#πνιγομαι

[o-monaxikos]

Θα σου στείλω ένα φιλί με τον άνεμο

και ξέρω ότι θα το νιώσεις,

θα γυρίσεις χωρίς να με δεις, αλλά θα είμαι εκεί

Είμαστε κατασκευασμένοι από το ίδιο υλικό… απ’ αυτό που γίνονται τα όνειρα

Θα ήθελα να είμαι ένα άστρο σύννεφο

σε έναν απέραντο ουρανό

να σε ακολουθώ παντού και να σ’ αγαπώ κάθε στιγμή

Εάν είσαι ένα όνειρο, μην ξυπνήσεις

Θα ήθελα να ζήσω στην αναπνοή σου

Ενώ σε κοιτάω, να πεθαίνω για σένα

Το όνειρό μου είναι να με ονειρεύεσαι

Σ ‘αγαπώ γιατί σε βλέπω να αντανακλάς

σε όλα όσα είναι όμορφα

Πες μου… είσαι απόψε

ακόμα στα όνειρά μου?

Ένιωσα ένα χάδι στο πρόσωπό μου

που φτασε στην καρδιά

Θα ήθελα να φτάσω στον ουρανό

και με τις ακτίνες του ήλιου να γράψω σ ‘αγαπώ

Θα ήθελα να φυσάει ο άνεμος κάθε μέρα στα μαλλιά σου για να νιώθω ακόμη και από μακριά το άρωμά σου!

Θα ήθελα να κάνω μαζί σου

αυτό που η άνοιξη κάνει στη κερασιά.

(για σένα Τζο)

[egwkalaeisai]

Δύσκολο καλοκαίρι..

Είμαι σε σεζόν μακριά από εκεί που μένω.

Σκέψεις μπερδεμένες σε σημείο να μην ξέρω τι να αποφασίσω για την ζωή μου..

Όσο είμαι στην σεζόν ξεχνιέμαι για την δίκη μου πόλη τα προβλήματα αλλά όταν τα σκέφτομαι θολώνω νιώθω πως δεν θα είναι όλα όπως πριν πιστεύω μέσα μου ότι θα είναι διαφορετικά.

Πρέπει όμως να αποφασίσω και αυτό με αγχώνει και στεναχωριέμαι αλλά πρέπει να κάνω το σωστό για εμένα και ας πληγωθώ γιατι στο τέλος δεν θα είναι καλά η ψυχολογία μου..

Αλλά και στην σεζόν πνιγομαι όχι τόσο όμως αλλά τα καταφέρνω..

Νιώθω λες και έχω διπλή ζωή αλλά τίποτα δεν με γεμίζει. Δεν περίμενα να είναι έτσι φέτος.

Γενικα έχω καταλάβει κάθε νέο έτος που μπαίνει χειροτερεύει.

[poignardeparlebeau]

οταν δεν πνιγομαι (δηλαδή οταν πάρω το πτυχίο μου) θα ήθελα να κάνω παρα πέντε tarot cards. μεχρι στιγμής σκέφτομαι:

σπύρος-> the hermit

αγγέλλα-> strength

φώτης-> the magician

νταλια-> the sun

ζουμπουλια-> judgement

αμαλια-> the star

ανδρεας -> hanged man

νικος-> the chariot

παυρινος-> the devil ή the emperor

συν μερικές ιδέες για συγκεκριμένες καρτες (justice, wheel of fortune, the tower) που ειναι πιο illustrations παρα character centric

[psychotiko-epeisodio]

Λίγο πριν φύγω,

Και κλείσω μια και καλή αυτή την πόρτα,

Του σπιτιού σου και συνάμα της καρδιάς μου,

Ρίχνω μια ματιά τριγύρω,

Να αποτυπώσω στο μυαλό μου καθε γωνία αυτού του χώρου που με έκανε για λίγο,να νιώσω ζεστασιά.

Κοιτάζω τον γκριζο καναπέ στην γωνία,

Εκεί δώσαμε το πρώτο μας φιλί,

Έπεσε το βλεμμα μου και στα έπιπλα,

Που μαζί είχαμε αγοράσει,

Τότε που κάναμε όνειρα λίγο πιο αληθοφανή.

Κοιτάζω και την αυλή σου,

Αχ αυτή η αυλή.

Με συντροφεψε τις στιγμές εκείνες που ένιωθα να πνιγομαι

Και έβγαινα να κάνω ένα τσιγάρο για να έρθω μέσα μετά και να σου πω ,

Πως είμαι καλύτερα.

Έπειτα κοιτάζω εσένα.Το παγωμένο σου βλέμμα.

Άραγε πως μπόρεσα να πιστεύω,ότι μέσα σε όλον αυτόν τον παγετό,.θα υπήρχε μια ζεστή γωνιτσα να κουρνιασω.

Ακόμη είσαι όμορφος στα μάτια μου,

Και ακόμη σε θυμάμαι όπως σε γνώρισα.

Δεν θα σου πω αντίο,γιατί δεν θα επέλεγα ποτε να ζήσω χωρίς εσένα.

Θα σου πω τα λέμε,

Είτε τυπικά,είτε σαν φίλοι,είτε πιο μετά σαν εραστές.

[nofuckinlabels]

Σημερα νιωθω σαν να κουβαλαω μια αναπνοη που δεν μπορω να απεγκλωβίσω. Ειναι ειρωνικο που εχω τοσες ανασες παγιδευμενες μεσα μου αλλα νιωθω οτι πνιγομαι. Σημερα ολα ειναι γκρι. Αυτο το χρωμα με εναν περιεργο τροπο με κανει να χανω την αισθηση του χωρου και του χρονου . Εστω με κανει να συνειδητοποιώ οτι ειναι κατασκευασματα του μυαλου μου.

Δεν θα μπορεσω ποτε να μιλω συντομα να ειμαι γριφος που οι ανθρωποι θαυμαζουν πριν καν κατανοησου. Δεος. Εγω διψαω για κατανοηση, ταύτιση. Εχω τοσα να πω. Τοσα που μπλεκομαι στις λεξεις και παλι προσπαθω να γραψω κατι ομορφο.

[toxicpersonality23]

Πνιγομαι φωνάζω και δεν ακούει κανένας. Το ότι ακόμη και οι πιο κοντινοί μου άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τι ακριβώς συμβαίνει και πως το δυνατό γέλιο και το αφοπλιστικο χαμόγελο είναι ψεύτικα, είναι η πιο τρομακτική μου εμπειρία...

Το σώμα μου φωνάζει , οι κρίσεις πανικού ουρλιάζουν. Ο εμετός τελείωσε. Ίσως γιατί δεν έχω τι άλλο να αδειασω από μέσα μου ίσως γιατί τα αδειασα όλα.

Το σώμα μου όμως;; Αυτό δίνει και άλλα σήματα. Τα βράδια στα νοσοκομεία δεν είναι εύκολα. Τα απογεύματα στο σπίτι δεν είναι τα αγαπημένα μου . Οι λεπτομέρειες που προσέχουν οι ξένοι είναι το αδύναμο μου σημείο μου.. τελικά δεν κρύβεται τίποτα. Οι μαύροι κύκλοι γίνονται όλο και πιο έντονοι , η ανορεξία για φαγητο,ζωή, διασκέδαση και το μη διαχειρησιμο τρέμουλο στα χέρια είναι είναι πλέον λεπτομεριες που δεν κρύβονται.

Ο φόβος για κάτι χειρότερο όμως δεν σταματάει τίποτα απολα αυτά .. Όλα συνεχίζουν να πνιγούν , όλα είναι παλιά κι καινούργια ταυτόχρονα. Όλα περιστρέφονται γύρω από το πως να σταματήσουν να γίνονται αντιληπτά ..

Όλα είναι φόβος και μυστικότητα. Όλα είναι τρομακτικά και όλα έχουν βάση. Όλα όμως έχουν κάτι κοινό ..

[tornandtearful]

Ψάχνω έναν χειμώνα να χαθώ

Ο αέρας του κρύου

να με πάρει και να με παρασύρει

Μέσα σε μια βροχή να να γίνω ένα με το νερό της θάλασσας που δεν θα μπορείς να ξεχωρίσεις ποια στάλα είμαι εγώ

Να ξεχαστω σαν άστρο που κάθε βράδυ έχει διαφορετική θέση στον ουρανό που κοιτας

Δεν μπορείς να σώσεις τον πνιγμένο

Χωρίς να βραχείς η να χάσεις και τη δική σου ανάσα

Γι αυτό επιλέγω να είμαι εγώ στα βαθιά και εσύ να με κοιτάζεις από τη στεριά

Δεν θα καταλάβεις πότε πνιγομαι

Όπως και τώρα

Μπορείς;

[ninaki27]

Πνιγομαι σε μια κατάσταση την οποία έχω δημιουργήσει εγώ

Αλλά δεν πρέπει να πνιγομαι. Γιατί αυτή η κατάσταση θα έπρεπε να είναι η σωστή .

[xehasmenesithakes]

Πονος Χαρη. Εξω. Μεσα.Τον νιωθω παντου γύρω μου.Ειναι τοσο ισχυρος που πνιγομαι μεσα του.Αυτο νιωθω.Μονο αυτο.Ολη την ωρα.

Προσδιορισε τον…νιωθω οτι εχουν μαζευτει τοσα πολλα που δεν αντιλαμβανεσαι το γιατι νιωθεις ετσι.Θελει να το αποδομησεις ολο αυτο το βαρος να το δεις σπιθαμη προς σπιθαμη..Ζητα βοηθεια…δεν ειμαι ειδικος σου λεω οτι θα λεγα σε μενα..νομιζω καποιος ειδικος θα σε βοηθουσε περισσοτερο

[clevervoidgladiator]

Παει καιρος που λειπεις και νιωθω οτι πνιγομαι

[liveloula]

Βαριεμαι και Πληττω και ασφυκτιω και πνιγομαι και σαπίζω. Δωσε μου κατι να νιωσω λιγακι ζωντανή. Η ρουτινα μυριζει μουχλα, αποβάθρα τρένου και μαλακτικό. Η ρουτίνα εχει το ιδιο σώμα καθε μέρα. Η ρουτίνα τρέφεται με δείκτες ρολογιού και κεράκια γενεθλίων. Στα ονειρα μου πάντα χανω το τρενο. Τα τρένα ούτε περιμένουν ουτε πισω γυρνάνε. Θα ρθουν και αλλα τρενα; Ποσα; Στα ονειρα μου παντα χανω το τρενο.

[o-monaxikos]

Θέλω να πω τόσα πολλά και δεν βγαίνει λέξη.Θλίψη με έχει σκεπάσει και νιώθω μόνος...

Μόνος σε τόσα πολλά

[dark-soul-fullofscars]

Πνιγομαι καπως μεσα μου και δε μπορω να γραψω ουτε φραση

Πως θα βγαλω σκεψεις και αισθηνατα σε κειμενο

ΓΑΜΩ

[poutsesmpleciel]

Ήθελα τόσο γαμημενα πολύ να πετύχει που έχω γαμησει τόσο πολύ το είναι μου για κάτι που απλά δε συνέβη.

[akoma-elpizw]

Μέσα στο άγχος μας πνιγόμαστε

[nofuckinlabels]

Τρομαζω τοσο πολυ καθε φορα που ακουω την μητερα μου να λεει οτι ενα παλιο της αγορι ηταν «μεγαλος ερωτας» γιατι οσο και να προσπαθω να εμπιστευτω το μυαλο μου που μου λεει οτι αν περασαν δυο χρονια που η αγαπη μου για εσενα ειναι απολυτα αυτόφωτη- μιλαμε μονο σποραδικα- τοτε ισως ετσι θα μπορουσε να περασει μια ολοκληρη ζωη. Θα θελα τοσο πολυ να μην σπαταλησουμε θαυματα. Ισως εμεις οι ανθρωποι να εχουμε αδελφες ψυχες απλα να τις χαραμιζουμε. Ισως η ελεύθερη βουληση να ειναι το χειροτερο πραγμα που δοθηκε στους ανθρωπους. Φοβαμαι να πιστεψω οτι θα λεω στην κορη μου για εσενα χωρις να μπορω να πω οτι μιλαω για τον πατερα της. Φοβαμαι οτι παντα θα ειναι ολοι ξενοι εκτος απο εσενα. Οτι το δερμα τους θα ναι κρυο και αφιλόξενο και θνητο. Θα θελα τοσο πολυ να ειχαμε λιγες μερες μαζι. Να σου χαιδευα τρυφερα το πρόσωπο και να σου φιλουσα το χαμογελο που τοσο αγαπω. Αληθεια θα ηθελα να με κανεις να μην χρειαζεται να σκεφτομαι εστω και για λιγο. Γιατι αυτες τις μερες πνιγομαι σε σκεψεις που δεν μπορω να δαμασω. Οι μεγαλοι ερωτες πρεπει να γινονται οι ερωτες της ζωης μας.Αρνουμαι να πιστεψω οτι εμεις οι ανθρωποι ειμαστε τοσο αναλώσιμοι. Οτι ολα ειναι τοσο προσκαιρα και ευκαριακα που πρεπει να νοηματοδοτήσεις τον ανθρωπο με τον οποιο οι συνθηκες θα ευνοούν να είστε μαζι. Εκεινον που ετυχε να βρισκετε την καταλληλη στιγμη στο καταλληλο μερος.ξερω οτι δεν θα υπαρξουμε καιρο στο ιδιο μερος ομως για μενα αυτο μονο ειναι αποδειξη οτι αυτο που εχουμε δεν ειναι ωφελιμιστικο. Θα θελα να ξερω πως νιωθεις για μενα και να μην χρειαζετε απλα να εμπιστευομαι αυτο που νιωθω στο στηθος μου. Κατα καποιον τροπο κλεινω τα ματια μου και νιωθω οτι εισαι εκει να με εκπληξεις. Να με κανεις να μην πιστευω ποσο ευκολα βγηκα απο αυτον τον φαυλο κυκλο. Σε χρειαζομαι. Πιο πολυ απο ποτε. Και ξερω οτι τοτε συνηθως οι ανθρωποι δεν ερχονται. Γιατι τοτε ειναι που πρεπει να μενουμε μονοι μας. Να χορεύουμε με την απωλεια