shuushi3 - Tumblr blog

[shuushi3]

[shuushi3]

[shuushi3]

Annen gelecek hayallerine aileyi dahil ettiğinde şaşırmak...

[shuushi3]

Beni anlamak istemeyen insanları ben niye anlamaya çalışıyorum?

[shuushi3]

Gerçekten anlaşılması güç biri miyim?

Yanında olması zor biri,

Birlikte ağlaması gülmesi zor biri,

Anlaması güç biri,

Var olması fazlalık biri miyim?

[shuushi3]

Hiçbir sözü eskitmeden ağlamak gerek bazen

Hani durup dururken, hani hiçbir sebep yokken

[shuushi3]

Hiçbir zaman sevdiğim kadar sevilmedim.

[shuushi3]

İçimde acı çekmemden zevk alan biri var.

[shuushi3]

Bizim gibiler hep kendi kendine iyileşmek zorundadır. Kimse gerçekten yardıma ihtiyacımız olduğunu anlamaz..

[shuushi3]

Terapiye başlama sebebim hissettiğim bu duygusuzluğa bir çözüm bulmaktı.

Şimdi neden geceleri hissetmemek için yalvardığımı tekrar anlıyorum.

[shuushi3]

Lise sona kadar tüm herkesin benim gibi ilkokul dahil çocukluğunu hatırlayamadığını sadece birkaç anıyı hatırladığını sanırdım. Sonra hasta olduğumu öğrendim işte.

[shuushi3]

You know it‘s a different kind of pain when you don't cry anymore. You just take a deep breath and accept it.

[shuushi3]

Now I’m empty. I have nothing to give to anyone. Except for talking about my pain. And since I realize that’s toxic, I’ve simply isolated.

[shuushi3]

― Hanya Yanagihara, A Little Life

[shuushi3]

Maybe someone will understand me

I don’t get mad anymore, I just get really quiet. Why keep talking when nobody is really listening to you?

[shuushi3]

Ever cried in your bed curled up in a ball because you’re alive and can’t die?

[shuushi3]

Madem karşı cinsten umudu kestim bari arkadaşlarım yaşam sebebim olsun diyorum, yine birileri beni geceleri ölmek için yalvartıyor.