ "คืนนี้นอนห้องพี่ก็ได้ค่ะ"

"เย้" เสียงแห่งความดีใจดังขึ้นพร้อมสีหน้าระรื่น ปากบางสวยฉีกยิ้มกว้างดันให้ลักยิ้มตรงข้างแก้มใสกดเป็นหลุมลึก รอยย่นเล็กๆ ปรากฏตามร่องแก้มและหางตาเมื่อมุมปากยกสูงดันให้ตาคู่สวยแทบปิดเข้าหากัน ภาพน่ารักๆ นั้นทำปลายเขาหลุดหัวเราะด้วยความเอ็นดูอีกฝ่ายอย่างอดไม่ได้ "อุ้มหน่อย"

คนน้องว่าพลางอ้าแขนออกกว้างเหมือนเด็กที่รอให้ผู้ใหญ่เข้ามาเอาใจ ปลายเขาหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนยอมทำตามความต้องการของคนตัวเล็ก แขนแกร่งช้อนร่างบางขึ้นอุ้มในท่าเจ้าหญิง แสงแรกรู้งานคล้องแขนโอบรอบคอของคนตัวโตเพื่อไม่ให้ตัวเองตกจากอ้อมแขนนั้น

และเพื่อแสดงความรักที่มีต่ออีกฝ่าย

แสงแรกกดปลายจมูกกับแก้มของคนพี่พร้อมสูดกลิ่นหอมที่ดึงดูดนั้นเข้าไปเสียฟอดใหญ่ ปลายเขาชะงักเมื่อถูกเล่นงานโดยไม่ทันตั้งตัว รีบสบตากับคนในอ้อมแขน ประกายแววสงสัยในตาเรียวก่อคำถามจนแสงแรกต้องตอบคำถามด้วยสายตา

ที่เป็นอันรู้กัน

"แสงแรกคะ ทำแบบนี้พี่ชักจะทนมะ..."

"ไม่ต้องทนสิคะ"

คู่ตาคล้ายดวงตาของ���มวพราวระยับว่าแสงแรกต้องการอะไร ปลายเขาเองรับรู้ถึงความต้องการนั้น เขาก็เป็นผู้ชายคนหนึ่ง ไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่จะไม่รู้ว่าคนรักต้องการอะไร ยิ่งแสงแรกเสนอมันออกมาซ้ำยังเลื่อนไล้ปลายนิ้วเล็กอุ่นและซุกซนนั้นไปตามซอกคอจนคนตัวโตขนลุกชันไปทั้งตัวด้วยแล้วก็ยิ่งชัดเจนว่าแสงแรกต้องการ 'เป็นคนของปลายเขา'

ปลายเขารีบสาวเท้าไปยังลิฟท์ซึ่งอยู่ในตัวอาคาร แสงแรกช่วยกดปุ่มที่หมายเลข 7 อีกแรงเนื่องจากมือของปลายเขายังคงประคองร่างของคนตัวเล็กไว้ในอ้อมแขนอุ่น ส่วนกลางลำตัวของปลายเขาเริ่มออกอาการหนึบเมื่อแสงแรกเริ่มซุกซนด้วยการพรมริมฝีปากไปตามซอกคอของปลายเขา

ร้ายไม่เบา

นี่สินะถึงอยากให้อุ้มนักหนา

คีย์การ์ดถูกแตะลงกับกับประตูก่อนที่กลไกการทำงานจะดันให้ประตูเปิดออก ปลายเขาถีบเท้าเพื่อให้ประตูเปิดออกพร้อมดันร่างของตัวเองและคนตัวเล็กให้เข้าไปภายใน เขาวางร่างของแสงแรกลงก่อนจะดันให้กายบางชิดกับผนัง ส่งริมฝีปากครอบลงกับอวัยวะอย่างเดียวกันกับอีกคน แรงปรารถนาเนื่องจากความซุกซนที่คอยปลุกสัญชาตญาณลูกผู้ชายให้ตื่นขึ้นนั้นขบเม้มลิ้มรสหวานอย่างลืมตัวจนแสงแรกเผลออวดครวญด้วยความเจ็บปวด

"โอ้ย!"

"แสงแรก! เจ็บมากไหมคะ? พี่ขอโทษนะคะ"

เลือดสีแดงฉานซึมออกมาจากริมฝีปากสีอ่อนที่เริ่มบวมเจ่อจนปลายเขานึกอยากจะหยุดการกระทำทุกอย่างเอาไว้ เขารักแสงแรกมาก และอยากจะทะนุถนอมคนตรงหน้าไม่ให้เจ็บปวด แต่ยังไม่ทันไรเขาก็เผลอทำให้ผู้เป็นดั่งหัวใจต้องเสียเลือดเนื้อเสียแล้ว

"ไม่เป็นไรค่ะ พี่ปลาย" ปลายนิ้วบางแตะซับเลือดตรงริมฝีปากออกเบาๆ ก่อนจะเริ่มเป็นฝ่ายรุกด้วยการยืดตัวขึ้นจูบปลายเขาเสียเอง "ต่อกันเถอะค่ะ"

"แต่..."

"อย่าขัดใจหนูสิคะ"

สองแขนเรียวยกขึ้นคล้องคอของคนตัวสูง สายตาเว้าวอนพร้อมเสียงแผ่วกระเซ่าจนความอดทนของปลายเขาพังทลายลงจนไม่เหลือช��้นดี ดึงขาเรียวของแสงแรกให้เกี่ยวตวัดรอบเอวสอบพร้อมส่งมือไปช้อนประคองสะโพกสวยไม่ให้คนตัวเล็กร่วงตกลงพื้น ริมฝีปากร้อนรู้งานบดเบียดแลกเปลี่ยนน้ำหวานจนชุ่มแต่ถึงอย่างนั้นต่างฝ่ายต่างก็ไม่ยอมถอนจูบอันเร่าร้อนออก ขายาวก้าวด้วยความยากลำบากถึงอย่างนั้นก็สามารถพาคนรักมาถึงเตียงนอนใหญ่ ก่อนกดร่างบางนั้นนอนราบลงแต่กลับยุบยวบเพราะความนุ่มของฟูกหนาและผ้า��วม

ปลายเขาถอนริมฝีปากออกเพื่อกวาดตามองแสงแรกผู้สดใส มือข้างหนึ่งค้ำกายไม่ให้ทับอีกคนจนอึดอัดส่วนมือซ้ายข้างที่ตนถนัดเลื่อนไล้ลูบไปตามเรือนผมไล่ลงกับกรอบหน้าสวยได้รูปซึ่งบัดนี้แดงจัดเป็นลูกมะเขือเทศสุกที่แสงแรกไม่ชอบหนักหนา

น่ารัก

"พี่ไม่อยากทำให้แสงแรกเจ็บเลย"

"แสงแรกไม่เป็นไรค่ะ" คนน้องว่าพลางส่งมือซนช้อนเข้าใต้เสื้อของคนพี่ แสงแรกลูบวนไปตามหน้าท้องของปลายเขาซึ่งขึ้นรอยกล้ามเนื้อแม้ไม่ลึกมากแต่กลับทำให้คนตัวโตเซ็กซี่ไม่น้อย "ขอแค่เป็นพี่ปลาย แสงแรกโอเค"

"งั้นพี่จะทำเบาๆ นะคะ ถ้าเจ็บหรืออยากให้หยุดบอกพี่ได้นะคะ"

ปลายเขาผละตัวเองขึ้นถอดเสื้อที่น่ารำคาญออก เมื่อปราการด่านแรกหลุดออกจนพ้นตัวแล้วจึงดึงร่างของคนอายุน้อยขึ้นเพื่อปลดเปลื้องอาภรณ์ที่ปกปิดร่างออก เหลือไว้เพียงชั้นในตัวบางซึ่งถูกท่อนเนื้อขนาดพอดีมือของปลายเขาดุนดันนูนออกมา

ตาเรียวใต้ผมหน้าม้ายาวจนปรกมิดเพ่งมองแกนกายนั้นก่อนหัวเราะออกมาเบาๆ ด้วยความเอ็นดู

"พี่ปลาย!"

"ขอโทษค่ะ แต่ของแสงแรกน่ารักนี่นา" แสงแรกหน้าบูดตึงน้อยๆ แสดงความไม่พอใจจนปลายเขานึกอยากง้องอน ปลายนิ้วเกี่ยวขอบชั้นในตัวจิ๋วนั้นออกจนแท่งเนื้อแข็งผงาดชันต่อหน้า ปลายเขายกยิ้มก่อนเลื่อนมือร้อนไปกอบกุมตรงส่วนโคนก่อนเริ่มขยับรูดรั้นช้าๆ "รู้สึกดีไหมคะ?"

"อื้อ...พะ...พี่ปลาย"

แสงแรกเริ่มทรงตัวไม่ไหวทิ้งตัวลงนอนราบลงเตียงหนาดังเดิมแต่ก็ยังอวดเก่งขยับร่างสวนการกระทำของปลายเขา มือบางดึงให้ร่างหนาของอีกคนเลื่อนตัวขึ้นก่อนขบจูบอีกครั้ง หากแต่ครั้งนี้ทั้งปลายเขาและแสงแรกต่างบดริมฝีปากอย่างรุนแรงจนเกิดเสียงจ๊วบน่าอาย หากเป็นเสียงของความรักมันกลับไพเราะ ยิ่งประสานกับห้วงลมหายใจของทั้งคู่แล้วกลับเพลิดเพลินจนยากจะบรรเลงให้จบลง

"อื้อ..."

"อ่ะ...อ่าส์...พะ...พี่ปลาย...อ่าส์..."

ปลายเขาลากลิ้นร้อนและริมฝีปากมาขบเม้มเนื้อขาวตามลำคอสวยและแผ่นอกจนเกิดรอยแดงช้ำเป็นดั่งเครื่องหมายแสดงความเป็นเจ้าของที่แท้จริง แม้มือจะยังคงรูดรั้งแกนกายน่ารักของคนน้องจนน้ำเริ่มปริ่มชุ่มแต่ปลายเขากลับไม่หยุดเล้าโลม ตุ่มไตสีอ่อนเหนืออกสวยแข็งเป็นไตเมื่อสัมผัสกับไอร้อนจากลิ้นนุ่มหยอกเย้า แสงแรกบิดตัวด้วยความเสียวซ่าน ระดับความต้องการพุ่งสูงราวกับปรอทที่มาตรวัดวิ่งลู่ขึ้นพร้อมจะระเบิดเป็นดั่ง 'ปรอทแตก' อยู่ร่อมร่อ

"แสงแรกคะ ��ยากให้พี่หยุดไหมคะ?"

"มะ...ไม่ค่ะ" คู่มือที่ขยุ้มผ้านวมหนาเริ่มปัดป่ายหาจุดที่ต้องการ ปลายเขาเองรู้ดีว่าแสงแรกต้องการอะไรจึงจับข้อมือบางนั้นมาแตะกับสิ่งที่ปวดหนึบๆ ใต้กางเกงของตัวเอง ตากลมเบิกกว้างเมื่อสัมผัสกับท่อนกายที่คาดไม่ถึงเลยว่าจะใหญ่โตสู้มือได้มากขนาดนี้ "แสงแรกต้องการพี่ปลาย"

"พี่ก็ต้องการแสงแรกค่ะ แต่ว่าของพี่มันอาจทำให้แสงแรกเจ็บ..."

"แสงแรกไม่สนใจแล้วค่ะ!" ตะขอและซิปกางเกงยีนส์ที่ปลายเขาสวมใส่อยู่ถูกปลดออกด้วยน้ำมือของแสงแรก ท่าทีร้อนรนปนเงอะงะนั้นทำให้การถอดเปลื้องกางเกงตัวหนาดูจะยากลำบากไปหมด ปลายเขาจึงถดตัวขึ้นก่อนถอดทั้งกางเกงชั้นนอกและชั้นในออก สิ่งที่คอยดันเนื้อผ้ามาตลอดเมื่อได้รับอิสระจึงตั้งผงาดชูชันจนแสงแรกตกตะลึงกับขนาดของมัน ถึงอย่างนั้นกลับไม่กลัวเกรง ดันร่างของตัวเองขึ้นนั่ง มือบางกอบกุมส่วนโคนของแกนกายคนพี่พลางช้อนสายตาขึ้นสบอีกคน "แสงแรกทำให้พี่ปลายนะคะ"

ไม่รอคำตอบจากคนตัวสูงเจ้าตัวก็เริ่มขยับรูดรั้งแท่งเนื้อนั้นช้าๆ และค่อยๆ เร่งจังหวะเมื่อเพลิงในใจเริ่มสุมลุกขึ้น

"อ่าส์...สะ...แสงแรกคะ"

ปลายเขาหลับตาแน่นเงยหน้าขึ้นซี้ดปากด้วยความเสียวซ่านจากการกระทำของคนตัวเล็ก แสงแรกเปลี่ยนมาใช้ปากครอบส่วนอ่อนไหวแทนมือที่เริ่มปวดเมื่อย เพราะขนาดที่ใหญ่โตและยาวเต็มที่ทำให้แสงแรกอมเข้าไปได้เพียงแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น คนซนขยับปากเข้าออกพร้อมขบจูบล้อเล่นกับส่วนกลางลำตัวนั้นจนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบ น้ำลายชุ่มไปทั้งแท่งเนื้อ ส่วนปลายเขาเองก็ไม่ยอมแพ้กระแทกสะโพกสวนการกระทำของอีกฝ่ายพร้อมระบายความเสียวซ่านออกมาเป็นเสียงครางต่ำแต่ฟังแล้วเซ็กซี่เหลือเกิน

"แค่กๆ"

"แสงแรกคะ เป็นอะไรไหมคะ?"

ปลายเขาทรุดตัวลงคุกเข่าตรงหน้าคนรักเมื่อเห็นว่าแสงแรกสำรักน้ำขาวขุ่นที่เขาเพิ่งระบายมันออกมาจนเต็มช่องปากของแสงแรก และเพราะไม่ระวังเองทำให้ดวงใจของเขาสำรักออกมาตัวโยน

"มะ...ไม่เป็นไรคะ" แสงแรกยิ้มบางให้ผู้ชายตัวโตตรงหน้า ปลายเขายังคงเป็นคนที่แสนดีเสมอต้นเสมอปลาย ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นปลายเขาก็ยังคงเป็นห่วงเป็นใยอยู่แบบนี้เสมอ "พี่ปลายเสร็จแล้ว แต่แสงแรกยังไม่เสร็จเลย"

"แสงแรก..." ปลายเขากดร่างของคนตัวเล็กให้นอนลงกับที่นอนก่อนที่ตนจะขึ้นคร่อมอีกฝ่าย แขนขวาค้ำกับเตียงยวบ ส่วนมือซ้ายเลื่อนขึ้นส่งปลายนิ้วอุ่นลูบไปตามริมฝีปากที่มีรอยแตกเล็กๆ นั้น "พี่ไม่อยากทำให้แสงแรกเจ็บจริงๆ นะคะ ถ้าแสงแรกไม่โอเครีบบอกพี่นะคะ พี่พร้อมหยุดเพื่อทะนุถนอมแสงแรก"

"แสงแรกยืนยันนะคะว่าไม่เป็นอะไรจริงๆ" มือบางเลื่อนไปหยอกเย้ากลางกายของคนพี่หวังปลุกปั้นอารมณ์ให้ก่อขึ้นหลังจากเสร็จไปแล้วรอบหนึ่ง ซ้ำยังกัดริมฝีปากล่างด้วยท่าทียั่วยวนชวนให้ปลายเขาเริ่มครอบครองริมฝีปากสวยอีกครั้ง รสจูบของแสงแรกช่างหวานเสียจนปลายเขาคลั่งและเกิดอารมณ์ขึ้นได้ไม่ยาก "อื้อ...พะ...พี่ปลายคะ"

"ว่าไงคะ?"

"สะ...แสงแรกต้องการพี่ปลาย"

เสียงอ้อนวอนกระเซ่าแผ่วนั้นดังแว่วเมื่อมือหนายังคงบีบเค้นส่วนอ่อนไหวตรงอกสวย ลิ้นยังคงเลียวนรอบฐานจนขึงขังสู้ปลายลิ้นร้อนนั้นอีกครั้ง แต่ปลายเขากลับเลือกที่จะกลั่นแกล้งคนตัวเล็กด้วยการบดจูบไปตามหน้าท้องขาวเนียนและขาเรียวจนแสงแรกไม่พอใจดึงเอามือของปลายเขาขึ้นมาโลมเลียจนนิ้วมือชุ่มด้วยน้ำลายก่อนพาให้นิ้วนั้นไปสัมผัสกับปากทางคับแคบทางด้านหลังของตัวเอง

"ใจร้อนไม่สมกับเป็นแสงแรกเลยนะคะ"

"อ่ะ...อ่าส์...พะ...พี่ปลาย...แกล้งแสงแรก"

คนน้องหวีดเสียงต่ำเมื่ออยู่ดีๆ ปลายเขาก็ส่งนิ้วเข้าไปในช่องทางคับแคบนั้นทีเดียวถึง 2 นิ้วแถมยังคงปล่อยให้มันค้างอยู่แบบนั้นโดยไม่ขยับ ความเจ็บแล่นขึ้นผ่านช่วงกลางลำตัวถึงสมองจนน้ำตาใสเอ่อตามขอบตาล่าง นิ้วมือกำผ้าแน่น ขาเรียวแยกออกกว้างกว่าเดิมเผื่อช่วยระบายความเจ็บปวดให้ทุเลาลงหากแต่มันก็แค่ตรรกะเท่านั้น

ปลายเขาชักอยากจะดึงเอานิ้วออกแต่หน้าสวยของแสงแรกที่บิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดนั้นกลับมีประกายของความรู้สึกดีและเสียวซ่านแฝงออกมา ยิ่งเสียงครางใสแสดงถึงอารมณ์และพึงพอใจกับการกระทำของคนพี่ก็ยิ่งทำให้ปลายเขานึกอยากช่วยเหลือคนตัวเล็ก

"พี่เปล่าแกล้งนะคะ" ปลายเขาเริ่มขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ ช่องเนื้อคับแคบเริ่มปรับตัวและคุ้นชินกับนิ้วยาวจนตอดรัด เสียงครางเปลี่ยนจากเจ็บปวดทรมานเป็นสุขสม น้ำตาเริ่มเหือดแห้งเมื่อแสงแรกเริ่มขยับสะโพกสวนนิ้วที่ชักเข้าออก ส่วนปลายของแท่งเนื้อขนาดพอดีมือเริ่มปริ่มน้ำ ปลายเขาเร่งจังหวะชักนิ้วให้เร็วขึ้น "อ่าส์...สะ...แสงแรกคะ...มัน...ตอด...อ่าส์"

"อ่ะ...พะ...พี่ปลาย...อ่ะ...อ่าส์"

ไม่ได้

จะปล่อยให้แสงแรกเสร็จด้วยนิ้วไม่ได้

ปลายเขาชักนิ้วออกในจังหวะที่แสงแรกใกล้จะถึงฝั่งฝัน นั้นกลับทำให้เจ้าตัวค้างคาจนหน้าบูดอย่างอารมณ์เสีย แต่แล้วแกนกายใหญ่ก็ถูกส่งเข้าปากแสงแรกจนคนตัวเล็กต้องผงกศีรษะขึ้นจากที่นอนเพื่ออมแท่งเนื้อส่วนแข็งขึงจนตึงนั้นพร้อมขยับปากเข้าออก ปลายเขายกยิ้มอย่างพอใจ แสงแรกดูไร้เดียงสาคล้ายลูกแมว หากแต่พออยู่บนเตียงทำเรื่องอย่างว่า คนน่ารักจะกลายร่างเป็นเสือ ที่ดูยังไงก็ดุ พร้อมขยำเ��ยื่อให้แหลกสลายคาปาก

แต่ปลายเขาสัญญากับแสงแรกเอาไว้แล้วว่าจะทะนุถนอมดั่งดวงใจ

"อ่าส์...สะ...แสงแรกคะ"

มือหนาเลื่อนไปดึงลิ้นชักตรงหัวเตียงออก กล่องทรงสี่เหลี่ยมขนดเล็กถูกหยิบออกมาบรรจงแกะจนฟรอยด์สีเงินวาวประกายกับแสงไฟสลัว ฟันคมกัดขอบซองก่อนออกแรงดึงด้วยมือจนซองขาด ถุงยางทรงยาวถูกคลี่ออกก่อนสวมมันกับแท่งเนื้อที่ขยายจนเต็มขนาดด้วยปากของแสงแรก

ปลายเขาป้องกันเป็นอย่างดี แม้จะมีเซ็กซ์แต่ก็ยังปกป้องแสงแรก

แสงแรกรู้สึกโชคดีที่เลือกผู้ชายคนนี้ให้ดูแลชีวิตต่อจากนี้ไป

ขาเรียวข้างหนึ่งถูกยกขึ้นพาดกับไหล่กว้างทำให้ปลายเขาแทรกตัวได้ง่ายขึ้น ส่วนกลางลำตัวที่คลุมด้วยเนื้อยางบางหยอกเย้าตรงปากทางแคบ มือซ้ายของปลายเขากอบกุมแท่งเนื้อน่ารักของอีกคน ตาเรียวใต้ผมหน้าม้าเพ่งสีหน้ามากด้วยความต้องการนั้นอย่างนึกหมั่นเขี้ยว

"พะ...พี่ปลายคะ...สะ...ใส่เข้ามา...ค่ะ" สิ้นคำร้องขอปลายเขาก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง แทรกกายเข้าส่วนของช่องทางแคบที่แม้จะเบิกทางด้วยนิ้วแล้วหากแต่ขนาดของเจ้าเบบี้ปลายเขากลับไม่เบบี้เอาเสียเลย "อ่าส์...พะ...พี่ปลายคะ...แสงแรก...จะ...เจ็บ"

"จะให้หยุด..."

"อย่าหยุด!" แสงแรกเงยหน้าขึ้นสูดเอาอากาศเข้าลึกสุดปอดจนหน้าท้องกระเพื่อมไหว สองมือเลื่อนขึ้นคล้องคอของคนด้านบนก่อนจิกปลายเล็บลงเบาๆ ระบายความเสียวซ่านและเป็นสัญญาณให้คนตัวโตขยับแม้จะเจ็บคล้ายร่างจะแยกเป็นเสี่ยงส่วนก็ตาม "อ่าส์...พี่ปลายคะ...ขะ...ขยับแรงๆ ได้เลยค่ะ"

"จะไม่เป็น.. อ่าส์...ไรใช่ไหมคะ?"

ปลายเขาเริ่มขยับสะโพกเข้าออกพร้อมทั้งรูดรั้งกายของแสงแรกไปพร้อมๆ กัน

"ค่ะ" ห้วงลมหายใจเข้าออกรุนแรงตามจังหวะการขยับ ปลายเขายังคงกระแทกทั้งเอวและมือไปในจังหวะเดียวกัน แสงแรกเองก็พยายามช่วยเหลืออีกคนด้วยการเด้งสะโพกสวนรับจังหวะกับคนรักอย่างรู้งาน เสียงหอบประสานเสียงครางของทั้งคู่และเสียงเนื้อกระทบกันดังตับยังคงบรรเลงต่อไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด "พะ...พี่ปลายขา...เอา...เอาหนูแรงๆ...เลยค่ะ...อ่าส์"

"อ่ะ...อ่าส์...อ่าส์...ซี้ด..."

ไร้ความปราณีใดๆ เมื่อสรรพนามแทนตัวเองว่า 'หนู' ของคนใต้ร่างช่างคล้ายกับเชื้อเพลิงสุมไฟในอกให้ลุกโชน ปลายเขาทิ้งความอ่อนโยนทั้งหมดทิ้งไปก่อนดันท่อนเนื้อใหญ่เข้าไปจนสุดโคน สะโพซอยถี่อย่างลืมตัว จังหวะทุกอย่างของการกระทำราวกับเพิ่มจังหวะโดยอัตโนมัติ ท่อนเนื้อหนึบของแสงแรกเริ่มปลดปล่อยของ��หลวขาวออกมามากขึ้น

"อ่ะ...อ่าส์...จะ...จะเสร็จแล้ว"

"อ่าส์...ซี้ด...พะ...พร้อมกัน...นะคะ" กองไฟแห่งแรงปรารถนาโรยด้วยเถ้าถ่านในนาทีสุดท้ายกระตุ้นให้ค��ามรุนแรงระหว่างกันแทบลุกโชนจนระเบิด ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมลดละ ยังคงกระแทกกระทั่นฟาดฟันกัน แท่งเนื้อของปลายเขาที่เคยปวดหนึบกำลังจะได้รับการปลดปล่อย ช่องทางสีหวานของแสงแรกขยายตัวคุ้นชินตอดรัดอวัยวะขนาดมหึมา อีกทั้งมือหนาที่รูดรั้งส่วนอ่อนไหวของคนตัวเล็กก็ยังคงทำหน้าที่อย่างไม่นึกรังเกียจแม้จะเปื้อนน้ำขาวขุ่นที่เริ่มไหลออกมาจากส่วนหัวบ้างเพื่อระบายความอึดอัด

"อ่ะ...อ่าส์...ซะ...ซี้ด...เสร็จ..."

"อ่าส์...ซี้ด...อ่าส์"

ร่างกายของแสงแรกกระตุกพร้อมระเบิดน้ำเหนียวข้นออกมาอย่างรุนแรงจนเยิ้มไปตามหน้าท้องของตนรวมถึงของผู้ชายตัวโตที่ยังคงคร่อมร่างบางเอาไว้ ลมหายใจหอบถี่ เหงื่อเม็ดเล็กแทรกตัวผ่านรูขุมขน มือบางคลายจากคอของคนพี่นอนแผ่หราเมื่อเสร็จกิจ ปลายเขาค่อยๆ ถอนตัวเองออกก่อนดึงเอาถุงยางรองรับน้ำเชื้อนั้นไปทิ้ง แท่งเนื้อไร้อาการปวดหนึบแล้ว มีแต่ความรู้สึกดีๆ ที่มอบให้อีกคนเท่านั้น

ถึงอย่างนั้นก็ยังคงรู้สึกผิดที่เผลอทำอะไรรุนแรงไร้การทะนุถนอมจนแสงแรกเจ็บปวด รอยแดงตามซอกคอ อกขาวและช่วงท้องถูกลูบไล้ด้วยปลายนิ้ว แต่สายตาของแสงแรกที่สบตาเขากำลังบอกว่าไม่เป็นอะไรจริงๆ

"แสงแรกเป็นของพี่ปลายแล้วนะคะ อย่าทิ้งแสงแรกไปนะ"

"พี่รักแสงแรกขนาดนี้ ไม่ทิ้งคนดีไปไหนหรอกค่ะ" ริมฝีปากกดจูบลงตรงขมับขาวพร้อมดึงผ้าห่มนวมคลุมร่างของคนรักและตัวเอง แขนยาวโอบกอดรอบร่างบางในขณะที่แสงแรกเองก็พลิกตัวโถมเข้ากับอกกว้างราวกับควานหาไออุ่นพร้อมจมลงกับช่วงเวลานิทราด้วยความเหนื่อยอ่อน "ฝันดีนะคะ"

ー🦁🤖ー

รักนี้รสต๊อกบกกี

หวานๆ เผ็ดๆ อร่อย

แต่ใครก็ได้ค่ะ...เอามัมหมีน้องแสงแรกคนนี้ไปทอด!

ปล. ยังมี Special จากตัวละครอื่นให้ติดตามอยู่นะคะ

กลับไปอ่านได้ที่เนื้อเรื่องหลักใน Read a write ได้เลยค่ะ