Tumgik
#παλληκάρι
romios-gr · 7 months
Text
Tumblr media
Ο ἡγού­με­νος Ἀν­δρέ­ας Ἁ­γι­ο­παυ­λί­της γεν­νή­θη­κε στόν Ἀγ­κώ­να Κε­φαλ­λη­νί­ας τό ἔ­τος 1904. Οἱ γο­νεῖς του Γρη­γό­ριος Εὐ­αγ­γε­λᾶ­τος καί Βα­σι­λι­κή Πα­να­γου­λά­του στήν βά­πτι­ση τοῦ ἔ­δω­σαν τό ὄ­νο­μα Ἄγ­γε­λος. Ὁ Ἄγ­γε­λος ἦ­ταν εὐ­λα­βής καί ἡ ζω­ή του πο­λύ προ­σε­κτι­κή. Εἶ­χε πό­θο νά γί­νη κα­λό­γε­ρος καί νά ἀ­φι­ε­ρω­θῆ στόν Θε­ό. Ἀπό λα­ϊ­κός ἤ­ξε­ρε τούς χαι... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/ayto-to-pallikari-ton-agio-georgio-to-eida/
0 notes
Text
Κουράγιο, μικροκόρη μας, που μας εγίνης μάνα
Πριν από 25 περίπου χρόνια, στην Κύπρο, σε κάποιο σηµείο της «νεκρής ζώνης», πέφτει νεκρός από σφαίρες άνανδρων Τούρκων ένα 26χρονο παλληκάρι, ο Σολωµός Σπύρου Σολωµός. Σκαρφάλωνε άοπλος στον ιστό, για να κατεβάσει το κατοχικό σύµβολο του ψεύδους και του αίµατος: την «τουρκοκυπριακή σηµαία». Εκεί τον βρήκε το βόλι… Και το ηρωικό ελληνόπουλο – πού […] Κουράγιο, μικροκόρη μας, που μας εγίνης μάνα –…
View On WordPress
0 notes
alexpolisonline · 2 years
Text
0 notes
jfonm-sp-blog · 7 years
Video
youtube
Πάμε μια Βόλτα στο Φεγγάρι
Στίχοι: Νότης Περγιάλης & Γιώργος Εμιρζάς                                             Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις                                                                     Ερμηνεία: Φλέρυ Νταντωνάκη                                                                      
Τρεις μέρες χώ , τρεις μέρες χώρισα από σένα τρεις νύχτες μέ , τρεις νύχτες μένω μοναχή, σαν τα βουνά που στέκουν τώρα δακρυσμένα όταν τα βρέ , όταν τα βρέχουν οι ουρανοί. Διώξε τη λύπη, παλληκάρι πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι. Πώς να βγω και, πώς να βγω και να περπατήσω τα λόγια του, τα λόγια του να θυμηθώ; με το φεγγάρι πώς, αχ πώς να τραγουδήσω με το φεγγάρι πώς να παρηγορηθώ;
Υ.Γ. Διώξε τη λύπη, παλληκάρι πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι ...
2 notes · View notes
savechristmasgr · 4 years
Text
Του χρόνου Της Νατάσας Παυλίτσεβιτς
“Ναι; Με βλέπετε;”
“Τι λες; Σε βλέπουμε αλλά δε σε ακούμε”.
“Να σε βράσω” γρύλισε η Φωτεινή στο τάμπλετ.
Όλη της η οικογένεια ήταν μαζεμένη στη μικρή οθόνη, αλλά η κλήση κολλούσε συνεχώς. Ο μικρός της ανιψιός είχε ήδη χάσει την υπομονή του και σκαρφάλωνε στον μπαμπά του, ενώ η γιαγιά της φαινόταν να κοιμάται γαλήνια από τη δεύτερη προσπάθειά τους για επικοινωνία. Μόνο η μάνα της επέμενε να κοιτάει στην κάμερα, αν και είχε το κεφάλι τόσο χαμηλά, ώστε φαίνονταν μόνο τα μάτια της. Εκείνα τα μάτια όμως ήταν υπεραρκετά για να τρομάξουν τον πατέρα της με το που πήγε να ανοίξει εφημερίδα.
Η Φωτεινή έλεγξε για τρίτη φορά το WiFi που έμοιαζε να λειτουργεί, τουλάχιστον θεωρητικά. Με ένα βλέμμα στο ρολόι συνειδητοποίησε ότι της έμεναν μόλις πέντε λεπτά πριν να γυρίσει στη δουλειά. Όλο της το μεσημεριανό διάλειμμα είχε πάει στράφι.
“Στο διάολο για κωλοδίκτυο, το Λονδίνο μου μέσα!”
Όλοι στο σόι γούρλωσαν τα μάτια, ακόμη κι η γιαγιά ξύπνησε για μια στιγμή.
“Τώρα ακούστηκα;”
“Ναι, παιδί μου. Σε χάλασε το εξωτερικό, δε μιλούσες έτσι”.
“Θα έλεγα τώρα μαμά, αλλά έχουμε και το παιδί. Τι κάνει το ζουζούνι μου; Αλέξη, εσύ;”
Ο αδερφός της ξεκρέμασε το γιο του από το σβέρκο του και απάντησε ως συνήθως: “Εδώ, τα παλεύουμε”.
“Με ένα πεντάχρονο φαντάζομαι τι πάλη πέφτει. Μπαμπά, πώς είσαι;”
“Όπως τα ξέρεις μάτια μου, η μάνα σου με αποπαίρνει, με κυνηγάει συνεχώς”.
“Τι να σε κάνει ρε μπαμπά, δε προσέχεις κι εσύ. Μάσκα φοράς τουλάχιστον;”
“Καλά, χαζός είμαι; Εννοείται. Και με πονάει και τα αυτιά”.
“Να εύχεσαι μην κολλήσουμε τίποτα, Αριστείδη, και τότε δεν πονάνε μόνο τα αυτιά” είπε η μαμά της. “Τη φοράει κορίτσι μου, αλλά την κατεβάζει όποτε του κατέβει. Ολόκληρο μάθημα του έκανα, μέχρι και τα βιβλία της σχολής μου του έδειξα, τα κεφάλαια περί ιών”.
“Τα αρχαία ημών πατέρων συγγράμματα”, είπε εκείνος.
“Αρχαίο το 1980;” ρώτησε η μαμά της. “Αν είμαι εγώ αρχαία, εσύ τι είσαι; Η μάνα σου;”
Όλοι κοιτάξαν τη γιαγιά. Μόλις το ροχαλητό της συνεχίστηκε, χαμογέλασαν.
“Μαμά, στο νοσοκομείο τι γίνεται;”
Ένα-ένα, τα χαμόγελα χάθηκαν.
“Κατάλαβα. Θα πάρεις καμιά άδεια τα Χριστούγεννα;”
“Δε ξέρω, έχουμε σφίξει. Όλες οι νοσοκόμες δηλαδή. Πηγαινοερχόμαστε με φόβο Θεού. Τρέμει το Ιπποκράτειο, άμα το φυσήξεις θα γκρεμιστεί”.
“Ναι ρε μάνα” διέκοψε ο Αλέξης. “Να είσαι πάντα εσύ η χαζή που δουλεύει γιορτές”.
“Το ξέρουν οι αρρώστιες ότι έχουμε γιορτές; Θα κανονίσω να δουλέψω νυχτέρι, να φάμε όλοι μαζί. Α, εσύ Φωτεινή μην κάνεις καμιά τρέλα κι έρθεις”.
“Δε με θέλετε;” ρώτησε εκείνη, τσεκάροντας πάλι την ώρα.
“Μη λες βλακείες, να σε χαρώ. Πού θα σε βάλουμε; Άμα μπεις σε αεροπλάνο δε μπορούμε να έρθουμε σε επαφή. Για τέτοια είμαστε;”
“Εγώ σας είπα να βγάλει το κορίτσι δίπλωμα για ελικόπτερο και γελάγατε” μουρμούρισε ο μπαμπάς της.
Έπεσε μια σιωπή.
“Αν φοράει μάσκα η θεία;” ρώτησε ο μικρός τον Αλέξη.
“Δε φτάνει η μάσκα, αγαπούλα μου”.
Το παιδάκι φαινόταν συλλογισμένο.
“Αν φοράει κάτι πιο μεγάλο; Την κουρτίνα του μπάνιου;”
Όλοι γέλασαν, η Φωτεινή χαιρέτισε, κι έμενε για λίγο να κοιτά την κενή οθόνη. Συνέχισε τη βάρδιά της στο κατάστημα υποδημάτων με το νο�� της σε αεροπλάνα κι ελικόπτερα. Το βράδυ την υποδέχτηκε ο καλός της στο διαμέρισμα τους. Η Φωτεινή χώθηκε στην αγκαλιά του Ντύλαν και όταν πήγε να την αφήσει, τον έσφιξε παραπάνω.
“Α, τέτοια μέρα είχες;” τη ρώτησε με τη βαριά ιρλανδική προφορά του.
“Ναι”, είπε αφήνοντάς τον. “Θέλω να πάω στους δικούς μου, να τους δω. Θέλω να έρθεις κι εσύ”.
“Ωραίο χριστουγεννιάτικο δώρο, πάρτε ό,τι κόλλησα στο δρόμο και παρεμπιπτόντως έχω σπιτωθεί με έναν ξένο” γέλασε εκείνος.
“Έλα τώρα, δεν είσαι ξένος”.
“Για σένα δεν είμαι, αλλά για την οικογένειά σου...”
“Θα είσαι έκπληξη” του χαμογέλασε.
“Να βάλω και φιόγκο;”
“Και τίποτα άλλο μη σου πω”.
“Χα! Και καρδιακή προσβολή από πάνω”.
“Να το συζητήσουμε... Πώς θα μπορούσαμε να τους δούμε;”
“Από το λάπτοπ”.
Η Φωτεινή πήρε μια θυμωμένη έκφραση.
“Μη στραβώνεις. Του χρόνου πάλι. Δες το σαν να τους προσέχεις. Εκείνη σε πρόσεξαν εικοσιπέντε χρόνια. Τώρα είναι η σειρά σου”.
“Με το να είμαι μακριά; Με το να μην τους αγκαλιάζω, να μην φάμε ένα φαΐ, ένα μελομακάρονο;”
“Δεν τα ξέρω αυτά τα μελο-πώς τα είπες, αλλά ναι”.
“Το λες γιατί εσείς είστε κρύοι και δε σας λείπει η επαφή”.
“Μάλλον με τους Άγγλους μας μπερδεύεις”, είπε δήθεν πληγωμένος. “Οι Ιρλανδοί είμαστε αγκαλίτσες. Ξέρεις πόσες φορές με φίλησαν οπαδοί στο στόμα γιατί κέρδισε η ομάδα μας;”
“Το ράγκμπι δε μετράει, εκεί η επαφή παραπάει ακόμη και για Ελλάδα”, είπε μισογελώντας αλλά το ύφος της σοβάρεψε γρήγορα. “Δεν ξέρω αν μπορώ να το κάνω. Σφίγγεται η καρδιά μου”.
Ο Ντύλαν την ξανατράβηξε κοντά του.
“Πρέπει. Και θα το κάνουμε μαζί”.
Το μεσημέρι των Χριστουγέννων ένας υπολογιστής στο Λονδίνο κι ένας υπολογιστής στη Θεσσαλονίκη συνδέθηκαν. Η οικογένεια είχε μαζευτεί γύρω από το τραπέζι.
“Καλά Χριστού- καλέ ποιος είναι αυτός;”
“Μαμά, είναι το αγόρι μου. Μένουμε μαζί. Δε μιλάει ελληνικά, οπότε θα εξηγώ εγώ”.
Επικράτησε ένα σούσουρο στην ελληνική πλευρά που κατέληξε στην ερώτηση του μπαμπά της.
“Από πού είσαι, παλληκάρι μου;”
Στη μετάφραση ο Ντύλαν απάντησε: “Ireland!”
“Τουλάχιστον δεν είναι Εγγλέζος” είπε ο Αριστείδης γυρνώντας στη γυναίκα του.
Μετά την πρώτη κρυάδα το γεύμα κύλησε ευχάριστα. Το σόι έτρωγε τα δικά του, το ζευγάρι ινδικό ντελίβερι. Κάποια στιγμή πήγε η οικογένεια στην κουζίνα να φέρει το γλυκό κι έμεινε μόνο η γιαγιά.
“Γιαγιάκα μου, για πες, πώς είσαι;”
Η γιαγιά που είχε φορέσει τα ακριβά της σκουλαρίκια και το καλό της το πουλόβερ χαμογέλασε περήφανα.
“Μια χαρά κορίτσι μου, τέλεια!”.
“Τέλεια; Με τέτοια αναταραχή;” ρώτησε η Φωτεινή.
“Άντε, παιδί μου. Κάθε γενιά νομίζει... Ότι ήρθε το τέλος το κόσμου”.
“Ε ναι, φαντάζομαι πως-”
“Άκου! Άκου που σου λέω. Στην κατοχή, στους πολέμους, όταν έφυγε ο παππούς σου. Όλο νόμιζα ότι πάει, τέλος. Έκανα λάθος. Κάθε φορά”.
Η Φωτεινή χαμογέλασε στο Ντύλαν. Του εξήγησε την κοσμοθεωρία της γιαγιάς.
“Well done, yaya!”
”Τι με λέει αυτός ο ξανθός;”
“Μπράβο λέει, δίκιο έχεις”.
“Χμμ... Καλούτσικος είναι τελικά”.
Όταν ήρθε το γλυκό και η Φωτεινή έβγαλε το παγωτό από το ψυγείο, σήκωσαν όλοι τα ποτήρια τους.
“Και του χρόνου από κοντά!” είπε ο μπαμπάς της.
“Από πολύ κοντά! Τόσο που θα σας σκάσω!” υποσχέθηκε η Φωτεινή. “Του χρόνου!”
Το βιβλίο της Νατάσας Παυλίτσεβιτς «Κάπου αλλού» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bell
1 note · View note
radio-katalipsi · 6 years
Text
Tumblr media Tumblr media
Με χίλια ονόματα μία χάρη
ακρίτας ειτ’ αρματολός
αντάρτης, κλέφτης, παλληκάρι
πάντα ειν’ ο ίδιος ο λαός.
36 notes · View notes
orthodoxiaonline · 3 years
Text
π. Λίβυος: Τελικά γιατί φοβόμαστε τον θάνατο;
π. Λίβυος: Τελικά γιατί φοβόμαστε τον θάνατο;
«Τελικά γιατί φοβόμαστε τον θάνατο;» με ρώτησε ένα παλληκάρι πριν λίγες ημέρες. Η αλήθεια είναι ότι η απάντηση δεν είναι καθόλου εύκολη. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια να ζήσω στην σκοτεινή σκιά του φόβου έως και του πανικού που προκαλεί η ιδέα του θανάτου για να δώσω μια απάντηση στην ύπαρξη μου. (more…)
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
romios-gr · 9 months
Text
Tumblr media
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος Η σκηνή, αγαπητοί μου, της αναστάσεως του υιού της χήρας της Ναΐν, περιγράφεται λιτά μεν αλλά πολύ ζωηρά. Με ένα Του λόγο ο Κύριος, όπως ακούσαμε στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, ανέστησε εκείνο το παλληκάρι που ήταν μοναχοπαίδι εκείνης της φτωχιάς, χήρας γυναίκας. Και του είπε: «Νεανίσκε, σοί λέγω, ἐγέρθητι». «Νεανίσκε, νέε μου, σε εσένα το λέγω· σήκω... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/kyriaki-g-loyka-i-anastasi-tis-neolaias/
0 notes
ntsawos · 3 years
Text
...ποτέ να μην ξυπνήσω
Τα λιανοτράγουδα
Στίχοι: Μάνος Χατζιδάκις
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Ερμηνεία: Δημήτρης Ψαριανός, Φλέρυ Νταντωνάκη
Άλμπουμ: Ο Μεγάλος Ερωτικός 1972
Απ' όλα τ' άστρα τ' ουρανού ένα είναι που σου μοιάζει,
ένα που βγαίνει το πουρνό όταν γλυκοχαράζει.
Κυπαρισσάκι μου ψηλό, ποια βρύση σε ποτίζει,
που στέκεις πάντα δροσερό, κι ανθείς και λουλουδίζεις.
Να 'χα το σύννεφ' άλογο και τ' άστρι χαλινάρι
το φεγγαράκι της αυγής να 'ρχόμουν κάθε βράδυ.
Αν μ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.
Αν μ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.
Της θάλασσας τα κύματα τρέχω και δεν τρομάζω
κι όταν σε συλλογίζομαι, τρέμω κι αναστενάζω.
Τι να σου πω; Τι να μου πεις; Εσύ καλά γνωρίζεις
και την ψυχή και την καρδιά εσύ μου την ορίζεις.
Να 'χα το σύννεφ' άλογο και τ' άστρι χαλινάρι
το φεγγαράκι της αυγής να 'ρχόμουν κάθε βράδυ.
Αν μ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.
Αν μ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.
Εγώ είμ' εκείνο το πουλί που στη φωτιά σιμώνω,
καίγομαι, στάχτη γίνουμαι και πάλι ξανανιώνω.
Σαν είν' η αγάπη μπιστική, παλιώνει, μηδέ λιώνει
ανθεί και δένει στην καρδιά και ξανακαινουργιώνει.
Χωρίς αέρα το πουλί, χωρίς νερό το ψάρι
χωρίς αγάπη δε βαστούν κόρη και παλληκάρι.
Αν μ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.
Αν μ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.
youtube
... και την ψυχή και την καρδιά εσύ μου την ορίζεις ...
Β.Π.
0 notes
istologiolavaron · 3 years
Photo
Tumblr media
ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ...για τον οικουμενικό Έλληνα που δημιούργησε πολιτισμό που τρέχει στις φλέβες της ανθρωπότητας. Η μνήμη του είναι αιώνια! Το Μοιρολόι «Καὶ κεῖ ποὺ σὲ καμάρωνα, πλατάνι, παλληκάρι, ἔτρεμα μή πνοή ἀγεριοῦ στὸν οὐρανό σὲ πάρει.» [...] «Ἔτσι ἄχαρη με ὠμόρφαινες κ’ ἔτσι ἄμαθη – γιά κοίτα – μές στὴ ματιά σου διάβαζα τῆς ζωῆς τὴν ἀλφαβῆτα.» [...] «Καὶ πάλι ἡ ἔρμη ντρέπουμαι, γιόκα μου, ἐσύ νὰ λείπεις κι ἀκόμα ἐγώ νἀχω φωνή – ξόμπλι φτηνό της λύπης.» Γιάννης Ρίτσος #Ορθόδοξος_Ακαδημία_Κρήτης #Orthodox_Academy_of_Crete #Γιάννης_Ρίτσος #Μίκης_Θεοδωράκης #Mikis_Theodorakis https://www.instagram.com/p/CTmD2oEjU2q/?utm_medium=tumblr
0 notes
punch-tattoos-blog · 6 years
Text
Ήρθε η Ώρα να Τελειώσει η Cloud9 Πείραμα
Δεν λειτουργεί. Νωρίτερα, τον ιούνιο, οι Cloud9 ανακοίνωσε ένα εντυπωσιακό ρόστερ shuffle που έστειλε Jensen, Ύπουλος, και Smoothie κάτω από την Ακαδημία κυκλωμάτων υπέρ της Goldenglue, Κιθ και Zeyzal.
Επικαλούμενη καλύτερα scrim παραστάσεις στη νέα μετα με το τελευταίο ρόστερ συνδυασμό, και αργότερα, επικαλούμενη τα κίνητρα και την αφοσίωση θέματα, Reapered και ο Τζακ θεσπιστεί το διακόπτη ελπίζοντας να πηδήξει μπροστά από το νέο meta.
TOP ΆΡΘΡΑ Αιχμηρά Αντικείμενα πρεμιέρα φέρνει σε περισσότερους θεατές από ό, τι Μεγάλα Ψέματα
FanSided Ψυχαγωγία - Καθημερινά Στιγμιότυπα Χρηματοδοτείται από Connatix Η κίνηση απέδωσε τεράστια μερίσματα για την Ακαδημία της ομάδας, που σήμερα κατέχει την αποκλειστική κατοχή της την πρώτη θέση στην NAA league. Μετά από μια εβδομάδα μια απώλεια, η Ακαδημία της ομάδας που εκτέλεσε άψογα, οδηγώντας τους εαυτούς τους σε ένα ρεκόρ 6-1.
Οι Cloud9 απόδοση του στο LCS στούντιο, ωστόσο, είναι τίποτα αλλά αστραφτερά. Αμαυρώθηκε από σύγχυση πρόχειρα, κακή εκτέλεση με το χρυσό οδηγεί, και αδύναμο άτομο παραστάσεις από τα υποκατάστατα, C9 τώρα βρίσκεται μόνη στην τελευταία θέση του NALCS.
Tumblr media
Τόσο με μετρήσιμα μετρήσεις και την εξέταση των ματιών, το στάδιο, το προϊόν έχει κατηγορηματικά κακό.
Όλα τα στατιστικά στοιχεία που παρέχονται ευγένεια LoL Esports.
Bot Lane Ο κιθ και Zeyzal έχουν ήδη "κίνητρα" τους τρόπο, άμεσα πίσω στην Ακαδημία με ξεχωριστά ταγγό παραστάσεις. Ο βετεράνος της ΠΑΧ προσπάθεια, ιδίως ήταν ιδιαίτερα επιζήμιο.
ΣΧΕΤΙΚΆ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΪΌΝ Χρώμα Σημείων PAR30 Έξυπνη Λάμπα Φωτός Από FanSided Προσφορές Χρώμα Σημείων PAR30 Έξυπνη Λάμπα Φωτός Από FanSided Προσφορές Αγοράστε Τώρα! Χάρη σε σταθερά κακή τοποθέτηση και χάρτης της ευαισθητοποίησης, Keith έχει το χαμηλότερο σκοτώσει συμμετοχή σύνολο όλων των bot laners με τέσσερα ή περισσότερα παιχνίδια που παίζονται, και το δεύτερο χαμηλότερο όλους τους παίκτες του LCS σε μια ασήμαντη 54.5%.
Στο τέλος της δεύτερης εβδομάδας, επίσης, αγκυροβολημένο όλα Adc σε σκοτώσει σύνολο (6), ασίστ (12), και έπεσε στο κάτω μέρος δύο σε μια ποικιλία από άλλες κατηγορίες.
Δείχνει πολύ λίγο συνέργεια, το bot lane βρέθηκαν στον πάγκο για χάρη του Jensen και Smoothie πριν από την εβδομάδα τρεις κλίσεις..
Αναποτελεσματική Χρυσό Οδηγήσει Διαχείρισης Οι Cloud9 διεξήγαγε μια μετα-15 λεπτά με το χρυσό οδηγήσει σε όλες τις απώλειές τους. Σε τέσσερα από τα πέντε, το χρυσό οδηγήσει αναπαύονται πάνω από 3.7 k. Σε τρεις από αυτούς, ήταν πάνω από 5.7 κ.
Αυτό μπορεί να αποδοθεί σε κακή συνθέσεις, μια άρνηση να χρησιμοποιούν ισχυρή χωνί παραλήπτες (οι Cloud9 έχει απαγορευτεί ή δεν επιλέξει Kai Είναι όταν θα είναι διαθέσιμα σε όλα τα πέντε από τις απώλειες), και η έλλειψη ενός ικανού hyper-carry για να ενεργοποιήσετε το χωνί στρατηγική για να ευδοκιμήσουν.
Από ένα θεατή προοπτική, οι Cloud9 είναι αργά-το παιχνίδι teamfighting είναι απογοητευτικό να βλέπεις. Έχουν τη δυνατότητα διοχετεύεται hyper φέρει για να σπάσει την πλάτη τους παιχνίδι μετά το παιχνίδι με την καμία απάντηση.
Tumblr media
Αφού στριμώχνεται από το Συμπλέκτη Gaming σε σχετικά πρότυπα διαγωνισμό, παραδόθηκαν 8/0/2 και 7/2/4 scorelines να Κόντι Ήλιο και Επιδέξια αντίστοιχες Kai Είναι επιλογές, μια 8/0/5 γραμμή για να Zven του Βάρους, και 10/2/3 γραμμή για να Altec είναι ο Λούσιαν.
Οι Cloud9 απλά δεν έχει κλιμακωθεί πλεονεκτήματα σε ένα δρόμο που οδηγεί προς την επιτυχία σε αυτό το meta. Όλες οι απώλειες ήταν σημαντικές και ρίχνει, και ξοδεύουν τα επίμαχα σημεία, όπως ακριβώς τους αντιπάλους τους χτυπήσει την δική τους.
Οι Cloud9 λείπει το στρατηγικό πλεονέκτημα που έχει οριστεί στο παρελθόν. Goldenglue και ο Κιθ είναι να νομοθετούν του LCS, αλλά δεν φέρνουν μαζί τους μια τεκμηριωμένη και συνεπή ιστορία επιτυχίας.
Tumblr media
Ύπουλος έχει το ένα παλληκάρι για μια ομάδα που έχει άλλως έχει μετατραπεί σε κάθε θέση από την ίδρυσή της. Είναι επίσης ένα από τα πιο μηχανικά προικισμένος μεταφέρει στη Δύση, και έχει δείξει την ικανότητά του να παίξει μέσα στο current meta κατά τη διάρκεια του NAA stint.
Για να είμαι σαφής, Goldenglue τον εαυτό του δεν είναι το πρόβλημα. Δεν είναι ηγέτης σε κάποιο στατιστικό μέτρο, αλλά δεν ακρωτηριάζει το ρόστερ. Ύπουλος είναι ένα βασικό στοιχείο της ομάδας ταυτότητα, και μια πολύ καλή μεταφορά.
ΕΠΌΜΕΝΟ: Demonte Ανασταλεί από το Ανταγωνιστικό παιχνίδι Η συνοχή και η συνέργεια είναι σαφώς λείπει εντός της C9 franchise. Είναι η ώρα για να αποφεύγουν αυτό το πείραμα. Benching Κιθ και Zeyzal ήταν ένα βήμα προς τα εμπρός, αλλά αυτό δεν είναι ακόμα μια ομάδα ικανή να αντιπαλεύουμε σύντομα. Αξίζει μια προσπάθεια.
Εκτός αυτού, δεν μπορείτε να πάρετε οποιαδήποτε χειρότερα από την προηγούμενη.
1 note · View note
spoilersgr · 4 years
Link
Ποιος θα έλεγε όχι σε ένα ταξίδι στο πιο αγαπημένο χωριό της ελληνικής τηλεόρασης; Εκεί όπου όλα μπορούν να συμβούν. Kαι επιπλέον τίποτα και κανείς δεν είναι όπως φαίνονται. Η διαδρομή MEGA – Κάτω Παρτάλι ξεκινά τη Δευτέρα 19 Οκτωβρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 22:00. Εκεί θα τα δούμε όλα αλλιώς. Τους καλοσυνάτους (φαινομενικά) χωρικούς, τους Αθηναίους επισκέπτες, τα ζευγάρια, τους κρυφούς έρωτες, τις απρόσμενες γνωριμίες.Ο Κωνσταντίνος, ένα πετυχημένο στέλεχος διαφημιστικής εταιρείας, χάνει τη δουλειά του λόγω κρίσης, με αποτέλεσμα η μέχρι τότε ζωή του, που ήταν γεμάτη πάρτυ και διασκέδαση, να πρέπει να αλλάξει ριζικά. Η σύντροφός του Μυρτώ του προτείνει να πάνε στο χωριό της, το Κάτω Παρτάλι, με την πιθανότητα να μετακομίσουν εκεί και να ασχοληθούν με τον αγροτουρισμό. Ο Κωνσταντίνος δεν φαίνεται και πολύ πρόθυμος αλλά τελικά πείθεται να επισκεφτεί το χωριό παίρνοντας μαζί του και την αδελφή του Βίβιαν.Η Βίβιαν, όπως και ο αδελφός της, είναι συνηθισμένη στην πολυτέλεια αλλά δέχεται να ακολουθήσει τον Κωνσταντίνο και την Μυρτώ στο Κάτω Παρτάλι για να αλλάξει παραστάσεις, μιας και μόλις έχει πιάσει στα πράσα τον σύζυγό της Στέφανο να την απατά. Ο Στέφαν��ς, εκτός από άπιστος, είναι και ένας απατεώνας ο οποίος χρωστάει χρήματα παντού και συλλαμβάνεται για τα χρέη του προς στο δημόσιο.Οι τρεις φτάνουν στο Κάτω Παρτάλι όπου τους περιμένει η οικογένεια της Μυρτούς. Ο πατέρας της Διαμαντής, ένας σκληροτράχηλος και περήφανος άνθρωπος του χωριού που θέλει να παντρέψει τη μονάκριβη κόρη του με τον Βλάση, ένα παλληκάρι του χωριού, και δεν βλέπει τον ερχομό των «Αθηναίων» με καλό μάτι. Η μητέρα της Μυρτώς, η Μοσχούλα, φαίνεται να υποδέχεται πιο φιλικά τους «νεοφερμένους» και ενώ δείχνει γλυκιά και αθώα, στην πραγματικότητα δεν της ξεφεύγει τίποτα.Η ζωή του Κωνσταντίνου και της Βίβιαν αλλάζει από τη μια μέρα στην άλλη, μαζί και του κολλητού της Βίβιαν, Μανώλη, ο οποίος φτάνει λίγες μέρες μετά για να την ενημερώσει ότι την ψάχνει η Αστυνομία. Το ήσυχο χωριό δεν είναι αυτό που φαίνεται και οι περίεργοι κάτοικοί του κρύβουν πολλά μυστικά τα οποία θα φέρουν πολλές ανατροπές και εκπλήξεις.Πρωταγωνιστούν : Τάσος Χαλκιάς, Βίκυ Σταυροπούλου, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Νάντια Κοντογεώργη, Μίνως Θεοχάρης, Λεωνίδας Καλφαγιάννης, Βασιλική Τρουφάκου, Σταύρος Σβήγκος, Γιώργος Βουλτζάτης, Αγορίτσα Οικονόμου, Γιάννα Ζιάννη, Ολγα Δαμάνη, Μένη Κωνσταντινίδου, Σταύρος Καραγιάννης, Ιβάν Σβιτάιλο, Ελευθερία Μπενοβία.Σενάριο: Λευτέρης ΠαπαπέτρουΣκηνοθεσία: Αμαλία ΓιαννίκουΌλα θα τα ζήσουμε στο «Κάτω Παρτάλι».Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 22:00 στο MEGAΠηγή: TVNEA.COM
0 notes
maxmaggr · 5 years
Text
Μάνος Ελευθερίου: Ο ποιητής με το γνήσιο λαϊκό ένστικτο
Tumblr media Tumblr media
  Πηγή εικόνας: PeopleGreece.gr Έναν χρόνο χωρίς τον Μάνο κλείσαμε τον περασμένο Ιούλιο . Έναν χρόνο που ο Μάνος Ελευθερίου «έσβησε με ένα φύσημα τα φώτα της σκηνής», όπως ο δικός του Άμλετ της Σελήνης. Πολλοί είναι αυτοί που έχουν σιγοτραγουδήσει κάποιο βράδυ τη Μαρκίζα, έχουν συγκινηθεί με Του Κάτω Κόσμου Τα Πουλιά και έχουν αφιερώσει κάποια στιγμή το «Το Τρένο Φεύγει Στις Οκτώ». Εντούτοις, λίγοι γνωρίζουν ότι σε αυτά τα τραγούδια, που είναι κάποια απ’ τα πολλά, έχει βάλει την υπογραφή του, με τους σπουδαίους και εμπνευσμένους στίχους του ο Μάνος Ελευθερίου. Εκτός από τα σπουδαία τραγούδια, τις ποιητικές συλλογές, και τα διηγήματά του, δημιούργησε έναν τύπο. Αυτόν με την τραγιάσκα, που δεν σταματάει να γράφει και να δοξάζει την λαϊκή ψυχή. Τα πρώτα χρόνια Ο Μάνος Ελευθερίου γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου στις 12 Μαρτίου του 1938, με πατέρα ναυτικό ή «θαλασσινό», όπως του άρεσε να λέει, τον οποίο επί της ουσίας γνώρισε σε ηλικία 7 ετών. Στα 14 του έτη έρχεται με την οικογένειά του από την Σύρο στην Αθήνα και τα πρώτα επτά χρόνια κατοικούν στο Χαλάνδρι. Το 1960 μετακομίζουν οικογενειακώς στο Νέο Ψυχικό, όπου έμεινε μέχρι και τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Η πορεία του Το 1960 πάει στα Ιωάννινα για να εκτελέσει την στρατιωτική του θητεία. Εκεί συνειδητοποιεί ότι αυτό που θέλει να κάνει είναι να γράφει. Το 1962, σε ηλικία μόλις 24 ετών, δημοσιεύει με δικά του χρήματα την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Συνοικισμός», αλλά δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία. Την ίδια εποχή στα Ιωάννινα γράφει τους πρώτους στίχους, ανάμεσα στους οποίους ήταν και το «Το τρένο φεύγει στις 8:00» που αργότερα μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης. Άλλωστε, όπως είχε πει χαρακτηριστικά, τον Οκτώβριο του 1963 ξεκινά να εργάζεται στο «Reader’s Digest», όπου και παρέμεινε για τα επόμενα δεκαέξι χρόνια. Στο μεταξύ κυκλοφορούν τα δύο πρώτα του βιβλία με διηγήματα, «Το διευθυντήριο» (1964) και «Η σφαγή» (1965), για τα οποία γράφτηκαν εξαιρετικές κριτικές. Το 1964 παρουσιάζεται στην ελληνική δισκογραφία.Συνεργάζεται με το συνθέτη Χρήστο Λεοντή καθώς και τον Μίκη Θεοδωράκη(1967) με τον οποίο η συνεργασία διακόπηκε λόγω της Δικτατορίας. Τα συγκεκριμένα τραγούδια πρωτοκυκλοφόρησαν το 1970 στο Παρίσι. Συνεργάστηκε με τον Δήμο Μούτση (Άγιος Φεβρουάριος, 1971) και με τον Γιάννη Μαρκόπουλο στον δίσκο «Θητεία», του οποίου η ηχογράφηση άρχισε το Νοέμβριο του 1973, διακόπηκε από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και τελικά κυκλοφόρησε το 1974 με την Μεταπολίτευση. Την δεκαετία του '90 αρθρογραφεί και συγχρόνως κάνει ραδιοφωνικές εκπομπές στον Αθήνα, στον 9,84 και στο Δεύτερο Πρόγραμμα. Το 1994 εκδίδει τη πρώτη του νουβέλα με τίτλο «Το άγγιγμα του χρόνου». Το 2004 δημοσιεύει το πρώτο του μυθιστόρημα «Ο Καιρός των Χρυσανθέμων» που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2005. Το 2013 ο Μάνος Ελευθερίου βραβεύθηκε για την συνολική προσφορά του από την Ακαδημία Αθηνών. Έγραψε πάνω από τετρακόσια τραγούδια. Ανεπισήμως περισσότερα από εξακόσια. Συνεργάστηκε με τους κορυφαίους συνθέτες, όπως ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Δήμος Μούτσης, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Χρήστος Λεοντής, ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ο Γιάννης Σπανός, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Χρήστος Νικολόπουλος. Μαζί τους σφράγισε μια εποχή ανυψώνοντάς την πνευματικά.
Tumblr media
Ο Μάνος Ελευθερίου με τον Μίκη Θεοδωράκη | Πηγή εικόνας: thinkpositiveradio.gr Δισκογραφικές επιτυχίες Το παλληκάρι έχει καημό (Μ. Θεοδωράκης) Σ' αυτή τη γειτονιά (Μ. Θεοδωράκης) Ο Άγιος Φεβρουάριος (Δ.Μούτσης) Η σούστα πήγαινε μπροστά (Δ.Μούτσης) Άλλος για Χίο τράβηξε (Δ.Μούτσης) Ο χάρος βγήκε παγανιά (Δ.Μούτσης) Θητεία (Γ.Μαρκόπουλος) Μαλαματένια λόγια (Γ.Μαρκόπουλος) Τα λόγια και τα χρόνια (Γ.Μαρκόπουλος) Παραπονεμένα λόγια ( Γ.Μαρκόπουλος) Κάτω απ 'τη μαρκίζα (Γ. Σπανός) Οι ελεύθεροι κι ωραίοι (Στ.Κουγιουμτζής) Στα χρόνια της υπομονής (Στ.Κουγιουμτζής) Του κάτω κόσμου τα πουλιά (Στ.Κουγιουμτζής) Άμλετ της Σελήνης (Θ. Μικρούτσικος) Δεν είμαι άλλος (Θ. Μικρούτσικος) Είναι αρρώστια τα τραγούδια (Στ. Ξαρχάκος) Έρημοι σταθμοί (Δ.Τσακνής) Θα σε ξαναβρώ στους μπαξέδες (Ηλ.Ανδριόπουλος) Η Διαθήκη (Χρ.Νικολόπουλος) Ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά (Μ.Θεοδωράκης) Το σπίτι γέμισε με λύπη (Χρ.Λεοντής) Στων αγγέλων τα μπουζούκια (Χρ.Νικολόπουλος) Μη χτυπάς σ' ένα σπίτι κλειστό (Λ.Κηλαηδόνης) Ο Μάνος Ελευθερίου και η αγάπη για το θέατρο Το 1955 γνωρίζεται με τον Άγγελο Τερζάκη, ο οποίος τον ωθεί να παρακολουθήσει μαθήματα στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου ως ακροατής. Πήγαινε, λοιπόν, ως ακροατής στη Σχολή του Εθνικού και έβλεπε την Παξινού, τον Μινωτή, παρακολουθούσε τις κινήσεις τους, θαύμαζε το πνεύμα τους, όμως πάντα ο νους του στεκόταν στο πως θα έγραφε ένα θεατρικό έργο. Το 1956 γράφεται στο τμήμα θεάτρου της Σχολής Σταυράκου με καθηγητές τον αλησμόνητο Χρήστο Βαχλιώτη, το Γιώργο Θεοδοσιάδη και το Γρηγόρη Γρηγορίου και πλέον ως μαθητής μαθαίνει να σκέφτεται, να γράφει και να βλέπει θέατρο που τόσο αγαπά. Την δραματική σχολή δεν την τελείωσε ποτέ. Άλλωστε, δεν τον ενδιέφερε τόσο να γίνει ηθοποιός όσο να δει πως λειτουργούσε το θέατρο εκ των έσω.
Tumblr media
Στο θεατρικό έργο «Ο Πατέρας του Άμλετ» | Πηγή εικόνας: ogdoo.gr Ο Μάνος Ελευθερίου περισσότερο από ποιητής-στιχουργός και πεζογράφος ήταν Συριανός Συριανός στην σκέψη, στην ιδιοσυγκρασία, στην ευγένεια, στο ήθος και στο πνεύμα. Ήταν, άλλωστε, η μεγάλη του αγάπη, η ιδιαίτερη πατρίδα του, που την κουβαλούσε πάντα και την μνημόνευε σε κάθε ευκαιρία, είτε σε συνεντεύξεις είτε γραπτώς. Είχε δια βίου «στ’ αυτιά του κρεμασμένες τις Κυκλάδες», όπως «του Κάτω Κόσμου Τα Πουλιά». Άλλωστε, η Σύρος είναι η βασική πρωταγωνίστρια σε όλα του σχεδόν τα βιβλία από τον «Καιρό των Χρυσανθέμων» που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας έως τα «Μαύρα Μάτια» για τον κατεξοχήν συνθέτη της Σύρου, Μάρκο Βαμβακάρη. Στον «Καιρό των Χρυσανθέμων» ξεδιπλώνει την ιστορία της Ευαγγελίας Παρασκευοπούλου, η οποία κατέφθασε στα τέλη του 19ου αιώνα στην Ερμούπολη και σε εκείνο το αποχαιρετιστήριο δείπνο που έμελλε να δώσει αποκαλύφθηκαν όλα τα μυστικά τόσο τα δικά της όσο και της πρωτεύουσας.
Tumblr media
Πηγή εικόνας: koinignomi.gr «Παράσημο Περικνημίδας» φεύγοντας απ’ την ζωή ήθελε να είναι τα τραγούδια του  Ο Μάνος Ελευθερίου δεν ήθελε να μείνει τίποτα από εκείνον παρά μόνο αυτά που είχε γράψει. Ο ίδιος δεν άκουγε τα τραγούδια του γιατί δεν ήθελε να “ευλογεί τα γένια του” ,όπως έλεγε χαρακτηριστικά, αλλά ήθελε ο κόσμος να τραγουδάει τα τραγούδια του και να χαίρεται η ψυχή του και ας μη γνωρίζει ότι στιχουργός είναι εκείνος. Δεν έγραψε ποτέ για τον έρωτα Όσο και αν ο έρωτας έχει ειπωθεί και υμνηθεί πολλές φορές είτε μέσα από την ελληνική και παγκόσμια δισκογραφία, είτε μέσω της ποίησης, είτε μέσω μυθιστορημάτων και διηγημάτων, ο σπουδαίος ποιητής δεν αναφέρθηκε ποτέ σε αυτόν. Προτιμούσε τα βαθύτερα νοήματα. Την δεύτερη και τρίτη σκέψη. Δεν του άρεσε η ευκολία. Τα τραγούδια του δόξαζαν εκείνη την καθημαγμένη ψυχή, που γνώριζε τόσο καλά ο ίδιος, καθώς έζησε τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής. Στήριζε τους νέους καλλιτέχνες Ο Μάνος Ελευθερίου ήταν μια ανοιχτή αγκαλιά για τους νέους καλλιτέχνες. Ήταν πάντα παρών σε εκδηλώσεις τους είτε αυτοί ήταν τραγουδιστές είτε μουσικοί είτε στιχουργοί, συνθέτες. Ένιωθε υποχρέωση να τους τιμήσει με την παρουσία του σε κάθε τους εκδήλωση και να τους πει ότι είναι δίπλα τους και τους στηρίζει. Τον ενδιέφερε ακόμη περισσότερο όταν οι καλλιτέχνες αυτοί ήταν άγνωστοι, για να μελετήσει την πορεία τους. Ήθελε να παρακολουθεί την εξέλιξη του ελληνικού τραγουδιού. «Πως το ‘φέραν η μοίρα και τα χρόνια / να μην ακούσεις ένα ποιητή» μοιράστηκε σε έναν του στίχο που θα μπορούσε να είναι η επικεφαλίδα της ζωής του. Ο Μάνος Ελευθερίου, όμως, δεν ήταν μόνο ένας ποιητής. Ήταν ο ποιητής που συνδύασε τον ποιητικό ��όγο με τον λαϊκό καημό με τον πιο σπουδαίο τρόπο. Κράτησε συντροφιά σε όλους τους Έλληνες ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης. Αυτή ήταν η «διαθήκη» του. Αυτός, λοιπόν, ο πνευματώδης τύπος με την τραγιάσκα και το γιλέκο που δεν ήταν παρά ένας ελεύθερος αέρας που φυσά (το μαρτυρά, βέβαια, και το επίθετό του), έφυγε το καλοκαίρι του 2018 σε ηλικία 80 ετών για να προλάβει εκείνο το τρένο που θα έφευγε στις οκτώ . Όσο, όμως, υπάρχει γούστο και ανθρωπιά θα είναι εδώ. Θα ζει και θα υπάρχει μέσα από τα λόγια του που ήταν  μαλαματένια. Το τρένο φεύγει στις 8 Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης / Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου Το τρένο φεύγει στις οχτώ Ταξίδι για την Κατερίνη Νοέμβρης μήνας δε θα μείνει να μη θυμάσαι στις οχτώ να μη θυμάσαι στις οχτώ το τρένο για την Κατερίνη Νοέμβρης μήνας δε θα μείνει Σε βρήκα πάλι ξαφνικά να πίνεις ούζο στου Λευτέρη νύχτα δε θα ‘ρθει σ’ άλλα μέρη να 'χεις δικά σου μυστικά να 'χεις δικά σου μυστικά και να θυμάσαι ποιος τα ξέρει νύχτα δε θα ‘ρθει σ’ άλλα μέρη Το τρένο φεύγει στις οχτώ Μα εσύ μονάχος σου έχεις μείνει Σκοπιά φυλάς στην Κατερίνη μεσ' στην ομίχλη πέντε οχτώ μεσ' στην ομίχλη πέντε οχτώ μαχαίρι στη καρδιά σου εγίνει σκοπιά φυλάς στην Κατερίνη https://www.youtube.com/watch?v=CbVJ4tMB8Bw Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο: Ο Μάνος Ελευθερίου στις «Συναντήσεις» του Λευτέρη Παπαδόπουλου (28/6/08 & 12/7/08): https://www.youtube.com/watch?v=GTfvS7_sYlk (τελευταία πρόσβαση 27.09.2019) Εκπομπή της ΕΡΤ «Προσωπικά» Επεισόδιο 9 «Μάνος Ελευθερίου»: https://www.youtube.com/watch?v=kC9N3djSCj8 (τελευταία πρόσβαση 27.09.2019) Μάνος Ελευθερίου. Ανακτήθηκε από https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85 (τελευταία πρόσβαση 27.09.2019) Ορφανός Ν. Μάνος Ελευθερίου – Συνταξιούχος υπάλληλος. Ανακτήθηκε από http://www.themachine.com.cy/manos-eleutheriou/ (τελευταία πρόσβαση 27.09.2019) Βασιλειάδης Α. (2018). Μάνος Ελευθερίου :Η Συναρπαστική ιστορία τ��υ αγοριού που τελευταία στιγμή δεν μπάρκαρε στα καράβια. Ανακτήθηκε από: https://www.peoplegreece.com/celebrity/arravoniastikan-o-nick-jonas-ke-priyanka-chopra/ (τελευταία πρόσβαση 27.09.2019) Read the full article
0 notes
maxmaggreece · 5 years
Text
Μάνος Ελευθερίου: Ο ποιητής με το γνήσιο λαϊκό ένστικτο
Tumblr media Tumblr media
  Πηγή εικόνας: PeopleGreece.gr Έναν χρόνο χωρίς τον Μάνο κλείσαμε τον περασμένο Ιούλιο . Έναν χρόνο που ο Μάνος Ελευθερίου «έσβησε με ένα φύσημα τα φώτα της σκηνής», όπως ο δικός του Άμλετ της Σελήνης. Πολλοί είναι αυτοί που έχουν σιγοτραγουδήσει κάποιο βράδυ τη Μαρκίζα, έχουν συγκινηθεί με Του Κάτω Κόσμου Τα Πουλιά και έχουν αφιερώσει κάποια στιγμή το «Το Τρένο Φεύγει Στις Οκτώ». Εντούτοις, λίγοι γνωρίζουν ότι σε αυτά τα τραγούδια, που είναι κάποια απ’ τα πολλά, έχει βάλει την υπογραφή του, με τους σπουδαίους και εμπνευσμένους στίχους του ο Μάνος Ελευθερίου. Εκτός από τα σπουδαία τραγούδια, τις ποιητικές συλλογές, και τα διηγήματά του, δημιούργησε έναν τύπο. Αυτόν με την τραγιάσκα, που δεν σταματάει να γράφει και να δοξάζει την λαϊκή ψυχή. Τα πρώτα χρόνια Ο Μάνος Ελευθερίου γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου στις 12 Μαρτίου του 1938, με πατέρα ναυτικό ή «θαλασσινό», όπως του άρεσε να λέει, τον οποίο επί της ουσίας γνώρισε σε ηλικία 7 ετών. Στα 14 του έτη έρχεται με την οικογένειά του από την Σύρο στην Αθήνα και τα πρώτα επτά χρόνια κατοικούν στο Χαλάνδρι. Το 1960 μετακομίζουν οικογενειακώς στο Νέο Ψυχικό, όπου έμεινε μέχρι και τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Η πορεία του Το 1960 πάει στα Ιωάννινα για να εκτελέσει την στρατιωτική του θητεία. Εκεί συνειδητοποιεί ότι αυτό που θέλει να κάνει είναι να γράφει. Το 1962, σε ηλικία μόλις 24 ετών, δημοσιεύει με δικά του χρήματα την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Συνοικισμός», αλλά δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία. Την ίδια εποχή στα Ιωάννινα γράφει τους πρώτους στίχους, ανάμεσα στους οποίους ήταν και το «Το τρένο φεύγει στις 8:00» που αργότερα μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης. Άλλωστε, όπως είχε πει χαρακτηριστικά, τον Οκτώβριο του 1963 ξεκινά να εργάζεται στο «Reader’s Digest», όπου και παρέμεινε για τα επόμενα δεκαέξι χρόνια. Στο μεταξύ κυκλοφορούν τα δύο πρώτα του βιβλία με διηγήματα, «Το διευθυντήριο» (1964) και «Η σφαγή» (1965), για τα οποία γράφτηκαν εξαιρετικές κριτικές. Το 1964 παρουσιάζεται στην ελληνική δισκογραφία.Συνεργάζεται με το συνθέτη Χρήστο Λεοντή καθώς και τον Μίκη Θεοδωράκη(1967) με τον οποίο η συνεργασία διακόπηκε λόγω της Δικτατορίας. Τα συγκεκριμένα τραγούδια πρωτοκυκλοφόρησαν το 1970 στο Παρίσι. Συνεργάστηκε με τον Δήμο Μούτση (Άγιος Φεβρουάριος, 1971) και με τον Γιάννη Μαρκόπουλο στον δίσκο «Θητεία», του οποίου η ηχογράφηση άρχισε το Νοέμβριο του 1973, διακόπηκε από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και τελικά κυκλοφόρησε το 1974 με την Μεταπολίτευση. Την δεκαετία του '90 αρθρογραφεί και συγχρόνως κάνει ραδιοφωνικές εκπομπές στον Αθήνα, στον 9,84 και στο Δεύτερο Πρόγραμμα. Το 1994 εκδίδει τη πρώτη του νουβέλα με τίτλο «Το άγγιγμα του χρόνου». Το 2004 δημοσιεύει το πρώτο του μυθιστόρημα «Ο Καιρός των Χρυσανθέμων» που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2005. Το 2013 ο Μάνος Ελευθερίου βραβεύθηκε για την συνολική προσφορά του από την Ακαδημία Αθηνών. Έγραψε πάνω από τετρακόσια τραγούδια. Ανεπισήμως περισσότερα από εξακόσια. Συνεργάστηκε με τους κορυφαίους συνθέτες, όπως ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Δήμος Μούτσης, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Χρήστος Λεοντής, ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ο Γιάννης Σπανός, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Χρήστος Νικολόπουλος. Μαζί τους σφράγισε μια εποχή ανυψώνοντάς την πνευματικά.
Tumblr media
Ο Μάνος Ελευθερίου με τον Μίκη Θεοδωράκη | Πηγή εικόνας: thinkpositiveradio.gr Δισκογραφικές επιτυχίες Το παλληκάρι έχει καημό (Μ. Θεοδωράκης) Σ' αυτή τη γειτονιά (Μ. Θεοδωράκης) Ο Άγιος Φεβρουάριος (Δ.Μούτσης) Η σούστα πήγαινε μπροστά (Δ.Μούτσης) Άλλος για Χίο τράβηξε (Δ.Μούτσης) Ο χάρος βγήκε παγανιά (Δ.Μούτσης) Θητεία (Γ.Μαρκόπουλος) Μαλαματένια λόγια (Γ.Μαρκόπουλος) Τα λόγια και τα χρόνια (Γ.Μαρκόπουλος) Παραπονεμένα λόγια ( Γ.Μαρκόπουλος) Κάτω απ 'τη μαρκίζα (Γ. Σπανός) Οι ελεύθεροι κι ωραίοι (Στ.Κουγιουμτζής) Στα χρόνια της υπομονής (Στ.Κουγιουμτζής) Του κάτω κόσμου τα πουλιά (Στ.Κουγιουμτζής) Άμλετ της Σελήνης (Θ. Μικρούτσικος) Δεν είμαι άλλος (Θ. Μικρούτσικος) Είναι αρρώστια τα τραγούδια (Στ. Ξαρχάκος) Έρημοι σταθμοί (Δ.Τσακνής) Θα σε ξαναβρώ στους μπαξέδες (Ηλ.Ανδριόπουλος) Η Διαθήκη (Χρ.Νικολόπουλος) Ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά (Μ.Θ��οδωράκης) Το σπίτι γέμισε με λύπη (Χρ.Λεοντής) Στων αγγέλων τα μπουζούκια (Χρ.Νικολόπουλος) Μη χτυπάς σ' ένα σπίτι κλειστό (Λ.Κηλαηδόνης) Ο Μάνος Ελευθερίου και η αγάπη για το θέατρο Το 1955 γνωρίζεται με τον Άγγελο Τερζάκη, ο οποίος τον ωθεί να παρακολουθήσει μαθήματα στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου ως ακροατής. Πήγαινε, λοιπόν, ως ακροατής στη Σχολή του Εθνικού και έβλεπε την Παξινού, τον Μινωτή, παρακολουθούσε τις κινήσεις τους, θαύμαζε το πνεύμα τους, όμως πάντα ο νους του στεκόταν στο πως θα έγραφε ένα θεατρικό έργο. Το 1956 γράφεται στο τμήμα θεάτρου της Σχολής Σταυράκου με καθηγητές τον αλησμόνητο Χρήστο Βαχλιώτη, το Γιώργο Θεοδοσιάδη και το Γρηγόρη Γρηγορίου και πλέον ως μαθητής μαθαίνει να σκέφτεται, να γράφει και να βλέπει θέατρο που τόσο αγαπά. Την δραματική σχολή δεν την τελείωσε ποτέ. Άλλωστε, δεν τον ενδιέφερε τόσο να γίνει ηθοποιός όσο να δει πως λειτουργούσε το θέατρο εκ των έσω.
Tumblr media
Στο θεατρικό έργο «Ο Πατέρας του Άμλετ» | Πηγή εικόνας: ogdoo.gr Ο Μάνος Ελευθερίου περισσότερο από ποιητής-στιχουργός και πεζογράφος ήταν Συριανός Συριανός στην σκέψη, στην ιδιοσυγκρασία, στην ευγένεια, στο ήθος και στο πνεύμα. Ήταν, άλλωστε, η μεγάλη του αγάπη, η ιδιαίτερη πατρίδα του, που την κουβαλούσε πάντα και την μνημόνευε σε κάθε ευκαιρία, είτε σε συνεντεύξεις είτε γραπτώς. Είχε δια βίου «στ’ αυτιά του κρεμασμένες τις Κυκλάδες», όπως «του Κάτω Κόσμου Τα Πουλιά». Άλλωστε, η Σύρος είναι η βασική πρωταγωνίστρια σε όλα του σχεδόν τα βιβλία από τον «Καιρό των Χρυσανθέμων» που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας έως τα «Μαύρα Μάτια» για τον κατεξοχήν συνθέτη της Σύρου, Μάρκο Βαμβακάρη. Στον «Καιρό των Χρυσανθέμων» ξεδιπλώνει την ιστορία της Ευαγγελίας Παρασκευοπούλου, η οποία κατέφθασε στα τέλη του 19ου αιώνα στην Ερμούπολη και σε εκείνο το αποχαιρετιστήριο δείπνο που έμελλε να δώσει αποκαλύφθηκαν όλα τα μυστικά τόσο τα δικά της όσο και της πρωτεύουσας.
Tumblr media
Πηγή εικόνας: koinignomi.gr «Παράσημο Περικνημίδας» φεύγοντας απ’ την ζωή ήθελε να είναι τα τραγούδια του  Ο Μάνος Ελευθερίου δεν ήθελε να μείνει τίποτα από εκείνον παρά μόνο αυτά που είχε γράψει. Ο ίδιος δεν άκουγε τα τραγούδια του γιατί δεν ήθελε να “ευλογεί τα γένια του” ,όπως έλεγε χαρακτηριστικά, αλλά ήθελε ο κόσμος να τραγουδάει τα τραγούδια του και να χαίρεται η ψυχή του και ας μη γνωρίζει ότι στιχουργός είναι εκείνος. Δεν έγραψε ποτέ για τον έρωτα Όσο και αν ο έρωτας έχει ειπωθεί και υμνηθεί πολλές φορές είτε μέσα από την ελληνική και παγκόσμια δισκογραφία, είτε μέσω της ποίησης, είτε μέσω μυθιστορημάτων και διηγημάτων, ο σπουδαίος ποιητής δεν αναφέρθηκε ποτέ σε αυτόν. Προτιμούσε τα βαθύτερα νοήματα. Την δεύτερη και τρίτη σκέψη. Δεν του άρεσε η ευκολία. Τα τραγούδια του δόξαζαν εκείνη την καθημαγμένη ψυχή, που γνώριζε τόσο καλά ο ίδιος, καθώς έζησε τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής. Στήριζε τους νέους καλλιτέχνες Ο Μάνος Ελευθερίου ήταν μια ανοιχτή αγκαλιά για τους νέους καλλιτέχνες. Ήταν πάντα παρών σε εκδηλώσεις τους είτε αυτοί ήταν τραγουδιστές είτε μουσικοί είτε στιχουργοί, συνθέτες. Ένιωθε υποχρέωση να τους τιμήσει με την παρουσία του σε κάθε τους εκδήλωση και να τους πει ότι είναι δίπλα τους και τους στηρίζει. Τον ενδιέφερε ακόμη περισσότερο όταν οι καλλιτέχνες αυτοί ήταν άγνωστοι, για να μελετήσει την πορεία τους. Ήθελε να παρακολουθεί την εξέλιξη του ελληνικού τραγουδιού. «Πως το ‘φέραν η μοίρα και τα χρόνια / να μην ακούσεις ένα ποιητή» μοιράστηκε σε έναν του στίχο που θα μπορούσε να είναι η επικεφαλίδα της ζωής του. Ο Μάνος Ελευθερίου, όμως, δεν ήταν μόνο ένας ποιητής. Ήταν ο ποιητής που συνδύασε τον ποιητικό λόγο με τον λαϊκό καημό με τον πιο σπουδαίο τρόπο. Κράτησε συντροφιά σε όλους τους Έλληνες ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης. Αυτή ήταν η «διαθήκη» του. Αυτός, λοιπόν, ο πνευματώδης τύπος με την τραγιάσκα και το γιλέκο που δεν ήταν παρά ένας ελεύθερος αέρας που φυσά (το μαρτυρά, βέβαια, και το επίθετό του), έφυγε το καλοκαίρι του 2018 σε ηλικία 80 ετών για να προλάβει εκείνο το τρένο που θα έφευγε στις οκτώ . Όσο, όμως, υπάρχει γούστο και ανθρωπιά θα είναι εδώ. Θα ζει και θα υπάρχει μέσα από τα λόγια του που ήταν  μαλαματένια. Το τρένο φεύγει στις 8 Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης / Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου Το τρένο φεύγει στις οχτώ Ταξίδι για την Κατερίνη Νοέμβρης μήνας δε θα μείνει να μη θυμάσαι στις οχτώ να μη θυμάσαι στις οχτώ το τρένο για την Κατερίνη Νοέμβρης μήνας δε θα μείνει Σε βρήκα πάλι ξαφνικά να πίνεις ούζο στου Λευτέρη νύχτα δε θα ‘ρθει σ’ άλλα μέρη να 'χεις δικά σου μυστικά να 'χεις δικά σου μυστικά και να θυμάσαι ποιος τα ξέρει νύχτα δε θα ‘ρθει σ’ άλλα μέρη Το τρένο φεύγει στις οχτώ Μα εσύ μονάχος σου έχεις μείνει Σκοπιά φυλάς στην Κατερίνη μεσ' στην ομίχλη πέντε οχτώ μεσ' στην ομίχλη πέντε οχτώ μαχαίρι στη καρδιά σου εγίνει σκοπιά φυλάς στην Κατερίνη https://www.youtube.com/watch?v=CbVJ4tMB8Bw Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο: Ο Μάνος Ελευθερίου στις «Συναντήσεις» του Λευτέρη Παπαδόπουλου (28/6/08 & 12/7/08): https://www.youtube.com/watch?v=GTfvS7_sYlk (τελευταία πρόσβαση 27.09.2019) Εκπομπή της ΕΡΤ «Προσωπικά» Επεισόδιο 9 «Μάνος Ελευθερίου»: https://www.youtube.com/watch?v=kC9N3djSCj8 (τελευταία πρόσβαση 27.09.2019) Μάνος Ελευθερίου. Ανακτήθηκε από https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85 (τελευταία πρόσβαση 27.09.2019) Ορφανός Ν. Μάνος Ελευθερίου – Συνταξιούχος υπάλληλος. Ανακτήθηκε από http://www.themachine.com.cy/manos-eleutheriou/ (τελευταία πρόσβαση 27.09.2019) Βασιλειάδης Α. (2018). Μάνος Ελευθερίου :Η Συναρπαστική ιστορία του αγοριού που τελευταία στιγμή δεν μπάρκαρε στα καράβια. Ανακτήθηκε από: https://www.peoplegreece.com/celebrity/arravoniastikan-o-nick-jonas-ke-priyanka-chopra/ (τελευταία πρόσβαση 27.09.2019) Read the full article
0 notes
theatrinos · 5 years
Text
Ο Άρης των 200 παραστάσεων ξεκινάει στις αρχές του Ιούνη ένα ταξίδι στην Ελλάδα - Περιοδεία Καλοκαίρι 2019
Πρεμιέρα: Σάββατο 15 Ιουνίου 2019, Καισαριανή
Tumblr media
Η παράσταση «Άρης», το θεατρικό έργο της Σοφίας Αδαμίδου, σε σκηνοθεσία Βασίλη Μπισμπίκη, με τον Τάσο Σωτηράκη, στον ομώνυμο ρόλο, που παρουσιάστηκε στον Τεχνοχώρο Cartel για δύο θεατρικές σεζόν, με μεγάλη επιτυχία, που ταξίδεψε σε πολλές πόλεις της Ελλάδας αλλά και στην Κύπρο, η παράσταση που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές από θεατές και κριτικούς, «ετοιμάζεται» για έναν μεγάλο κύκλο νέων παραστάσεων σε φεστιβάλ εντός και εκτός Αττικής.
Η παράσταση που συγκίνησε θεατρόφιλους και μη, ο σπαραχτικός μονόλογος του Αρη Βελουχιώτη από το θέατρος της Καισαριανής και της Λαμίας με ενδιάμεσους σταθμούς αθηναϊκά φεστιβάλ και στην Θεσσαλία, τη Θεσσαλονίκη, την Κοζάνη και την Κρήτη με τελικό προορισμό τη Νίκαια.
Το έργο «Άρης» βασίζεται στη ζωή και τους αγώνες του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ, του Άρη Βελουχιώτη, που ταυτίστηκε με τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ενάντια στη γερμανοϊταλική κατοχή. 
Με τη ζωή και τη δράση του, με τις ηρωικές πράξεις του, έγραψε πλούσιες σελίδες στην ιστορία του λαϊκού κινήματος.
Η περιοδεία ξεκινάει στις 15 Ιουνίου επέτειο θανάτου του Άρη, από την Καισαριανή, σημείο αναφοράς καθώς ο Βελουχιώτης μίλησε στην Σύσκεψη της Καισαριανής για την αναγκαιότητα του ένοπλου αγώνα κατά των κατακτητών.
Το θεατρικό ταξίδι ολοκληρώνεται στις 23 Σεπτεμβρίου, στη Νίκαια στη Μάντρα του Μπλόκου της Κοκκινιάς, εκεί όπου στις 17 Αυγούστου 1944 εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, 75 άνθρωποι. 
Η παράσταση απέσπασε στα Κορφιάτικα βραβεία, το βραβείο Καλύτερος θεατρικός συγγραφέας «Αλέκος Σακελλάριος» (η Σοφία Αδαμίδου) και καλύτερου μονολόγου «Χρύσα Σπηλιώτη» (ο Τάσος Σωτηράκης)
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΤΗΣ:
Σοφία Αδαμίδου: Η ομορφιά της τέχνης είναι να συγκρατείς και να περιφρουρείς από τη λήθη την αλήθεια.
Βασίλης Μπισμπίκης:Φαρμακερός κι αγροίκος πάντα ως να χορτάσω χλευασμό( Σύννεφο με παντελόνια -Μαγιακοφσκι)
Τάσος Σωτηράκης: Αφιερώνω την παράσταση αυτή στους ανθρώπους που έσκαψαν βαθιά για να μπορώ να ανεβαίνω εγώ ψηλότερα.Σ΄αυτούς που δεν φοβήθηκαν να κοιτάνε πάντα ψηλά
Αγλαΐα Κλάρα: Άρη μου, Άρη, Άρη μου, παιδί μου παλληκάρι
σε ράχες ήσουν σε βουνά, το κάλεσε η ανάγκη.
Αλοίμονο, ο στόνος μου τόσο μακριά δε φτάνει
κι αν σε καλούν οι στεναγμοί, κι αν σε καλούν οι θρήνοι
Εσύ κοιμάσαι αξύπνητος στο φως και στη γαλήνη
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Βασίλης Μπισμπίκης
Στον ρόλο του Άρη, ο Τάσος Σωτηράκης
Συγγραφέας: Σοφία Αδαμίδου
Ο ηθοποιός Θοδωρής Τσουανάτος και ο μικρός Πέτρος Φλωράκης «έδωσαν» τις φωνές τους.
Σκηνικά – κοστούμια: Ομάδα Cartel.
Μουσική: Villagers of Ioannina City (VIC). Το τραγούδι «Αρη μου», σε στίχους Αγλαΐας Κλάρα, μελοποίησε και ερμηνεύει η Ερωφίλη. Το μουσικό κομμάτι της έναρξης και του τέλους είναι του Βασίλη Καραγιάννη.
Κινησιολογία: Αγγέλα Πατσέλη
Φωτισμοί: Λάμπρος Παπούλιας
Επιμέλεια video: Ηλίας Φλωράκης
Ειδικά Εφέ: Προκόπης Βλασερός
Φωτογραφίες: Δήμητρα Ψυχογυιού
Σκίτσο αφίσας: Γιώργος Γούσης
Σχεδιασμός αφίσας: Νικολέτα Διολή
Εκτέλεση Παραγωγής: Φαίη Τζήμα
Επικοινωνία CARTEL: Mαρίκα Αρβανιτοπούλου (πληροφορίες και για την περιοδεία)
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ
ΙΟΥΝΙΟΣ
Σάββατο 15 Ιουνίου - Καισαριανή, Κινηματογράφος «Αιόλια»
ΙΟΥΛΙΟΣ
Τρίτη 02 Ιουλίου - Ηλιούπολη, Δημοτικό θέατρο «Δημήτρης Κιντής»
Τετάρτη 03 Ιουλίου - Πειραιάς, «Βεάκειο» Θέατρο
Σάββατο 06 Ιουλίου - Ραφήνα
Δευτέρα 08 Ιουλίου - Λαμία, «Χώρος Τεχνών»
Τρίτη 09 Ιουλίου - Κοζάνη, «Υπαίθριο Δημοτικό θέατρο»
Τετάρτη 10 Ιουλίου - Βόλος, Θερινό Δημοτικό θέατρο «Μελίνα Μερκούρη»
Πέμπτη 11 Ιουλίου - Καρδίτσα, Ανοιχτό Θέατρο Μητρόπολης
Παρασκευή 12 Ιουλίου - Λάρισα, «Κηποθέατρο Αλκαζάρ»
Δευτέρα 15 & Τρίτη 16 Ιουλίου - Θεσσαλονίκη, «Θέατρο Κήπου»
Παρασκευή 19 Ιουλίου - Βύρωνας, «Θέατρο Βράχων- Άννα Συνοδινού»
Σάββατο 20 Ιουλίου - Πετρούπολη, «Θέατρο Πέτρας» (Πήτερ Μπρούκ)
Δευτέρα 22 Ιουλίου - Χανιά, «Θέατρο Ανατολικής Τάφρου)
Τρίτη 23 Ιουλίου - Ρέθυμνο, Θέατρο «Ερωφίλη» (Φορτέζα)
Τετάρτη 24 & Πέμπτη 25 Ιουλίου - Ηράκλειο, Θέατρο «Τεχνόπολις»
Παρασκευή 26 Ιουλίου - Ιεράπετρα, «Κύρβεια 2019»
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Δευτέρα 26 Αυγούστου - Χαλκίδα, Θέατρο «Ορέστης Μακρής»
Τετάρτη 28 Αυγούστου - Λαμία, Φεστιβάλ Οίτης, Τόπος Τεχνών «Χώρα»
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
Τρίτη 03 Σεπτεμβρίου - Κορυδαλλός, Θέατρο «Θανάσης Βέγγος»
Τετάρτη 04 Σεπτεμβρίου - Αιγάλεω, Θέατρο «Αλέξης Μινωτής»
Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου - Θήβα, Ανοιχτό θέατρο Μοσχοπιδίου
Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου - Αχαρνές, Θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης»
Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου - Νίκαια, Μάντρα Μπλόκου της Κοκκινιάς
Οργάνωση καλοκαιρινής περιοδείας
ΧΡΟΝΟΣ-ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Οργάνωση & παραγωγή θεατρικών & μουσικών παραστάσεων,
Πολιτιστικές εκδηλώσεις, Βιωματικά εκπαιδευτικά προγράμματα,
Τηλ. Επικοινωνίας Κρατήσεις: 2102922057 & 6945-393-693 e-mail: [email protected]
youtube
1 note · View note
orthodoxiaonline · 3 years
Text
παπα Γιώργης Δορμπαράκης: Είναι βαρύ να αρπάξεις το ύδωρ από το στόμα του διψασμένου
παπα Γιώργης Δορμπαράκης: Είναι βαρύ να αρπάξεις το ύδωρ από το στόμα του διψασμένου
«Είναι βαρύ να αρπάξεις το ύδωρ από το στόμα του διψασμένου. Βαρύτερο όμως είναι να διακόψεις μία ψυχή που προσεύχεται με κατάνυξη από την πολυπόθητη αυτή προσευχή της πριν την τελειώσει» (Άγιος Ιωάννης Κλίμακος, λόγ. κη΄ 50). Ο όσιος Γέρων Πορφύριος, νεαρό παλληκάρι δεκαεπτά ετών, έγινε χωρίς να το θέλει μέτοχος ενός συγκλονιστικού γεγονότος: είδε με αίσθηση ψυχής τη βαθιά προσευχή ενός…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes